Tijdens het Antwerp Art Weekend 2025 zal Het Orakel / The Oracle Gallery, de artist run space van Annea Lyvv Dreisz, huizen in De Studio en De Cinema met de tentoonstelling Walk a Mile in my Shoes.
De Studio zal transformeren in een theatrale schoenenwinkel. Een ruimte waar de geest van creativiteit en de essentie van identiteit samenkomen. Een uiteenlopende verzameling kunstenaars, elk met hun eigen unieke interpretaties van het schoeisel, zal een ‘schoenwerk’ presenteren dat tot verbazing, extase en nieuwe inzichten kan leiden.
De schoen, als krachtig symbool van iemands identiteit en overtuiging, blijft een bron van verbluffing. Ook Vincent van Gogh vond inspiratie in schoeisel. Hoe meer versleten en modderig deze waren, des te dieper de psychologische betekenis die zij impliceerden. Andy Warhol zei: “Ik maak schoenen omdat ik terugga naar mijn roots. In feite denk ik dat ik misschien niets anders dan schoenen moet maken vanaf nu." Deze woorden resoneren met de overtuiging van Het Orakel: wil je de ware persoonlijkheid van iemand leren kennen, kijk dan naar hun schoenen!
Terwijl het publiek in zijn eigen schoenen rondwandelt, contemplerend en peinzend over de verschillende paden die men betreedt, reikt de ervaring verder dan de muren van Het Orakel en De Studio. Om het theatrale aspect te benadrukken, zal de tentoonstelling zich in drie actes winden om de fascinerende tekst van het nummer Walk a Mile in my Shoes van Joe South. Dit nummer werpt een scherp licht op de kracht van menselijkheid en zijn goddelijke oorsprong, in een samenleving die steeds onmenselijker lijkt te worden. Het Orakel plaatst deze boodschap hoog op de agenda en gelooft dat Walk a Mile in my Shoes een krachtig geluid zal zijn tijdens AAW25: Walk a mile in my shoes
Yeah, before you abuse, criticize and accuse
Just walk a mile in my shoes!
Deelnemende kunstenaars:
the Oracle Group, AWAWA, Tamara Beheydt, Machteld Bernaerts, Guillaume Bijl, BUREN, Christine Clinckx, Tine Colen, Annea Lyvv Dreisz, Elise El Yousfi, Laura Geurten, Hamer Körmeling, Quinten Stimms, Joke Van Canneyt, Raphaël Vandeputte, Liesbet Waegemans, Bernadette Zdrazil
De galerijen, art spaces en musea in Antwerpen gooien vier dagen lang hun deuren open voor exposities, performances en lezingen. Beeldende kunst domineert vier dagen lang de stad.
Gloria, a.k.a. the Bat Woman, is een rijke, lucha libre worstelaar die in haar vrije tijd misdaad bestrijdt. De politie roept haar hulp in om een reeks moorden te onderzoeken van worstelaars die dood teruggevonden worden aan de kust van Acapulco. De slachtoffers lijken verdronken te zijn, maar tijdens de lijkschouwing kloppen enkele dingen niet. FBI agent Mario Robles en Gloria komen op het spoor van de excentrieke neurochirurg Dr. Eric Williams. Aan boord van zijn zwevende laboratorium, de Reptilicus, werkt de man aan een nieuwe bovenmenselijke mutantensoort: een leger van Gill Men om voor hem de macht over de oceanen te veroveren.
Regisseur Guillermo Del Toro beschrijft THE BAT WOMAN als een van zijn favoriete films en het uiterlijk van het monster uit de film was een inspiratiebron voor THE SHAPE OF WATER (2017). De heldin in THE BAT WOMAN is onbevreesd en een van de vele voorbeelden van vrouwelijke actiehelden in Mexicaanse cinema uit de jaren '60. De film zelf ontleent van het exploitation genre en valt in moderne termen binnen het genre van de B-film. Tegelijkertijd was hij cruciaal om de luchadoras – vrouwelijke worstelaars die ten tijde van de film niet mochten deelnemen aan wedstrijden in de ring – op het scherm en in de spotlight te brengen. Wij geven hen graag hun verdiende plaats terug in het pulp cult canon.
Deze film is onderdeel van ons programma (S)HEROES, waarmee we vrouwelijke actiehelden doorheen de filmgeschiedenis in de schijnwerper zetten.
ENG The film is in Spanish with English subtitles
Gloria, a.k.a. the Bat Woman, is a rich, lucha libre wrestler who fights crime in her spare time. The police have requested her help to investigate a series of murders of wrestlers who have been found dead at the coast of Acapulco. The victims seem to have drowned, but during the autopsies some things don’t add up. FBI agent Mario Rubles and Gloria track down the eccentric neurosurgeon Dr. Eric Williams. On board of his floating laboratory, the Reptilicus, the mad scientist is working on a new superhuman mutant species: an army of Gill Men to aid him in ruling the oceans.
Director Guillermo Del Toro describes THE BAT WOMAN as one of his favourite films and the image of the monster in the movie became an inspiration for THE SHAPE OF WATER (2017). The heroine in THE BAT WOMAN has no fear and is one of the many examples of female action heroes in Mexican cinema of the 60s. the film itself takes a page out of the book of the exploitation genre and is, in modern terms, part of the B-movie genre. But at the same time it was crucial as well to bring the luchadoras – female wrestlers who weren’t allowed to compete in the ring at the time of the film – to the screen and into the spotlight. We love to give them back their rightful spot in the pulp cult canon.
This is part of our programme (S)HEROES, which puts the spotlight on female action heroes throughout film history.
Wanneer een onbekende man je de optie geeft je leven te sparen “pour servir à l’état”, wat kies je dan? Dat is het dilemma waar Nikita mee geconfronteerd wordt, nadat ze in een waas van drugs en haat een politieagent doodschiet. Met een nieuwe identiteit, nieuwe waarden en dodelijke vaardigheden wordt de jonge vrouw opgeleid tot huurmoordenaar voor de overheid. Na drie jaar is ze klaar voor haar nieuwe leven, een gewoon leven totdat ze wordt opgeroepen om te doen waarvoor ze opgeleid werd. In haar normale leven ontmoet ze een warme man die haar de mogelijkheden van een leven met liefde toont. Maar hoe kan ze loskomen van haar verleden?
Actrice Anne Parillaud vertolkt Nikita op zo’n overtuigende manier, dat je haar van agressieve junkie ziet transformeren in een femme fatale, die mee de look van 90s actiefilms (en steeds vaker hun vrouwelijke actiehelden) heeft bepaald. In deze Franse psychologische thriller komt geweld en grunge samen in een punk esthetiek, die verschillende remakes en spin-offs inspireerde, waaronder het Hong Kongse BLACK CAT, het Amerikaanse POINT OF NO RETURN en het Zuid-Koreaans THE VILLAINESS.
Film als medium komt tot stand door de samenwerking tussen een groot aantal mensen, crew en cast, maar ook productie- en communicatiemedewerkers. Het resultaat van dit harde werk wordt in sommige gevallen overschaduwd door de ideologie of het gedrag van een prominente figuur binnen het project, waardoor het moeilijk wordt om film van de maker te scheiden. De controversiële regisseur Luc Besson is daar één van. Zijn relaties met minderjarigen, beschuldigingen van verkrachting en meldingen van overschrijdend gedrag werpen een schaduw over ‘zijn’ werk, maar ook over het werk van de ontelbare cast- en crewleden van zijn projecten. Zo ook actiethriller LA FEMME NIKITA, een film over een sterk vrouwelijk personage, huurmoordenares Nikita, dat toonaangevend zou worden voor een nieuw tijdperk van vrouwelijke actiehelden in de 90s. We vertonen de film in ons (S)HEROES-programma, maar onderstrepen dat we op geen enkele manier het overschrijdende gedrag van regisseur Luc Besson goedkeuren.
De film wordt vertoond op 35mm, met dank aan CINEMATEK!
Sluit je bij ons aan voor een vertoning van REALITY OR NOT (2023 - 35' EN OT), de recentste filmproductie van Evans, gevolgd door een gesprek met de kunstenaar over haar nieuwste werk, methodologieën en werkwijzen.
REALITY OR NOT is een film over de productie van realiteit en de vraag van wie die realiteit eigenlijk is. Het uitgangspunt is een groep uitzonderlijke jongeren die gevraagd worden om deel te nemen aan een realityshow over hoe we op een nieuwe manier samen kunnen leven. Als reactie op het opgelegde narratief van de show, beginnen ze aan een praktijk van reality shifting – en de film begint zich te bewegen tussen verschillende werelden.
REALITY OR NOT stelt de vraag: hoe zou de realiteit eruitzien als waarden als macht, geschiedenis of tijd écht zouden verschuiven?
Cécile B. Evans is een Amerikaans-Belgische kunstenaar die woont en werkt in Saint-Denis. Het werk van Evans onderzoekt de waarde van emotie en de manier waarop deze zich verzet tegen ideologische, fysieke en technologische structuren.
Het werk van Evans werd onder meer getoond op: Sharjah Biënnale 16 (VAE), Lafayette Anticipations (FR), Whitechapel Gallery (VK), Haus der Kunst (DE), Mito Art Tower (JP), Renaissance Society Chicago (VS), 7e Internationale Moskou Biënnale (RU), 4e Ural Industrial Biënnale (RU), Galerie Kamel Mennour (FR), Louisiana Museum of Modern Art, Kopenhagen (DK), 9e Berlijn Biënnale (DE), 20e Sydney Biënnale (AUS), Fundació Joan Miró, Barcelona (ES), Musée d’Art Moderne de Paris (FR). De films van Evans werden vertoond op festivals zoals het New York Film Festival en het Rotterdam International Film Festival. Publieke collecties waarin werk van Evans is opgenomen zijn onder andere: The Museum of Modern Art (MoMA), New York (VS), The Rubell Family Collection, Miami (VS), Whitney Museum of American Art (VS), De Hallen (NL), Castello di Rivoli, Turijn (IT), Louisiana Museum of Modern Art, Kopenhagen (DK), FRAC Auvergne (FR)
Over FRONT ROW
FRONT ROW is een maandelijkse reeks kunstenaarsgesprekken, georganiseerd door het M HKA en NICC. Dit open format biedt kunstenaars de ruimte om hun praktijk te delen. Het programma nodigt uit tot reflectie op kunst, cultuur en samenleving, met bijdragen van enkele van de meest prikkelende kunstenaars van vandaag. Neem plaats op de FRONT ROW en geniet van een drankje van het huis.
