BOOGIE NIGHTS

english below

Filmgeschiedenis vertelt het verhaal van films die constant verder bouwen op elkaar. Als één hedendaagse regisseur dat weet, is het wel Paul Thomas Anderson, PTA voor professionele doeleinden. In PTA & HIS MASTERS kijken we naar de officieuze filmische voorouders van Paul Thomas Anderson. We plaatsen de regisseur – een van de grootste Amerikaanse regisseurs van zijn generatie – naast de invloeden die hij ongegeneerd citeert in zijn werk. In PTA & HIS MASTERS linken we BOOGIE NIGHTS aan Martin Scorseses GOODFELLAS.

PTA brak dan wel door met zijn eerste film HARD EIGHT, het was opvolger BOOGIE NIGHTS die hem echt op de kaart zette als één van de grootste talenten die in de mid-90s aan hun filmcarrière begonnen. BOOGIE NIGHTS is het resultaat van PTA’s fascinatie met pornofilms uit de gloriejaren 70 en hun opmerkelijke verval in de 80s. De film volgt het intussen iconisch geworden hoofdpersonage Eddie Adams (doorbraakrol van Mark Wahlberg) en zijn opkomst en neergang in de porno-industrie van de late jaren 70. Na zijn ontdekking door pornoregisseur Jack Horner (Burt Reynolds), komt de jonge Eddie in een bacchanaal terecht van decadentie met bergen drugs, seks en Russische Roulette.

Eddie wordt ontdekt in een restaurant waar hij als afwasser werkt. Onder het pseudonym Dirk Diggler stijgt hij al snel naar de top van de industrie en wordt warm omarmd door zijn nieuwe surrogaatfamilie, gespeeld door John C. Reilly, Heather Graham, Don Cheadle, Julianne Moore, Philip Seymour Hoffman en William H. Macy. Maar succes verandert stilaan in verslaving, prostitutie en criminaliteit en Dirk ontdekt dat roem vergankelijk is. PTA scherpt al van bij het begin van zijn carrière zijn gave aan om menselijke wreedheid vast te leggen met een empathische lens. Zijn personages hebben hun gebreken, maar zijn nooit hopeloos. Ondanks het bij wijlen melancholische verhaal, bruist BOOGIE NIGHTS van leven.

In de film zitten knipogen naar PTA’s invloeden, waaronder Martin Scorsese. Dat begint al bij de introductiescène. Zowel PTA als voorganger Scorsese staan bekend om hun indrukwekkende filmopeningen. In PTA & HIS MASTERS plaatsen we GOODFELLAS naast BOOGIE NIGHTS. Van de plaatsnaam en jaartal op het beeld, freeze frame op Ray Liotta die in voice-over de iconische woorden spreekt: “As far as I can remember, I’ve always wanted to be a gangster.” Dan weet je: dit wordt een wilde rit!

Zowel Scorsese als PTA zijn sterk in het emuleren van een tijdperk: van de East New York maffiawereld in GOODFELLAS tot het discotijdperk in San Fernando Valley in BOOGIE NIGHTS. In die laatste film ruimt de neontitel plaats voor een long take kraanshot in de openingssequentie op de tonen van The Best of My Love van The Emotions. Het gebruik van populaire muziek uit het tijdperk dat hij verbeeldt, is opnieuw een knipoog naar Scorsese. Aan de hand van dutch rolls en tilt downs komen we bij de plaatsnaam en jaartal en via een Steadicam tracking shot gaan we een club binnen waar Jack voor het eerst Eddie ziet. Met een close-up op Eddies gezicht zien we voor het eerst de grote ster in wording. De historische decors zijn tot in de puntjes verzorgd en dragen hetzelfde belang uit voor retrostijl en historische accuraatheid als de New Hollywood regisseurs, zoals Scorsese. Het overtuigend verbeelden van een specifieke Amerikaanse subcultuur is enorm belangrijk voor beide regisseurs.

PTA leent Scroseses dynamische regiestijl. Van Steadicam shots tot Scorseses kenmerkende dolly-ins, mobiele camera en tracking shots. We volgen hun personages letterlijk en figuurlijk op de voet. Het tracking shot in BOOGIE NIGHTS door het nieuwe huis van Dirk Diggler knipt en plakt de Copacabana-scène uit GOODFELLAS. Ook het narratief van beide films is vergelijkbaar: de focus op een jonge protagonist die een afgeschermde wereld binnentreedt en na een vlucht naar de top met de keerzijde te maken krijgt.

