Kunnen dieren troosten?
Wat is moeilijker: ruzie maken of huilen?
Is huilen gezond?
Is er een verschil tussen pijn en verdriet?
Huilen meisjes meer dan jongens of hebben jongens beter geleerd hun tranen te verstoppen?
Heeft verdriet een eigen agenda?
Zijn verdriet en geluk als broer en zus?
Bestaan er ergens op de wereld mensen zonder verdriet?
Als je slaapt, slapen je tranen dan ook?
Waarom is afscheid nemen moeilijk? Op een bedje van troost is een poëtische installatie over verdriet, afscheid en troost. Een intieme wandeling langs vragen, taferelen, rituelen en actieve opdrachten.
Mee te maken van vrijdag 16 september tot vrijdag 23 september in Eferding (Oostenrijk)
Herontdek deze parel uit de Vlaamse theaterliteratuur en kijk naar het Vlaanderen van vandaag. Waar nog steeds gewerkt, geïntegreerd en geassimileerd moet worden. Waar klassen en gemeenschappen nog altijd niet elkaars taal spreken. Waar families uit elkaar worden gereten en jong en oud, arm en rijk, met getrokken messen tegenover elkaar staan over grond en geloof. Waar economische migratie nog steeds een noodzaak is. En onderdrukking door de 1% leidt tot verhitte strijd: Het gezin Van Paemel in een wereld in verandering, toen -1903- en nu.
Valentijn Dhaenens reisde de afgelopen 12 jaar voor SKaGeN de wereld rond met de succesmonologen DegrotemonD, DeKleineOorlog en Onbezongen. In DeKleineOorlog ontdubbelt Dhaenens zich via schermen en gaat hij in dialoog met zijn 7 alter-ego’s.
In Het gezin Van Paemel gaat Dhaenens hierin nog een stapje verder. In elk van de vier bedrijven speelt hij een ander cruciaal personage live. De talrijke antagonisten, ook vertolkt door Dhaenens zelf, zijn digitaal aanwezig.
Voor wie er nog aan twijfelde, Het gezin Van Paemel is géén monoloog, maar een proeve van creativiteit en bravoure. Daarnaast levert Dhaenens doorheen deze enscenering een gevecht met demonen uit ons aller verleden. Hij voert een intensief gesprek met zijn erfgoed dat tevens het erfgoed van Vlaanderen is.
Auteur Marcel Bellmer (Benoît Poelvoorde) kampt na zijn eerste succesvolle roman al jaren met een gigantische writer’s block. Pas als zijn schoonvader sterft en hem, zijn vrouw, hun dochter en hun hond een mysterieus huis nalaat, lijkt de depressieve auteur op te leven. Het gezin besluit in het huis te gaan wonen maar als poetshulp Gloria opduikt, gebeuren er dingen die de kleine kantjes van het leven onverbiddelijk blootleggen. Ook bij Marcels lange huwelijk, het romantische beeld van het literaire genie en de fascistische geschiedenis van België worden vraagtekens geplaatst. Du Welz' vaste DoP Manuel Dacosse weet zoals steeds de poëtische kracht van sinistere situaties bloedmooi te capteren. De regisseur levert opnieuw uitdagende cinema af.
Theaterregisseur Yûsuke Kafuku is gelukkig getrouwd met Oto tot het noodlot plotseling toeslaat. Overrompeld door het verdriet probeert Kafuku het geheim van zijn vrouw te begrijpen, dat hij vlak voor haar overlijden ontdekte. Twee jaar later besluit de rouwende Kafuku het aanbod te accepteren om een toneelstuk te regisseren in Hiroshima. Via zijn nieuwe werkgever krijgt hij chauffeur Misaki toegewezen om hem tijdens zijn verblijf rond te rijden. Terwijl ze samen in de auto tijd doorbrengen en elkaar steeds beter leren kennen, ontrafelt Kafuku het mysterie rondom zijn vrouw dat hem nog steeds achtervolgt. Een vlekkeloze bewerking van kortverhalen uit de bundel Men Without Women van de Japanse schrijver Haruki Murakami.
Een acteur en theaterdirecteur, nog herstellende van een persoonlijke tragedie, stemt ermee in om Oom Vanya op te voeren op een festival in Hiroshima. Daar ontmoet hij een gereserveerde jonge vrouw die hem als chauffeur is toegewezen. Op het filmfestival van Cannes goed voor de prijs voor het beste scenario en de Prijs van de Internationale Pers. DRIVE MY CAR is een bewerking van een kort verhaal van Haruki Murakami.
