“Elke familie heeft een zwart schaap. Bij ons was dat tante Danni. Tante Danni veranderde veertien keer van beroep, had geen gat in haar hand maar een krater. Ze kocht alleen maar huizen met verborgen gebreken en alle mannen in haar leven bleken elke keer opnieuw manisch of crimineel te zijn. Heel mijn jeugd hoorde ik bij alles wat ik fout deed: 'Just ons Danni gij!' Van mijn ouders mocht ik alles worden, behalve tante Danni. Hun missie was duidelijk: Janne moest voorbereid worden. Op alles. Op werkelijk alles wat er in het leven mis kan gaan.”
Theatermaker Janne Desmet gaat op zoek naar waarom de ene mens Monopoly-gewijs als winnaar aan de eindmeet komt en de ander, failliet en berooid, een rondje moet overslaan in de gevangenis. Arme tante Danni is een tragikomische voorstelling over de drang om te slagen, de zoektocht naar bestaansrecht en het verlangen naar het moment dat iemand zegt: Je bent er. Vanaf nu komt alles goed.
Sneeuw heeft nog nooit zo rood gekleurd en een paraplu is nog nooit zo dodelijk geweest als in de handen van Yuki Kashima. Yuki werd geboren met maar één doel: een moordwapen worden en wraak nemen op de criminele bende die haar familie heeft uitgemoord.
Toshiya Fujita’s LADY SNOWBLOOD speelt zich af in de Japanse Meiji periode in de late jaren 1800. Fujita baseerde zich voor de film op de gelijknamige manga van Kazuo Koike en wilde specifiek actrice en zangeres Meiko Kaji voor de hoofdrol. Kaji wordt in de film dé belichaming van de wraakengel. Het verhaal springt tussen het heden en het verleden en implementeert de spanning die tijdens de Meiji periode in Japan heerste bij de val van het feodalisme en de opkomst van het imperialisme. Daarnaast blijft LADY SNOWBLOOD bloederige pulp, die moeiteloos het evenwicht bewaart tussen schoonheid en geweld. Dat zit vervat in de beelden en de set maar ook in het personage van Yuki zelf. Volgens filmcriticus Howard Hampton is het Meiko Kaji’s blik die van Yuki een personage maken dat het publiek in nachtmerries en dromen achtervolgt. “Kaji’s performances in the LADY SNOWBLOOD films are pervasively, rapturously iconic. (…) Her eyes were her most unforgettable feature: a penetrating stare that was sharper than a swordsman’s blade or a serpent’s tooth. She made the female gaze deadlier than the male’s.”
Quentin Tarantino windt er geen doekjes om: LADY SNOWBLOOD was een van de belangrijkste inspiratiebronnen voor zijn KILL BILL: VOL. 1 & 2. Als je Yuki en O-Ren Ishii (Lucy Liu) naast elkaar zet, herken je de outfits en attributen. Als je Yuki en the Bride (Uma Thurman) vergelijkt, herken je hun onstopbare drang naar wraak. Meiko Kaji zong zelf ook de titelsong Shura no hama (The Flower of Carnage) voor LADY SNOWBLOOD. Tarantino gebruikte het nummer op de soundtrack van KILL BILL, wat Kaji na 30 jaar op slag opnieuw populair maakte.
De sword-wielding, throat-slashing actieheldin in LADY SNOWBLOOD zet meteen de bloedstollende toon van onze (S)HEROES-focus.
ENG The film is in Japanese with English subtitles
Snow has never coloured so red and an umbrella has never been so deadly as it is in the hands of Yuki Kashima. Yuki was born into this world with only one purpose: becoming a deadly weapon and avenge her family’s brutal murders by a criminal gang.
Toshiya Fujita’s LADY SNOWBLOOD is set during the Japanese Meiji period at the end of the 1800s. Fujita used Kazuo Koike’s manga of the same name as the source material for his film and specifically wanted actress and singer Meiko Kaji to play the lead. Kaji becomes the embodiment of the avenging angel. The story jumps from the present to the past and implements the tension that was palpable during the fall of the feudalism and the rise of the imperialism during the Meiji period in Japan. In addition, LADY SNOWBLOOD remains bloody pulp, which effortlessly balances beauty and violence. This is captures in the images and the set, but also in the character of Yuki. According to film critic Howard Hampton it’s Kaji’s gaze that turns Yuki into a character who haunts the audience’s dreams and nightmares. “Kaji’s performances in the LADY SNOWBLOOD films are pervasively, rapturously iconic. (…) Her eyes were her most unforgettable feature: a penetrating stare that was sharper than a swordsman’s blade or a serpent’s tooth. She made the female gaze deadlier than the male’s.”
Quentin Tarantino doesn’t beat around the bush: LADY SNOWBLOOD was one of his main inspirations for KILL BILL: VOL. 1 & 2. If you put Yuki and O-Ren Ishii (Lucy Liu) in the same room, you’ll recognise the outfits and attributes. If you compare Yuki and the Bride (Uma Thurman), you’ll recognise their unstoppable drive for revenge. Meiko Kaji sang the title song Shura no hama (The Flower of Carnage) for LADY SNOWBLOOD herself. Tarantino used the song on the KILL BILL soundtrack, which revived Kaji’s music career after 30 years.
The sword-wielding, throat-slashing action heroine in LADY SNOWBLOOD immediately sets the bloodcurdling tone of our (S)HEROES-focus.
Birma, 1917. Op de dag dat zijn verloofde Molly arriveert om met hem te trouwen, slaat Edward, een ambtenaar van het Britse Rijk, op de vlucht. Gekweld door paniek begint hij halsoverkop aan een reis over het Aziatische continent. Terwijl hij zich per trein, boot en te voet verbergt, verandert zijn angst geleidelijk in melancholie. Ondertussen weigert zijn verloofde te geloven dat Edward haar in de steek laat. Zij zet de achtervolging in, vastbesloten om met hem te trouwen.
Een Britse diplomaat die op de vlucht is voor zijn verloofde? Het lijkt een banaal vertrekpunt voor een film, maar Miguel Gomes – de man achter het prachtige zwart-witportret Tabu (2012) – maakt er een poëtische zwart-wittrip van die vlot tijd- en landsgrenzen overstijgt. De Portugees vervlecht heden en verleden, verschillende culturen en vertelstijlen tot een bezwerende ontdekkingsreis door Azië. Een bijzondere film die tegelijkertijd vervreemt, vervoert en verbaast dankzij twee reislustigen en de onoverbrugbare afstand tussen beiden.
“Elke familie heeft een zwart schaap. Bij ons was dat tante Danni. Tante Danni veranderde veertien keer van beroep, had geen gat in haar hand maar een krater. Ze kocht alleen maar huizen met verborgen gebreken en alle mannen in haar leven bleken elke keer opnieuw manisch of crimineel te zijn. Heel mijn jeugd hoorde ik bij alles wat ik fout deed: 'Just ons Danni gij!' Van mijn ouders mocht ik alles worden, behalve tante Danni. Hun missie was duidelijk: Janne moest voorbereid worden. Op alles. Op werkelijk alles wat er in het leven mis kan gaan.”
Theatermaker Janne Desmet gaat op zoek naar waarom de ene mens Monopoly-gewijs als winnaar aan de eindmeet komt en de ander, failliet en berooid, een rondje moet overslaan in de gevangenis. Arme tante Danni is een tragikomische voorstelling over de drang om te slagen, de zoektocht naar bestaansrecht en het verlangen naar het moment dat iemand zegt: Je bent er. Vanaf nu komt alles goed.
“The baddest one-chick hit-squad that ever hit town!” Dat is Pam Griers Coffy in één zin. Griers hoofdrol in COFFY betekende de doorbraak in haar carrière, na een rits bijrollen in exploitatieve gevangenisdrama’s. Haar energetische on-screen persona, met de onbevreesde lichamelijkheid die daarbij hoort, neemt een plek in binnen de Amerikaanse cinema van de jaren '70, waar meer geweld en naaktscènes werden toegelaten dan ooit tevoren. Regisseur Jack Hill werd niet voor niks door Quentin Tarantino de “Howard Hawks of exploitation filmmaking” gelabeld.
COFFY barst van de expliciete scènes, erotiek en bloederige actie, maar dat allemaal vanuit een rechtvaardige drijfveer: verpleegster Flower Child ‘Coffy’ Coffin ziet in haar professionele leven dagelijks de schade die de heroïneplaag in haar stad aanricht. Wanneer haar zus ook het slachtoffer wordt van haar drugsverslaving, wordt het persoonlijk. Coffy zwerft ’s nachts door de stad op zoek naar bloederige gerechtigheid.
Na de release van COFFY domineerde Pam Grier gedurende de rest van de jaren '70 als femme fatale en icoon van de Blaxploitation actiehits. Het populaire low-budget filmgenre met een Afrikaans-Amerikaanse cast en duidelijke genrecodes bracht een nieuw soort held en heldin op de voorgrond. “My movies featured women claiming the right to fight back, which previously had been out of the question,” schrijft Grier in haar autobiografie. “To me, what really stood out in the genre was women of colour acting like heroes, street-smart women who were proud of who they were. They were far more aggressive and progressive than the Hollywood stereotypes.” In COFFY vecht Grier als een vigilante tegen corruptie en de drugsmaffia: geweld als inspirerend verzet. Eén van de mensen die ze inspireerde, was regisseur Quentin Tarantino, een toegewijde connaisseur van Griers carrière, die haar liet namedroppen door Tim Roth en Chris Penn in RESERVOIR DOGS. En die Grier later castte als de onvergetelijke JACKIE BROWN.
