Fanny Brice (Barbra Streisand) is op het hoogtepunt van haar muzikale carrière. Maar dan botst ze op een hoop tegenslagen. Haar man Nick (Omar Sharif) vraagt de scheiding aan en door de economische crisis wordt Brices laatste Broadwayshow geannuleerd.
Fanny ontmoet de vrijpostige Billy Rose (James Caan), de eigenaar van een nachtclub en een getalenteerde componist. Ze laat zich overhalen om een show op te zetten die Billy zal produceren. Ook op persoonlijk vlak groeien de twee dichter naar elkaar toe…
"Er was eens een bos waar iedereen heel hard werkte.
De winter stond voor de deur dus alle dieren moesten eten zoeken.
Alleen één dier, Krekel, speelde en danste, zong liedjes, verzon grappen, rijmen en moppen.
Ze gaf optredens, maar werkte niet.
Zippi, de kleine mier, was haar allergrootste fan.
Toen de winter kwam, haastten Konijn, Vogel, Beer en Mier zich naar hun holen.
Alleen Krekel bleef achter.
Zonder eten en zonder dak boven haar hoofd.
Had ze maar gewerkt zoals de andere dieren, denkt u dan.
En zo dachten die andere dieren er ook over.
Maar dat is niet het einde van dit verhaal.
Gelukkig maar."
Zippi is een filosofische voorstelling voor kleuters en volwassenen over de plaats van de kunstenaar in de kapitalistische ratrace. Zoals de fabel van de Krekel en de Mier, maar dan echt om te lachen.
"Er was eens een bos waar iedereen heel hard werkte.
De winter stond voor de deur dus alle dieren moesten eten zoeken.
Alleen één dier, Krekel, speelde en danste, zong liedjes, verzon grappen, rijmen en moppen.
Ze gaf optredens, maar werkte niet.
Zippi, de kleine mier, was haar allergrootste fan.
Toen de winter kwam, haastten Konijn, Vogel, Beer en Mier zich naar hun holen.
Alleen Krekel bleef achter.
Zonder eten en zonder dak boven haar hoofd.
Had ze maar gewerkt zoals de andere dieren, denkt u dan.
En zo dachten die andere dieren er ook over.
Maar dat is niet het einde van dit verhaal.
Gelukkig maar."
Zippi is een filosofische voorstelling voor kleuters en volwassenen over de plaats van de kunstenaar in de kapitalistische ratrace. Zoals de fabel van de Krekel en de Mier, maar dan echt om te lachen.
Yuku zingt en speelt zich een weg van lied naar lied in dit levendige avontuur vol verrassende vriendschappen en aanstekelijke muziek.
Yuku, het oudste kind uit een grote muizenfamilie, moet de voedselvoorraad bewaken. Maar ze luistert liever naar haar oma, een meesterlijke verteller met een wonderlijke ukelele. Wanneer het einde van oma’s leven nadert, vertrekt Yuku op een muzikale zoektocht naar de eeuwig lichtgevende Himalayabloem, zodat oma die kan meenemen op haar ‘laatste reis’.
Een muzikaal avontuur met de stemmen van o.a. Bent Van Looy, Gloria Monserez, Tine Embrechts, Lucas Van den Eynde, Lotte Villays en Ben Segers.
De Morgen: Luimige liedjes in een inventieve animatiefilm. Dit sprookje is een voltreffer!
De Standaard: Een kleurrijk en muzikaal plezier. Yuku is een knuffelbaarder avontuur.
Sneeuwwitje en Roodkapje worden beste vriendinnen. Lusten wolven liever biggetjes, grootmoeders of kleine kinderen? Jacob is verliefd op zijn buurmeisje Cindy, maar zij heeft een oogje op de prins. En waar komt die gigantische bonenstaak in Jacobs tuin plots vandaan? Onder het alziend oog van de boze wolf lopen sprookjesfiguren elkaar voortdurend voor de voeten.
De verfilming van Roald Dahls Gruwelijke rijmen brengt een hele parade sprookjesfiguren bij elkaar in een ingenieus verhaal voor alle leeftijden. Even hilarisch als poëtisch, vol ondeugende twists en verrassende ontknopingen.
Joris Van de Moortel, Mauro Pawlowski, Thomas de Prins,...
music
archief
In de Urganic Kammer wordt je een experimentele muzikale performance geserveerd.
Een voorgerecht van Glas en Rook gevolgd door een Wax soep, Vuur als hoofdgerecht in balans met Natuur en gegarneerd met Wit, gedeserteerd (sic.) met Vandaal.
De chef van deze ALLE alchemistische keuken IS VERLOREN maar probeert ons desondanks, zonder medeweten, geleid door een handvol obers, naar onze stoelen aan tafel te brengen.
Geserveerd vanaf 20u30, gaat het koken ongeveer 2 kanten van een 12 “ vinyl (40 minuten, red.) door, dus kom niet te laat voor het avondeten.
