THE WORST PERSON IN THE WORLD is een komisch drama van Joachim Trier waarin we in 12 hoofdstukken meegenomen worden in het onstuimige liefdesleven van de dertiger Julie (Renate Reinsve). Wanneer Julie 30 wordt, heeft ze het gevoel dat haar leven stilstaat. Haar vrienden krijgen kinderen en zijn gelukkig en haar relatie met de oudere, succesvolle striptekenaar Aksel is stabiel. Toch vraagt Julie zich af of dit alles is wat het leven te bieden heeft. Als ze de jongere en knappe Eivind ontmoet, gooit Julie het over een andere boeg in de hoop antwoorden te vinden over de liefde, haar carrière en het leven.
THE WORST PERSON IN THE WORLD werd geselecteerd voor de hoofdcompetitie van het Cannes Filmfestival. Hoofdrolspeelster Renate Reinsve won er de Palm voor Beste Actrice. Na REPRISE (2006) en OSLO, 31. AUGUST(2011) wordt THE WORST PERSON IN THE WORLD ook gezien als laatste deel van Triers ongeplande Oslotrilogie.
“Een film die je intense dingen doet voelen en diepe gedachten laat denken.” – De Standaard
“Een ode aan de opwinding, de vrijheid, de tegenstrijdige verlangens, de onmogelijke keuzes, de mislukkingen en de spijt waarmee het pad richting volwassenheid bezaaid is.” – De Morgen
‘Le film donne l’impression de suivre une conversation à batons rompus: on rebondit d’un sujet à l’autre, d’une sequence à l’autre- certaines plus anecdotiques que d’autres-, et on se perd dans le brouhaha, dans l’énergie et la fougue d’une mise en scène si libre et colorée, dans un élan d’une densité folle porté par des images et des acteurs qui transcendent totalement l’ordinaire dont le film se nourrit.’
Lucas Charrier in: La Septième Obsession, nr. 36, sept/okt 2021, p. 112
Een beroemde politicus (Jérémie Renier) wordt beschuldigd van de moord op zijn vrouw (Alma Jodorowsky), die op een nacht dood wordt aangetroffen in hun hotelkamer aan de Noordzee. Filmmaker Stephan Streker, die in 2016 een verpletterende indruk maakte met zijn diepmenselijk familiedrama 'Noces' koos er opnieuw voor om zich losjes de laten inspireren door een waargebeurd verhaal.
Hier heet de Waalse politicus Bernard Wesphael echter Louis Derieux en valt hij voor de charmes van radiopresentatrice Maeva. Hun relatie is onstuimig en grillig en kent een brutaal einde. Niemand is echter getuige van de moord en toch heeft bijna iedereen een standpunt over de schuld of onschuld van de politicus. Maar weet hij het zelf eigenlijk wel? De film plaats je ook als kijker in een positie waarbij je diepste overtuigingen op de proef worden gesteld.
“Met zijn fraaie beelden en desoriënterende montage is L’ennemi sowieso een beklijvende filmervaring, maar het belangrijkste deel speelt zich na de eindgeneriek af, in het hoofd van de kijker.” – De Morgen
“Een sfeervol suspensedrama met een intense Jérémie Renier.” – Knack FOCUS
Zijn buren kunnen het niet meer aan. Elke keer als Sebastián van huis is, gaat het gejank van zijn hond door merg en been. Moet het eenzame beestje dan toch maar mee naar kantoor? Sebastiáns werkgever wil daar niets van weten. Ontslag nemen is ook een optie, hoewel het leven van de dertiger daar niet bepaald gemakkelijker van wordt. In El perro que no calla hopt deze jonge Argentijn lijdzaam van baan naar baan. Klagen doet hij nooit, maar het ongemak straalt van hem af. Woorden heeft hoofdrolspeler Daniel Katz daar niet voor nodig, wel een onhandige omhelzing, even wegstaren tijdens een gesprek. Sebastiáns gelaten houding krijgt soms iets komisch, hoewel zijn beproevingen ook zeker medelijden opwekken. Regisseur Ana Katz vindt zo met haar zwart-witfilm, die per scène vooruitspringt in de tijd, een fijne balans tussen ingevoeld drama en licht absurdisme. Vooral richting het slot zorgt dat voor verrassend geestige vondsten.
Hoe kunnen we ons leven zo lang mogelijk rekken? Sommigen zoeken hun heil in botox, vitaminesupplementen of yoga. Anderen vinden troost in een leven na de dood. Brain Freeze zet onze drang naar eeuwig leven in de schijnwerpers.
Verwacht van Tim Oelbrandt geen klassieke goochelshow. Hij mengt hypnose, theater én filmprojecties met livemuziek van Lili Grace. De magie doet de grens tussen fictie en werkelijkheid vervagen. Black Mirror, maar dan echt.
Tijdens Brain Freeze zit je voortdurend op het puntje van je stoel tot je misschien zélf op het podium gevraagd wordt. Tim leest je diepste gedachten, hij manipuleert de vrije wil en downloadt zomaar je herinneringen. Zelfs die zijn niet veilig met hem in de buurt. Maak dit mee, je gelooft je eigen ogen niet!
Lili Grace
De zussen Nelle en Dienne Bogaerts doen ongemeen boeiende dingen met twee stemmen, cello, keyboards en elektronica. In 2012 haalden ze de finale van Humo’s Rock Rally en ze deden voorprogramma’s voor onder meer Trentemøller, CocoRosie en Nils Frahm. Ze maakten muziek voor enkele theaterproducties en brachten ook een eerste EP uit. Nelle en Dienne staan naast Tim op het podium en zorgen voor de gedroomde dark-pop sfeer.
La última cena van regisseur Tomás Gutiérrez Aleais deels gebaseerd op een roman van Moreno Fraginals (die op zijn beurt inspiratie haalde bij een waargebeurd feit uit de vroege 18e eeuw) en verhaalt hoe een Cubaanse plantagebezitter naar zijn door slaven bewerkte domein komt om er de paasweek door te brengen. Geïnspireerd door de retoriek van de plaatselijke priester, besluit de edelman om in een vlaag van ‘benevolentie’ twaalf van zijn zwarte slaven uit te nodigen om met hem de maaltijd te nuttigen op ‘Witte Donderdag’.