***** ‘180 minuten onverstoorbaar kalme, weergaloze cinema. Een onvergetelijke, weemoedige roadmovie.’ - de Volkskrant
***** ‘Een knap tot de milliseconde uitgedacht meesterwerk’ - Algemeen Dagblad
**** ‘Het moet vreemd lopen wil Hamaguchi niet het beeldje voor beste internationale film mee naar huis nemen.’ - NRC Handelsblad
Marlow Moss was radicaal, als kunstenaar en als mens. Bijna een eeuw geleden besloot ze de Londense upperclass vaarwel te zeggen. Ze knipte haar haren af, droeg voortaan mannenkleren en veranderde haar naam van Marjorie in Marlow. In Parijs werkte ze samen met Mondriaan. De twee kunstenaars inspireerden elkaar over en weer.
Maar waarom is Moss bijna vergeten? En waar is al haar werk gebleven?
Een Zeeuwse zoektocht in de voetsporen van een kunstenaar wier bestaan nagenoeg lijkt uitgewist.
Deze documentaire is mogelijk gemaakt door: Documentairefonds Zeeland, M HKA (Museum van Hedendaagse Kunst Antwerpen), Omroep Zeeland, Vleeshal Middelburg, Familiefonds Hurgronje, Cultuurfonds Zeelandia.
Verschillende artiesten brengen speciaal voor het allerjongste publiek een leuk muzikaal moment. Niet Duwen is een improvisatie in beweging, beeld en muziek in openlucht. Jong en oud, klein en groot genieten van een beeldend concert. Rock-′n-roll en poëzie.
Op het dak van Adic vzw
Venusstraat 11, 2000 Antwerpen
Verschillende artiesten brengen speciaal voor het allerjongste publiek een leuk muzikaal moment. Niet Duwen is een improvisatie in beweging, beeld en muziek in openlucht. Jong en oud, klein en groot genieten van een beeldend concert. Rock-′n-roll en poëzie.
Op het dak van Adic vzw
Venusstraat 11, 2000 Antwerpen
Bouwen aan duurzame en inclusieve steden doe je op verschillende manieren. Je bouwt een natuurlijke leefomgeving voor jezelf en anderen, je bouwt aan je relaties met je medemensen, je bouwt aan betaalbare huisvesting, kortom je bouwt aan een duurzame samenleving!
Tijdens DAKkan belichten auteurs Joeri Torfs en Pim Ampe hoe technologie en samenwerking betaalbare huisvesting opnieuw toegankelijk maken. Oana Bogdan, architect en CEO van Bogdan & Van Broeck, gaat met hen en jullie in gesprek over duurzame en inclusieve steden.
Bewoners van een Parijse sloppenwijk proberen te overleven onder de tirannieke hand van hun huisbaas en zijn vrouw. Een van de bewoners, een charismatische dief, raakt bevriend met een bankroet baron die in dezelfde wijk terechtkomt. De dief hoopt een relatie op te bouwen met de zus van de huisbazin, maar wordt tegengewerkt door haar jaloerse zus. Een unieke adaptatie van Maxim Gorky’s klassieke toneelstuk.
De chaos van het vrolijkste kindertheaterfestival palmt opnieuw de Antwerpse straten in. Deze keer niet op Stormkop maar rond het Zuidpark, aan het Fotomuseum. Het theaterseizoen start met een knallend en bruisend familiefeest met een hoek af voor iedereen van 3 tot 103. Artiesten geven onder aanmoediging van het publiek het beste van zichzelf en samen kleuren we buiten de lijnen van de theaterzaal.
Je mag je verwachten aan feestje met een stel bejaarde DJ’s, theater- en dansvoorstellingen, workshops op bijzondere locaties. FroeFroe, hetpaleis, Laika, TeamZuid, De Studio en Stormkop geven het allerbeste van zichzelf samen met hun weergaloze artiesten en collega's.
Club Suave – een multidisciplinair artistiek street culture platform & curator of cool – host tijdens DAKkan de eerste editie van de Suave Rooftop Sessions op het dak van de Antwerp Management School, een verborgen parel in het midden van de stad. Verwacht een laidback Sunday Afternoon van 13u tot 23u gevuld met live music shows, DJ sets, streetfood, drinks, lifestyle & vinyl market. All you want, baby! Afsluiten doen we met een Silent Disco vanaf 21u. We kunnen slechts 400 personen toelaten op het dak, dus kom zeker op tijd. Want vol is vol.
Met: Lucid Lucia feat. Abraham Blue & K.ZIA - Kelly Fober - DC Noises - Assia MK - Ekany (Silent Disco).
13:00 Deuren
14:30 Kelly Fober
17:30 Assia MK
19:00 DC Noises
19:00 Lucid Lucia feat. K.ZIA & Abraham Blue
21:00 Silent Disco w/ Ekany
22:30 Verwacht einde
Op het dak van de Antwerp Management School
Boogkeers 5, 2000 Antwerpen
Verschillende artiesten brengen speciaal voor het allerjongste publiek een leuk muzikaal moment. Niet Duwen is een improvisatie in beweging, beeld en muziek in openlucht. Jong en oud, klein en groot genieten van een beeldend concert. Rock-′n-roll en poëzie.