Deze film is onderdeel van ons programma (S)HEROES, waarmee we vrouwelijke actiehelden doorheen de filmgeschiedenis in de schijnwerper zetten.
“The baddest one-chick hit-squad that ever hit town!” A tagline, that covers Pam Grier’s Coffy in one sentence. Grier’s starring role in COFFY was the breakthrough her career needed, after a string of supporting roles in exploitation prison flicks. Her energetic on-screen persona, with the fearless physicality that comes with it, occupies a spot in American cinema of the seventies, where violence and nudity were featured more than ever before. Director Jack Hill was crowned the “Howard Hawks of exploitation cinema” by Quentin Tarantino.
COFFY bursts with explicit scenes, eroticism and bloody action. But all of this is triggered by a sense of justice: nurse Flower Child ‘Coffy’ Coffin is faced with the damages done by the heroin scourge in the city in her daily professional life. When her sister becomes the latest victim of the inner city drug dealers, things become personal. Coffy roams the streets at night searching for violent justice.
After the release of COFFY, Pam Grier dominated the seventies as a femme fatale and icon of the Blaxploitation action hits. The popular low-budget film genre with an African American cast and clear genre codes brought on a new kind of hero and heroine. “My movies featured women claiming the right to fight back, which previously had been out of the question,” writes Grier in her autobiography. “To me, what really stood out in the genre was women of colour acting like heroes, street-smart women who were proud of who they were. They were far more aggressive and progressive than the Hollywood stereotypes.” In COFFY, Grier fights as a vigilante against corruption and the drugs dealers: violence as inspiring resistance. One of the people Grier inspired, was director Quentin Tarantino, a dedicated connoisseur of Grier’s career, who had her name-dropped by Tim Roth and Chris Penn in RESERVOIR DOGS. And who later cast Grier as the unforgettable JACKIE BROWN.
This is part of our programme (S)HEROES, which puts the spotlight on female action heroes throughout film history.
Wegens ziekte zal het nagesprek met Belgische filmmaakster Paloma Sermon-Daï niet doorgaan.
Belgische cineaste Paloma Sermon-Daï debuteerde in 2023 met IL PLEUT DANS LA MAISON, een ontroerend sociaal-realistisch drama. Tijdens een broeierige zomer volgen we de zeventienjarige Purdey en haar vijftienjarige broer Makenzy, die in een vervallen woning in Wallonië wonen. Terwijl hun aan alcoholverslaafde moeder afwezig is, zoeken ze elk hun eigen weg uit kansarmoede – zij als kamermeid, hij door fietsen te stelen. Met een mix van docu en fictie schetst Sermon-Daï een indringend portret van hun strijd en hoop, ondersteund door een zomerse cinematografie.
De vertoning van IL PLEUT DANS LA MAISON wordt voorafgegaan door een inleiding door Wouter Hessels, docent filmgeschiedenis KASKA-DKO, RITCS en INSAS. Klik hier voor het volledige programma van de FILMLESSEN.
“We've no alternative. We must have - Modesty Blaise.” Chef van de Britse geheime Dienst, Sir Gerald Tarrant, beseft dat Modesty Blaise de enige persoon is die hem uit zijn hachelijke situatie kan redden. Want: “nothing can faze Modesty Blaise.” Zelfs niet de juwelendief Gabriel die het op haar gemunt heeft.
Modesty Blaise – gespeeld door de koningin van de Italiaanse cinema, Monica Vitti – is een geheim agente met een verleden als crimineel meesterbrein. Geen buit is voor haar te moeilijk om te stelen. Nu ze aan de juiste kant van de wet leeft, wordt ze gevraagd door de Britse Geheime Dienst om een diamantroof te verhinderen. Dat wil ze wel, maar enkel onder haar eigen voorwaarden. Modesty roept haar rechterhand Willie Garvin – karakteracteur Terence Stamp in een komische rol – op om te helpen. De crimineel die de diamenten wilt stelen, blijkt niemand minder dan haar aartsvijand Gabriel (Dirk Bogarde). Maar wie van de twee haalt de bovenhand?
MODESTY BLAISE is geïnspireerd op de gelijknamige comic, maar regisseur Joseph Losey wilde een “pop-art inspired spoof of the spy film craze” creëren. Weg van de serieuze toon van het bronmateriaal van comic creator Peter O’Donnell, werd MODESTY BLAISE een mix van kleurrijke camp, rookbommen en een boogschietende Monica Vitti (muze van Michelangelo Antonioni) in de meest speelse en uitzinnige outfits.
Deze film is onderdeel van ons programma (S)HEROES, waarmee we vrouwelijke actiehelden doorheen de filmgeschiedenis in de schijnwerper zetten.
ENG The film is in English with English subtitles
“We've no alternative. We must have - Modesty Blaise.” The Chief of the British Secret Service, Sir Gerald Tarrant, realizes that Modesty Blaise is the only person who can help him with the precarious situation he’s in. because: “nothing can faze Modesty Blaise.” Not even jewel thief Gabriel, who is out to take her down.
Modesty Blaise – played by the Queen of Italian cinema, Monica Vitti – is a secret agent with a past as a criminal mastermind. There’s nothing she can’t steal. Now she’s living on the right side of the law, she’s asked by the British Secret Service to prevent a diamond heist. In exchange for her help, she has some conditions. Modesty calls in her right-hand man, Willie Garvin – played by character actor Terence Stamp in a comedic role – to help. The criminal who wants to steal the diamonds turns out to be none other than her nemesis, Gabriel (Dirk Bogarde). They’ve met their match. But who will get the upper hand?
MODESTY BLAISE is inspired by the comic of the same name, but director Joseph Losey wanted to create a “pop-art inspired spoof of the spy film craze”. Stepping away from the serious tone of the source material of comic creator Peter O’Donnell, MODESTY BLAISE became a mix of colourful camp, smoke bombs and a bow and arrow-wielding Monica Vitti (Michelangelo Antonioni’s muse) in the most fun and crazy outfits.
This is part of our programme (S)HEROES, which puts the spotlight on female action heroes throughout film history.
Rachel Talalays cultklassieker TANK GIRL is eens gezien, nooit te vergeten. Zij het de kostuums, de make-up en special effects of de legendarische post-punk soundtrack. Lori Petty belichaamt Tank Girl, een jonge vrouw die in een dystopische wereld leeft waar het tirannieke megaconglomeraat Water & Power, geleid door de wrede Kesslee (prettig gestoorde vertolking van Malcolm McDowell), de watertoevoer in handen heeft. Nadat Tank Girl tot slaaf gemaakt wordt door Kesslee en ontsnapt, gaat ze met een groep zonderlingen – waaronder Ice-T als een mutant kangoeroe-soldaat en Naomi Watts als Jet Girl – de strijd aan tegen de megalomane Kesslee.
De opzwepende actie wordt afgewisseld met geanimeerde sequenties, die refereren naar de comic book serie waarop de film is gebaseerd. De stemmen van Courtney Love, Portishead en Björk begeleiden de punk esthetiek en de vuile humor van de inmiddels iconische en geliefde actieheldin en haar indrukwekkende tank wielding skills.
Deze film is onderdeel van ons programma (S)HEROES, waarmee we vrouwelijke actiehelden doorheen de filmgeschiedenis in de schijnwerper zetten.
ENG The film is in English with Dutch subtitles
Rachel Talalay’s cult classic TANK GIRL is, once seen, never to be forgotten. Be it the costumes, the make-up and special effects or the legendary post-punk soundtrack. Lori Petty embodies Tank Girl, a young woman who lives in a dystopian world where the tyrannical mega-conglomerate Water & Power, led by the ruthless Kesslee (gleefully disturbed performance by Malcolm McDowell), controls the water supply. After Tank Girl is enslaved and escapes, she and a band of misfits – among whom Ice-T as a mutant kangaroo soldier and Naomi Watts as Jet Girl – fight against the megalomaniac Kesslee.
The quick action is intercut with animated sequences, referencing the comic book series on which the movie is based. The voices of Courtney Love, Portishead and Björk accompany the punk aesthetic and sleazy humour of the iconic and beloved action heroine and her impressive tank-wielding skills.
This is part of our programme (S)HEROES, which puts the spotlight on female action heroes throughout film history.
“Elke familie heeft een zwart schaap. Bij ons was dat tante Danni. Tante Danni veranderde veertien keer van beroep, had geen gat in haar hand maar een krater. Ze kocht alleen maar huizen met verborgen gebreken en alle mannen in haar leven bleken elke keer opnieuw manisch of crimineel te zijn. Heel mijn jeugd hoorde ik bij alles wat ik fout deed: 'Just ons Danni gij!' Van mijn ouders mocht ik alles worden, behalve tante Danni. Hun missie was duidelijk: Janne moest voorbereid worden. Op alles. Op werkelijk alles wat er in het leven mis kan gaan.”
Theatermaker Janne Desmet gaat op zoek naar waarom de ene mens Monopoly-gewijs als winnaar aan de eindmeet komt en de ander, failliet en berooid, een rondje moet overslaan in de gevangenis. Arme tante Danni is een tragikomische voorstelling over de drang om te slagen, de zoektocht naar bestaansrecht en het verlangen naar het moment dat iemand zegt: Je bent er. Vanaf nu komt alles goed.
Valentijn Dhaenens, Korneel Hamers, Mathijs F Scheepers en Clara van den Broek mogen volgend jaar samen 25 kaarsjes uitblazen als Theatercollectief SKaGeN. De afgelopen jaren lag de focus van de makers van SKaGeN op solovoorstellingen, projecten waarin ze samen, maar niet noodzakelijk voltallig, aan het roer stonden en het verkennen van nieuwe media zoals de SneakPeek app.