Voor het Cubaanse publiek in 1976 bevatte La última cena een duidelijke dubbele boodschap: die van een (geconstrueerde) homogene cultuur die gestoeld was op een gedeelde geschiedenis waarin het afzetten tegen de buitenlandse overheersing en kolonisering een verenigende factor was (uiteraard een vervormde retoriek die voorbijging aan de sterk verschillende historische positie van de Afrikaanse slaven) én een duidelijke veroordeling van het kapitalisme dat door de revolutie werd verworpen.
Voor de kijker anno nu, is La última cena — vooral in zijn krachtige kern gevormd door het middenluik dat de symbolische maaltijd weergeeft — een tegelijk virtuoze en ontluisterende observatie van een vals sociaal ritueel, met echo’s uit het werk van Luis Buñuel.
Het Koninklijk Belgisch Filmarchief werkte vorig jaar mee aan de restauratie van deze Cubaanse klassieker, één van de vele films waarvoor ons nationale filmarchief jaarlijks een essentiële bijdrage levert aan de bewaring en ontsluiting.
La última cena werd gerestaureerd door de Academy Film Archive in samenwerking met de Cinemateca de Cuba, het ICAIC en het Koninklijk Belgisch Filmarchief.
RudyRUDY, de kameraad van Billie, vindt het wel goed. Want week-om-week-kinderen hebben een fijn leven. Twee huizen, twee keer kerstmis, +vaders, +moeders, +broertjes en +zusjes en wat hier niet mag, kan daar weer wel. Afspraken brengen structuur in het leven van een kind, zeggen vaders en moeders, en dus maken ze er veel en vooral, verschillende.
Als kind wil je echter maar één ding: dat papa en mama gelukkig zijn. En vooral: dat ze terug samen zijn. Enkel de bloemenfee en het stuifmeel van de liefdesbloem kan daarvoor zorgen. Als je dat in iemands ogen strooit, wordt die op slag verliefd op de eerste die hij of zij ziet. Een goed plan, denkt Billie, daar wil hij voor gaan.
Killie Billie is een waanzinnige rollercoaster met livemuziek en video. Niet voor watjes!
“Er zit de nodige tragiek in de voorstelling, zeker, maar alles gaat zo snel en wordt zo vinnig en energiek gebracht dat je alleen maar met heel veel bewondering de zaal kan uitstappen. Dit is wat jeugdtheater moet zijn.” ***** – Het Nieuwsblad
Politie-inspecteur Virgil Tibbs wordt gearresteerd voor de moord op een prominente zakenman in een racistisch stadje in Mississippi. Wanneer duidelijk wordt dat Tibbs een topinspecteur is uit Philadelphia en niets te maken heeft met de moord, wordt hij tegen zijn zin bij de zaak betrokken. Elke stap die Tibbs zet in het onderzoek, brengt zijn leven meer in gevaar en de raciale spanningen bereiken een kookpunt. Regisseur Norman Jewison windt er geen doekjes om: de racistische uitlatingen in IN THE HEAT OF THE NIGHT zetten de toon voor een confronterende thriller. De elegante Sidney Poitier levert een krachtige performance af, die culmineert in een aangrijpende en onvergetelijke scène waarin Tibbs een klap in het gezicht krijgt van een blanke plantage-eigenaar. Tibbs geeft hem die klap gelijk terug. De kracht die uit deze scène spreekt, was de kracht van Poitier die zijn hele carrière symbool stond voor een hoopvolle toekomst.
We are so thrilled to Finally be back and can't wait to party again with each and every one of you. Hopefully it will stay that way "this time" so we can give you plenty of unforgettable moments @ Club suave. Starting off with the first edition this year on March 19th. See u soon !
/// L I N E U P ///
▶▶ CAMUS
▶▶ JADE SOUL (NL)
▶▶ PATRICK MORDI (NL)
▶▶ FAISAL
Hosted by Mars
Music: Future Beats – hip Hop & Rnb – Forgotten Gems – Afro – Grime – Baile – Eclectic Soul – House – Disco – Funk – Garage – Dancehall – Global Grooves – 90's & 00's – Jersey Club – Moombahton – ...
David Lynch’ dromerige en mysterieuze neo-noir volgt een onconventionele verhaalstructuur om de donkere kant van Hollywood bloot te leggen. Een vrouw lijdt aan geheugenverlies na een auto-ongeval. Een jonge, beginnende actrice ontdekt dat de vrouw zich in het appartement van haar tante verschuilt. Scène na scène wordt de puzzel gelegd en ontvouwt zich een labyrint waar dromen en nachtmerries in elkaar overvloeien. Lynch’ psychologische benadering van waarheid en herinnering, identiteit en beeldvorming, hypnotiseert zoals enkel een uniek en verknipt Lynchiaans narratief dat kan.
En wat als we nu eens een voorstelling maken om je seksleven te verrijken? Laten we ruimte maken voor speelse fantasieën en onbekende verlangens, mogelijkheden zonder vaste uitkomst.
De huidige seksuele opvoeding beperkt zich tot droge informatie over zwangerschap, soa’s, erecties en (de horror van) aids. ‘If you have sex, you will get pregnant and die.’ Geen condooms meer over bananen en opsommingen van ziekterisico’s! Hoe kunnen we gaan spelen met seks? Pick up the dildo and write your way out of history. Are you ready?
Countersex Education is een voorstelling die de grenzen opzoekt van musical en alternatieve sekseducatie om samen met het publiek tot een orgastische climax te komen: een edgy voorstelling voor een breed publiek, of je nu cis, queer, jong of oud bent.
Maxime Dreesen studeerde in juni 2019 af als regisseur aan de Toneelacademie Maastricht. Hun werk gaat over gender, seksualiteit en queer erotiek. Maxime vertrekt in hun werk vanuit autobiografische belevenissen, om die vervolgens te vertalen naar universele, emanciperende en politieke verhalen. Maxime was ook de motor achter het jongerenproject Youth for Sex.
