Een woordeloze en dansante voorstelling over alles en niets
Wat is lucht? Twee wezentjes zoeken het uit.
Van ademen, fluiten tot een scheetje.
Maar tot wie behoort de lucht eigenlijk?
En is die te vangen?
Dan komt de eerder onzichtbare lucht plots heel tastbaar tussen hen in te staan, en is het ieder voor zich.
LUCHT gaat over van niets iets maken en de wereld laten geloven dat het waarde heeft. Twee montere wezens proberen lucht te vangen, te houden, te koesteren. Totdat ze zich eraan gaan hechten, en zelf de speelbal worden van de krachten van LUCHT ...
Maker Merel Denie werd in 2017 genomineerd voor de Henriette Hustinxprijs. Met LUCHT studeert ze af als Master in Theatre aan de Toneelacademie Maastricht.
“(...) nu al een van de beste kindervoorstellingen van het jaar dat nog jong is” ***** – Concertnews
Alexandre is een werkloze jonge intellectueel die samenwoont met Marie. Zij zorgt voor het inkomen, hij slentert rond in Parijs en brengt zijn dagen door in cafés met intellectuele gesprekken en losse flirts. Zo ontmoet hij ook de Poolse verpleegster Veronika, een vrijgevochten jonge vrouw die op cynische wijze het initiatief van hem overneemt en zich nestelt in de relatie tussen de egoïstische Alexandre en de zorgzame Marie. Jean Eustache capteert met LA MAMAN ET LA PUTAIN de energie die de geest van de tijd domineerde tijdens het sleuteljaar 1968 in Parijs. Vijftig jaar nadat Eustache in Cannes de Grand Prix won met LA MAMAN ET LA PUTAIN werd de film gerestaureerd in 4K in 2022 door Les Films du Losange. Met financiering door CNC - Centre national du cinéma et de l'image animée, in samenwerking met Cinémathèque suisse en Chanel, in de laboratoria van L'Immagine Ritrovata en Eclair Classics, onder toezicht van Boris Eustache.
Carrièrecrimineel Charles, een zestiger die net vrijgelaten is uit de gevangenis, wilt een laatste grote slag slaan voordat hij op pensioen gaat. Samen met zijn voormalige celgenoot Françis en mecanicien Louis plant hij de kraak van het casino van Cannes. Maar brute pech en een gebrek aan professionaliteit van Françis’ kant zetten Charles’ plan op losse schroeven. Franse steracteurs Jean Gabin en Alain Delon slaan de handen in elkaar om de kraak van de eeuw te plegen in dit gevierde heist-drama van Henri Verneuil.
Tim Oelbrandt combineert magie, illusie en theater op magnifieke wijze. Zijn voorstellingen Heen en terug en Brain Freeze waren echte publieksfavorieten.
Spirals gaat over een man die zodanig op zichzelf is dat hij het verschil niet meer voelt tussen het echte leven buiten en zijn fantasiewereld binnen.
Tim schildert scène per scène een droomwereld, ondersteund door prachtige muziek. Een droomfabriekje dat aangestuurd wordt door de manipulatie van de objecten en de kracht van illusie. Met als pièce de résistance een installatie die doet denken aan Jules Verne of aan de bouwsels van Royal de Luxe.
Auteur Marcel Bellmer (Benoît Poelvoorde) kampt na zijn eerste succesvolle roman al jaren met een gigantische writer’s block. Pas als zijn schoonvader sterft en hem, zijn vrouw, hun dochter en hun hond een mysterieus huis nalaat, lijkt de depressieve auteur op te leven. Het gezin besluit in het huis te gaan wonen maar als poetshulp Gloria opduikt, gebeuren er dingen die de kleine kantjes van het leven onverbiddelijk blootleggen. Ook bij Marcels lange huwelijk, het romantische beeld van het literaire genie en de fascistische geschiedenis van België worden vraagtekens geplaatst. Du Welz' vaste DoP Manuel Dacosse weet zoals steeds de poëtische kracht van sinistere situaties bloedmooi te capteren. De regisseur levert opnieuw uitdagende cinema af.
Alexandre is een werkloze jonge intellectueel die samenwoont met Marie. Zij zorgt voor het inkomen, hij slentert rond in Parijs en brengt zijn dagen door in cafés met intellectuele gesprekken en losse flirts. Zo ontmoet hij ook de Poolse verpleegster Veronika, een vrijgevochten jonge vrouw die op cynische wijze het initiatief van hem overneemt en zich nestelt in de relatie tussen de egoïstische Alexandre en de zorgzame Marie. Jean Eustache capteert met LA MAMAN ET LA PUTAIN de energie die de geest van de tijd domineerde tijdens het sleuteljaar 1968 in Parijs. Vijftig jaar nadat Eustache in Cannes de Grand Prix won met LA MAMAN ET LA PUTAIN werd de film gerestaureerd in 4K in 2022 door Les Films du Losange. Met financiering door CNC - Centre national du cinéma et de l'image animée, in samenwerking met Cinémathèque suisse en Chanel, in de laboratoria van L'Immagine Ritrovata en Eclair Classics, onder toezicht van Boris Eustache.
