De nieuwe piste voor studenten examencommissie, maar ook voor iedereen die extra wil inzetten op wiskunde. Autonoom leren leren, je study-friends netwerk opbouwen, begeleid door een nieuwe generatie wiskundigen.
Vol enthousiasme staat ons team klaar om naar De Studio te trekken voor de eerste wiskunde-cafés en bootcamp. Samen studeren verwend met taart en drankjes, en vooral onder begeleiding van toffe wiskunde bachelors en masters. Studeren met een valnet zowaar, want als je even vastloopt, staan ze klaar om je weer op weg te helpen.
Wiskunde café is een laagdrempelige manier om begeleiding te geven aan studenten die zelfstandig de eindtermen wiskunde (ASO) onder de knie moeten krijgen. Het concept is simpel, op een fijne locatie kan je je studieplek reserveren, er zijn steeds twee begeleiders aanwezig die op jouw simpele vraag je kunnen helpen als je ‘even’ vastloopt. Er wordt ook aangemoedigd om elkaar te helpen zij het onder supervisie. Er is koffie, thee en taart voor een fijn thuisgevoel.
De core van Bye bye Pavlov zijn de wiskunde bootcamps. De inhoud is gebaseerd op drie peilers: live sessies over cruciale onderdelen door masters, zelfstudie sessies onder begeleiding en een programma dat op een ontspannen manier focust op leertechnieken. Focus, zelfstudie en ontspanning wisselen elkaar af.
Samen met onze masters wiskunde krijg je grip op de materie. Waarover gaat dit vak? Waarvoor heb je het straks nodig? Hoe pak je het aan? Wat zijn de verschillende facetten en welke valkuilen kan je vermijden?
Een (neus)opera voor snotterige snuitende, sniffende jonge kinderen
Twee zangers/muzikanten en een videast/gitarist brengen een zintuiglijke voorstelling in vijf aktes, geïnspireerd op de delen van het aangezicht: oog, oor, neus, huid en mond.
Neus wil vrij zijn. Oog kijkt op Neus en zegt dat Neus een wilde haar heeft. Neus heeft er geen oren naar. Oor snoert Oog de mond en Mond staat vol tanden. Neus wil gaan kijken, verder dan hij lang is.
Gezongen aria’s krijgen het gezelschap van beelden, geprojecteerd op videoschermen en smartphones. De schermen zijn het verlengstuk van de zangers. Beelden zijn immers waardige tegenspelers in tijden van selfies, mondmaskers en duckfaces. Ons gezicht staat centraal in onze online identiteit en ja, ook jonge kinderen leren al vroeg met welke gezichtsgymnastiek ze zichzelf het beste presenteren op de socials.
BURG Een hand op een kont is dat een misdaad?
JUST Dat is een misdrijf
BURG Maar is dat een misdaad?
SPIN Nu zijn we over woorden bezig
ECO Wie zijn hand op wie haar kont?
BURG Dat is allemaal meegerekend in de cijfers
Een vrouw wordt vermoord. Een man wordt beschuldigd. Het regent klachten. Rond een tafel zitten zes mannen. Zij moeten maatregelen nemen voor het goed van de samenleving.
Regisseur Carl von Winckelmann en schrijver Freek Mariën slaan de handen in elkaar met de straffe actrices van Compagnie De Kolifokkers. Zij vertolken zes mannen met beslissingsrecht en de beste bedoelingen.
De Gemoederen is een komisch stuk in het brandpunt van onze tijd: machtsmisbruik, bureaucratie, sociaal onrecht en scheefgetrokken, giftige man-vrouwverhoudingen komen samen in een dystopisch verhaal, geïnspireerd op waargebeurde feiten. Institutionele discriminatie voor dummies, gekruid met humor en een flinke dosis girl power.
“Hoe stevig de inhoud op papier ook klinkt, Mariën en von Winckelmann brengen een strak en humoristisch stuk dat feilloos de patriarchale goochelretoriek van onze politici en andere media-figuren fileert.” – De Standaard
Een (neus)opera voor snotterige snuitende, sniffende jonge kinderen
Twee zangers/muzikanten en een videast/gitarist brengen een zintuiglijke voorstelling in vijf aktes, geïnspireerd op de delen van het aangezicht: oog, oor, neus, huid en mond.
Neus wil vrij zijn. Oog kijkt op Neus en zegt dat Neus een wilde haar heeft. Neus heeft er geen oren naar. Oor snoert Oog de mond en Mond staat vol tanden. Neus wil gaan kijken, verder dan hij lang is.
Gezongen aria’s krijgen het gezelschap van beelden, geprojecteerd op videoschermen en smartphones. De schermen zijn het verlengstuk van de zangers. Beelden zijn immers waardige tegenspelers in tijden van selfies, mondmaskers en duckfaces. Ons gezicht staat centraal in onze online identiteit en ja, ook jonge kinderen leren al vroeg met welke gezichtsgymnastiek ze zichzelf het beste presenteren op de socials.
In het Britse dorp Midwich vallen plotseling alle inwoners midden op de dag in slaap, om pas een tijd later weer bij te komen. Vervolgens blijkt dat alle vruchtbare vrouwen in het dorp tijdens die periode zwanger zijn geraakt. De kinderen die ze ter wereld brengen, hebben een verrassend identiek uiterlijk en zijn al op jonge leeftijd zeer intelligent met oplichtende ogen en telepathische krachten. Ook blijken ze een speciale gave te hebben om mensen hun wil op te leggen. Met intro door CULT-ceremoniemeester Cyrus Vercammen.
Een man, een vrouw, een toevallige ontmoeting. Meer heb je niet nodig voor een ‘belle histoire d’amour’ zoals de Fransen zeggen. Jean-Louis Trintignant en Anouk Aimée ontdekken elkaar voorzichtig, beminnen hartstochtelijk en laten los – met als resultaat de Gouden Palm en twee Oscars. Hij is autocoureur, zij werkt als scriptgirl. Als ze elkaar ontmoeten op de kostschool van hun kinderen is dat het startpunt van een romance. Voorzichtig, want beiden hebben hun eerdere partners verloren. Met UN HOMME ET UNE FEMME schilderde Claude Lelouche (1937) een hartverwarmend en soms humoristisch portret van echte liefde tussen twee door het leven getekende mensen. De camera danst om het paar heen, de muziek van Francis Lai tilt spelers en kijkers op. De film betekende de grote doorbraak van Lelouch. In 1986 volgde de sequel Un homme et une femme: vingt ans déjà en in 2019 kwam het verrassende derde vervolg uit, met de nu vijftig jaar oudere Aimée en Trintignant opnieuw in de hoofdrollen: Les plus belles années d’une vie – opnieuw met een score van Francis Lai.
