Een multidisciplinair kunstenfestival in de stad dat gender en seksuele identiteit centraal stelt. Performances, expo’s, lezingen, concerten en films all over the place.
In De Studio staat er een veelzijdige line-up van zowel internationale gasten als lokaal talent op het programma. Choreograaf en performer André Uerba onderzoekt intimiteit samen met 5 andere dansers in de nieuwe voorstelling Æffective Choreography. Met Dark Matter, brengt danser/choreograaf LIewelyn Mnguni een werk dat een liefdesverklaring is aan de schoonheid, kracht en volharding van zwarte, queer femme lichamen. Parisa Madani is een Duits-Iraanse transvrouw. Parisa nodigt uit op een droomconcert, in navolging van eerdere experimenten met immersieve droommedidaties. My Gentle Wild Squirts van Helena Araújo en Karina Villafan bevindt zich tussen dans, theater en poëzie. De voorstelling toont het volledige potentieel van de vrouwelijke stem met haar kwetsbaarheid, kink, kracht en gevoeligheid. Kers op je vrijdagavond is het optreden van MADMOIZEL. Klassiek geschoold, met invloeden van neoklassiek tot elektronische muziek. Uranians nodigen op donderdag enkele artiesten uit voor een gesprek tijdens de live podcast die ze maken.
Op zowel donderdag als vrijdagavond kan je bovendien het resultaat bewonderen van 10 dagen experimenteren in het Queer Lab. Vijf makers uit Duitsland, Nederland en België geven je een inkijk in hun werk.
Op zondag 6 en 20 augustus presenteert De Cinema i.h.k.v. Antwerp Queer Arts Festival enkele spannende Belgische premières. Leon volgt Krzysztof Leon Dziemaszkiewicz, visueel kunstenaar en partner van wijlen Thierry Mugler in zijn queeste naar erkenning en worsteling met gemaakte keuzes uit het verleden. Labor is het relaas van de Zweedse Hanna die in San Francisco vriendschap sluit met dominatrix Chloe en escort Cyd. The Radical is het intieme portret van Muhsin Hendricks, de eerste openlijk homoseksuele imam die ondanks bedreigingen een radicaal inclusieve moskee oprichtte in Zuid-Afrika en zo wereldwijd bakens verzette. En uiteraard stellen we opnieuw een boeiende selectie met queer shorts voor je samen.
It's Pride week, baby - ook voor families! Drag artiest Veronika Deneuve zakt af naar Museum Spelen in het M HKA en neemt een stapel leuke boeken mee. Ze leest voor over stoere meisjes, elegante jongens en een lammetje dat eigenlijk een varken is. Een gezellig voorleesonderonsje voor gezinnen.
It's Pride week, baby - ook voor families! Drag artiest Veronika Deneuve zakt af naar Museum Spelen in het M HKA en neemt een stapel leuke boeken mee. Ze leest voor over stoere meisjes, elegante jongens en een lammetje dat eigenlijk een varken is. Een gezellig voorleesonderonsje voor gezinnen.
Op 8 augustus nodigen Antwerp Queer Arts Festival en De Cinema je uit voor een bijzondere filmvertoning van vijf internationale queer kortfilms die de grenzen van vorm en verwachting oprekken. Van poëtisch en abstract tot persoonlijk en kwetsbaar: deze films vertellen verhalen over gender, liefde, identiteit en het lichaam, elk op een volstrekt eigen manier.
Samen vormen deze films een krachtige staalkaartvan queer ervaringen – visueel verrassend, emotioneel gelaagd en maatschappelijk urgent. Blijf na de films vooral zitten voor het nagesprek met Poespas Producties.
In B&S (IN 2025 - 30’) laat regisseur Lipika Singh Darai zien hoe stiltes soms meer zeggen dan woorden. Met klank, beweging en losse fragmenten onderzoekt ze queer-zijn in een samenleving die niet wil kijken.
SHAME (FR/ES/LB 2024 - 4’) van Hadi Moussally is een visueel indringend portret van schaamte, het queer lichaam en zelfbeeld – confronterend en teder tegelijk.
Het Gouden Beer winnende LLOYD WONG, UNFINISHED (CA 2025 - 29’) is een persoonlijk eerbetoon van Lesley Loksi Chan aan de creatieve erfenis van Lloyd Wong. Een ontroerende film over queer Aziatische identiteit en herinnering.
ORDINARY LIFE (JP 2025 - 10’) van Yoriko Mizushiri vertelt zonder woorden, maar met zachte animatie en zintuiglijke beelden, over de schoonheid van queer intimiteit in het alledaagse.
Ten slotte vormt UIT DE ZON (BE 2025 - 10’) van Poespas Producties een warme ode aan queer vriendschap, verzet en verbondenheid – zacht, zonnig en uitgesproken.
ENG The films are in their original language with English subtitles
You’re invited to an evening of bold, beautiful queer storytelling. Join AQAF for the screening of five powerful international queer short films that push boundaries and open hearts. These shorts explore the intricate worlds of gender, love, identity, and the body through unique artistic lenses—from poetic abstraction to personal archive, from quiet intimacy to collective voice.