Laika brengt een beklijvende monoloog over de eenzame radicalisering van individuen in de Verenigde Staten - helaas razend actueel in deze tijden, gedomineerd door Trumpisme.
een hut in een bos
ver weg van alles en iedereen
een man vertelt, zingt, danst, lacht
raast, argumenteert, provoceert
over de mens die de natuur vernielt
over het isolement dat hij noodgedwongen omhelst
over de vervreemding die technologie heet het eindeloze geschreeuw op sociale media
over zijn verlangen naar een echte wereld
het publiek wordt jury
luistert, leeft mee, voelt weerzin, oordeelt
of niet
In deze monoloog kruipt Frank Dierens in de huid van Ted Kaczynski, één van de beruchtste en meest gezochte terroristen ooit, beter bekend als de Unabomber. Hij houdt een hartstochtelijke verdedigingsrede ter voorbereiding op een proces dat nog moet komen. "Hoe kan iemand zo ver heen zijn?" denken wij. Maar voor Ted is het allemaal heel logisch…
"De voorstelling overtuigt, zet aan tot reflectie. Over het lot van Ted, over zijn radicalisering, en zeker over zijn profetieën. Wat is er al van uitgekomen? Wat is ons lot? En moeten we er niet tegenin gaan?" Theaterkrant
Schrijver-regisseur Sean Baker (TANGERINE, THE FLORIDA PROJECT) levert met RED ROCKET een portret af van een aan lager wal geraakte pornoster die noodgedwongen moet terugkeren naar zijn geboortedorp in Texas City, waar niemand hem lijkt terug te willen. Mikey Saber, vertolkt door acteur-muzikant Simon Rex, was 20 jaar eerder naar Hollywood vertrokken om het te maken in de porno-industrie. De reden waarom hij nu met hangende pootjes aanklopt bij zijn ex-vrouw wordt door Baker in het midden gelaten. De flarden informatie die Mikey deelt, suggereren dat hij L.A. niet vrijwillig heeft verlaten. Al is het van in het begin duidelijk dat de man moeiteloos schippert tussen leugens en manipulatie. De nieuwe start die hij belooft, maakt al snel plaats voor oude streken.
Baker en zijn vaste schrijfpartner Chris Bergoch bouwen met RED ROCKET verder aan hun oeuvre van verhalen over mensen aan de rand van de Amerikaanse samenleving.
RED ROCKET, een meeslepende karakterschets van een charismatische narcist, geeft het startschot van het nieuwe Please Release Me-seizoen!
Een woordeloze danservaring op groot scherm! Een unieke dansfilm vol filmtechnieken. Van 3D en 2D-animatie tot kleurrijke live action en balletscènes.
De boosaardige Dr. Coppelius bedwelmt zijn stad met oppervlakkige schoonheid, en bedreigt daardoor de prachtige liefde tussen Zwaantje en Frans. Dr. Coppelius schept de beeldschone Coppelia die ieders hoofd op hol brengt en ook Frans betovert! Meer nog, het met liefde gevulde hart van Frans is het laatste ingrediënt dat Coppelius nodig heeft om Coppelia tot leven te wekken. Zwaantje doet er alles aan om Frans voor een verschrikkelijk einde te behoeden.
Met in de hoofdrollen Michaela DePrince (Ballet Boston) en Daniel Camargo (American Ballet Theatre). Maar ook Sterren op de dansvloer-jurylid Jan Kooijman, sterballerina Igone de Jongh, Irek Mukhamedov (voormalig ster van het Bolsjoi Ballet en The Royal Ballet), en de Britse oud-ballerina Darcey Bussell.
Elke zaterdag in september kan je bij DE CINEMA terecht voor COPPELIA (6+) en BEST OF BEAST (3+). Op zaterdag 10 september worden beide vertoningen ingeleid door Ben Tesseur van Beast Animation.
Yamina is acht jaar en houdt niet van verjaardagsfeestjes. Als haar oma Zohra 70 jaar wordt, organiseert haar mama Fadila een verrassingsfeest. Maar oma Zohra is helemaal geen feestbeest en het feest wordt dan ook een groot fiasco. Yamina vraagt zich af waarom oma Zohra net als zijzelf niet van feestjes houdt. Samen gaan ze op tocht door de herinneringen van oma Zohra, op zoek naar het antwoord. Herinneringen aan Algerije waar oma Zohra geboren is, aan bomen vol olijven, aan Bakri de ezel en aan de tocht van oma Zohra naar België.