In Triomf! komen ze terug met z’n vieren op scène aangevuld door Dagmar Dierick en Clara Cleymans. Samen laten ze zich inspireren door het verhaal van de Zweedse regisseur Jan Jönson die in 1985 Wachten op Godot van Samuel Beckett besloot te ensceneren met gevangenen uit de hoogbeveiligde Kumla gevangenis. Een spannende situatie ontstaat waarin de gevangenen opnieuw van de buitenwereld proeven terwijl ze via het stuk dubbel geconfronteerd worden met hun hopeloze wachtpositie.
In Triomf! baant het zestal zich spelenderwijs een weg door het vraagstuk wat gevangenschap en vrijheid, slagen en falen betekenen, voor de personages, voor zichzelf, voor het gezelschap. Zitten ze in hetzelfde schuitje of houden ze elkaar gevangen? Zijn ze elkaars sleutel tot bevrijding? Allemaal zijn ze op zoek naar een eigen overwinning. Het is wachten op een gezamenlijke triomf.
SKaGeN speelt doorgaans geen repertoire. Ook nu brengen ze dit niet tot een goed einde: op hun typische manier wordt deze klassieker ontmanteld en omgetoverd tot een energieke en speelse voorstelling die tegelijk een snuifje zout in de existentiële wonde strooit.
Rurale regio’s in Indië worden getroffen door een hoog aantal zelfmoorden onder boeren. Een groep van vrouwelijke boeren, die recent hun echtgenoot verloren aan zelfdoding, beslissen om een lokale psycholoog en activist te ontmoeten om hun verhalen en problemen te delen en om anderen in gelijkaardige situaties te helpen met hun verdriet. Op deze manier tonen ze hun kracht in een stille daad van rebellie tegen de patriarchale maatschappij. Binnen deze groep volgen we de introverte 28-jarige Sanjeevani op haar moedige pad om zelfredzaam te worden, voor zichzelf en haar kinderen. Ze strijdt tegen haar schoonfamilie en het patriarchaat om financiële vrijheid en een betere toekomst voor haar kinderen te verzekeren.
Voor zijn eerste langspeelfilm keert veelbelovend Indische filmmaker Kinshuk Surjan terug naar Indië, naar een rurale regio met een hoog zelfmoordcijfer onder mannelijke boeren. Tegen deze achtergrond focust hij op de vrouwen die achterblijven, die samen leren rouwen en het taboe rond depressie willen doorbreken.
In ALL WE IMAGINE AS LIGHT, het veelgeprezen debuut van Payal Kapadia, volgen we de verpleegkundige Prabha, die in verwarring raakt wanneer haar vervreemde echtgenoot opnieuw contact opneemt, haar jongere kamergenote Anu, die haar nieuwe relatie geheim probeert te houden, en de weduwe Parvaty die na de dood van haar man haar huis dreigt te verliezen. Wanneer de drie vrouwen de drukte van Mumbai ontvluchten voor een uitstapje naar een kustplaats, ontdekken ze daar eindelijk de ruimte om hun verlangens te uiten.
Kapadia’s film oogste wereldwijd lof voor zijn poëtische en dromerige stijl, die het rauwe realisme combineert met een sensuele benadering van vrouwelijke onafhankelijkheid. Beïnvloed door cineasten zoals Wong Kar-wai en Satyajit Ray, onderzoekt ze de spanning tussen traditie en moderniteit in een tijdloos verhaal dat in thuisland India nog gevoelige snaren raakt: van vrouwelijke autonomie tot seksueel verlangen.
Na het winnen van de Grand Prix op Cannes, de eerste Indiase film die deze prestigieuze prijs ontving, is ALL WE IMAGINE AS LIGHT stilaan uitgegroeid tot een diep snijdende en onvergetelijke ode aan vrouwelijke vriendschap en verzet.
L'Adamant is een drijvend gebouw op de Seine, in het hart van Parijs, waarin geestelijke gezondheidszorg centraal staat op de schaal van de stad, het individu en het collectief. De documentaire SUR L'ADAMANT schetst een teder portret van een psychiatrisch dagcentrum, waarin de relatie tussen les soignées en les soignants op een intieme en menselijke manier in beeld wordt gebracht. Dit dagcentrum is een actief verzet tegen de ontmenselijking van de psychiatrie.
Deze Gouden Beer winnaar (Berlinale 2023) van Nicolas Philibert vormt de aanleiding van het onderzoeksproject De Therapeutische Stad, erkend met het Bouwmeester Label. Door het introduceren van architecturale typologieën—de boot, de toren, de villa en de tuin—verkennen Lisa Janssens en Renaud Baeckelandt niet alleen de architecturale kwaliteiten van deze figuren, maar ook hun relatie tot de stad. Ruimtelijke begrippen als aankomst en verblijf, de grens tussen privé en publiek en de manier waarop architectuur zorg kan faciliteren, resoneren tijdens gesprekken met de psychiatrische praktijk. De publicatie verkent de rol van metaforen en culturele narratieven — zoals film, literatuur en kunst— rond zorg in de stad.
L'Adamant is a floating building on the Seine, in the heart of Paris, where mental health care takes center stage—on the scale of the city, the individual, and the collective. The documentary SUR L'ADAMANT offers a tender portrait of a psychiatric day center, portraying the relationship between patients and caregivers in an intimate and humane way. This day center stands as an active resistance to the dehumanization of psychiatry.
This Golden Bear winner (Berlinale 2023) by Nicolas Philibert is the starting point for the research project The Therapeutic City, supported by the Bouwmeester Label. By introducing architectural typologies—the boat, the tower, the villa, and the garden—Lisa Janssens and Renaud Baeckelandt explore not only the architectural qualities of these figures but also their relationship to the city. Spatial concepts such as arrival and stay, the boundary between private and public, and the ways in which architecture can facilitate care resonate through conversations with psychiatric practice. The publication explores the role of metaphors and cultural narratives—such as film, literature, and art—around care in the city.
THE JACKET is een portret van Jamal Hindawi, een Palestijnse man die met zijn familie in ballingschap leeft in het vluchtelingenkamp van Shatila in Beiroet, Libanon. Samen met zijn vrienden maakt hij politiek theater over hun diepe verbondenheid met hun thuisland, Palestina, en hun situatie als vluchtelingen in het land waarin ze geboren zijn, Libanon.
Wanneer Jamal een reis onderneemt om een verloren theaterrekwisiet terug te vinden, ziet hij hoe de opeenvolgende politieke en economische crises een hele regio en haar bevolking hebben ontwricht...
“Jamal maakt politiek theater samen met zijn vrienden en de film gaat over het maakproces van een toneelstuk, maar ook het narratief van het stuk, dat steeds meer verwikkeld raakt met zijn eigen leven. In het theaterstuk wordt de hoofdrol toegekend aan een jas. Het is niet zomaar een vest, de lappenjas symboliseert de vele onderdrukkingen die het Palestijnse volk moet doorstaan. (…) Jamals verhaal van ontheemding staat niet op zichzelf; idealiter kunnen we via zijn verhaal ook de verhalen begrijpen van de mensen die hij op zijn reis ontmoet. Tezamen vormen ze een landschap dat de ontworteling van een regio toont, een samenhorigheid die wordt ontwricht,” aldus filmmaker Mathijs Poppe.
ENG The film is in Arabic with English subtitles
THE JACKET is a portrait of Jamal Hindawi, a Palestinian man who lives in exile with his family in the Shatila refugee camp in Beirut, Lebanon. Together with his friends, he makes political theatre about their profound connection to their homeland, Palestine, and their situation as refugees in their country of residence, Lebanon.
When Jamal embarks on a journey to search for an important lost theatre prop, he witnesses how the successive political and economic crises have disrupted an entire region and its people.
“Within this figurative and literal wasteland; Jamal’s quest takes place. Jamal’s tale of displacement is not an isolated story; ideally, his story opens up the understanding of the stories of the people he meets on his journey. Together they form a landscape that shows the uprootedness of a region, a belonging that is being disrupted,” Poppe adds.
Welkom in de wonderlijke wereld van Loesje en Eva, twee hartsvriendinnen die de speelkamer hebben omgetoverd tot een mysterieus sprookjesbos.
Ze vertellen het verhaal van een vreemd ruimtewezen dat verzeild is geraakt in het muzikale landschap van een zingende bloem en een swingende slak. Vanonder het mostapijt weerklinken zoete zang en betoverende harpmelodieën, hypnotiserende fluiten en paddenstoelengezwam die je meenemen op een natuurlijk avontuur.
Een hete zomer in een diverse, kleurrijke wijk in New York zet de al gespannen verhoudingen tussen Afro-Amerikanen en Italianen verder onder druk. In minder dan 24 uur worden de bewoners – deels door de verzengende hitte, deels door onverdraagzaamheid – naar een explosief kookpunt gedreven. Regisseur Spike Lee speelt ook mee, naast John Turturro en Rosie Perez. Met een perfecte balans tussen humor, brutaliteit en sociale kritiek geldt Do the Right Thing als een van de belangrijkste films over raciale verhoudingen in de VS die helaas brandend actueel blijft…
Dinsdag 26 augustus wordt de film in de buitenlucht vertoond bij Cinema Urbana (Kattendijkdok-Oostkaai 25, 2000 Antwerpen).
ENG The film is in English with Dutch subtitles
A hot summer in a multiracial, colourful New York neighbourhood further strains already complex relations between African-Americans and Italians. In less than 24 hours, residents are driven—partly by the scorching heat, partly by bigotry—to an explosive boiling point. Director Spike Lee stars alongside John Turturro and Rosie Perez. With a perfect balance of humor, brutality and social criticism, Do the Right Thing ranks as one of the most important films about racial relations in the U.S. that unfortunately remains searingly topical...