“...nog altijd mooi en verrassend fris...Alsof de camera zelf verliefd was... (**** De Volkskrant)
“...aangrijpend en mooi gemaakt drama... (**** VPRO/Cinema.nl)
“...Het tedere en ontroerende Un homme et une femme...volwassen drama...Artistiek evenaarde Lelouch dit succes nooit meer... (De Filmkrant)
Het geheven vingertje heft zijn vinger, zonder dat het weet waarnaar. Want wat is goed en wat niet en wie bepaalt dat? Regisseur Jetse Batelaan zoekt de grenzen op van het toelaatbare.
“Verfrissend absurd, ontregelend, uitdagend en zeer intelligent” — VSCD jeugdtheaterjury
“Het is verontrustender, saaier, opwindender dan een game, want je kunt het niet zomaar uitzetten en ondertussen gebeurt het wel echt, voor je ogen, met echte mensen. De acteurs overtuigen in alle registers die ze opentrekken en met zoveel humor: Briljant. Het geheven vingertje is voor kinderen een geweldige ervaring en voor volwassenen hilarisch om te zien.” — Nederlands Theaterfestival 2008 “ Zeldzaam goed, want een stuk als Het geheven vingertje zie je niet vaak…. Een hilarische kijk op gezag en verbod.” — NRC Handelsblad
Bij theatergroep Max maakte Jetse Batelaan in 2008 Het geheven vingertje. Nu, vijftien jaar later, is de voorstelling terug onder de vlag van Theater Artemis. Veel is er veranderd, maar misdragingen en opgeheven vingers zijn er nog genoeg. Maar welke moraalridder durft ook oog te hebben voor zijn eigen fouten?
Robbert Vervloet neemt je mee in de ongebreidelde fantasiewereld van een personage dat grip probeert te krijgen op wie hij is - of althans dénkt dat hij moet zijn.
Want succesvol zijn, betekent dat: deejayen voor een juichende crowd?
Op survivaltocht gaan à la Bear Grills?
Of simpelweg in staat zijn om een achterwaartse salto te doen?
In al zijn kinderlijke fantasie probeert hij al die dingen (en méér) uit. Soms mislukt dat op grandioze wijze, nu en dan wordt het onmogelijke mogelijk. Een zoektocht die pendelt tussen realiteit en fantasie, gebracht in de typische Vervloet-stijl vol zelfgemaakte decors, gebricoleerde rekwisieten en véél kartonnen dozen (die soms, maar lang niet altijd, ook gewoon als kartonnen doos dienst doen).
Het geheven vingertje heft zijn vinger, zonder dat het weet waarnaar. Want wat is goed en wat niet en wie bepaalt dat? Regisseur Jetse Batelaan zoekt de grenzen op van het toelaatbare.
“Verfrissend absurd, ontregelend, uitdagend en zeer intelligent” — VSCD jeugdtheaterjury
“Het is verontrustender, saaier, opwindender dan een game, want je kunt het niet zomaar uitzetten en ondertussen gebeurt het wel echt, voor je ogen, met echte mensen. De acteurs overtuigen in alle registers die ze opentrekken en met zoveel humor: Briljant. Het geheven vingertje is voor kinderen een geweldige ervaring en voor volwassenen hilarisch om te zien.” — Nederlands Theaterfestival 2008 “ Zeldzaam goed, want een stuk als Het geheven vingertje zie je niet vaak…. Een hilarische kijk op gezag en verbod.” — NRC Handelsblad
Bij theatergroep Max maakte Jetse Batelaan in 2008 Het geheven vingertje. Nu, vijftien jaar later, is de voorstelling terug onder de vlag van Theater Artemis. Veel is er veranderd, maar misdragingen en opgeheven vingers zijn er nog genoeg. Maar welke moraalridder durft ook oog te hebben voor zijn eigen fouten?
Robbert Vervloet neemt je mee in de ongebreidelde fantasiewereld van een personage dat grip probeert te krijgen op wie hij is - of althans dénkt dat hij moet zijn.
Want succesvol zijn, betekent dat: deejayen voor een juichende crowd?
Op survivaltocht gaan à la Bear Grills?
Of simpelweg in staat zijn om een achterwaartse salto te doen?
In al zijn kinderlijke fantasie probeert hij al die dingen (en méér) uit. Soms mislukt dat op grandioze wijze, nu en dan wordt het onmogelijke mogelijk. Een zoektocht die pendelt tussen realiteit en fantasie, gebracht in de typische Vervloet-stijl vol zelfgemaakte decors, gebricoleerde rekwisieten en véél kartonnen dozen (die soms, maar lang niet altijd, ook gewoon als kartonnen doos dienst doen).
Het geheven vingertje heft zijn vinger, zonder dat het weet waarnaar. Want wat is goed en wat niet en wie bepaalt dat? Regisseur Jetse Batelaan zoekt de grenzen op van het toelaatbare.
“Verfrissend absurd, ontregelend, uitdagend en zeer intelligent” — VSCD jeugdtheaterjury
“Het is verontrustender, saaier, opwindender dan een game, want je kunt het niet zomaar uitzetten en ondertussen gebeurt het wel echt, voor je ogen, met echte mensen. De acteurs overtuigen in alle registers die ze opentrekken en met zoveel humor: Briljant. Het geheven vingertje is voor kinderen een geweldige ervaring en voor volwassenen hilarisch om te zien.” — Nederlands Theaterfestival 2008 “ Zeldzaam goed, want een stuk als Het geheven vingertje zie je niet vaak…. Een hilarische kijk op gezag en verbod.” — NRC Handelsblad
Bij theatergroep Max maakte Jetse Batelaan in 2008 Het geheven vingertje. Nu, vijftien jaar later, is de voorstelling terug onder de vlag van Theater Artemis. Veel is er veranderd, maar misdragingen en opgeheven vingers zijn er nog genoeg. Maar welke moraalridder durft ook oog te hebben voor zijn eigen fouten?
Het geheven vingertje heft zijn vinger, zonder dat het weet waarnaar. Want wat is goed en wat niet en wie bepaalt dat? Regisseur Jetse Batelaan zoekt de grenzen op van het toelaatbare.