Zebarbar pakt een mooi en gevoelig thema aan: de geheimen van grootouders en de speciale band tussen de kleinkinderen en hun grootouders. In februari 2021 speelde een onlineversie van de voorstelling voor de bibliotheken in Brussel en daar bleek dat het thema alle kinderen beroerde. De gesprekken nadien waren levendig en intens. Veel kinderen met migratieachtergrond hebben te maken met een breuk in de familiegeschiedenis: grootouders die alles hebben achtergelaten en die een nieuw leven in een onbekende omgeving moesten opbouwen. Iedere familie heeft zo zijn breuk of trauma en iedere familie gaat daar verschillend mee om.
De Studio werkt samen met ZEBARBAR om nieuwe verhalen te vertellen in een superdiverse samenleving. De verbindende kracht van verhalen en theater kleuren het palet van de verbeelding in de stad.
Omwille van onvoorziene omstandigheden zijn we genoodzaakt om het concert van Ramzi te annuleren.
Ticketkopers worden persoonlijk op de hoogte gebracht.
Onze excuses voor dit ongemak.
Ramzi, het best bewaarde geheim van de Antwerpse hiphopscene, presenteert in De Studio zijn nieuwe album Langzaam maar zeker.
Er is niemand uit de Antwerpse scene (en daarbuiten) die de 27-jarige rapper niet kent. Ramzi is een graag geziene artiest die vaak collabs doet met andere grote jongens uit de scene: Zwangere Guy, DIKKE, Freddie Konings, ... Zowel fans als artiesten kijken uit naar zijn album.
Met tracks als Hoelang nog, Onbeschrijfelijk en Broertje luister ontpopt Ramzi zich als een storyteller pur sang, die met een flow en flair een beeld schetst van de realiteit van zijn leven op de Antwerpse straten en in de Antwerpse clubs. Op zijn album snijdt Ramzi verschillende topics aan: rechtvaardigheid, hard werken en niet opgeven. Hij laat zich ook van een emotionele kant zien en heeft het over het verlies van zijn vader.
Robbe De Herts ELIXIR D’ANVERS werd onlangs gerestaureerd. Deze anthologiefilm uit 1996 werd gemaakt door zes Nederlandse en Belgische regisseurs. Elke episode behandelt een deel van de Antwerpse geschiedenis. Als kader voor de film fungeert een groep Nederlanders die door het rijke verleden van de Scheldestad wordt gegidst. Het gezelschap beleeft Antwerpen door de eeuwen heen in een caleidoscoop van verhalen, sommige volslagen verzonnen en andere op waargebeurde feiten gebaseerd.
De films: Tanchelijn (Boris Paval Conen), Opstand aan de Rie'dijk (Wolke Kluppell), Balthasar De Groote (Nathalie Declerq), Mannequin d'Anvers (Wim Symoens), Hendrik Conscience (Tom van Overberghe) en Gilbert Van Schoonbeke (Filip van Neyghem) onder leiding van Robbe De Hert en Willem Thijssen.
Laika brengt een beklijvende monoloog over de eenzame radicalisering van individuen in de Verenigde Staten - helaas razend actueel in deze tijden, gedomineerd door Trumpisme.
een hut in een bos
ver weg van alles en iedereen
een man vertelt, zingt, danst, lacht
raast, argumenteert, provoceert
over de mens die de natuur vernielt
over het isolement dat hij noodgedwongen omhelst
over de vervreemding die technologie heet het eindeloze geschreeuw op sociale media
over zijn verlangen naar een echte wereld
het publiek wordt jury
luistert, leeft mee, voelt weerzin, oordeelt
of niet
In deze monoloog kruipt Frank Dierens in de huid van Ted Kaczynski, één van de beruchtste en meest gezochte terroristen ooit, beter bekend als de Unabomber. Hij houdt een hartstochtelijke verdedigingsrede ter voorbereiding op een proces dat nog moet komen. "Hoe kan iemand zo ver heen zijn?" denken wij. Maar voor Ted is het allemaal heel logisch…
"De voorstelling overtuigt, zet aan tot reflectie. Over het lot van Ted, over zijn radicalisering, en zeker over zijn profetieën. Wat is er al van uitgekomen? Wat is ons lot? En moeten we er niet tegenin gaan?" Theaterkrant
In het naoorlogse Duitsland wordt Hans opnieuw en opnieuw gevangen gezet omdat hij homosexueel is, wat volgens paragraaf 175 van de strafwet illegaal is. De enige ‘vaste’ relatie is zijn celgenoot, Viktor, een veroordeelde moordenaar. Hans blijft zoeken naar liefde en vrijheid, zelfs in de gevangenis.
In het naoorlogse Duitsland wordt Hans van Auschwitz overgebracht naar een Duitse gevangenis, waar hij de komende jaren steeds naar zal terugkeren. Zijn misdrijf? Hans is homoseksueel, een strafbaar feit volgens paragraaf 175 van het Duitse Wetboek. Zijn enige houvast is celgenoot Viktor, een veroordeelde moordenaar. De afkeer tussen beiden maakt gaandeweg plaats voor liefde. De film werd grotendeels opgenomen in een in onbruik geraakte gevangenis in Maagdenburg. Een magnetische Franz Rogowski (HAPPY END, TRANSIT) vertolkt met bravoure de hoofdrol, en zijn tegenspeler wordt al even innemend neergezet door de Oostenrijker Georg Friedrich. De film ontving de juryprijs op het filmfestival van Cannes. Een verpletterend gevangenisdrama, gebaseerd op waargebeurde feiten.
