GOODFELLAS

english below

Filmgeschiedenis vertelt het verhaal van films die constant verder bouwen op elkaar. Als één hedendaagse regisseur dat weet, is het wel Paul Thomas Anderson, PTA voor professionele doeleinden. In PTA & HIS MASTERS kijken we naar de officieuze filmische voorouders van Paul Thomas Anderson. We plaatsen de regisseur – een van de grootste Amerikaanse regisseurs van zijn generatie – naast de invloeden die hij ongegeneerd citeert in zijn werk. In PTA & HIS MASTERS linken we BOOGIE NIGHTS aan Martin Scorseses GOODFELLAS.

“As far back as I can remember, I’ve always wanted to be a gangster.” Met die iconische woorden introduceert Martin Scorsese Henry Hill (Ray Liotta), een wannabe gangster met een voorliefde voor de East new York maffia. Henry vertelt over zijn leven, van zijn tienerjaren en start bij de maffia tot zijn onvermijdelijke ondergang. Samen met partners Jimmy Conway (Robert De Niro) en Tommy DeVito (Joes Pesci) ontdekt Henry wat een carrière binnen de georganiseerde misdaad kan bieden. Rijkdom en macht betaalt hij met de prijs van loyaliteit en geweld én met zijn familieleven, dat steeds meer op de achtergrond verzeilt.

Scorsese baseerde zich op een waargebeurd verhaal, beschreven in coscenarist Nicholas Pileggi’s boek Wiseguy. Over zijn dynamische regiestijl zei Scorsese: “I wanted to begin GOODFELLAS like a gunshot and have it get faster from there, almost like a two-and-a-half-hour trailer. I think it's the only way you can really sense the exhilaration of the lifestyle, and to get a sense of why a lot of people are attracted to it.” Datzelfde uitgangspunt deelt PTA in zijn BOOGIE NIGHTS. De gangsterwereld wordt vervangen door de porno-industrie, maar de hoge kosten van de opwindende levensstijl binnen die werelden zijn dezelfde. Van Scorseses vertelling over een Amerikaanse subcultuur die tot de verbeelding spreekt, leerde PTA dat de opbouw van een overtuigend personages gebeurt door de hele weg die hij of zij aflegt met de keuzes en fouten die ze onderweg maken. In GOODFELLAS volgen we Henry Hill en de groep gangsters bij wie hij ingelijfd wordt. In BOOGIE NIGHTS kijken we binnen in de wereld van Dirk Diggler en de vrienden met wie hij zich omringd in de pornowereld. Voor beide subculturen brengen de jaren 80 een ommekeer die hun leven niet langer mogelijk maakt op dezelfde manier als daarvoor. Druggebruik maakt zijn slachtoffers in beide verhalen en moderniteit haalt hen in.

Op technisch vlak neemt PTA de dynamische camera over die Scorsese in GOODFELLAS gebruikt om de intensiteit van de criminele wereld vast te leggen. In BOOGIE NIGHTS gebruikt PTA die beweeglijkheid om de subcultuur van de porno-industrie en de onderlinge relaties tussen de personages te vatten. Van Steadicam shots tot Scorseses kenmerkende dolly-ins, mobiele camera en tracking shots. We volgen hun personages letterlijk en figuurlijk op de voet. Het tracking shot in BOOGIE NIGHTS door het nieuwe huis van Dirk Diggler reproduceert de Copacabana nachtclubscène uit GOODFELLAS. Scorsese zelf is echter ook geen onbekende in het brengen van hommages aan zijn filmische voorgangers. In GOODFELLAS brengt hij een letterlijke hommage aan zijn invloeden met een één-op-één recreatie van het eindshot van Edwin S. Porters THE GREAT TRAIN ROBBERY uit 1903.

ENG
The film is in English with Dutch subtitles

Film history is the story of films constantly building on one another. If one contemporary director knows this, it’s Paul Thomas Anderson, PTA for professional purposes. In PTA & HIS MASTERS we take a look at the unofficial filmic predecessors of Paul Thomas Anderson. We place the director – arguably one of the most important directors of his generation – next to the influences he unabashedly cites in his work. In PTA & HIS MASTERS we link BOOGIE NIGHTS to Martin Scorsese’s GOODFELLAS.

“As far back as I can remember, I’ve always wanted to be a gangster.” With this iconic line Martin Scorsese introduces Henry Hill (Ray Liotta), a wannabe gangster enamoured with the East New York Mafia. Henry recounts his life, from his teenage years and his start with the mob until his inevitable downfall. Together with partners Jimmy Conway (Robert De Niro) and Tommy DeVito (Joes Pesci) Henry discovers what a career in organised crime can offer. Riches and power is paid with the price of loyalty and violence, and with his family life which moves into the background more and more.

Scorsese based the film on a true story, written in co-screenwriter Nicholas Pileggi’s book Wiseguy. About the use of his signature dynamic directing style, Scorsese said: “I wanted to begin GOODFELLAS like a gunshot and have it get faster from there, almost like a two-and-a-half-hour trailer. I think it's the only way you can really sense the exhilaration of the lifestyle, and to get a sense of why a lot of people are attracted to it.” That same point-of-view is shared by PTA in his BOOGIE NIGHTS. The gangster world is replaced by the porn industry, but the high cost of the exhilarating lifestyle within those world are the same. From Scorsese’s tale of an American subculture that speaks to the imagination, PTA learned that the built-up of a convincing character happens during the entire road he or she travels throughout the film, with the choices and mistakes they make along the way. In GOODFELLAS we follow Henry Hill and the group of gangsters he is being enrolled in. in BOOGIE NIGHTS we look inside the world of Dirk Diggler and the friends he surrounds himself with in the porn world. For both subcultures the 80s introduce a turning point that makes the life that they knew before impossible. Drug use demands its victims in both stories and modernity catches up with them.

On a technical level, PTA takes over the dynamic camera that Scorsese uses in GOODFELLAS to capture the intensity of the criminal world. In BOOGIE NIGHTS, PTA uses that mobility to record the subculture of the porn industry and the relationships between characters. From Steadicam shots to Scorsese’s signature dolly-ins, mobile camera and tracking shots. We literally and figuratively follow into their characters’ footsteps. And the tracking shot through Dirk Diggler’s house in BOOGIE NIGHTS even completely reproduces the Copacabana nightclub scene from GOODFELLAS. However, Scorsese himself isn’t a stranger to paying homage to his filmic predecessors either. In GOODFELLAS he pays literal homage to his influences with a one-on-one recreations of the ending shot in Edwin S. Porter’s THE GREAT TRAIN ROBBERY from 1903.