Texas, jaren 50. Hud Bannon woont met zijn vader Homer en neef Lonnie op een veeranch. Door Huds arrogantie en alcoholisme staat de relatie met zijn vader onder druk. Die vreest dat Hud een negatieve invloed heeft op Lonnie. Wanneer het vee ziek wordt, komen vader en zoon opnieuw lijnrecht tegenover elkaar te staan.
"Newman is at his very best, and the cinematography is backing him up every step of the way. Must-see material." - Adam Smith, Empire
Lees meer:
The Photography of Hud - interview door Herb A. Lightman - American Cinematographer, May 2017
De wereld is een mysterieuze plek wanneer deze gezien wordt door de ogen van een dier. EO (“eee-ohhh”), een grijze ezel met melancholische ogen, ontmoet zowel goede als slechte mensen op zijn levenspad door het hedendaagse Polen en Italië. Hij ondergaat vreugde en pijn, de willekeur van het rad van fortuin, maakt van zijn geluk een ramp en zijn wanhoop dan weer een onverwachte meevaller. Maar in tegenstelling tot de mens, verliest hij nooit zijn onschuld. De Poolse legende Jerzy Skolimowski levert een visueel experimentele aanvulling op Robert Bresson’s zwart-wit drama ‘Au Hasard Balthazar’ uit 1966.
EO deelde in 2022 de Prix du Jury in Cannes met LE OTTO MONTAGNE (Felix van Groeningen en Charlotte Vandermeersch). EO is naast CLOSE (Lukas Dhont) ook een van de vijf kanshebbers op de Oscar voor beste buitenlandse film 2023.
★★★★★ 'Vivid meditation on power through the eyes of a donkey' Financial Times
★★★★★ 'Soulful and mysterious, this donkey odyssey is an unforgettable experience' Time Out
Naar aanleiding van de zware aardbevingen in Turkije en Syrië toont De Cinema de documentaire Waiting (Beklemek) van filmmaker Bülent Öztürk.
De film werd in 2012 o.a. de Beste Documentaire Film op het International Film Festival van Ankara, kreeg op de TRT Documentary Days in Istanbul de prijs voor Beste Documentaire en werd meermaals op de Turkse zender TRT getoond.
“In de herfst van 2011 vond in het Oosten van Turkije (in de provincie Van aan de grens met Iran) een zware aardbeving plaats. Ik was toen net afgestudeerd als filmmaker aan het RITCS. De aardbeving speelde zich af op zo’n 600 km van mijn geboortedorp. Samen met cameravrouw Hadewych Cocquyt en geluidsman Pol Vanlaer ben ik naar de plek van de aardbeving vertrokken.”
Waiting (Beklemek) is een beklijvende documentaire over de nasleep van de verwoestende aardbeving die op 23 oktober 2011 het oosten van Turkije trof. De film volgt het schuldgevoel van een vader (Siddik) en de overlevingsdrang van twee straatarme tieners (Atilla en Eso), die op hun manier proberen om te gaan met de gevolgen van de natuurramp. Het dagelijkse leven van de bewoners en de impact hiervan op de streek worden adembenemend in beeld gebracht.
Na de aardbevingen van afgelopen week in Syrië en Turkije, o.a. in Bülent zijn geboortestreek Urfa/Gaziantep, voelt hij opnieuw de noodzaak om de tijd even stil te leggen. Geen focus op het dodencijfer, maar wel op de diep verborgen menselijke emoties in een land dat de Aanbestedingswet al 192 keer heeft gewijzigd. Momenteel zijn er geen financiële middelen om de film te maken. Öztürk organiseert een crowdfunding die je kan steunen via https://gofund.me/7e74b13b. Alle opbrengsten van de vertoning van Waiting in De Cinema gaan naar de realisering van het nieuwe project.
"Er was eens een bos waar iedereen heel hard werkte.
De winter stond voor de deur dus alle dieren moesten eten zoeken.
Alleen één dier, Krekel, speelde en danste, zong liedjes, verzon grappen, rijmen en moppen.
Ze gaf optredens, maar werkte niet.
Zippi, de kleine mier, was haar allergrootste fan.
Toen de winter kwam, haastten Konijn, Vogel, Beer en Mier zich naar hun holen.
Alleen Krekel bleef achter.
Zonder eten en zonder dak boven haar hoofd.
Had ze maar gewerkt zoals de andere dieren, denkt u dan.
En zo dachten die andere dieren er ook over.
Maar dat is niet het einde van dit verhaal.
Gelukkig maar."
Zippi is een filosofische voorstelling voor kleuters en volwassenen over de plaats van de kunstenaar in de kapitalistische ratrace. Zoals de fabel van de Krekel en de Mier, maar dan echt om te lachen.
"Er was eens een bos waar iedereen heel hard werkte.
De winter stond voor de deur dus alle dieren moesten eten zoeken.
Alleen één dier, Krekel, speelde en danste, zong liedjes, verzon grappen, rijmen en moppen.
Ze gaf optredens, maar werkte niet.
Zippi, de kleine mier, was haar allergrootste fan.
