De verhuis van een jonge vrouw veroorzaakt een emotionele rollercoaster. Lisa verlaat het hippe huis dat ze met Mara deelde en gaat alleen wonen. Iedereen komt meehelpen, maar terwijl ze vrolijk dozen verplaatsen en muren schilderen, zindert het onder de oppervlakte. Mara voelt zich verlaten en trekt een spoor van kleine catastrofes door het nieuwe appartement van Lisa. Een aardige klusjesman wordt onder de jonge vrouwen doorgegeven als een seksspeeltje. Er worden geheime glimlachjes uitgewisseld en de onderlinge gesprekken waarin onzekerheden op fascinerende wijze worden gecamoufleerd, nemen bizarre wendingen.
Een betoverende, tragikomische, sensuele film met alledaagse situaties die in vervreemdende gebeurtenissen veranderen en personages die zeggen wat je normaal alleen maar denkt of droomt. Het broeit en zindert terwijl ondertussen niks van betekenis lijkt te gebeuren…
De tweeling regisseurs Ramon en Silvan Zürcher hebben een volkomen eigen filmtaal ontwikkeld, waarin de kleuren van het scherm afspatten. Ze leveren niet alleen een mooie en pure film, maar ook een sterk staaltje mise-en-scène. DAS MÄDCHEN UND DIE SPINNE werd in 2021 bekroond met de Prijs van de kritiek én de Prijs voor de beste regie tijdens de Berlinale, als deel van het toonaangevende Encounters-programma.
Frank rijdt 's nachts als paramedicus in Manhattan in een ambulance rond. Na jaren geconfronteerd te zijn met ziekte en dood is hij totaal uitgeblust. De laatste tijd wordt hij achtervolgd door de gedachte aan een 18-jarig meisje dat hij niet heeft kunnen reanimeren. Op een nacht leert hij Mary kennen, een ex-junkie wier vader met een hartaanval is opgenomen. Maar Frank kan het allemaal niet meer bolwerken en vraagt ontslagen te worden, wat hem echter geweigerd wordt.
Ondergewaardeerde samenwerking van Martin Scorsese met Nicolas Cage én Paul Schrader, (co-)scenarist van TAXI DRIVER, RAGING BULL en THE LAST TEMPTATION OF CHRIST.
Schaambot is een reflectie op de schandaalroman Black Venus van Jef Geeraerts. In 1968 kwam het boek uit als eerste van de vier delen van Gangreen, de autobiografie van Geeraerts waarmee hij het genre opnieuw op de kaart zette.
In 1969 werd Black Venus bekroond met de Driejaarlijkse Staatsprijs voor Proza. In 2015, bij het overlijden van Geeraerts, werd het opgenomen in de Canon van de Vlaams-Nederlandse literatuur. Vijf jaar later in 2020 werd de roman alweer van de lijst geschrapt. De commissie oordeelt dat Geeraerts’ visie op het kolonialisme en op de vrouw misselijkmakend is. Het boek staat boordevol machtsmisbruik, verwrongen beelden van de vrouw en ‘de wilde’, plat racisme en ellenlange pornografische passages met minderjarigen.
Hoe moeten we omgaan met ons geprezen literair erfgoed dat vandaag als kwetsend en ranzig wordt ervaren, maar dat voor velen eigenlijk altijd al was? Houden oude bewierookte kunstwerken stand nu hun pijnlijke denkbeelden ons schaamrood bezorgen?
In de voorstelling Schaambot wordt het makerschap gedeeld door een jonge zwarte actrice (Musia Mwankumi) en een witte acteur van middelbare leeftijd (Valentijn Dhaenens). Ze gaan samen met het boek van Geeraerts aan de slag en plaatsen grote vraagtekens en emoties bij de lezing van de roman vandaag. Schaambot is een gesprek tussen twee mensen van nu, over waar ze zich voor schamen, wat hun verontwaardiging oproept, wat ze kunst noemen en of dat tijdloos is of niet.
De verhuis van een jonge vrouw veroorzaakt een emotionele rollercoaster. Lisa verlaat het hippe huis dat ze met Mara deelde en gaat alleen wonen. Iedereen komt meehelpen, maar terwijl ze vrolijk dozen verplaatsen en muren schilderen, zindert het onder de oppervlakte. Mara voelt zich verlaten en trekt een spoor van kleine catastrofes door het nieuwe appartement van Lisa. Een aardige klusjesman wordt onder de jonge vrouwen doorgegeven als een seksspeeltje. Er worden geheime glimlachjes uitgewisseld en de onderlinge gesprekken waarin onzekerheden op fascinerende wijze worden gecamoufleerd, nemen bizarre wendingen.