Robin Vanbesiens HOLD ON TO HER traceert een geleefde sociale zorginfrastractuur, solidariteit en strijd die een recente politiecasus en staatsgeweld in de context van migratie grenscontroles in Belgë aankaart.
In 2018 is de tweejarige Mawda Shawri, dochter van Phrast en Shamden en zus van Hama, doodgeschoten door een Belgische politieagent tijdens een auto-achtervolging op de snelweg. In 2023 zijn meer dan 40 mensen, illegale én legale activistische inwoners, samengekomen voor de camera van La Voix des sans papiers in Brussel om een collectief verhoor op te zetten van documenten van en reacties op Mawda's casus. Samen produceerden ze het forensisch tegenbewijs van deze dodelijke kanaaloversteek.
De vertoningen van 29 mei t/m 1 juni vinden plaats in het kader van Antwerp Art Weekend, i.s.m. MAS n.a.v. de nieuwe expo van COMPASSION (van 31 januari 2025 tot 31 augustus 2025). Klik hier voor het volledige filmprogramma. De vertoning op 31 mei vindt plaats met inleiding met regisseur Robin Vanbesien en MAS-curator Vera De Boeck.
Bezoekers die een ticket van De Cinema kunnen tonen van een vertoning binnen het MAS x De Cinema 2025-programma, krijgen korting op een ticket voor de MAS COMPASSION-expo. Omgekeerd geeft een ticket van de MAS COMPASSION-expo (vanaf 31 januari 2025 tot de vertoningsdag van de betreffende film) recht op een verlaagd tarief (€6,50 i.p.v. €9) bij aankoop van een filmticket voor het MAS x De Cinema 2025-programma.
"In een samenleving waarin dergelijke bruutheid genormaliseerd is, blijft er vaak niet veel over dat ons kan troosten. Hoe gaan we verder wanneer al onze inspanningen niet genoeg blijken? En hoe eren we degenen voor wie het allemaal te laat komt? Een mogelijk antwoord vinden we in zorgzame belangstelling. De toeschouwers van de hoorzitting delen in elkaars rouw en maken plaats voor herdenking. De attente ogen van de aanwezigen die luisteren naar elkaars eulogieën, doen ook dienst als getuigen. Hetzelfde kan gezegd worden over het groen dat langs de snelweg in de wind treurt. Vanbesiens camera kijkt vaak door de begroeiing naar de snelweg, alsof hij ook aan het perspectief van deze planten een waarde wil toeschrijven. En zelfs de trage, vaak onheilspellende shots van de grijze snelweg kunnen we zo opvatten. Alsof het wegdek een geheugen heeft, zoals we weten dat een menselijk lichaam dat ook heeft. En dat de snelweg, net zoals alle betrokkenen van het voorval, de feiten absorbeert en bijhoudt. Zo is hold on to her geen suggestie om Mawda nog even vast te houden, maar om haar verhaal tot ons te laten doordringen en nooit meer los te laten." De volledige tekst door Gilles Vandaele in Fantômas lees je hier.
ENG The film is in English/Kurdish/French/Dutch with Dutch/French subtitles
Robin Vanbesien’s HOLD ON TO HER traces a lived social infrastructure of care, solidarity and struggle that addresses a recent case of police and state violence in the context of migration border control in Belgium.
In 2018, two-year-old Mawda Shawri, daughter of Phrast and Shamden and sister to Hama, was shot dead by a Belgian police officer during a car chase on a central highway. In 2023, over 40 people, both undocumented and documented resident activists, assembled before the camera at La Voix des sans papiers in Brussels to stage a collective hearing of documents from and reactions to Mawda’s case. Together, they produce the counter-forensic evidence of this deadly Channel crossing.
The screenings from May 29th until June 1st take place in the context of Antwerp Art Weekend, in collaboration with MAS, in the light of the new expo of COMPASSION (from 31 January 2025 to 31 August 2025). Click here for the full film programme.The screening on May 31st takes place with an introduction and aftertalk with director Robin Vanbesien and MAS-curator Vera De Boeck.
Visitors with a ticket from a screening from the MAS x De Cinema 2025 programme will receive a reduction on a ticket for the MAS COMPASSION expo. Vice versa, a ticket of the MAS COMPASSION-expo (from the 31st of January until the screening day of the film in question) will entitle the visitor to a reduction ticket (€6,50 instead of €9) for a film from the MAS x De Cinema 2025 programme.
"Robin Vanbesien delivers an empathic, poetic and political essay film honouring the memory of Mawda, a child killed by police gunfire." Read the full Cineuropa review here.
Elia Kazans EAST OF EDEN hervertelt het Bijbelse verhaal van Cain en Abel en is los gebaseerd op het tweede deel van John Steinbecks gelijknamige bestseller. James Dean speelt Caleb, een gefrustreerde jongeman die met zijn broer Aron wedijvert om zijn vaders genegenheid. Aron is als ‘goede zoon’ de duidelijke favoriet en Cal blijft zich, ondanks ettelijke verzoeningspogingen, afgewezen voelen door zijn vader.
Dean, in zijn eerste grote filmrol, brengt de worstelingen van zijn personage echt tot leven op het scherm. Met zijn ongeremde Method acteerstijl doet hij het publiek de afwijzingen en strubbelingen die Caleb doormaakt helemaal meevoelen. Regisseur Elia Kazans keuze voor CinemaScope en kleur legt de stemming van de film tegen de achtergrond van Californië onnavolgbaar vast.
Wij vertonen deze film in onze samenwerking MAS x De Cinema 2025, naar aanleiding van de MAS COMPASSION-expo (van 31 januari 2025 tot 31 augustus 2025).Klik hier voor het volledige filmprogramma.
Bezoekers die een ticket van De Cinema kunnen tonen van een vertoning binnen het MAS x De Cinema 2025-programma, krijgen korting op een ticket voor de MAS COMPASSION-expo. Omgekeerd geeft een ticket van de MAS COMPASSION-expo (vanaf 31 januari 2025 tot de vertoningsdag van de betreffende film) recht op een verlaagd tarief (€6,50 i.p.v. €9) bij aankoop van een filmticket voor het MAS x De Cinema 2025-programma.
ENG The film is in English with Dutch subtitles
Elia Kazan’s EAST OF EDEN retells the Biblical story of Cain and Abel and is loosely based on the second part of John Steinbeck’s bestseller of the same name. James Dean plays Caled, a troubled young man who competes with his brother Aron for their father’s love. Aron is the ‘good son’ and clearly their father’s favourite and Cal continues to feel rejected by his father, despite his many attempts at reconciliation.
Dean, in his first starring film role, brings the struggles of his character to life with his Method acting style and really draws the audience in. director Elia Kazan’s choice of CinemaScope and colour inimitably captures the atmosphere of the film against the backdrop of California.
We screen this film in collaboration with MAS, in connection with their COMPASSION expo (from the 31st of January until the 31st of August 2025).
Visitors with a ticket from a screening from the MAS x De Cinema 2025 programme will receive a reduction on a ticket for the MAS COMPASSION expo. Vice versa, a ticket of the MAS COMPASSION-expo (from the 31st of January until the screening day of the film in question) will entitle the visitor to a reduction ticket (€6,50 instead of €9) for a film from the MAS x De Cinema 2025 programme.
Tijdens de 5de Biënnale van Havana trok Francis Alÿs magnetische schoenen aan en wandelde dagelijks door de straten van de stad om zo stukjes metaal te verzamelen die hij op zijn pad tegenkwam.
Francis Alÿs (Antwerpen, 1959) woont en werkt in Mexico-Stad en is één van de invloedrijkste kunstenaars van vandaag. In zijn praktijk maakt hij gebruik van verschillende media — van schilderkunst en tekenkunst, tot video en animatie. Via verschillende poëtische en allegorische invalshoeken verkent Alÿs zowel politieke onderwerpen als alledaagse situaties: het duwen van een smeltend blok ijs door de straten van een stad; het filmen van zijn pogingen om het centrum van een tornado binnen te dringen; het dragen van een lekkend blik verf langs de betwiste grens tussen Israël en Palestina; het uitrusten van honderden vrijwilligers om een kolossale zandduin tien centimeter te verplaatsen. Deze “interventies” worden gedocumenteerd door video’s en roepen meteen ook de interessante vraag op “waar” het werk van Alÿs zich bevindt. Zijn het de performances of acties, ook al waren daarbij veelal geen toeschouwers aanwezig? Is het videokunst of louter registratie?
Deze vertoning in loop vindt plaats binnen het Antwerp Art Weekend 2025 waarvoor Het Orakel / The Oracle Gallery, de artist run space van Annea Lyvv Dreisz, zich vier dagen lang nestelt in De Studio en De Cinema met de tentoonstelling Walk a Mile in my Shoes.
De Studio zal transformeren in een theatrale schoenenwinkel. Een ruimte waar de geest van creativiteit en de essentie van identiteit samenkomen. Een uiteenlopende verzameling kunstenaars, elk met hun eigen unieke interpretaties van het schoeisel, zal een ‘schoenwerk’ presenteren dat tot verbazing, extase en nieuwe inzichten kan leiden.
De schoen, als krachtig symbool van iemands identiteit en overtuiging, blijft een bron van verbluffing. Ook Vincent van Gogh vond inspiratie in schoeisel. Hoe meer versleten en modderig deze waren, des te dieper de psychologische betekenis die zij impliceerden. Andy Warhol zei: “Ik maak schoenen omdat ik terugga naar mijn roots. In feite denk ik dat ik misschien niets anders dan schoenen moet maken vanaf nu." Deze woorden resoneren met de overtuiging van Het Orakel: wil je de ware persoonlijkheid van iemand leren kennen, kijk dan naar hun schoenen!