Each film offers a different voice—together, they form a chorus of queer experience that is visually rich, emotionally resonant, and politically urgent. Come for the film, stay for the talk. After the screening, we welcome Poespas Producties for a conversation with the audience. Be part of this moment and let the films move you, provoke you, and stay with you long after the screen fades to black.
In B&S (IN 2025 - 30’) by Lipika Singh Darai (India), silence speaks volumes. This experimental short uses sound, gesture, and fragmented moments to explore queerness and invisibility within a rigid social context.
SHAME (FR/ES/LB 2024 - 4’) by Hadi Moussally is a striking piece that examines internalized shame and the queer male body with bold visual language and raw vulnerability.
In Golden Bear winning LLOYD WONG, UNFINISHED (CA 2025 - 29’), Lesley Loksi Chan blends personal history, and queer Asian identity, reflecting on the creative legacy of Lloyd Wong through a moving archival tribute.
ORDINARY LIFE (JP 2025 - 10’) by Yoriko Mizushiri, soft animation and sensual textures evoke the quiet beauty of everyday queer intimacy—a film that speaks through gesture and feeling more than words.
And finally, UIT DE ZON (BE 2025 - 10’) by Poespas Producties captures the ode to a friendship and queer resistance, but also connection in a sun-drenched setting—intimate, warm, and unafraid.
Leon, een 60-jarige kunstenaar, verwerpt grenzen tussen zijn leven en zijn flamboyante, intense performances. Leon botst vaak met de maatschappij, enkel de beroemde ontwerper Thierry Mugler, de liefde van zijn leven, lijkt hem te begrijpen. Aangemoedigd door Thierry beslist Leon zijn ultieme show op poten te zetten als therapie voor zijn midlifecrisis. De voorbereiding van zijn magnum opus betekent ook het begin van een onvoorspelbare en emotionele reis, samen met een geëngageerd gezelschap van vrienden en artiesten. LEON is een intiem portret van een getroebleerde kunstenaar en een film over passie, liefde en zelfaanvaarding.
Rennen, rollen, vliegen, duiken, vallen, kruipen, zuchten, zitten en weer opstaan.
Een installatie rond het lichaam nodigt twee dansers en drie muzikanten uit om op zoek te gaan naar de motor van ons lichaam. Ook jij kan mee actief bewegen. Wat kan jouw lichaam allemaal? Wat beweegt je?
Figuren en objecten komen tot leven op de muzikale thema’s uit strijkkwartetten van Crumb, Debussy, Dvorak, Glass, Ligeti, Schubert, Shostakovich, Villa Lobos…
Rennen, rollen, vliegen, duiken, vallen, kruipen, zuchten, zitten en weer opstaan.
Een installatie rond het lichaam nodigt twee dansers en drie muzikanten uit om op zoek te gaan naar de motor van ons lichaam. Ook jij kan mee actief bewegen. Wat kan jouw lichaam allemaal? Wat beweegt je?
Figuren en objecten komen tot leven op de muzikale thema’s uit strijkkwartetten van Crumb, Debussy, Dvorak, Glass, Ligeti, Schubert, Shostakovich, Villa Lobos…
Elvis-wannabe Clarence (Christian Slater) werkt in een stripboekenwinkel, en brengt het grootste deel van z’n vrije tijd door in de bioscoop waar hij kungfufilms kijkt. Op een dag ontmoet hij callgirl Alabama (Patricia Arquette) en ze worden verliefd. Voordat het koppel aan hun leven samen kan beginnen, moet Clarence eerst afrekenen met Alabama’s pooier Drexl Spivey (Gary Oldman). Tijdens de tumultueuze confrontatie met de pooier komt Clarence per ongeluk in het bezit van een koffer maffiacocaïne. Hij ziet dit – onder invloed van zijn grote held Elvis – als de kans op een nieuw begin en het koppel beslist de drugs te verkopen in Hollywood. Naar een script van Quentin Tarantino. Op 35mm!
Clarence Worley (Christian Slater): I'm no fag, but Elvis was good lookin'. He was fuckin' prettier than most women. I always said if I ever had to fuck a guy... I mean had to cuz my life depended on it... I'd fuck Elvis.
"Anybody who talks about True Romance has to start with the writing. It's dazzling. In scene after scene, Tarantino surprises the audience even while coming up with dialogue that rings much more true than anything you could have anticipated." - Mick LaSalle, San Francisco Chronicle
"This is the best film Quentin Tarantino never made." - Mark Kermode, The Guardian
"It’s pure Tarantino: a full-throttle blast of bloody action and verbal fireworks." - Peter Travers, Rolling Stone
THE QUIET GIRL (AN CAILÍN CIÚIN) is het ingetogen en betoverende debuut van de Ierse regisseur Colm Bairéad. De film vertelt een universeel verhaal over het vinden van je eigen plek, gezien door de ogen van de jonge Cáit. Zowel de Ierse taal als het prachtige landschap kleuren haar wereld.