Tuesday 26 August, the film will be screened in the open air at Cinema Urbana (Kattendijkdok-Oostkaai 25, 2000 Antwerpen).
Over een periode van twintig jaar vertolkte de ondertussen legendarische Jean-Pierre Léaud tot vijfmaal toe het alter ego van de al even iconische Franse nouvelle vague regisseur François Truffaut. Als Antoine Doinel is hij voor het eerst te zien in diens doorbraakfilm, en tevens sleutelfilm van de vernieuwingsgolf, LES QUATRE CENTS COUPS (1959). Daarna volgen nog vier films. In mei en juni brengt CINEA de integrale Doinel-reeks terug naar de Vlaamse bioscoopzalen, in een digitaal gerestaureerde 4K-versie!
De in 1944 geboren Léaud werd na een oproep van Truffaut in de krant uit een auditie van enkele honderden kinderen geplukt – hij was toen veertien. Een jaar later werd hij op de schouders van het publiek naar buiten gedragen na de zegetocht van hun film in Cannes, waarin Léaud als Antoine uiting gaf aan Truffauts weinig liefdevolle kindertijd.
Nadat Doinel verliefd wordt in ANTOINE ET COLETTE (1962) en vervolgens een relatie aangaat met de brave Christine in BAISERS VOLÉS (1968), toont DOMICILE CONJUGAL hun eerste huwelijksjaren. Het pasgetrouwde stel heeft een gezellig huiselijk leven opgebouwd van bloemen verkopen en vioolles geven, terwijl Antoine af en toe werkt aan zijn langverwachte roman. Als Christine zwanger raakt van hun eerste kind, raakt Antoine in de ban van een jonge Japanse schoonheid. Dat verandert de loop van hun relatie voorgoed.
Naast DOMICILE CONJUGAL, staan ook Truffauts andere films over ANTOINE DOINEL op ons programma!
Robin Vanbesiens HOLD ON TO HER traceert een geleefde sociale zorginfrastractuur, solidariteit en strijd die een recente politiecasus en staatsgeweld in de context van migratie grenscontroles in Belgë aankaart.
In 2018 is de tweejarige Mawda Shawri, dochter van Phrast en Shamden en zus van Hama, doodgeschoten door een Belgische politieagent tijdens een auto-achtervolging op de snelweg. In 2023 zijn meer dan 40 mensen, illegale én legale activistische inwoners, samengekomen voor de camera van La Voix des sans papiers in Brussel om een collectief verhoor op te zetten van documenten van en reacties op Mawda's casus. Samen produceerden ze het forensisch tegenbewijs van deze dodelijke kanaaloversteek.
De vertoningen van 29 mei t/m 1 juni vinden plaats in het kader van Antwerp Art Weekend, i.s.m. MAS n.a.v. de nieuwe expo van COMPASSION (van 31 januari 2025 tot 31 augustus 2025). Klik hier voor het volledige filmprogramma. De vertoning op 31 mei vindt plaats met inleiding met regisseur Robin Vanbesien en MAS-curator Vera De Boeck.
Bezoekers die een ticket van De Cinema kunnen tonen van een vertoning binnen het MAS x De Cinema 2025-programma, krijgen korting op een ticket voor de MAS COMPASSION-expo. Omgekeerd geeft een ticket van de MAS COMPASSION-expo (vanaf 31 januari 2025 tot de vertoningsdag van de betreffende film) recht op een verlaagd tarief (€6,50 i.p.v. €9) bij aankoop van een filmticket voor het MAS x De Cinema 2025-programma.
"In een samenleving waarin dergelijke bruutheid genormaliseerd is, blijft er vaak niet veel over dat ons kan troosten. Hoe gaan we verder wanneer al onze inspanningen niet genoeg blijken? En hoe eren we degenen voor wie het allemaal te laat komt? Een mogelijk antwoord vinden we in zorgzame belangstelling. De toeschouwers van de hoorzitting delen in elkaars rouw en maken plaats voor herdenking. De attente ogen van de aanwezigen die luisteren naar elkaars eulogieën, doen ook dienst als getuigen. Hetzelfde kan gezegd worden over het groen dat langs de snelweg in de wind treurt. Vanbesiens camera kijkt vaak door de begroeiing naar de snelweg, alsof hij ook aan het perspectief van deze planten een waarde wil toeschrijven. En zelfs de trage, vaak onheilspellende shots van de grijze snelweg kunnen we zo opvatten. Alsof het wegdek een geheugen heeft, zoals we weten dat een menselijk lichaam dat ook heeft. En dat de snelweg, net zoals alle betrokkenen van het voorval, de feiten absorbeert en bijhoudt. Zo is hold on to her geen suggestie om Mawda nog even vast te houden, maar om haar verhaal tot ons te laten doordringen en nooit meer los te laten." De volledige tekst door Gilles Vandaele in Fantômas lees je hier.
ENG The film is in English/Kurdish/French/Dutch with Dutch/French subtitles
Robin Vanbesien’s HOLD ON TO HER traces a lived social infrastructure of care, solidarity and struggle that addresses a recent case of police and state violence in the context of migration border control in Belgium.
In 2018, two-year-old Mawda Shawri, daughter of Phrast and Shamden and sister to Hama, was shot dead by a Belgian police officer during a car chase on a central highway. In 2023, over 40 people, both undocumented and documented resident activists, assembled before the camera at La Voix des sans papiers in Brussels to stage a collective hearing of documents from and reactions to Mawda’s case. Together, they produce the counter-forensic evidence of this deadly Channel crossing.
The screenings from May 29th until June 1st take place in the context of Antwerp Art Weekend, in collaboration with MAS, in the light of the new expo of COMPASSION (from 31 January 2025 to 31 August 2025). Click here for the full film programme.The screening on May 31st takes place with an introduction and aftertalk with director Robin Vanbesien and MAS-curator Vera De Boeck.
Visitors with a ticket from a screening from the MAS x De Cinema 2025 programme will receive a reduction on a ticket for the MAS COMPASSION expo. Vice versa, a ticket of the MAS COMPASSION-expo (from the 31st of January until the screening day of the film in question) will entitle the visitor to a reduction ticket (€6,50 instead of €9) for a film from the MAS x De Cinema 2025 programme.
"Robin Vanbesien delivers an empathic, poetic and political essay film honouring the memory of Mawda, a child killed by police gunfire." Read the full Cineuropa review here.
Birma, 1917. Op de dag dat zijn verloofde Molly arriveert om met hem te trouwen, slaat Edward, een ambtenaar van het Britse Rijk, op de vlucht. Gekweld door paniek begint hij halsoverkop aan een reis over het Aziatische continent. Terwijl hij zich per trein, boot en te voet verbergt, verandert zijn angst geleidelijk in melancholie. Ondertussen weigert zijn verloofde te geloven dat Edward haar in de steek laat. Zij zet de achtervolging in, vastbesloten om met hem te trouwen.
Een Britse diplomaat die op de vlucht is voor zijn verloofde? Het lijkt een banaal vertrekpunt voor een film, maar Miguel Gomes – de man achter het prachtige zwart-witportret Tabu (2012) – maakt er een poëtische zwart-wittrip van die vlot tijd- en landsgrenzen overstijgt. De Portugees vervlecht heden en verleden, verschillende culturen en vertelstijlen tot een bezwerende ontdekkingsreis door Azië. Een bijzondere film die tegelijkertijd vervreemt, vervoert en verbaast dankzij twee reislustigen en de onoverbrugbare afstand tussen beiden.
Een koor dat niet komt opdagen, een theatertechnieker, een fietsverkoper …
Vandaag is dé dag. Het Drongense jubilatakoor komt eindelijk optreden! Het publiek zit klaar en heeft er zin in. Maar dan: stilte. Geen stemvork te horen. Geen spoor van het koor. De theatertechnieker probeert de show te stelen, maar zijn walkietalkie blaft hem steeds weer de coulissen in.
Een fietsverkoper op zoek naar een publiek rolt het podium op. Ze is perfect voorbereid: de foldertjes geplastificeerd, glimlach geoefend, bel gepoetst en verkooptekst ingestudeerd. Met zo een groot publiek moet ze vandaag toch zeker haar fiets verkocht krijgen?
Wat volgt, is een heerlijke, chaotische dans van miscommunicatie en onhandigheden, waarin twee totaal verschillende personages elkaar ontdekken en de fiets een centrale rol krijgt. Het stuur leeft z’n eigen leven, de trappers weigeren dienst en het lijkt wel alsof de fiets liever speelt dan rijdt.
‘Organiek Mechaniek’ is een bijna woordeloze slapstickvoorstelling vol acrobatie, muziek, circusfietsen en vriendschap in wording. Wat begint als pure chaos, groeit uit tot een wonderlijke ontmoeting waar mechaniek plots muziek wordt, en alles wat vast zat, eindelijk begint te bewegen.
Kom kijken… en zie hoe alles misloopt – en toch goedkomt.
Tijdens haar studies in Zweden (DOCH, School of Dance and Circus) werkte Jakobe Geens o.a. voor en met Cirkus Cirkör en Clowns Without Borders Sweden. Terug in België werkte ze mee aan de voorstellingen ‘Manneke Cirk’ van Les Argonautes, ‘Click’ en ’SSSTT!!’ van Sprookjes enzo, ‘RAKANYAK’ van Compagnie Charlie en ’Softies’ van Hanna Mampuys/fABULEUS. Met haar eigen voorstellingen ‘Distort the body’ en ‘Bare body’ heeft ze haar eigen gezelschap op de kaart gezet.