Lola krijgt een paniekerig telefoontje van haar vriend Manni. Hij moet binnen 20 minuten 100.000 Deutsche marks leveren aan maffiabaas Ronnie, maar is de geldzak kwijtgespeeld. Lola verzekert Manni dat ze het geld op tijd tot bij hem kan krijgen, zoniet zal hij een supermarkt beroven. Lola begint te rennen en verschillende kleine gebeurtenissen op haar weg resulteren in drie alternatieve verhaallijnen. Dit verhaal over toeval en lotsbestemming is volledig opgebouwd rond regisseur Tom Tykwers obsessie met tijd. Tywker creëert met LOLA RENNT een soort tijdsmachine, waarin alles wat er gebeurt afhangt van kleine toevalligheden. Franka Potente is perfect gecast als de roodharige Lola en levert een dynamische performance af die de hartslag van de film bepaalt.
‘”Run Lola Run is a movie about the possibilities of the world, of life, and of cinema,” Tykwer told his crew. Tykwer’s ludic sensibility shapes the film’s formal qualities (the aesthetic rules of the game), as well as informing the film’s themes: of time, determinism, and possibility. The dialectical play helps keep it all alive. And what is the life possibility driving the film’s basic narrative? Well, love, of course, as in any typical Hegelian movie romance.’
Tom Whalen in: Film Quarterly, Vol. 53, nr. 3, Spring 2000, p. 38
Kleurrijke kortfilms op maat van de allerkleinsten, geselecteerd door Filem'On; het Internationaal Filmfestival voor Jong Publiek.
Iedere stap is een avontuur, waar je ook naartoe gaat. Benieuwd hoe je ook nieuwe vriendjes kan maken onderweg? Laat je inspireren door onze kleine helden op het grote scherm!
Vega is 9 en gaat samen met papa en haar kleine wildebras-zusje Billie op trektocht door de wildernis. Een zalige tocht vol heerlijke momenten. Tot papa in een rotsspleet komt vast te zitten en zijn enkel bezeert. De zussen moeten op zoek naar hulp. Bang en ongerust gaan ze het woud in, maar dankzij enkele magische gebeurtenissen ontdekken ze krachten die ze nooit in zichzelf vermoed hadden. En bovenal ontdekken ze de (super)kracht van … zusjes!
Dit spannende avontuur in de prachtige Noorse bossen en wouden is een ode aan de kracht en volharding van kinderen, van meisjes, van zusjes. Ze overstijgen zichzelf en overwinnen hun angsten. Tussen Vega en Billie knettert en vonkt de energie. En dat is geen verrassing, want ook in het echte leven zijn ze zussen. Een op-en-top familieverhaal dus.
En wat als we nu eens een voorstelling maken om je seksleven te verrijken? Laten we ruimte maken voor speelse fantasieën en onbekende verlangens, mogelijkheden zonder vaste uitkomst.
De huidige seksuele opvoeding beperkt zich tot droge informatie over zwangerschap, soa’s, erecties en (de horror van) aids. ‘If you have sex, you will get pregnant and die.’ Geen condooms meer over bananen en opsommingen van ziekterisico’s! Hoe kunnen we gaan spelen met seks? Pick up the dildo and write your way out of history. Are you ready?
Countersex Education is een voorstelling die de grenzen opzoekt van musical en alternatieve sekseducatie om samen met het publiek tot een orgastische climax te komen: een edgy voorstelling voor een breed publiek, of je nu cis, queer, jong of oud bent.
Maxime Dreesen studeerde in juni 2019 af als regisseur aan de Toneelacademie Maastricht. Hun werk gaat over gender, seksualiteit en queer erotiek. Maxime vertrekt in hun werk vanuit autobiografische belevenissen, om die vervolgens te vertalen naar universele, emanciperende en politieke verhalen. Maxime was ook de motor achter het jongerenproject Youth for Sex.
JAOUAD ALLOUL, STEF VAN LOOVEREN EN MARC VANRUNXT, ORIANA IKOMO
FILM
archief
FRIDAY SHORTS: Het weekend inzetten met een kortfilm, een nagesprek met de maker(s) en nadien eentje - of meerdere - in de bar (a.k.a. De Café) van De Studio. Gezellig, toch? See you at De Cinema!
Drie korte dansfilms op het programma van FRIDAY SHORTS: 11:33 van Jaouad Alloul, ADAGIO van Stef van Looveren en Marc Vanrunxt en YOU van Oriana Ikomo.
Met spijt in het hart nodigen theatermakers Johan Terryn en Randall Casaer jullie uit om deel uit te maken van een artistiek onderzoek naar de werking van ons spijtverteringsstelsel. Dit onderzoek resulteert in de theatervoorstelling Tot Onze Grote Spijt.
Na hun samenwerking rond het thema rouw in Het Uur Blauw slaan Johan en Randall opnieuw de handen in elkaar. Tijdens verschillende Salon Sessies gaan ze aan de slag met de aanwezige spijt. Jullie verhalen en ervaringen worden de rode draad voor een nieuwe voorstelling.
“Spijt is een vervelend gevoel, misschien wel omdat het opgeteld een dubbele vorm van verdriet is: het verdriet om wat anders had moeten lopen en het verdriet om dat met terugwerkende kracht te beseffen en met je mee te dragen. En dubbel verdriet, dat willen we niet. Maar tegelijk weten we ook: Spijt mag ons niet tegenhouden om open te bloeien en onze toch al redelijk beperkte macht om onszelf te verwezenlijken niet de kop indrukken. Dus is het belangrijk om ons eens af te vragen: Wat komt spijt ons precies vertellen? Welke behoeftes en verlangens schuilen erachter? En wat doe je met spijt die niet slijt?” Terryn & Casaer
“Het leven wordt dan wel achterwaarts begrepen, het wordt nog altijd voorwaarts geleefd.” Kierkegaard.
“Spijt is wat de geit schijt, met de benen gespreid.” Volkswijsheid
Een beroemde politicus (Jérémie Renier) wordt beschuldigd van de moord op zijn vrouw (Alma Jodorowsky), die op een nacht dood wordt aangetroffen in hun hotelkamer aan de Noordzee. Filmmaker Stephan Streker, die in 2016 een verpletterende indruk maakte met zijn diepmenselijk familiedrama 'Noces' koos er opnieuw voor om zich losjes de laten inspireren door een waargebeurd verhaal.
