Seaside Disk stelt zijn debuut EP Rhythm On The Midnight Ceiling en enkele nieuwe songs voor in De Studio. De EP representeert de unieke, intense sound die Seaside Disk teweegbrengt. Van innemende blues tot energieke punk trekken ze een rode draad, de ‘whack of emotion’. Victor draagt bij aan deze krachtige klank als zanger en riff maestro met zijn innemende stem. Kamil en Gustaaf, respectievelijk drummer en bassist, groeven onvermoeibaar door hun dynamische rhythm-section. Noah, solo gitarist, plaatst er zijn gillende gitaar bovenop. Klaar om de ‘wack of emotion’ te voelen?
Tijdens een weekend op het platteland overleeft de Berlijnse pianostudente Laura op wonderbaarlijke wijze een auto-ongeluk. Ze wordt opgevangen door een vrouw die haar met moederlijke toewijding verzorgt, waarna ook haar man en zoon zich langzaam openstellen. Terwijl de vier een hechte routine opbouwen, dringt het verleden zich steeds nadrukkelijker op.
Met MIROIRS NO. 3 keert Christian Petzold terug naar zijn herkenbare wereld van verlangen, verlies en herinnering. Zijn sobere, poëtische stijl verbindt realisme en mythe tot een spookachtig melodrama waarin muziek, stilte en blik meer zeggen dan woorden. Paula Beer, Petzolds vaste muze sinds TRANSIT, UNDINE en ROTER HIMMEL, schittert opnieuw als een vrouw op de grens tussen rouw en hergeboorte. Samen creëren ze een film die tegelijk koel en ontroerend is — helder van vorm, maar vol verborgen emotie.
Maar liefst tien jaar lang werkte Almodóvar aan het scenario van LA MALA EDUCACIÓN, een neo-noir melodrama waarin hij het verhaal vertelt van twee herenigde jeugdliefdes die verstrikt raken in een moordmysterie.
Begin jaren zestig worden twee jongens (Gael García Bernal, Fele Martínez) verliefd op een katholieke school. Vader Manolo is getuige van deze ontdekkingen, maar neemt er ook aan deel. De drie personages komen jaren later opnieuw tegenover elkaar te staan. Op slimme manier lopen de tijden door elkaar en komen de jongens terecht in een web van chantage, wellust en verwarring.
De psychologische raamvertelling verkent gevoelige thema’s als drugsgebruik en transseksualiteit en het effect van religieus onderwijs en seksueel misbruik tijdens het Franco-tijdperk.
We vertonen de film op 35mm, met dank aan CINEMATEK.
Deze film is onderdeel van ons retrospectief TODO SOBRE ALMODÓVAR; 18 films die samen de vele gedaanten van Pedro Almodóvars cinema zichtbaar maken.
ENG The film is in Spanish with Dutch/French subtitles
Pedro Almodóvar spent no less than ten years working on the script for LA MALA EDUCACIÓN, a neo-noir melodrama in which he tells the story of two childhood lovers reunited and entangled in a murder mystery.
In the early 1960s, two boys (Gael García Bernal, Fele Martínez) fall in love at a Catholic school. Father Manolo witnesses these discoveries but also becomes involved in them. Years later, the three characters face each other again. Time periods cleverly overlap as the boys find themselves caught in a web of blackmail, desire, and confusion.
This psychological narrative frame explores sensitive themes such as drug use, transsexuality, and the impact of religious education and sexual abuse during the Franco era.
We screen the film on 35mm, courtesy of CINEMATEK.
This film is part of our retrospective TODO SOBRE ALMODÓVAR; 18 films that reveal the many guises of Pedro Almodóvar's cinema.
Love?
Baby, that ain’t love.
That’s just dopamine.
Your brain ain’t looking for love,
it’s looking for more.
More clicks, more pics, more kicks.
More. More. More.
Dopamine is een verhaal van een man die wordt opgeslokt door de digitale wereld en terechtkomt in een obscure nachtmerrie waar de grenzen tussen droom en realiteit vervagen. Waar zwaartekracht niet bestaat en objecten een eigen leven leiden.
Indrukwekkende goochelarij brengt de schizofrenie van deze jonge man tot leven en neemt het publiek mee in een wereld van verslaving, eenzaamheid en de eindeloze zoektocht naar verbinding, lust en liefde. Dopamine is het begin van een visuele trip die het leven schetst van vele anonieme levens achter gesloten deuren. Deze nieuwe theatervoorstelling van Tim Oelbrandt is een combinatie van illusionisme en visueel theater. Een meeslepende gebeurtenis, een theatrale installatie, een zintuiglijke beleving.
Herontdek deze parel uit de Vlaamse theaterliteratuur en kijk naar het Vlaanderen van vandaag. Waar nog steeds gewerkt, geïntegreerd en geassimileerd moet worden. Waar klassen en gemeenschappen nog altijd niet elkaars taal spreken. Waar families uit elkaar worden gereten en jong en oud, arm en rijk, met getrokken messen tegenover elkaar staan over grond en geloof. Waar economische migratie nog steeds een noodzaak is. En onderdrukking door de 1% leidt tot verhitte strijd: Het gezin Van Paemel in een wereld in verandering, toen -1903- en nu.
Valentijn Dhaenens reisde de afgelopen 12 jaar voor SKaGeN de wereld rond met de succesmonologen DegrotemonD, DeKleineOorlog en Onbezongen. In DeKleineOorlog ontdubbelt Dhaenens zich via schermen en gaat hij in dialoog met zijn 7 alter-ego’s.
In Het gezin Van Paemel gaat Dhaenens hierin nog een stapje verder. In elk van de vier bedrijven speelt hij een ander cruciaal personage live. De talrijke antagonisten, ook vertolkt door Dhaenens zelf, zijn digitaal aanwezig.
Voor wie er nog aan twijfelde, Het gezin Van Paemel is géén monoloog, maar een proeve van creativiteit en bravoure. Daarnaast levert Dhaenens doorheen deze enscenering een gevecht met demonen uit ons aller verleden. Hij voert een intensief gesprek met zijn erfgoed dat tevens het erfgoed van Vlaanderen is.
