SANDRA

english below

Sandra en haar Amerikaanse man Andrew reizen naar Volterra in Toscane naar het huis waar Sandra haar jeugd doorbracht. Het landgoed wordt geschonken aan de stad als een herdenkingsmonument voor haar vader, een prominente Joodse wetenschapper die jaren geleden stierf in een concentratiekamp. In Volterra ontmoet Andrew voor het eerst Sandra’s broer Gianni en ontdekt dat de zus en broer een donker geheim uit hun verleden delen. Sandra’s eigen redenen voor de terugkeer naar haar geboortestad worden duidelijk wanneer ze haar moeder en stiefvader terugziet. Ze verdenkt de twee ervan haar vader te hebben verraden bij de Nazi’s en is uit op wraak.

SANDRA was de derde van vier films die Claudia Cardinale samen maakte met regisseur Luchino Visconti, na ROCCO AND HIS BROTHERS (1960) en THE LEOPARD (1963) en gevolgd door CONVERSATION PIECE (1974). Deze hertelling van de Griekse Elektra-mythe is duisterder dan Visconti’s andere werk, maar enkel hij kon deze film over een vrouw die worstelt met haar innerlijke – en werkelijke – demonen zo authentiek en humaan vastleggen. Claudia Cardinale vertolkt de complexe en mysterieuze titelrol zo overtuigend, dat ze werd terecht werd overgoten met lof voor haar performance. “Despite its colossal emotions and overtures toward global significance, SANDRA‘s drama always remains human, localized to this decay-touched villa and the three points of this rotted triangle. Sorel weeps and yowls, but the real pain comes from Sandra as she fights not to let herself be ravished. Cardinale’s tear-blotted face is Italy’s most beautiful ruin.” (Alan Scherstuhl, 2013)

ENG
The film is in Italian with English subtitles

Sandra and her American husband Andrew travel to Volterra ibn Tuscany to the house where Sandra spent her childhood. The family estate is donated to the city as a memorial for her father, a prominent Jewish scientist who was killed in a concentration camp. In Volterra, Andrew meets Sandra’s brother Gianni for the first time and discovers the siblings harbour a dark secret. Sandra’s own reasons for returning to her birth place are also becoming evident when she is reunited with her mother and step-father. She suspects the two of having ratted out her father to the Nazis and is out for revenge.

SANDRA was the third of four films Claudia Cardinale made with director Luchino Visconti, after  ROCCO AND HIS BROTHERS (1960) and THE LEOPARD (1963) and followed by CONVERSATION PIECE (1974). This retelling of the Greek Electra myth is darker than Visconti’s other work, but only he could portray this story of a woman battling her inner – and outer – demons so authentically and humanely. Claudia Cardinale plays the complex and mysterious title role so convincingly that her performance was lauded with praise. “Despite its colossal emotions and overtures toward global significance, SANDRA‘s drama always remains human, localized to this decay-touched villa and the three points of this rotted triangle. Sorel weeps and yowls, but the real pain comes from Sandra as she fights not to let herself be ravished. Cardinale’s tear-blotted face is Italy’s most beautiful ruin.” (Alan Scherstuhl, 2013)