Op het dak van Adic vzw
Venusstraat 11, 2000 Antwerpen
Kunnen dieren troosten?
Wat is moeilijker: ruzie maken of huilen?
Is huilen gezond?
Is er een verschil tussen pijn en verdriet?
Huilen meisjes meer dan jongens of hebben jongens beter geleerd hun tranen te verstoppen?
Heeft verdriet een eigen agenda?
Zijn verdriet en geluk als broer en zus?
Bestaan er ergens op de wereld mensen zonder verdriet?
Als je slaapt, slapen je tranen dan ook?
Waarom is afscheid nemen moeilijk? Op een bedje van troost is een poëtische installatie over verdriet, afscheid en troost. Een intieme wandeling langs vragen, taferelen, rituelen en actieve opdrachten.
Mee te maken van vrijdag 16 september tot vrijdag 23 september in Eferding (Oostenrijk)
Verschillende artiesten brengen speciaal voor het allerjongste publiek een leuk muzikaal moment. Niet Duwen is een improvisatie in beweging, beeld en muziek in openlucht. Jong en oud, klein en groot genieten van een beeldend concert. Rock-′n-roll en poëzie.
Op het dak van Adic vzw
Venusstraat 11, 2000 Antwerpen
In het naoorlogse Duitsland wordt Hans opnieuw en opnieuw gevangen gezet omdat hij homosexueel is, wat volgens paragraaf 175 van de strafwet illegaal is. De enige ‘vaste’ relatie is zijn celgenoot, Viktor, een veroordeelde moordenaar. Hans blijft zoeken naar liefde en vrijheid, zelfs in de gevangenis.
In het naoorlogse Duitsland wordt Hans van Auschwitz overgebracht naar een Duitse gevangenis, waar hij de komende jaren steeds naar zal terugkeren. Zijn misdrijf? Hans is homoseksueel, een strafbaar feit volgens paragraaf 175 van het Duitse Wetboek. Zijn enige houvast is celgenoot Viktor, een veroordeelde moordenaar. De afkeer tussen beiden maakt gaandeweg plaats voor liefde. De film werd grotendeels opgenomen in een in onbruik geraakte gevangenis in Maagdenburg. Een magnetische Franz Rogowski (HAPPY END, TRANSIT) vertolkt met bravoure de hoofdrol, en zijn tegenspeler wordt al even innemend neergezet door de Oostenrijker Georg Friedrich. De film ontving de juryprijs op het filmfestival van Cannes. Een verpletterend gevangenisdrama, gebaseerd op waargebeurde feiten.
Fade Into You is een nachtelijk event waarin u verlokt wordt schaamteloos in de ander te vervloeien, verdwalen, verdwijnen, waarin u het licht in elkaars ogen opzoekt en zal dansen op het ritme van uw schaduw.
Vervlochten met uw diepste krochten doolt u door De Studio die golvend uit z’n voegen zal barsten tijdens de vele concerten, (dans)performances en beeldende kunsten, tot u, in duisternis gesluierd, de eerste strepen zon ziet binnensluipen en ontwaakt uit deze zwoele zomerdroom.
Curatoren Ramy Moharam Fouad en Violet Braeckman nodigen u uit om op te dagen in een gedaante die u altijd al wilde maar nooit eerder durfde te tonen, als uw schaduwzijde, uw eigenzinnigste geheimzinnigste alter ego, als uw diepste binnenste dat naar buiten dringt. Who are you when it gets dark?
Powered by De Studio & DE SINGEL
Tijdens het jaarlijkse festival Dear Antwerp trekt DE SINGEL de stad in met een mix van concerten, installaties, performances en voorstellingen.
Eén vrouw, twee liefdes. Tussen Asako en Baku slaat de vonk direct over zodra hun blikken kruisen. Maar even verpletterend als hij haar leven binnenkwam, verdwijnt hij zes maanden later zonder een spoor achter te laten. Als Asako een paar jaar daarna een man tegenkomt die als twee druppels water op Baku lijkt, begrijpt ze eerst niet waarom hij doet alsof hij haar niet kent en zich voorstelt als Ryohei… Ondanks hun uiterlijke gelijkenis zijn de avontuurlijke, ongebonden Baku en de zorgzame, betrouwbare Ryohei (beiden gespeeld door Higashide Masahiro) elkaars tegenpolen. Maar is de vrouw die twee zo verschillende persoonlijkheden liefheeft, zelf wel een en dezelfde? In Asako’s kalme bestaan verschijnt de liefde als een grillige, meeslepende natuurkracht. Deze romanverfilming weet met een aandachtig oog dat alledaagse bestaan in beeld te brengen.