Kunnen dieren troosten?
Wat is moeilijker: ruzie maken of huilen?
Is huilen gezond?
Is er een verschil tussen pijn en verdriet?
Huilen meisjes meer dan jongens of hebben jongens beter geleerd hun tranen te verstoppen?
Heeft verdriet een eigen agenda?
Zijn verdriet en geluk als broer en zus?
Bestaan er ergens op de wereld mensen zonder verdriet?
Als je slaapt, slapen je tranen dan ook?
Waarom is afscheid nemen moeilijk? Op een bedje van troost is een poëtische installatie over verdriet, afscheid en troost. Een intieme wandeling langs vragen, taferelen, rituelen en actieve opdrachten.
Mee te maken van vrijdag 16 september tot vrijdag 23 september in Eferding (Oostenrijk)
Yamina is acht jaar en houdt niet van verjaardagsfeestjes. Als haar oma Zohra 70 jaar wordt, organiseert haar mama Fadila een verrassingsfeest. Maar oma Zohra is helemaal geen feestbeest en het feest wordt dan ook een groot fiasco. Yamina vraagt zich af waarom oma Zohra net als zijzelf niet van feestjes houdt. Samen gaan ze op tocht door de herinneringen van oma Zohra, op zoek naar het antwoord. Herinneringen aan Algerije waar oma Zohra geboren is, aan bomen vol olijven, aan Bakri de ezel en aan de tocht van oma Zohra naar België.
Zebarbar pakt een mooi en gevoelig thema aan: de geheimen van grootouders en de speciale band tussen de kleinkinderen en hun grootouders. In februari 2021 speelde een onlineversie van de voorstelling voor de bibliotheken in Brussel en daar bleek dat het thema alle kinderen beroerde. De gesprekken nadien waren levendig en intens. Veel kinderen met migratieachtergrond hebben te maken met een breuk in de familiegeschiedenis: grootouders die alles hebben achtergelaten en die een nieuw leven in een onbekende omgeving moesten opbouwen. Iedere familie heeft zo zijn breuk of trauma en iedere familie gaat daar verschillend mee om.
De Studio werkt samen met ZEBARBAR om nieuwe verhalen te vertellen in een superdiverse samenleving. De verbindende kracht van verhalen en theater kleuren het palet van de verbeelding in de stad.
Yamina is acht jaar en houdt niet van verjaardagsfeestjes. Als haar oma Zohra 70 jaar wordt, organiseert haar mama Fadila een verrassingsfeest. Maar oma Zohra is helemaal geen feestbeest en het feest wordt dan ook een groot fiasco. Yamina vraagt zich af waarom oma Zohra net als zijzelf niet van feestjes houdt. Samen gaan ze op tocht door de herinneringen van oma Zohra, op zoek naar het antwoord. Herinneringen aan Algerije waar oma Zohra geboren is, aan bomen vol olijven, aan Bakri de ezel en aan de tocht van oma Zohra naar België.
Zebarbar pakt een mooi en gevoelig thema aan: de geheimen van grootouders en de speciale band tussen de kleinkinderen en hun grootouders. In februari 2021 speelde een onlineversie van de voorstelling voor de bibliotheken in Brussel en daar bleek dat het thema alle kinderen beroerde. De gesprekken nadien waren levendig en intens. Veel kinderen met migratieachtergrond hebben te maken met een breuk in de familiegeschiedenis: grootouders die alles hebben achtergelaten en die een nieuw leven in een onbekende omgeving moesten opbouwen. Iedere familie heeft zo zijn breuk of trauma en iedere familie gaat daar verschillend mee om.
De Studio werkt samen met ZEBARBAR om nieuwe verhalen te vertellen in een superdiverse samenleving. De verbindende kracht van verhalen en theater kleuren het palet van de verbeelding in de stad.
In deze compilatie van korte pioniersfilms worden ’s werelds eerste gedocumenteerde filmpjes getoond en gekaderd. We gaan van start aan het eind van de 19de eeuw, met de Lumière broers en Edison. Zij zetten vooral in op het vastleggen van alledaagse taferelen. Daarna trekken we richting Verenigd Koninkrijk met o.a. James Williamson en William Haggar, die in hun one-reelers een eerste narratieve opzet introduceerden. Edwin S. Porter, Georges Méliès en D.W. Griffith maken de compilatie compleet met de echte overstap naar narratieve film.
De films worden live begeleid op piano door Noah Vanden Abeele.