Een betoverende, tragikomische, sensuele film met alledaagse situaties die in vervreemdende gebeurtenissen veranderen en personages die zeggen wat je normaal alleen maar denkt of droomt. Het broeit en zindert terwijl ondertussen niks van betekenis lijkt te gebeuren…
De tweeling regisseurs Ramon en Silvan Zürcher hebben een volkomen eigen filmtaal ontwikkeld, waarin de kleuren van het scherm afspatten. Ze leveren niet alleen een mooie en pure film, maar ook een sterk staaltje mise-en-scène. DAS MÄDCHEN UND DIE SPINNE werd in 2021 bekroond met de Prijs van de kritiek én de Prijs voor de beste regie tijdens de Berlinale, als deel van het toonaangevende Encounters-programma.
Intieme documentaire over ‘de diva op blote voeten’, Cesária Évora (1941-2011). Haar rokerige stem bracht haar van armoede naar sterrendom, maar ondanks haar succes leefde ze een bescheiden leven.
Uit het liefdevolle portret van regisseur Ana Sofia Fonseca komt een beeld naar voren van een zangeres die nooit haar arme afkomst vergat. Een zangeres met een diep-melancholieke stem, “die komt uit haar binnenste, haar leven en haar land”, zoals iemand in de film zegt. Dat land is het tropische Kaapverdië, waar Évora als tienjarig kind in een weeshuis belandde, omdat haar moeder na de dood van haar man geen zes kinderen kon (op)voeden. Ze liep er na een paar jaar weg en werd cafézangeres. Dat rauwe leven veranderde toen zij op haar vijftigste een wereldster werd.
CESÁRIA ÉVORA schetst met archiefbeelden, concertopnamen, interviews en beelden van Kaapverdië een beeld van een vrouw die altijd zichzelf bleef en nooit haar onafhankelijkheid opgaf. Maar ook een vrouw die door haar loodzware jeugd getekend was. “Ik geloof niet in dromen”, zegt ze als een interviewer haar vraagt naar haar grootste droom: “Vraag me iets anders!”
Ana Sofia Fonseca is een geboren verhalenverteller. Geboren in Portugal, woont ze met één voet in haar thuisland en de andere in Kaapverdië – ze heeft een huis op twee stappen van Cesária’s huis. CESÁRIA ÉVORA is haar tweede lange documentaire, na een bekroonde 20-jarige carrière in de journalistiek, waarin ze aan meer dan 20 televisiedocumentaires meewerkte en vijf non-fictieboeken en een roman publiceerde. Al jaren legt ze zich toe op het vertellen van boeiende verhalen met een focus op mensenrechtenthema’s, met name verhalen over vrouwenrechten en etniciteit.
For its first episode of the 23/24 Club Season, Hobbelpaard proudly Invites Cycle Four.
Cycle Four revolves around the themes of nightlife and electronic music as a means of expressing identity and cultural heritage. It started with a series of events hosted by Cellini at the Brussels nightclub Fuse. Cycle Four showcases percussion-based music and a range of genres including House, Garage and Techno celebrating eclectic influences like Breakbeat, Folk and Jungle. Its overarching concept celebrates cultural diversity and exchange by merging European dancefloor-ready styles with various musical traditions.
Cyle Four’s roots lie in the local history of a Belgian coal-mining region that drew workers and their families from mostly Mediterranean and Arabic regions in the mid 1900’s. The descendants of these individuals, now representing the fourth generation incorporate this fusion into their creative work. The eternal return prevails.
Een van de kinderen uit een orthodox Joods gezin in een Antwerpse volksbuurt praat niet, omdat de tirannieke vader geen vaderlijke gevoelens uit. Door de komst van een nieuwe oppas bloeit het kind op. Jeroen Krabbé’s regiedebuut is gebaseerd op het boek Twee koffers vol van Carl Friedman.
Krabbé, die op zijn zeventiende als jongste student ooit werd toegelaten tot de Amsterdamse Kunstacademie, speelde belangrijke rollen in twee grote Paul Verhoevenfilms: SOLDAAT VAN ORANJE en DE VIERDE MAN. Krabbé probeerde het ook in Hollywood en zou vooral bekend worden voor zijn schurkenrollen in THE PRINCE OF TIDES, THE FUGITIVE en de James Bondfilm THE LIVING DAYLIGHTS.