Ben Tesseur en Steven De Beul vormen samen met enkele vrienden BEAST ANIMATION, de drijvende kracht achter COPPELIA, die we vertonen voor onze 6+-kijkers. Maar ze zijn ook verantwoordelijk voor heel wat lievelingsseries van de jongste televisiekijkers. Voor de 3+-cinefielen hebben ze hun favoriete afleveringen van MENEER PAPIER (‘Maakt een zelfportret’, ‘Verjaardag’), RINTJE (‘Lampenkap’, ‘Hondenrap’), GEORGE & PAUL (‘Snurken’, ‘Domino’), DIMITRI (‘De termietenheuvel’, ‘Het geluid van de stilte’) en PANIEK IN HET DORP (‘Langslapers’) gekozen. De compilatie BEST OF BEAST verzamelt zowat het beste van wat Beast Animation te bieden heeft.
Elke zaterdag in september kan je bij DE CINEMA terecht voor COPPELIA (6+) en BEST OF BEAST (3+). Op zaterdag 10 september worden beide vertoningen ingeleid door Ben Tesseur van Beast Animation.
Een woordeloze danservaring op groot scherm! Een unieke dansfilm vol filmtechnieken. Van 3D en 2D-animatie tot kleurrijke live action en balletscènes.
De boosaardige Dr. Coppelius bedwelmt zijn stad met oppervlakkige schoonheid, en bedreigt daardoor de prachtige liefde tussen Zwaantje en Frans. Dr. Coppelius schept de beeldschone Coppelia die ieders hoofd op hol brengt en ook Frans betovert! Meer nog, het met liefde gevulde hart van Frans is het laatste ingrediënt dat Coppelius nodig heeft om Coppelia tot leven te wekken. Zwaantje doet er alles aan om Frans voor een verschrikkelijk einde te behoeden.
Met in de hoofdrollen Michaela DePrince (Ballet Boston) en Daniel Camargo (American Ballet Theatre). Maar ook Sterren op de dansvloer-jurylid Jan Kooijman, sterballerina Igone de Jongh, Irek Mukhamedov (voormalig ster van het Bolsjoi Ballet en The Royal Ballet), en de Britse oud-ballerina Darcey Bussell.
Elke zaterdag in september kan je bij DE CINEMA terecht voor COPPELIA (6+) en BEST OF BEAST (3+). Op zaterdag 10 september worden beide vertoningen ingeleid door Ben Tesseur van Beast Animation.
Kunnen dieren troosten?
Wat is moeilijker: ruzie maken of huilen?
Is huilen gezond?
Is er een verschil tussen pijn en verdriet?
Huilen meisjes meer dan jongens of hebben jongens beter geleerd hun tranen te verstoppen?
Heeft verdriet een eigen agenda?
Zijn verdriet en geluk als broer en zus?
Bestaan er ergens op de wereld mensen zonder verdriet?
Als je slaapt, slapen je tranen dan ook?
Waarom is afscheid nemen moeilijk? Op een bedje van troost is een poëtische installatie over verdriet, afscheid en troost. Een intieme wandeling langs vragen, taferelen, rituelen en actieve opdrachten.
Mee te maken van vrijdag 16 september tot vrijdag 23 september in Eferding (Oostenrijk)
Een onverwachte driehoeksverhouding, een verleidingspoging die verkeerd afloopt en een ontmoeting die voortkomt uit een misverstand. Het traject van drie vrouwen die een keuze moeten maken... De Zilveren Beer op het filmfestival van Berlijn 2021.
Een drieluik van de regisseur en Oscarwinnaar van DRIVE MY CAR over hoe het lot allesbepalend is. In de eerste episode beseft een jonge vrouw dat de nieuwe minnaar over wie haar vriendin zo enthousiast vertelt, haar eigen ex is. In de tweede episode zet een gefrustreerde student met hulp van een medestudente een val op voor een docent, met onverwachte gevolgen. In de derde menen twee vrouwen elkaar te herkennen als schoolvriendinnen, een misverstand dat desondanks leidt tot intieme bekentenissen van beide kanten. Deze momenten worden uitgekristalliseerd in ontroerende lotsbestemmingen die worden gekenmerkt door keuzes, spijt, bedrog en puur toeval. WHEEL OF FORTUNE AND FANTASY Was de winnaar van de Zilveren Beer - Grand Jury Prize tijdens de jongste Berlinale.