De pionierscompilatie wordt voorafgegaan door een lezing om 19u00 over precinema en de pionierscinema in Europa en Amerika. De lezing wordt gegeven door Wouter Hessels, docent filmgeschiedenis KASKA-DKO, RITCS en INSAS en is gratis bij je filmticket inbegrepen. Klik hier voor het volledige programma van de FILMLESSEN.
O.a. Lumière films, FEEDING THE DOVES, MORNING BATH, BURNING STABLE, NEW YORK SCENES, FIRE!, RESCUED BY ROVER, THE LIFE OF CHARLES PEACE, THE GREAT TRAIN ROBBERY, LE ROYAUME DES FÉES, A CORNER IN WHEAT, THE LONEDALE OPERATOR
In het naoorlogse Duitsland wordt Hans opnieuw en opnieuw gevangen gezet omdat hij homosexueel is, wat volgens paragraaf 175 van de strafwet illegaal is. De enige ‘vaste’ relatie is zijn celgenoot, Viktor, een veroordeelde moordenaar. Hans blijft zoeken naar liefde en vrijheid, zelfs in de gevangenis.
In het naoorlogse Duitsland wordt Hans van Auschwitz overgebracht naar een Duitse gevangenis, waar hij de komende jaren steeds naar zal terugkeren. Zijn misdrijf? Hans is homoseksueel, een strafbaar feit volgens paragraaf 175 van het Duitse Wetboek. Zijn enige houvast is celgenoot Viktor, een veroordeelde moordenaar. De afkeer tussen beiden maakt gaandeweg plaats voor liefde. De film werd grotendeels opgenomen in een in onbruik geraakte gevangenis in Maagdenburg. Een magnetische Franz Rogowski (HAPPY END, TRANSIT) vertolkt met bravoure de hoofdrol, en zijn tegenspeler wordt al even innemend neergezet door de Oostenrijker Georg Friedrich. De film ontving de juryprijs op het filmfestival van Cannes. Een verpletterend gevangenisdrama, gebaseerd op waargebeurde feiten.
‘Wie we zijn, wordt in grote mate bepaald door onze intimiteit met anderen: onze ouders, onze geliefden, onze kinderen. Maar hoe intiem we ook met elkaar zijn, toch willen we ons steeds weer losmaken, zelfstandig zijn.’’ Zo staat het op de cover van Intieme vreemden, een filosofische tekst waarmee Verhaeghe een groot publiek aansprak.
Om de zes maanden gaat Marc Verstappen in gesprek met een psychiater of een psycholoog. De vorm is onscherp: een interview, een sessie, een gesprek. Wat wringt er in onze maatschappij en waarom wringt dat ‘in’ ons?
In het gesprek met Paul Verhaeghe zal de verhouding met ons lichaam centraal staan. Over identiteit en autoriteit. Over het belang van vertrouwen.
Paul Verhaeghe is emeritus hoogleraar aan de Universiteit Gent, praktiserend psychoanalyticus en auteur van boeken die de invloed van maatschappelijke veranderingen op psychologische en psychiatrische moeilijkheden onderzoeken. In 2012 vond zijn boek Identiteit de weg naar een breed publiek. Daarna volgden de bestsellers Autoriteit en Intimiteit. Aan de vooravond van zijn emeritaat in 2021 werd Paul Verhaeghe uitgebreid geïnterviewd door De Standaard-journaliste Sarah Vankersschaever. Die gesprekken en de inzichten die eruit voortvloeiden, werden gebundeld in het boek Wat brengt u hier?.
De 16-jarige Chiara woont in een klein dorpje in Calabrië. Haar vader Claudio verdwijnt plots zonder enig spoor na te laten. Chiara is niet overtuigd van het verhaal dat rond zijn verdwijning door de autoriteiten wordt opgehangen en gaat zelf op onderzoek uit. Hoe dichter ze bij de waarheid komt, hoe meer ze wordt gedwongen om haar eigen keuzes te maken. Meeslepend sluitstuk van de Carpignanos Calabrië-trilogie.
Carrièrecrimineel Charles, een zestiger die net vrijgelaten is uit de gevangenis, wilt een laatste grote slag slaan voordat hij op pensioen gaat. Samen met zijn voormalige celgenoot Françis en mecanicien Louis plant hij de kraak van het casino van Cannes. Maar brute pech en een gebrek aan professionaliteit van Françis’ kant zetten Charles’ plan op losse schroeven. Franse steracteurs Jean Gabin en Alain Delon slaan de handen in elkaar om de kraak van de eeuw te plegen in dit gevierde heist-drama van Henri Verneuil.
