Mochten ze nog leven, dan zou Marcel Duchamp zich waarschijnlijk bezig-houden met memes maken, zou Hugo Ball een YouTube-kanaal hebben en zou Paul van Ostaijen shitposten op Twitter.
Als een samenleving de kunst krijgt die ze verdient, hoeft het niet te verwonderen dat we vandaag op het internet zoveel absurde nonsens zien. Wat is PC (political correctness)? Hoe is een onnozele kikker de mascotte van extreemrechts kunnen worden? Hoe kan het dat generatie Z op donderdag voor het klimaat gaat betogen en vrijdag (politiek incorrecte) cringy memes deelt?
Bas Vanderschoot en Jeff Aendenboom duiken in the rabbithole van het internet om zo the the memeing of life te vinden, te bevragen, door elkaar te halen, om te draaien, weer in elkaar te steken om dan opnieuw af te breken. Memeing life itself. Waanzin bestrijden met waanzin. Is er echt kunst te vinden op de bodem van het net of is het enkel trash?
The Memeing of Life is een swipe-cabaret waarin verschillende acts elkaar in lichtsnelheid opvolgen. Bas en Jeff of Jeff en Bas spelen alles na wat ze tegenkomen, memen alles wat ze zien en verliezen zichzelf in het web. Via schattige kittens over goedkope TikTok challenges tot de bijtende ironie op 9GAG, gaan ze op zoek naar de schoonheid en de troost van dit digitale tijdperk.
“Snijdende kritiek gecombineerd met tonnen speldrift” – De Standaard
Mochten ze nog leven, dan zou Marcel Duchamp zich waarschijnlijk bezig-houden met memes maken, zou Hugo Ball een YouTube-kanaal hebben en zou Paul van Ostaijen shitposten op Twitter.
Als een samenleving de kunst krijgt die ze verdient, hoeft het niet te verwonderen dat we vandaag op het internet zoveel absurde nonsens zien. Wat is PC (political correctness)? Hoe is een onnozele kikker de mascotte van extreemrechts kunnen worden? Hoe kan het dat generatie Z op donderdag voor het klimaat gaat betogen en vrijdag (politiek incorrecte) cringy memes deelt?
Bas Vanderschoot en Jeff Aendenboom duiken in the rabbithole van het internet om zo the the memeing of life te vinden, te bevragen, door elkaar te halen, om te draaien, weer in elkaar te steken om dan opnieuw af te breken. Memeing life itself. Waanzin bestrijden met waanzin. Is er echt kunst te vinden op de bodem van het net of is het enkel trash?
The Memeing of Life is een swipe-cabaret waarin verschillende acts elkaar in lichtsnelheid opvolgen. Bas en Jeff of Jeff en Bas spelen alles na wat ze tegenkomen, memen alles wat ze zien en verliezen zichzelf in het web. Via schattige kittens over goedkope TikTok challenges tot de bijtende ironie op 9GAG, gaan ze op zoek naar de schoonheid en de troost van dit digitale tijdperk.
“Snijdende kritiek gecombineerd met tonnen speldrift” – De Standaard
In minder dan een seconde maken we connectie met mensen aan de andere kant van de wereld. Waarom is het dan vaak zo moeilijk om verbinding te maken met de mensen met wie we iedere dag omgaan? Human Instruction Manual is een intense dansvoorstelling waarin twaalf jonge mensen zoekend en tastend om elkaar heen bewegen. Voortgestuwd door elektronische dansmuziek proberen ze de afstand tot elkaar te overbruggen. Want hoe ontcijfer je de gebruiksaanwijzing van een ander? En hoe krijg je aan de buitenwereld uitgelegd hoe jij zelf in elkaar zit?
De Portugese danser/choreograaf Helder Seabra was als danser één van de spilfiguren binnen Ultima Vez en Eastman/Sidi Larbi Cherkaoui. De laatste jaren ontwikkelt hij eigen werk in binnen- en buitenland, onder andere vanuit zijn eigen gezelschap Incognitus. Voor Human Instruction Manual werkte hij samen met Natascha Pire, die sinds 2002 meewerkte aan een hele reeks succesvolle dansproducties bij fABULEUS, waaronder GIRLS en Everland.
In minder dan een seconde maken we connectie met mensen aan de andere kant van de wereld. Waarom is het dan vaak zo moeilijk om verbinding te maken met de mensen met wie we iedere dag omgaan? Human Instruction Manual is een intense dansvoorstelling waarin twaalf jonge mensen zoekend en tastend om elkaar heen bewegen. Voortgestuwd door elektronische dansmuziek proberen ze de afstand tot elkaar te overbruggen. Want hoe ontcijfer je de gebruiksaanwijzing van een ander? En hoe krijg je aan de buitenwereld uitgelegd hoe jij zelf in elkaar zit?
De Portugese danser/choreograaf Helder Seabra was als danser één van de spilfiguren binnen Ultima Vez en Eastman/Sidi Larbi Cherkaoui. De laatste jaren ontwikkelt hij eigen werk in binnen- en buitenland, onder andere vanuit zijn eigen gezelschap Incognitus. Voor Human Instruction Manual werkte hij samen met Natascha Pire, die sinds 2002 meewerkte aan een hele reeks succesvolle dansproducties bij fABULEUS, waaronder GIRLS en Everland.
De tweede productie van het jonge theatercollectief DINSDAG.ORG gaat opnieuw over internetcultuur. Of beter nog: over cultuur, want ze vragen zich af waarom we internetcultuur zo vaak labelen als minderwaardig, terwijl heel veel jongeren ermee opgroeien. De online wereld is een volwaardig deel van hun referentiekader, met eigen regels wat betreft aandachtsspanne, humor en beeldtaal.
Alice in Randomland is een absurde reis door de diepe krochten van het digitale rabbithole, waarin alles random lijkt, of anders wel fucked up weird en mega cringe is. Een escapistische droom van een verdwaalde puber die antwoorden zoekt in de online wereld.
Soms is Alice woke, dan is ze weer wack. In de metaverse ontmoet ze de vreemdste figuren: Metaman, Tiny House Tim, de zoekbalkkat, Elon Muskito en Jeff Bezooz.
Dora the (internet) Explorer on speed. Alice in Wonderland op lsd. Een non-binaire chick-dude van veertien jaar, die er stiekem van droomt om ín de internetwereld te leven - de ultieme vorm van escapisme.
De tweede productie van het jonge theatercollectief DINSDAG.ORG gaat opnieuw over internetcultuur. Of beter nog: over cultuur, want ze vragen zich af waarom we internetcultuur zo vaak labelen als minderwaardig, terwijl heel veel jongeren ermee opgroeien. De online wereld is een volwaardig deel van hun referentiekader, met eigen regels wat betreft aandachtsspanne, humor en beeldtaal.