Hier heet de Waalse politicus Bernard Wesphael echter Louis Derieux en valt hij voor de charmes van radiopresentatrice Maeva. Hun relatie is onstuimig en grillig en kent een brutaal einde. Niemand is echter getuige van de moord en toch heeft bijna iedereen een standpunt over de schuld of onschuld van de politicus. Maar weet hij het zelf eigenlijk wel? De film plaats je ook als kijker in een positie waarbij je diepste overtuigingen op de proef worden gesteld.
“Met zijn fraaie beelden en desoriënterende montage is L’ennemi sowieso een beklijvende filmervaring, maar het belangrijkste deel speelt zich na de eindgeneriek af, in het hoofd van de kijker.” – De Morgen
“Een sfeervol suspensedrama met een intense Jérémie Renier.” – Knack FOCUS
RudyRUDY, de kameraad van Billie, vindt het wel goed. Want week-om-week-kinderen hebben een fijn leven. Twee huizen, twee keer kerstmis, +vaders, +moeders, +broertjes en +zusjes en wat hier niet mag, kan daar weer wel. Afspraken brengen structuur in het leven van een kind, zeggen vaders en moeders, en dus maken ze er veel en vooral, verschillende.
Als kind wil je echter maar één ding: dat papa en mama gelukkig zijn. En vooral: dat ze terug samen zijn. Enkel de bloemenfee en het stuifmeel van de liefdesbloem kan daarvoor zorgen. Als je dat in iemands ogen strooit, wordt die op slag verliefd op de eerste die hij of zij ziet. Een goed plan, denkt Billie, daar wil hij voor gaan.
Killie Billie is een waanzinnige rollercoaster met livemuziek en video. Niet voor watjes!
“Er zit de nodige tragiek in de voorstelling, zeker, maar alles gaat zo snel en wordt zo vinnig en energiek gebracht dat je alleen maar met heel veel bewondering de zaal kan uitstappen. Dit is wat jeugdtheater moet zijn.” ***** – Het Nieuwsblad
RudyRUDY, de kameraad van Billie, vindt het wel goed. Want week-om-week-kinderen hebben een fijn leven. Twee huizen, twee keer kerstmis, +vaders, +moeders, +broertjes en +zusjes en wat hier niet mag, kan daar weer wel. Afspraken brengen structuur in het leven van een kind, zeggen vaders en moeders, en dus maken ze er veel en vooral, verschillende.
Als kind wil je echter maar één ding: dat papa en mama gelukkig zijn. En vooral: dat ze terug samen zijn. Enkel de bloemenfee en het stuifmeel van de liefdesbloem kan daarvoor zorgen. Als je dat in iemands ogen strooit, wordt die op slag verliefd op de eerste die hij of zij ziet. Een goed plan, denkt Billie, daar wil hij voor gaan.
Killie Billie is een waanzinnige rollercoaster met livemuziek en video. Niet voor watjes!
“Er zit de nodige tragiek in de voorstelling, zeker, maar alles gaat zo snel en wordt zo vinnig en energiek gebracht dat je alleen maar met heel veel bewondering de zaal kan uitstappen. Dit is wat jeugdtheater moet zijn.” ***** – Het Nieuwsblad
Harrison Ford speelt Rick Deckard, een politieagent op rust in Los Angeles. L.A. is een multiculturele dystopie van bedrijfsreclame, vervuiling en vliegende auto’s. Haar bewoners zijn replicanten, menselijke robots met een korte levensduur, die gebouwd worden door de Tyrell Coporation voor het gebruik bij gevaarlijke, buitenwereldse kolonisatie. Deckard werkte als succesvolle blade runner, een benaming voor detectives die afvallige replicanten opsporen en uitschakelen. Deckard wordt opgeroepen om een laatste job uit te voeren: vier replicanten, onder leiding van Roy Batty, zijn ontsnapt en kaapten een ruimteschip op weg naar de aarde. Blade Runner bevraagt wat het is om mens te zijn en waarom het leven zo kostbaar is. Een visueel uitzonderlijk scifi meesterwerk.
"Het feit dat we hier een kwarteeuw later zitten om over Blade Runner te praten, geeft aan dat deze film van speciale betekenis in je carrière is.
Rutger Hauer: Dat is ook zo. Het is een unieke film. Niet alleen voor mij maar voor de hele wereld. Voor mij persoonlijk? Hoeveel films zoals deze denk je dat een acteur kan maken? Er zijn maar weinig acteurs die aan zo’n film hebben meegewerkt en er is maar één Blade Runner. Het is een moment waar alles heel erg mooi klikte. De elementen, en dat zijn er vast tienduizend, bepaalden dat we hier nu zitten. Die momenten zijn aan elkaar geregen. Niemand die het zo kan bedenken. Het is zo gebeurd […] Films zoals deze, zo zie je er niet veel. En er zit grote leerstof in. Het is een goed voorbeeld. Dit soort film wordt niet meer gemaakt, nooit meer. Er is geen tweede Ridley Scott en het geld om zo’n film nu te maken is er niet. Ook dat is de vergankelijkheid van de momenten. Het is voorbij. De wil, het begrip, het geld, de kundigheid, het is bijna niet meer op te brengen. Het is heel moeilijk om mensen uit te leggen wat het speciale is, ze moeten er maar naar kijken."
Rutger Hauer in een interview met Ivo De Kock in: Filmmagie, nr. 584, april 2008, p. 48
Harrison Ford speelt Rick Deckard, een politieagent op rust in Los Angeles. L.A. is een multiculturele dystopie van bedrijfsreclame, vervuiling en vliegende auto’s. Haar bewoners zijn replicanten, menselijke robots met een korte levensduur, die gebouwd worden door de Tyrell Coporation voor het gebruik bij gevaarlijke, buitenwereldse kolonisatie. Deckard werkte als succesvolle blade runner, een benaming voor detectives die afvallige replicanten opsporen en uitschakelen. Deckard wordt opgeroepen om een laatste job uit te voeren: vier replicanten, onder leiding van Roy Batty, zijn ontsnapt en kaapten een ruimteschip op weg naar de aarde. Blade Runner bevraagt wat het is om mens te zijn en waarom het leven zo kostbaar is. Een visueel uitzonderlijk scifi meesterwerk.
"Het feit dat we hier een kwarteeuw later zitten om over Blade Runner te praten, geeft aan dat deze film van speciale betekenis in je carrière is.