**** ‘Hamaguchi toont zich een uitstekend scenarioschrijver. Het plezier van het elegante WHEEL OF FORTUNE AND FANTASY zit hem in de details waarmee Hamaguchi ieder personage tot leven brengt.’ - DE VOLKSKRANT
**** ‘De acteurs zijn stuk voor stuk geweldig en Hamaguchi toont zich andermaal een meesterlijke, subtiele en speelse verteller.’ - VPRO CINEMA
**** ‘Indrukwekkend drieluik over de liefde en het lot. Hamaguchi getuigt zich een meesterlijke chroniqueur.’ – TROUW
In het naoorlogse Duitsland wordt Hans opnieuw en opnieuw gevangen gezet omdat hij homosexueel is, wat volgens paragraaf 175 van de strafwet illegaal is. De enige ‘vaste’ relatie is zijn celgenoot, Viktor, een veroordeelde moordenaar. Hans blijft zoeken naar liefde en vrijheid, zelfs in de gevangenis.
In het naoorlogse Duitsland wordt Hans van Auschwitz overgebracht naar een Duitse gevangenis, waar hij de komende jaren steeds naar zal terugkeren. Zijn misdrijf? Hans is homoseksueel, een strafbaar feit volgens paragraaf 175 van het Duitse Wetboek. Zijn enige houvast is celgenoot Viktor, een veroordeelde moordenaar. De afkeer tussen beiden maakt gaandeweg plaats voor liefde. De film werd grotendeels opgenomen in een in onbruik geraakte gevangenis in Maagdenburg. Een magnetische Franz Rogowski (HAPPY END, TRANSIT) vertolkt met bravoure de hoofdrol, en zijn tegenspeler wordt al even innemend neergezet door de Oostenrijker Georg Friedrich. De film ontving de juryprijs op het filmfestival van Cannes. Een verpletterend gevangenisdrama, gebaseerd op waargebeurde feiten.
Heb ik al verteld dat ik als kleuter mijn vader vier gebroken ribben heb geknuffeld? Mijn moeder heeft daar toen een foto van genomen, maar die werd nooit ontwikkeld. Dat gebeurde wel vaker bij ons thuis. Alles was ingewikkeld en niks ontwikkeld.
Volgens onze directeur Marc Verstappen is het ‘Arne Sierens meets Ken Loach’, maar oordeel vooral zelf over het theaterdebuut van de jonge speler en maker Goele Denil. Ze speelt Ruth - of was het Rudy? - Verbist, een vrouw die op alle vlakken vergeten wordt. Toch is ze een ware heldin. Maar hoeveel heldin ben je als niemand dat ziet?
SLOP is een kitchen-sink-drama met een surrealistische inslag (en een mooie bijrol voor het dialect van de Denderstreek).
Na bijna 40 jaar samenwerking waagt Joel Coen zich met THE TRAGEDY OF MACBETH aan een film zonder zijn broer Ethan. In deze in zwart-wit gedraaide verfilming van het beroemde Shakespearestuk kruipt Denzel Washington in de huid van de doorgeslagen generaal Macbeth die op listige wijze de Schotse troon in handen krijgt, maar dat moet bekopen met de waanzin. Nadat drie heksen voorspellen dat Macbeth Koning van Schotland zal worden, stuurt de ambitieuze Lady Macbeth haar man aan om deze profetie zo snel mogelijk en met alle mogelijke middelen waar te maken. Maar paranoia vreet aan het geweten van het vervloekte koppel.
Kunnen dieren troosten?
Wat is moeilijker: ruzie maken of huilen?
Is huilen gezond?
Is er een verschil tussen pijn en verdriet?
Huilen meisjes meer dan jongens of hebben jongens beter geleerd hun tranen te verstoppen?
Heeft verdriet een eigen agenda?
Zijn verdriet en geluk als broer en zus?
Bestaan er ergens op de wereld mensen zonder verdriet?
Als je slaapt, slapen je tranen dan ook?
Waarom is afscheid nemen moeilijk? Op een bedje van troost is een poëtische installatie over verdriet, afscheid en troost. Een intieme wandeling langs vragen, taferelen, rituelen en actieve opdrachten.
Mee te maken van vrijdag 16 september tot vrijdag 23 september in Eferding (Oostenrijk)
Een (neus)opera voor snotterige snuitende, sniffende jonge kinderen
Twee zangers/muzikanten en een videast/gitarist brengen een zintuiglijke voorstelling in vijf aktes, geïnspireerd op de delen van het aangezicht: oog, oor, neus, huid en mond.
Neus wil vrij zijn. Oog kijkt op Neus en zegt dat Neus een wilde haar heeft. Neus heeft er geen oren naar. Oor snoert Oog de mond en Mond staat vol tanden. Neus wil gaan kijken, verder dan hij lang is.
Gezongen aria’s krijgen het gezelschap van beelden, geprojecteerd op videoschermen en smartphones. De schermen zijn het verlengstuk van de zangers. Beelden zijn immers waardige tegenspelers in tijden van selfies, mondmaskers en duckfaces. Ons gezicht staat centraal in onze online identiteit en ja, ook jonge kinderen leren al vroeg met welke gezichtsgymnastiek ze zichzelf het beste presenteren op de socials.