Toen de winter kwam, haastten Konijn, Vogel, Beer en Mier zich naar hun holen.
Alleen Krekel bleef achter.
Zonder eten en zonder dak boven haar hoofd.
Had ze maar gewerkt zoals de andere dieren, denkt u dan.
En zo dachten die andere dieren er ook over.
Maar dat is niet het einde van dit verhaal.
Gelukkig maar."
Zippi is een filosofische voorstelling voor kleuters en volwassenen over de plaats van de kunstenaar in de kapitalistische ratrace. Zoals de fabel van de Krekel en de Mier, maar dan echt om te lachen.
Jacques Tati’s visueel verwonderlijke meesterwerk PLAYTIME is opgebouwd rond zes sequenties en linkt twee personages, Monsieur Hulot en de Amerikaanse toeriste Barbara, aan elkaar gedurende het verloop van een dag. Monsieur Hulot dwaalt verward door een onherkenbaar, high-tech Parijs. Hij loopt verloren in het doolhof van moderne architectuur, aangevuld met de laatste nieuwe technische gadgets. Monsieur Hulot raakt verstrikt in een toeristische invasie en wordt gedwongen om Parijs rond te struinen met een groep Amerikaanse toeristen. En dat creëert chaos alom. Het komische en inventieve PLAYTIME vult elke scène met visuele gags en personages die de urbanisatie van het moderne leven tegelijkertijd vieren en becommentariëren.
""Playtime," is Jacques Tati's most brilliant film" - Vincent Canby, The New York Times,
"The most visually inventive film of the 60s is also one of the funniest." - Dave Kehr, Chicago Reader, May 17, 1985
"French actor-filmmaker Jacques Tati’s 1967 masterpiece still holds up as a feast of subtle sight gags, playful noise and, above all, visual wonders." - Dave Calhoun, Time Out, Tuesday 4 November 2014
De wereld is een mysterieuze plek wanneer deze gezien wordt door de ogen van een dier. EO (“eee-ohhh”), een grijze ezel met melancholische ogen, ontmoet zowel goede als slechte mensen op zijn levenspad door het hedendaagse Polen en Italië. Hij ondergaat vreugde en pijn, de willekeur van het rad van fortuin, maakt van zijn geluk een ramp en zijn wanhoop dan weer een onverwachte meevaller. Maar in tegenstelling tot de mens, verliest hij nooit zijn onschuld. De Poolse legende Jerzy Skolimowski levert een visueel experimentele aanvulling op Robert Bresson’s zwart-wit drama ‘Au Hasard Balthazar’ uit 1966.
EO deelde in 2022 de Prix du Jury in Cannes met LE OTTO MONTAGNE (Felix van Groeningen en Charlotte Vandermeersch). EO is naast CLOSE (Lukas Dhont) ook een van de vijf kanshebbers op de Oscar voor beste buitenlandse film 2023.
★★★★★ 'Vivid meditation on power through the eyes of a donkey' Financial Times
★★★★★ 'Soulful and mysterious, this donkey odyssey is an unforgettable experience' Time Out
De charmante en arrogante zwerver Hal Carter (William Holden) arriveert op het weekend van Labor Day in een dorpje in Kansas om een oude vriend op te zoeken. In plaats van de man om een job te vragen, zoals gepland, verleidt hij diens vriendin, haar zus en de lerares van de plaatselijke school tijdens de jaarlijkse Labor Day picknick.
"Er was eens een bos waar iedereen heel hard werkte.
De winter stond voor de deur dus alle dieren moesten eten zoeken.
Alleen één dier, Krekel, speelde en danste, zong liedjes, verzon grappen, rijmen en moppen.
Ze gaf optredens, maar werkte niet.
Zippi, de kleine mier, was haar allergrootste fan.
Toen de winter kwam, haastten Konijn, Vogel, Beer en Mier zich naar hun holen.
Alleen Krekel bleef achter.
Zonder eten en zonder dak boven haar hoofd.
Had ze maar gewerkt zoals de andere dieren, denkt u dan.
En zo dachten die andere dieren er ook over.
Maar dat is niet het einde van dit verhaal.
Gelukkig maar."
Zippi is een filosofische voorstelling voor kleuters en volwassenen over de plaats van de kunstenaar in de kapitalistische ratrace. Zoals de fabel van de Krekel en de Mier, maar dan echt om te lachen.
"Er was eens een bos waar iedereen heel hard werkte.
De winter stond voor de deur dus alle dieren moesten eten zoeken.
Alleen één dier, Krekel, speelde en danste, zong liedjes, verzon grappen, rijmen en moppen.
Ze gaf optredens, maar werkte niet.
Zippi, de kleine mier, was haar allergrootste fan.
Toen de winter kwam, haastten Konijn, Vogel, Beer en Mier zich naar hun holen.
Alleen Krekel bleef achter.
Zonder eten en zonder dak boven haar hoofd.
Had ze maar gewerkt zoals de andere dieren, denkt u dan.
En zo dachten die andere dieren er ook over.