In 2000 stapte Krabbé voor het eerst achter de camera, en regisseerde LEFT LUGGAGE. In 2001 volgde nog een boekverfilming, THE DISCOVERY OF HEAVEN, naar het magnum opus van Harry Mulisch, 'De ontdekking van de hemel'.
LEFT LUGGAGE wordt vertoond in samenwerking met het MAS, naar aanleiding van de tentoonstelling 'Stad in oorlog. Antwerpen, 1940-1945' die vanaf 8 september te bezoeken is. Deze nieuwe vaste expo toont de impact van de Tweede Wereldoorlog op Antwerpen en haar inwoners. De stad werd bijzonder zwaar getroffen: door de naziterreur, de Jodenvervolging en het militaire geweld vielen minstens 25 000 doden. Pakkende persoonlijke verhalen maken dit belangrijk deel van de geschiedenis tastbaar.
Een zoekgeraakte kat, een twee meter grote, welbespraakte kikker, bijna doorzichtige passanten, diffuse pastelkleuren en een mysterieus zwart doosje helpen een ambitieloze bankmedewerker, zijn gefrustreerde vrouw en een schizofrene accountant om Tokio te redden van een volgende aardbeving en tegelijkertijd betekenis te vinden in hun levens. Geen beter medium dan animatie voor deze bewerking van Haruki Murakami’s beroemdste kortverhalen, heerlijke absurditeit, een fantastisch universum om zich in te verliezen.
Vermelding van de jury op ANNECY ’22. Award for Best Animated Feature op ANIMA ’23.
Wat zouden we zijn zonder onze verbeelding? Ze helpt ons aan monsters te ontsnappen, onze woede te bedaren en geliefden terug te vinden. Deze vijf verhalen, in vijf uiteenlopende tekenstijlen, schipperen tussen ondeugendheid en grote emoties en spreken jonge kijkers aan. Over verveling, nieuwsgierigheid, verdriet en woede, maar ook over afscheid nemen, bang zijn in het donker en plezier.
Frank rijdt 's nachts als paramedicus in Manhattan in een ambulance rond. Na jaren geconfronteerd te zijn met ziekte en dood is hij totaal uitgeblust. De laatste tijd wordt hij achtervolgd door de gedachte aan een 18-jarig meisje dat hij niet heeft kunnen reanimeren. Op een nacht leert hij Mary kennen, een ex-junkie wier vader met een hartaanval is opgenomen. Maar Frank kan het allemaal niet meer bolwerken en vraagt ontslagen te worden, wat hem echter geweigerd wordt.
Ondergewaardeerde samenwerking van Martin Scorsese met Nicolas Cage én Paul Schrader, (co-)scenarist van TAXI DRIVER, RAGING BULL en THE LAST TEMPTATION OF CHRIST.
Een zoekgeraakte kat, een twee meter grote, welbespraakte kikker, bijna doorzichtige passanten, diffuse pastelkleuren en een mysterieus zwart doosje helpen een ambitieloze bankmedewerker, zijn gefrustreerde vrouw en een schizofrene accountant om Tokio te redden van een volgende aardbeving en tegelijkertijd betekenis te vinden in hun levens. Geen beter medium dan animatie voor deze bewerking van Haruki Murakami’s beroemdste kortverhalen, heerlijke absurditeit, een fantastisch universum om zich in te verliezen.
Vermelding van de jury op ANNECY ’22. Award for Best Animated Feature op ANIMA ’23.
Support: Brorlab, Johan Sebastiaan Stuer – DJ-set: Kim Peers
music
archief
The Hickey Underworld is back! The Antwerp-based band had been inactive since 2016, but will start making music and touring again. With 'Future Words', the band, who also won Humo's Rock Rally in 2006, bridged the gap between rock and metal with a damn snappy result. On stage, The Hickey Underworld is like a bomb: loud and catchy riffs, loud noise and icy screams. Wondering what that sounds like anno 2023?
Komiek Rupert Pupkin lijdt aan een ernstige vorm van American Dreaming: hij wil koste wat het kost een gastoptreden versieren in de talkshow van zijn idool Jerry Langford. Daarom probeert hij steeds in contact te komen met hem, doch de man wijst hem steevast af omdat hij niet in hem gelooft. Tot Pupkin voor een radicale oplossing kiest waar niemand de gevolgen van kan inschatten.
THE KING OF COMEDY is een meesterlijke parabel over (gebrek aan) talent, ambitie en beroemdheid, met career best performances van zowel Jerry Lewis als Robert De Niro. Een scherpe karakterstudie, perfect van timing en bezaaid met indrukwekkende visuele vondsten. THE KING OF COMEDY viert dit jaar zijn 40ste jubileum.