Wat gebeurt er als iemand die je kent heel ziek is, of als je dat zelf hebt meegemaakt? Soms voelt het alsof je meegezogen wordt in dat verhaal. En soms speel je het zelf, om te begrijpen wat er is gebeurd.
In Derwazeens volgen we twee vrienden die met verbeeldingskracht een nieuwe wereld laten ontstaan. Uit alledaagse materialen groeit een rijk vol wonderen, waar je kan vliegen, waar alles even mag, en waar verdriet een andere vorm krijgt.
Samen nemen ze het publiek mee op een reis door een fantasielandschap dat troost biedt, luchtig en licht is, maar ook ruimte geeft aan rouw en herinnering.
Een beeldende, muzikale voorstelling over vriendschap, verlies en de kracht van het spel - voor iedereen vanaf 6 jaar.
Als ik koning was
dan was ik koning van de dag
en ik wisselde jou af
ik huppelde, jij lag in bed
en samen
vleugelden we rond
Het filmproject van Guillaume Bijl ANDRÉ BRETON ET SES AMIS À SAINT-CIRQ-LAPOPIE volgt de surrealistische dichter André Breton en enkele vrienden tijdens ontspannen zomermomenten in het Franse dorpje Saint-Cirq-Lapopie.
In 1950 kocht Breton een huis in Saint-Cirq-Lapopie, een middeleeuws dorp in de Lotvallei in het Zuidwesten van Frankrijk. Het huis was destijds bouwvallig, maar werd recent gerenoveerd, kreeg de naam Maison André Breton en herbergt nu het Centre International du Surréalisme et de la Citoyenneté Mondiale (CISCM).
In korte, geënsceneerde tableaux vivants verbeeldt de film een reeks gedeelde momenten met bevriende kunstenaars die Breton in het dorp uitnodigde tussen de jaren 1951 - 1963. Kunstenaars als Max Ernst, Man Ray, Dorothea Tanning, Meret Oppenheim, Benjamin Péret en Toyen genieten van een avondlijke wandeling, dineren in de tuin en poseren voor een groepsportret. De schijnbaar lyrische zorgeloosheid van de scènes staat in schril contrast met de twee Wereldoorlogen die de kunstenaars recent hadden meegemaakt.
De film hanteert een vergelijkbare arLsLeke logica als Bijls eerdere film JAMES ENSOR IN OOSTENDE, CA. 1920 (2000), waarin de befaamde Belgische kunstenaar James Ensor en enkele vrienden een zorgeloze dag aan het strand beleven. Waar Ensor in die film vertolkt wordt door een look-a-like, koos Bijl voor ANDRÉ BRETON ET SES AMIS À SAINT-CIRQ-LAPOPIE collega-kunstenaars die werden gecast vanwege hun sterke gelijkenis met de oorspronkelijke surrealistische kunstenaars, om deze belangrijke historische figuren tot leven te brengen.
Alle scènes in de film zijn gebaseerd op historische foto’s, filmmateriaal en getuigenissen, variërend van herinneringen van dorpsbewoners die als kind Breton door de straten zagen wandelen tot de geschriften van Breton zelf. Zoals typerend is voor Bijls artistieke praktijk, speelt de film met de grenzen tussen feit en fictie, tijdsdocumenten en enscenering, trivialiteit en kritische reflectie.
De film is een coproductie met Radicale1924, het residentieproject voor hedendaagse kunstenaars in Saint-Cirq-Lapopie dat in 2021 werd opgericht door Chantal Yzermans en waarbij Guillaume Bijl vanaf het ontstaan zeer nauw betrokken was als deelnemende kunstenaar.
De film werd gedraaid twee weken na het overlijden van Guillaume Bijl (1946 - 2025).
De filmvertoning wordt gevolgd door een nagesprek met Clémentine Deliss, specialist in hedendaagse kunst, curatoriële praktijk en kritische antropologie. Deliss is momenteel Curator at Large bij KANAL-Centre Pompidou in Brussel, en gastprofessor bij KANAL-Centre Pompidou en aan de Academie voor Schone Kunsten in Brussel. Daarnaast is ze Global Humanities Professor in History of Art, aan de University of Cambridge.
What does solidarity mean today, in a world increasingly marked by war, migration, and nationalist tendencies? During There Is Nothing Solid About Solidarity, you can experience three days of exhibitions, films, talks, and performances that offer fresh perspectives on connection in a changing world.
There Is Nothing Solid About Solidarity is a satellite program of Kyiv Biennial 2025, developed by the editorial team of MOST magazine (Ewa Borysiewicz, Vera Zalutskaya en Katie Zazenski) together with artist Yulia Krivich.
Through both historic and contemporary frameworks, the programme seeks to further contextualise the idea of Middle East Europe. The notion, which is central to this edition of the Kyiv Biennial, is analyzed through the post-socialist experience – meaning, on the one hand, failed attempts at constructing modern utopias and painful political, ideological and economic transformations; and on the other, the strong cultural exchanges and state-animated “friendships” between, for example, former Socialist Block and Middle East nations in the 20th century.
Today’s reactionary tendencies towards nationalist and fascist movements, together with human rights crises, genocides and wars, expose the frailty of our democratic systems rooted in profit-based alliances. In consideration of this, the programme gathers artists, curators, researchers and collectives who hail from regions widely known as Central and Eastern Europe, the Middle East and Central Asia, offering a space for interrogation of the institutions and frameworks that have led us to this current geopolitical environment and the initiatives that have flourished as a result.
There Is Nothing Solid About Solidarity presents a spectrum of organisational forms – from individual grassroots projects and community centres to research endeavours that examine historical expressions of solidarity, friendship and allyship.