Rutger Hauer: Dat is ook zo. Het is een unieke film. Niet alleen voor mij maar voor de hele wereld. Voor mij persoonlijk? Hoeveel films zoals deze denk je dat een acteur kan maken? Er zijn maar weinig acteurs die aan zo’n film hebben meegewerkt en er is maar één Blade Runner. Het is een moment waar alles heel erg mooi klikte. De elementen, en dat zijn er vast tienduizend, bepaalden dat we hier nu zitten. Die momenten zijn aan elkaar geregen. Niemand die het zo kan bedenken. Het is zo gebeurd […] Films zoals deze, zo zie je er niet veel. En er zit grote leerstof in. Het is een goed voorbeeld. Dit soort film wordt niet meer gemaakt, nooit meer. Er is geen tweede Ridley Scott en het geld om zo’n film nu te maken is er niet. Ook dat is de vergankelijkheid van de momenten. Het is voorbij. De wil, het begrip, het geld, de kundigheid, het is bijna niet meer op te brengen. Het is heel moeilijk om mensen uit te leggen wat het speciale is, ze moeten er maar naar kijken."
Rutger Hauer in een interview met Ivo De Kock in: Filmmagie, nr. 584, april 2008, p. 48
Anne-Mie Van Kerckhoven, Laure Prouvost & Femmy Otten
weerwoord
archief
Het laatste jaar deed Julie Cafmeyer onderzoek naar hoe kunstenaars Anne-Mie Van Kerckhoven, Laure Prouvost en Femmy Otten hun unieke universum creëren. Deze kunstenaars bouwen een nieuwe wereld op vanuit een vrouwelijke blik.
Tijdens deze Salon Sessie zal Julie de kunstenaars interviewen over het brein van de octopus, borsten als fonteinen, vrouwen die uit hun huizen breken, ledematen die ontploffen, vrouwelijke oerkracht, de betekenis van les attributs féminins, magische tuinen en vrouwen met penissen.
Ook in haar columns, haar theaterwerk en bij het schrijven van haar nieuwe roman is Julie gefascineerd door nieuwe werelden met een magische allure. Tijdens deze Salon Sessie wil ze haar research delen met het publiek.
De Electro-Nuclear City (ENC) was ooit deel van een ambitieuze Russisch-Cubaanse onderneming om in Juragua de eerste kerncentrale van de Caraïben te bouwen. Maar met de val van de Sovjet-Unie kwam alles tot stilstand. Decennia later is het ‘project van de eeuw’, zoals het genoemd werd, nog altijd onafgemaakt en torent de enorme koepel als een totempaal boven de troosteloze woonkazernes uit. Carlos Quintela situeerde zijn tweede speelfilm op deze fascinerende plaats, waar de arbeiders destijds gehuisvest werden. LA OBRA DEL SIGLO is gedraaid in passend zwart-wit. Gelardeerd met fraai en uniek archiefmateriaal van de Cubaanse televisie, dat een rooskleuriger en strijdbaarder beeld geeft van de stand van zaken, draagt het bij aan de sociaal-realistische sfeer, die geleidelijk plaatsmaakt voor een surreële, soms absurdistische beklemming.
In een appartement zien drie generaties Cubaanse mannen - zoon Leo, vader Rafael, grootvader Otto - zich door omstandigheden gedwongen om samen te wonen. Ieder van hen geeft een gezicht aan een andere vorm van vermoeidheid en tussen de lijnen van hun interactie lees je een diepe, intergenerationele teleurstelling.
Politie-inspecteur Virgil Tibbs wordt gearresteerd voor de moord op een prominente zakenman in een racistisch stadje in Mississippi. Wanneer duidelijk wordt dat Tibbs een topinspecteur is uit Philadelphia en niets te maken heeft met de moord, wordt hij tegen zijn zin bij de zaak betrokken. Elke stap die Tibbs zet in het onderzoek, brengt zijn leven meer in gevaar en de raciale spanningen bereiken een kookpunt. Regisseur Norman Jewison windt er geen doekjes om: de racistische uitlatingen in IN THE HEAT OF THE NIGHT zetten de toon voor een confronterende thriller. De elegante Sidney Poitier levert een krachtige performance af, die culmineert in een aangrijpende en onvergetelijke scène waarin Tibbs een klap in het gezicht krijgt van een blanke plantage-eigenaar. Tibbs geeft hem die klap gelijk terug. De kracht die uit deze scène spreekt, was de kracht van Poitier die zijn hele carrière symbool stond voor een hoopvolle toekomst.
RudyRUDY, de kameraad van Billie, vindt het wel goed. Want week-om-week-kinderen hebben een fijn leven. Twee huizen, twee keer kerstmis, +vaders, +moeders, +broertjes en +zusjes en wat hier niet mag, kan daar weer wel. Afspraken brengen structuur in het leven van een kind, zeggen vaders en moeders, en dus maken ze er veel en vooral, verschillende.
Als kind wil je echter maar één ding: dat papa en mama gelukkig zijn. En vooral: dat ze terug samen zijn. Enkel de bloemenfee en het stuifmeel van de liefdesbloem kan daarvoor zorgen. Als je dat in iemands ogen strooit, wordt die op slag verliefd op de eerste die hij of zij ziet. Een goed plan, denkt Billie, daar wil hij voor gaan.
Killie Billie is een waanzinnige rollercoaster met livemuziek en video. Niet voor watjes!
“Er zit de nodige tragiek in de voorstelling, zeker, maar alles gaat zo snel en wordt zo vinnig en energiek gebracht dat je alleen maar met heel veel bewondering de zaal kan uitstappen. Dit is wat jeugdtheater moet zijn.” ***** – Het Nieuwsblad
Drie mannen in uniform simuleren ergens in de Cubaanse jungle een missie in Angola. Van Midden jaren 70 tot eind jaren 80, steunden Cubaanse troepen de MPLA (People’s Movement for the Liberation of Angola). De drie veteranen oefenen manoeuvres met een machete, of smeren zichzelf in met modder als camouflage, en trekken dan dieper en dieper de dichtbegroeide jungle in. De kijker weet nooit exact waar ze heengaan of waarom. We horen dat ze bevelen opvolgen, en de strijd moeten verderzetten. Ze zijn voor altijd revolutionairen. De hybride documentaire ENTRE PERRO Y LOBO vertelt het verhaal van een aanhoudende revolutionaire strijd, waarin de betrokken mannen pas langzaamaan vragen beginnen te stellen. Het drietal wordt omgeven door regen, mist en dauw, bladeren en takken. En het is die natuur die de revolutionaire slogans en gedachten doet afsterven. Met een nabespreking van regisseur Irene Gutiérrez op 16 maart.