Alice in Randomland is een absurde reis door de diepe krochten van het digitale rabbithole, waarin alles random lijkt, of anders wel fucked up weird en mega cringe is. Een escapistische droom van een verdwaalde puber die antwoorden zoekt in de online wereld.
Soms is Alice woke, dan is ze weer wack. In de metaverse ontmoet ze de vreemdste figuren: Metaman, Tiny House Tim, de zoekbalkkat, Elon Muskito en Jeff Bezooz.
Dora the (internet) Explorer on speed. Alice in Wonderland op lsd. Een non-binaire chick-dude van veertien jaar, die er stiekem van droomt om ín de internetwereld te leven - de ultieme vorm van escapisme.
De tweede productie van het jonge theatercollectief DINSDAG.ORG gaat opnieuw over internetcultuur. Of beter nog: over cultuur, want ze vragen zich af waarom we internetcultuur zo vaak labelen als minderwaardig, terwijl heel veel jongeren ermee opgroeien. De online wereld is een volwaardig deel van hun referentiekader, met eigen regels wat betreft aandachtsspanne, humor en beeldtaal.
Alice in Randomland is een absurde reis door de diepe krochten van het digitale rabbithole, waarin alles random lijkt, of anders wel fucked up weird en mega cringe is. Een escapistische droom van een verdwaalde puber die antwoorden zoekt in de online wereld.
Soms is Alice woke, dan is ze weer wack. In de metaverse ontmoet ze de vreemdste figuren: Metaman, Tiny House Tim, de zoekbalkkat, Elon Muskito en Jeff Bezooz.
Dora the (internet) Explorer on speed. Alice in Wonderland op lsd. Een non-binaire chick-dude van veertien jaar, die er stiekem van droomt om ín de internetwereld te leven - de ultieme vorm van escapisme.
Herontdek deze parel uit de Vlaamse theaterliteratuur en kijk naar het Vlaanderen van vandaag. Waar nog steeds gewerkt, geïntegreerd en geassimileerd moet worden. Waar klassen en gemeenschappen nog altijd niet elkaars taal spreken. Waar families uit elkaar worden gereten en jong en oud, arm en rijk, met getrokken messen tegenover elkaar staan over grond en geloof. Waar economische migratie nog steeds een noodzaak is. En onderdrukking door de 1% leidt tot verhitte strijd: Het gezin Van Paemel in een wereld in verandering, toen -1903- en nu.
Valentijn Dhaenens reisde de afgelopen 12 jaar voor SKaGeN de wereld rond met de succesmonologen DegrotemonD, DeKleineOorlog en Onbezongen. In DeKleineOorlog ontdubbelt Dhaenens zich via schermen en gaat hij in dialoog met zijn 7 alter-ego’s.
In Het gezin Van Paemel gaat Dhaenens hierin nog een stapje verder. In elk van de vier bedrijven speelt hij een ander cruciaal personage live. De talrijke antagonisten, ook vertolkt door Dhaenens zelf, zijn digitaal aanwezig.
Voor wie er nog aan twijfelde, Het gezin Van Paemel is géén monoloog, maar een proeve van creativiteit en bravoure. Daarnaast levert Dhaenens doorheen deze enscenering een gevecht met demonen uit ons aller verleden. Hij voert een intensief gesprek met zijn erfgoed dat tevens het erfgoed van Vlaanderen is.
Rediscover this Flemish theatre literature gem and take a look at Flanders today. Where people still have to work, integrate and assimilate. Where classes and communities still don't speak each other's language. Where families are torn apart and young and old, rich and poor, face each other with drawn knives over land and religion. Where economic migration is still a necessity. And oppression by the 1% leads to heated struggle: Het gezin Van Paemel in an ever-changing world, then - 1903 - and now.
Over the last 12 years, Valentijn Dhaenens travelled the world for SKaGeN with the success monologues DegrotemonD, DeKleineOorlog and Onbezongen. In DeKleineOorlog Dhaenens duplicates himself on screens and goes into dialogue with his 7 alter egos.
In Het gezin Van Paemel, Dhaenens takes this a step further. In each of the four companies, he plays a different crucial character live. The many antagonists, also played by Dhaenens himself, are digitally present.
For those who still had doubts, Het gezin Van Paemel is not a monologue, but a testimony of creativity and bravado. Throughout this production, Dhaenens battles demons from all of our pasts. He has an intense conversation with his heritage, which is also the heritage of Flanders.
Herontdek deze parel uit de Vlaamse theaterliteratuur en kijk naar het Vlaanderen van vandaag. Waar nog steeds gewerkt, geïntegreerd en geassimileerd moet worden. Waar klassen en gemeenschappen nog altijd niet elkaars taal spreken. Waar families uit elkaar worden gereten en jong en oud, arm en rijk, met getrokken messen tegenover elkaar staan over grond en geloof. Waar economische migratie nog steeds een noodzaak is. En onderdrukking door de 1% leidt tot verhitte strijd: Het gezin Van Paemel in een wereld in verandering, toen -1903- en nu.
Valentijn Dhaenens reisde de afgelopen 12 jaar voor SKaGeN de wereld rond met de succesmonologen DegrotemonD, DeKleineOorlog en Onbezongen. In DeKleineOorlog ontdubbelt Dhaenens zich via schermen en gaat hij in dialoog met zijn 7 alter-ego’s.
In Het gezin Van Paemel gaat Dhaenens hierin nog een stapje verder. In elk van de vier bedrijven speelt hij een ander cruciaal personage live. De talrijke antagonisten, ook vertolkt door Dhaenens zelf, zijn digitaal aanwezig.
Voor wie er nog aan twijfelde, Het gezin Van Paemel is géén monoloog, maar een proeve van creativiteit en bravoure. Daarnaast levert Dhaenens doorheen deze enscenering een gevecht met demonen uit ons aller verleden. Hij voert een intensief gesprek met zijn erfgoed dat tevens het erfgoed van Vlaanderen is.
Rediscover this Flemish theatre literature gem and take a look at Flanders today. Where people still have to work, integrate and assimilate. Where classes and communities still don't speak each other's language. Where families are torn apart and young and old, rich and poor, face each other with drawn knives over land and religion. Where economic migration is still a necessity. And oppression by the 1% leads to heated struggle: Het gezin Van Paemel in an ever-changing world, then - 1903 - and now.
Over the last 12 years, Valentijn Dhaenens travelled the world for SKaGeN with the success monologues DegrotemonD, DeKleineOorlog and Onbezongen. In DeKleineOorlog Dhaenens duplicates himself on screens and goes into dialogue with his 7 alter egos.
In Het gezin Van Paemel, Dhaenens takes this a step further. In each of the four companies, he plays a different crucial character live. The many antagonists, also played by Dhaenens himself, are digitally present.
For those who still had doubts, Het gezin Van Paemel is not a monologue, but a testimony of creativity and bravado. Throughout this production, Dhaenens battles demons from all of our pasts. He has an intense conversation with his heritage, which is also the heritage of Flanders.
