english below
In THE LONG DAY CLOSES keert de autobiografische Britse filmmaker Terence Davies terug naar zijn jeugd. Als jonge puber groeit hij op midden jaren vijftig in Liverpool. Davies’ personages zijn vaak eenzame, melancholische figuren. Zo ook Bud, een rustige jongen die troost vindt in de imposante en iconische figuren op het scherm van de plaatselijke bioscoop. Cinema geeft hem de kracht om weer een dag door te komen, terwijl hij worstelt met zijn schoolomgeving en ontluikende homoseksualiteit.
Davies zelf was altijd zeer openhartig over zijn aanhoudende ongemak over zijn geaardheid: “I’ve always had the greatest difficulty accepting being gay.” Het winterse THE LONG DAY CLOSES getuigt daarmee van een vreemde weemoed naar een tijd die voor Davies pre-seksueel was, toen homoseksualiteit in Groot-Britannië nog sterk werd onderdrukt. Davies’ werk onthoudt zich van een zeer openlijke politieke of militante vorm van queerness: Buds ontluikingen evoceren zich subtieler, en met meer poëzie.
ENG
The film is in English with English subtitles
In THE LONG DAY CLOSES, autobiographical British filmmaker Terence Davies returns to his youth. As a young teenager, he grew up in Liverpool in the mid-1950s. Davies’ characters are often lonely, melancholic figures. This is also true of Bud, a quiet boy who finds comfort in the iconic figures on the screen at the local cinema. The seventh art gives him the strength to get through another day, as he struggles with his school environment and homosexuality.
Davies himself was always very open about his ongoing discomfort with his sexuality: “I've always had the greatest difficulty accepting being gay.” The wintery THE LONG DAY CLOSES bears witness to a strange melancholy for a time that was pre-sexual for Davies, when homosexuality was still strongly suppressed in Great Britain. Davies’s work refrains from a very overt political or militant form of queerness: Buds’ coming-of-age is evoked more subtly, and with more poetry.