Het leek een uitgemaakte zaak: de Franse presidentsverkiezingen van 2022 zouden opnieuw uitdraaien op een duel tussen huidig president Emmanuel Macron en Marine Le Pen van het Rassemblement National. Tot Le Pen vorige zomer concurrentie kreeg van de relatief onbekende Eric Zemmour. Maar wie is Eric Zemmour, die met een radicaal discours over immigratie, islam en identiteit de Fransen voor een ‘beschavingskeuze’ wil plaatsen en vandaag een gooi doet naar het Frans presidentschap?
De polemist en de president
Koen Dillen schetst met een indrukwekkende kennis van de Franse politiek de contouren van de nakende presidentsverkiezingen. Op welk politiek kruispunt staat Frankrijk vandaag en hoe is het daar beland? Auteur Koen Dillen gaat in gesprek met columniste Mia Doornaert en prof. Luc Rasson.
Het Cubaanse hotel Nueva Isla was in lang vervlogen tijden een plek van grandeur, gevuld met gasten en rumoer. Nu is het een vervallen ruïne, waar stukken plafond naar beneden komen en vocht de muren aanvreet. Toch wordt het gebouw nog bewoond, door de oude Jorge met zijn trouwe hond, en een paar van zijn vrienden, die geen ander onderdak hebben. Zijn gloriejaren beleefde Jorge als ambtenaar in een streng maar vitaal geregeerd Cuba. Nu brengt hij zijn dagen door met peuteren en graven - want als je goed zoekt, liggen er memorabilia begraven onder het puin. De andere bewoners hebben meer realiteitszin en verlaten een voor een het onttakelde pand. In liefdevolle, rustige beelden wordt de oude man gevolgd in zijn dagelijkse bezigheden - het ‘onderhoud’ aan het hotel, de gesprekken met zijn medebewoners, de liefdesrelatie die hij met een vrouw in zijn geïmproviseerde woning onderhoudt; met lieve woorden en een voorzichtige dans op muziek die herinnert aan een tijdperk dat voorgoed voorbij is.
RudyRUDY, de kameraad van Billie, vindt het wel goed. Want week-om-week-kinderen hebben een fijn leven. Twee huizen, twee keer kerstmis, +vaders, +moeders, +broertjes en +zusjes en wat hier niet mag, kan daar weer wel. Afspraken brengen structuur in het leven van een kind, zeggen vaders en moeders, en dus maken ze er veel en vooral, verschillende.
Als kind wil je echter maar één ding: dat papa en mama gelukkig zijn. En vooral: dat ze terug samen zijn. Enkel de bloemenfee en het stuifmeel van de liefdesbloem kan daarvoor zorgen. Als je dat in iemands ogen strooit, wordt die op slag verliefd op de eerste die hij of zij ziet. Een goed plan, denkt Billie, daar wil hij voor gaan.
Killie Billie is een waanzinnige rollercoaster met livemuziek en video. Niet voor watjes!
“Er zit de nodige tragiek in de voorstelling, zeker, maar alles gaat zo snel en wordt zo vinnig en energiek gebracht dat je alleen maar met heel veel bewondering de zaal kan uitstappen. Dit is wat jeugdtheater moet zijn.” ***** – Het Nieuwsblad
RudyRUDY, de kameraad van Billie, vindt het wel goed. Want week-om-week-kinderen hebben een fijn leven. Twee huizen, twee keer kerstmis, +vaders, +moeders, +broertjes en +zusjes en wat hier niet mag, kan daar weer wel. Afspraken brengen structuur in het leven van een kind, zeggen vaders en moeders, en dus maken ze er veel en vooral, verschillende.
Als kind wil je echter maar één ding: dat papa en mama gelukkig zijn. En vooral: dat ze terug samen zijn. Enkel de bloemenfee en het stuifmeel van de liefdesbloem kan daarvoor zorgen. Als je dat in iemands ogen strooit, wordt die op slag verliefd op de eerste die hij of zij ziet. Een goed plan, denkt Billie, daar wil hij voor gaan.
Killie Billie is een waanzinnige rollercoaster met livemuziek en video. Niet voor watjes!
“Er zit de nodige tragiek in de voorstelling, zeker, maar alles gaat zo snel en wordt zo vinnig en energiek gebracht dat je alleen maar met heel veel bewondering de zaal kan uitstappen. Dit is wat jeugdtheater moet zijn.” ***** – Het Nieuwsblad
Vincent Moon is een filmmaker die al muziekvideo’s maakte voor o.a. R.E.M. en Tom Jones. De laatste tien jaar reisde hij de hele wereld rond met een camera in zijn rugzak om lokale volksstammen, trance ceremonies en sacrale momenten in beeld te brengen. Moon monteert deze beelden tijdens The Live Cinema. Dat in combinatie met de live muziek van Merope en Roman Hiele zuigt je mee in een onwaarschijnlijke trip.
Merope speelt atmosferische ambientcomposities met invloeden van Litouwse volksmuziek. De groep bestaat uit Indrė Jurgelevičiūtė (LT - Efterklang) en Bert Cools (BE - Trixie Whitley, Book of Air, Hoera., ...). Voor haar laatste album werkte Merope samen met een 24-koppig koor uit Litouwen.
Roman Hiele is een vaste waarde in de Belgische elektronische undergroundscene.
Deze improvisatieperformance in de magische setting van de Sint-Joriskerk is een straffe ervaring voor ogen en oren.