Maar dat is niet het einde van dit verhaal.
Gelukkig maar."
Zippi is een filosofische voorstelling voor kleuters en volwassenen over de plaats van de kunstenaar in de kapitalistische ratrace. Zoals de fabel van de Krekel en de Mier, maar dan echt om te lachen.
De wereld is een mysterieuze plek wanneer deze gezien wordt door de ogen van een dier. EO (“eee-ohhh”), een grijze ezel met melancholische ogen, ontmoet zowel goede als slechte mensen op zijn levenspad door het hedendaagse Polen en Italië. Hij ondergaat vreugde en pijn, de willekeur van het rad van fortuin, maakt van zijn geluk een ramp en zijn wanhoop dan weer een onverwachte meevaller. Maar in tegenstelling tot de mens, verliest hij nooit zijn onschuld. De Poolse legende Jerzy Skolimowski levert een visueel experimentele aanvulling op Robert Bresson’s zwart-wit drama ‘Au Hasard Balthazar’ uit 1966.
EO deelde in 2022 de Prix du Jury in Cannes met LE OTTO MONTAGNE (Felix van Groeningen en Charlotte Vandermeersch). EO is naast CLOSE (Lukas Dhont) ook een van de vijf kanshebbers op de Oscar voor beste buitenlandse film 2023.
★★★★★ 'Vivid meditation on power through the eyes of a donkey' Financial Times
★★★★★ 'Soulful and mysterious, this donkey odyssey is an unforgettable experience' Time Out
Vijf kortfilms van jonge Palestijnse cineasten van Dar al-Kalima University te Bethlehem (Palestina) geven een rechtstreekse en ongecensureerde inkijk in het dagelijkse leven aan de andere kant van de beruchte muur die het Midden-Oosten verdeelt.
Deze cinema-avond, waarbij een aantal van de Palestijnse cineasten ook te gast zijn, kwam tot stand in samenwerking met Dar al-Kalima University en het Koninklijk Conservatorium Antwerpen.
Verder vertonen we van Palestijns regisseur en Brusselaar Michel Khleifi, die in zijn oeuvre de turbulente geschiedenis van zijn land – en het verlies van ‘land’ – verbeeldt, kortfilm MA’LOUL FÊTE SA DESTRUCTION (1985).
Op het programma:
THE LIVING OF THE PIGEONS, Baha’ AbuShanab, 16’10’’
"Er was eens een bos waar iedereen heel hard werkte.
De winter stond voor de deur dus alle dieren moesten eten zoeken.
Alleen één dier, Krekel, speelde en danste, zong liedjes, verzon grappen, rijmen en moppen.
Ze gaf optredens, maar werkte niet.
Zippi, de kleine mier, was haar allergrootste fan.
Toen de winter kwam, haastten Konijn, Vogel, Beer en Mier zich naar hun holen.
Alleen Krekel bleef achter.
Zonder eten en zonder dak boven haar hoofd.
Had ze maar gewerkt zoals de andere dieren, denkt u dan.
En zo dachten die andere dieren er ook over.
Maar dat is niet het einde van dit verhaal.
Gelukkig maar."
Zippi is een filosofische voorstelling voor kleuters en volwassenen over de plaats van de kunstenaar in de kapitalistische ratrace. Zoals de fabel van de Krekel en de Mier, maar dan echt om te lachen.
De wereld is een mysterieuze plek wanneer deze gezien wordt door de ogen van een dier. EO (“eee-ohhh”), een grijze ezel met melancholische ogen, ontmoet zowel goede als slechte mensen op zijn levenspad door het hedendaagse Polen en Italië. Hij ondergaat vreugde en pijn, de willekeur van het rad van fortuin, maakt van zijn geluk een ramp en zijn wanhoop dan weer een onverwachte meevaller. Maar in tegenstelling tot de mens, verliest hij nooit zijn onschuld. De Poolse legende Jerzy Skolimowski levert een visueel experimentele aanvulling op Robert Bresson’s zwart-wit drama ‘Au Hasard Balthazar’ uit 1966.
EO deelde in 2022 de Prix du Jury in Cannes met LE OTTO MONTAGNE (Felix van Groeningen en Charlotte Vandermeersch). EO is naast CLOSE (Lukas Dhont) ook een van de vijf kanshebbers op de Oscar voor beste buitenlandse film 2023.
★★★★★ 'Vivid meditation on power through the eyes of a donkey' Financial Times
★★★★★ 'Soulful and mysterious, this donkey odyssey is an unforgettable experience' Time Out
Evelyn is een huisvrouw die ontevreden is met hoe haar leven is uitgedraaid. Op een dag ontmoet ze de bejaarde Mrs. Ninny Threadgoode. Zij deelt verhalen uit haar jeugd, over twee jonge vrouwen die in de jaren 30 leven en liefde deelden. De vriendschap tussen de twee meisjes, Idgie en Ruth, inspireert Evelyn om haar leven en geluk in eigen handen te nemen. Met een intro door Girls on Film.
