PUNCH-DRUNK LOVE

english below

Filmgeschiedenis vertelt het verhaal van films die constant verder bouwen op elkaar. Als één hedendaagse regisseur dat weet, is het wel Paul Thomas Anderson, PTA voor professionele doeleinden. In PTA & HIS MASTERS kijken we naar de officieuze filmische voorouders van Paul Thomas Anderson. We plaatsen de regisseur – een van de grootste Amerikaanse regisseurs van zijn generatie – naast de invloeden die hij ongegeneerd citeert in zijn werk. In PTA & HIS MASTERS linken we PUNCH-DRUNK LOVE aan Mark Sandrich’ SHALL WE DANCE (1937).

“I have so much strength in me you have no idea. I have a love in my life. It makes me stronger than anything you can imagine.” Wat leidt tot deze atypische en ietwat agressieve liefdesverklaring is een dolle rit die voortkwam uit PTA’s vastberadenheid om na het meer dan drie uur durende MAGNOLIA een romantische komedie te maken van negentig minuten. En dat was niet alles. De hoofdrol moest en zou vertolkt worden door komiek Adam Sandler. De reden? Sandlers film BIG DADDY is één van PTA’s favoriete komedies. “BIG DADDY had Sensitive Sandler,” verklaart de regisseur, “there's a scene in it where he's screaming at his father over the telephone that I used to rewind over and over. That's when I really thought, I have to find this person. I have to work with this person.” En dat gebeurde in PUNCH-DRUNK LOVE. Op de vraag of hij verrast was dat Sandler de rol aanvaardde, merkte de regisseur fijntjes op: “I’m a good director so he knew it would be a good movie.” 

Sandler speelt de sociaal onbeholpen Barry Egan. Barry haat zichzelf en zijn leven. Hij is de enige broer met zeven zussen, die hem constant belachelijk maken. Barry heeft een eigen zaak, en spendeert zijn tijd met het verzamelen van waardebonnen. Regelmatige aggressieve uitbarstingen zijn de enige uitlaatkleppen die hij heeft. Maar dan ontmoet hij de mysterieuze Lena en lijkt de wereld weer even rooskleurig. De prille romance tussen de twee wordt echter bedreigd, wanneer Barry slachtoffer wordt van een bende oplichters.

Voor PUNCH-DRUNK LOVE keek PTA naar het werk van Blake Edwards, waaronder THE PINK PANTHER (ook op ons programma!) en de absurditeit van Jacques Tati, of Jean-Luc Godards UNE FEMME EST UNE FEMME. Maar het waren de musicals van Fred Astaire en Ginger Rogers die de toon zetten voor de eigenzinnige romance. Mark Sandrich’ SHALL WE DANCE (1937) was daarbij bijvoorbeeld een belangrijke inspiratiebron. “Even though they were musicals they’re really romances more than anything else.” Die musicals hielpen de regisseur met het uitgangspunt van PUNCH-DRUNK LOVE, “They’re always about him getting with her and her getting with him, and fighting it out.” PTA brengt om zijn eigenwijze manier een onvergetelijke ode aan de klassieke Hollywoodmusical.

PUNCH-DRUNK LOVE voelt aan als een trip door de onrustige geest van ondernemer Barry, die aantoont dat liefde dan blijkbaar toch alles kan overwinnen. En ons ook nog eens kan redden. PTA’s vaste cinematograaf Robert Elswit belicht elk shot met een kaleidoscoop aan kleur. De score van Jon Brion doet bij momenten zowel barok als futuristisch aan en begeleidt het tempo van Adam Sandlers performance tot op de letter. PTA slaagt om het delirium dat gekoppeld is aan een nieuwe liefde, te vatten. Want liefde is even absurd als krachtig als onmogelijk en onmisbaar. Net zoals een harmonium dat uit de lucht valt, of puddingpotjes die de poorten openen naar een leven vol avontuur. 

Onze Valentijnsfilm, op 35mm! So here we go.

ENG
The film is in English with Dutch subtitles

Film history is the story of films constantly building on one another. If one contemporary director knows this, it’s Paul Thomas Anderson, PTA for professional purposes. In PTA & HIS MASTERS we take a look at the unofficial filmic predecessors of Paul Thomas Anderson. We place the director – arguably one of the most important directors of his generation – next to the influences he unabashedly cites in his work. In PTA & HIS MASTERS we link PUNCH-DRUNK LOVE to Mark Sandrich’ SHALL WE DANCE (1937).

“I have so much strength in me you have no idea. I have a love in my life. It makes me stronger than anything you can imagine.” What leads to this atypical and somewhat aggressive declaration of love is a crazy ride that sprouted from PTA’s determination to create a ninety minute romantic comedy after the more than three hour long MAGNOLIA. And that was not all. The main character had to be portrayed by comedian Adam Sandler. The reason why? Sandler’s movie BIG DADDY is one of PTA’s favourite comedies. “BIG DADDY had Sensitive Sandler,” declares the director, “there's a scene in it where he's screaming at his father over the telephone that I used to rewind over and over. That's when I really thought, I have to find this person. I have to work with this person.” And so it happened in PUNCH-DRUNK LOVE. When questioned if he was surprised that Sandler accepted the part, the director noted: “I’m a good director so he knew it would be a good movie.” 

Sandler plays the socially awkward Barry Egan. Barry hates himself and his life. He is the only brother among seven sisters, who are constantly ridiculing him. Barry owns his own business and spends his time collecting coupons. Regular aggressive outbursts are his only outlet. But then he meets the mysterious Lena and the world finally seems bright. However their budding romance is threatened when Barry falls prey to a gang of scammers.

For PUNCH-DRUNK LOVE PTA looked at the work of Blake Edwards, including THE PINK PANTHER (also part of our programme!) and the whimsy of Jacques Tati or Jean-Luc Godard’s UNE FEMME EST UNE FEMME. But it were the musicals of Fred Astaire and Ginger Rogers that set the tone of the quirky romance. For example, Mark Sandrich’ SHALL WE DANCE (1937) was an important source of inspiration. “Even though they were musicals they’re really romances more than anything else.” Those musicals helped de director with the premise of PUNCH-DRUNK LOVE, “They’re always about him getting with her and her getting with him, and fighting it out.” PTA pays homage to classical Hollywood musicals in his own unusual way.

PUNCH-DRUNK LOVE feels like a trip through the restless mind of business owner Barry, that shows us that love apparently does conquer all. And can even save us too. PTA’s frequent collaborator cinematographer Robert Elswit lights every frame with a kaleidoscope of colour. The score by Jon Brion feels at the same time baroque and futuristic and accompanies the tempo of Adam Sandler’s performance to the T. PTA manages to capture the delirium that is attached to new love. Because love is as absurd as it is powerful, as impossible as it is invaluable. Just like a harmonium falling from the sky or pudding cups opening the gates to a life of adventure.

Our Valentine’s Day movie, on 35mm! So here we go.