Met dank aan ALŸS Studio.
ENG The film is in Spanish without subtitles
During the 5th Havan Biennale, Francis Alÿs put on magnetic shoes and walked through the city's streets daily to collect pieces of metal he found along the way.
Francis Alÿs (Antwerp, 1959) lived and worked in Mexico City and is one of today's most influential artists. In his works, he uses various forms of media — from paintings and drawings to video and animation. Through different poetic and allegorical perspectives, Alÿs explores political subjects as well as everyday situations: pushing a melting ice cube through the city's streets; filming his attempts to enter the eye of a tornado; carrying a leaking can of paint along the Israelian and Palestinian border; equipping hundreds of volunteers to move a colossal sand dune ten centimetres. These "interventions" are also documented by videos and immediately raise the interesting question of "where" Alÿs' work resides. Is it the performances or actions, even though there usually weren't any spectators? Is it video art, or merely registration?
This screening, shown in a loop, takes place in the context of Antwerp Art Weekend 2025, for which Het Orakel / The Oracle Gallery, Annea Lyvv Dreisz's artist run space, settles down for four days in De Studio and De Cinema with the exhibition Walk a Mile in my Shoes.
Tijdens het Antwerp Art Weekend 2025 zal Het Orakel / The Oracle Gallery, de artist run space van Annea Lyvv Dreisz, huizen in De Studio en De Cinema met de tentoonstelling Walk a Mile in my Shoes.
De Studio zal transformeren in een theatrale schoenenwinkel. Een ruimte waar de geest van creativiteit en de essentie van identiteit samenkomen. Een uiteenlopende verzameling kunstenaars, elk met hun eigen unieke interpretaties van het schoeisel, zal een ‘schoenwerk’ presenteren dat tot verbazing, extase en nieuwe inzichten kan leiden.
De schoen, als krachtig symbool van iemands identiteit en overtuiging, blijft een bron van verbluffing. Ook Vincent van Gogh vond inspiratie in schoeisel. Hoe meer versleten en modderig deze waren, des te dieper de psychologische betekenis die zij impliceerden. Andy Warhol zei: “Ik maak schoenen omdat ik terugga naar mijn roots. In feite denk ik dat ik misschien niets anders dan schoenen moet maken vanaf nu." Deze woorden resoneren met de overtuiging van Het Orakel: wil je de ware persoonlijkheid van iemand leren kennen, kijk dan naar hun schoenen!
Terwijl het publiek in zijn eigen schoenen rondwandelt, contemplerend en peinzend over de verschillende paden die men betreedt, reikt de ervaring verder dan de muren van Het Orakel en De Studio. Om het theatrale aspect te benadrukken, zal de tentoonstelling zich in drie actes winden om de fascinerende tekst van het nummer Walk a Mile in my Shoes van Joe South. Dit nummer werpt een scherp licht op de kracht van menselijkheid en zijn goddelijke oorsprong, in een samenleving die steeds onmenselijker lijkt te worden. Het Orakel plaatst deze boodschap hoog op de agenda en gelooft dat Walk a Mile in my Shoes een krachtig geluid zal zijn tijdens AAW25: Walk a mile in my shoes
Yeah, before you abuse, criticize and accuse
Just walk a mile in my shoes!
Deelnemende kunstenaars:
the Oracle Group, AWAWA, Tamara Beheydt, Machteld Bernaerts, Guillaume Bijl, BUREN, Christine Clinckx, Tine Colen, Annea Lyvv Dreisz, Elise El Yousfi, Laura Geurten, Hamer Körmeling, Quinten Stimms, Joke Van Canneyt, Raphaël Vandeputte, Liesbet Waegemans, Bernadette Zdrazil
De galerijen, art spaces en musea in Antwerpen gooien vier dagen lang hun deuren open voor exposities, performances en lezingen. Beeldende kunst domineert vier dagen lang de stad.
I'm the hug is Mathilde Luijten, Abel Ghekiere, Simon Mitxelena and Orlan Ghekiere. Each with their own sound, the musicians bring together singer-songwriter, folk, indie pop and jazz into an intimate sound. For fans of Hayley Heynderickx, Florist and Keaton Henson.
Sam De Nef and Camille Camille are two unique and talented singer-songwriters hailing from Belgium who share a gift for writing compelling contemporary folk songs. They both released acclaimed debut albums in recent years and have been crossing paths on numerous occasions. Camille appeared in duets on Sam’s debut EP and his first album, Sam featured in Camille’s live band, each time expressing a profound musical chemistry.
Their first collaborative EP, released in November 2023, was the logical next step, uniting their talents to craft an record that embodies heartfelt, warm, and uncomplicated songs.
Diep in de Amazone van Brazilië droomt Tielle van een leven ver weg van huis, geïnspireerd door haar zus, die jaren geleden de jungle achterliet. Naarmate ze ouder wordt, beginnen de illusies waaraan ze zich vastklampt af te brokkelen en verandert haar veilige thuissituatie in iets veel duisterder. Tijdens een stiekeme uitstap aan boord van een voorbijvarend vrachtschip, krijgt Tielle een glimp van de felbegeerde buitenwereld, maar ook die brengt gevaren met zich mee. Vastberaden om zichzelf, haar jongere zus en alle andere vrouwen uit de gemeenschap te beschermen, zet ze alles op alles om de tradities te breken die hen vernederen en onderdrukken.
Regisseur Marianna Brennand vat het gevoelig en krachtig verzet van de dertienjarige Tielle tegen het onderdrukkende patriarchale systeem in een oprecht en doordringend portret. Dit debuut van de Braziliaanse Brennand is een coproductie van Walter Salles en de Broers Dardenne en winnaar van de regieprijs op het filmfestival van Venetië en de Grand Jury Fiction Prize op Movies That Matter.
Een bende maffiosi moordt een familie uit in een appartement in New York, wanneer de vader – en boekhouder van de maffia – een bedreiging voor hen blijkt. Enkel zesjarig zoontje Phil kan net op tijd ontsnappen met de hulp van buurvrouw Gloria Swenson. Gloria is een eerder onwillige redder in nood, en een voormalig maffialiefje. Phil en Gloria slaan op de vlucht met een kasboek dat Phils vader aan de FBI zou geven. Ze doorkruisen New York op zoek naar een veilige haven, achtervolgd door de maffia en door de politie. Ondanks haar afkeer voor kinderen en haar voorliefde om met rust gelaten te worden, kiest Gloria ervoor om Phil te beschermen. En ze draait haar hand er niet voor om daarvoor dodelijk geweld te gebruiken.
Regisseur John Cassavetes schreef en regisseerde de film en castte zijn echtgenote Gena Rowlands als het titelpersonage, dat een toonbeeld zou worden van het “girls with guns”-filmgenre. Rowlands werd voor haar energetische vertolking van de street-smart, kettingrokende Gloria terecht genomineerd voor een Oscar.
Deze film is onderdeel van ons programma (S)HEROES, waarmee we vrouwelijke actiehelden doorheen de filmgeschiedenis in de schijnwerper zetten.
ENG The film is in English without subtitles
A gang of mafiosi murders a family in a New York apartment, when the father – and accountant of the mob – becomes a threat to them. Only six-year-old son Phil was able to escape with the help of neighbour Gloria Swenson. Gloria is a rather reluctant saviour, and a former mob mole. Phil and Gloria go on the run with a ledger that Phil’s father was about to hand over to the FBI. They cross New York in search of a safe haven, followed closely by the mob and the police. Despite her hate of children and her love of being left alone, Gloria chooses to protect Phil. And she doesn’t shy away from using deadly force to do it.
Director John Cassavetes wrote, directed and cast his wife Gena Rowlands as the titular character, and would become the epitome of the “girls with guns”-movie genre. Rowlands was rightly nominated for an Oscar as the street-smart, chain-smoking Gloria.
This is part of our programme (S)HEROES, which puts the spotlight on female action heroes throughout film history.
In ALL WE IMAGINE AS LIGHT, het veelgeprezen debuut van Payal Kapadia, volgen we de verpleegkundige Prabha, die in verwarring raakt wanneer haar vervreemde echtgenoot opnieuw contact opneemt, haar jongere kamergenote Anu, die haar nieuwe relatie geheim probeert te houden, en de weduwe Parvaty die na de dood van haar man haar huis dreigt te verliezen. Wanneer de drie vrouwen de drukte van Mumbai ontvluchten voor een uitstapje naar een kustplaats, ontdekken ze daar eindelijk de ruimte om hun verlangens te uiten.
Kapadia’s film oogste wereldwijd lof voor zijn poëtische en dromerige stijl, die het rauwe realisme combineert met een sensuele benadering van vrouwelijke onafhankelijkheid. Beïnvloed door cineasten zoals Wong Kar-wai en Satyajit Ray, onderzoekt ze de spanning tussen traditie en moderniteit in een tijdloos verhaal dat in thuisland India nog gevoelige snaren raakt: van vrouwelijke autonomie tot seksueel verlangen.
Na het winnen van de Grand Prix op Cannes, de eerste Indiase film die deze prestigieuze prijs ontving, is ALL WE IMAGINE AS LIGHT stilaan uitgegroeid tot een diep snijdende en onvergetelijke ode aan vrouwelijke vriendschap en verzet.
Tweemaal per jaar organiseert de afdeling Publiek van het VAF een inspiratievolle dag voor (arthouse-)bioscopen, distributeurs, festivals, cultuurhuizen en andere filmorganisaties. Op dinsdag 27 mei 2025 zijn we te gast in De Cinema in Antwerpen, met een Vertonerssessie die belevingscinema belicht als een manier om langetermijnwaarde te creëren en nieuwe publieken te binden.
