Hotel Ideal 2004: Kleur verandert

Getuigenissen uit een winkelstraat.

David Davidse, musicalster, Regentstraat
“Het stadsbestuur heeft geen lange termijnvisie. Moet je zien hoe ze de Offerandestraat gerenoveerd hebben! De fonteinen lijken op lekkende riolering en de gleuf in het midden van de straat doet mij denken aan een paardenurinoir. Laten we hopen dat het Designcenter een positief effect heeft.”

Yvonne Verbeeck, theatermonument, 88.
“Ik ben geboren in Rumst en mijn eerste appartement was boven de brillenwinkel in de Offerandestraat. Dat werd gebombardeerd. Toen ben ik gaan wonen in de Wetstraat en daarna in de Dambruggestraat. Ik zou hier niet weg willen. Vrienden hebben me aangeboden om in hun villa in Brasschaat te wonen voor een spotprijsje. Dat heb ik niet gedaan. Je ziet hier veel verschillende gezichten, er verandert hier zo veel. Natuurlijk is er kaf tussen het koren, maar dat is overal zo.”

Robbe De Hert, cineast
“Ik heb jaren gewoond in de buurt van de UFSIA. Toen we onteigend werden, zijn we in het oude PMS-gebouw in de Bisschopsstraat gaan wonen. Het is een kleurrijke buurt, maar, schatteke, ik ben geboren in Brixton, de meest kleurrijke voorstad van Londen. Laat ik het zo zeggen, ik ben liever in Brixton dan in West End. Hier leeft de stad tenminste. Ze zeggen dat de Offerandestraat vroeger chiquer was. Misschien is het beter om te zeggen dat ze een andere kleur heeft gekregen”.

Teun Cleymans, organisator buurtevenementen
“Ik ontdekte dat er 160 allochtone verenigingen actief zijn. Alleen al op deze kleine plek. Die mensen zijn in de eerste plaats bezig met het organiseren van hulp voor de mensen van hun gemeenschap. Cultuur komt op de tweede plaats als je bezig bent met overleven. Een probleem is zeker dat de huiseigenaars van de Offerandestraat in Zoersel of zelfs in India wonen. En dat heeft zo zijn effecten op de sociale controle. We zien ook meer en meer het fenomeen dat we ‘nieuwe middenstanders’ genoemd hebben. Ze starten een winkeltje en een paar dagen later is die al weer verdwenen. Die mensen zijn dan niet meer terug te vinden. Ze laten niets achter, behalve soms een berg schulden. Ik heb het gevoel dat de eigenaars van winkels en huizen kieskeuriger zijn, beter willen weten wie er werkt of woont. Dat resulteert in betere winkels. Nu kun je trouwens zien dat de Offerandestraat weer opleeft. Er is bijna geen leegstand meer. En dat was eigenlijk slecht nieuws voor Hotel Ideal. Ach. Ik ben tijdens de voorbereiding veel gaan eten. Mijn apartste ervaring was in een Pakistaans restaurant. We kwamen binnen, de kok moest wakker gemaakt worden, de ober verstond geen Nederlands. Uiteindelijk hebben we anderhalf uur later zeer lekker gegeten. Achteraf bleek dat het eigenlijk geen restaurant was. Het was een cateringbedrijf voor nachtwinkels.”