Een (neus)opera voor snotterige snuitende, sniffende jonge kinderen
Twee zangers/muzikanten en een videast/gitarist brengen een zintuiglijke voorstelling in vijf aktes, geïnspireerd op de delen van het aangezicht: oog, oor, neus, huid en mond.
Neus wil vrij zijn. Oog kijkt op Neus en zegt dat Neus een wilde haar heeft. Neus heeft er geen oren naar. Oor snoert Oog de mond en Mond staat vol tanden. Neus wil gaan kijken, verder dan hij lang is.
Gezongen aria’s krijgen het gezelschap van beelden, geprojecteerd op videoschermen en smartphones. De schermen zijn het verlengstuk van de zangers. Beelden zijn immers waardige tegenspelers in tijden van selfies, mondmaskers en duckfaces. Ons gezicht staat centraal in onze online identiteit en ja, ook jonge kinderen leren al vroeg met welke gezichtsgymnastiek ze zichzelf het beste presenteren op de socials.
Na bijna 40 jaar samenwerking waagt Joel Coen zich met THE TRAGEDY OF MACBETH aan een film zonder zijn broer Ethan. In deze in zwart-wit gedraaide verfilming van het beroemde Shakespearestuk kruipt Denzel Washington in de huid van de doorgeslagen generaal Macbeth die op listige wijze de Schotse troon in handen krijgt, maar dat moet bekopen met de waanzin. Nadat drie heksen voorspellen dat Macbeth Koning van Schotland zal worden, stuurt de ambitieuze Lady Macbeth haar man aan om deze profetie zo snel mogelijk en met alle mogelijke middelen waar te maken. Maar paranoia vreet aan het geweten van het vervloekte koppel.
Een bourgeois gezin uit Parijs leent een auto om een dag naar het platteland te gaan. Zowel de moeder als de dochter beleven die namiddag een amoreuze ontmoeting. In deze, nooit echt afgewerkte, maar tien jaar na datum van opname alsnog uitgebrachte, kortfilm presenteert Renoir een confrontatie tussen de schilderkunst van zijn vader en de schrijfkunst van Guy de Maupassant, twee grote namen uit de Franse kunstwereld die elkaar kenden maar “niets gemeen hadden”. Het resultaat is een even kluchtige als melancholische meditatie over het verstrijken der tijd en dat ene moment dat we ons nog jarenlang zullen herinneren.
LA GRANDE ILLUSION
Als zeker Joseph Goebbels je film aanduidt als “cinemateografische publieke vijand nummer 1”, moet je wel goed bezig zijn en dit is exact wat er gebeurde met RenoirsLA GRANDE ILLUSION; een film over die andere, eerdere oorlog maar vooral een film over menselijke solidariteit en het humanistische geloof dat ondanks alles de mens niet een wolf voor zijn medemens is. De actie van LA GRANDE ILLUSION speelt zich af in een gevangenis voor soldaten ver weg van het front van de Eerste Wereldoorlog waar de geschiedenis haar bloedige gang gaat. Fransen en Duitsers verblijven noodgedwongen in elkaars nabijheid, eerder gescheiden door klassenverhoudingen dan nationaliteit. De gevangenen bedenken een plan om te ontsnappen en dat levert enkele van de meest memorabele en gekopieerde scènes uit Renoirs universum op. Het graven van de tunnel is een race tegen de tijd en dan nog is het vraag wat gedaan eenmaal buiten de muren.
Capt. de Boeldieu (Pierre Fresnay): “A quoi sert un terrain de golf ? A jouer au golf. Un court de tennis ? A jouer au tennis. Eh bien un camp de prisonniers, ça sert à s'évader”
“Renoir, the grand humanist filmmaker, spoke for all that’s best about people at a time when people were in danger of becoming their worst.” – Lisa Schwarzbaum, Entertainment Weekly
“The script sears like a whip-crack, with one-liners peppering the action, yet never getting in the way of the film’s emotional depth.” – Amber Wilkinson, Eye for Film
“A deeply compassionate, never sentimentalized threnody for the European aristocracy rendered obsolete as the dodo bird by WWI’s catastrophic carnage, Jean Renoir’s Grand Illusion now stands as a universally recognized masterpiece, consistently ranked near the top in annual polls and film critics’ lists.” – Budd Wilkins, Slant Magazine
Op donderdag 15 september viert Aya Sabi de verschijning van haar eerste roman Half leven in De Studio in Antwerpen. Met muziek van de fantastische zangeres Laïla Amezian en muzikant Tuur Florizoone
Een vrouw die in de keuken gerechten vult met verlangens en verdriet. Een dochter die in brieven aftelt tot het weerzien van haar geliefde. Een kleindochter die in essays een taal geeft aan de onherbergzaamheid van familieverbanden.