Filmbezoekers zijn vandaag heel wat veeleisender dan twintig jaar geleden. Meer en meer gaan ze op zoek naar gepersonaliseerde belevingen en authentieke ervaringen, die bijdragen aan hun zingeving. Bioscopen en filmvertoners zetten al langer in op het ruimere belevingsaspect van een filmbezoek maar de manier waarop bestrijkt een heel spectrum, gaande van o.a. de opzet van immersieve ervaringen via IMAX en 4DX tot verrijkte programmaties en events. Filmbelevingen die ook langetermijnwaarde willen toevoegen, overstijgen echter de vermarkte belevingseconomie. Het creëren van waarde en zingeving en het binden van nieuwe -vaak jongere- publieken vragen duidelijke strategische keuzes, een vernieuwende aanpak en inzichten in de kijkgewoontes, leefwereld en maatschappelijke thema’s van de jongere generatie. In deze Vertonerssessie laten we enkele initiatieven aan het woord die met zorgvuldig gecureerde specials en evenementen, aangepaste contentcreatie en strategische samenwerkingen een gevoel van gemeenschap en exclusiviteit proberen te creëren voor hun filmaanbod.
Programma:
09u15 - 09u45 onthaal en koffie
09u45 - 13u00 presentaties
13u00 - 14u00 lunch
14u00 - 16u00 film screening LADY SNOWBLOOD
Klik hiervoor meer informatie over de invulling en de sprekers van het programma.
Over een periode van twintig jaar vertolkte de ondertussen legendarische Jean-Pierre Léaud tot vijfmaal toe het alter ego van de al even iconische Franse nouvelle vague regisseur François Truffaut. Als Antoine Doinel is hij voor het eerst te zien in diens doorbraakfilm, en tevens sleutelfilm van de vernieuwingsgolf, LES QUATRE CENTS COUPS (1959). Daarna volgen nog vier films. In mei en juni brengt CINEA de integrale Doinel-reeks terug naar de Vlaamse bioscoopzalen, in een digitaal gerestaureerde 4K-versie!
De in 1944 geboren Léaud werd na een oproep van Truffaut in de krant uit een auditie van enkele honderden kinderen geplukt – hij was toen veertien. Een jaar later werd hij op de schouders van het publiek naar buiten gedragen na de zegetocht van hun film in Cannes, waarin Léaud als Antoine uiting gaf aan Truffauts weinig liefdevolle kindertijd.
Nadat Doinel verliefd wordt in ANTOINE ET COLETTE (1962) en vervolgens een relatie aangaat met de brave Christine in BAISERS VOLÉS (1968), toont DOMICILE CONJUGAL (1970) hun eerste huwelijksjaren. Negen jaar later gaan ze uit elkaar in L’AMOUR EN FUITE, een mozaïekfilm rijk aan nostalgie en gemijmer. Antoine is ondertussen dertig en werkt als proeflezer. Het is de eerste echtscheiding “zonder schuld” in Frankrijk en er barst een mediacircus los dat Antoine's verleden oprakelt. Twijfelend over zijn nieuwe liefde met een winkelbediende, gaat hij er impulsief vandoor met een oude vlam.
Naast L’AMOUR EN FUITE, staan ook Truffauts andere films over ANTOINE DOINEL op ons programma!
THE JACKET is een portret van Jamal Hindawi, een Palestijnse man die met zijn familie in ballingschap leeft in het vluchtelingenkamp van Shatila in Beiroet, Libanon. Samen met zijn vrienden maakt hij politiek theater over hun diepe verbondenheid met hun thuisland, Palestina, en hun situatie als vluchtelingen in het land waarin ze geboren zijn, Libanon.
Wanneer Jamal een reis onderneemt om een verloren theaterrekwisiet terug te vinden, ziet hij hoe de opeenvolgende politieke en economische crises een hele regio en haar bevolking hebben ontwricht...
“Jamal maakt politiek theater samen met zijn vrienden en de film gaat over het maakproces van een toneelstuk, maar ook het narratief van het stuk, dat steeds meer verwikkeld raakt met zijn eigen leven. In het theaterstuk wordt de hoofdrol toegekend aan een jas. Het is niet zomaar een vest, de lappenjas symboliseert de vele onderdrukkingen die het Palestijnse volk moet doorstaan. (…) Jamals verhaal van ontheemding staat niet op zichzelf; idealiter kunnen we via zijn verhaal ook de verhalen begrijpen van de mensen die hij op zijn reis ontmoet. Tezamen vormen ze een landschap dat de ontworteling van een regio toont, een samenhorigheid die wordt ontwricht,” aldus filmmaker Mathijs Poppe.
ENG The film is in Arabic with English subtitles
THE JACKET is a portrait of Jamal Hindawi, a Palestinian man who lives in exile with his family in the Shatila refugee camp in Beirut, Lebanon. Together with his friends, he makes political theatre about their profound connection to their homeland, Palestine, and their situation as refugees in their country of residence, Lebanon.
When Jamal embarks on a journey to search for an important lost theatre prop, he witnesses how the successive political and economic crises have disrupted an entire region and its people.
“Within this figurative and literal wasteland; Jamal’s quest takes place. Jamal’s tale of displacement is not an isolated story; ideally, his story opens up the understanding of the stories of the people he meets on his journey. Together they form a landscape that shows the uprootedness of a region, a belonging that is being disrupted,” Poppe adds.
Wanneer een onbekende man je de optie geeft je leven te sparen “pour servir à l’état”, wat kies je dan? Dat is het dilemma waar Nikita mee geconfronteerd wordt, nadat ze in een waas van drugs en haat een politieagent doodschiet. Met een nieuwe identiteit, nieuwe waarden en dodelijke vaardigheden wordt de jonge vrouw opgeleid tot huurmoordenaar voor de overheid. Na drie jaar is ze klaar voor haar nieuwe leven, een gewoon leven totdat ze wordt opgeroepen om te doen waarvoor ze opgeleid werd. In haar normale leven ontmoet ze een warme man die haar de mogelijkheden van een leven met liefde toont. Maar hoe kan ze loskomen van haar verleden?
Actrice Anne Parillaud vertolkt Nikita op zo’n overtuigende manier, dat je haar van agressieve junkie ziet transformeren in een femme fatale, die mee de look van 90s actiefilms (en steeds vaker hun vrouwelijke actiehelden) heeft bepaald. In deze Franse psychologische thriller komt geweld en grunge samen in een punk esthetiek, die verschillende remakes en spin-offs inspireerde, waaronder het Hong Kongse BLACK CAT, het Amerikaanse POINT OF NO RETURN en het Zuid-Koreaans THE VILLAINESS.
Film als medium komt tot stand door de samenwerking tussen een groot aantal mensen, crew en cast, maar ook productie- en communicatiemedewerkers. Het resultaat van dit harde werk wordt in sommige gevallen overschaduwd door de ideologie of het gedrag van een prominente figuur binnen het project, waardoor het moeilijk wordt om film van de maker te scheiden. De controversiële regisseur Luc Besson is daar één van. Zijn relaties met minderjarigen, beschuldigingen van verkrachting en meldingen van overschrijdend gedrag werpen een schaduw over ‘zijn’ werk, maar ook over het werk van de ontelbare cast- en crewleden van zijn projecten. Zo ook actiethriller LA FEMME NIKITA, een film over een sterk vrouwelijk personage, huurmoordenares Nikita, dat toonaangevend zou worden voor een nieuw tijdperk van vrouwelijke actiehelden in de 90s. We vertonen de film in ons (S)HEROES-programma, maar onderstrepen dat we op geen enkele manier het overschrijdende gedrag van regisseur Luc Besson goedkeuren.
De film wordt vertoond op 35mm, met dank aan CINEMATEK!
“We've no alternative. We must have - Modesty Blaise.” Chef van de Britse geheime Dienst, Sir Gerald Tarrant, beseft dat Modesty Blaise de enige persoon is die hem uit zijn hachelijke situatie kan redden. Want: “nothing can faze Modesty Blaise.” Zelfs niet de juwelendief Gabriel die het op haar gemunt heeft.
Modesty Blaise – gespeeld door de koningin van de Italiaanse cinema, Monica Vitti – is een geheim agente met een verleden als crimineel meesterbrein. Geen buit is voor haar te moeilijk om te stelen. Nu ze aan de juiste kant van de wet leeft, wordt ze gevraagd door de Britse Geheime Dienst om een diamantroof te verhinderen. Dat wil ze wel, maar enkel onder haar eigen voorwaarden. Modesty roept haar rechterhand Willie Garvin – karakteracteur Terence Stamp in een komische rol – op om te helpen. De crimineel die de diamenten wilt stelen, blijkt niemand minder dan haar aartsvijand Gabriel (Dirk Bogarde). Maar wie van de twee haalt de bovenhand?
MODESTY BLAISE is geïnspireerd op de gelijknamige comic, maar regisseur Joseph Losey wilde een “pop-art inspired spoof of the spy film craze” creëren. Weg van de serieuze toon van het bronmateriaal van comic creator Peter O’Donnell, werd MODESTY BLAISE een mix van kleurrijke camp, rookbommen en een boogschietende Monica Vitti (muze van Michelangelo Antonioni) in de meest speelse en uitzinnige outfits.
Deze film is onderdeel van ons programma (S)HEROES, waarmee we vrouwelijke actiehelden doorheen de filmgeschiedenis in de schijnwerper zetten.
ENG The film is in English with English subtitles
“We've no alternative. We must have - Modesty Blaise.” The Chief of the British Secret Service, Sir Gerald Tarrant, realizes that Modesty Blaise is the only person who can help him with the precarious situation he’s in. because: “nothing can faze Modesty Blaise.” Not even jewel thief Gabriel, who is out to take her down.
Modesty Blaise – played by the Queen of Italian cinema, Monica Vitti – is a secret agent with a past as a criminal mastermind. There’s nothing she can’t steal. Now she’s living on the right side of the law, she’s asked by the British Secret Service to prevent a diamond heist. In exchange for her help, she has some conditions. Modesty calls in her right-hand man, Willie Garvin – played by character actor Terence Stamp in a comedic role – to help. The criminal who wants to steal the diamonds turns out to be none other than her nemesis, Gabriel (Dirk Bogarde). They’ve met their match. But who will get the upper hand?