Ierland 1981. Met opnieuw een kind op komst is er voor de jonge, introverte Cáit (Catherine Clinch) niet voldoende plek bij haar ouders. Ze wordt voor een zomer naar familie op het platteland gestuurd, waar ze liefdevol wordt opgevangen door tante Eibhlín (Carrie Crowley). Cáits stugge oom Seán (Andrew Bennett) heeft meer moeite met haar aanwezigheid. Langzamerhand ontdekt Cáit de geheimen van haar tante en nonkel. Toch bloeit ze open, maar aan elke zomer komt een einde.
THE QUIET GIRL werd genomineerd voor een Oscar voor Beste Buitenlandse Film. THE QUIET GIRL kreeg in The Guardian vijf sterren: 'A deeply moving tale of rural Ireland already feels like a classic.'
"Een van de mooiste films die we dit jaar gezien hebben." - Humo
Rennen, rollen, vliegen, duiken, vallen, kruipen, zuchten, zitten en weer opstaan.
Een installatie rond het lichaam nodigt twee dansers en drie muzikanten uit om op zoek te gaan naar de motor van ons lichaam. Ook jij kan mee actief bewegen. Wat kan jouw lichaam allemaal? Wat beweegt je?
Figuren en objecten komen tot leven op de muzikale thema’s uit strijkkwartetten van Crumb, Debussy, Dvorak, Glass, Ligeti, Schubert, Shostakovich, Villa Lobos…
Rennen, rollen, vliegen, duiken, vallen, kruipen, zuchten, zitten en weer opstaan.
Een installatie rond het lichaam nodigt twee dansers en drie muzikanten uit om op zoek te gaan naar de motor van ons lichaam. Ook jij kan mee actief bewegen. Wat kan jouw lichaam allemaal? Wat beweegt je?
Figuren en objecten komen tot leven op de muzikale thema’s uit strijkkwartetten van Crumb, Debussy, Dvorak, Glass, Ligeti, Schubert, Shostakovich, Villa Lobos…
THE QUIET GIRL (AN CAILÍN CIÚIN) is het ingetogen en betoverende debuut van de Ierse regisseur Colm Bairéad. De film vertelt een universeel verhaal over het vinden van je eigen plek, gezien door de ogen van de jonge Cáit. Zowel de Ierse taal als het prachtige landschap kleuren haar wereld.
Ierland 1981. Met opnieuw een kind op komst is er voor de jonge, introverte Cáit (Catherine Clinch) niet voldoende plek bij haar ouders. Ze wordt voor een zomer naar familie op het platteland gestuurd, waar ze liefdevol wordt opgevangen door tante Eibhlín (Carrie Crowley). Cáits stugge oom Seán (Andrew Bennett) heeft meer moeite met haar aanwezigheid. Langzamerhand ontdekt Cáit de geheimen van haar tante en nonkel. Toch bloeit ze open, maar aan elke zomer komt een einde.
THE QUIET GIRL werd genomineerd voor een Oscar voor Beste Buitenlandse Film. THE QUIET GIRL kreeg in The Guardian vijf sterren: 'A deeply moving tale of rural Ireland already feels like a classic.'
"Een van de mooiste films die we dit jaar gezien hebben." - Humo
Vier mensen treffen elkaar rond een zwembad bij een luxueuze villa in Saint-Tropez. Geliefden Marianne (Romy Schneider) en Jean-Paul (Alain Delon) krijgen bezoek van Harry, Marianne’s ex-minnaar, en zijn jonge, aantrekkelijke dochter Penelope (Jane Birkin). Wanneer Jean-Paul zijn begerig oog op Penelope laat vallen en de jaloezie tussen alle partijen hoog oploopt, gaat alles mis.
"A tour de force of sexual longing and controlled suspense." - Peter Bradshaw, The Guardian
"This is a deliciously languid, slinkily unsettling affair." - Trevor Johnston, Time Out
THE QUIET GIRL (AN CAILÍN CIÚIN) is het ingetogen en betoverende debuut van de Ierse regisseur Colm Bairéad. De film vertelt een universeel verhaal over het vinden van je eigen plek, gezien door de ogen van de jonge Cáit. Zowel de Ierse taal als het prachtige landschap kleuren haar wereld.
Ierland 1981. Met opnieuw een kind op komst is er voor de jonge, introverte Cáit (Catherine Clinch) niet voldoende plek bij haar ouders. Ze wordt voor een zomer naar familie op het platteland gestuurd, waar ze liefdevol wordt opgevangen door tante Eibhlín (Carrie Crowley). Cáits stugge oom Seán (Andrew Bennett) heeft meer moeite met haar aanwezigheid. Langzamerhand ontdekt Cáit de geheimen van haar tante en nonkel. Toch bloeit ze open, maar aan elke zomer komt een einde.
THE QUIET GIRL werd genomineerd voor een Oscar voor Beste Buitenlandse Film. THE QUIET GIRL kreeg in The Guardian vijf sterren: 'A deeply moving tale of rural Ireland already feels like a classic.'