CLASSICS, ENGLISH PLEASE!, UNBOUND SELVES, KINOLATINO
FILM
archief
english below
FRESA Y CHOCOLATE gaat over de ontluikende vriendschap tussen twee mannen, die op het eerste gezicht erg verschillend lijken maar meer met elkaar gemeen hebben dan ze vooraf dachten. De heteroseksuele Marxist David stort zich op zijn opleiding om zijn liefdesverdriet te vergeten. Bij toeval ontmoet hij de iets oudere – en flamboyant homoseksueel – Diego op een terras. Hoewel het in eerste instantie Diego’s bedoeling is om David te verleiden, bloeit langzaamaan een indringende platonische relatie tussen de twee mannen op. Diego’s huis staat vol (verboden) literatuur, kunstwerken, operamuziek en illegale sterke drank en David is daar maar wat geïnteresseerd in.
FRESA Y CHOCOLATE is in meerdere opzichten een opmerkelijke film. Zo was het destijds de eerste film uit het communistische Cuba die een commerciële release kreeg in de Verenigde Staten. De film kreeg bovendien een Oscarnominatie voor Beste Buitenlandse Film. Regisseur Tomás Gutiérrez Alea, die zijn carrière ooit begon als aanhanger van Fidel Castro en voor de rebellenleider documentaires maakte van en over de revolutie, geeft in zijn film openlijk kritiek op Castro’s intolerante regering. Cubaanse bannelingen beschouwden Gutiérrez’ film echter als propaganda, juist omdat FRESA Y CHOCOLATE het idee geeft met zulke kritiek weg te kunnen komen. Wat zeker is: FRESA Y CHOCOLATE is een sterk komisch drama dat speelt met de verwachtingen van de kijker in een onderdrukkend sociaal-politiek klimaat.
Deze film maakt deel uit van het Latijns-Amerikaanse filmfestival KINOLATINO, dat van 12 tot 19 april plaatsvindt in De Cinema.
FRESA Y CHOCOLATE is about the blossoming friendship between two men who seem very different at first sight but have more in common than they think. The heterosexual Marxist David dives into his studies to forget his broken heart. By chance, he meets the somewhat older – and flamboyant homosexual – Diego on a terrace. Although Diego's first intention is to seduce David, slowly, an intense platonic relationship flourishes between the two men. Diego's house is full of (forbidden) literature, art, opera music and illegal liquor, and David is very interested.
This film is part of the Latin-American film festival KINOLATINO, which takes place from 12 until 19 April at De Cinema.
Hoe ervaren, gebruiken en ondergaan jonge mensen het internet en sociale media? Dat is het centrale thema van HACK.
40 jongeren werken vijf maanden lang aan een theatervoorstelling, memes en films. Ze hacken sociale media, de kunsten, de angst, de liefde en het leven. De jonge makers krijgen creatieve wapens om een antwoord te formuleren op vragen zoals: Wat is het probleem met Instagram en waarom doet iedereen zich beter voor dan hij is? Wat is de impact van grote bedrijven als Facebook en Google op de maatschappij? Welke rol speelt een algoritme bij het maken van een keuze? Wat doen al die camera’s in de openbare ruimte en zorgen die voor meer veiligheid? Wat betekent veiligheid, digitale verbondenheid, een digitaal alter ego? Vervangen games het pleintje als sociale hang out? Posten jongeren in Gent andere dingen op Instagram dan in Leuven of Antwerpen?
Heel veel vragen. HACK gaat op zoek naar antwoorden.
Kan Google ons helpen?
Een beroemde politicus (Jérémie Renier) wordt beschuldigd van de moord op zijn vrouw (Alma Jodorowsky), die op een nacht dood wordt aangetroffen in hun hotelkamer aan de Noordzee. Filmmaker Stephan Streker, die in 2016 een verpletterende indruk maakte met zijn diepmenselijk familiedrama 'Noces' koos er opnieuw voor om zich losjes de laten inspireren door een waargebeurd verhaal.
Hier heet de Waalse politicus Bernard Wesphael echter Louis Derieux en valt hij voor de charmes van radiopresentatrice Maeva. Hun relatie is onstuimig en grillig en kent een brutaal einde. Niemand is echter getuige van de moord en toch heeft bijna iedereen een standpunt over de schuld of onschuld van de politicus. Maar weet hij het zelf eigenlijk wel? De film plaats je ook als kijker in een positie waarbij je diepste overtuigingen op de proef worden gesteld.
“Met zijn fraaie beelden en desoriënterende montage is L’ennemi sowieso een beklijvende filmervaring, maar het belangrijkste deel speelt zich na de eindgeneriek af, in het hoofd van de kijker.” – De Morgen
“Een sfeervol suspensedrama met een intense Jérémie Renier.” – Knack FOCUS
RudyRUDY, de kameraad van Billie, vindt het wel goed. Want week-om-week-kinderen hebben een fijn leven. Twee huizen, twee keer kerstmis, +vaders, +moeders, +broertjes en +zusjes en wat hier niet mag, kan daar weer wel. Afspraken brengen structuur in het leven van een kind, zeggen vaders en moeders, en dus maken ze er veel en vooral, verschillende.
Als kind wil je echter maar één ding: dat papa en mama gelukkig zijn. En vooral: dat ze terug samen zijn. Enkel de bloemenfee en het stuifmeel van de liefdesbloem kan daarvoor zorgen. Als je dat in iemands ogen strooit, wordt die op slag verliefd op de eerste die hij of zij ziet. Een goed plan, denkt Billie, daar wil hij voor gaan.
Killie Billie is een waanzinnige rollercoaster met livemuziek en video. Niet voor watjes!
“Er zit de nodige tragiek in de voorstelling, zeker, maar alles gaat zo snel en wordt zo vinnig en energiek gebracht dat je alleen maar met heel veel bewondering de zaal kan uitstappen. Dit is wat jeugdtheater moet zijn.” ***** – Het Nieuwsblad
RudyRUDY, de kameraad van Billie, vindt het wel goed. Want week-om-week-kinderen hebben een fijn leven. Twee huizen, twee keer kerstmis, +vaders, +moeders, +broertjes en +zusjes en wat hier niet mag, kan daar weer wel. Afspraken brengen structuur in het leven van een kind, zeggen vaders en moeders, en dus maken ze er veel en vooral, verschillende.
Als kind wil je echter maar één ding: dat papa en mama gelukkig zijn. En vooral: dat ze terug samen zijn. Enkel de bloemenfee en het stuifmeel van de liefdesbloem kan daarvoor zorgen. Als je dat in iemands ogen strooit, wordt die op slag verliefd op de eerste die hij of zij ziet. Een goed plan, denkt Billie, daar wil hij voor gaan.