MODESTY BLAISE is inspired by the comic of the same name, but director Joseph Losey wanted to create a “pop-art inspired spoof of the spy film craze”. Stepping away from the serious tone of the source material of comic creator Peter O’Donnell, MODESTY BLAISE became a mix of colourful camp, smoke bombs and a bow and arrow-wielding Monica Vitti (Michelangelo Antonioni’s muse) in the most fun and crazy outfits.
This is part of our programme (S)HEROES, which puts the spotlight on female action heroes throughout film history.
De Antwerpse Krautpleaser par excellence, Krugazor, is het best bewaarde geheim van de Antwerpse postsymfonische trashpop scene. Dé vraag waar journalisten en fans al jaren een antwoord op willen is of het gerucht klopt dat de als “noise reduction intolerant” omschreven live sensatie het enige vrouwelijke bandlid een fluit heeft aangenaaid teneinde het zo kenmerkende fallocentrische geluid (waar ze vooral in Scandinavische death metal milieus om geroemd worden) om dat knoertestrakke lawijt te kunnen vrijwaren van sentiment en fluiditeit.
Terwijl het antwoord volgens sommigen vervat ligt in het cryptopriapisme van de bandnaam zoeken anderen het antwoord in de lyrics wanneer ze achterstevoren worden afgespeeld op het verkeerde toerental.
Wat er ook van zij, de band trekt zich naar eigen zeggen geen fluit aan van wat de pers denkt of de fans willen: Het is uiteraard logisch dat meerwaardezoekers en audiofielen kicken op de mozaïek aan cult referenties en esoterische wijsheden waaruit de songs van Krugazor zijn ontstaan. Maar voor hen geldt uiteindelijk maar één ding: het publiek zo murm spelen dat ze na het concert zo veel mogelijk merch kopen in hun tijdelijk delirium.
Een bende maffiosi moordt een familie uit in een appartement in New York, wanneer de vader – en boekhouder van de maffia – een bedreiging voor hen blijkt. Enkel zesjarig zoontje Phil kan net op tijd ontsnappen met de hulp van buurvrouw Gloria Swenson. Gloria is een eerder onwillige redder in nood, en een voormalig maffialiefje. Phil en Gloria slaan op de vlucht met een kasboek dat Phils vader aan de FBI zou geven. Ze doorkruisen New York op zoek naar een veilige haven, achtervolgd door de maffia en door de politie. Ondanks haar afkeer voor kinderen en haar voorliefde om met rust gelaten te worden, kiest Gloria ervoor om Phil te beschermen. En ze draait haar hand er niet voor om daarvoor dodelijk geweld te gebruiken.
Regisseur John Cassavetes schreef en regisseerde de film en castte zijn echtgenote Gena Rowlands als het titelpersonage, dat een toonbeeld zou worden van het “girls with guns”-filmgenre. Rowlands werd voor haar energetische vertolking van de street-smart, kettingrokende Gloria terecht genomineerd voor een Oscar.
Deze film is onderdeel van ons programma (S)HEROES, waarmee we vrouwelijke actiehelden doorheen de filmgeschiedenis in de schijnwerper zetten.
ENG The film is in English without subtitles
A gang of mafiosi murders a family in a New York apartment, when the father – and accountant of the mob – becomes a threat to them. Only six-year-old son Phil was able to escape with the help of neighbour Gloria Swenson. Gloria is a rather reluctant saviour, and a former mob mole. Phil and Gloria go on the run with a ledger that Phil’s father was about to hand over to the FBI. They cross New York in search of a safe haven, followed closely by the mob and the police. Despite her hate of children and her love of being left alone, Gloria chooses to protect Phil. And she doesn’t shy away from using deadly force to do it.
Director John Cassavetes wrote, directed and cast his wife Gena Rowlands as the titular character, and would become the epitome of the “girls with guns”-movie genre. Rowlands was rightly nominated for an Oscar as the street-smart, chain-smoking Gloria.
This is part of our programme (S)HEROES, which puts the spotlight on female action heroes throughout film history.
‘Kizuna’ is het Japanse woord voor verbinding. Maar ook voor obstructie en hinderpaal. Die dubbele
betekenis maakt het interessant. Vandaag de dag zijn we voortdurend geconnecteerd. Met Jan en
alleman. Met Leen en iedereen. Het internet gaat steeds sneller en staat steeds voller met informatie.
Maar zijn we wel echt zo verbonden met elkaar?
Ondertussen groeit onder onze voeten een netwerk waar we geen weet van hebben. Een netwerk
van onzichtbare draadjes dat ondergronds alle bomen, planten en paddenstoelen verbindt. Je zou het
mycelium, dat netwerk van schimmeldraden, het internet van de flora kunnen noemen.
Tim Oelbrandt neemt zijn publiek mee in een vertelling over de kleine en de grote dingen in het leven
die ons verbinden. Hij geeft ons het gevoel allemaal verbonden te zijn. Zelfs onze trouwringen weet
hij letterlijk samen te smelten. Of hij belt een nietsvermoedende vreemde op en laat het publiek
achter met een raadsel: hoe mooi en waardevol kan de connectie met een onbekende zijn?
In zijn nieuwste voorstelling brengt Oelbrandt met wonderlijke goocheltrucs een magische vertelling
over verbinding. Met ‘Heen en terug’ creëerde hij eerder al een voorstelling voor een volwassen
publiek in een intieme setting. Met KIZUNA gaat hij daarin nog een stapje verder.
Tim Oelbrandt was al een bekende naam in het underground magic circuit, voor hij doorbrak bij het
theaterpubliek. In zijn betoverende voorstellingen combineert hij magie, illusie en theater op
magnifieke wijze. Zijn voorstellingen Heen en terug en Brain Freeze waren echte publieksfavorieten.
Oelbrandt is ook magic consultant voor theater- en tv-producties en hij werkte onder andere mee aan
de VTM-reeksen Nicholas en Dat belooft voor later. Bovendien mag Oelbrandt zich sinds oktober
2023 Belgisch Kampioen Goochelen noemen en zal hij ons land verdedigen op de Europese
Kampioenschappen Goochelen in 2024.
“Elke familie heeft een zwart schaap. Bij ons was dat tante Danni. Tante Danni veranderde veertien keer van beroep, had geen gat in haar hand maar een krater. Ze kocht alleen maar huizen met verborgen gebreken en alle mannen in haar leven bleken elke keer opnieuw manisch of crimineel te zijn. Heel mijn jeugd hoorde ik bij alles wat ik fout deed: 'Just ons Danni gij!' Van mijn ouders mocht ik alles worden, behalve tante Danni. Hun missie was duidelijk: Janne moest voorbereid worden. Op alles. Op werkelijk alles wat er in het leven mis kan gaan.”
Theatermaker Janne Desmet gaat op zoek naar waarom de ene mens Monopoly-gewijs als winnaar aan de eindmeet komt en de ander, failliet en berooid, een rondje moet overslaan in de gevangenis. Arme tante Danni is een tragikomische voorstelling over de drang om te slagen, de zoektocht naar bestaansrecht en het verlangen naar het moment dat iemand zegt: Je bent er. Vanaf nu komt alles goed.
In ALL WE IMAGINE AS LIGHT, het veelgeprezen debuut van Payal Kapadia, volgen we de verpleegkundige Prabha, die in verwarring raakt wanneer haar vervreemde echtgenoot opnieuw contact opneemt, haar jongere kamergenote Anu, die haar nieuwe relatie geheim probeert te houden, en de weduwe Parvaty die na de dood van haar man haar huis dreigt te verliezen. Wanneer de drie vrouwen de drukte van Mumbai ontvluchten voor een uitstapje naar een kustplaats, ontdekken ze daar eindelijk de ruimte om hun verlangens te uiten.
Kapadia’s film oogste wereldwijd lof voor zijn poëtische en dromerige stijl, die het rauwe realisme combineert met een sensuele benadering van vrouwelijke onafhankelijkheid. Beïnvloed door cineasten zoals Wong Kar-wai en Satyajit Ray, onderzoekt ze de spanning tussen traditie en moderniteit in een tijdloos verhaal dat in thuisland India nog gevoelige snaren raakt: van vrouwelijke autonomie tot seksueel verlangen.
Na het winnen van de Grand Prix op Cannes, de eerste Indiase film die deze prestigieuze prijs ontving, is ALL WE IMAGINE AS LIGHT stilaan uitgegroeid tot een diep snijdende en onvergetelijke ode aan vrouwelijke vriendschap en verzet.
In 1998 werd Disney met hun nieuwste film MULAN de inspiratiebron voor vele meisjes, die eindelijk hun dappere zelf zagen op het grote scherm, jongens én volwassenen. Want de moedige, onhandige en volhardende Mulan is een voorbeeld voor iedereen.
De klassieke animatiefilm is gebaseerd op een Chinese legende van meer dan 1500 jaar geleden over een bijzondere, moedige jonge vrouw die zichzelf als man vermomt en de plaats van haar zieke vader inneemt in het keizerlijke leger. De Disney-film introduceert daarnaast Li Shang, een integere kapitein in het leger, die de vermomde Mulan en een vloot van andere buitenbeentjes moet klaarstomen voor een oorlog tegen de invallende Hunnen.
MULAN speelt met genderstereotypen en verstopt meerdere knipogen in de entertainende muzikale nummers, waaronder de leuke oorworm I’ll Make a Man Out of You. Protagonist Mulan wordt bijgestaan door een sidekick draak – zeker geen hagedis! – Mushu, met de stem van de energetische Eddie Murphy. MULAN is significant voor representatie binnen familie-animatie: het was de eerste Disneyfilm die een Aziatisch hoofdpersonage toont, en een krachtig jonge vrouw dan ook nog! Het is de jonge Mulan die door haar doorzettingsvermogen en wilskracht een heel keizerrijk redt, en niet te vergeten het leven van haar vader. MULAN blijft kijkers van verschillende generaties aanspreken en legt zelfbeschikking in de handen van de jeugd.