Intieme documentaire over ‘de diva op blote voeten’, Cesária Évora (1941-2011). Haar rokerige stem bracht haar van armoede naar sterrendom, maar ondanks haar succes leefde ze een bescheiden leven.
Uit het liefdevolle portret van regisseur Ana Sofia Fonseca komt een beeld naar voren van een zangeres die nooit haar arme afkomst vergat. Een zangeres met een diep-melancholieke stem, “die komt uit haar binnenste, haar leven en haar land”, zoals iemand in de film zegt. Dat land is het tropische Kaapverdië, waar Évora als tienjarig kind in een weeshuis belandde, omdat haar moeder na de dood van haar man geen zes kinderen kon (op)voeden. Ze liep er na een paar jaar weg en werd cafézangeres. Dat rauwe leven veranderde toen zij op haar vijftigste een wereldster werd.
CESÁRIA ÉVORA schetst met archiefbeelden, concertopnamen, interviews en beelden van Kaapverdië een beeld van een vrouw die altijd zichzelf bleef en nooit haar onafhankelijkheid opgaf. Maar ook een vrouw die door haar loodzware jeugd getekend was. “Ik geloof niet in dromen”, zegt ze als een interviewer haar vraagt naar haar grootste droom: “Vraag me iets anders!”
Ana Sofia Fonseca is een geboren verhalenverteller. Geboren in Portugal, woont ze met één voet in haar thuisland en de andere in Kaapverdië – ze heeft een huis op twee stappen van Cesária’s huis. CESÁRIA ÉVORA is haar tweede lange documentaire, na een bekroonde 20-jarige carrière in de journalistiek, waarin ze aan meer dan 20 televisiedocumentaires meewerkte en vijf non-fictieboeken en een roman publiceerde. Al jaren legt ze zich toe op het vertellen van boeiende verhalen met een focus op mensenrechtenthema’s, met name verhalen over vrouwenrechten en etniciteit.
Rennen, rollen, vliegen, duiken, vallen, kruipen, zuchten, zitten en weer opstaan.
Een installatie rond het lichaam nodigt twee dansers en drie muzikanten uit om op zoek te gaan naar de motor van ons lichaam. Ook jij kan mee actief bewegen. Wat kan jouw lichaam allemaal? Wat beweegt je?
Figuren en objecten komen tot leven op de muzikale thema’s uit strijkkwartetten van Crumb, Debussy, Dvorak, Glass, Ligeti, Schubert, Shostakovich, Villa Lobos…
Rennen, rollen, vliegen, duiken, vallen, kruipen, zuchten, zitten en weer opstaan.
Een installatie rond het lichaam nodigt twee dansers en drie muzikanten uit om op zoek te gaan naar de motor van ons lichaam. Ook jij kan mee actief bewegen. Wat kan jouw lichaam allemaal? Wat beweegt je?
Figuren en objecten komen tot leven op de muzikale thema’s uit strijkkwartetten van Crumb, Debussy, Dvorak, Glass, Ligeti, Schubert, Shostakovich, Villa Lobos…
Lars von Triers DOGVILLE wordt opgebouwd uit 9 hoofdstukken en een proloog op minimalistische toneelsets.
Grace (Nicole Kidman) is op de vlucht voor een groep gevaarlijke gangsters. Uitgeput vindt ze een onderkomen in het bergdorpje Dogville. Na overtuiging van de dorpsfilosoof besluit de gesloten gemeenschap haar te verschuilen op voorwaarde dat zij in ruil taakjes verricht voor de dorpelingen. Grace gaat akkoord maar ervaart al snel dat er achter de schone schijn van Dogville heel wat duistere geheimen schuilgaan. Maar ook zij draagt een geheim met zich mee dat het einde van het dorp zou kunnen betekenen...
"Levensechte emotie in een decor van krijt" - Steven De Foer, De Standaard
"For passion, originality, and sustained chutzpah, this austere allegory of failed Christian charity and Old Testament payback is von Trier's strongest movie--a masterpiece, in fact." - J. Hoberman, Village Voice
"Kidman gives the most emotionally bruising performance of her career in Dogville, a movie that never met a cliche it didn't stomp on." - Peter Travers, Rolling Stone
Dubbelportret van Weronika in het Poolse Krakau en haar dubbelganger Véronique in Frankrijk. De beide meisjes worden op dezelfde dag geboren, lijden aan dezelfde hartkwaal, zijn beiden muzikaal. Op het moment dat de één sterft krijgt de ander een cassettebandje van een mysterieuze onbekende, met aanwijzingen waarmee ze op zoek gaat naar de ander. Hoofdrolspeelster Irène Jacob won in 1991 op het filmfestival van Cannes de prijs voor Beste actrice.