Gezondheid is je grootste goed. Daarover zijn we het allemaal eens. Maar wat moet je dan eten om gezond te worden? Daarover durven de meningen al eens uiteenlopen. Viviane Van Dyck leerde 20 jaar geleden de eeuwenoude Oosterse Yin/Yang filosofie kennen en maakte er haar levenswerk van om die via haar kooklessen en kookboeken te verspreiden. Appetijtelijk en helder legt ze uit hoe en waarom je best volwaardig, plantaardig en evenwichtig eet. Deze Valentijn eten we food for thought!
Het eiland vertelt een verhaal.
Hier verdwijnen de dingen en wat verdwijnt laat geen sporen na.
Een palmboom en een steen kijken naar de golven.
Een paar dagen geleden verdwenen in één adem alle vissen.
Ze denken na. Het lijkt alsof er op het eiland meer dingen verdwijnen
dan dat er nieuwe ontstaan.
Steen: Wat zijn vissen?
Palm: Hoe zal ik ze beschrijven? Ik zie de vorm niet zo goed meer voor me.
Vissen zijn denk ik rond zoals mijn stam of hoekig zoals bij jou?
Ze zijn bladgroen of zongeel. Hoe zien vissen er ook weer uit?
Vreemd, toen je me vroeg wat vissen waren, kon ik ze voor me zien en nu niet meer.
Eiland is een intieme object- en figurentheatervoorstelling voor iedereen vanaf 8 jaar.
Vanop de golven kijkt het publiek naar een eiland in verandering. In een cross-over tussen beeldende kunst en theater bouwt het collectief in een fotostudio beelden op en af en geeft zo een stem aan elementen in de natuur. Ze associëren met een jong publiek over rust en eenzaamheid en de invloed van mensen op hun omgeving.
Het eiland vertelt een verhaal.
Hier verdwijnen de dingen en wat verdwijnt laat geen sporen na.
Een palmboom en een steen kijken naar de golven.
Een paar dagen geleden verdwenen in één adem alle vissen.
Ze denken na. Het lijkt alsof er op het eiland meer dingen verdwijnen
dan dat er nieuwe ontstaan.
Steen: Wat zijn vissen?
Palm: Hoe zal ik ze beschrijven? Ik zie de vorm niet zo goed meer voor me.
Vissen zijn denk ik rond zoals mijn stam of hoekig zoals bij jou?
Ze zijn bladgroen of zongeel. Hoe zien vissen er ook weer uit?
Vreemd, toen je me vroeg wat vissen waren, kon ik ze voor me zien en nu niet meer.
Eiland is een intieme object- en figurentheatervoorstelling voor iedereen vanaf 8 jaar.
Vanop de golven kijkt het publiek naar een eiland in verandering. In een cross-over tussen beeldende kunst en theater bouwt het collectief in een fotostudio beelden op en af en geeft zo een stem aan elementen in de natuur. Ze associëren met een jong publiek over rust en eenzaamheid en de invloed van mensen op hun omgeving.
Het eiland vertelt een verhaal.
Hier verdwijnen de dingen en wat verdwijnt laat geen sporen na.
Een palmboom en een steen kijken naar de golven.
Een paar dagen geleden verdwenen in één adem alle vissen.
Ze denken na. Het lijkt alsof er op het eiland meer dingen verdwijnen
dan dat er nieuwe ontstaan.
Steen: Wat zijn vissen?
Palm: Hoe zal ik ze beschrijven? Ik zie de vorm niet zo goed meer voor me.
Vissen zijn denk ik rond zoals mijn stam of hoekig zoals bij jou?
Ze zijn bladgroen of zongeel. Hoe zien vissen er ook weer uit?
Vreemd, toen je me vroeg wat vissen waren, kon ik ze voor me zien en nu niet meer.
Eiland is een intieme object- en figurentheatervoorstelling voor iedereen vanaf 8 jaar.
Vanop de golven kijkt het publiek naar een eiland in verandering. In een cross-over tussen beeldende kunst en theater bouwt het collectief in een fotostudio beelden op en af en geeft zo een stem aan elementen in de natuur. Ze associëren met een jong publiek over rust en eenzaamheid en de invloed van mensen op hun omgeving.
Texas, jaren 50. Hud Bannon woont met zijn vader Homer en neef Lonnie op een veeranch. Door Huds arrogantie en alcoholisme staat de relatie met zijn vader onder druk. Die vreest dat Hud een negatieve invloed heeft op Lonnie. Wanneer het vee ziek wordt, komen vader en zoon opnieuw lijnrecht tegenover elkaar te staan.
"Newman is at his very best, and the cinematography is backing him up every step of the way. Must-see material." - Adam Smith, Empire
Lees meer:
The Photography of Hud - interview door Herb A. Lightman - American Cinematographer, May 2017
Het eiland vertelt een verhaal.
Hier verdwijnen de dingen en wat verdwijnt laat geen sporen na.
Een palmboom en een steen kijken naar de golven.
Een paar dagen geleden verdwenen in één adem alle vissen.