We vertonen MULAN op 35mm, met dank aan Cinematek, ook als ode aan onze eigen band met de film. Kom alleen, met vrienden, met de grootouders, het hele gezin, of jullie chosen family genieten van deze onevenaarbare Disney-classic in DE CINEMA! Een niet te missen toevoeging aan onze (S)HEROES-focus!
ENG The film is in English with Dutch and French subtitles
In 1998, Disney and its newest animation film, MULAN, became the source of inspiration for many girls—who finally saw their brave selves on the big screen—boys and adults alike. Because the courageous, clumsy, and persevering Mulan is an example for everyone.
The classic animation film is based on a Chinese legend of more than 1500 years ago about a remarkable, heroic young woman, who disguises herself as a man and takes her sick father’s place in the Imperial Army. The Disney film also introduces Li Shang, an honorable army captain, who has to train the disguised Mulan and a squadron of outcasts for the battle against the invading Huns.
MULAN has fun with gender stereotypes and entertaining musical numbers, such as the great I’ll Make a Man Out of You. Protagonist Mulan is supported by a sidekick dragon – certainly no lizard! – Mushu, voiced by the energetic Eddie Murphy. MULAN is a significant step forward for representation in family animation: it was the first Disney movie to show an Asian main character, and a strong young woman at that! It’s the young Mulan who uses her perseverance and willpower to save the Empire and her father’s life. MULAN continues to appeal to audiences of all ages and places the right to self-determination in the hands of the youth.
We screen MULAN on 35mm, thanks to Cinematek, and as an ode to our own connection to the film as well. Come and enjoy this wonderful Disney classic by yourself, with friends, grandparents, the entire family or your chosen family at DE CINEMA! A not-to-be-missed addition to our (S)HEROES focus!
“Mijn leven lang heb ik nooit een moment van onzekerheid gekend over de vraag wat Bachs meest
aangrijpende compositie is. Zonder enige twijfel de Matthäus Passion. Noch qua lengte, nog qua
ontroerende kracht is er ook maar iets dat daarmee te vergelijken valt.“ Maarten ‘t Hart
Valentijn Dhaenens en Sara Salvérius brengen een brute, hedendaagse interpretatie van de Matteüs Passie, het meesterwerk van Johann Sebastian Bach. Met hun stem en accordeon als medium voor de verwarde en treurende stemmen van het koor in de Passie. Het volk, dat daarin aan het woord komt, begrijpt niet wat er rondom zich gebeurt. Een gevoel van machteloosheid heeft de overhand, hoewel ze met veel zijn. Ze contempleren, ze stellen vragen, maar blijven verstoken van antwoorden, grijpen niet in en beginnen akelig veel op onszelf te lijken.
Die centrale rol voor de meerstemmigheid van het volk in Brute Passie ligt in de lijn van vorige
voorstellingen van Valentijn zoals BigMouth, SmallWar en Het Gezin van Paemel, waarin hij telkens als
solitair figuur een veelheid aan personages belichaamt en stem geeft.
Brute Passie is een moderne contemplatie op lijden met haar voeten in een eeuwenoude traditie. Kan een oud meesterwerk met ons communiceren over de situatie waarin we ons vandaag bevinden?
Sara en Valentijn leerden elkaar kennen tijdens de creatie van Het Gezin van Paemel (2021). Ze delen een fascinatie voor lijden als thema in de muziek en als fenomeen doorheen de (kunst)geschiedenis als ook in de wereld vandaag en in hun persoonlijke levens. Samen tasten ze de lijdensweg uit de Passie met stille hoop op inzicht en verbinding.
🎶 On this event, we will unleash the Power of Code in Music! 🎶
🌟 What is an Algorave? 🌟
An Algorave is not just a party, it's a journey into the future of sound. Imagine a world where programming languages and art converge, where algorithms are the composers, and data is the muse. It's a one-of-a-kind musical experience driven by real-time code, creating unique and dynamic beats that will leave you're mind in awe, and your feet on fire!
🎛 Highlights 🎛
🔥 Cutting-Edge Music: Witness a lineup of boundary-pushing artists and musicians who craft their beats on the fly, immersing you in an ever-evolving soundscape.
🌈 Stunning Visuals: Be dazzled by mind-bending projections of in real-time coded visual art, synched perfectly with the music, creating an otherworldly atmosphere.
👾 Interactive Workshops: Dive deep into the world of creative coding with interactive workshops, giving you a chance to learn the secrets behind the magic.
Inclusive Community: Join a diverse and welcoming community of music lovers, tech enthusiasts, artists, and explorers, all united by their passion for cutting-edge creativity.
🚀 Why You Can't Miss This Event 🚀
🎨 Unpredictable Artistry: Every performance is unique, and you'll never hear the same beat twice. It's a true celebration of the unexpected.
Line-up:
th4 (FR)
Sara Adkins(US)
kaotec (BE)
Dago Sondervan (BE)
Andrew Claes (BE)
Typpo (BE)
Lima (BE)
Jan Segers (BE)
9970 (BE) Oz'n'Roll (IT)
Geoffrey Fiorese (FR)
“Elke familie heeft een zwart schaap. Bij ons was dat tante Danni. Tante Danni veranderde veertien keer van beroep, had geen gat in haar hand maar een krater. Ze kocht alleen maar huizen met verborgen gebreken en alle mannen in haar leven bleken elke keer opnieuw manisch of crimineel te zijn. Heel mijn jeugd hoorde ik bij alles wat ik fout deed: 'Just ons Danni gij!' Van mijn ouders mocht ik alles worden, behalve tante Danni. Hun missie was duidelijk: Janne moest voorbereid worden. Op alles. Op werkelijk alles wat er in het leven mis kan gaan.”
Theatermaker Janne Desmet gaat op zoek naar waarom de ene mens Monopoly-gewijs als winnaar aan de eindmeet komt en de ander, failliet en berooid, een rondje moet overslaan in de gevangenis. Arme tante Danni is een tragikomische voorstelling over de drang om te slagen, de zoektocht naar bestaansrecht en het verlangen naar het moment dat iemand zegt: Je bent er. Vanaf nu komt alles goed.
Sneeuw heeft nog nooit zo rood gekleurd en een paraplu is nog nooit zo dodelijk geweest als in de handen van Yuki Kashima. Yuki werd geboren met maar één doel: een moordwapen worden en wraak nemen op de criminele bende die haar familie heeft uitgemoord.
Toshiya Fujita’s LADY SNOWBLOOD speelt zich af in de Japanse Meiji periode in de late jaren 1800. Fujita baseerde zich voor de film op de gelijknamige manga van Kazuo Koike en wilde specifiek actrice en zangeres Meiko Kaji voor de hoofdrol. Kaji wordt in de film dé belichaming van de wraakengel. Het verhaal springt tussen het heden en het verleden en implementeert de spanning die tijdens de Meiji periode in Japan heerste bij de val van het feodalisme en de opkomst van het imperialisme. Daarnaast blijft LADY SNOWBLOOD bloederige pulp, die moeiteloos het evenwicht bewaart tussen schoonheid en geweld. Dat zit vervat in de beelden en de set maar ook in het personage van Yuki zelf. Volgens filmcriticus Howard Hampton is het Meiko Kaji’s blik die van Yuki een personage maken dat het publiek in nachtmerries en dromen achtervolgt. “Kaji’s performances in the LADY SNOWBLOOD films are pervasively, rapturously iconic. (…) Her eyes were her most unforgettable feature: a penetrating stare that was sharper than a swordsman’s blade or a serpent’s tooth. She made the female gaze deadlier than the male’s.”
Quentin Tarantino windt er geen doekjes om: LADY SNOWBLOOD was een van de belangrijkste inspiratiebronnen voor zijn KILL BILL: VOL. 1 & 2. Als je Yuki en O-Ren Ishii (Lucy Liu) naast elkaar zet, herken je de outfits en attributen. Als je Yuki en the Bride (Uma Thurman) vergelijkt, herken je hun onstopbare drang naar wraak. Meiko Kaji zong zelf ook de titelsong Shura no hama (The Flower of Carnage) voor LADY SNOWBLOOD. Tarantino gebruikte het nummer op de soundtrack van KILL BILL, wat Kaji na 30 jaar op slag opnieuw populair maakte.
De sword-wielding, throat-slashing actieheldin in LADY SNOWBLOOD zet meteen de bloedstollende toon van onze (S)HEROES-focus.
ENG The film is in Japanese with English subtitles
Snow has never coloured so red and an umbrella has never been so deadly as it is in the hands of Yuki Kashima. Yuki was born into this world with only one purpose: becoming a deadly weapon and avenge her family’s brutal murders by a criminal gang.
Toshiya Fujita’s LADY SNOWBLOOD is set during the Japanese Meiji period at the end of the 1800s. Fujita used Kazuo Koike’s manga of the same name as the source material for his film and specifically wanted actress and singer Meiko Kaji to play the lead. Kaji becomes the embodiment of the avenging angel. The story jumps from the present to the past and implements the tension that was palpable during the fall of the feudalism and the rise of the imperialism during the Meiji period in Japan. In addition, LADY SNOWBLOOD remains bloody pulp, which effortlessly balances beauty and violence. This is captures in the images and the set, but also in the character of Yuki. According to film critic Howard Hampton it’s Kaji’s gaze that turns Yuki into a character who haunts the audience’s dreams and nightmares. “Kaji’s performances in the LADY SNOWBLOOD films are pervasively, rapturously iconic. (…) Her eyes were her most unforgettable feature: a penetrating stare that was sharper than a swordsman’s blade or a serpent’s tooth. She made the female gaze deadlier than the male’s.”
Quentin Tarantino doesn’t beat around the bush: LADY SNOWBLOOD was one of his main inspirations for KILL BILL: VOL. 1 & 2. If you put Yuki and O-Ren Ishii (Lucy Liu) in the same room, you’ll recognise the outfits and attributes. If you compare Yuki and the Bride (Uma Thurman), you’ll recognise their unstoppable drive for revenge. Meiko Kaji sang the title song Shura no hama (The Flower of Carnage) for LADY SNOWBLOOD herself. Tarantino used the song on the KILL BILL soundtrack, which revived Kaji’s music career after 30 years.