PTA en Scorsese delen een diep wederzijds respect voor elkaar. “Whatever (Scorsese) did for us, for me, for my generation, who grew up with (him), (he) were always The Man. I always felt like, how the fuck does he do it? How does he get the camera to move like that? As you can see there are people, left and right, trying to imitate you, trying to rip-off how you do it.  None of us can get it right.” Scorsese beanwoordt PTA’s bewondering en noemde PTA’s ONE BATTLE AFTER ANOTHER een fenomenale film. Zo is de cirkel rond.

ENG
The film is in English with Dutch subtitles

Film history is the story of films constantly building on one another. If one contemporary director knows this, it’s Paul Thomas Anderson, PTA for professional purposes. In PTA & HIS MASTERS we take a look at the unofficial filmic predecessors of Paul Thomas Anderson. We place the director – arguably one of the most important directors of his generation – next to the influences he unabashedly cites in his work. In PTA & HIS MASTERS we link BOOGIE NIGHTS to Martin Scorsese’s GOODFELLAS.

PTA might’ve had his breakthrough with his first film HARD EIGHT, it was successor BOOGIE NIGHTS that really cemented his reputation as one of the biggest talents who started their film career in the mid-90s. BOOGIE NIGHTS is the result of PTA’s fascination with porn movies from the glory years of the 70s and their remarkable decay in the 80s. the movie follows the already iconic main character Eddie Adams (break-through role for Mark Wahlberg) and his rise and fall in the porn industry of the late 70s. after being discovered by porn director Jack Horner (Burt Reynolds), the young Eddie ends up in a bacchanal of decadence with mountains of drugs, sex and Russian Roulette.

Eddie is discovered in a restaurant where he works as a busboy. Using the stage name Dirk Diggler he quickly rises to the top of the industry and is warmly taken in by his new surrogate family, played by John C. Reilly, Heather Graham, Don Cheadle, Julianne Moore, Philip Seymour Hoffman and William H. Macy. But success slowly turns into addiction, prostitution and criminality and Dirk discovers that fame is fleeting. From the beginning of his career, PTA hones his gift of capturing human cruelty with an empathetic lens. His characters have their flaws, but are never hopeless. Despite the at times melancholic story, BOOGIE NIGHTS bustles with life.

The movie nods to PTA’s influences, among whom Martin Scorsese. This starts with the introduction scene. PTA as well as his predecessor Scorsese are known for their impressive cinematic opening scenes. In PTA & HIS MASTERS we place GOODFELLAS next to BOOGIE NIGHTS. From the place name and year on the image, the freeze frame on Ray Liotta who speaks these iconic words in voice-over: “As far as I can remember, I’ve always wanted to be a gangster.” You know it’s going to be a wild ride!

Scorsese and PTA are great at emulating an era: from the East new York mafia world in GOODFELLAS to the disco era in San Fernando Valley in BOOGIE NIGHTS. In that last movie the neon title moves over for a long take crane shot in the opening sequence to the sound of The Best of My Love by The Emotions. The use of popular music of the era in his films is another nod to Scorsese. Using Dutch rolls and tilt down we arrive at the place name and year and via a Steadicam tracking shot, we enter a club where Jack first lays eyes on Eddie. With a close-up on Eddie’s face, we are introduced to the future star. The historical decors are set up to the last detail and carry the same importance for retro style and historical accuracy as the New Hollywood directors, like Scorsese, used. Convincingly portraying a specific American subculture is of great importance to both directors.

PTA uses the same dynamic directing style as Scorsese. From Steadicam shots tot Scorsese’s signature dolly-ins, mobile camera and tracking shots. We literally and figuratively follow in their characters footsteps. The tracking shot through Dirk Diggler’s house in BOOGIE NIGHTS is a cut and paste of the Copacabana scene from GOODFELLAS. The narrative of both films is similar as well: focusing on a young protagonist who enters a closed-off world and has to face the downside of a steep rise to the top.

PTA and Scorsese share a deep mutual respect. “Whatever (Scorsese) did for us, for me, for my generation, who grew up with (him), (he) were always The Man. I always felt like, how the fuck does he do it? How does he get the camera to move like that? As you can see there are people, left and right, trying to imitate you, trying to rip-off how you do it.  None of us can get it right.” Scorsese reciprocates PTA’s admiration and called PTA’s ONE BATTLE AFTER ANOTHER a phenomenal film. Thus closing the cirkle.