Killie Billie is een waanzinnige rollercoaster met livemuziek en video. Niet voor watjes!
“Er zit de nodige tragiek in de voorstelling, zeker, maar alles gaat zo snel en wordt zo vinnig en energiek gebracht dat je alleen maar met heel veel bewondering de zaal kan uitstappen. Dit is wat jeugdtheater moet zijn.” ***** – Het Nieuwsblad
RudyRUDY, de kameraad van Billie, vindt het wel goed. Want week-om-week-kinderen hebben een fijn leven. Twee huizen, twee keer kerstmis, +vaders, +moeders, +broertjes en +zusjes en wat hier niet mag, kan daar weer wel. Afspraken brengen structuur in het leven van een kind, zeggen vaders en moeders, en dus maken ze er veel en vooral, verschillende.
Als kind wil je echter maar één ding: dat papa en mama gelukkig zijn. En vooral: dat ze terug samen zijn. Enkel de bloemenfee en het stuifmeel van de liefdesbloem kan daarvoor zorgen. Als je dat in iemands ogen strooit, wordt die op slag verliefd op de eerste die hij of zij ziet. Een goed plan, denkt Billie, daar wil hij voor gaan.
Killie Billie is een waanzinnige rollercoaster met livemuziek en video. Niet voor watjes!
“Er zit de nodige tragiek in de voorstelling, zeker, maar alles gaat zo snel en wordt zo vinnig en energiek gebracht dat je alleen maar met heel veel bewondering de zaal kan uitstappen. Dit is wat jeugdtheater moet zijn.” ***** – Het Nieuwsblad
Een beroemde politicus (Jérémie Renier) wordt beschuldigd van de moord op zijn vrouw (Alma Jodorowsky), die op een nacht dood wordt aangetroffen in hun hotelkamer aan de Noordzee. Filmmaker Stephan Streker, die in 2016 een verpletterende indruk maakte met zijn diepmenselijk familiedrama 'Noces' koos er opnieuw voor om zich losjes de laten inspireren door een waargebeurd verhaal.
Hier heet de Waalse politicus Bernard Wesphael echter Louis Derieux en valt hij voor de charmes van radiopresentatrice Maeva. Hun relatie is onstuimig en grillig en kent een brutaal einde. Niemand is echter getuige van de moord en toch heeft bijna iedereen een standpunt over de schuld of onschuld van de politicus. Maar weet hij het zelf eigenlijk wel? De film plaats je ook als kijker in een positie waarbij je diepste overtuigingen op de proef worden gesteld.
“Met zijn fraaie beelden en desoriënterende montage is L’ennemi sowieso een beklijvende filmervaring, maar het belangrijkste deel speelt zich na de eindgeneriek af, in het hoofd van de kijker.” – De Morgen
“Een sfeervol suspensedrama met een intense Jérémie Renier.” – Knack FOCUS
Queen of Diamonds volgt het vervreemde leven van blackjack dealer Firdaus (Tinka Menkes) in het landschap van Las Vegas, tussen de glinsterende lichten van de casino’s en het verval van de woestijnoase. Met onder meer een vermiste echtgenoot en huiselijk geweld bij de buren, ontvouwt Firdaus’ wereld zich als een gefragmenteerde maar hypnotische wisselwerking tussen herhaling en onderdrukte woede. Queen of Diamonds is een groots en veeleisend meesterwerk van de Amerikaanse independent cinema, gedraaid met een prachtige compositorische standvastigheid die herinneringen oproept aan Chantal Akermans Jeanne Dielman. Nina Menkes wordt gezien als een van de meest uitdagende en subversieve hedendaagse filmmakers en de restoratie en re-release van Queen of Diamonds markeert hopelijk de start van een nieuwe kritische erkenning van haar baanbrekende werk.
Gerestaureerd door Academy Film Archive en The Film Foundation, met financiële steun van de George Lucas Family Foundation.
Le Cercle rouge is een van de grote werken van Jean-Pierre Melville, de Franse meester van de ‘polar’ die met zijn onderkoelde en virtuoos geënsceneerde misdaad- en politiefilms, verschillende generaties filmmakers zou beïnvloeden.
Opgebouwd rond de minutieuze ontleding van een gedurfde overval in Parijs en de nasleep ervan, geeft Le Cercle rouge niet alleen de gelegenheid aan een rist grote namen uit de Franse acteercanon (Alain, Delon, Yves Montand, Bourvil en Gian Maria Volonté) om een paar van de beste vertolkingen uit hun carrière neer te zetten, maar vooral aan regisseur Melville om zijn verbluffende virtuositeit te etaleren inzake het ensceneren van uiterst complexe suspense en actie. De lange scène waarin we na eindeloos plannen de eigenlijke kraak op de Place Vendôme te zien krijgen, is een absolute les in dosering en compositie en een van de grote momenten uit de Franse cinema van de jaren 1970.
Melville inspireerde regisseurs als John Woo, John Frankenheimer en Michael Mann, maar raakte zelf helaas ietwat in de vergetelheid.
Gerestaureerd in 4K door StudioCanal en CNC – Centre national du cinéma et de l'image animée in het Hiventy laboratorium, op basis van het originele negatief.
‘The film nods unashamedly towards Jules Dassin’s Rififi (1955): here too we have an elaborately planned heist sequence in the classy surroundings of the Place Vendôme, shown in detail and executed without dialogue. And Le cercle rouge shares with Dassin’s film its air of near-existential doom. As Melville once remarked: “I like the futility of effort- the uphill road to failure is a very human thing.”’
Philip Kemp in: Sight and Sound, Vol. 31, nr. 2, March 2020, p. 86
‘”In Le Cercle Rouge, I tried to take conventional [movie] situations and then transcend them,” director Jean-Pierre Melville reveals (…) He certainly succeeded on that count, transforming what could have been a typical police drama into operatic tragedy (…) The picture also fulfilled Melville’s ambition to bring the cinematic tropes of the Western genre to an urban setting, which allowed him to “take American themes and make them palatable for French viewers.” These aims were accomplished with consummate artistry and an emphasis on visual storytelling rather than dialogue.’
Stephen Pizzello in: American Cinematographer, Vol. 85, nr. 3, maart 2004, p. 16