The sword-wielding, throat-slashing action heroine in LADY SNOWBLOOD immediately sets the bloodcurdling tone of our (S)HEROES-focus.
Birma, 1917. Op de dag dat zijn verloofde Molly arriveert om met hem te trouwen, slaat Edward, een ambtenaar van het Britse Rijk, op de vlucht. Gekweld door paniek begint hij halsoverkop aan een reis over het Aziatische continent. Terwijl hij zich per trein, boot en te voet verbergt, verandert zijn angst geleidelijk in melancholie. Ondertussen weigert zijn verloofde te geloven dat Edward haar in de steek laat. Zij zet de achtervolging in, vastbesloten om met hem te trouwen.
Een Britse diplomaat die op de vlucht is voor zijn verloofde? Het lijkt een banaal vertrekpunt voor een film, maar Miguel Gomes – de man achter het prachtige zwart-witportret Tabu (2012) – maakt er een poëtische zwart-wittrip van die vlot tijd- en landsgrenzen overstijgt. De Portugees vervlecht heden en verleden, verschillende culturen en vertelstijlen tot een bezwerende ontdekkingsreis door Azië. Een bijzondere film die tegelijkertijd vervreemt, vervoert en verbaast dankzij twee reislustigen en de onoverbrugbare afstand tussen beiden.
“Elke familie heeft een zwart schaap. Bij ons was dat tante Danni. Tante Danni veranderde veertien keer van beroep, had geen gat in haar hand maar een krater. Ze kocht alleen maar huizen met verborgen gebreken en alle mannen in haar leven bleken elke keer opnieuw manisch of crimineel te zijn. Heel mijn jeugd hoorde ik bij alles wat ik fout deed: 'Just ons Danni gij!' Van mijn ouders mocht ik alles worden, behalve tante Danni. Hun missie was duidelijk: Janne moest voorbereid worden. Op alles. Op werkelijk alles wat er in het leven mis kan gaan.”
Theatermaker Janne Desmet gaat op zoek naar waarom de ene mens Monopoly-gewijs als winnaar aan de eindmeet komt en de ander, failliet en berooid, een rondje moet overslaan in de gevangenis. Arme tante Danni is een tragikomische voorstelling over de drang om te slagen, de zoektocht naar bestaansrecht en het verlangen naar het moment dat iemand zegt: Je bent er. Vanaf nu komt alles goed.
“The baddest one-chick hit-squad that ever hit town!” Dat is Pam Griers Coffy in één zin. Griers hoofdrol in COFFY betekende de doorbraak in haar carrière, na een rits bijrollen in exploitatieve gevangenisdrama’s. Haar energetische on-screen persona, met de onbevreesde lichamelijkheid die daarbij hoort, neemt een plek in binnen de Amerikaanse cinema van de jaren '70, waar meer geweld en naaktscènes werden toegelaten dan ooit tevoren. Regisseur Jack Hill werd niet voor niks door Quentin Tarantino de “Howard Hawks of exploitation filmmaking” gelabeld.
COFFY barst van de expliciete scènes, erotiek en bloederige actie, maar dat allemaal vanuit een rechtvaardige drijfveer: verpleegster Flower Child ‘Coffy’ Coffin ziet in haar professionele leven dagelijks de schade die de heroïneplaag in haar stad aanricht. Wanneer haar zus ook het slachtoffer wordt van haar drugsverslaving, wordt het persoonlijk. Coffy zwerft ’s nachts door de stad op zoek naar bloederige gerechtigheid.
Na de release van COFFY domineerde Pam Grier gedurende de rest van de jaren '70 als femme fatale en icoon van de Blaxploitation actiehits. Het populaire low-budget filmgenre met een Afrikaans-Amerikaanse cast en duidelijke genrecodes bracht een nieuw soort held en heldin op de voorgrond. “My movies featured women claiming the right to fight back, which previously had been out of the question,” schrijft Grier in haar autobiografie. “To me, what really stood out in the genre was women of colour acting like heroes, street-smart women who were proud of who they were. They were far more aggressive and progressive than the Hollywood stereotypes.” In COFFY vecht Grier als een vigilante tegen corruptie en de drugsmaffia: geweld als inspirerend verzet. Eén van de mensen die ze inspireerde, was regisseur Quentin Tarantino, een toegewijde connaisseur van Griers carrière, die haar liet namedroppen door Tim Roth en Chris Penn in RESERVOIR DOGS. En die Grier later castte als de onvergetelijke JACKIE BROWN.
Deze film is onderdeel van ons programma (S)HEROES, waarmee we vrouwelijke actiehelden doorheen de filmgeschiedenis in de schijnwerper zetten.
“The baddest one-chick hit-squad that ever hit town!” A tagline, that covers Pam Grier’s Coffy in one sentence. Grier’s starring role in COFFY was the breakthrough her career needed, after a string of supporting roles in exploitation prison flicks. Her energetic on-screen persona, with the fearless physicality that comes with it, occupies a spot in American cinema of the seventies, where violence and nudity were featured more than ever before. Director Jack Hill was crowned the “Howard Hawks of exploitation cinema” by Quentin Tarantino.
COFFY bursts with explicit scenes, eroticism and bloody action. But all of this is triggered by a sense of justice: nurse Flower Child ‘Coffy’ Coffin is faced with the damages done by the heroin scourge in the city in her daily professional life. When her sister becomes the latest victim of the inner city drug dealers, things become personal. Coffy roams the streets at night searching for violent justice.
After the release of COFFY, Pam Grier dominated the seventies as a femme fatale and icon of the Blaxploitation action hits. The popular low-budget film genre with an African American cast and clear genre codes brought on a new kind of hero and heroine. “My movies featured women claiming the right to fight back, which previously had been out of the question,” writes Grier in her autobiography. “To me, what really stood out in the genre was women of colour acting like heroes, street-smart women who were proud of who they were. They were far more aggressive and progressive than the Hollywood stereotypes.” In COFFY, Grier fights as a vigilante against corruption and the drugs dealers: violence as inspiring resistance. One of the people Grier inspired, was director Quentin Tarantino, a dedicated connoisseur of Grier’s career, who had her name-dropped by Tim Roth and Chris Penn in RESERVOIR DOGS. And who later cast Grier as the unforgettable JACKIE BROWN.
This is part of our programme (S)HEROES, which puts the spotlight on female action heroes throughout film history.
Wegens ziekte zal het nagesprek met Belgische filmmaakster Paloma Sermon-Daï niet doorgaan.
Belgische cineaste Paloma Sermon-Daï debuteerde in 2023 met IL PLEUT DANS LA MAISON, een ontroerend sociaal-realistisch drama. Tijdens een broeierige zomer volgen we de zeventienjarige Purdey en haar vijftienjarige broer Makenzy, die in een vervallen woning in Wallonië wonen. Terwijl hun aan alcoholverslaafde moeder afwezig is, zoeken ze elk hun eigen weg uit kansarmoede – zij als kamermeid, hij door fietsen te stelen. Met een mix van docu en fictie schetst Sermon-Daï een indringend portret van hun strijd en hoop, ondersteund door een zomerse cinematografie.
De vertoning van IL PLEUT DANS LA MAISON wordt voorafgegaan door een inleiding door Wouter Hessels, docent filmgeschiedenis KASKA-DKO, RITCS en INSAS. Klik hier voor het volledige programma van de FILMLESSEN.
“We've no alternative. We must have - Modesty Blaise.” Chef van de Britse geheime Dienst, Sir Gerald Tarrant, beseft dat Modesty Blaise de enige persoon is die hem uit zijn hachelijke situatie kan redden. Want: “nothing can faze Modesty Blaise.” Zelfs niet de juwelendief Gabriel die het op haar gemunt heeft.
Modesty Blaise – gespeeld door de koningin van de Italiaanse cinema, Monica Vitti – is een geheim agente met een verleden als crimineel meesterbrein. Geen buit is voor haar te moeilijk om te stelen. Nu ze aan de juiste kant van de wet leeft, wordt ze gevraagd door de Britse Geheime Dienst om een diamantroof te verhinderen. Dat wil ze wel, maar enkel onder haar eigen voorwaarden. Modesty roept haar rechterhand Willie Garvin – karakteracteur Terence Stamp in een komische rol – op om te helpen. De crimineel die de diamenten wilt stelen, blijkt niemand minder dan haar aartsvijand Gabriel (Dirk Bogarde). Maar wie van de twee haalt de bovenhand?
MODESTY BLAISE is geïnspireerd op de gelijknamige comic, maar regisseur Joseph Losey wilde een “pop-art inspired spoof of the spy film craze” creëren. Weg van de serieuze toon van het bronmateriaal van comic creator Peter O’Donnell, werd MODESTY BLAISE een mix van kleurrijke camp, rookbommen en een boogschietende Monica Vitti (muze van Michelangelo Antonioni) in de meest speelse en uitzinnige outfits.
Deze film is onderdeel van ons programma (S)HEROES, waarmee we vrouwelijke actiehelden doorheen de filmgeschiedenis in de schijnwerper zetten.
ENG The film is in English with English subtitles
“We've no alternative. We must have - Modesty Blaise.” The Chief of the British Secret Service, Sir Gerald Tarrant, realizes that Modesty Blaise is the only person who can help him with the precarious situation he’s in. because: “nothing can faze Modesty Blaise.” Not even jewel thief Gabriel, who is out to take her down.
Modesty Blaise – played by the Queen of Italian cinema, Monica Vitti – is a secret agent with a past as a criminal mastermind. There’s nothing she can’t steal. Now she’s living on the right side of the law, she’s asked by the British Secret Service to prevent a diamond heist. In exchange for her help, she has some conditions. Modesty calls in her right-hand man, Willie Garvin – played by character actor Terence Stamp in a comedic role – to help. The criminal who wants to steal the diamonds turns out to be none other than her nemesis, Gabriel (Dirk Bogarde). They’ve met their match. But who will get the upper hand?