“Verfrissend absurd, ontregelend, uitdagend en zeer intelligent” — VSCD jeugdtheaterjury
“Het is verontrustender, saaier, opwindender dan een game, want je kunt het niet zomaar uitzetten en ondertussen gebeurt het wel echt, voor je ogen, met echte mensen. De acteurs overtuigen in alle registers die ze opentrekken en met zoveel humor: Briljant. Het geheven vingertje is voor kinderen een geweldige ervaring en voor volwassenen hilarisch om te zien.” — Nederlands Theaterfestival 2008 “ Zeldzaam goed, want een stuk als Het geheven vingertje zie je niet vaak…. Een hilarische kijk op gezag en verbod.” — NRC Handelsblad
Bij theatergroep Max maakte Jetse Batelaan in 2008 Het geheven vingertje. Nu, vijftien jaar later, is de voorstelling terug onder de vlag van Theater Artemis. Veel is er veranderd, maar misdragingen en opgeheven vingers zijn er nog genoeg. Maar welke moraalridder durft ook oog te hebben voor zijn eigen fouten?
Het wonderlijke levensverhaal van Karl Eriksson, een gepassioneerd muzikant, fervent wereldreiziger en free spirit, altijd onderweg en onvermoeibaar op zoek.
Karl Eriksson groeit op in de jaren ’60 in Antwerpen, als zoon van Bert Eriksson, uitbater van het extreemrechtse café Odal en voormalig leider van de legendarische Vlaams Militanten Orde. Maar al op heel jonge leeftijd kiest Karl een heel andere weg. Hij raakt ondergedompeld in het bruisende Antwerpse nachtleven van de vroege jaren '70 en ontpopt zich tot een begenadigd banjospeler. De botsingen tussen Karl en vader Bert blijven niet uit en op amper 15-jarige leeftijd ontvlucht hij het ouderlijk huis. Het begin van wonderlijk levensverhaal van een gepassioneerd muzikant, fervent wereldreiziger en free spirit, altijd onderweg en onvermoeibaar op zoek.
De film ‘Eriksson’ vertelt het levensverhaal van Karl, door hemzelf verteld aan de kijker en rijkelijk geïllustreerd met historisch beeldmateriaal uit openbare en privéarchieven. Maar ‘Eriksson’ is meer dan een persoonlijke verhaal. De film vertelt het verhaal van een generatie die radicaal breekt met de vorige, een generatie die een ware aardverschuiving meemaakt. Tegelijk is ‘Eriksson’ een boeiend stuk Antwerpse geschiedenis waarin heel wat verhaallijnen samenkomen: verhalen over het Antwerpse extreemrechtse milieu, de Antwerpse flowerpowerbeweging in de sixties, de Antwerpse punkbeweging van de late jaren ’70, stedelijke theatergezelschappen in de jaren ’80 en een hele reeks Antwerpse bands van de jaren ’90 passeren de revue.
Feestelijke première op zo. 05.03 om 16u @ De Cinema!
Schots regisseur Ben Sharrock focust zijn lens in LIMBO op het lot van mensen die onzichtbaar zijn voor de samenleving: vluchtelingen en asielzoekers die in de marge (over)leven. Op een fictief Schots eiland wacht een groep vluchtelingen op de resultaten van hun asielaanvraag. De jonge Syrische muzikant Omar reisde met zijn grootvaders oed, de koning van de Arabische snaarinstrumenten, vanuit zijn thuisland naar het afgelegen eiland. Zijn broer bleef achter in Syrië en zijn ouders zijn in Istanbul beland. Omars kamergenoot en Freddy Mercuryfan Farhad werpt zich onzelfzuchtig op als zijn manager in een poging om Omar opnieuw te doen musiceren.
Omars odyssee gaat gepaard met het rouwproces dat hij doormaakt bij het verlies van zijn vorige identiteit, de Omar die hij was in zijn thuisland. Als reactie daarop speelt Omar niet langer muziek. Met deadpan humor en satirisch realisme creëert schrijver-regisseur Sharrock een aangrijpende observatie van de vluchtelingencrisis zonder te vervallen in grauwe hopeloosheid. LIMBO is een film over (alternatieve) familie, identiteit en verlies, of eerder gemis. Universele zaken waarin iedereen zich kan terugvinden. En dat is Sharrocks intentie. “This is not a refugee crisis, it's a crisis of empathy, and if this film can help to make people sympathise or empathise with refugees and see their humanity, maybe that could have a positive impact.”
Sharrock zet zijn film bewust in spreidstand tussen realiteit en absurdisme. Op die manier wil hij de kijker aanspreken over een acuut sociaal pijnpunt op een authentieke manier, maar met een surrealistische twist die de uitzichtloosheid weergeeft in beelden van eindeloze wegen en solitaire telefooncellen. Het desolate landschap van het mystieke eiland zet de misplaatsing van de personages extra aan. Journalist Stephen A. Russell zegt het best in zijn 4-sterren review in TimeOut: “There are shots and simple moments in LIMBO that will break and remake you. Sublime.”
Hollywood, de jaren 20. De industrie ondergaat de transitie van stille film naar geluidsfilm. BABYLON volgt de opkomst en ondergang van enkele personen, waaronder filmsterren Nellie LaRoy (Margot Robbie) en Jack Conrad (Brad Pitt), in een tijdperk van ongebreidelde decadentie en corruptie. Regisseur Damien Chazelle (LA LA LAND, WHIPLASH, FIRST MAN) verklaarde voorafgaand aan de release van zijn ruim drie uur durende epos dat hij de extreem excessieve en extravagante levensstijl van de voornaamste vertegenwoordigers van de filmwereld in beeld wilde brengen.
Het geheven vingertje heft zijn vinger, zonder dat het weet waarnaar. Want wat is goed en wat niet en wie bepaalt dat? Regisseur Jetse Batelaan zoekt de grenzen op van het toelaatbare.
“Verfrissend absurd, ontregelend, uitdagend en zeer intelligent” — VSCD jeugdtheaterjury
“Het is verontrustender, saaier, opwindender dan een game, want je kunt het niet zomaar uitzetten en ondertussen gebeurt het wel echt, voor je ogen, met echte mensen. De acteurs overtuigen in alle registers die ze opentrekken en met zoveel humor: Briljant. Het geheven vingertje is voor kinderen een geweldige ervaring en voor volwassenen hilarisch om te zien.” — Nederlands Theaterfestival 2008 “ Zeldzaam goed, want een stuk als Het geheven vingertje zie je niet vaak…. Een hilarische kijk op gezag en verbod.” — NRC Handelsblad
Bij theatergroep Max maakte Jetse Batelaan in 2008 Het geheven vingertje. Nu, vijftien jaar later, is de voorstelling terug onder de vlag van Theater Artemis. Veel is er veranderd, maar misdragingen en opgeheven vingers zijn er nog genoeg. Maar welke moraalridder durft ook oog te hebben voor zijn eigen fouten?