Met ENTRE TINIEBLAS vestigde Pedro Almodóvar zijn reputatie als enfant terrible van de Spaanse cinema. Meer nog: de film werd zelfs geweerd op het Filmfestival van Cannes omwille van zijn heiligschennende inhoud. Blasfemie terzijde, Almodóvar slaagde er alleszins in om de aandacht van de pers en het publiek te trekken. Wat de regisseur vooral wilde, was een film maken over een vrouw die zowel mannen als vrouwen het hoofd op hol brengt, die zingt, drinkt, drugs gebruikt en vooral buitengewone ervaringen heeft die je eigenlijk nooit zou beleven in het ‘gewone’ leven. Iemand wier bestaan een oneindig avontuur is.
In ENTRE TINIEBLAS heet onze avonturier Yolanda, een nachtclubzangeres die na de dood van haar vriend haar toevlucht zoekt in een klooster dat vrouwen redt van een leven op straat. De excentrieke nonnen hebben elk hun eigen problemen. Van druggebruik en onbeantwoorde liefde tot een loslopende tijger en een geheime carrière als auteur van liefdesromannetjes, het klooster herbergt hen allemaal.
De film is minder gestructureerd dan Almodóvars latere werk, en is op sommige punten zelfs wat slordig, maar dat is net de charme van de meesters vroege werk. Almodóvars ENTRE TINIEBLAS is wild, fantasierijk en vooral: dolle pret!
Deze film is onderdeel van ons retrospectief TODO SOBRE ALMODÓVAR; 18 films die samen de vele gedaanten van Pedro Almodóvars cinema zichtbaar maken.
ENG The film is in Spanish with English subtitles
With ENTRE TINIEBLAS (DARK HABITS), Pedro Almódovar established his reputation as enfant terrible of the Spanish cinema. Moreover: the film was banned from the Cannes Film Festival because of its sacrilegious content. Blasphemy aside, Almódovar succeeded to attract the attention of press and public. The director mainly wanted to make a film about a woman who could make the heads of men as well as women spin, who sings, drinks, uses drugs, and especially has extraordinary experiences which you never would have in 'real' life. Someone who's life is a never-ending adventure.
In ENTRE TINIEBLAS, our adventurer is called Yolanda, a night club singer who, after her boyfriend dies, seeks refuge in a cloister that saves women from a life on the streets. The eccentric nuns each have their own problems. From drug use and unrequited love, to a stray tiger and a secret career as author of romance novels, the cloisters houses them all.
The film is less structured that Almódovar's later works, and maybe is at some points a little messy, but that is the charm of the master's earlier work. Almódovar's ENTRE TINIEBLAS is wil, fantastical and above all: great fun!
This film is part of our retrospective TODO SOBRE ALMODÓVAR; 18 films that reveal the many guises of Pedro Almodóvar's cinema.
Alt—Aar
LIVE concerten
in de Sint—Joriskerk
Antwerpen
†
MILAN W.
(BE, Stroom)
https://stroomtv.bandcamp.com/album/leave-another-day
https://milanw.bandcamp.com/
Leave Another Day "de beste Belgische plaat die niemand heeft gehoord" kopte HUMO einde 2024.
Milan Warmoeskerken is die begenadigde multi—instrumentalist die een veelvoud van Antwerpse bands opleukte, als gitarist of toetsenist bij Condor Gruppe, Flying Horseman, Blackie & The Oohoos. Ook zijn electronische experimenten Mittland Och Leo of C. Young of of kortweg Milan W. konden op veel bijval rekenen.
Anno nu opereert Milan Warmoeskerken onder Milan W. en reist hij de wereld rond met zijn gevierde plaat Leave Another Day, uitgebracht op het toonaangevende Stroom label, van die andere klepper Ziggy aka Nosedrip. De plaat werd bejubeld op Pitchfork en dook op in talrijke eindejaarslijstjes van toonaangevende magazines around the world. Milan W. toert de wereld rond, van BRDCST naar Primavera, van Barcelona overzee naar Usa, en gelukkiglijk ook nog eens terug in de heimat Antwerpen.
De Sint—Joriskerk vormt het gedroomd decor voor zijn intieme edoch expressieve concerten, fluistertronica van de bovenste plank meanderend door gitaren, saxofoons en hartverscheurende zang.
"The Belgian producer makes a hard shift into oaky, autumnal dream pop for an unusual suite of twisted love songs poisoned by toxic desire" ⭑⭑⭑⭑ Pitchfork
"De beste Belgische plaat die niemand heeft gehoord. Een schatkist vol kippenvelmomenten. Een zinderende, verstilde en indrukwekkende solodebuut" ⭑⭑⭑⭑ HUMO
Ditmaal geen vrijdag de 13de, maar eveneens een ideale avond om te komen kijken naar twee huiveringwekkende body horror cultklassiekers vol misselijkmakende effecten!
In David Cronenberg’s THE FLY (een remake van de 50s scifi klassieker van dezelfde naam) ontmoeten we de briljante, excentrische professor Seth Brundle (Jeff Goldblum). Wanneer hij een machine ontwikkelt die teleporatie mogelijk zou maken, beslist hij om deze zelf uit te testen. Zonder het te beseffen zit een vlieg mee in de machine, waardoor het DNA van de twee mengen. Langzamerhand moet zijn vriendin Veronica (Geena Davis) aanschouwen hoe hij in een monster verandert.
Cronenbergs fascinatie met de relatie tussen lichaam en technologie, het mengen van het menselijke met het niet-menselijke komen allen tezamen in deze film vol gruwelijke praktische effecten die nog even tijdloos zijn als 40 jaar geleden!
Ook SOCIETY zit boordevol geweldige special effects en body horror, maar valt iets moeilijker te beschrijven zonder bepaalde elementen van het verhaal te onthullen. Bill Whitney is de zoon van een rijke familie uit Beverly Hills. Zijn hele leven voelt hij zich al uitgesloten door zijn ouders, die meer oog lijken te hebben voor zijn zus. Hij worstelt met paranoïde gevoelens over alles in zijn omgeving: zijn vrienden, zijn familie…Nachtmerries houden hem ‘s nachts wakker. Na het horen van vreemde, gruwelijke geluiden op een casette raakt Bill ervan overtuigd dat zijn angsten misschien toch meer op de werkelijkheid zijn gebaseerd dan aanvankelijk gedacht.