Half leven onderzoekt hoe het is je te verhouden als moeder, dochter, grootmoeder, echtgenote, weduwe, geliefde, vrouw. De vrouwen reflecteren op zichzelf en hun wereld, maar vooral houden ze elkaar een spiegel voor, terwijl hun levens bewegen, botsen en verstrengelen.
Op zintuiglijke wijze voert Aya Sabi vervlogen en verdrukte herinneringen op, van ontheemding en vervreemding, van Marokko tot de Lage Landen. Een familiekroniek over hoe pijn blijft zingen, generaties openbreekt en verbindt. Over hoe thuis soms de warmte is die een mens afgeeft, maar ook de kilte is die een mens mee kan brengen.
Aya Sabi (1995) is schrijver en columnist. Haar verhalenbundel Verkruimeld land werd genomineerd voor de LangZullenWeLezen-trofee en de Opzij Literatuurprijs. In 2020 werd ze door NRC benoemd tot een van de literaire talenten van het jaar.
In het naoorlogse Duitsland wordt Hans opnieuw en opnieuw gevangen gezet omdat hij homosexueel is, wat volgens paragraaf 175 van de strafwet illegaal is. De enige ‘vaste’ relatie is zijn celgenoot, Viktor, een veroordeelde moordenaar. Hans blijft zoeken naar liefde en vrijheid, zelfs in de gevangenis.
In het naoorlogse Duitsland wordt Hans van Auschwitz overgebracht naar een Duitse gevangenis, waar hij de komende jaren steeds naar zal terugkeren. Zijn misdrijf? Hans is homoseksueel, een strafbaar feit volgens paragraaf 175 van het Duitse Wetboek. Zijn enige houvast is celgenoot Viktor, een veroordeelde moordenaar. De afkeer tussen beiden maakt gaandeweg plaats voor liefde. De film werd grotendeels opgenomen in een in onbruik geraakte gevangenis in Maagdenburg. Een magnetische Franz Rogowski (HAPPY END, TRANSIT) vertolkt met bravoure de hoofdrol, en zijn tegenspeler wordt al even innemend neergezet door de Oostenrijker Georg Friedrich. De film ontving de juryprijs op het filmfestival van Cannes. Een verpletterend gevangenisdrama, gebaseerd op waargebeurde feiten.
Bewoners van een Parijse sloppenwijk proberen te overleven onder de tirannieke hand van hun huisbaas en zijn vrouw. Een van de bewoners, een charismatische dief, raakt bevriend met een bankroet baron die in dezelfde wijk terechtkomt. De dief hoopt een relatie op te bouwen met de zus van de huisbazin, maar wordt tegengewerkt door haar jaloerse zus. Een unieke adaptatie van Maxim Gorky’s klassieke toneelstuk.
Een (neus)opera voor snotterige snuitende, sniffende jonge kinderen
Twee zangers/muzikanten en een videast/gitarist brengen een zintuiglijke voorstelling in vijf aktes, geïnspireerd op de delen van het aangezicht: oog, oor, neus, huid en mond.
Neus wil vrij zijn. Oog kijkt op Neus en zegt dat Neus een wilde haar heeft. Neus heeft er geen oren naar. Oor snoert Oog de mond en Mond staat vol tanden. Neus wil gaan kijken, verder dan hij lang is.
Gezongen aria’s krijgen het gezelschap van beelden, geprojecteerd op videoschermen en smartphones. De schermen zijn het verlengstuk van de zangers. Beelden zijn immers waardige tegenspelers in tijden van selfies, mondmaskers en duckfaces. Ons gezicht staat centraal in onze online identiteit en ja, ook jonge kinderen leren al vroeg met welke gezichtsgymnastiek ze zichzelf het beste presenteren op de socials.
Een (neus)opera voor snotterige snuitende, sniffende jonge kinderen
Twee zangers/muzikanten en een videast/gitarist brengen een zintuiglijke voorstelling in vijf aktes, geïnspireerd op de delen van het aangezicht: oog, oor, neus, huid en mond.
Neus wil vrij zijn. Oog kijkt op Neus en zegt dat Neus een wilde haar heeft. Neus heeft er geen oren naar. Oor snoert Oog de mond en Mond staat vol tanden. Neus wil gaan kijken, verder dan hij lang is.
Gezongen aria’s krijgen het gezelschap van beelden, geprojecteerd op videoschermen en smartphones. De schermen zijn het verlengstuk van de zangers. Beelden zijn immers waardige tegenspelers in tijden van selfies, mondmaskers en duckfaces. Ons gezicht staat centraal in onze online identiteit en ja, ook jonge kinderen leren al vroeg met welke gezichtsgymnastiek ze zichzelf het beste presenteren op de socials.