Ze denken na. Het lijkt alsof er op het eiland meer dingen verdwijnen
dan dat er nieuwe ontstaan.
Steen: Wat zijn vissen?
Palm: Hoe zal ik ze beschrijven? Ik zie de vorm niet zo goed meer voor me.
Vissen zijn denk ik rond zoals mijn stam of hoekig zoals bij jou?
Ze zijn bladgroen of zongeel. Hoe zien vissen er ook weer uit?
Vreemd, toen je me vroeg wat vissen waren, kon ik ze voor me zien en nu niet meer.
Eiland is een intieme object- en figurentheatervoorstelling voor iedereen vanaf 8 jaar.
Vanop de golven kijkt het publiek naar een eiland in verandering. In een cross-over tussen beeldende kunst en theater bouwt het collectief in een fotostudio beelden op en af en geeft zo een stem aan elementen in de natuur. Ze associëren met een jong publiek over rust en eenzaamheid en de invloed van mensen op hun omgeving.
Reclamemakelaar Jim Blandings (Cary Grant) woont met zijn vrouw Muriel (Myrna Loy) en hun twee dochters in een klein appartement in New York. Wanneer het ruimtetekort penibel wordt, besluiten Jim en Muriel te verhuizen naar Connecticut. Ze vinden er een ‘opknappertje’ met het potentieel om hun droomhuis te worden. Het oude huis onthult al snel vele gebreken en wordt een bodemloze geldput voor de Blandings. Zullen ze ooit hun droomhuis kunnen bouwen? Naar het populaire boek van Eric Hodgins.
Point of U is terug voor zijn 4de editie! Point of U is hét festival en heeft één doel voor ogen: jonge filmmakers (rookie en pro), YouTubers, TikTokkers, vloggers en onlinevideocontentfreaks samenbrengen om te experimenteren en te brainstormen over de toekomst van beeldcultuur en verticale film.
Tijdens deze editie verandert De Studio drie dagen lang in een beeldcultuurbad. Point Of U bestaat enerzijds uit een competitie voor verticale film (Fictie/ factual), met in de jury Bad Boys Adil & Bilall, Flo Windey, Joffrey Anane & Loubna Khalkali. Er is een vette prijzenpot te winnen van maar liefst € 2.500.
Regels:
- film verticaal
- kies een categorie: fictie / feitelijk
- 10' maximum
- mp4 of .mov bestand
- zend je video naar info@pointofufest.com
- deadline: 31/01/2023
Naast de filmcompetitie zijn er explore rooms, talks, DIY-workshops en screenings op het groot scherm. Line-up highlights zijn: Matteo Simoni, Flo Windey, Joffrey Anane, Kurkdroog, Oski, Maimouna Badje, Le Voyage de Talia & Ender Scholtens. En op de openingsavond houden we - uiteraard - een grave party met als DJ's Tola OG & Sven van Alboom!
Ben je dol op online videocontent en film? Laat je passie los op Point of U, de ontmoetingsplek voor creatievelingen die net zo gepassioneerd zijn als jij!
Hoog bezoek in De Cinema! Regisseur Luc Dardenne komt op 1 juni na de vertoning van TORI ET LOKITA spreken over zijn oeuvre in een Q&A met filmdocent Wouter Hessels en het publiek.
Met TORI ET LOKITA houden tweevoudig Gouden Palmwinnaars Jean-Pierre en Luc Dardenne de kijker een spiegel voor. Hun hartverscheurende observaties over de samenleving waarin we leven, confronteren ons met dat wat we niet willen zien.
Twee tieners zijn Afrika ontvlucht en in België terechtgekomen. De harde realiteit van het vluchtelingenleven brengt Tori (Pablo Schils) en Lokita (Joely Mbundu) tot elkaar. Samen proberen ze een leven op te bouwen als broer en zus. Een verblijfsvergunning blijkt moeilijk te krijgen, waardoor ze van verschillende kanten in het nauw worden gedreven. Tori en Lokita lijken onzichtbaar voor de wereld om hen heen, maar gelukkig hebben ze elkaar.
Zoals vaker werkten de Dardennes met onervaren acteurs. De chemie tussen Pablo Schils en Joely Mbundu is fenomenaal en laat niemand onberoerd. Voor TORI ET LOKITA werden de Dardennes op het Filmfestival van Cannes bekroond met de speciale prijs ter gelegenheid van de 75e editie van het festival.
★★★★ Emotioneel treffend - De Standaard
★★★★ Hun mooiste film in jaren - De Morgen
★★★★ Voor de helft is de film een hartverwarmende ode aan een krachtige vriendschap en jeugdige geestdrift. De andere helft is bikkelhard. Het contrast tussen die twee kanten is confronterend. - Knack Focus
★★★★ Een vaderlandse film om trots op te zijn over een vaderlandse situatie om zich voor te schamen. - Bruzz
De film grijpt je al na enkele minuten aan en laat je niet meer los.