Fred en Ginger waren op het toppunt van hun populariteit toen hun zesde film, SWING TIME, uitkwam. Gokker en danser John “Lucky” Garnett (Fred) mist door toedoen van zijn vrienden zijn trouwfeest met Margaret, de rijke dochter van een rechter. Wil hij een tweede kans om met Margaret te trouwen, dan moet hij 25.000$ kunnen voorleggen. In een poging om het geld bijeen te krijgen, vormt hij een duo met danslerares Penny Carroll (Ginger). Al snel krijgt hij twijfels bij zijn verloving….
De score van Jerome Kern bevat het ene klassieke nummer na het andere. Astaire tapdanst het ongelooflijke Bojangles of Harlem en zingt de Oscarwinnende foxtrot The Way You Look Tonight. De vier duetten, die uiting geven aan verschillende fases in hun relatie, zijn de exuberante polka Pick Yourself Up; de quickstep A Fine Romance; de gesyncopeerde Waltz in Swing Time en het lange, sublieme slotduet Never Gonna Dance, een piekmoment in hun partnership.
Mabel Anderson (Helen Broderick): Beautiful, isn't it?
Everett 'Pop' Cardetti (Victor Moore): What is?
Mabel Anderson: The music.
Everett 'Pop' Cardetti: What music?
Mabel Anderson: The music they're playing.
Everett 'Pop' Cardetti: Oh, yeah.
[pause]
Everett 'Pop' Cardetti: What made you think of it?
Mabel Anderson: Think of what?
Everett 'Pop' Cardetti: The music.
Mabel Anderson: [said sarcastically] Oh, I don't know; my mind was wandering, I guess.
“What Fred and Ginger had together, and what no other team has ever had in the same way, was a joy of performance. They were so good, and they knew they were so good, that they danced in celebration of their gifts.” – Roger Ebert – Chicago Sun-Times
“SWING TIME is arguably the most magical of the ten films Fred Astaire and Ginger Rogers made together.” – TV Guide Magazine
“Swing Time is another winner for the Fred Astaire-Ginger Rogers combo. It’s smart, modern, and impressive in every respect, from its boy-loses-girl background to its tunefulness, dancipation, production quality and general high standards.” – Variety Dec 31, 1935
Deze installatie is doorlopend te beleven van 14u tot 18u tijdens Erfgoeddag.
De Studio nodigde in 2019 Herwig Ilegems uit om in het kader van ‘Mens & dier’ zijn video-installatie Head to Head te presenteren.
In Head to Head heeft Herwig Ilegems (1962) een letterlijke tête-à-tête met verschillende dieren. Hij legt voorzichtig zijn voorhoofd op de snavel, neus of het voorhoofd van een dier. Laat die dit toe? Ilegems heeft geen idee. Hij wil het dier niet dwingen en probeert daarom eerst een vertrouwensrelatie te laten ontstaan. In de vertederende korte film zie je hoe hij zich laat troosten door een struisvogel, neusje-neusje doet met een alpaca en de hoorns van een stier probeert te ontwijken.
Head to Head is een aandoenlijk schouwspel van acteur en regisseur Herwig Ilegems die verschillende dieren benadert vanuit een positie van gelijkwaardigheid. Hij toont niet de overheersende mens en het getemde (huis)dier, maar zet – zonder woorden – de klassieke mens-dierverhoudingen op hun kop. Bij elk dier start hij op dezelfde ooghoogte, hij zoekt oogcontact, volgt de blik en kopieert het gedrag. Wanneer hij merkt dat het dier op zijn gemak is, probeert Ilegems zijn hoofd op die van het dier te laten rusten – en dat is niet altijd ongevaarlijk met een waterbuffel, uil of struisvogel.
‘We raken als mens steeds verder verwijderd van de natuur. Dat merkte ik tijdens het maken van Head to Head. Bij de dieren voelde het alsof ik in een andere realiteit belandde.’ – Herwig Ilegems
Hollywood, de jaren 20. De industrie ondergaat de transitie van stille film naar geluidsfilm. BABYLON volgt de opkomst en ondergang van enkele personen, waaronder filmsterren Nellie LaRoy (Margot Robbie) en Jack Conrad (Brad Pitt), in een tijdperk van ongebreidelde decadentie en corruptie. Regisseur Damien Chazelle (LA LA LAND, WHIPLASH, FIRST MAN) verklaarde voorafgaand aan de release van zijn ruim drie uur durende epos dat hij de extreem excessieve en extravagante levensstijl van de voornaamste vertegenwoordigers van de filmwereld in beeld wilde brengen.
Een groot raam. Kijk naar binnen of kijk weg. Waarschuwing: Kijk te lang en het raam breekt. Hoeveel laat je zien en hoeveel hou je voor jezelf?
Wat wil je dat mensen vergeten van jou?
Wie ben je wanneer niemand kijkt?
Wanneer voel je je eenzaam?
Hoe kunnen wij elkaar ontmoeten?
Laat je meevoeren in een absurde wereld van magie en het onderbewustzijn. Is het echt of zijn het truken van de foor? Dat mag je zelf uitmaken. Heen en terug wordt een waanzinnige avond, vol humor en geniale hersenspinsels.
Dit magisch theater lijkt in niets op een goochelshow. Tim Oelbrandt gaat op verkenning in de negentiende eeuw, de victoriaanse periode van hypnose, waarzeggerij en spiritisme. Heen en terug is een bezwerende seance waarin gedachten en veronderstellingen overhoop gehaald worden. Een psychologische trip om u tegen te zeggen.
Naast zijn theaterwerk in binnen- en buitenland bedenkt Tim ook goocheltechnieken voor het tv-programma Nicholas. Hij won de Grand Prix op het Open Nederlands Kampioenschap Goochelen 2017.