"Een van de mooiste films die we dit jaar gezien hebben." - Humo
Toen Lou Reed in 1973 Berlin uitbracht, werd de conceptplaat nog neergesabeld wegens ’te depri’, maar 50 jaar na de release en 10 jaar na het overlijden van Lou Reed wordt het album beschouwd als hét meesterwerk uit ’s mans cataloog en een absolute rockklassieker.
Maar liefst 33 jaar moesten Lou Reed en zijn fans wachten op het concert dat in deze film gepresenteerd wordt. Regisseur Julian Schnabel filmde in 2006 vijf nachten lang in het New Yorkse St. Ann's Warehouse. Schnabel liet zijn dochter de impressionistische filmpjes met actrice Emmanuele Seigner maken die tijdens het optreden geprojecteerd werden.
De concertfilm is een sober gehouden registratie van een mythisch optreden met Lou Reed in topvorm. Puur en rechtstreeks, en in formidabele geluidskwaliteit.
River, een twintigjarige jongeman, wordt wakker op de psychiatrische afdeling na een bijna fatale overdosis. Hij weet niet meer hoe hij daar terecht is gekomen en wie hij is. Maar al gauw begint zijn geheugen terug te keren en herinnert hij zich een belofte om de tante te helpen van een drugsverslaafde vriend die zelfmoord heeft gepleegd.
Vier mensen treffen elkaar rond een zwembad bij een luxueuze villa in Saint-Tropez. Geliefden Marianne (Romy Schneider) en Jean-Paul (Alain Delon) krijgen bezoek van Harry, Marianne’s ex-minnaar, en zijn jonge, aantrekkelijke dochter Penelope (Jane Birkin). Wanneer Jean-Paul zijn begerig oog op Penelope laat vallen en de jaloezie tussen alle partijen hoog oploopt, gaat alles mis.
"A tour de force of sexual longing and controlled suspense." - Peter Bradshaw, The Guardian
"This is a deliciously languid, slinkily unsettling affair." - Trevor Johnston, Time Out
In LE BLEU DU CAFTAN toont regisseur Maryam Touzani dat liefde verschillende vormen kan aannemen. De fenomenale acteerprestaties van Saleh Bakri en de Belgische actrice Lubna Azabal zorgen samen met de prachtige cinematografie voor een aangrijpende, warme en universele film.
Halim (Saleh Bakri) heeft samen met zijn vrouw Mina (Lubna Azabal) een traditionele kaftanwinkel in de medina van Salé, Marokko. Zijn authentieke handwerk levert schitterende kaftans op. Hun hele huwelijk lang leven ze al met een geheim, maar desondanks heeft het echtpaar een enorme genegenheid voor elkaar. Mina's ziekte en de komst van Youssef, een nieuwe leerling die het vak wil leren, zorgen er voor dat dit fragiele evenwicht onder druk komt te staan. Verenigd in hun liefde, helpen ze elkaar om hun angsten onder ogen te zien.
LE BLEU DU CAFTAN werd in Cannes met een staande ovatie ontvangen en won de prijs van de kritiek in het Un Certain Regard-programma.
"Een aanmoediging om lief te hebben, over alle grenzen heen." - Humo
"Met blikken en gebaren vertellen ze wat niet wordt benoemd en verraden ze wat hun personages niet gezegd krijgen." - Knack Focus
"In een warme fotografie brengt de maakster met zorg de kwetsbaarheid van de onderlinge verhoudingen in beeld." - De Standaard
"'Le Bleu du Caftan' glijdt even teder en geduldig over de relatie tussen de echtgenoten als Halims handen over de stof en gouddraad die hij naait." - De Tijd
"A hugely compassionate and emotionally satisfying movie." Cath Clarke, The Guardian
In LE BLEU DU CAFTAN toont regisseur Maryam Touzani dat liefde verschillende vormen kan aannemen. De fenomenale acteerprestaties van Saleh Bakri en de Belgische actrice Lubna Azabal zorgen samen met de prachtige cinematografie voor een aangrijpende, warme en universele film.
Halim (Saleh Bakri) heeft samen met zijn vrouw Mina (Lubna Azabal) een traditionele kaftanwinkel in de medina van Salé, Marokko. Zijn authentieke handwerk levert schitterende kaftans op. Hun hele huwelijk lang leven ze al met een geheim, maar desondanks heeft het echtpaar een enorme genegenheid voor elkaar. Mina's ziekte en de komst van Youssef, een nieuwe leerling die het vak wil leren, zorgen er voor dat dit fragiele evenwicht onder druk komt te staan. Verenigd in hun liefde, helpen ze elkaar om hun angsten onder ogen te zien.
LE BLEU DU CAFTAN werd in Cannes met een staande ovatie ontvangen en won de prijs van de kritiek in het Un Certain Regard-programma.