- Vertigo
Jong koppel Margot en Tyler reizen naar een afgelegen elite-eiland om te dineren in een exclusief restaurant. Daar heeft een mysterieuze topchef een overdadig en duur menu voorbereid. Maar al snel wordt duidelijk dat de pretentieuze gasten een schokkende avond te wachten staat. Het begrip consumeren krijgt een hilarische en angstaanjagende betekenis in deze zwarte komedie van Mark Mylod.
Point of U is terug voor zijn 4de editie! Point of U is hét festival en heeft één doel voor ogen: jonge filmmakers (rookie en pro), YouTubers, TikTokkers, vloggers en onlinevideocontentfreaks samenbrengen om te experimenteren en te brainstormen over de toekomst van beeldcultuur en verticale film.
Tijdens deze editie verandert De Studio drie dagen lang in een beeldcultuurbad. Point Of U bestaat enerzijds uit een competitie voor verticale film (Fictie/ factual), met in de jury Bad Boys Adil & Bilall, Flo Windey, Joffrey Anane & Loubna Khalkali. Er is een vette prijzenpot te winnen van maar liefst € 2.500.
Regels:
- film verticaal
- kies een categorie: fictie / feitelijk
- 10' maximum
- mp4 of .mov bestand
- zend je video naar info@pointofufest.com
- deadline: 31/01/2023
Naast de filmcompetitie zijn er explore rooms, talks, DIY-workshops en screenings op het groot scherm. Line-up highlights zijn: Matteo Simoni, Flo Windey, Joffrey Anane, Kurkdroog, Oski, Maimouna Badje, Le Voyage de Talia & Ender Scholtens. En op de openingsavond houden we - uiteraard - een grave party met als DJ's Tola OG & Sven van Alboom!
Ben je dol op online videocontent en film? Laat je passie los op Point of U, de ontmoetingsplek voor creatievelingen die net zo gepassioneerd zijn als jij!
Yuku zingt en speelt zich een weg van lied naar lied in dit levendige avontuur vol verrassende vriendschappen en aanstekelijke muziek.
Yuku, het oudste kind uit een grote muizenfamilie, moet de voedselvoorraad bewaken. Maar ze luistert liever naar haar oma, een meesterlijke verteller met een wonderlijke ukelele. Wanneer het einde van oma’s leven nadert, vertrekt Yuku op een muzikale zoektocht naar de eeuwig lichtgevende Himalayabloem, zodat oma die kan meenemen op haar ‘laatste reis’.
Een muzikaal avontuur met de stemmen van o.a. Bent Van Looy, Gloria Monserez, Tine Embrechts, Lucas Van den Eynde, Lotte Villays en Ben Segers.
De Morgen: Luimige liedjes in een inventieve animatiefilm. Dit sprookje is een voltreffer!
De Standaard: Een kleurrijk en muzikaal plezier. Yuku is een knuffelbaarder avontuur.
Sneeuwwitje en Roodkapje worden beste vriendinnen. Lusten wolven liever biggetjes, grootmoeders of kleine kinderen? Jacob is verliefd op zijn buurmeisje Cindy, maar zij heeft een oogje op de prins. En waar komt die gigantische bonenstaak in Jacobs tuin plots vandaan? Onder het alziend oog van de boze wolf lopen sprookjesfiguren elkaar voortdurend voor de voeten.
De verfilming van Roald Dahls Gruwelijke rijmen brengt een hele parade sprookjesfiguren bij elkaar in een ingenieus verhaal voor alle leeftijden. Even hilarisch als poëtisch, vol ondeugende twists en verrassende ontknopingen.
Deze installatie is doorlopend te beleven van 14u tot 18u tijdens Erfgoeddag.
De Studio nodigde in 2019 Herwig Ilegems uit om in het kader van ‘Mens & dier’ zijn video-installatie Head to Head te presenteren.
In Head to Head heeft Herwig Ilegems (1962) een letterlijke tête-à-tête met verschillende dieren. Hij legt voorzichtig zijn voorhoofd op de snavel, neus of het voorhoofd van een dier. Laat die dit toe? Ilegems heeft geen idee. Hij wil het dier niet dwingen en probeert daarom eerst een vertrouwensrelatie te laten ontstaan. In de vertederende korte film zie je hoe hij zich laat troosten door een struisvogel, neusje-neusje doet met een alpaca en de hoorns van een stier probeert te ontwijken.
Head to Head is een aandoenlijk schouwspel van acteur en regisseur Herwig Ilegems die verschillende dieren benadert vanuit een positie van gelijkwaardigheid. Hij toont niet de overheersende mens en het getemde (huis)dier, maar zet – zonder woorden – de klassieke mens-dierverhoudingen op hun kop. Bij elk dier start hij op dezelfde ooghoogte, hij zoekt oogcontact, volgt de blik en kopieert het gedrag. Wanneer hij merkt dat het dier op zijn gemak is, probeert Ilegems zijn hoofd op die van het dier te laten rusten – en dat is niet altijd ongevaarlijk met een waterbuffel, uil of struisvogel.
