IKIRU

Een stadsambtenaar verneemt dat hij aan kanker lijdt en wil nog één daad stellen die zijn leven zin kan geven: het aanleggen van een speeltuin in een armenbuurt.
IKIRU is dé klassieker van het naoorlogse Japanse humanisme en Shimura is aandoenlijk in de rol van de mens-van-goede-wil die een nutteloos bestaan heeft gesleten, maar zich net voor zijn dood overtreft.
Aangrijpend is de scène waarin de stervende man, die eindelijk zijn levensdoel heeft bereikt, alleen achterblijft op een schommel in de besneeuwde speeltuin en zachtjes een deuntje neuriet.