Herontdek deze parel uit de Vlaamse theaterliteratuur en kijk naar het Vlaanderen van vandaag. Waar nog steeds gewerkt, geïntegreerd en geassimileerd moet worden. Waar klassen en gemeenschappen nog altijd niet elkaars taal spreken. Waar families uit elkaar worden gereten en jong en oud, arm en rijk, met getrokken messen tegenover elkaar staan over grond en geloof. Waar economische migratie nog steeds een noodzaak is. En onderdrukking door de 1% leidt tot verhitte strijd: Het gezin Van Paemel in een wereld in verandering, toen -1903- en nu.
Valentijn Dhaenens reisde de afgelopen 12 jaar voor SKaGeN de wereld rond met de succesmonologen DegrotemonD, DeKleineOorlog en Onbezongen. In DeKleineOorlog ontdubbelt Dhaenens zich via schermen en gaat hij in dialoog met zijn 7 alter-ego’s.
In Het gezin Van Paemel gaat Dhaenens hierin nog een stapje verder. In elk van de vier bedrijven speelt hij een ander cruciaal personage live. De talrijke antagonisten, ook vertolkt door Dhaenens zelf, zijn digitaal aanwezig.
Voor wie er nog aan twijfelde, Het gezin Van Paemel is géén monoloog, maar een proeve van creativiteit en bravoure. Daarnaast levert Dhaenens doorheen deze enscenering een gevecht met demonen uit ons aller verleden. Hij voert een intensief gesprek met zijn erfgoed dat tevens het erfgoed van Vlaanderen is.
Rediscover this Flemish theatre literature gem and take a look at Flanders today. Where people still have to work, integrate and assimilate. Where classes and communities still don't speak each other's language. Where families are torn apart and young and old, rich and poor, face each other with drawn knives over land and religion. Where economic migration is still a necessity. And oppression by the 1% leads to heated struggle: Het gezin Van Paemel in an ever-changing world, then - 1903 - and now.
Over the last 12 years, Valentijn Dhaenens travelled the world for SKaGeN with the success monologues DegrotemonD, DeKleineOorlog and Onbezongen. In DeKleineOorlog Dhaenens duplicates himself on screens and goes into dialogue with his 7 alter egos.
In Het gezin Van Paemel, Dhaenens takes this a step further. In each of the four companies, he plays a different crucial character live. The many antagonists, also played by Dhaenens himself, are digitally present.
For those who still had doubts, Het gezin Van Paemel is not a monologue, but a testimony of creativity and bravado. Throughout this production, Dhaenens battles demons from all of our pasts. He has an intense conversation with his heritage, which is also the heritage of Flanders.
Het geheven vingertje heft zijn vinger, zonder dat het weet waarnaar. Want wat is goed en wat niet en wie bepaalt dat? Regisseur Jetse Batelaan zoekt de grenzen op van het toelaatbare.
“Verfrissend absurd, ontregelend, uitdagend en zeer intelligent. Het is verontrustender, saaier, opwindender dan een game, want je kunt het niet zomaar uitzetten en ondertussen gebeurt het wel echt, voor je ogen, met echte mensen. De acteurs overtuigen in alle registers die ze opentrekken en met zoveel humor: Briljant. Het geheven vingertje is voor kinderen een geweldige ervaring en voor volwassenen hilarisch om te zien.” – TF 2008
“Zeldzaam goed, want een stuk als Het geheven vingertje zie je niet vaak .... Een hilarische kijk op gezag en verbod.” – NRC Handelsblad
Het geheven vingertje heft zijn vinger, zonder dat het weet waarnaar. Want wat is goed en wat niet en wie bepaalt dat? Regisseur Jetse Batelaan zoekt de grenzen op van het toelaatbare.
“Verfrissend absurd, ontregelend, uitdagend en zeer intelligent. Het is verontrustender, saaier, opwindender dan een game, want je kunt het niet zomaar uitzetten en ondertussen gebeurt het wel echt, voor je ogen, met echte mensen. De acteurs overtuigen in alle registers die ze opentrekken en met zoveel humor: Briljant. Het geheven vingertje is voor kinderen een geweldige ervaring en voor volwassenen hilarisch om te zien.” – TF 2008
“Zeldzaam goed, want een stuk als Het geheven vingertje zie je niet vaak .... Een hilarische kijk op gezag en verbod.” – NRC Handelsblad
Het geheven vingertje heft zijn vinger, zonder dat het weet waarnaar. Want wat is goed en wat niet en wie bepaalt dat? Regisseur Jetse Batelaan zoekt de grenzen op van het toelaatbare.
“Verfrissend absurd, ontregelend, uitdagend en zeer intelligent. Het is verontrustender, saaier, opwindender dan een game, want je kunt het niet zomaar uitzetten en ondertussen gebeurt het wel echt, voor je ogen, met echte mensen. De acteurs overtuigen in alle registers die ze opentrekken en met zoveel humor: Briljant. Het geheven vingertje is voor kinderen een geweldige ervaring en voor volwassenen hilarisch om te zien.” – TF 2008
“Zeldzaam goed, want een stuk als Het geheven vingertje zie je niet vaak .... Een hilarische kijk op gezag en verbod.” – NRC Handelsblad
Het geheven vingertje heft zijn vinger, zonder dat het weet waarnaar. Want wat is goed en wat niet en wie bepaalt dat? Regisseur Jetse Batelaan zoekt de grenzen op van het toelaatbare.
“Verfrissend absurd, ontregelend, uitdagend en zeer intelligent. Het is verontrustender, saaier, opwindender dan een game, want je kunt het niet zomaar uitzetten en ondertussen gebeurt het wel echt, voor je ogen, met echte mensen. De acteurs overtuigen in alle registers die ze opentrekken en met zoveel humor: Briljant. Het geheven vingertje is voor kinderen een geweldige ervaring en voor volwassenen hilarisch om te zien.” – TF 2008
“Zeldzaam goed, want een stuk als Het geheven vingertje zie je niet vaak .... Een hilarische kijk op gezag en verbod.” – NRC Handelsblad
Een (neus)opera voor snotterige snuitende, sniffende jonge kinderen
Twee zangers/muzikanten en een videast/gitarist brengen een zintuiglijke voorstelling in vijf aktes, geïnspireerd op de delen van het aangezicht: oog, oor, neus, huid en mond.
Neus wil vrij zijn. Oog kijkt op Neus en zegt dat Neus een wilde haar heeft. Neus heeft er geen oren naar. Oor snoert Oog de mond en Mond staat vol tanden. Neus wil gaan kijken, verder dan hij lang is.