“Of hij een meester in de magie of een charmante charlatan is, laat hij geniepig in het midden (…) Ook fijn hoe Oelbrandt zijn magie met poëzie, comedy en fascinerende feiten mengt." ★★★★, Gazet van Antwerpen
Met zijn Harry Potter hit Black Magic ging Yung Mavu helemaal viral. Goed voor maar liefst 26 miljoen views op Youtube! In 2019 kwam Mavu in contact met producer Chuki Beats en zijn team, die datzelfde jaar Mavu een contract gaven bij hun onafhankelijke label 32WORLDWIDE. Na het uitbrengen van zijn debuut EP en verschillende hitsingles als Madonna, Nobody Like You en Fuego, werd Yung Mavu een stem voor zijn generatie. Hij begon shows uit te verkopen, verzamelde miljoenen streams, trad op op Pukkelpop en landde zelfs een feature op het nieuwste album van Like Mike.
Dit jaar brengt Yung Mavu zijn nieuwe EP Hotels & Heartbreaks uit. Met Rehab als eerste single zet hij de toon voor wat een opwindend nieuw project belooft te worden.
1Y CUT - THE PLATFORM
CUT is een online platform, powered by WAJOW, waar jonge creators en acteurs in de kijker worden gezet. Funny content, over alles wat beeldtaal en showbizz is. Na 1Y kapen van rode lopers en podcast opnemen is het tijd voor een feest!
Ze kapen dit keer de rotonde van De Studio en laten je dansbeentjes losgooien.
Schots regisseur Ben Sharrock focust zijn lens in LIMBO op het lot van mensen die onzichtbaar zijn voor de samenleving: vluchtelingen en asielzoekers die in de marge (over)leven. Op een fictief Schots eiland wacht een groep vluchtelingen op de resultaten van hun asielaanvraag. De jonge Syrische muzikant Omar reisde met zijn grootvaders oed, de koning van de Arabische snaarinstrumenten, vanuit zijn thuisland naar het afgelegen eiland. Zijn broer bleef achter in Syrië en zijn ouders zijn in Istanbul beland. Omars kamergenoot en Freddy Mercuryfan Farhad werpt zich onzelfzuchtig op als zijn manager in een poging om Omar opnieuw te doen musiceren.
Omars odyssee gaat gepaard met het rouwproces dat hij doormaakt bij het verlies van zijn vorige identiteit, de Omar die hij was in zijn thuisland. Als reactie daarop speelt Omar niet langer muziek. Met deadpan humor en satirisch realisme creëert schrijver-regisseur Sharrock een aangrijpende observatie van de vluchtelingencrisis zonder te vervallen in grauwe hopeloosheid. LIMBO is een film over (alternatieve) familie, identiteit en verlies, of eerder gemis. Universele zaken waarin iedereen zich kan terugvinden. En dat is Sharrocks intentie. “This is not a refugee crisis, it's a crisis of empathy, and if this film can help to make people sympathise or empathise with refugees and see their humanity, maybe that could have a positive impact.”
Sharrock zet zijn film bewust in spreidstand tussen realiteit en absurdisme. Op die manier wil hij de kijker aanspreken over een acuut sociaal pijnpunt op een authentieke manier, maar met een surrealistische twist die de uitzichtloosheid weergeeft in beelden van eindeloze wegen en solitaire telefooncellen. Het desolate landschap van het mystieke eiland zet de misplaatsing van de personages extra aan. Journalist Stephen A. Russell zegt het best in zijn 4-sterren review in TimeOut: “There are shots and simple moments in LIMBO that will break and remake you. Sublime.”
Na hun knotsgekke animatiereeks PANIQUE AU VILLAGE maakte het Belgisch regisseursduo Stéphane Aubier en Vincent Patar in 2004 een succesvolle langspeler met dezelfde personages, PANIEK IN HET DORP. Sindsdien kwamen er regelmatig korte animatiefilms uit met Cowboy, Paard, Indiaan en een heleboel chaos in de hoofdrol. In hun laatste nieuwe film DE GROTE VAKANTIE beleven de vrienden tal van dolle avonturen tijdens de lange zomermaanden. De film wordt voorafgegaan door 4 andere leuke films vol vakantieplezier.
Op het programma:
Kayak Antoine Rossi, Auguste Lefort, Flore Dechorgnat, Solène Bosseboeuf, Tiphaine Klein / 2021 / Frankrijk / 6 min.
Op een rustige zomerdag neemt een vader zijn babyzoontje mee op een kajaktocht. Al snel wordt duidelijk dat het voor de vader geen onstspannende uitstap wordt wanneer de baby kuren heeft en ook een arend zich moeit met het avontuur.
Heatwave Fokion Xenos / 2019 / Verenigd Koninkrijk / 7 min.
Het wordt alweer een snikhete dag in een zuiders kuststadje, dus iedereen trekt naar het strand. Daar is het in een mum van tijd een drukte van jewelste.
O28 Meyran Fabien / 2019 / Frankrijk / 5 min.
Een Duits koppel maakt een ritje in het beroemde gele trammetje in Lissabon, maar wanneer de remmen het begeven loopt het ineens allemaal gierend uit de hand.
Belly Flop Jeremy Collins, Kelly Dillon / 2018 / Zuid-Afrika / 5 min.
Penny, een klein meisje, leert duiken in het zwembad. Hoewel dat niet zo gemakkelijk is blijft ze met veel moed doorzetten. Dan verschijnt er een getalenteerde duikster op het toneel... Maar daar trekt Penny zich niks van aan!
Paniek in het dorp: de grote vakantie Stéphane Aubier, Vincent Patar / 2023 / België, Frankrijk, Verenigd Koninkrijk / 26 min.
Het is grote vakantie! Maar die duurt wel erg lang en Cowboy en Indiaan vervelen zich. Tot ze een oude film over piraten zien die hen op ideeën brengt: ze besluiten een boot te bouwen en op avontuur te gaan. Maar natuurlijk gaat niet alles zoals verwacht. De eerste bouwpoging is alvast een ramp maar gelukkig kunnen ze de hulp van hun dierenvrienden inschakelen. Van verveling geen sprake meer!
Wanneer Peter op een magische reis gaat om zijn zusje Anne te redden, moet hij naar een mysterieus gebied reizen: de maan! Anne werd ontvoerd toen ze de meikever Meneer Zoemerman probeerde te helpen bij het zoeken naar zijn vrouw. Op zijn fantastische avontuur ontmoet Peter de slaperige Klaas Vaak die vertelt dat ze alleen tijdens het diner van de Nachtelf kunnen ontdekken waar Anne is. Een probleem: er zijn niet genoeg zitplaatsen voor iedereen. En dus doen ze mee aan een wilde race langs de Melkweg tegen de vijf natuurgeesten. Zal het lukken Anne te bevrijden voordat de zon weer opkomt?