"Een aanmoediging om lief te hebben, over alle grenzen heen." - Humo
"Met blikken en gebaren vertellen ze wat niet wordt benoemd en verraden ze wat hun personages niet gezegd krijgen." - Knack Focus
"In een warme fotografie brengt de maakster met zorg de kwetsbaarheid van de onderlinge verhoudingen in beeld." - De Standaard
"'Le Bleu du Caftan' glijdt even teder en geduldig over de relatie tussen de echtgenoten als Halims handen over de stof en gouddraad die hij naait." - De Tijd
"A hugely compassionate and emotionally satisfying movie." Cath Clarke, The Guardian
Elvis-wannabe Clarence (Christian Slater) werkt in een stripboekenwinkel, en brengt het grootste deel van z’n vrije tijd door in de bioscoop waar hij kungfufilms kijkt. Op een dag ontmoet hij callgirl Alabama (Patricia Arquette) en ze worden verliefd. Voordat het koppel aan hun leven samen kan beginnen, moet Clarence eerst afrekenen met Alabama’s pooier Drexl Spivey (Gary Oldman). Tijdens de tumultueuze confrontatie met de pooier komt Clarence per ongeluk in het bezit van een koffer maffiacocaïne. Hij ziet dit – onder invloed van zijn grote held Elvis – als de kans op een nieuw begin en het koppel beslist de drugs te verkopen in Hollywood. Naar een script van Quentin Tarantino. Op 35mm!
Clarence Worley (Christian Slater): I'm no fag, but Elvis was good lookin'. He was fuckin' prettier than most women. I always said if I ever had to fuck a guy... I mean had to cuz my life depended on it... I'd fuck Elvis.
"Anybody who talks about True Romance has to start with the writing. It's dazzling. In scene after scene, Tarantino surprises the audience even while coming up with dialogue that rings much more true than anything you could have anticipated." - Mick LaSalle, San Francisco Chronicle
"This is the best film Quentin Tarantino never made." - Mark Kermode, The Guardian
"It’s pure Tarantino: a full-throttle blast of bloody action and verbal fireworks." - Peter Travers, Rolling Stone
In LE BLEU DU CAFTAN toont regisseur Maryam Touzani dat liefde verschillende vormen kan aannemen. De fenomenale acteerprestaties van Saleh Bakri en de Belgische actrice Lubna Azabal zorgen samen met de prachtige cinematografie voor een aangrijpende, warme en universele film.
Halim (Saleh Bakri) heeft samen met zijn vrouw Mina (Lubna Azabal) een traditionele kaftanwinkel in de medina van Salé, Marokko. Zijn authentieke handwerk levert schitterende kaftans op. Hun hele huwelijk lang leven ze al met een geheim, maar desondanks heeft het echtpaar een enorme genegenheid voor elkaar. Mina's ziekte en de komst van Youssef, een nieuwe leerling die het vak wil leren, zorgen er voor dat dit fragiele evenwicht onder druk komt te staan. Verenigd in hun liefde, helpen ze elkaar om hun angsten onder ogen te zien.
LE BLEU DU CAFTAN werd in Cannes met een staande ovatie ontvangen en won de prijs van de kritiek in het Un Certain Regard-programma.
"Een aanmoediging om lief te hebben, over alle grenzen heen." - Humo
"Met blikken en gebaren vertellen ze wat niet wordt benoemd en verraden ze wat hun personages niet gezegd krijgen." - Knack Focus
"In een warme fotografie brengt de maakster met zorg de kwetsbaarheid van de onderlinge verhoudingen in beeld." - De Standaard
"'Le Bleu du Caftan' glijdt even teder en geduldig over de relatie tussen de echtgenoten als Halims handen over de stof en gouddraad die hij naait." - De Tijd
"A hugely compassionate and emotionally satisfying movie." Cath Clarke, The Guardian
Toen Lou Reed in 1973 Berlin uitbracht, werd de conceptplaat nog neergesabeld wegens ’te depri’, maar 50 jaar na de release en 10 jaar na het overlijden van Lou Reed wordt het album beschouwd als hét meesterwerk uit ’s mans cataloog en een absolute rockklassieker.
Maar liefst 33 jaar moesten Lou Reed en zijn fans wachten op het concert dat in deze film gepresenteerd wordt. Regisseur Julian Schnabel filmde in 2006 vijf nachten lang in het New Yorkse St. Ann's Warehouse. Schnabel liet zijn dochter de impressionistische filmpjes met actrice Emmanuele Seigner maken die tijdens het optreden geprojecteerd werden.
De concertfilm is een sober gehouden registratie van een mythisch optreden met Lou Reed in topvorm. Puur en rechtstreeks, en in formidabele geluidskwaliteit.
You’ve seen all kinds of movies, but you’ve never seen anything like THE ROCKY HORROR PICTURE SHOW! Een eerbetoon aan de scifi en horror B-films van de jaren ‘30 tot ‘60 met – na het megasucces van onze vertoning vorige zomer – opnieuw een unieke samenwerking met Send In The Clowns.
Brad en Janet krijgen autopech tijdens een storm in een onherbergzaam gebied en komen terecht in het kasteel van Dr. Frank-N-Furter, een sweet transvestite scientist from Transsexual, Transylvania. Hun onschuld wordt op de proef gesteld wanneer ze terechtkomen bij de groep wilde personages, waaronder een rockende motard (Meat Loaf!) en een enge butler. Aan de hand van uitbundige dans- en rocknummers, met een live performance door de drags van SEND IN THE CLOWNS, onthult Dr. Frank-N-Furter zijn laatste creatie: een gespierde man genaamd Rocky.