Josse De Broeck maakt deel uit van acrobatencollectief Familiar Faces waarmee hij de zaalvoorstelling ‘Surface’ maakte. Hij werkte mee aan de creatie van o.a. ‘SCREWS’ (Alexander Vantournhout), ‘MUUR’ (Floor Van Leeuwen) en ‘Carrying my father’ (THERE THERE Company). Met Jef Callebaut creëerde hij de voorstelling ‘ob-joie’ (8+).
Axel Guérin speelde onder andere mee in ‘Pirates of the Carabina’ (FLOWN (UK)), ‘famili trees’ (Janni Van Goor & KOPERGIETER) en ‘PLOCK!’ (Grensgeval). Sinds zijn afstuderen aan AcaPA (Academy for Circus and Performance Art) heeft Axel vijf producties gecocreëerd en speelde hij bij not standing (Alexander Vantournhout) in ‘Red Haired Men’, ‘SCREWS’, ‘Through the Grapevine’ en ‘Foreshadow’.
Een komische western… Is dat een filmgenre waarop we zitten te wachten? Wel als Jane Fonda de outlaw uit de titel speelt en Lee Marvin zijn beste acteertalent bovenhaalt om een dubbele rol te spelen als de dronkaard Shelleen en de snoodaard Shaw. Volgens bekend filmcriticus Roger Ebert is CAT BALLOU dé komische western die alle andere in het genre achter zich laat. Het uitgangspunt van de film is eenvoudig: schooljuf Catherine verandert in de gevreesde outlaw en bendeleider Cat Ballou om de moord op haar vader te wreken.
De komische momenten worden begeleid door grappige muziek. Troubadours Nat King Cole (in zijn laatste project) en Stubby Kaye verwelkomen de kijker op hun banjo’s met The Ballad of Cat Ballou als een Grieks koor en na die eerste scène reizen we terug in de tijd naar het oorsprongsverhaal van Cat. Lee Marvin verschijnt op het toneel als dronkenman Kid Shelleen, de ingehuurde voormalige revolverheld die nogal letterlijk te diep in het glas kijkt. Marvin was voorheen vooral gekend voor zijn serieuze rollen (THE KILLERS, THE MAN WHO SHOT LIBERTY VALANCE), maar het publiek was zo verheugd om hem eindelijk in een komische rol te zien dat hij verbazend genoeg – maar verdiend – de Oscar voor Beste Acteur won voor CAT BALLOU. Jane Fonda had de moeilijke taak om het enige serieuze personage te spelen, naast een hoop losgeslagen mannen. Maar Fonda slaagt erin om de naïviteit van haar schooljuf te combineren met het indrukwekkende doorzettingsvermogen van haar outlaw.
We vertonen de film in 4K-resolutie.
Deze film is onderdeel van ons programma (S)HEROES, waarmee we vrouwelijke actiehelden doorheen de filmgeschiedenis in de schijnwerper zetten.
ENG The film is in English without subtitles
A comical western… Is this a movie genre we’re waiting for? It is when Jane Fonda plays the outlaw from the title and Lee Marvin dusts off his acting chops to play a dual role as drunkard Shelleen and villain Shaw. According to renowned film critic Roger Ebert CAT BALLOU is the western comedy to surpass all others. The premise of the film is quite simple: school teacher Catherine turns into the fearless outlaw and gang leader Cat Ballou to avenge her father’s murder.
The comedy parts are accompanied by funny music. Minstrels Nat King Cole (in his last project) and Stubby Kaye welcome the audience with their banjos, performing The Ballad of Cat Ballou as a Greek chorus. After that first scene, we travel back in time for the origin story of Cat. Lee Marvin appears on the screen as town-drunk Kid Shelleen, who quite literally falls off the wagon. Marvin was previously known for his serious roles (THE KILLERS, THE MAN WHO SHOT LIBERTY VALANCE), but the audience was so pleased to see him in a comedic role that he surprisingly – but rightly so – won the Academy Award for Best Actor for CAT BALLOU. Jane Fonda had the difficult task of playing the only serious character amongst a bunch of unhinged men. But Fonda manages to combine the naïveté of her school teacher with the impressive perseverance of the outlaw Cat.
We screen the film in 4K resolution.
This is part of our programme (S)HEROES, which puts the spotlight on female action heroes throughout film history.
Een koor dat niet komt opdagen, een theatertechnieker, een fietsverkoper …
Vandaag is dé dag. Het Drongense jubilatakoor komt eindelijk optreden! Het publiek zit klaar en heeft er zin in. Maar dan: stilte. Geen stemvork te horen. Geen spoor van het koor. De theatertechnieker probeert de show te stelen, maar zijn walkietalkie blaft hem steeds weer de coulissen in.
Een fietsverkoper op zoek naar een publiek rolt het podium op. Ze is perfect voorbereid: de foldertjes geplastificeerd, glimlach geoefend, bel gepoetst en verkooptekst ingestudeerd. Met zo een groot publiek moet ze vandaag toch zeker haar fiets verkocht krijgen?
Wat volgt, is een heerlijke, chaotische dans van miscommunicatie en onhandigheden, waarin twee totaal verschillende personages elkaar ontdekken en de fiets een centrale rol krijgt. Het stuur leeft z’n eigen leven, de trappers weigeren dienst en het lijkt wel alsof de fiets liever speelt dan rijdt.
‘Organiek Mechaniek’ is een bijna woordeloze slapstickvoorstelling vol acrobatie, muziek, circusfietsen en vriendschap in wording. Wat begint als pure chaos, groeit uit tot een wonderlijke ontmoeting waar mechaniek plots muziek wordt, en alles wat vast zat, eindelijk begint te bewegen.
Kom kijken… en zie hoe alles misloopt – en toch goedkomt.
Tijdens haar studies in Zweden (DOCH, School of Dance and Circus) werkte Jakobe Geens o.a. voor en met Cirkus Cirkör en Clowns Without Borders Sweden. Terug in België werkte ze mee aan de voorstellingen ‘Manneke Cirk’ van Les Argonautes, ‘Click’ en ’SSSTT!!’ van Sprookjes enzo, ‘RAKANYAK’ van Compagnie Charlie en ’Softies’ van Hanna Mampuys/fABULEUS. Met haar eigen voorstellingen ‘Distort the body’ en ‘Bare body’ heeft ze haar eigen gezelschap op de kaart gezet.
Josse De Broeck maakt deel uit van acrobatencollectief Familiar Faces waarmee hij de zaalvoorstelling ‘Surface’ maakte. Hij werkte mee aan de creatie van o.a. ‘SCREWS’ (Alexander Vantournhout), ‘MUUR’ (Floor Van Leeuwen) en ‘Carrying my father’ (THERE THERE Company). Met Jef Callebaut creëerde hij de voorstelling ‘ob-joie’ (8+).
Axel Guérin speelde onder andere mee in ‘Pirates of the Carabina’ (FLOWN (UK)), ‘famili trees’ (Janni Van Goor & KOPERGIETER) en ‘PLOCK!’ (Grensgeval). Sinds zijn afstuderen aan AcaPA (Academy for Circus and Performance Art) heeft Axel vijf producties gecocreëerd en speelde hij bij not standing (Alexander Vantournhout) in ‘Red Haired Men’, ‘SCREWS’, ‘Through the Grapevine’ en ‘Foreshadow’.
In 1998 werd Disney met hun nieuwste film MULAN de inspiratiebron voor vele meisjes, die eindelijk hun dappere zelf zagen op het grote scherm, jongens én volwassenen. Want de moedige, onhandige en volhardende Mulan is een voorbeeld voor iedereen.
De klassieke animatiefilm is gebaseerd op een Chinese legende van meer dan 1500 jaar geleden over een bijzondere, moedige jonge vrouw die zichzelf als man vermomt en de plaats van haar zieke vader inneemt in het keizerlijke leger. De Disney-film introduceert daarnaast Li Shang, een integere kapitein in het leger, die de vermomde Mulan en een vloot van andere buitenbeentjes moet klaarstomen voor een oorlog tegen de invallende Hunnen.
MULAN speelt met genderstereotypen en verstopt meerdere knipogen in de entertainende muzikale nummers, waaronder de leuke oorworm I’ll Make a Man Out of You. Protagonist Mulan wordt bijgestaan door een sidekick draak – zeker geen hagedis! – Mushu, met de stem van de energetische Eddie Murphy. MULAN is significant voor representatie binnen familie-animatie: het was de eerste Disneyfilm die een Aziatisch hoofdpersonage toont, en een krachtig jonge vrouw dan ook nog! Het is de jonge Mulan die door haar doorzettingsvermogen en wilskracht een heel keizerrijk redt, en niet te vergeten het leven van haar vader. MULAN blijft kijkers van verschillende generaties aanspreken en legt zelfbeschikking in de handen van de jeugd.
We vertonen MULAN op 35mm, met dank aan Cinematek, ook als ode aan onze eigen band met de film. Kom alleen, met vrienden, met de grootouders, het hele gezin, of jullie chosen family genieten van deze onevenaarbare Disney-classic in DE CINEMA! Een niet te missen toevoeging aan onze (S)HEROES-focus!
ENG The film is in English with Dutch and French subtitles
In 1998, Disney and its newest animation film, MULAN, became the source of inspiration for many girls—who finally saw their brave selves on the big screen—boys and adults alike. Because the courageous, clumsy, and persevering Mulan is an example for everyone.
The classic animation film is based on a Chinese legend of more than 1500 years ago about a remarkable, heroic young woman, who disguises herself as a man and takes her sick father’s place in the Imperial Army. The Disney film also introduces Li Shang, an honorable army captain, who has to train the disguised Mulan and a squadron of outcasts for the battle against the invading Huns.