"Krzysztof Kieslowski's "The Double Life of Veronique" has a fragile, opiated atmosphere that hovers somewhere between eroticism and melancholy." - Hal Hinson, The Washington Post
"This movie achieves a rare grace: it tells a story that could only exist in the form of a movie (or, perhaps, as a piece of poetry). The story is told not so much in customary narrative structures, but in glimpses, hints, and intimations. It has a way of taking the solid and making it chimerical." - Marjorie Baumgarten, Austin Chonicle
Rennen, rollen, vliegen, duiken, vallen, kruipen, zuchten, zitten en weer opstaan.
Een installatie rond het lichaam nodigt twee dansers en drie muzikanten uit om op zoek te gaan naar de motor van ons lichaam. Ook jij kan mee actief bewegen. Wat kan jouw lichaam allemaal? Wat beweegt je?
Figuren en objecten komen tot leven op de muzikale thema’s uit strijkkwartetten van Crumb, Debussy, Dvorak, Glass, Ligeti, Schubert, Shostakovich, Villa Lobos…
Rennen, rollen, vliegen, duiken, vallen, kruipen, zuchten, zitten en weer opstaan.
Een installatie rond het lichaam nodigt twee dansers en drie muzikanten uit om op zoek te gaan naar de motor van ons lichaam. Ook jij kan mee actief bewegen. Wat kan jouw lichaam allemaal? Wat beweegt je?
Figuren en objecten komen tot leven op de muzikale thema’s uit strijkkwartetten van Crumb, Debussy, Dvorak, Glass, Ligeti, Schubert, Shostakovich, Villa Lobos…
De zomervakantie wordt met één dag verlengd!
Want vrijdag 1 september kan je zwaar Ongepast gaan in De Studio.
3 retestrakke live acts die het kot afbreken.
4 compleet gestoorde DJ’s die een stevig feestje bouwen.
Vrijdag Ongepast gaan.
Zaterdag uitkateren op de zetel.
Zondag pistolekes bij de bomma.
Ideaal!
Dubbelportret van Weronika in het Poolse Krakau en haar dubbelganger Véronique in Frankrijk. De beide meisjes worden op dezelfde dag geboren, lijden aan dezelfde hartkwaal, zijn beiden muzikaal. Op het moment dat de één sterft krijgt de ander een cassettebandje van een mysterieuze onbekende, met aanwijzingen waarmee ze op zoek gaat naar de ander. Hoofdrolspeelster Irène Jacob won in 1991 op het filmfestival van Cannes de prijs voor Beste actrice.
"Krzysztof Kieslowski's "The Double Life of Veronique" has a fragile, opiated atmosphere that hovers somewhere between eroticism and melancholy." - Hal Hinson, The Washington Post
"This movie achieves a rare grace: it tells a story that could only exist in the form of a movie (or, perhaps, as a piece of poetry). The story is told not so much in customary narrative structures, but in glimpses, hints, and intimations. It has a way of taking the solid and making it chimerical." - Marjorie Baumgarten, Austin Chonicle
De dromerige Gelsomina wordt door haar moeder verkocht aan Zampanò, een rondreizende krachtpatser die optreedt op dorpspleinen en zijn hoed laat rondgaan voor een fooi. Terwijl ze samen door het Italiaanse platteland trekken – een tocht vol botsingen, stil verdriet en onverwachte zachtheid – groeit ze aan zijn zijde van schuchtere assistente tot gevoelige performer uit.
LA STRADA is Federico Fellini’s tedere ode aan het zwervende circusbestaan, aan de buitenstaanders, de zoekers, de zonderlingen. Wat begon als een neorealistisch vertelsel ontpopte zich tot een poëtische fabel over mededogen en eenzaamheid – met Giulietta Masina als de onvergetelijke Gelsomina, Anthony Quinn als haar brute tegenpool, en Nino Rota’s weemoedige score als kloppend hart.
Een film die balanceert tussen rauwheid en ontroering, werkelijkheid en verbeelding. Een klassieker die je niet alleen ziet, maar voelt.
Wij vertonen de film in onze samenwerking MAS x De Cinema 2025, naar aanleiding van de MAS COMPASSION-expo (van 31 januari 2025 tot 31 augustus 2025).