Laat het genoeg zijn om te zeggen dat het duo van regisseur Brian Yuzna en make-up artiest Screaming Mad George volledig kunnen tippen aan wat Cronenberg heeft te bieden in THE FLY. Om verder spoilervrij te blijven raden we aan om niets over de film op te zoeken. Bekijk zelfs de trailer hieronder niet, maar kom gewoon kijken!
ENG The films are in English with English subtitles
This time no Friday the 13th, but still an ideal evening to come and watch two spine-chilling body horror cult classics full of crazy practical effects!
In David Cronenberg's THE FLY (a remake of the 1950s sci-fi classic of the same name), we meet the brilliant, eccentric Professor Seth Brundle (Jeff Goldblum). When he develops a machine that seems to make teleportation possible, he decides to test it himself. Without realising it, a fly gets into the machine, causing the DNA of the two to become one. Gradually, his girlfriend Veronica (Geena Davis) has to watch him turn into a monster.
Cronenberg's fascination with the relationship between body and technology, the mixing of the human with the non-human, all come together perfectly in this film full of gruesome practical effects that are as timeless now as they were 40 years ago!
SOCIETY is also packed with amazing special effects and body horror, but is a little more difficult to describe without revealing certain elements of the story. Bill Whitney is the son of a wealthy Beverly Hills family. All his life, he has felt excluded by his parents, who seem to favour his sister. He struggles with paranoid feelings in his environment: his friends, his family... Nightmares keep him awake. After hearing strange, gruesome sounds on a cassette tape, Bill becomes convinced that his fears may be based on reality after all.
Suffice it to say that the duo of director Brian Yuzna and make-up artist Screaming Mad George are every bit as good as Cronenberg in THE FLY. To avoid spoilers, we recommend not looking up anything about the film. Don't even watch the trailer below, just come and see for yourself!
Love?
Baby, that ain’t love.
That’s just dopamine.
Your brain ain’t looking for love,
it’s looking for more.
More clicks, more pics, more kicks.
More. More. More.
Dopamine is een verhaal van een man die wordt opgeslokt door de digitale wereld en terechtkomt in een obscure nachtmerrie waar de grenzen tussen droom en realiteit vervagen. Waar zwaartekracht niet bestaat en objecten een eigen leven leiden.
Indrukwekkende goochelarij brengt de schizofrenie van deze jonge man tot leven en neemt het publiek mee in een wereld van verslaving, eenzaamheid en de eindeloze zoektocht naar verbinding, lust en liefde. Dopamine is het begin van een visuele trip die het leven schetst van vele anonieme levens achter gesloten deuren. Deze nieuwe theatervoorstelling van Tim Oelbrandt is een combinatie van illusionisme en visueel theater. Een meeslepende gebeurtenis, een theatrale installatie, een zintuiglijke beleving.
WRITING HAWA volgt drie generaties Hazara-vrouwen in Afghanistan, met de focus op Hawa. Op 52-jarige leeftijd besluit ze te leren lezen en schrijven en start ze een klein textielbedrijf. Haar dochter Najiba Noori capteert haar moeders nieuwe uitdaging, en vangt haar dromen en haar strijd op een intieme en observatieve manier.
De film laat zien hoe Hawa, als kind gedwongen tot een huwelijk met een dertig jaar oudere man, langzaam haar leven in eigen handen neemt. Ze transformeert traditionele Hazara-broderieën tot moderne jurken en helpt haar kleindochter te ontsnappen uit een gewelddadige thuissituatie. Humor, kleine overwinningen en familierelaties wisselen elkaar af, waardoor WRITING HAWA zowel intiem als meeslepend is.
Wanneer de Taliban in 2021 Kabul overnemen, wordt alles wat Hawa en haar familie hebben opgebouwd bedreigd. WRITING HAWA is een aangrijpend en krachtig portret van doorzettingsvermogen en vrouwelijke veerkracht, een documentaire die laat zien hoe vrouwen blijven vechten voor hun dromen en hun toekomst.
De film vormt het startpunt van een impactcampagne die de Afghaanse diaspora en (andere) beleidsmakers verenigt om het leven van vrouwen en meisjes in Afghanistan te verbeteren. Lees hier meer.
De vertoningen vinden plaats in Het Bos.
De film zal op 24 oktober ingeleid worden door Maurits Callewaert en Kristof Van den Eynde. Op 5 december stellen Maurits Callewaert en Sebastiaan Van der Veken de film voor.
Herontdek deze parel uit de Vlaamse theaterliteratuur en kijk naar het Vlaanderen van vandaag. Waar nog steeds gewerkt, geïntegreerd en geassimileerd moet worden. Waar klassen en gemeenschappen nog altijd niet elkaars taal spreken. Waar families uit elkaar worden gereten en jong en oud, arm en rijk, met getrokken messen tegenover elkaar staan over grond en geloof. Waar economische migratie nog steeds een noodzaak is. En onderdrukking door de 1% leidt tot verhitte strijd: Het gezin Van Paemel in een wereld in verandering, toen -1903- en nu.
Valentijn Dhaenens reisde de afgelopen 12 jaar voor SKaGeN de wereld rond met de succesmonologen DegrotemonD, DeKleineOorlog en Onbezongen. In DeKleineOorlog ontdubbelt Dhaenens zich via schermen en gaat hij in dialoog met zijn 7 alter-ego’s.
In Het gezin Van Paemel gaat Dhaenens hierin nog een stapje verder. In elk van de vier bedrijven speelt hij een ander cruciaal personage live. De talrijke antagonisten, ook vertolkt door Dhaenens zelf, zijn digitaal aanwezig.
Voor wie er nog aan twijfelde, Het gezin Van Paemel is géén monoloog, maar een proeve van creativiteit en bravoure. Daarnaast levert Dhaenens doorheen deze enscenering een gevecht met demonen uit ons aller verleden. Hij voert een intensief gesprek met zijn erfgoed dat tevens het erfgoed van Vlaanderen is.