MULAN has fun with gender stereotypes and entertaining musical numbers, such as the great I’ll Make a Man Out of You. Protagonist Mulan is supported by a sidekick dragon – certainly no lizard! – Mushu, voiced by the energetic Eddie Murphy. MULAN is a significant step forward for representation in family animation: it was the first Disney movie to show an Asian main character, and a strong young woman at that! It’s the young Mulan who uses her perseverance and willpower to save the Empire and her father’s life. MULAN continues to appeal to audiences of all ages and places the right to self-determination in the hands of the youth.
We screen MULAN on 35mm, thanks to Cinematek, and as an ode to our own connection to the film as well. Come and enjoy this wonderful Disney classic by yourself, with friends, grandparents, the entire family or your chosen family at DE CINEMA! A not-to-be-missed addition to our (S)HEROES focus!
Celebrating the five year anniversary of The Shade
The Shade started out as a concept between two best friends with a love for 90’s House, Trance and Techno music. And sunglasses. Adopting the idea that visitors should wear their shadiest pair to the party and at the same time, the name refers to nighttime, which is in actuality one big earthly shade.
Gradually, The Shade became less about certain musical genres, but more so about a feeling, attempting to dress a space whenever the opportunity was there, choreographing a specific light scenography, providing a safer environment for dancing and the acceptance of all persons on the dance floor.
This reflected in the lineups as well, having focused on bringing female talent from the Netherlands in its earlier years, with Nelly, Lieke TR and DRKNGHTS, among others, and purposely securing queer slots, for instance with Violently Happy, Malo Z and Fais Le Beau, resulting in balanced lineups that reflect contemporary party culture. Others on the lineup have included EMILIJA, Doppelgang, Ben Kamal, Lilihell, Asian Sal, Livgloss, Olsvangèr and Shoplifter, all delivering legendary sets.
Now The Shade is celebrating its five year existence at one of their favourite venues in Antwerp, a place where they are free to curate a large open area and with multiple rooms to travel through: De Studio. This will be our biggest edition yet, with the biggest lineup to date.
Starting early with an all vinyl set by Ilias to get you in the mood, taking you further into the depths and adding the punch is Bambi, whereafter our resident Bayny will be engaging in a first time b2b session with S.A. Tweeman to get the party rolling. After that, the amazing eoin dj will grace us with a two hour set and we’ll be closing down a burning house with none other than Aroh.
The message is loud and clear: Come early, stay late. Wear shades.
“Elke familie heeft een zwart schaap. Bij ons was dat tante Danni. Tante Danni veranderde veertien keer van beroep, had geen gat in haar hand maar een krater. Ze kocht alleen maar huizen met verborgen gebreken en alle mannen in haar leven bleken elke keer opnieuw manisch of crimineel te zijn. Heel mijn jeugd hoorde ik bij alles wat ik fout deed: 'Just ons Danni gij!' Van mijn ouders mocht ik alles worden, behalve tante Danni. Hun missie was duidelijk: Janne moest voorbereid worden. Op alles. Op werkelijk alles wat er in het leven mis kan gaan.”
Theatermaker Janne Desmet gaat op zoek naar waarom de ene mens Monopoly-gewijs als winnaar aan de eindmeet komt en de ander, failliet en berooid, een rondje moet overslaan in de gevangenis. Arme tante Danni is een tragikomische voorstelling over de drang om te slagen, de zoektocht naar bestaansrecht en het verlangen naar het moment dat iemand zegt: Je bent er. Vanaf nu komt alles goed.
In ALL WE IMAGINE AS LIGHT, het veelgeprezen debuut van Payal Kapadia, volgen we de verpleegkundige Prabha, die in verwarring raakt wanneer haar vervreemde echtgenoot opnieuw contact opneemt, haar jongere kamergenote Anu, die haar nieuwe relatie geheim probeert te houden, en de weduwe Parvaty die na de dood van haar man haar huis dreigt te verliezen. Wanneer de drie vrouwen de drukte van Mumbai ontvluchten voor een uitstapje naar een kustplaats, ontdekken ze daar eindelijk de ruimte om hun verlangens te uiten.
Kapadia’s film oogste wereldwijd lof voor zijn poëtische en dromerige stijl, die het rauwe realisme combineert met een sensuele benadering van vrouwelijke onafhankelijkheid. Beïnvloed door cineasten zoals Wong Kar-wai en Satyajit Ray, onderzoekt ze de spanning tussen traditie en moderniteit in een tijdloos verhaal dat in thuisland India nog gevoelige snaren raakt: van vrouwelijke autonomie tot seksueel verlangen.
Na het winnen van de Grand Prix op Cannes, de eerste Indiase film die deze prestigieuze prijs ontving, is ALL WE IMAGINE AS LIGHT stilaan uitgegroeid tot een diep snijdende en onvergetelijke ode aan vrouwelijke vriendschap en verzet.
De negenjarige Melina woont bij haar grootouders in Isfahan, Iran, nadat haar ouders zijn gescheiden. Haar moeder heeft moeite om de band met haar te behouden terwijl ze een nieuw leven opbouwt. Volgens de wet mag Melina zelf kiezen bij wie ze opgroeit, en ze is vastbesloten haar toekomst in eigen handen te nemen.
Geregisseerd door Melina’s tante, biedt hun hechte band een unieke kijk op het leven en de gedachten van Melina. Van het berispen van haar moeder in de auto tot het lakken van de nagels van haar opa: spel, conflict en diepe gesprekken wisselen elkaar af in deze levendige documentaire over moederschap, familie en identiteit. Tegelijkertijd legt de film subtiel de positie en rechten van vrouwen in Iran bloot.
GRAND ME maakt deel uit van het MOMMIE DEAREST-programma, waarin De Cinema peilt naar de kracht van moeders en onze perceptie van het ‘ideale’ moederschap in cinema.
THE JACKET is een portret van Jamal Hindawi, een Palestijnse man die met zijn familie in ballingschap leeft in het vluchtelingenkamp van Shatila in Beiroet, Libanon. Samen met zijn vrienden maakt hij politiek theater over hun diepe verbondenheid met hun thuisland, Palestina, en hun situatie als vluchtelingen in het land waarin ze geboren zijn, Libanon.
Wanneer Jamal een reis onderneemt om een verloren theaterrekwisiet terug te vinden, ziet hij hoe de opeenvolgende politieke en economische crises een hele regio en haar bevolking hebben ontwricht...
“Jamal maakt politiek theater samen met zijn vrienden en de film gaat over het maakproces van een toneelstuk, maar ook het narratief van het stuk, dat steeds meer verwikkeld raakt met zijn eigen leven. In het theaterstuk wordt de hoofdrol toegekend aan een jas. Het is niet zomaar een vest, de lappenjas symboliseert de vele onderdrukkingen die het Palestijnse volk moet doorstaan. (…) Jamals verhaal van ontheemding staat niet op zichzelf; idealiter kunnen we via zijn verhaal ook de verhalen begrijpen van de mensen die hij op zijn reis ontmoet. Tezamen vormen ze een landschap dat de ontworteling van een regio toont, een samenhorigheid die wordt ontwricht,” aldus filmmaker Mathijs Poppe.
ENG The film is in Arabic with English subtitles
THE JACKET is a portrait of Jamal Hindawi, a Palestinian man who lives in exile with his family in the Shatila refugee camp in Beirut, Lebanon. Together with his friends, he makes political theatre about their profound connection to their homeland, Palestine, and their situation as refugees in their country of residence, Lebanon.
When Jamal embarks on a journey to search for an important lost theatre prop, he witnesses how the successive political and economic crises have disrupted an entire region and its people.
“Within this figurative and literal wasteland; Jamal’s quest takes place. Jamal’s tale of displacement is not an isolated story; ideally, his story opens up the understanding of the stories of the people he meets on his journey. Together they form a landscape that shows the uprootedness of a region, a belonging that is being disrupted,” Poppe adds.
Robin Vanbesiens HOLD ON TO HER traceert een geleefde sociale zorginfrastractuur, solidariteit en strijd die een recente politiecasus en staatsgeweld in de context van migratie grenscontroles in Belgë aankaart.
In 2018 is de tweejarige Mawda Shawri, dochter van Phrast en Shamden en zus van Hama, doodgeschoten door een Belgische politieagent tijdens een auto-achtervolging op de snelweg. In 2023 zijn meer dan 40 mensen, illegale én legale activistische inwoners, samengekomen voor de camera van La Voix des sans papiers in Brussel om een collectief verhoor op te zetten van documenten van en reacties op Mawda's casus. Samen produceerden ze het forensisch tegenbewijs van deze dodelijke kanaaloversteek.
De vertoningen van 29 mei t/m 1 juni vinden plaats in het kader van Antwerp Art Weekend, i.s.m. MAS n.a.v. de nieuwe expo van COMPASSION (van 31 januari 2025 tot 31 augustus 2025). Klik hier voor het volledige filmprogramma. De vertoning op 31 mei vindt plaats met inleiding met regisseur Robin Vanbesien en MAS-curator Vera De Boeck.
Bezoekers die een ticket van De Cinema kunnen tonen van een vertoning binnen het MAS x De Cinema 2025-programma, krijgen korting op een ticket voor de MAS COMPASSION-expo. Omgekeerd geeft een ticket van de MAS COMPASSION-expo (vanaf 31 januari 2025 tot de vertoningsdag van de betreffende film) recht op een verlaagd tarief (€6,50 i.p.v. €9) bij aankoop van een filmticket voor het MAS x De Cinema 2025-programma.