Bezoekers die een ticket van De Cinema kunnen tonen van een vertoning binnen het MAS x De Cinema 2025-programma, krijgen korting op een ticket voor de MAS COMPASSION-expo. Omgekeerd geeft een ticket van de MAS COMPASSION-expo (vanaf 31 januari 2025 tot de vertoningsdag van de betreffende film) recht op een verlaagd tarief (€6,50 i.p.v. €9) bij aankoop van een filmticket voor het MAS x De Cinema 2025-programma.
Dubbelportret van Weronika in het Poolse Krakau en haar dubbelganger Véronique in Frankrijk. De beide meisjes worden op dezelfde dag geboren, lijden aan dezelfde hartkwaal, zijn beiden muzikaal. Op het moment dat de één sterft krijgt de ander een cassettebandje van een mysterieuze onbekende, met aanwijzingen waarmee ze op zoek gaat naar de ander. Hoofdrolspeelster Irène Jacob won in 1991 op het filmfestival van Cannes de prijs voor Beste actrice.
"Krzysztof Kieslowski's "The Double Life of Veronique" has a fragile, opiated atmosphere that hovers somewhere between eroticism and melancholy." - Hal Hinson, The Washington Post
"This movie achieves a rare grace: it tells a story that could only exist in the form of a movie (or, perhaps, as a piece of poetry). The story is told not so much in customary narrative structures, but in glimpses, hints, and intimations. It has a way of taking the solid and making it chimerical." - Marjorie Baumgarten, Austin Chonicle
Thanksgiving, 1976, San Francisco’s Winterland. The Band speelt zijn laatste concert na 16 jaar toeren. Sommige nummers brengen ze alleen, andere nummers worden vertolkt met gastartiesten van Ronnie Hawkins tot Bob Dylan en Joni Mitchell. Regisseur Martin Scorsese legt met zijn camera de interacties op het podium vast, tijdens het muziek maken. Naast het podium interviewt hij de vijf leden van the Band. De vriendschappen, de grappen, de harmonie en de impact van het leven on the road. Dat alles culmineert in een laatste wals.
We vertonen de concertfilm in 4K-resolutie als een hommage aan the Band-lid Garth Hudson, die op 21 januari 2025 overleed.
Thanksgiving, 1976, San Francisco’s Winterland. The Band plays its farewell concert after 16 years on tour. Some musical numbers they perform by themselves, for others they are joined by musical guests from Ronnie Hawkins to Bob Dylan and Joni Mitchell. Director Martin Scorsese captures the interactions on stage with his camera, as the people on stage are making music together. Off stage, he interviews the five members of the Band. The friendships, the jokes, the harmony and the impact of life on the road. All of this culminates in one last waltz.
We screen the concert film in 4K resolution as an homage to Garth Hudson, the last remaining member of the Band who passed on the 21st of January 2025.
Rennen, rollen, vliegen, duiken, vallen, kruipen, zuchten, zitten en weer opstaan.
Een installatie rond het lichaam nodigt twee dansers en drie muzikanten uit om op zoek te gaan naar de motor van ons lichaam. Ook jij kan mee actief bewegen. Wat kan jouw lichaam allemaal? Wat beweegt je?
Figuren en objecten komen tot leven op de muzikale thema’s uit strijkkwartetten van Crumb, Debussy, Dvorak, Glass, Ligeti, Schubert, Shostakovich, Villa Lobos…
Een tactiele en poëtische productie voor kinderen van 0 tot 4 jaar en hun begeleiders. Klei wordt geboetseerd tot verschillende vormen, figuren en werelden. Dit visuele spel van veranderingen gaat gepaard met livemuziek die tot stand komt m.b.v. glas, klei, water en stemmen. Aftryk (‘afdruk’) is een speelse muziektheatervoorstelling voor de allerkleinsten, vol verwondering en fantasie. Na de voorstelling kunnen de kinderen zelf op ontdekkingstocht gaan op het toneel.
In Fortuyne, wat hebdy ghebrouwen duikt Les Âmes Perdues in het Antwerps Liedboek, een verzameling Antwerpse volksliederen die in 1544 werd uitgegeven door de Antwerpse drukker Jan Roelans: “Een schoon liedekens boeck inden welcken ghy vinden sult veelderhande liedekens oude en nyeuwe om droefheyt ende melancolie te verdrijuen.”
In die gigantische muzikale schatkist ging Les Âmes Perdues op zoek naar de nevenpersonages in de Antwerpse geschiedenis. Langs “polyvalent struyckgewas, bedwelmende boonenstaecken, berekens int lederen en gansevederen, goede musijcke en puberende pagies.” In hun non-conformistische stijl trekken de drie jonge performers van Les Âmes Perdues het Antwerps Liedboek de 21ste eeuw binnen, gekruid met kolder en jolijt.