Gezongen aria’s krijgen het gezelschap van beelden, geprojecteerd op videoschermen en smartphones. De schermen zijn het verlengstuk van de zangers. Beelden zijn immers waardige tegenspelers in tijden van selfies, mondmaskers en duckfaces. Ons gezicht staat centraal in onze online identiteit en ja, ook jonge kinderen leren al vroeg met welke gezichtsgymnastiek ze zichzelf het beste presenteren op de socials.
Een (neus)opera voor snotterige snuitende, sniffende jonge kinderen
Twee zangers/muzikanten en een videast/gitarist brengen een zintuiglijke voorstelling in vijf aktes, geïnspireerd op de delen van het aangezicht: oog, oor, neus, huid en mond.
Neus wil vrij zijn. Oog kijkt op Neus en zegt dat Neus een wilde haar heeft. Neus heeft er geen oren naar. Oor snoert Oog de mond en Mond staat vol tanden. Neus wil gaan kijken, verder dan hij lang is.
Gezongen aria’s krijgen het gezelschap van beelden, geprojecteerd op videoschermen en smartphones. De schermen zijn het verlengstuk van de zangers. Beelden zijn immers waardige tegenspelers in tijden van selfies, mondmaskers en duckfaces. Ons gezicht staat centraal in onze online identiteit en ja, ook jonge kinderen leren al vroeg met welke gezichtsgymnastiek ze zichzelf het beste presenteren op de socials.
Een (neus)opera voor snotterige snuitende, sniffende jonge kinderen
Twee zangers/muzikanten en een videast/gitarist brengen een zintuiglijke voorstelling in vijf aktes, geïnspireerd op de delen van het aangezicht: oog, oor, neus, huid en mond.
Neus wil vrij zijn. Oog kijkt op Neus en zegt dat Neus een wilde haar heeft. Neus heeft er geen oren naar. Oor snoert Oog de mond en Mond staat vol tanden. Neus wil gaan kijken, verder dan hij lang is.
Gezongen aria’s krijgen het gezelschap van beelden, geprojecteerd op videoschermen en smartphones. De schermen zijn het verlengstuk van de zangers. Beelden zijn immers waardige tegenspelers in tijden van selfies, mondmaskers en duckfaces. Ons gezicht staat centraal in onze online identiteit en ja, ook jonge kinderen leren al vroeg met welke gezichtsgymnastiek ze zichzelf het beste presenteren op de socials.
Een (neus)opera voor snotterige snuitende, sniffende jonge kinderen
Twee zangers/muzikanten en een videast/gitarist brengen een zintuiglijke voorstelling in vijf aktes, geïnspireerd op de delen van het aangezicht: oog, oor, neus, huid en mond.
Neus wil vrij zijn. Oog kijkt op Neus en zegt dat Neus een wilde haar heeft. Neus heeft er geen oren naar. Oor snoert Oog de mond en Mond staat vol tanden. Neus wil gaan kijken, verder dan hij lang is.
Gezongen aria’s krijgen het gezelschap van beelden, geprojecteerd op videoschermen en smartphones. De schermen zijn het verlengstuk van de zangers. Beelden zijn immers waardige tegenspelers in tijden van selfies, mondmaskers en duckfaces. Ons gezicht staat centraal in onze online identiteit en ja, ook jonge kinderen leren al vroeg met welke gezichtsgymnastiek ze zichzelf het beste presenteren op de socials.
Een (neus)opera voor snotterige snuitende, sniffende jonge kinderen
Twee zangers/muzikanten en een videast/gitarist brengen een zintuiglijke voorstelling in vijf aktes, geïnspireerd op de delen van het aangezicht: oog, oor, neus, huid en mond.
Neus wil vrij zijn. Oog kijkt op Neus en zegt dat Neus een wilde haar heeft. Neus heeft er geen oren naar. Oor snoert Oog de mond en Mond staat vol tanden. Neus wil gaan kijken, verder dan hij lang is.
Gezongen aria’s krijgen het gezelschap van beelden, geprojecteerd op videoschermen en smartphones. De schermen zijn het verlengstuk van de zangers. Beelden zijn immers waardige tegenspelers in tijden van selfies, mondmaskers en duckfaces. Ons gezicht staat centraal in onze online identiteit en ja, ook jonge kinderen leren al vroeg met welke gezichtsgymnastiek ze zichzelf het beste presenteren op de socials.
Een (neus)opera voor snotterige snuitende, sniffende jonge kinderen
Twee zangers/muzikanten en een videast/gitarist brengen een zintuiglijke voorstelling in vijf aktes, geïnspireerd op de delen van het aangezicht: oog, oor, neus, huid en mond.
Neus wil vrij zijn. Oog kijkt op Neus en zegt dat Neus een wilde haar heeft. Neus heeft er geen oren naar. Oor snoert Oog de mond en Mond staat vol tanden. Neus wil gaan kijken, verder dan hij lang is.
Gezongen aria’s krijgen het gezelschap van beelden, geprojecteerd op videoschermen en smartphones. De schermen zijn het verlengstuk van de zangers. Beelden zijn immers waardige tegenspelers in tijden van selfies, mondmaskers en duckfaces. Ons gezicht staat centraal in onze online identiteit en ja, ook jonge kinderen leren al vroeg met welke gezichtsgymnastiek ze zichzelf het beste presenteren op de socials.
De opdracht is eenvoudig. Rondom u bevinden zich acht ramen. Achter deze ramen bevinden zich acht kamers. In elke kamer zit een persoon. Zeven van hen zal u eigenhandig doden aan het einde van deze uitdaging.
In deze jongerenproductie mixt acteur, (audio)maker en schrijver Rashif El Kaoui filosofie met pulp en sciencefiction. Hoe ga je om met de blik van de ander? En wat doe je als die blik dodelijk is? The Hunger Games meets Das Experiment.
Rashif El Kaoui speelde als jongere in de fABULEUS-producties Wolfsroedel (2006) en Jeanne (2007). De afgelopen jaren speelde hij o.a. in Malcolm X, Drarrie in de nacht, Who’s afraid of Virginia Woolf? van KVS en in de theaterbewerking van Een Jihad van Liefde bij Rataplan. Voor Het Zuidelijk Toneel maakte hij recent nog De Bastaard. Voor De Kwetsbaren werkt hij samen met Sofie Joan Wouters, die o.a. ook in Wolfsroedel van fABULEUS speelde. Ze heeft intussen haar eigen gezelschap hirngespinst. Als actrice en maker werkte ze mee aan projecten met o.m. hetpaleis, BRONKS en Laika. Daarnaast is ze ook te zien in films en televisiereeksen, waaronder het nieuwe seizoen van Dertigers.
De opdracht is eenvoudig. Rondom u bevinden zich acht ramen. Achter deze ramen bevinden zich acht kamers. In elke kamer zit een persoon. Zeven van hen zal u eigenhandig doden aan het einde van deze uitdaging.