What does solidarity mean today, in a world increasingly marked by war, migration, and nationalist tendencies? During There Is Nothing Solid About Solidarity, you can experience three days of exhibitions, films, talks, and performances that offer fresh perspectives on connection in a changing world.
There Is Nothing Solid About Solidarity is a satellite program of Kyiv Biennial 2025, developed by the editorial team of MOST magazine (Ewa Borysiewicz, Vera Zalutskaya en Katie Zazenski) together with artist Yulia Krivich.
Through both historic and contemporary frameworks, the programme seeks to further contextualise the idea of Middle East Europe. The notion, which is central to this edition of the Kyiv Biennial, is analyzed through the post-socialist experience – meaning, on the one hand, failed attempts at constructing modern utopias and painful political, ideological and economic transformations; and on the other, the strong cultural exchanges and state-animated “friendships” between, for example, former Socialist Block and Middle East nations in the 20th century.
Today’s reactionary tendencies towards nationalist and fascist movements, together with human rights crises, genocides and wars, expose the frailty of our democratic systems rooted in profit-based alliances. In consideration of this, the programme gathers artists, curators, researchers and collectives who hail from regions widely known as Central and Eastern Europe, the Middle East and Central Asia, offering a space for interrogation of the institutions and frameworks that have led us to this current geopolitical environment and the initiatives that have flourished as a result.
There Is Nothing Solid About Solidarity presents a spectrum of organisational forms – from individual grassroots projects and community centres to research endeavours that examine historical expressions of solidarity, friendship and allyship.
Wat gebeurt er als iemand die je kent heel ziek is, of als je dat zelf hebt meegemaakt? Soms voelt het alsof je meegezogen wordt in dat verhaal. En soms speel je het zelf, om te begrijpen wat er is gebeurd.
In Derwazeens volgen we twee vrienden die met verbeeldingskracht een nieuwe wereld laten ontstaan. Uit alledaagse materialen groeit een rijk vol wonderen, waar je kan vliegen, waar alles even mag, en waar verdriet een andere vorm krijgt.
Samen nemen ze het publiek mee op een reis door een fantasielandschap dat troost biedt, luchtig en licht is, maar ook ruimte geeft aan rouw en herinnering.
Een beeldende, muzikale voorstelling over vriendschap, verlies en de kracht van het spel - voor iedereen vanaf 6 jaar.
Als ik koning was
dan was ik koning van de dag
en ik wisselde jou af
ik huppelde, jij lag in bed
en samen
vleugelden we rond
Wat gebeurt er als iemand die je kent heel ziek is, of als je dat zelf hebt meegemaakt? Soms voelt het alsof je meegezogen wordt in dat verhaal. En soms speel je het zelf, om te begrijpen wat er is gebeurd.
In Derwazeens volgen we twee vrienden die met verbeeldingskracht een nieuwe wereld laten ontstaan. Uit alledaagse materialen groeit een rijk vol wonderen, waar je kan vliegen, waar alles even mag, en waar verdriet een andere vorm krijgt.
Samen nemen ze het publiek mee op een reis door een fantasielandschap dat troost biedt, luchtig en licht is, maar ook ruimte geeft aan rouw en herinnering.
Een beeldende, muzikale voorstelling over vriendschap, verlies en de kracht van het spel - voor iedereen vanaf 6 jaar.
Als ik koning was
dan was ik koning van de dag
en ik wisselde jou af
ik huppelde, jij lag in bed
en samen
vleugelden we rond
Fritz Lang vervoert ons in de stille film DER MÜDE TOD naar “Some Time and Some Place”, waar een jong koppel gelukkig samen onderweg is in een koets. Ze geven een vreemdeling een lift naar het nabijgelegen dorp, niet wetende dat de man de Dood zelf is. Wanneer het koppel in de plaatselijke herberg stopt, wordt de jongeman ontvoerd door de Dood en samen met andere geesten afgezonderd achter een grote muur. De jonge vrouw is ontroostbaar. Na onophoudelijk zoeken, vindt ze een mystieke toegang tot wat zich achter de muur bevindt, maar wordt tegengehouden door de Dood. Hij vertelt haar drie verhalen, waarin een vrouw haar geliefde tracht te redden van een tragisch lot, maar faalt. De Dood stelt de vrouw voor een onmogelijke keuze: een andere ziel in ruil voor het leven van haar geliefde, of hem nooit meer terugzien.
Met fans van het eerste uur Alfred Hitchcock en Luis Buñuel kan de film geen betere woordvoerders vinden. Buñuel beschouwde DER MÜDE TOD als de trigger voor zijn eigen fascinatie met cinema: “Something about this film spoke to something deep in me. It clarified my life and my vision of the world.”
Regisseur Fritz Lang maakte de film in rouw kort na zijn moeders dood. DER MÜDE TOD werd niet enkel een van de technisch meest indrukwekkende parels uit stille cinema, maar ook een van de meest doordachte en empathische visies op sterfelijkheid. Voor Lang is de Dood samengesteld uit horror én liefde, een beeld dat frequent terugkeerde in zijn omvangrijke filmografie.
Gitarist en componist Menno Buggenhout voorziet de film live van een nieuwe soundtrack, die Langs spookachtig mooie stille fabel meer dan ooit van het witte doek doet daveren.
De film wordt voorafgegaan door een lezing om 19u00 over het Duitse filmexpressionisme en haar invloed (1919-1933) door Wouter Hessels, docent filmgeschiedenis (KASKA-DKO, RITCS, INSAS), en is gratis bij je filmticket inbegrepen.
In de vorm van onze FILM CLASS PASS kan je de vertoningen en lezingen van het hele filmhistorische seizoen aan een aantrekkelijk combitarief volgen.