Laika brengt een beklijvende monoloog over de eenzame radicalisering van individuen in de Verenigde Staten - helaas razend actueel in deze tijden, gedomineerd door Trumpisme.
een hut in een bos
ver weg van alles en iedereen
een man vertelt, zingt, danst, lacht
raast, argumenteert, provoceert
over de mens die de natuur vernielt
over het isolement dat hij noodgedwongen omhelst
over de vervreemding die technologie heet het eindeloze geschreeuw op sociale media
over zijn verlangen naar een echte wereld
het publiek wordt jury
luistert, leeft mee, voelt weerzin, oordeelt
of niet
In deze monoloog kruipt Frank Dierens in de huid van Ted Kaczynski, één van de beruchtste en meest gezochte terroristen ooit, beter bekend als de Unabomber. Hij houdt een hartstochtelijke verdedigingsrede ter voorbereiding op een proces dat nog moet komen. "Hoe kan iemand zo ver heen zijn?" denken wij. Maar voor Ted is het allemaal heel logisch…
"De voorstelling overtuigt, zet aan tot reflectie. Over het lot van Ted, over zijn radicalisering, en zeker over zijn profetieën. Wat is er al van uitgekomen? Wat is ons lot? En moeten we er niet tegenin gaan?" Theaterkrant
Laika brengt een beklijvende monoloog over de eenzame radicalisering van individuen in de Verenigde Staten - helaas razend actueel in deze tijden, gedomineerd door Trumpisme.
een hut in een bos
ver weg van alles en iedereen
een man vertelt, zingt, danst, lacht
raast, argumenteert, provoceert
over de mens die de natuur vernielt
over het isolement dat hij noodgedwongen omhelst
over de vervreemding die technologie heet het eindeloze geschreeuw op sociale media
over zijn verlangen naar een echte wereld
het publiek wordt jury
luistert, leeft mee, voelt weerzin, oordeelt
of niet
In deze monoloog kruipt Frank Dierens in de huid van Ted Kaczynski, één van de beruchtste en meest gezochte terroristen ooit, beter bekend als de Unabomber. Hij houdt een hartstochtelijke verdedigingsrede ter voorbereiding op een proces dat nog moet komen. "Hoe kan iemand zo ver heen zijn?" denken wij. Maar voor Ted is het allemaal heel logisch…
"De voorstelling overtuigt, zet aan tot reflectie. Over het lot van Ted, over zijn radicalisering, en zeker over zijn profetieën. Wat is er al van uitgekomen? Wat is ons lot? En moeten we er niet tegenin gaan?" Theaterkrant
Kunnen dieren troosten?
Wat is moeilijker: ruzie maken of huilen?
Is huilen gezond?
Is er een verschil tussen pijn en verdriet?
Huilen meisjes meer dan jongens of hebben jongens beter geleerd hun tranen te verstoppen?
Heeft verdriet een eigen agenda?
Zijn verdriet en geluk als broer en zus?
Bestaan er ergens op de wereld mensen zonder verdriet?
Als je slaapt, slapen je tranen dan ook?
Waarom is afscheid nemen moeilijk? Op een bedje van troost is een poëtische installatie over verdriet, afscheid en troost. Een intieme wandeling langs vragen, taferelen, rituelen en actieve opdrachten.
Mee te maken van vrijdag 16 september tot vrijdag 23 september in Eferding (Oostenrijk)
Sinds zijn kindertijd verzamelt André Bonzel, coregisseur van C’EST ARRIVÉ PRÈS DE CHEZ VOUS, filmbobijnen van zijn eigen familiefilms, maar ook anonieme home movies maken deel uit van zijn collectie. Aan de hand van deze momenten in het leven van onbekenden en de emotionele sporen uit zijn eigen verleden, reconstrueert hij zijn turbulente levensverhaal. Op de tonen van de originele soundtrack van Benjamin Biolay, vertelt Bonzel een geschiedenis die de onze zou kunnen zijn… Een gefictionaliseerd zelfportret dat tegelijkertijd een liefdesbrief is aan de cinema én aan het leven.
Arnaud is op zoek zijn plaats in de maatschappij. Laure Portiers debuutfilm SOY LIBRE toont zijn onstilbaar verlangen naar vrijheid tijdens een bijna tien jaar durende zoektocht die hem van Noord-Frankrijk over Spanje naar Peru brengt. Een portret van een kleine maar steeds groter wordende broer, door de ogen van zijn oudere zus.
Op woensdag 21.09 in aanwezigheid van regisseur Laure Portier voor een Q&A met De Cinema-coördinator Erik Martens.
Taska Black presenteert: Expectations Showcase. De Antwerpse producer viert de release van zijn tweede EP Expectations met een avondvullend programma. Optredens van o.a. Taska Black (live + DJ set), Alioth (live) en meer.
De 16-jarige Chiara woont in een klein dorpje in Calabrië. Haar vader Claudio verdwijnt plots zonder enig spoor na te laten. Chiara is niet overtuigd van het verhaal dat rond zijn verdwijning door de autoriteiten wordt opgehangen en gaat zelf op onderzoek uit. Hoe dichter ze bij de waarheid komt, hoe meer ze wordt gedwongen om haar eigen keuzes te maken. Meeslepend sluitstuk van de Carpignanos Calabrië-trilogie.
Kunnen dieren troosten?
Wat is moeilijker: ruzie maken of huilen?
