ALIEN

english below

‘ALIEN will scare the peanuts right out of your M&Ms,’ kopte een advertentie in The Washington Post. Terecht: Ridley Scotts ruimtefilm uit 1979 jaagt je de stuipen op het lijf, maar overstijgt moeiteloos het horrorgenre. ALIEN combineert sciencefiction met pure suspense: een verlaten schip, een onbekend wezen, en bemanningsleden die één voor één verdwijnen.

Behalve Ripley, natuurlijk. De studio zag haar het liefst in een roze pakje, maar Sigourney Weaver toverde haar om in een slimme, vastberaden heldin – gewapend met vlammenwerper en overlevingsinstinct. Geen scream queen, maar een vrouw die handelt. Zo werd ALIEN onverwacht een feministische mijlpaal in de filmgeschiedenis.

In The Monstrous-Feminine schrijft Barbara Creed over de oerangst die de film aandrijft: een allesverslindende moederfiguur waaruit alle leven voortkomt én in verdwijnt. Zelfs het moederschip blijkt verraderlijk – “Mother”, zoals de door AI-aangedreven boordcomputer wordt genoemd, offert de crew zonder aarzelen op voor de belangen van “the Company”.

De film zal ingeleid worden door flaneur uitgevers, in het kader van het boek Monsterlijk Moederschap.

De vertoning van ALIEN sluit aan bij SCH/OUDERS, een festival over de kracht van ouderschap in de samenleving.

ENG
The film is in English, subtitles TBA

“ALIEN will scare the peanuts right out of your M&Ms,” proclaimed an ad in The Washington Post. Rightly so: Ridley Scott’s 1979 space thriller is terrifying, yet effortlessly transcends the horror genre. ALIEN blends science fiction with pure suspense: a stranded spaceship, an unknown creature, and crewmembers who vanish one by one.

Except Ripley, of course. The studio would’ve preferred her in a pink jumpsuit, but Sigourney Weaver turned her into a smart, determined heroine—armed with a flamethrower and sharp survival instincts. No scream queen, but a woman of action. In doing so, ALIEN became an unexpected feminist milestone in film history.

In The Monstrous-Feminine, Barbara Creed writes about the primal fear that drives the film: an all-devouring mother figure from which all life emerges—and into which it returns. Even the spaceship itself turns out to be treacherous: “Mother,” the AI-powered onboard computer, is programmed to sacrifice the crew for the benefit of “the Company.”

The film will be introduced by flaneur publishers, as part of the launch of the book Monsterlijk Moederschap (Monstrous Motherhood).

The screening of TULLY connects to SCH/OUDERS, a festival about the power of parenthood in society.