"THE ROCKY HORROR PICTURE SHOW is the ultimate cult movie. The first. The biggest. The one cult movie to rule them all." - Larushka Ivan-Zadeh, BBC
Op het einde van de 19de eeuw komt de jonge, ambitieuze Deense priester Lucas aan in IJsland. Hij heeft de opdracht een kerk te bouwen in een afgelegen dorp en ondertussen de bevolking te fotograferen. Hij wordt vergezeld door lokale gids Ragnar die al snel duidelijk maakt dat hij niets van Denen moet hebben. Het weerbarstige landschap en het tekort aan slaap door de immer schijnende zomerzon beginnen hun tol te eisen. Hoe verder Lucas zich in het onherbergzame landschap waagt, hoe meer hij afdwaalt van zijn doel, zijn missie en zijn moraal.
Alice droomt graag weg in haar eigen fantasie. Wanneer ze op een dag een groot wit konijn opmerkt, volgt ze hem en tuimelt zo Wonderland binnen.
In deze wereld stuit ze op de meest bizarre figuren, zoals Twiedeldie en Twiedeldom, de Kolderkat, de manische Gekke Hoedenmaker en Maartse Haas. Al deze figuren nodigen Alice uit voor een theepartijtje. Daar ontmoet Alice de beruchte Hartenkoningin met haar betoverende kaartspel. Zal Alice haar weg naar huis terugvinden? Of krijgt de Hartenkoningin haar zin en moet ze voor altijd in Wonderland blijven?
Op het einde van de 19de eeuw komt de jonge, ambitieuze Deense priester Lucas aan in IJsland. Hij heeft de opdracht een kerk te bouwen in een afgelegen dorp en ondertussen de bevolking te fotograferen. Hij wordt vergezeld door lokale gids Ragnar die al snel duidelijk maakt dat hij niets van Denen moet hebben. Het weerbarstige landschap en het tekort aan slaap door de immer schijnende zomerzon beginnen hun tol te eisen. Hoe verder Lucas zich in het onherbergzame landschap waagt, hoe meer hij afdwaalt van zijn doel, zijn missie en zijn moraal.
In een serie van acht mystieke vignetten laat Japans grootmeester Akira Kurosawa kijken in zijn eigen onderbewuste. Geïnspireerd door Kurosawa’s dromen en de Japanse folklore maakt de kijker in DREAMS een reis door de verbeelding van de filmmaker. Scènes van een jongetje dat stuit op een huwelijk tussen vossen in een bos, een soldaat die de geesten van oorlogsslachtoffers confronteert of de panne van een kerncentrale die een kustlandschap in radioactieve gassen hult, worden in elkaar geweven met reflecties van de regisseur op de verlossende kracht van creatie.
Op het einde van de 19de eeuw komt de jonge, ambitieuze Deense priester Lucas aan in IJsland. Hij heeft de opdracht een kerk te bouwen in een afgelegen dorp en ondertussen de bevolking te fotograferen. Hij wordt vergezeld door lokale gids Ragnar die al snel duidelijk maakt dat hij niets van Denen moet hebben. Het weerbarstige landschap en het tekort aan slaap door de immer schijnende zomerzon beginnen hun tol te eisen. Hoe verder Lucas zich in het onherbergzame landschap waagt, hoe meer hij afdwaalt van zijn doel, zijn missie en zijn moraal.
Led Zeppelin, de Engelse pioniers van de hardrock, nemen je mee op een reis van muziek en verbeelding. Met hun combinatie van blues en rock zijn ze niet meer weg te denken uit de muziekgeschiedenis. LED ZEPPELIN: THE SONG REMAINS THE SAME combineert beelden van Zeps legendarische concert in Madison Square Garden in 1973 met interviews en hallucinerende scènes die gebaseerd zijn op de fantasieën van de bandleden. Op de herkenbare tonen van Stairway to Heaven, Dazed and Confused, Whole Lotta Love en vele andere.
De naïeve Franse politieagent Nestor Patou wordt overgeplaatst naar de rosse buurt van Parijs. Wanneer hij een verdacht hotelletje in het vizier krijgt, organiseert hij een razzia waarna alle vrouwen naar het politiebureau worden overgebracht. Jammer genoeg ontmantelt hij op die manier ook het goed geoliede systeem dat de politie en de vakbond van de pooiers hebben opgezet. Wanneer ook zijn politiecommissaris wordt opgepakt in het bordeel, wordt Nestor ontslagen. In een dronken bui sluit hij vriendschap met prostituee Irma, geeft haar uitbuitende pooier een pak rammel en wordt zo Irma’s nieuwe pooier. Nestor wil Irma eigenlijk van de straat af en bedenkt een plan. Hij creëert een rijk alter ego, die haar enige klant wordt.
Deze bruisende romantische komedie was een van de grootste kassuccessen van de jaren 60. Shirley MacLaine is zoals steeds onweerstaanbaar, en de chemie tussen haar en de hilarische Jack Lemmon spat ook nu – na THE APARTMENT – van het scherm.