In deze jongerenproductie mixt acteur, (audio)maker en schrijver Rashif El Kaoui filosofie met pulp en sciencefiction. Hoe ga je om met de blik van de ander? En wat doe je als die blik dodelijk is? The Hunger Games meets Das Experiment.
Rashif El Kaoui speelde als jongere in de fABULEUS-producties Wolfsroedel (2006) en Jeanne (2007). De afgelopen jaren speelde hij o.a. in Malcolm X, Drarrie in de nacht, Who’s afraid of Virginia Woolf? van KVS en in de theaterbewerking van Een Jihad van Liefde bij Rataplan. Voor Het Zuidelijk Toneel maakte hij recent nog De Bastaard. Voor De Kwetsbaren werkt hij samen met Sofie Joan Wouters, die o.a. ook in Wolfsroedel van fABULEUS speelde. Ze heeft intussen haar eigen gezelschap hirngespinst. Als actrice en maker werkte ze mee aan projecten met o.m. hetpaleis, BRONKS en Laika. Daarnaast is ze ook te zien in films en televisiereeksen, waaronder het nieuwe seizoen van Dertigers.
De opdracht is eenvoudig. Rondom u bevinden zich acht ramen. Achter deze ramen bevinden zich acht kamers. In elke kamer zit een persoon. Zeven van hen zal u eigenhandig doden aan het einde van deze uitdaging.
In deze jongerenproductie mixt acteur, (audio)maker en schrijver Rashif El Kaoui filosofie met pulp en sciencefiction. Hoe ga je om met de blik van de ander? En wat doe je als die blik dodelijk is? The Hunger Games meets Das Experiment.
Rashif El Kaoui speelde als jongere in de fABULEUS-producties Wolfsroedel (2006) en Jeanne (2007). De afgelopen jaren speelde hij o.a. in Malcolm X, Drarrie in de nacht, Who’s afraid of Virginia Woolf? van KVS en in de theaterbewerking van Een Jihad van Liefde bij Rataplan. Voor Het Zuidelijk Toneel maakte hij recent nog De Bastaard. Voor De Kwetsbaren werkt hij samen met Sofie Joan Wouters, die o.a. ook in Wolfsroedel van fABULEUS speelde. Ze heeft intussen haar eigen gezelschap hirngespinst. Als actrice en maker werkte ze mee aan projecten met o.m. hetpaleis, BRONKS en Laika. Daarnaast is ze ook te zien in films en televisiereeksen, waaronder het nieuwe seizoen van Dertigers.
De opdracht is eenvoudig. Rondom u bevinden zich acht ramen. Achter deze ramen bevinden zich acht kamers. In elke kamer zit een persoon. Zeven van hen zal u eigenhandig doden aan het einde van deze uitdaging.
In deze jongerenproductie mixt acteur, (audio)maker en schrijver Rashif El Kaoui filosofie met pulp en sciencefiction. Hoe ga je om met de blik van de ander? En wat doe je als die blik dodelijk is? The Hunger Games meets Das Experiment.
Rashif El Kaoui speelde als jongere in de fABULEUS-producties Wolfsroedel (2006) en Jeanne (2007). De afgelopen jaren speelde hij o.a. in Malcolm X, Drarrie in de nacht, Who’s afraid of Virginia Woolf? van KVS en in de theaterbewerking van Een Jihad van Liefde bij Rataplan. Voor Het Zuidelijk Toneel maakte hij recent nog De Bastaard. Voor De Kwetsbaren werkt hij samen met Sofie Joan Wouters, die o.a. ook in Wolfsroedel van fABULEUS speelde. Ze heeft intussen haar eigen gezelschap hirngespinst. Als actrice en maker werkte ze mee aan projecten met o.m. hetpaleis, BRONKS en Laika. Daarnaast is ze ook te zien in films en televisiereeksen, waaronder het nieuwe seizoen van Dertigers.
De opdracht is eenvoudig. Rondom u bevinden zich acht ramen. Achter deze ramen bevinden zich acht kamers. In elke kamer zit een persoon. Zeven van hen zal u eigenhandig doden aan het einde van deze uitdaging.
In deze jongerenproductie mixt acteur, (audio)maker en schrijver Rashif El Kaoui filosofie met pulp en sciencefiction. Hoe ga je om met de blik van de ander? En wat doe je als die blik dodelijk is? The Hunger Games meets Das Experiment.
Rashif El Kaoui speelde als jongere in de fABULEUS-producties Wolfsroedel (2006) en Jeanne (2007). De afgelopen jaren speelde hij o.a. in Malcolm X, Drarrie in de nacht, Who’s afraid of Virginia Woolf? van KVS en in de theaterbewerking van Een Jihad van Liefde bij Rataplan. Voor Het Zuidelijk Toneel maakte hij recent nog De Bastaard. Voor De Kwetsbaren werkt hij samen met Sofie Joan Wouters, die o.a. ook in Wolfsroedel van fABULEUS speelde. Ze heeft intussen haar eigen gezelschap hirngespinst. Als actrice en maker werkte ze mee aan projecten met o.m. hetpaleis, BRONKS en Laika. Daarnaast is ze ook te zien in films en televisiereeksen, waaronder het nieuwe seizoen van Dertigers.
Onder iedere vierkante meter vinden we honderden kriebelbeestjes...
Lief, vies, minuscuul, fascinerend...
Insecten!
We denken dat we ze kennen. Toch blijven ze ons verbazen en spreken ze tot onze verbeelding. Ook de allereerste filmmakers waren gefascineerd door de overdonderende grootsheid van zoveel kleins. Cinema De Spiegel jongleert met de roots van de cinema: van Lumière tot de eerste filmexperimenten van kunstenaars of wetenschappelijk filmmateriaal.
In de schatkamer van filmarchieven ontdekten we oude filmfragmenten waarin insecten de hoofdrol spelen. Dat allereerste beeldmateriaal wordt op verschillende manieren en schermen geprojecteerd. Plastische plastic kunstinsecten verrijken de voorstelling. Een harpiste en violiste zorgen live voor een zoemende muzikale en theatrale begeleiding. Cinema De Spiegel verrast met een verwonderlijk multimediaal ciné-concert.
A first musical film experience for toddlers and preschoolers
Insects amaze us. Even the very first filmmakers were fascinated by the overwhelming grandeur of these small creatures. Under every square meter we find hundreds of itchy critters. Sweet, dirty, tiny, fascinating. We think we know them. Yet they continue to surprise us: Snails protesting against global warming by crawling away in their ‘home’ for up to three years. Elks who are so sensitive that they notice when a fly sits on their antlers. The tongues of flies are situated on their feet, but they can’t hear us. Crickets are caught for beautiful chirping contests but in group they transform into all-consuming killing colonies.