Tom Liekens presenteert nog tot 4 juni zijn solotentoonstelling Kunst, Koffie en Koeken in CC De Werft. TijdensMuseum Spelen is ook een kunstwerk van hem te bewonderen.
Tom Liekens (°1977) maakt monumentale schilderijen, houtsneden en collages. Hij is gefascineerd door de weinig realistische wijze waarop fauna en flora doorgaans worden voorgesteld op schilderijen, in sprookjes en mythes, en in films.
De ‘sprookjes’ van Tom Liekens spelen zich af diep in het woud, ver van de beschaafde wereld. Zijn grote houtsneden vertellen echter geen kinderverhaaltjes, maar zijn sprookjes voor volwassen. Het zijn gewelddadige of seksuele taferelen tussen personages die het midden lijken te houden tussen mens en dier. De toeschouwer voelt zich een voyeur van een donkere fantasiewereld die tegelijk heel realistisch wordt verbeeld.
Voyeurisme, bestialiteiten, seks, macht en geweld in een magische en mythologische wereld. De fascinerende zwart-wit doeken van Liekens ogen zowel provocerend als mysterieus.
Een man, een vrouw, een toevallige ontmoeting. Meer heb je niet nodig voor een ‘belle histoire d’amour’ zoals de Fransen zeggen. Jean-Louis Trintignant en Anouk Aimée ontdekken elkaar voorzichtig, beminnen hartstochtelijk en laten los – met als resultaat de Gouden Palm en twee Oscars. Hij is autocoureur, zij werkt als scriptgirl. Als ze elkaar ontmoeten op de kostschool van hun kinderen is dat het startpunt van een romance. Voorzichtig, want beiden hebben hun eerdere partners verloren. Met UN HOMME ET UNE FEMME schilderde Claude Lelouche (1937) een hartverwarmend en soms humoristisch portret van echte liefde tussen twee door het leven getekende mensen. De camera danst om het paar heen, de muziek van Francis Lai tilt spelers en kijkers op. De film betekende de grote doorbraak van Lelouch. In 1986 volgde de sequel Un homme et une femme: vingt ans déjà en in 2019 kwam het verrassende derde vervolg uit, met de nu vijftig jaar oudere Aimée en Trintignant opnieuw in de hoofdrollen: Les plus belles années d’une vie – opnieuw met een score van Francis Lai.
“...nog altijd mooi en verrassend fris...Alsof de camera zelf verliefd was... (**** De Volkskrant)
“...aangrijpend en mooi gemaakt drama... (**** VPRO/Cinema.nl)
“...Het tedere en ontroerende Un homme et une femme...volwassen drama...Artistiek evenaarde Lelouch dit succes nooit meer... (De Filmkrant)
Herontdek deze parel uit de Vlaamse theaterliteratuur en kijk naar het Vlaanderen van vandaag. Waar nog steeds gewerkt, geïntegreerd en geassimileerd moet worden. Waar klassen en gemeenschappen nog altijd niet elkaars taal spreken. Waar families uit elkaar worden gereten en jong en oud, arm en rijk, met getrokken messen tegenover elkaar staan over grond en geloof. Waar economische migratie nog steeds een noodzaak is. En onderdrukking door de 1% leidt tot verhitte strijd: Het gezin Van Paemel in een wereld in verandering, toen -1903- en nu.
Valentijn Dhaenens reisde de afgelopen 12 jaar voor SKaGeN de wereld rond met de succesmonologen DegrotemonD, DeKleineOorlog en Onbezongen. In DeKleineOorlog ontdubbelt Dhaenens zich via schermen en gaat hij in dialoog met zijn 7 alter-ego’s.
In Het gezin Van Paemel gaat Dhaenens hierin nog een stapje verder. In elk van de vier bedrijven speelt hij een ander cruciaal personage live. De talrijke antagonisten, ook vertolkt door Dhaenens zelf, zijn digitaal aanwezig.
Voor wie er nog aan twijfelde, Het gezin Van Paemel is géén monoloog, maar een proeve van creativiteit en bravoure. Daarnaast levert Dhaenens doorheen deze enscenering een gevecht met demonen uit ons aller verleden. Hij voert een intensief gesprek met zijn erfgoed dat tevens het erfgoed van Vlaanderen is.
Hollywood, de jaren 20. De industrie ondergaat de transitie van stille film naar geluidsfilm. BABYLON volgt de opkomst en ondergang van enkele personen, waaronder filmsterren Nellie LaRoy (Margot Robbie) en Jack Conrad (Brad Pitt), in een tijdperk van ongebreidelde decadentie en corruptie. Regisseur Damien Chazelle (LA LA LAND, WHIPLASH, FIRST MAN) verklaarde voorafgaand aan de release van zijn ruim drie uur durende epos dat hij de extreem excessieve en extravagante levensstijl van de voornaamste vertegenwoordigers van de filmwereld in beeld wilde brengen.
Een groot raam. Kijk naar binnen of kijk weg. Waarschuwing: Kijk te lang en het raam breekt. Hoeveel laat je zien en hoeveel hou je voor jezelf?
Wat wil je dat mensen vergeten van jou?
Wie ben je wanneer niemand kijkt?
Wanneer voel je je eenzaam?
Hoe kunnen wij elkaar ontmoeten?
Herontdek deze parel uit de Vlaamse theaterliteratuur en kijk naar het Vlaanderen van vandaag. Waar nog steeds gewerkt, geïntegreerd en geassimileerd moet worden. Waar klassen en gemeenschappen nog altijd niet elkaars taal spreken. Waar families uit elkaar worden gereten en jong en oud, arm en rijk, met getrokken messen tegenover elkaar staan over grond en geloof. Waar economische migratie nog steeds een noodzaak is. En onderdrukking door de 1% leidt tot verhitte strijd: Het gezin Van Paemel in een wereld in verandering, toen -1903- en nu.
Valentijn Dhaenens reisde de afgelopen 12 jaar voor SKaGeN de wereld rond met de succesmonologen DegrotemonD, DeKleineOorlog en Onbezongen. In DeKleineOorlog ontdubbelt Dhaenens zich via schermen en gaat hij in dialoog met zijn 7 alter-ego’s.