Is huilen gezond?
Is er een verschil tussen pijn en verdriet?
Huilen meisjes meer dan jongens of hebben jongens beter geleerd hun tranen te verstoppen?
Heeft verdriet een eigen agenda?
Zijn verdriet en geluk als broer en zus?
Bestaan er ergens op de wereld mensen zonder verdriet?
Als je slaapt, slapen je tranen dan ook?
Waarom is afscheid nemen moeilijk? Op een bedje van troost is een poëtische installatie over verdriet, afscheid en troost. Een intieme wandeling langs vragen, taferelen, rituelen en actieve opdrachten.
Mee te maken van vrijdag 16 september tot vrijdag 23 september in Eferding (Oostenrijk)
Fijne geflipte muzikale versie van het gekende sprookje
Roodkapje is deze week bij haar mama. Moeder vraagt haar een klusje te doen. Grootmoeder is een beetje ziek en 99 jaar. Ze woont aan de andere kant van het bos. Roodkapje gaat haar pannekoeken en wijn brengen. Het is een hele trip door het grote bos naar Grootmoeder. Gelukkig is Roodkapje niet bang, ze houdt van dieren, vooral van Eekhoorns, Konijntjes en iets minder van Grote Boze Wolven. En wil het toeval nu dat ze juist die tegenkomt vandaag.
Laika brengt een beklijvende monoloog over de eenzame radicalisering van individuen in de Verenigde Staten - helaas razend actueel in deze tijden, gedomineerd door Trumpisme.
een hut in een bos
ver weg van alles en iedereen
een man vertelt, zingt, danst, lacht
raast, argumenteert, provoceert
over de mens die de natuur vernielt
over het isolement dat hij noodgedwongen omhelst
over de vervreemding die technologie heet het eindeloze geschreeuw op sociale media
over zijn verlangen naar een echte wereld
het publiek wordt jury
luistert, leeft mee, voelt weerzin, oordeelt
of niet
In deze monoloog kruipt Frank Dierens in de huid van Ted Kaczynski, één van de beruchtste en meest gezochte terroristen ooit, beter bekend als de Unabomber. Hij houdt een hartstochtelijke verdedigingsrede ter voorbereiding op een proces dat nog moet komen. "Hoe kan iemand zo ver heen zijn?" denken wij. Maar voor Ted is het allemaal heel logisch…
"De voorstelling overtuigt, zet aan tot reflectie. Over het lot van Ted, over zijn radicalisering, en zeker over zijn profetieën. Wat is er al van uitgekomen? Wat is ons lot? En moeten we er niet tegenin gaan?" Theaterkrant
In het naoorlogse Duitsland wordt Hans opnieuw en opnieuw gevangen gezet omdat hij homosexueel is, wat volgens paragraaf 175 van de strafwet illegaal is. De enige ‘vaste’ relatie is zijn celgenoot, Viktor, een veroordeelde moordenaar. Hans blijft zoeken naar liefde en vrijheid, zelfs in de gevangenis.
In het naoorlogse Duitsland wordt Hans van Auschwitz overgebracht naar een Duitse gevangenis, waar hij de komende jaren steeds naar zal terugkeren. Zijn misdrijf? Hans is homoseksueel, een strafbaar feit volgens paragraaf 175 van het Duitse Wetboek. Zijn enige houvast is celgenoot Viktor, een veroordeelde moordenaar. De afkeer tussen beiden maakt gaandeweg plaats voor liefde. De film werd grotendeels opgenomen in een in onbruik geraakte gevangenis in Maagdenburg. Een magnetische Franz Rogowski (HAPPY END, TRANSIT) vertolkt met bravoure de hoofdrol, en zijn tegenspeler wordt al even innemend neergezet door de Oostenrijker Georg Friedrich. De film ontving de juryprijs op het filmfestival van Cannes. Een verpletterend gevangenisdrama, gebaseerd op waargebeurde feiten.
Vijf werkloze arbeiders leggen hun weinige geld samen om een lotterijticket te kopen. Wanneer ze winnen, kopen ze in plaats van het geld te verdelen samen een vervallen hotel om het om te bouwen tot een café. Maar jaloezie, een dreigende uitzetting en een sluwe ex-vrouw creëert een kloof tussen de vrienden. Extra troef: Jean Gabins uitvoering van het liedje Quand on s'promène au bord de l'eau, waarin Gabin even terugkeert naar zijn cabaret-roots . Een prachtig portret over vriendschap en solidariteit en de uitdagingen die daarmee gepaard gaan.
Jean Gabin: “On les connaît, les chômeurs! Un tas de feignants qui cherchent du travail en priant le bon Dieu de pas en trouver, hein!”