Cinema De Spiegel hints at the roots of cinema: from Lumière to the first artists' film experiments and scientific film material. In the treasure troves of film archives and museums, Cinema De Spiegel discovered old film clips in which insects play the leading role. The images are projected in different ways and on different screens. Plastic art objects, inspired by the wonderful world of insects, enrich the performance. A harpist and a violinist provide live musical and theatrical accompaniment. Cinema De Spiegel is there to surprise you with an astonishing multimedia ciné-concert.
A first musical film experience for toddlers and preschoolers
Insects amaze us. Even the very first filmmakers were fascinated by the overwhelming grandeur of these small creatures. Under every square meter we find hundreds of itchy critters. Sweet, dirty, tiny, fascinating. We think we know them. Yet they continue to surprise us: Snails protesting against global warming by crawling away in their ‘home’ for up to three years. Elks who are so sensitive that they notice when a fly sits on their antlers. The tongues of flies are situated on their feet, but they can’t hear us. Crickets are caught for beautiful chirping contests but in group they transform into all-consuming killing colonies.
Cinema De Spiegel hints at the roots of cinema: from Lumière to the first artists' film experiments and scientific film material. In the treasure troves of film archives and museums, Cinema De Spiegel discovered old film clips in which insects play the leading role. The images are projected in different ways and on different screens. Plastic art objects, inspired by the wonderful world of insects, enrich the performance. A harpist and a violinist provide live musical and theatrical accompaniment. Cinema De Spiegel is there to surprise you with an astonishing multimedia ciné-concert.
Onder iedere vierkante meter vinden we honderden kriebelbeestjes...
Lief, vies, minuscuul, fascinerend...
Insecten!
We denken dat we ze kennen. Toch blijven ze ons verbazen en spreken ze tot onze verbeelding. Ook de allereerste filmmakers waren gefascineerd door de overdonderende grootsheid van zoveel kleins. Cinema De Spiegel jongleert met de roots van de cinema: van Lumière tot de eerste filmexperimenten van kunstenaars of wetenschappelijk filmmateriaal.
In de schatkamer van filmarchieven ontdekten we oude filmfragmenten waarin insecten de hoofdrol spelen. Dat allereerste beeldmateriaal wordt op verschillende manieren en schermen geprojecteerd. Plastische plastic kunstinsecten verrijken de voorstelling. Een harpiste en violiste zorgen live voor een zoemende muzikale en theatrale begeleiding. Cinema De Spiegel verrast met een verwonderlijk multimediaal ciné-concert.
A first musical film experience for toddlers and preschoolers
Insects amaze us. Even the very first filmmakers were fascinated by the overwhelming grandeur of these small creatures. Under every square meter we find hundreds of itchy critters. Sweet, dirty, tiny, fascinating. We think we know them. Yet they continue to surprise us: Snails protesting against global warming by crawling away in their ‘home’ for up to three years. Elks who are so sensitive that they notice when a fly sits on their antlers. The tongues of flies are situated on their feet, but they can’t hear us. Crickets are caught for beautiful chirping contests but in group they transform into all-consuming killing colonies.
Cinema De Spiegel hints at the roots of cinema: from Lumière to the first artists' film experiments and scientific film material. In the treasure troves of film archives and museums, Cinema De Spiegel discovered old film clips in which insects play the leading role. The images are projected in different ways and on different screens. Plastic art objects, inspired by the wonderful world of insects, enrich the performance. A harpist and a violinist provide live musical and theatrical accompaniment. Cinema De Spiegel is there to surprise you with an astonishing multimedia ciné-concert.
Onder iedere vierkante meter vinden we honderden kriebelbeestjes...
Lief, vies, minuscuul, fascinerend...
Insecten!
We denken dat we ze kennen. Toch blijven ze ons verbazen en spreken ze tot onze verbeelding. Ook de allereerste filmmakers waren gefascineerd door de overdonderende grootsheid van zoveel kleins. Cinema De Spiegel jongleert met de roots van de cinema: van Lumière tot de eerste filmexperimenten van kunstenaars of wetenschappelijk filmmateriaal.
In de schatkamer van filmarchieven ontdekten we oude filmfragmenten waarin insecten de hoofdrol spelen. Dat allereerste beeldmateriaal wordt op verschillende manieren en schermen geprojecteerd. Plastische plastic kunstinsecten verrijken de voorstelling. Een harpiste en violiste zorgen live voor een zoemende muzikale en theatrale begeleiding. Cinema De Spiegel verrast met een verwonderlijk multimediaal ciné-concert.
A first musical film experience for toddlers and preschoolers
Insects amaze us. Even the very first filmmakers were fascinated by the overwhelming grandeur of these small creatures. Under every square meter we find hundreds of itchy critters. Sweet, dirty, tiny, fascinating. We think we know them. Yet they continue to surprise us: Snails protesting against global warming by crawling away in their ‘home’ for up to three years. Elks who are so sensitive that they notice when a fly sits on their antlers. The tongues of flies are situated on their feet, but they can’t hear us. Crickets are caught for beautiful chirping contests but in group they transform into all-consuming killing colonies.
Cinema De Spiegel hints at the roots of cinema: from Lumière to the first artists' film experiments and scientific film material. In the treasure troves of film archives and museums, Cinema De Spiegel discovered old film clips in which insects play the leading role. The images are projected in different ways and on different screens. Plastic art objects, inspired by the wonderful world of insects, enrich the performance. A harpist and a violinist provide live musical and theatrical accompaniment. Cinema De Spiegel is there to surprise you with an astonishing multimedia ciné-concert.
Onder iedere vierkante meter vinden we honderden kriebelbeestjes...
Lief, vies, minuscuul, fascinerend...
Insecten!
We denken dat we ze kennen. Toch blijven ze ons verbazen en spreken ze tot onze verbeelding. Ook de allereerste filmmakers waren gefascineerd door de overdonderende grootsheid van zoveel kleins. Cinema De Spiegel jongleert met de roots van de cinema: van Lumière tot de eerste filmexperimenten van kunstenaars of wetenschappelijk filmmateriaal.
In de schatkamer van filmarchieven ontdekten we oude filmfragmenten waarin insecten de hoofdrol spelen. Dat allereerste beeldmateriaal wordt op verschillende manieren en schermen geprojecteerd. Plastische plastic kunstinsecten verrijken de voorstelling. Een harpiste en violiste zorgen live voor een zoemende muzikale en theatrale begeleiding. Cinema De Spiegel verrast met een verwonderlijk multimediaal ciné-concert.
A first musical film experience for toddlers and preschoolers
Insects amaze us. Even the very first filmmakers were fascinated by the overwhelming grandeur of these small creatures. Under every square meter we find hundreds of itchy critters. Sweet, dirty, tiny, fascinating. We think we know them. Yet they continue to surprise us: Snails protesting against global warming by crawling away in their ‘home’ for up to three years. Elks who are so sensitive that they notice when a fly sits on their antlers. The tongues of flies are situated on their feet, but they can’t hear us. Crickets are caught for beautiful chirping contests but in group they transform into all-consuming killing colonies.