"In een samenleving waarin dergelijke bruutheid genormaliseerd is, blijft er vaak niet veel over dat ons kan troosten. Hoe gaan we verder wanneer al onze inspanningen niet genoeg blijken? En hoe eren we degenen voor wie het allemaal te laat komt? Een mogelijk antwoord vinden we in zorgzame belangstelling. De toeschouwers van de hoorzitting delen in elkaars rouw en maken plaats voor herdenking. De attente ogen van de aanwezigen die luisteren naar elkaars eulogieën, doen ook dienst als getuigen. Hetzelfde kan gezegd worden over het groen dat langs de snelweg in de wind treurt. Vanbesiens camera kijkt vaak door de begroeiing naar de snelweg, alsof hij ook aan het perspectief van deze planten een waarde wil toeschrijven. En zelfs de trage, vaak onheilspellende shots van de grijze snelweg kunnen we zo opvatten. Alsof het wegdek een geheugen heeft, zoals we weten dat een menselijk lichaam dat ook heeft. En dat de snelweg, net zoals alle betrokkenen van het voorval, de feiten absorbeert en bijhoudt. Zo is hold on to her geen suggestie om Mawda nog even vast te houden, maar om haar verhaal tot ons te laten doordringen en nooit meer los te laten." De volledige tekst door Gilles Vandaele in Fantômas lees je hier.
ENG The film is in English/Kurdish/French/Dutch with Dutch/French subtitles
Robin Vanbesien’s HOLD ON TO HER traces a lived social infrastructure of care, solidarity and struggle that addresses a recent case of police and state violence in the context of migration border control in Belgium.
In 2018, two-year-old Mawda Shawri, daughter of Phrast and Shamden and sister to Hama, was shot dead by a Belgian police officer during a car chase on a central highway. In 2023, over 40 people, both undocumented and documented resident activists, assembled before the camera at La Voix des sans papiers in Brussels to stage a collective hearing of documents from and reactions to Mawda’s case. Together, they produce the counter-forensic evidence of this deadly Channel crossing.
The screenings from May 29th until June 1st take place in the context of Antwerp Art Weekend, in collaboration with MAS, in the light of the new expo of COMPASSION (from 31 January 2025 to 31 August 2025). Click here for the full film programme.The screening on May 31st takes place with an introduction and aftertalk with director Robin Vanbesien and MAS-curator Vera De Boeck.
Visitors with a ticket from a screening from the MAS x De Cinema 2025 programme will receive a reduction on a ticket for the MAS COMPASSION expo. Vice versa, a ticket of the MAS COMPASSION-expo (from the 31st of January until the screening day of the film in question) will entitle the visitor to a reduction ticket (€6,50 instead of €9) for a film from the MAS x De Cinema 2025 programme.
"Robin Vanbesien delivers an empathic, poetic and political essay film honouring the memory of Mawda, a child killed by police gunfire." Read the full Cineuropa review here.
“Elke familie heeft een zwart schaap. Bij ons was dat tante Danni. Tante Danni veranderde veertien keer van beroep, had geen gat in haar hand maar een krater. Ze kocht alleen maar huizen met verborgen gebreken en alle mannen in haar leven bleken elke keer opnieuw manisch of crimineel te zijn. Heel mijn jeugd hoorde ik bij alles wat ik fout deed: 'Just ons Danni gij!' Van mijn ouders mocht ik alles worden, behalve tante Danni. Hun missie was duidelijk: Janne moest voorbereid worden. Op alles. Op werkelijk alles wat er in het leven mis kan gaan.”
Theatermaker Janne Desmet gaat op zoek naar waarom de ene mens Monopoly-gewijs als winnaar aan de eindmeet komt en de ander, failliet en berooid, een rondje moet overslaan in de gevangenis. Arme tante Danni is een tragikomische voorstelling over de drang om te slagen, de zoektocht naar bestaansrecht en het verlangen naar het moment dat iemand zegt: Je bent er. Vanaf nu komt alles goed.
“Divine decadence darling!”
Sally Bowles in CABARET
Na het grote succes van hun live-optredens tijdens CHICAGO en THE ROCKY HORROR PICTURE SHOW, keren de dragqueens van Send in the Clowns terug met een wervelende drag performance tijdens CABARET, Bob Fosse’s achtvoudig Oscarwinnende klassieker!
Liza Minnelli speelt Sally Bowles, een Amerikaanse nachtclubzangeres in Berlijn tijdens de jaren '30 die de politieke realiteit op afstand probeert te houden. Binnen de muren van de Kit Kat Club gaat dat gemakkelijk door zang, dans en decadentie. Wanner Sally de Britse Brian ontmoet, geeft ze hem onderdak. De rijke baron Maximilian von Heune valt hun leven binnen en wil hen beiden verleiden. Het wordt echter steeds moeilijker om de politieke realiteit van de wereld buiten te houden.
Keer terug met ons en de onsterfelijke Minnelli naar de Kit Kat Club voor wat decadent plezier. In tijden als deze, waarin extreem-rechtse politici uitblinken in neonazistisch gedrag, kan deze premisse helaas niet actueler zijn... Laten we collectief terugvechten met een portie good-old queer fun!
After the great successes of their live performances during CHICAGO and THE ROCKY HORROR PICTURE SHOW, the drag queens of Send in the Clowns return with a dazzling performance during CABARET, Bob Fosse’s 8-time Oscar-winning classic!
In CABARET, Liza Minnelli plays Sally Bowles, an American nightclub singer in Berlin during the 1930s who tries to keep political reality at bay. Within the walls of the Kit Kat Club, this is easily accomplished through song, dance, and decadence. When Sally meets the British Brian, she shelters him. The wealthy Baron Maximilian von Heune invades their lives and wants to seduce them. However, it becomes increasingly challenging to keep hiding the political realities of the world outside them.
Join us and the starry-eyed Minnelli to return to Berlin’s Kit Kat Club for some decadent fun, holding off the slow rise of Nazis outside. In times like these, with far-right politicians excelling in neo-Nazi behaviour, this premise sadly couldn’t be more timely… Let’s collectively fight back with some good-old queer times!
China in de 9de eeuw. Nie Yinniang wordt op 10-jarige leeftijd door een taoïstische non ontvoerd en opgeleid tot een meedogenloze moordenares, met als doel het elimineren van wrede en corrupte lokale bestuurders. Wanneer Yinniang jaren later op missie wordt gestuurd naar haar geboortestreek, krijgt ze het bevel om haar eerste liefde, die nu de grootste militaire macht in Noord-China leidt, te doden. Voor het eerst sinds lang wordt de jonge vrouw geconfronteerd met haar verleden, haar herinneringen en lang onderdrukte gevoelens. Ze staat voor een verscheurende keuze: blijft ze loyaal aan haar meesteres, of redt ze de man van wie ze houdt?
Dit betoverend en visueel verbluffend meesterwerk van Hou Hsiao-Hsien won de Prijs voor Beste Regie op het Festival van Cannes 2015. Van Hou Hsiao-Hsien vertonen we deze zomer ook het niet te missen MILLENNIUM MAMBO (2001).
Deze film is onderdeel van ons programma (S)HEROES, waarmee we vrouwelijke actiehelden doorheen de filmgeschiedenis in de schijnwerper zetten.
In PETIT SAMEDI werpt regisseur Paloma Sermon-Daï een intieme blik op een complexe moeder-zoonrelatie. In haar ontroerende documentaire uit 2020 volgt de Belgische filmmaker Damien, een 43-jarige man, en zijn moeder Ysma in het kleine, aan de Maas grenzend Waals dorpje Sclayn. Terwijl Damien vecht tegen zijn heroïneverslaving, blijft Ysma hem met onvoorwaardelijke liefde steunen. Met een gevoelig oog voor details toont Sermon-Daï de kracht van familieliefde en de uitdaging om opnieuw te beginnen, zelfs na jaren van strijd.
Op donderdag 22 mei komt de filmmaker Paloma Sermon-Daï haar nieuwe film IL PLEUT DANS LA MAISON inleiden en is er een nagesprek over haar twee films. Klik hier voor het volledige programma van de FILMLESSEN.
The Colorist Orchestra speelt nieuwe instrumentale popmuziek. Het orkest herwerkt bekende instrumentale hits tot nieuwe composities, vaak slechts met subtiele verwijzingen naar het origineel. Deze ‘recomposed music’ haalt inspiratie uit uiteenlopende genres zoals disco, elektronica, klassieke muziek en traditionele folklore, met één doel voor ogen: jou doen dansen. The Colorist Orchestra wil zo verloren muziek herwaarderen en nieuw leven inblazen, door herkenbare melodieën opnieuw in te kleuren en te experimenteren met nieuwe klankcombinaties.
“Elke familie heeft een zwart schaap. Bij ons was dat tante Danni. Tante Danni veranderde veertien keer van beroep, had geen gat in haar hand maar een krater. Ze kocht alleen maar huizen met verborgen gebreken en alle mannen in haar leven bleken elke keer opnieuw manisch of crimineel te zijn. Heel mijn jeugd hoorde ik bij alles wat ik fout deed: 'Just ons Danni gij!' Van mijn ouders mocht ik alles worden, behalve tante Danni. Hun missie was duidelijk: Janne moest voorbereid worden. Op alles. Op werkelijk alles wat er in het leven mis kan gaan.”
Theatermaker Janne Desmet gaat op zoek naar waarom de ene mens Monopoly-gewijs als winnaar aan de eindmeet komt en de ander, failliet en berooid, een rondje moet overslaan in de gevangenis. Arme tante Danni is een tragikomische voorstelling over de drang om te slagen, de zoektocht naar bestaansrecht en het verlangen naar het moment dat iemand zegt: Je bent er. Vanaf nu komt alles goed.