In Het gezin Van Paemel gaat Dhaenens hierin nog een stapje verder. In elk van de vier bedrijven speelt hij een ander cruciaal personage live. De talrijke antagonisten, ook vertolkt door Dhaenens zelf, zijn digitaal aanwezig.
Voor wie er nog aan twijfelde, Het gezin Van Paemel is géén monoloog, maar een proeve van creativiteit en bravoure. Daarnaast levert Dhaenens doorheen deze enscenering een gevecht met demonen uit ons aller verleden. Hij voert een intensief gesprek met zijn erfgoed dat tevens het erfgoed van Vlaanderen is.
Friday Shorts: Het weekend inzetten met een kortfilm, een intro van de maker(s) en nadien eentje - of meerdere - in de bar (a.k.a. De Café) van De Studio. Gezellig, toch? See you at De Cinema!
Twintig meter canvas, 130 kilo verf, een kano, drie bergen en anderhalve maand levend tussen de lokale bewoners in Colombia: Nils Verkaeren toont vanaf 16 april 2023 13 schilderijen en twintig panelen bij Galerie Kusseneers in Brussel, onder de titel 'Presence of a Mountain'. Het betreft werk dat hij in juli en augustus 2022 in zijn 'open lucht atelier' maakte: op bergen, in de jungle, op open vlakten en op rivieren. Hert was de derde keer dat hij terugkeerde naar Zuid-Amerika, waar hij opnieuw in de ban raakte van het dwingende landschap en van de drie bergen in het Oosten van Colombia, de Cerros de Mavicuri.
Een groep jonge mensen komt samen met als doel te reageren op wat zij de maatschappelijke cultverering vinden van een doelloze en non-creatieve vorm van intelligentie. Ze vormen een commune van ‘idioten’ in een huis buiten Kopenhagen. Hun hoofdactiviteit is het openbare leven betreden en te doen alsof ze een mentale beperking hebben. Ze gebruiken deze methode om anarchie te creëren waar ze ook komen. Von Triers film, gedraaid volgens de principes van het Dogme 95-manifest, gaat over jongeren die gefascineerd zijn door ‘idiotie’ en de conventies die 'normaal' gedrag bepalen. De eerste helft is shockerend komisch, in de tweede helft daarentegen wordt de toon donkerder wanneer zich binnen de groep spanningen beginnen te vertonen.
Met een lezing van filmhistoricus Wouter Hessels om 19u.
"With shocking humor and surprising grace, Von Trier creates something unique and memorable." - Peter Travers, Rolling Stone
Lees meer:
The Idiots - Owen Gleiberman, Entertainment Weekly
Laat je meevoeren in een absurde wereld van magie en het onderbewustzijn. Is het echt of zijn het truken van de foor? Dat mag je zelf uitmaken. Heen en terug wordt een waanzinnige avond, vol humor en geniale hersenspinsels.
Dit magisch theater lijkt in niets op een goochelshow. Tim Oelbrandt gaat op verkenning in de negentiende eeuw, de victoriaanse periode van hypnose, waarzeggerij en spiritisme. Heen en terug is een bezwerende seance waarin gedachten en veronderstellingen overhoop gehaald worden. Een psychologische trip om u tegen te zeggen.
Naast zijn theaterwerk in binnen- en buitenland bedenkt Tim ook goocheltechnieken voor het tv-programma Nicholas. Hij won de Grand Prix op het Open Nederlands Kampioenschap Goochelen 2017.
“Of hij een meester in de magie of een charmante charlatan is, laat hij geniepig in het midden (…) Ook fijn hoe Oelbrandt zijn magie met poëzie, comedy en fascinerende feiten mengt." ★★★★, Gazet van Antwerpen
Herontdek deze parel uit de Vlaamse theaterliteratuur en kijk naar het Vlaanderen van vandaag. Waar nog steeds gewerkt, geïntegreerd en geassimileerd moet worden. Waar klassen en gemeenschappen nog altijd niet elkaars taal spreken. Waar families uit elkaar worden gereten en jong en oud, arm en rijk, met getrokken messen tegenover elkaar staan over grond en geloof. Waar economische migratie nog steeds een noodzaak is. En onderdrukking door de 1% leidt tot verhitte strijd: Het gezin Van Paemel in een wereld in verandering, toen -1903- en nu.
Valentijn Dhaenens reisde de afgelopen 12 jaar voor SKaGeN de wereld rond met de succesmonologen DegrotemonD, DeKleineOorlog en Onbezongen. In DeKleineOorlog ontdubbelt Dhaenens zich via schermen en gaat hij in dialoog met zijn 7 alter-ego’s.
In Het gezin Van Paemel gaat Dhaenens hierin nog een stapje verder. In elk van de vier bedrijven speelt hij een ander cruciaal personage live. De talrijke antagonisten, ook vertolkt door Dhaenens zelf, zijn digitaal aanwezig.
Voor wie er nog aan twijfelde, Het gezin Van Paemel is géén monoloog, maar een proeve van creativiteit en bravoure. Daarnaast levert Dhaenens doorheen deze enscenering een gevecht met demonen uit ons aller verleden. Hij voert een intensief gesprek met zijn erfgoed dat tevens het erfgoed van Vlaanderen is.
Hollywood, de jaren 20. De industrie ondergaat de transitie van stille film naar geluidsfilm. BABYLON volgt de opkomst en ondergang van enkele personen, waaronder filmsterren Nellie LaRoy (Margot Robbie) en Jack Conrad (Brad Pitt), in een tijdperk van ongebreidelde decadentie en corruptie. Regisseur Damien Chazelle (LA LA LAND, WHIPLASH, FIRST MAN) verklaarde voorafgaand aan de release van zijn ruim drie uur durende epos dat hij de extreem excessieve en extravagante levensstijl van de voornaamste vertegenwoordigers van de filmwereld in beeld wilde brengen.
Herontdek deze parel uit de Vlaamse theaterliteratuur en kijk naar het Vlaanderen van vandaag. Waar nog steeds gewerkt, geïntegreerd en geassimileerd moet worden. Waar klassen en gemeenschappen nog altijd niet elkaars taal spreken. Waar families uit elkaar worden gereten en jong en oud, arm en rijk, met getrokken messen tegenover elkaar staan over grond en geloof. Waar economische migratie nog steeds een noodzaak is. En onderdrukking door de 1% leidt tot verhitte strijd: Het gezin Van Paemel in een wereld in verandering, toen -1903- en nu.