Cinema De Spiegel hints at the roots of cinema: from Lumière to the first artists' film experiments and scientific film material. In the treasure troves of film archives and museums, Cinema De Spiegel discovered old film clips in which insects play the leading role. The images are projected in different ways and on different screens. Plastic art objects, inspired by the wonderful world of insects, enrich the performance. A harpist and a violinist provide live musical and theatrical accompaniment. Cinema De Spiegel is there to surprise you with an astonishing multimedia ciné-concert.
Onder iedere vierkante meter vinden we honderden kriebelbeestjes...
Lief, vies, minuscuul, fascinerend...
Insecten!
We denken dat we ze kennen. Toch blijven ze ons verbazen en spreken ze tot onze verbeelding. Ook de allereerste filmmakers waren gefascineerd door de overdonderende grootsheid van zoveel kleins. Cinema De Spiegel jongleert met de roots van de cinema: van Lumière tot de eerste filmexperimenten van kunstenaars of wetenschappelijk filmmateriaal.
In de schatkamer van filmarchieven ontdekten we oude filmfragmenten waarin insecten de hoofdrol spelen. Dat allereerste beeldmateriaal wordt op verschillende manieren en schermen geprojecteerd. Plastische plastic kunstinsecten verrijken de voorstelling. Een harpiste en violiste zorgen live voor een zoemende muzikale en theatrale begeleiding. Cinema De Spiegel verrast met een verwonderlijk multimediaal ciné-concert.
A first musical film experience for toddlers and preschoolers
Insects amaze us. Even the very first filmmakers were fascinated by the overwhelming grandeur of these small creatures. Under every square meter we find hundreds of itchy critters. Sweet, dirty, tiny, fascinating. We think we know them. Yet they continue to surprise us: Snails protesting against global warming by crawling away in their ‘home’ for up to three years. Elks who are so sensitive that they notice when a fly sits on their antlers. The tongues of flies are situated on their feet, but they can’t hear us. Crickets are caught for beautiful chirping contests but in group they transform into all-consuming killing colonies.
Cinema De Spiegel hints at the roots of cinema: from Lumière to the first artists' film experiments and scientific film material. In the treasure troves of film archives and museums, Cinema De Spiegel discovered old film clips in which insects play the leading role. The images are projected in different ways and on different screens. Plastic art objects, inspired by the wonderful world of insects, enrich the performance. A harpist and a violinist provide live musical and theatrical accompaniment. Cinema De Spiegel is there to surprise you with an astonishing multimedia ciné-concert.
Onder iedere vierkante meter vinden we honderden kriebelbeestjes...
Lief, vies, minuscuul, fascinerend...
Insecten!
We denken dat we ze kennen. Toch blijven ze ons verbazen en spreken ze tot onze verbeelding. Ook de allereerste filmmakers waren gefascineerd door de overdonderende grootsheid van zoveel kleins. Cinema De Spiegel jongleert met de roots van de cinema: van Lumière tot de eerste filmexperimenten van kunstenaars of wetenschappelijk filmmateriaal.
In de schatkamer van filmarchieven ontdekten we oude filmfragmenten waarin insecten de hoofdrol spelen. Dat allereerste beeldmateriaal wordt op verschillende manieren en schermen geprojecteerd. Plastische plastic kunstinsecten verrijken de voorstelling. Een harpiste en violiste zorgen live voor een zoemende muzikale en theatrale begeleiding. Cinema De Spiegel verrast met een verwonderlijk multimediaal ciné-concert.
A first musical film experience for toddlers and preschoolers
Insects amaze us. Even the very first filmmakers were fascinated by the overwhelming grandeur of these small creatures. Under every square meter we find hundreds of itchy critters. Sweet, dirty, tiny, fascinating. We think we know them. Yet they continue to surprise us: Snails protesting against global warming by crawling away in their ‘home’ for up to three years. Elks who are so sensitive that they notice when a fly sits on their antlers. The tongues of flies are situated on their feet, but they can’t hear us. Crickets are caught for beautiful chirping contests but in group they transform into all-consuming killing colonies.
Cinema De Spiegel hints at the roots of cinema: from Lumière to the first artists' film experiments and scientific film material. In the treasure troves of film archives and museums, Cinema De Spiegel discovered old film clips in which insects play the leading role. The images are projected in different ways and on different screens. Plastic art objects, inspired by the wonderful world of insects, enrich the performance. A harpist and a violinist provide live musical and theatrical accompaniment. Cinema De Spiegel is there to surprise you with an astonishing multimedia ciné-concert.
Onder iedere vierkante meter vinden we honderden kriebelbeestjes...
Lief, vies, minuscuul, fascinerend...
Insecten!
We denken dat we ze kennen. Toch blijven ze ons verbazen en spreken ze tot onze verbeelding. Ook de allereerste filmmakers waren gefascineerd door de overdonderende grootsheid van zoveel kleins. Cinema De Spiegel jongleert met de roots van de cinema: van Lumière tot de eerste filmexperimenten van kunstenaars of wetenschappelijk filmmateriaal.
In de schatkamer van filmarchieven ontdekten we oude filmfragmenten waarin insecten de hoofdrol spelen. Dat allereerste beeldmateriaal wordt op verschillende manieren en schermen geprojecteerd. Plastische plastic kunstinsecten verrijken de voorstelling. Een harpiste en violiste zorgen live voor een zoemende muzikale en theatrale begeleiding. Cinema De Spiegel verrast met een verwonderlijk multimediaal ciné-concert.
A first musical film experience for toddlers and preschoolers
Insects amaze us. Even the very first filmmakers were fascinated by the overwhelming grandeur of these small creatures. Under every square meter we find hundreds of itchy critters. Sweet, dirty, tiny, fascinating. We think we know them. Yet they continue to surprise us: Snails protesting against global warming by crawling away in their ‘home’ for up to three years. Elks who are so sensitive that they notice when a fly sits on their antlers. The tongues of flies are situated on their feet, but they can’t hear us. Crickets are caught for beautiful chirping contests but in group they transform into all-consuming killing colonies.
Cinema De Spiegel hints at the roots of cinema: from Lumière to the first artists' film experiments and scientific film material. In the treasure troves of film archives and museums, Cinema De Spiegel discovered old film clips in which insects play the leading role. The images are projected in different ways and on different screens. Plastic art objects, inspired by the wonderful world of insects, enrich the performance. A harpist and a violinist provide live musical and theatrical accompaniment. Cinema De Spiegel is there to surprise you with an astonishing multimedia ciné-concert.
Onder iedere vierkante meter vinden we honderden kriebelbeestjes...
Lief, vies, minuscuul, fascinerend...
Insecten!