Een komische western… Is dat een filmgenre waarop we zitten te wachten? Wel als Jane Fonda de outlaw uit de titel speelt en Lee Marvin zijn beste acteertalent bovenhaalt om een dubbele rol te spelen als de dronkaard Shelleen en de snoodaard Shaw. Volgens bekend filmcriticus Roger Ebert is CAT BALLOU dé komische western die alle andere in het genre achter zich laat. Het uitgangspunt van de film is eenvoudig: schooljuf Catherine verandert in de gevreesde outlaw en bendeleider Cat Ballou om de moord op haar vader te wreken.
De komische momenten worden begeleid door grappige muziek. Troubadours Nat King Cole (in zijn laatste project) en Stubby Kaye verwelkomen de kijker op hun banjo’s met The Ballad of Cat Ballou als een Grieks koor en na die eerste scène reizen we terug in de tijd naar het oorsprongsverhaal van Cat. Lee Marvin verschijnt op het toneel als dronkenman Kid Shelleen, de ingehuurde voormalige revolverheld die nogal letterlijk te diep in het glas kijkt. Marvin was voorheen vooral gekend voor zijn serieuze rollen (THE KILLERS, THE MAN WHO SHOT LIBERTY VALANCE), maar het publiek was zo verheugd om hem eindelijk in een komische rol te zien dat hij verbazend genoeg – maar verdiend – de Oscar voor Beste Acteur won voor CAT BALLOU. Jane Fonda had de moeilijke taak om het enige serieuze personage te spelen, naast een hoop losgeslagen mannen. Maar Fonda slaagt erin om de naïviteit van haar schooljuf te combineren met het indrukwekkende doorzettingsvermogen van haar outlaw.
We vertonen de film in 4K-resolutie.
Deze film is onderdeel van ons programma (S)HEROES, waarmee we vrouwelijke actiehelden doorheen de filmgeschiedenis in de schijnwerper zetten.
ENG The film is in English without subtitles
A comical western… Is this a movie genre we’re waiting for? It is when Jane Fonda plays the outlaw from the title and Lee Marvin dusts off his acting chops to play a dual role as drunkard Shelleen and villain Shaw. According to renowned film critic Roger Ebert CAT BALLOU is the western comedy to surpass all others. The premise of the film is quite simple: school teacher Catherine turns into the fearless outlaw and gang leader Cat Ballou to avenge her father’s murder.
The comedy parts are accompanied by funny music. Minstrels Nat King Cole (in his last project) and Stubby Kaye welcome the audience with their banjos, performing The Ballad of Cat Ballou as a Greek chorus. After that first scene, we travel back in time for the origin story of Cat. Lee Marvin appears on the screen as town-drunk Kid Shelleen, who quite literally falls off the wagon. Marvin was previously known for his serious roles (THE KILLERS, THE MAN WHO SHOT LIBERTY VALANCE), but the audience was so pleased to see him in a comedic role that he surprisingly – but rightly so – won the Academy Award for Best Actor for CAT BALLOU. Jane Fonda had the difficult task of playing the only serious character amongst a bunch of unhinged men. But Fonda manages to combine the naïveté of her school teacher with the impressive perseverance of the outlaw Cat.
We screen the film in 4K resolution.
This is part of our programme (S)HEROES, which puts the spotlight on female action heroes throughout film history.
New York City’s Hotel Monterey is een hotel waar de gasten ook bewoners zijn. De meesten onder hen zijn ouder en leven alleen. Regisseur Chantal Akerman creëert met de film een fragmentarische beschrijving van het hotel, van de lobby, de gangen en de lift tot het panoramische uitzicht op de bovenste verdieping. Zonder soundtrack volgt de kijker de mensen die in en uit de lift stappen. Mensen die in hun appartementen zitten. Lege gangen en kamers worden deel van een architecturale fascinatie, waarin Akerman een gevoel oproept van hoe het is om te leven in Hotel Monterey.
ENG The film is without dialogue
New York City’s Hotel Monterey is a well-fare residence hotel, where guests are also residents. Most of them are older and live alone. Director Chantal Akerman creates a fragmentary description of the hotel, the lobby, the corridors and the elevator ending in a panoramic top-floor view. People sitting in their apartment. Empty corridors and rooms become part of an architectural fascination, where Akerman evokes a feeling of what it's like to live in Hotel Monterey.
“Elke familie heeft een zwart schaap. Bij ons was dat tante Danni. Tante Danni veranderde veertien keer van beroep, had geen gat in haar hand maar een krater. Ze kocht alleen maar huizen met verborgen gebreken en alle mannen in haar leven bleken elke keer opnieuw manisch of crimineel te zijn. Heel mijn jeugd hoorde ik bij alles wat ik fout deed: 'Just ons Danni gij!' Van mijn ouders mocht ik alles worden, behalve tante Danni. Hun missie was duidelijk: Janne moest voorbereid worden. Op alles. Op werkelijk alles wat er in het leven mis kan gaan.”
Theatermaker Janne Desmet gaat op zoek naar waarom de ene mens Monopoly-gewijs als winnaar aan de eindmeet komt en de ander, failliet en berooid, een rondje moet overslaan in de gevangenis. Arme tante Danni is een tragikomische voorstelling over de drang om te slagen, de zoektocht naar bestaansrecht en het verlangen naar het moment dat iemand zegt: Je bent er. Vanaf nu komt alles goed.
Het Filipijnse LEONOR WILL NEVER DIE daagt elke definitie van genre uit: van melodrama, pulp en geweld tot een surrealistische komedie, waarin het portret van een gewezen filmmaker centraal staat. Actrice Sheila Francisco is het hart van deze hommage aan de ongeregelde glorie van Filipino cinema, over een scenariste die eindelijk de heldin wordt van haar eigen gekke verhaal.
Leonor Reyes was ooit een belangrijke speler in de Filipijnse filmindustrie nadat ze een reeks succesvolle actiefilms creëerde, maar nu heeft ze moeite om haar rekeningen te betalen. Wanneer ze een advertentie tegenkomt die vraagt om scenario’s, begint Leonor te sleutelen aan een onafgewerkt script dat ze ooit schreef over de queeste van de jonge, nobele Ronwaldo, die uit is op wraak na de moord op zijn broer. Haar verbeelding biedt een welkome afleiding van de werkelijkheid. Wanneer ze na een ongeval in een coma terechtkomt, wordt ze getransporteerd naar de wereld van haar scenario.
Dit speelse debuut van Martika Ramirez Escobar brengt ons een van de eerste heldhaftige actie-oma’s die cinema te bieden heeft. “LEONOR WILL NEVER DIE, as the title implies, is ultimately a beautiful, life-affirming celebration of the power of film and art to heal. Yes, even 80s action films.” - Charles Barfield, The Playlist
Deze film is onderdeel van ons programma (S)HEROES, waarmee we vrouwelijke actiehelden doorheen de filmgeschiedenis in de schijnwerper zetten.
ENG The film is in Tagalog with English subtitles
LEONOR WILL NEVER DIE defies every definition of genre: from melodrama, pulp and violence to a surrealist comedy, with at its core the portrait of a former filmmaker. Actress Sheila Francisco is the whirlwind heart of a homage to the ragtag glory of Filipino cinema. She's a former scriptwriter, now old and tired, who falls into a coma and becomes the hero of her own crazy story.
Leonor Reyes was once a major player in the Filipino film industry after creating a string of successful action films, but now her household struggles to pay the bills. When she reads an advertisement looking for screenplays, Leonor begins tinkering with an unfinished script about the quest of young, noble Ronwaldo, forced to avenge his brother’s murder at the hand of thugs. While her imagination provides some escape from reality, she goes all-in after an accident involving a television knocks her out, sends her into a coma, and transports her inside the incomplete movie.
This playful debut by Martika Ramirez Escobar brings us one of the first-ever action-star grandmas cinema has to offer. “LEONOR WILL NEVER DIE, as the title implies, is ultimately a beautiful, life-affirming celebration of the power of film and art to heal. Yes, even 80s action films.” - Charles Barfield, The Playlist
This is part of our programme (S)HEROES, which puts the spotlight on female action heroes throughout film history.
In ALL WE IMAGINE AS LIGHT, het veelgeprezen debuut van Payal Kapadia, volgen we de verpleegkundige Prabha, die in verwarring raakt wanneer haar vervreemde echtgenoot opnieuw contact opneemt, haar jongere kamergenote Anu, die haar nieuwe relatie geheim probeert te houden, en de weduwe Parvaty die na de dood van haar man haar huis dreigt te verliezen. Wanneer de drie vrouwen de drukte van Mumbai ontvluchten voor een uitstapje naar een kustplaats, ontdekken ze daar eindelijk de ruimte om hun verlangens te uiten.
Kapadia’s film oogste wereldwijd lof voor zijn poëtische en dromerige stijl, die het rauwe realisme combineert met een sensuele benadering van vrouwelijke onafhankelijkheid. Beïnvloed door cineasten zoals Wong Kar-wai en Satyajit Ray, onderzoekt ze de spanning tussen traditie en moderniteit in een tijdloos verhaal dat in thuisland India nog gevoelige snaren raakt: van vrouwelijke autonomie tot seksueel verlangen.
Na het winnen van de Grand Prix op Cannes, de eerste Indiase film die deze prestigieuze prijs ontving, is ALL WE IMAGINE AS LIGHT stilaan uitgegroeid tot een diep snijdende en onvergetelijke ode aan vrouwelijke vriendschap en verzet.