Verschillende kortfilms van Raoul Servais worden door Boshaard live van muziek voorzien. Een donkere trip doorheen piano improvisaties, beklijvende thema’s en beats die aan de ribben blijven plakken, terwijl Servais het publiek visueel bij de hand neemt.
Raoul “de Magiër van Oostende” Servais is een Belgische filmmaker en internationaal erkend als pionier in het genre van animatiefilms. Een levende legende die zichzelf met een jeugdige souplesse blijft uitdagen en anderen mateloos inspireert. Zijn oeuvre wordt gekenmerkt door een onophoudelijke zoektocht naar nieuwe vormen en technieken. Boshaard bracht haar warm onthaalde, titelloze debuutplaat uit in 2021. Gewapend met synths, drumcomputers en piano gaat Boshaard vele kanten uit: van neoklassiek, naar clubshows tot stevige raves.
Arnaud is op zoek zijn plaats in de maatschappij. Laure Portiers debuutfilm SOY LIBRE toont zijn onstilbaar verlangen naar vrijheid tijdens een bijna tien jaar durende zoektocht die hem van Noord-Frankrijk over Spanje naar Peru brengt. Een portret van een kleine maar steeds groter wordende broer, door de ogen van zijn oudere zus.
Op woensdag 21.09 in aanwezigheid van regisseur Laure Portier voor een Q&A met De Cinema-coördinator Erik Martens.
Wanneer begint iets eigenlijk echt? Twee jonge acteurs filosoferen over het grote podium achter het gordijn. Ze staan nog op het voortoneel. Hoe beginnen ze? Of zijn ze misschien al begonnen? Ieder gaat op een eigen manier om met de stress en verwachting van iets dat op het punt staat te gebeuren. Nu zullen de rode gordijnen opengaan en gaan we samen verder waar we gebleven waren: welkom in het theater!
In het naoorlogse Duitsland wordt Hans opnieuw en opnieuw gevangen gezet omdat hij homosexueel is, wat volgens paragraaf 175 van de strafwet illegaal is. De enige ‘vaste’ relatie is zijn celgenoot, Viktor, een veroordeelde moordenaar. Hans blijft zoeken naar liefde en vrijheid, zelfs in de gevangenis.
In het naoorlogse Duitsland wordt Hans van Auschwitz overgebracht naar een Duitse gevangenis, waar hij de komende jaren steeds naar zal terugkeren. Zijn misdrijf? Hans is homoseksueel, een strafbaar feit volgens paragraaf 175 van het Duitse Wetboek. Zijn enige houvast is celgenoot Viktor, een veroordeelde moordenaar. De afkeer tussen beiden maakt gaandeweg plaats voor liefde. De film werd grotendeels opgenomen in een in onbruik geraakte gevangenis in Maagdenburg. Een magnetische Franz Rogowski (HAPPY END, TRANSIT) vertolkt met bravoure de hoofdrol, en zijn tegenspeler wordt al even innemend neergezet door de Oostenrijker Georg Friedrich. De film ontving de juryprijs op het filmfestival van Cannes. Een verpletterend gevangenisdrama, gebaseerd op waargebeurde feiten.
Een (neus)opera voor snotterige snuitende, sniffende jonge kinderen
Twee zangers/muzikanten en een videast/gitarist brengen een zintuiglijke voorstelling in vijf aktes, geïnspireerd op de delen van het aangezicht: oog, oor, neus, huid en mond.
Neus wil vrij zijn. Oog kijkt op Neus en zegt dat Neus een wilde haar heeft. Neus heeft er geen oren naar. Oor snoert Oog de mond en Mond staat vol tanden. Neus wil gaan kijken, verder dan hij lang is.
Gezongen aria’s krijgen het gezelschap van beelden, geprojecteerd op videoschermen en smartphones. De schermen zijn het verlengstuk van de zangers. Beelden zijn immers waardige tegenspelers in tijden van selfies, mondmaskers en duckfaces. Ons gezicht staat centraal in onze online identiteit en ja, ook jonge kinderen leren al vroeg met welke gezichtsgymnastiek ze zichzelf het beste presenteren op de socials.
Na bijna 40 jaar samenwerking waagt Joel Coen zich met THE TRAGEDY OF MACBETH aan een film zonder zijn broer Ethan. In deze in zwart-wit gedraaide verfilming van het beroemde Shakespearestuk kruipt Denzel Washington in de huid van de doorgeslagen generaal Macbeth die op listige wijze de Schotse troon in handen krijgt, maar dat moet bekopen met de waanzin. Nadat drie heksen voorspellen dat Macbeth Koning van Schotland zal worden, stuurt de ambitieuze Lady Macbeth haar man aan om deze profetie zo snel mogelijk en met alle mogelijke middelen waar te maken. Maar paranoia vreet aan het geweten van het vervloekte koppel.