Valentijn Dhaenens reisde de afgelopen 12 jaar voor SKaGeN de wereld rond met de succesmonologen DegrotemonD, DeKleineOorlog en Onbezongen. In DeKleineOorlog ontdubbelt Dhaenens zich via schermen en gaat hij in dialoog met zijn 7 alter-ego’s.
In Het gezin Van Paemel gaat Dhaenens hierin nog een stapje verder. In elk van de vier bedrijven speelt hij een ander cruciaal personage live. De talrijke antagonisten, ook vertolkt door Dhaenens zelf, zijn digitaal aanwezig.
Voor wie er nog aan twijfelde, Het gezin Van Paemel is géén monoloog, maar een proeve van creativiteit en bravoure. Daarnaast levert Dhaenens doorheen deze enscenering een gevecht met demonen uit ons aller verleden. Hij voert een intensief gesprek met zijn erfgoed dat tevens het erfgoed van Vlaanderen is.
Fred en Ginger waren op het toppunt van hun populariteit toen hun zesde film, SWING TIME, uitkwam. Gokker en danser John “Lucky” Garnett (Fred) mist door toedoen van zijn vrienden zijn trouwfeest met Margaret, de rijke dochter van een rechter. Wil hij een tweede kans om met Margaret te trouwen, dan moet hij 25.000$ kunnen voorleggen. In een poging om het geld bijeen te krijgen, vormt hij een duo met danslerares Penny Carroll (Ginger). Al snel krijgt hij twijfels bij zijn verloving….
De score van Jerome Kern bevat het ene klassieke nummer na het andere. Astaire tapdanst het ongelooflijke Bojangles of Harlem en zingt de Oscarwinnende foxtrot The Way You Look Tonight. De vier duetten, die uiting geven aan verschillende fases in hun relatie, zijn de exuberante polka Pick Yourself Up; de quickstep A Fine Romance; de gesyncopeerde Waltz in Swing Time en het lange, sublieme slotduet Never Gonna Dance, een piekmoment in hun partnership.
Mabel Anderson (Helen Broderick): Beautiful, isn't it?
Everett 'Pop' Cardetti (Victor Moore): What is?
Mabel Anderson: The music.
Everett 'Pop' Cardetti: What music?
Mabel Anderson: The music they're playing.
Everett 'Pop' Cardetti: Oh, yeah.
[pause]
Everett 'Pop' Cardetti: What made you think of it?
Mabel Anderson: Think of what?
Everett 'Pop' Cardetti: The music.
Mabel Anderson: [said sarcastically] Oh, I don't know; my mind was wandering, I guess.
“What Fred and Ginger had together, and what no other team has ever had in the same way, was a joy of performance. They were so good, and they knew they were so good, that they danced in celebration of their gifts.” – Roger Ebert – Chicago Sun-Times
“SWING TIME is arguably the most magical of the ten films Fred Astaire and Ginger Rogers made together.” – TV Guide Magazine
“Swing Time is another winner for the Fred Astaire-Ginger Rogers combo. It’s smart, modern, and impressive in every respect, from its boy-loses-girl background to its tunefulness, dancipation, production quality and general high standards.” – Variety Dec 31, 1935
Robbert Vervloet neemt je mee in de ongebreidelde fantasiewereld van een personage dat grip probeert te krijgen op wie hij is - of althans dénkt dat hij moet zijn.
Want succesvol zijn, betekent dat: deejayen voor een juichende crowd?
Op survivaltocht gaan à la Bear Grills?
Of simpelweg in staat zijn om een achterwaartse salto te doen?
In al zijn kinderlijke fantasie probeert hij al die dingen (en méér) uit. Soms mislukt dat op grandioze wijze, nu en dan wordt het onmogelijke mogelijk. Een zoektocht die pendelt tussen realiteit en fantasie, gebracht in de typische Vervloet-stijl vol zelfgemaakte decors, gebricoleerde rekwisieten en véél kartonnen dozen (die soms, maar lang niet altijd, ook gewoon als kartonnen doos dienst doen).
In het derde programma kortfilms uit de reeks En Cour(t)s de Route staan een aantal beloftevolle vrouwelijke filmmakers en acteurs in de kijker. Vrouwen die met hun films prijzen wonnen op festivals over de hele wereld en waarvan we nog veel moois mogen verwachten.
Met selecties op grote festivals als Cannes en Berlijn deden Vlaamse, Waalse en Brusselse kortfilms de voorbije jaren heel wat stof opwaaien. Alleen geraakte dat heugelijke nieuws niet altijd voorbij de taalgrens. Dalton Distribution en de Agence Belge du Court Métrage willen daar verandering brengen met een gezamenlijk kortfilmprogramma dat over het hele land zal vertoond worden. Onder de noemer En cour(t)s de route brengen ze vier programma's uit van Belgische kortfilms, De Nieuwe Lichting is het derde programma.
So We Live Rand Abou Fakher / 2020 / 15 min.
Een normale avond van een familie in oorlogsgebied. Het ene moment oogt alledaags, het andere gaat enkel om overleven. Juryprijs, Kortfilmfestival Leuven, 2020
Officiële selectie, Filmfestival Berlijn, 2020
Amandine en vrai Salomé Richard / 2022 / 26 min.
Salomé vraagt Amandine om mee te spelen in haar nieuwste film. Tijdens de opnames worstelt Salomé met haar verborgen ambities en hinderlijke toevalligheden. Grand Prix, Brussels Short Film Festival, 2022
Echo Kato de Boeck, Flo Van Deuren / 2021 / 11 min.
Een hoogzwangere vrouw bezoekt haar vriendin in de gevangenis een laatste keer voor de geboorte van hun kind.
Catherine Britt Raes / 2017 / 12 min.
De kleine Catherine houdt van haar eigen kat. Wanneer ze opgroeit, vindt ze niet makkelijk aansluiting bij andere mensen en blijft haar kat het centrum van haar leven. Prijs van de Kinderjury, Jeugdfilmfestival, 2016
Beste Belgische Kortfilm, Anima, 2017
Les huîtres Maïa Descamps / 2022 / 24 min.
Tijdens een vrijgezellenfeest ziet Charlotte vrienden terug uit lang vervlogen tijden. In de loop van de avond maakt euforie plaats voor pijnlijke stiltes. RTBF Prijs, Brussels Short Film Festival, 2022
Publieksprijs en Jongerenjuryprijs, Festival International de Cine de Valencia, 2022