‘We raken als mens steeds verder verwijderd van de natuur. Dat merkte ik tijdens het maken van Head to Head. Bij de dieren voelde het alsof ik in een andere realiteit belandde.’ – Herwig Ilegems
Fanny Brice (Barbra Streisand) is op het hoogtepunt van haar muzikale carrière. Maar dan botst ze op een hoop tegenslagen. Haar man Nick (Omar Sharif) vraagt de scheiding aan en door de economische crisis wordt Brices laatste Broadwayshow geannuleerd.
Fanny ontmoet de vrijpostige Billy Rose (James Caan), de eigenaar van een nachtclub en een getalenteerde componist. Ze laat zich overhalen om een show op te zetten die Billy zal produceren. Ook op persoonlijk vlak groeien de twee dichter naar elkaar toe…
Jong koppel Margot en Tyler reizen naar een afgelegen elite-eiland om te dineren in een exclusief restaurant. Daar heeft een mysterieuze topchef een overdadig en duur menu voorbereid. Maar al snel wordt duidelijk dat de pretentieuze gasten een schokkende avond te wachten staat. Het begrip consumeren krijgt een hilarische en angstaanjagende betekenis in deze zwarte komedie van Mark Mylod.
De voorstelling Geen verhaal op vrijdag 10 februari wordt vervangen door De Uitnodiging. Ticketkopers worden persoonlijk gecontacteerd.
In 2021 maakte Laura van Dolron Geen verhaal, over de scheiding.
In 2022 maakte Laura van Dolron De Uitnodiging, over heelheid. Laura schreef een ode aan Mark. Aan liefde na scheiding. Over je hart openen. Nog een keer. En nu echt helemaal. Een ode aan haar geliefde en alle mensen die ondanks bindings- en verlatingsangst de sprong weer wagen.
“Je was heel de tijd al heel, ook al stond je hart in brand. Er was vrede in je tenen en de palm van je hand.”
Laura van Dolron staat bekend om haar stand-up philosophy, en ze is terug. Na een grote crisis raapt ze zichzelf bij elkaar samen met haar publiek. Voor iedereen die wel eens iets verloren is wat hij liever had gehouden. Voor iedereen wiens hart ooit brak, heel soms denkt dat het nooit meer lente wordt, troost nodig heeft. En een beetje liefde. Laura brengt het echte leven naar het theater en het theater naar het echte leven. Zo speelt ze in een afkickkliniek, in een hospice, een daklozenopvang en verwerkt ze haar ervaringen tot een voorstelling. En andersom.
Geen verhaal Intermittent fasting met taal. Onder het motto ‘niet spelen maar helen’ wordt het theater een veilige plek waar Laura op een nieuwe manier naar de werkelijkheid kijkt. Dit keer geen stand-up philosophy, maar sit-down spirituality. Op zoek naar de taal, voorbij het verhaal.
De Uitnodiging is een ode aan haar geliefde en alle mensen die ondanks bindings- en verlatingsangst de sprong weer wagen.
Laura schreef een ode aan Mark. Aan liefde na scheiding. Over je hart openen. Nog een keer. En nu echt helemaal. Een ode aan haar geliefde en alle mensen die ondanks bindings- en verlatingsangst de sprong weer wagen. De Uitnodiging: een feel good voorstelling voor getekende mensen.
Elk moment in je leven is een uitnodiging om de liefde opnieuw toe te laten. Om te spreken of te zwijgen, te troosten of te breken, een hand vast te pakken of in het licht te stappen. Luister naar je leven en neem De uitnodiging aan.
Zoals bij elk van haar voorstellingen gebruikt Laura zichzelf ook voor deze voorstelling als menselijk laboratorium. Genadeloos openhartig en nieuwsgierig onderzoekt ze de wereld via zichzelf en zichzelf via de wereld. Grote vragen maakt ze klein door ze op zichzelf te betrekken en het meest persoonlijke wordt universeel door de poëtische, herkenbare manier waarop zij het beschrijft.
"Van Dolron is een natuurkracht die de wereld zacht maakt, met haar helende, nuchtere woorden en haar positieve blik op de wereld." ★★★★★ NRC
"Eigenlijk is deze vorm van theater niet geschikt voor sterren, hooguit voor hartjes. Vier in dit geval." ★★★★ de Volkskrant
Friday Shorts: Het weekend inzetten met een kortfilm, een nagesprek met de maker(s) en nadien eentje - of meerdere - in de bar (a.k.a. De Café) van De Studio. Gezellig, toch? See you at De Cinema!
Neem tijdens deze editie je dansbenen mee want Manezz zorgt voor muziekjes.
IN LIMBO vertelt het verhaal van Simon die voor een hartverscheurende keuze staat. De telefoon gaat over. Zijn beslissing kan wel eens enorme gevolgen in zich dragen, maar hij krijgt raad uit onverwachte hoek. Een mentale strijd waaraan Simon dreigt ten onder te gaan. De hel barst los. Zal Simon voor altijd ‘in limbo’ blijven?