ENG The film is silent with English intertitles
In the silent film DER MÜDE TOD, Fritz Lang transports us to “Some Time and Some Place”, where a young couple in love is happily travelling along a country road. They pick up a hitchhiker and give him a ride to the nearby town, not knowing that the man is Death himself. When the couple stops to rest in the local inn, the young man is abducted by Death and together with other ghosts, he is sequestered behind a high wall. The young woman is inconsolable. After a relentless search, she finds a mystical entrance to what’s behind the wall, but she’s stopped by Death. He tells her three stories in which a woman tries to save her beloved from a tragic fate, but fails. Death offers the woman an impossible choice: another soul in exchange for her beloved’s life, or never to see him again.
With fans of the first hour, Alfred Hitchcock and Luis Buñuel, the film couldn’t have had any better spokespersons. Buñuel considered DER MÜDE TOD to be the film that triggered his own fascination with cinema: “Something about this film spoke to something deep in me. It clarified my life and my vision of the world.”
Director Fritz Lang created the film in mourning after the death of his mother. DER MÜDE TOD not only became one of silent cinema’s technically most impressive works, but also became one of the most thoughtful and empathetic visions of mortality. To Lang, Death is built out of horror and love, an image which frequently returned in his extensive filmography.
Guitarist and composer Menno Buggenhout will perform a new soundtrack to Lang’s hauntingly beautiful silent fable.
The film will be preceded by a lecture(in Dutch) at 19h00 on German film expressionism and its influence (1919-1933) by film history professor Wouter Hessels (KASKA-DKO, RITCS, and INSAS) and is included in your entrance ticket.
With our FILM CLASS PASS, you can attend all screenings and lectures of the film historic season at a reduced rate.
Favoriten is de naam van de dichtbevolkte en diverse wijk in Wenen waar de grootste Turkse en Balkangemeenschappen van de Oostenrijkse hoofdstad wonen. In deze wijk volgt Ruth Beckermann in haar gelijknamige documentaire drie jaar lang een klas van vijfentwintig kinderen en hun toegewijde leraar Ilkay Idiskut. Idiskut laveert behendig tussen alles wat zich binnen de muren van de klas afspeelt, en soms daarbuiten.
De meerderheid van de kinderen spreekt thuis geen Duits, sommige families zijn getekend door oorlog en worden geconfronteerd met discriminatie. Op zachte wijze loodst Ilkay haar klas door dagelijkse ups en downs. Als ambitieuze onderwijzer is ze vastbesloten om een inclusieve, ondersteunende en veilige omgeving voor de kinderen te creëren.
Beckermann is bovendien niet bang om problemen aan te pakken zoals een schreeuwend personeelstekort of taalbarrières, maar ze houdt de toon altijd licht en hoopvol. FAVORITEN is een hartverwarmende en inspirerende verkenningstocht, en werd bekroond met de Vredesfilmprijs op het filmfestival van Berlijn.
FAVORITEN maakt deel uit van De Cinema’s BACK 2 SCHOOL-programma: een onbevooroordeeld en inspirerend inzicht in ‘het klaslokaal’ als een gemeenschap op zich.
“Vodka on the rocks, please.”
James Bond in NEVER SAY NEVER AGAIN
english below
Twaalf jaar na DIAMONDS ARE FOREVER vertolkte Sean Connery voor een zevende en laatste keer James Bond in NEVER SAY NEVER AGAIN, een remake van THUNDERBALL. Bond wordt met tegenzin teruggehaald naar Mi6 om twee kernwapens op te sporen, die door de criminele organisatie SPECTRE werden gestolen in opdracht van Bonds aarstvijand Ernst Blofeld.
NEVER SAY NEVER AGAIN is deel van onze matineefocus 7 X 007, waarin we Sean Connery's 7 Bondfilms vertonen.
ENG The film is in English with Dutch/French subtitles
Twelve years after DIAMONDS ARE FOREVER, Sean Connery took on the role of James Bond for a seventh and final time in NEVER SAY NEVER AGAIN, a remake of THUNDERBALL. Bond is reluctantly reinstated at Mi6 to track down two nuclear weapons, which have been stolen by criminal organization SPECTRE led by Bond’s nemesis Ernst Blofeld.
NEVER SAY NEVER AGAIN is part of our matinee focus 7 X 007 in which we screen Sean Connery's 7 Bond films.
Wat gebeurt er als iemand die je kent heel ziek is, of als je dat zelf hebt meegemaakt? Soms voelt het alsof je meegezogen wordt in dat verhaal. En soms speel je het zelf, om te begrijpen wat er is gebeurd.
In Derwazeens volgen we twee vrienden die met verbeeldingskracht een nieuwe wereld laten ontstaan. Uit alledaagse materialen groeit een rijk vol wonderen, waar je kan vliegen, waar alles even mag, en waar verdriet een andere vorm krijgt.
Samen nemen ze het publiek mee op een reis door een fantasielandschap dat troost biedt, luchtig en licht is, maar ook ruimte geeft aan rouw en herinnering.
Een beeldende, muzikale voorstelling over vriendschap, verlies en de kracht van het spel - voor iedereen vanaf 6 jaar.
Als ik koning was
dan was ik koning van de dag
en ik wisselde jou af
ik huppelde, jij lag in bed
en samen
vleugelden we rond
Wat gebeurt er als iemand die je kent heel ziek is, of als je dat zelf hebt meegemaakt? Soms voelt het alsof je meegezogen wordt in dat verhaal. En soms speel je het zelf, om te begrijpen wat er is gebeurd.
In Derwazeens volgen we twee vrienden die met verbeeldingskracht een nieuwe wereld laten ontstaan. Uit alledaagse materialen groeit een rijk vol wonderen, waar je kan vliegen, waar alles even mag, en waar verdriet een andere vorm krijgt.
Samen nemen ze het publiek mee op een reis door een fantasielandschap dat troost biedt, luchtig en licht is, maar ook ruimte geeft aan rouw en herinnering.
Een beeldende, muzikale voorstelling over vriendschap, verlies en de kracht van het spel - voor iedereen vanaf 6 jaar.