"There are scintillating performances by Jack Lemmon and Shirley MacLaine, a batch of jovial supporting portrayals, a striking physical production and a number of infectious comedy scenes." - Variety, Dec 31, 1962
"Billy Wilder is a great director and you can't find too many actresses better than Shirley MacLaine, so when Jack Lemmon appears on the screen, the triple-treat is complete." - Marlene Matouk, Tampa Bay Times, 22 Jul 1963
In VERA, dat vorig jaar op het filmfestival van Venetië in première ging, volgen we Vera Gemma; dochter van de bekende en beruchte Italiaanse cultacteur Giuliano Gemma. Met vallen en opstaan probeert Vera een leven én carrière uit te bouwen vanuit de monumentale schaduw van haar familie. Zelfs bij de mannen in haar leven kan ze niet zeker zijn of ze haar willen om wie ze is of om wat ze voor hen kan betekenen. Wanner Vera in een auto-ongeluk verzeild geraakt, besluit ze zich te bemoeien met het leven de jongen die ze aanrijdt. Hun levens verschillen echter dermate dat haar omgeving nu aan de intenties van Vera begint te twijfelen. VERA is een portret van een cultuur die betoverend lijkt, maar waarin misbruik steevast op de loer ligt. Is in deze context een daad van naastenliefde ondanks alles mogelijk?
Salomè, de promiscue dochter van koningin Herodias, wordt begeerd door haar verdorven stiefvader, koning Herodes Antipas. Wanneer haar verleidingspoging van Johannes de Doper mislukt, gaat ze in op de wens van haar stiefvader via de beroemde dans der zeven sluiers. Daarvoor eist ze wel dat Herodes Johannes de Doper vermoordt.
Ontblote konten die met veren klapjes krijgen, beschilderde gezichten die wel buitenaardse planeten lijken, gekleurde filters en stroboscopisch licht, huid die uit elkaar valt en een Christus die zichzelf aan het kruis probeert te nagelen. Dit alles in Carmelo Bene’s subversieve, haast psychedelische intepretatie van het bekende toneelstuk van Oscar Wilde dat zelf ook al niet hoegenaamd uitblonk in consistentie. SALOMÈ is een aanval op de zintuigen dat het overbekende verhaal uit het Nieuwe Testament update met een woelige, 20e-eeuwse sensibiliteit om de politieke ondertonen sardonisch te laten ontsporen.
De wereldberoemde bioloog Etienne Alexis stelt zich verkiesbaar om de nieuwe President van Europa te worden. Zijn campagne is opgebouwd rond zijn onderzoek naar kunstmatige inseminatie waarmee hij de mens wil moderniseren door alle morsige passie overbodig te maken. Wanneer hij een picknick organiseert met zijn aanstaande vrouw, ontmoet hij echter het boerenmeisje Néné. Zij en zelfs de natuur zelve, zullen roet in het eten gooien van deze slechts op het eerste zicht rationele mens.
LA PIVELLINA (ofwel “het kleintje”) speelt zich af in de guurdere buitenwijken van Rome waar een familie circusperformers zich ontfermt over een kind dat op een dag door de moeder op straat gevonden wordt. Niemand weet waar het kleintje vandaan komt of wat haar geschiedenis is en hoewel de vader het televisienieuws nauw in de gaten houdt in de hoop aanwijzingen over het kleintje te krijgen, wordt het kind algauw in het gezin opgenomen en met liefde en genegenheid overladen. Tot op een dag bericht komt dat de biologische moeder van het kind “het kleintje” weer komt ophalen. In de traditie van het Italiaanse neorealisme is LA PIVELLINA een oefening in schoonheid en humanisme op een plek waar deze niet snel gezocht wordt.
In het Peru van de 18e eeuw laat de stadhouder een gouden koets overkomen als cadeau. Niet voor zijn vrouw maar voor de actrice Camilla (Anna Magnani, voor wiens starpower Renoir de film bedacht). Op haar beurt schenkt Camilla het gouden gedrocht aan de bisschop van Lima. De koets komt aldus het web van politieke, sociale en amoureuze spanningen te vertegenwoordigen waarin de personages zich tot elkaar moeten verhouden. Verhoudingen die des te verwarrender worden wanneer de acteurstroep waartoe Camilla behoort de grenzen tussen leven en spel, tussen zijn en acteren steeds nauwer begint op te zoeken.
Een documentaire over de controversiële documentaire ANNA uit 1972. Veertig jaar na datum krijgt Anna haar achternaam terug in dit video-essay waarin de methodes en ethische codes van destijds onderzocht worden. Constanze Ruhm probeert de vragen die iedereen bij het kijken van de originele film heeft helder te krijgen en zelf een poging te doen er antwoorden op te formuleren.