Rennen, rollen, vliegen, duiken, vallen, kruipen, zuchten, zitten en weer opstaan.
Een installatie rond het lichaam nodigt twee dansers en drie muzikanten uit om op zoek te gaan naar de motor van ons lichaam. Ook jij kan mee actief bewegen. Wat kan jouw lichaam allemaal? Wat beweegt je?
Figuren en objecten komen tot leven op de muzikale thema’s uit strijkkwartetten van Crumb, Debussy, Dvorak, Glass, Ligeti, Schubert, Shostakovich, Villa Lobos…
Een tactiele en poëtische productie voor kinderen van 0 tot 4 jaar en hun begeleiders. Klei wordt geboetseerd tot verschillende vormen, figuren en werelden. Dit visuele spel van veranderingen gaat gepaard met livemuziek die tot stand komt m.b.v. glas, klei, water en stemmen. Aftryk (‘afdruk’) is een speelse muziektheatervoorstelling voor de allerkleinsten, vol verwondering en fantasie. Na de voorstelling kunnen de kinderen zelf op ontdekkingstocht gaan op het toneel.
De dromerige Gelsomina wordt door haar moeder verkocht aan Zampanò, een rondreizende krachtpatser die optreedt op dorpspleinen en zijn hoed laat rondgaan voor een fooi. Terwijl ze samen door het Italiaanse platteland trekken – een tocht vol botsingen, stil verdriet en onverwachte zachtheid – groeit ze aan zijn zijde van schuchtere assistente tot gevoelige performer uit.
LA STRADA is Federico Fellini’s tedere ode aan het zwervende circusbestaan, aan de buitenstaanders, de zoekers, de zonderlingen. Wat begon als een neorealistisch vertelsel ontpopte zich tot een poëtische fabel over mededogen en eenzaamheid – met Giulietta Masina als de onvergetelijke Gelsomina, Anthony Quinn als haar brute tegenpool, en Nino Rota’s weemoedige score als kloppend hart.
Een film die balanceert tussen rauwheid en ontroering, werkelijkheid en verbeelding. Een klassieker die je niet alleen ziet, maar voelt.
Wij vertonen de film in onze samenwerking MAS x De Cinema 2025, naar aanleiding van de MAS COMPASSION-expo (van 31 januari 2025 tot 31 augustus 2025).
Bezoekers die een ticket van De Cinema kunnen tonen van een vertoning binnen het MAS x De Cinema 2025-programma, krijgen korting op een ticket voor de MAS COMPASSION-expo. Omgekeerd geeft een ticket van de MAS COMPASSION-expo (vanaf 31 januari 2025 tot de vertoningsdag van de betreffende film) recht op een verlaagd tarief (€6,50 i.p.v. €9) bij aankoop van een filmticket voor het MAS x De Cinema 2025-programma.
De onopvallende, kalende vijftiger Beau (Joaquin Phoenix), die sinds zijn geboorte wordt gekweld door allerlei angsten, wordt bij zijn veeleisende moeder op bezoek verwacht voor haar verjaardag. Aangezien de straat oversteken in de nabije, gewelddadige toekomst al een schier onmogelijke opdracht is, raakt hij met elke stap verder van zijn doel verwijderd. Na de plotselinge dood van zijn moeder kan hij niet anders dan zijn grootste angsten onder ogen komen en begint hij aan een epische, kafkaëske tocht om de begrafenis te kunnen bijwonen. Surreële en gedurfde film van regisseur Ari Aster (Hereditary, Midsommar).
Rennen, rollen, vliegen, duiken, vallen, kruipen, zuchten, zitten en weer opstaan.
Een installatie rond het lichaam nodigt twee dansers en drie muzikanten uit om op zoek te gaan naar de motor van ons lichaam. Ook jij kan mee actief bewegen. Wat kan jouw lichaam allemaal? Wat beweegt je?
Figuren en objecten komen tot leven op de muzikale thema’s uit strijkkwartetten van Crumb, Debussy, Dvorak, Glass, Ligeti, Schubert, Shostakovich, Villa Lobos…
Een tactiele en poëtische productie voor kinderen van 0 tot 4 jaar en hun begeleiders. Klei wordt geboetseerd tot verschillende vormen, figuren en werelden. Dit visuele spel van veranderingen gaat gepaard met livemuziek die tot stand komt m.b.v. glas, klei, water en stemmen. Aftryk (‘afdruk’) is een speelse muziektheatervoorstelling voor de allerkleinsten, vol verwondering en fantasie. Na de voorstelling kunnen de kinderen zelf op ontdekkingstocht gaan op het toneel.