MODESTY BLAISE is inspired by the comic of the same name, but director Joseph Losey wanted to create a “pop-art inspired spoof of the spy film craze”. Stepping away from the serious tone of the source material of comic creator Peter O’Donnell, MODESTY BLAISE became a mix of colourful camp, smoke bombs and a bow and arrow-wielding Monica Vitti (Michelangelo Antonioni’s muse) in the most fun and crazy outfits.
This is part of our programme (S)HEROES, which puts the spotlight on female action heroes throughout film history.
Rachel Talalays cultklassieker TANK GIRL is eens gezien, nooit te vergeten. Zij het de kostuums, de make-up en special effects of de legendarische post-punk soundtrack. Lori Petty belichaamt Tank Girl, een jonge vrouw die in een dystopische wereld leeft waar het tirannieke megaconglomeraat Water & Power, geleid door de wrede Kesslee (prettig gestoorde vertolking van Malcolm McDowell), de watertoevoer in handen heeft. Nadat Tank Girl tot slaaf gemaakt wordt door Kesslee en ontsnapt, gaat ze met een groep zonderlingen – waaronder Ice-T als een mutant kangoeroe-soldaat en Naomi Watts als Jet Girl – de strijd aan tegen de megalomane Kesslee.
De opzwepende actie wordt afgewisseld met geanimeerde sequenties, die refereren naar de comic book serie waarop de film is gebaseerd. De stemmen van Courtney Love, Portishead en Björk begeleiden de punk esthetiek en de vuile humor van de inmiddels iconische en geliefde actieheldin en haar indrukwekkende tank wielding skills.
Deze film is onderdeel van ons programma (S)HEROES, waarmee we vrouwelijke actiehelden doorheen de filmgeschiedenis in de schijnwerper zetten.
ENG The film is in English with Dutch subtitles
Rachel Talalay’s cult classic TANK GIRL is, once seen, never to be forgotten. Be it the costumes, the make-up and special effects or the legendary post-punk soundtrack. Lori Petty embodies Tank Girl, a young woman who lives in a dystopian world where the tyrannical mega-conglomerate Water & Power, led by the ruthless Kesslee (gleefully disturbed performance by Malcolm McDowell), controls the water supply. After Tank Girl is enslaved and escapes, she and a band of misfits – among whom Ice-T as a mutant kangaroo soldier and Naomi Watts as Jet Girl – fight against the megalomaniac Kesslee.
The quick action is intercut with animated sequences, referencing the comic book series on which the movie is based. The voices of Courtney Love, Portishead and Björk accompany the punk aesthetic and sleazy humour of the iconic and beloved action heroine and her impressive tank-wielding skills.
This is part of our programme (S)HEROES, which puts the spotlight on female action heroes throughout film history.
“Elke familie heeft een zwart schaap. Bij ons was dat tante Danni. Tante Danni veranderde veertien keer van beroep, had geen gat in haar hand maar een krater. Ze kocht alleen maar huizen met verborgen gebreken en alle mannen in haar leven bleken elke keer opnieuw manisch of crimineel te zijn. Heel mijn jeugd hoorde ik bij alles wat ik fout deed: 'Just ons Danni gij!' Van mijn ouders mocht ik alles worden, behalve tante Danni. Hun missie was duidelijk: Janne moest voorbereid worden. Op alles. Op werkelijk alles wat er in het leven mis kan gaan.”
Theatermaker Janne Desmet gaat op zoek naar waarom de ene mens Monopoly-gewijs als winnaar aan de eindmeet komt en de ander, failliet en berooid, een rondje moet overslaan in de gevangenis. Arme tante Danni is een tragikomische voorstelling over de drang om te slagen, de zoektocht naar bestaansrecht en het verlangen naar het moment dat iemand zegt: Je bent er. Vanaf nu komt alles goed.
Valentijn Dhaenens, Korneel Hamers, Mathijs F Scheepers en Clara van den Broek mogen volgend jaar samen 25 kaarsjes uitblazen als Theatercollectief SKaGeN. De afgelopen jaren lag de focus van de makers van SKaGeN op solovoorstellingen, projecten waarin ze samen, maar niet noodzakelijk voltallig, aan het roer stonden en het verkennen van nieuwe media zoals de SneakPeek app.
In Triomf! komen ze terug met z’n vieren op scène aangevuld door Dagmar Dierick en Clara Cleymans. Samen laten ze zich inspireren door het verhaal van de Zweedse regisseur Jan Jönson die in 1985 Wachten op Godot van Samuel Beckett besloot te ensceneren met gevangenen uit de hoogbeveiligde Kumla gevangenis. Een spannende situatie ontstaat waarin de gevangenen opnieuw van de buitenwereld proeven terwijl ze via het stuk dubbel geconfronteerd worden met hun hopeloze wachtpositie.
In Triomf! baant het zestal zich spelenderwijs een weg door het vraagstuk wat gevangenschap en vrijheid, slagen en falen betekenen, voor de personages, voor zichzelf, voor het gezelschap. Zitten ze in hetzelfde schuitje of houden ze elkaar gevangen? Zijn ze elkaars sleutel tot bevrijding? Allemaal zijn ze op zoek naar een eigen overwinning. Het is wachten op een gezamenlijke triomf.
SKaGeN speelt doorgaans geen repertoire. Ook nu brengen ze dit niet tot een goed einde: op hun typische manier wordt deze klassieker ontmanteld en omgetoverd tot een energieke en speelse voorstelling die tegelijk een snuifje zout in de existentiële wonde strooit.
Rurale regio’s in Indië worden getroffen door een hoog aantal zelfmoorden onder boeren. Een groep van vrouwelijke boeren, die recent hun echtgenoot verloren aan zelfdoding, beslissen om een lokale psycholoog en activist te ontmoeten om hun verhalen en problemen te delen en om anderen in gelijkaardige situaties te helpen met hun verdriet. Op deze manier tonen ze hun kracht in een stille daad van rebellie tegen de patriarchale maatschappij. Binnen deze groep volgen we de introverte 28-jarige Sanjeevani op haar moedige pad om zelfredzaam te worden, voor zichzelf en haar kinderen. Ze strijdt tegen haar schoonfamilie en het patriarchaat om financiële vrijheid en een betere toekomst voor haar kinderen te verzekeren.
Voor zijn eerste langspeelfilm keert veelbelovend Indische filmmaker Kinshuk Surjan terug naar Indië, naar een rurale regio met een hoog zelfmoordcijfer onder mannelijke boeren. Tegen deze achtergrond focust hij op de vrouwen die achterblijven, die samen leren rouwen en het taboe rond depressie willen doorbreken.
In ALL WE IMAGINE AS LIGHT, het veelgeprezen debuut van Payal Kapadia, volgen we de verpleegkundige Prabha, die in verwarring raakt wanneer haar vervreemde echtgenoot opnieuw contact opneemt, haar jongere kamergenote Anu, die haar nieuwe relatie geheim probeert te houden, en de weduwe Parvaty die na de dood van haar man haar huis dreigt te verliezen. Wanneer de drie vrouwen de drukte van Mumbai ontvluchten voor een uitstapje naar een kustplaats, ontdekken ze daar eindelijk de ruimte om hun verlangens te uiten.
Kapadia’s film oogste wereldwijd lof voor zijn poëtische en dromerige stijl, die het rauwe realisme combineert met een sensuele benadering van vrouwelijke onafhankelijkheid. Beïnvloed door cineasten zoals Wong Kar-wai en Satyajit Ray, onderzoekt ze de spanning tussen traditie en moderniteit in een tijdloos verhaal dat in thuisland India nog gevoelige snaren raakt: van vrouwelijke autonomie tot seksueel verlangen.
Na het winnen van de Grand Prix op Cannes, de eerste Indiase film die deze prestigieuze prijs ontving, is ALL WE IMAGINE AS LIGHT stilaan uitgegroeid tot een diep snijdende en onvergetelijke ode aan vrouwelijke vriendschap en verzet.
L'Adamant is een drijvend gebouw op de Seine, in het hart van Parijs, waarin geestelijke gezondheidszorg centraal staat op de schaal van de stad, het individu en het collectief. De documentaire SUR L'ADAMANT schetst een teder portret van een psychiatrisch dagcentrum, waarin de relatie tussen les soignées en les soignants op een intieme en menselijke manier in beeld wordt gebracht. Dit dagcentrum is een actief verzet tegen de ontmenselijking van de psychiatrie.
Deze Gouden Beer winnaar (Berlinale 2023) van Nicolas Philibert vormt de aanleiding van het onderzoeksproject De Therapeutische Stad, erkend met het Bouwmeester Label. Door het introduceren van architecturale typologieën—de boot, de toren, de villa en de tuin—verkennen Lisa Janssens en Renaud Baeckelandt niet alleen de architecturale kwaliteiten van deze figuren, maar ook hun relatie tot de stad. Ruimtelijke begrippen als aankomst en verblijf, de grens tussen privé en publiek en de manier waarop architectuur zorg kan faciliteren, resoneren tijdens gesprekken met de psychiatrische praktijk. De publicatie verkent de rol van metaforen en culturele narratieven — zoals film, literatuur en kunst— rond zorg in de stad.
L'Adamant is a floating building on the Seine, in the heart of Paris, where mental health care takes center stage—on the scale of the city, the individual, and the collective. The documentary SUR L'ADAMANT offers a tender portrait of a psychiatric day center, portraying the relationship between patients and caregivers in an intimate and humane way. This day center stands as an active resistance to the dehumanization of psychiatry.
This Golden Bear winner (Berlinale 2023) by Nicolas Philibert is the starting point for the research project The Therapeutic City, supported by the Bouwmeester Label. By introducing architectural typologies—the boat, the tower, the villa, and the garden—Lisa Janssens and Renaud Baeckelandt explore not only the architectural qualities of these figures but also their relationship to the city. Spatial concepts such as arrival and stay, the boundary between private and public, and the ways in which architecture can facilitate care resonate through conversations with psychiatric practice. The publication explores the role of metaphors and cultural narratives—such as film, literature, and art—around care in the city.