De naar verluidt eerste Italiaanse film die op video werd opgenomen, is een even controversieel als confronterend portret van Anna, een dakloos meisje van zestien dat zwanger is en door de filmmakers in huis wordt gehaald. Aan de hand van deze nieuwe technologie hadden de filmmakers de vrijheid de gesprekken die ze met Anna over het marxisme en kolonialisme voerden ongeëdit op te nemen. Het resultaat is een hypnotiserende ervaring waarbij de ogenschijnlijke cinéma véritéstijl steeds vaker barsten lijkt te vertonen en Anna zelf, als onderwerp, steeds weerbarstiger begint tegen te spartelen. In welke mate impliceren de filmmakers zichzelf in de zaken die ze hoopten aan te kaarten? Zijn goede bedoelingen genoeg en zijn hun bedoelingen goed genoeg? Maar vooral: in hoeverre krijgt Anna de kans zelf naar de makers terug te staren? En welke rol spelen wij daarbij als publiek?
Gedesillusioneerd door de lauwe ontvangst die Hollywood hem gunde, trok Renoir voor zijn laatste film buiten Frankrijk naar India. THE RIVER, gebaseerd op de memoires van Rumer Godden, volgt het leven van drie jonge vrouwen in India. Elk van hen heeft een andere relatie tot het land dat destijds nog een Britse kolonie was en elk van hen dient dan ook een eigen manier te vinden om doorheen de spanningen tussen de koloniale en inheemse culturen te navigeren. THE RIVER is een verhaal van liefde haar obstakels, geboetseerd op de mal van de hindoeïstische filosofie die een constante cyclus tussen dood en wedergeboorte voorstaat. Renoir geeft de kleurenrijkdom van India in haast impressionistisch Technicolor weer.
Een bourgeois gezin uit Parijs leent een auto om een dag naar het platteland te gaan. Zowel de moeder als de dochter beleven die namiddag een amoreuze ontmoeting. In deze, nooit echt afgewerkte, maar tien jaar na datum van opname alsnog uitgebrachte, kortfilm presenteert Renoir een confrontatie tussen de schilderkunst van zijn vader en de schrijfkunst van Guy de Maupassant, twee grote namen uit de Franse kunstwereld die elkaar kenden maar “niets gemeen hadden”. Het resultaat is een even kluchtige als melancholische meditatie over het verstrijken der tijd en dat ene moment dat we ons nog jarenlang zullen herinneren.
LA GRANDE ILLUSION
Als zeker Joseph Goebbels je film aanduidt als “cinemateografische publieke vijand nummer 1”, moet je wel goed bezig zijn en dit is exact wat er gebeurde met RenoirsLA GRANDE ILLUSION; een film over die andere, eerdere oorlog maar vooral een film over menselijke solidariteit en het humanistische geloof dat ondanks alles de mens niet een wolf voor zijn medemens is. De actie van LA GRANDE ILLUSION speelt zich af in een gevangenis voor soldaten ver weg van het front van de Eerste Wereldoorlog waar de geschiedenis haar bloedige gang gaat. Fransen en Duitsers verblijven noodgedwongen in elkaars nabijheid, eerder gescheiden door klassenverhoudingen dan nationaliteit. De gevangenen bedenken een plan om te ontsnappen en dat levert enkele van de meest memorabele en gekopieerde scènes uit Renoirs universum op. Het graven van de tunnel is een race tegen de tijd en dan nog is het vraag wat gedaan eenmaal buiten de muren.
Capt. de Boeldieu (Pierre Fresnay): “A quoi sert un terrain de golf ? A jouer au golf. Un court de tennis ? A jouer au tennis. Eh bien un camp de prisonniers, ça sert à s'évader”
“Renoir, the grand humanist filmmaker, spoke for all that’s best about people at a time when people were in danger of becoming their worst.” – Lisa Schwarzbaum, Entertainment Weekly
“The script sears like a whip-crack, with one-liners peppering the action, yet never getting in the way of the film’s emotional depth.” – Amber Wilkinson, Eye for Film
“A deeply compassionate, never sentimentalized threnody for the European aristocracy rendered obsolete as the dodo bird by WWI’s catastrophic carnage, Jean Renoir’s Grand Illusion now stands as a universally recognized masterpiece, consistently ranked near the top in annual polls and film critics’ lists.” – Budd Wilkins, Slant Magazine
Een nieuwe Renoir, een nieuwe driehoeksverhouding! Met zijn laatste Amerikaanse productie wilde Renoir ‘een liefdesverhaal louter voortgestuwd door passie maken’ en het resultaat was THE WOMAN ON THE BEACH. Een strandmeester die door zijn ervaringen in de Tweede Wereldoorlog aan PTSD lijdt, ontmoet op een dag een donkerharige vrouw (Joan Bennett) te paard galloperend over het strand. In tegenstelling tot het brave meisje dat thuis op hem wacht, weet deze schoonheid hem wel te overdonderen. Minpunt is dan weer dat zij thuis een man heeft zitten; een oude schilder die door zijn vrouw tijdens een ruzie aangevallen werd en zijn zicht verloren is. De badmeester, wier emotionele toestand sowieso al labiel was, komt vast te zitten in het manipulatieve spel van de vrouw en haar echtgenoot. Een spel dat misschien wel gewoon liefde heet.