Als ik koning was
dan was ik koning van de dag
en ik wisselde jou af
ik huppelde, jij lag in bed
en samen
vleugelden we rond
Na de hoog aangeschreven EP Are You Lost Here? (2024) en debuutsingle Saturday Silence, die niet van de radiogolven te krijgen was, komt de jonge indiepop singer-songwriter Iskander Moon begin 2026 met zijn langverwachte eerste langspeler.
Iskander liet zich het afgelopen jaar voor zijn debuutalbum doorheen Europa inspireren met meer dan 60 binnenlandse en buitenlandse shows. Trouw aan zijn nomadische levensstijl, werkte hij aan zijn nieuwe plaat op verschillende plaatsen, waaronder Berlijn, New York, en een 19e-eeuws kasteel net over de Franse grens. Het resultaat is rijk georkestreerde alternatieve pop, waarin de 24-jarige Iskander excelleert als soul balladeer en invloeden uit zijn achtergrond als klassieke pianist en componist, maar ook als bassist en zanger in rockprojecten, naar voren brengt.
Iskander Moon stelt zijn debuutalbum voor in maart '26 in de Ancienne Belgique en de Roma met zijn volledige band. Maar voor het zover is, wil Iskander zijn nieuwe werk graag voor het eerst uittesten met enkele intieme solo try-outs. In oktober speelt hij daarom gedurende drie opeenvolgende woensdagen drie piano-shows voor een klein publiek in resp. Gent, Brussel en Antwerpen. En uiteraard geen beter geschikte plek in Antwerpen voor een intieme try-out dan het prachtige Salon in De Studio!
HABLE CON ELLA begint in een theater, waar een man huilt tijdens een voorstelling van een ballerina (Pina Bausch) die doelloos rondloopt en een man die stoelen en tafels opzij schuift om haar te helpen. In de zaal volgen we twee mannen die elkaar nog niet kennen: Marco, een reisjournalist, en Benigno, een verpleegkundige.
Het hart van de film draait om de zorg van de twee mannen voor vrouwen in coma: Marco voor de beroemde stierenvechtster Lydia, en Benigno voor de ballerina Alicia. Terwijl ze tijd doorbrengen aan het ziekenhuisbed van hun patiënten, ontwikkelen ze een complexe band. Almodóvar laat zien hoe hartstochten en obsessies zowel onbaatzuchtig als egoïstisch kunnen zijn, en balanceert hierbij moeiteloos mededogen en ongemakkelijke fascinatie.
Met zijn mix van tragiek, humor en onverwachte melodrama’s – van stierenvechters tot een korte, hilarisch gedurfde zwart-wit fantasiefilm – blijft HABLE CON ELLA zowel ontroerend als verbluffend. De film toont dat Almodóvar, met zijn begrip van de vreemde mogelijkheden van menselijke emoties en seksuele expressie, nog steeds de kracht heeft om complexe gevoelens op het scherm tot leven te brengen.
We vertonen de film op 35mm, met dank aan CINEMATEK.
Deze film is onderdeel van ons retrospectief TODO SOBRE ALMODÓVAR; 18 films die samen de vele gedaanten van Pedro Almodóvars cinema zichtbaar maken.
Herontdek deze parel uit de Vlaamse theaterliteratuur en kijk naar het Vlaanderen van vandaag. Waar nog steeds gewerkt, geïntegreerd en geassimileerd moet worden. Waar klassen en gemeenschappen nog altijd niet elkaars taal spreken. Waar families uit elkaar worden gereten en jong en oud, arm en rijk, met getrokken messen tegenover elkaar staan over grond en geloof. Waar economische migratie nog steeds een noodzaak is. En onderdrukking door de 1% leidt tot verhitte strijd: Het gezin Van Paemel in een wereld in verandering, toen -1903- en nu.
Valentijn Dhaenens reisde de afgelopen 12 jaar voor SKaGeN de wereld rond met de succesmonologen DegrotemonD, DeKleineOorlog en Onbezongen. In DeKleineOorlog ontdubbelt Dhaenens zich via schermen en gaat hij in dialoog met zijn 7 alter-ego’s.
In Het gezin Van Paemel gaat Dhaenens hierin nog een stapje verder. In elk van de vier bedrijven speelt hij een ander cruciaal personage live. De talrijke antagonisten, ook vertolkt door Dhaenens zelf, zijn digitaal aanwezig.
Voor wie er nog aan twijfelde, Het gezin Van Paemel is géén monoloog, maar een proeve van creativiteit en bravoure. Daarnaast levert Dhaenens doorheen deze enscenering een gevecht met demonen uit ons aller verleden. Hij voert een intensief gesprek met zijn erfgoed dat tevens het erfgoed van Vlaanderen is.
Veiligheidsagent Guangdong en zijn vrouw Baoyan, een conciërge in een luxehotel, hebben hun hele levens georganiseerd rond de opleiding van hun enige kind, zoon Zhaohang. Hij is een student aan de prestigieuze Beijing Academy of Music en zijn ouders projecteren al zijn hele leven lang hun verwachtingen en dromen voor een betere toekomst op hem. Nu Zhaohang eindelijk de droom van zijn ouders lijkt te verwezenlijken en naar Estland verhuist om zijn studies als hoornist verder te zetten aan een prestigieus conservatorium, moeten Guangdong en Baoyan manieren vinden om zijn afwezigheid te leren aanvaarden.
ENG The film is in Chinese with English subtitles
Security guard Guangdong and his wife Baoyan, who is a concierge, have organized their entire lives with the sole aim of supporting the education of their only son. He is a student at the prestigious Beijing Academy of Music and his parents have saddled him with expectations and hopes of their dream life for him. But now that Zhaohang is finally fulfilling his parents’ dream and is moving to Estonia to attend a prestigious conservatory to pursue his career as a French horn player, Guangdong and Baoyan must find ways to deal with and make sense of his absence.
“The film is not about Vietnam; it is Vietnam, it’s what it was really like.”