Laika brengt een beklijvende monoloog over de eenzame radicalisering van individuen in de Verenigde Staten - helaas razend actueel in deze tijden, gedomineerd door Trumpisme.
een hut in een bos
ver weg van alles en iedereen
een man vertelt, zingt, danst, lacht
raast, argumenteert, provoceert
over de mens die de natuur vernielt
over het isolement dat hij noodgedwongen omhelst
over de vervreemding die technologie heet het eindeloze geschreeuw op sociale media
over zijn verlangen naar een echte wereld
het publiek wordt jury
luistert, leeft mee, voelt weerzin, oordeelt
of niet
In deze monoloog kruipt Frank Dierens in de huid van Ted Kaczynski, één van de beruchtste en meest gezochte terroristen ooit, beter bekend als de Unabomber. Hij houdt een hartstochtelijke verdedigingsrede ter voorbereiding op een proces dat nog moet komen. "Hoe kan iemand zo ver heen zijn?" denken wij. Maar voor Ted is het allemaal heel logisch…
"De voorstelling overtuigt, zet aan tot reflectie. Over het lot van Ted, over zijn radicalisering, en zeker over zijn profetieën. Wat is er al van uitgekomen? Wat is ons lot? En moeten we er niet tegenin gaan?" Theaterkrant
Fijne geflipte muzikale versie van het gekende sprookje
Roodkapje is deze week bij haar mama. Moeder vraagt haar een klusje te doen. Grootmoeder is een beetje ziek en 99 jaar. Ze woont aan de andere kant van het bos. Roodkapje gaat haar pannekoeken en wijn brengen. Het is een hele trip door het grote bos naar Grootmoeder. Gelukkig is Roodkapje niet bang, ze houdt van dieren, vooral van Eekhoorns, Konijntjes en iets minder van Grote Boze Wolven. En wil het toeval nu dat ze juist die tegenkomt vandaag.
Fijne geflipte muzikale versie van het gekende sprookje
Roodkapje is deze week bij haar mama. Moeder vraagt haar een klusje te doen. Grootmoeder is een beetje ziek en 99 jaar. Ze woont aan de andere kant van het bos. Roodkapje gaat haar pannekoeken en wijn brengen. Het is een hele trip door het grote bos naar Grootmoeder. Gelukkig is Roodkapje niet bang, ze houdt van dieren, vooral van Eekhoorns, Konijntjes en iets minder van Grote Boze Wolven. En wil het toeval nu dat ze juist die tegenkomt vandaag.
Laika brengt een beklijvende monoloog over de eenzame radicalisering van individuen in de Verenigde Staten - helaas razend actueel in deze tijden, gedomineerd door Trumpisme.
een hut in een bos
ver weg van alles en iedereen
een man vertelt, zingt, danst, lacht
raast, argumenteert, provoceert
over de mens die de natuur vernielt
over het isolement dat hij noodgedwongen omhelst
over de vervreemding die technologie heet het eindeloze geschreeuw op sociale media
over zijn verlangen naar een echte wereld
het publiek wordt jury
luistert, leeft mee, voelt weerzin, oordeelt
of niet
In deze monoloog kruipt Frank Dierens in de huid van Ted Kaczynski, één van de beruchtste en meest gezochte terroristen ooit, beter bekend als de Unabomber. Hij houdt een hartstochtelijke verdedigingsrede ter voorbereiding op een proces dat nog moet komen. "Hoe kan iemand zo ver heen zijn?" denken wij. Maar voor Ted is het allemaal heel logisch…
"De voorstelling overtuigt, zet aan tot reflectie. Over het lot van Ted, over zijn radicalisering, en zeker over zijn profetieën. Wat is er al van uitgekomen? Wat is ons lot? En moeten we er niet tegenin gaan?" Theaterkrant
Kunnen dieren troosten?
Wat is moeilijker: ruzie maken of huilen?
Is huilen gezond?
Is er een verschil tussen pijn en verdriet?
Huilen meisjes meer dan jongens of hebben jongens beter geleerd hun tranen te verstoppen?
Heeft verdriet een eigen agenda?
Zijn verdriet en geluk als broer en zus?
Bestaan er ergens op de wereld mensen zonder verdriet?
Als je slaapt, slapen je tranen dan ook?
Waarom is afscheid nemen moeilijk? Op een bedje van troost is een poëtische installatie over verdriet, afscheid en troost. Een intieme wandeling langs vragen, taferelen, rituelen en actieve opdrachten.
Mee te maken van vrijdag 16 september tot vrijdag 23 september in Eferding (Oostenrijk)
Fijne geflipte muzikale versie van het gekende sprookje
Roodkapje is deze week bij haar mama. Moeder vraagt haar een klusje te doen. Grootmoeder is een beetje ziek en 99 jaar. Ze woont aan de andere kant van het bos. Roodkapje gaat haar pannekoeken en wijn brengen. Het is een hele trip door het grote bos naar Grootmoeder. Gelukkig is Roodkapje niet bang, ze houdt van dieren, vooral van Eekhoorns, Konijntjes en iets minder van Grote Boze Wolven. En wil het toeval nu dat ze juist die tegenkomt vandaag.