We denken dat we ze kennen. Toch blijven ze ons verbazen en spreken ze tot onze verbeelding. Ook de allereerste filmmakers waren gefascineerd door de overdonderende grootsheid van zoveel kleins. Cinema De Spiegel jongleert met de roots van de cinema: van Lumière tot de eerste filmexperimenten van kunstenaars of wetenschappelijk filmmateriaal.
In de schatkamer van filmarchieven ontdekten we oude filmfragmenten waarin insecten de hoofdrol spelen. Dat allereerste beeldmateriaal wordt op verschillende manieren en schermen geprojecteerd. Plastische plastic kunstinsecten verrijken de voorstelling. Een harpiste en violiste zorgen live voor een zoemende muzikale en theatrale begeleiding. Cinema De Spiegel verrast met een verwonderlijk multimediaal ciné-concert.
We hebben een nieuwe voorstelling gemaakt die gaat over liegen. Alhoewel dat niet helemaal waar is.
Het is te zeggen: We liegen niet de hele tijd. Toch niet in de voorstelling.
We doen ook nog andere dingen. Die ook leuk zijn. Maar niet zo leuk als liegen.
Niet dat liegen leuk is. Toch niet voor iedereen. Zeker niet voor diegene tegen wie er gelogen wordt.
Die vindt liegen meestal niet leuk. Tenzij die het niet doorheeft natuurlijk.
Liegen is alleen maar erg als het uitkomt, toch?
En liegen is ook niet hetzelfde als foppen.
Maar dat moet je wel op tijd zeggen. Dat het niet waar was. Dat je aan het liegen was.
Enfin liegen, aan het verzinnen. Voor de mop.
Mopje!
Liegen is ook niet altijd liegen. Liegen is een groot woord. Liegen is veel gezegd. Soms was het gewoon maar een ideetje. Zo van: ‘zo had het ook kunnen zijn’. Omdat dat zo is, toch? Het had toch ook zo of zo kunnen zijn? Dat had gekund, toch? Ook al was dat dan niet écht zo. Maar wat is echt echt. Wie weet dat? Aha!
Goed kunnen liegen, is belangrijk. Maar eerlijk zijn ook. Ook al duurt eerlijk zijn al veel te lang.
Dus we zeggen u nu: ‘DIT IS NIET DE TITEL’ gaat over liegen.
Maar we kunnen u niet beloven dat dat de waarheid is.
We hebben een nieuwe voorstelling gemaakt die gaat over liegen. Alhoewel dat niet helemaal waar is.
Het is te zeggen: We liegen niet de hele tijd. Toch niet in de voorstelling.
We doen ook nog andere dingen. Die ook leuk zijn. Maar niet zo leuk als liegen.
Niet dat liegen leuk is. Toch niet voor iedereen. Zeker niet voor diegene tegen wie er gelogen wordt.
Die vindt liegen meestal niet leuk. Tenzij die het niet doorheeft natuurlijk.
Liegen is alleen maar erg als het uitkomt, toch?
En liegen is ook niet hetzelfde als foppen.
Maar dat moet je wel op tijd zeggen. Dat het niet waar was. Dat je aan het liegen was.
Enfin liegen, aan het verzinnen. Voor de mop.
Mopje!
Liegen is ook niet altijd liegen. Liegen is een groot woord. Liegen is veel gezegd. Soms was het gewoon maar een ideetje. Zo van: ‘zo had het ook kunnen zijn’. Omdat dat zo is, toch? Het had toch ook zo of zo kunnen zijn? Dat had gekund, toch? Ook al was dat dan niet écht zo. Maar wat is echt echt. Wie weet dat? Aha!
Goed kunnen liegen, is belangrijk. Maar eerlijk zijn ook. Ook al duurt eerlijk zijn al veel te lang.
Dus we zeggen u nu: ‘DIT IS NIET DE TITEL’ gaat over liegen.
Maar we kunnen u niet beloven dat dat de waarheid is.
We hebben een nieuwe voorstelling gemaakt die gaat over liegen. Alhoewel dat niet helemaal waar is.
Het is te zeggen: We liegen niet de hele tijd. Toch niet in de voorstelling.
We doen ook nog andere dingen. Die ook leuk zijn. Maar niet zo leuk als liegen.
Niet dat liegen leuk is. Toch niet voor iedereen. Zeker niet voor diegene tegen wie er gelogen wordt.
Die vindt liegen meestal niet leuk. Tenzij die het niet doorheeft natuurlijk.
Liegen is alleen maar erg als het uitkomt, toch?
En liegen is ook niet hetzelfde als foppen.
Maar dat moet je wel op tijd zeggen. Dat het niet waar was. Dat je aan het liegen was.
Enfin liegen, aan het verzinnen. Voor de mop.
Mopje!
Liegen is ook niet altijd liegen. Liegen is een groot woord. Liegen is veel gezegd. Soms was het gewoon maar een ideetje. Zo van: ‘zo had het ook kunnen zijn’. Omdat dat zo is, toch? Het had toch ook zo of zo kunnen zijn? Dat had gekund, toch? Ook al was dat dan niet écht zo. Maar wat is echt echt. Wie weet dat? Aha!
Goed kunnen liegen, is belangrijk. Maar eerlijk zijn ook. Ook al duurt eerlijk zijn al veel te lang.
Dus we zeggen u nu: ‘DIT IS NIET DE TITEL’ gaat over liegen.
Maar we kunnen u niet beloven dat dat de waarheid is.
We hebben een nieuwe voorstelling gemaakt die gaat over liegen. Alhoewel dat niet helemaal waar is.
Het is te zeggen: We liegen niet de hele tijd. Toch niet in de voorstelling.
We doen ook nog andere dingen. Die ook leuk zijn. Maar niet zo leuk als liegen.
Niet dat liegen leuk is. Toch niet voor iedereen. Zeker niet voor diegene tegen wie er gelogen wordt.
Die vindt liegen meestal niet leuk. Tenzij die het niet doorheeft natuurlijk.
Liegen is alleen maar erg als het uitkomt, toch?
En liegen is ook niet hetzelfde als foppen.
Maar dat moet je wel op tijd zeggen. Dat het niet waar was. Dat je aan het liegen was.
Enfin liegen, aan het verzinnen. Voor de mop.
Mopje!
Liegen is ook niet altijd liegen. Liegen is een groot woord. Liegen is veel gezegd. Soms was het gewoon maar een ideetje. Zo van: ‘zo had het ook kunnen zijn’. Omdat dat zo is, toch? Het had toch ook zo of zo kunnen zijn? Dat had gekund, toch? Ook al was dat dan niet écht zo. Maar wat is echt echt. Wie weet dat? Aha!
Goed kunnen liegen, is belangrijk. Maar eerlijk zijn ook. Ook al duurt eerlijk zijn al veel te lang.
Dus we zeggen u nu: ‘DIT IS NIET DE TITEL’ gaat over liegen.
Maar we kunnen u niet beloven dat dat de waarheid is.
