Afbeelding
Voor zijn omstreden testamentfilm verplaatste Pasolini de 18de-eeuwse roman van markies de Sade naar de ‘republiek’ Salò van 1944, het laatste bolwerk van Mussolini.
Vier fascisten lokken negen jongens en meisjes naar een afgelegen villa en onderwerpen hen aan allerlei seksuele perversiteiten en folteringen.
De monsterlijke wreedheden in de film moesten volgens Pasolini gezien worden als een sadeaanse metafoor voor de afstandelijkheid waarmee nazi’s en fascisten hun misdaden tegen de mensheid begingen.
De controversiële laatste film van Pier Paolo Pasolini transponeert Marquis de Sades 18de-eeuwse opus van marteling en vernedering naar het fascistische Italië van 1944. Het schokerende werk figureert van bij zijn release in hevige debatten, als een uitdagend onderzoek naar de politieke, sociale en seksuele dynamiek van de hedendaagse wereld met de expliciete, gewelddadige en seksuele, beelden die Pasolini’s oeuvre kenmerken.
Lees meer:
SALO OR THE 120 DAYS OF SODOM (1975) MOVIE REVIEW - Alex Brennan, CineFiles Movie Reviews
Hoofdinhoud
Media content