Rennen, rollen, vliegen, duiken, vallen, kruipen, zuchten, zitten en weer opstaan.
Een installatie rond het lichaam nodigt twee dansers en drie muzikanten uit om op zoek te gaan naar de motor van ons lichaam. Ook jij kan mee actief bewegen. Wat kan jouw lichaam allemaal? Wat beweegt je?
Figuren en objecten komen tot leven op de muzikale thema’s uit strijkkwartetten van Crumb, Debussy, Dvorak, Glass, Ligeti, Schubert, Shostakovich, Villa Lobos…
Een tactiele en poëtische productie voor kinderen van 0 tot 4 jaar en hun begeleiders. Klei wordt geboetseerd tot verschillende vormen, figuren en werelden. Dit visuele spel van veranderingen gaat gepaard met livemuziek die tot stand komt m.b.v. glas, klei, water en stemmen. Aftryk (‘afdruk’) is een speelse muziektheatervoorstelling voor de allerkleinsten, vol verwondering en fantasie. Na de voorstelling kunnen de kinderen zelf op ontdekkingstocht gaan op het toneel.
Lars von Triers DOGVILLE wordt opgebouwd uit 9 hoofdstukken en een proloog op minimalistische toneelsets.
Grace (Nicole Kidman) is op de vlucht voor een groep gevaarlijke gangsters. Uitgeput vindt ze een onderkomen in het bergdorpje Dogville. Na overtuiging van de dorpsfilosoof besluit de gesloten gemeenschap haar te verschuilen op voorwaarde dat zij in ruil taakjes verricht voor de dorpelingen. Grace gaat akkoord maar ervaart al snel dat er achter de schone schijn van Dogville heel wat duistere geheimen schuilgaan. Maar ook zij draagt een geheim met zich mee dat het einde van het dorp zou kunnen betekenen...
"Levensechte emotie in een decor van krijt" - Steven De Foer, De Standaard
"For passion, originality, and sustained chutzpah, this austere allegory of failed Christian charity and Old Testament payback is von Trier's strongest movie--a masterpiece, in fact." - J. Hoberman, Village Voice
"Kidman gives the most emotionally bruising performance of her career in Dogville, a movie that never met a cliche it didn't stomp on." - Peter Travers, Rolling Stone
De onopvallende, kalende vijftiger Beau (Joaquin Phoenix), die sinds zijn geboorte wordt gekweld door allerlei angsten, wordt bij zijn veeleisende moeder op bezoek verwacht voor haar verjaardag. Aangezien de straat oversteken in de nabije, gewelddadige toekomst al een schier onmogelijke opdracht is, raakt hij met elke stap verder van zijn doel verwijderd. Na de plotselinge dood van zijn moeder kan hij niet anders dan zijn grootste angsten onder ogen komen en begint hij aan een epische, kafkaëske tocht om de begrafenis te kunnen bijwonen. Surreële en gedurfde film van regisseur Ari Aster (Hereditary, Midsommar).
Thanksgiving, 1976, San Francisco’s Winterland. The Band speelt zijn laatste concert na 16 jaar toeren. Sommige nummers brengen ze alleen, andere nummers worden vertolkt met gastartiesten van Ronnie Hawkins tot Bob Dylan en Joni Mitchell. Regisseur Martin Scorsese legt met zijn camera de interacties op het podium vast, tijdens het muziek maken. Naast het podium interviewt hij de vijf leden van the Band. De vriendschappen, de grappen, de harmonie en de impact van het leven on the road. Dat alles culmineert in een laatste wals.
We vertonen de concertfilm in 4K-resolutie als een hommage aan the Band-lid Garth Hudson, die op 21 januari 2025 overleed.
Thanksgiving, 1976, San Francisco’s Winterland. The Band plays its farewell concert after 16 years on tour. Some musical numbers they perform by themselves, for others they are joined by musical guests from Ronnie Hawkins to Bob Dylan and Joni Mitchell. Director Martin Scorsese captures the interactions on stage with his camera, as the people on stage are making music together. Off stage, he interviews the five members of the Band. The friendships, the jokes, the harmony and the impact of life on the road. All of this culminates in one last waltz.
We screen the concert film in 4K resolution as an homage to Garth Hudson, the last remaining member of the Band who passed on the 21st of January 2025.