Met die onsterfelijke woorden opende Francis Ford Coppola zijn persconferentie in Cannes. En inderdaad: de helletocht die APOCALYPSE NOW werd achter de camera, leek soms even gek als het oorlogstafereel ervoor. Acteurs vielen weg, Martin Sheen kreeg een bijna fatale hartaanval, helicopters werden teruggeroepen naar het front – en Coppola balanceerde voortdurend op de rand van artistieke en financiële ondergang.
Dat maakt HEARTS OF DARKNESS: A FILMMAKER'S APOCALYPSE tot een van de strafste making-of documentaires aller tijden. Eleanor Coppola filmde oorspronkelijk voor privégebruik, maar haar intieme beelden en geluidscassettes – waarin Francis’ angsten en uitbarstingen te horen zijn, zoals: “I tell you from the bottom of my heart that I am making a bad film” – vormen de ruggengraat van de film. Later voegden Fax Bahr en George Hickenlooper interviews toe, maar het is Eleanor’s nabijheid die het monumentaal maakt: een vrouw die haar gezin samenhield terwijl ze tegelijkertijd de ondergang en wedergeboorte van een meesterwerk documenteerde.
Voor deze 4K-heruitgave werd HEARTS OF DARKNESS volledig gerestaureerd vanaf de oorspronkelijke 16mm-beelden en geluidsfragmenten die Eleanor Coppola in 1976 draaide. Het resultaat: een herboren klassieker die dichter dan ooit bij de chaos komt, bij de angst en de geniale waanzin die Coppola’s meesterwerk mogelijk maakten — nu eindelijk opnieuw te beleven op het grote scherm.
ENG The film is in English without subtitles
“The film is not about Vietnam; it is Vietnam, it’s what it was really like.”
With these unforgettable words, Francis Ford Coppola opened his press conference at Cannes. And indeed: the hellish journey that APOCALYPSE NOW became behind the camera was sometimes as insane as the war scenes themselves. Actors dropped out, Martin Sheen suffered a near-fatal heart attack, helicopters were recalled to the front — and Coppola constantly teetered on the edge of artistic and financial collapse.
This is what makes HEARTS OF DARKNESS: A FILMMAKER'S APOCALYPSE one of the greatest making-of documentaries of all time. Eleanor Coppola originally filmed for personal use, but her intimate footage and audio recordings — capturing Francis’ fears and outbursts, like: “I tell you from the bottom of my heart that I am making a bad film.” — form the backbone of the film. Later, Fax Bahr and George Hickenlooper added interviews, but it is Eleanor’s presence that makes it monumental: a woman who kept her family together while simultaneously documenting the downfall and rebirth of a masterpiece.
For this 4K re-release, HEARTS OF DARKNESS was fully restored from Eleanor Coppola’s original 16mm footage and audio recordings from 1976. The result: a reborn classic that brings you closer than ever to the chaos, the fear, and the brilliant madness that made Coppola’s masterpiece possible — now finally to be experienced on the big screen.
Herontdek deze parel uit de Vlaamse theaterliteratuur en kijk naar het Vlaanderen van vandaag. Waar nog steeds gewerkt, geïntegreerd en geassimileerd moet worden. Waar klassen en gemeenschappen nog altijd niet elkaars taal spreken. Waar families uit elkaar worden gereten en jong en oud, arm en rijk, met getrokken messen tegenover elkaar staan over grond en geloof. Waar economische migratie nog steeds een noodzaak is. En onderdrukking door de 1% leidt tot verhitte strijd: Het gezin Van Paemel in een wereld in verandering, toen -1903- en nu.
Valentijn Dhaenens reisde de afgelopen 12 jaar voor SKaGeN de wereld rond met de succesmonologen DegrotemonD, DeKleineOorlog en Onbezongen. In DeKleineOorlog ontdubbelt Dhaenens zich via schermen en gaat hij in dialoog met zijn 7 alter-ego’s.
In Het gezin Van Paemel gaat Dhaenens hierin nog een stapje verder. In elk van de vier bedrijven speelt hij een ander cruciaal personage live. De talrijke antagonisten, ook vertolkt door Dhaenens zelf, zijn digitaal aanwezig.
Voor wie er nog aan twijfelde, Het gezin Van Paemel is géén monoloog, maar een proeve van creativiteit en bravoure. Daarnaast levert Dhaenens doorheen deze enscenering een gevecht met demonen uit ons aller verleden. Hij voert een intensief gesprek met zijn erfgoed dat tevens het erfgoed van Vlaanderen is.
“Architecture on Film” Gecureerd door VAi x De Cinema
Een machtige en anonieme man heeft een ongewone hobby ontwikkeld: hij koopt eeuwenoude bomen van gemeenschappen langs de Georgische kust en laat ze uitgraven om ze te verzamelen voor zijn privétuin. Dorpen verliezen zo hun levende erfgoed, landschappen raken verminkt en bewoners worden geconfronteerd met de prijs van macht en geld.
Regisseur Salomé Jashi volgt dit proces met verwondering. Ze laat zien hoe bewoners balanceren tussen woede, gelatenheid en hoop op compensatie, terwijl de reusachtige bomen – sommigen zijn zo hoog als gebouwen van vijftien verdiepingen – langzaam uit hun omgeving verdwijnen. Tegelijk biedt de film een indringend beeld van de behoeften en waarden van de huidige Georgische samenleving en reflecteert hij op het thema van gedwongen migratie, waarbij ‘ontworteling’ meer is dan een metafoor.
TAMING THE GARDEN is een hypnotische documentaire die verder reikt dan Georgië. Naast het verhaal van een machtige man die zich overgeeft aan een ongewone hobby stelt Jashi's film ook indringende vragen over de relatie tussen mens en natuur, en over de grenzeloze invloed van de superrijken op onze leefwereld.
ENG The film is in Georgian with English subtitles
“Architecture on Film” Curated by VAi x De Cinema
A powerful and anonymous man has developed an unusual hobby: he buys centuries-old trees from communities along the Georgian coast and has them dug up to collect for his private garden. Villages thus lose their living heritage, landscapes are scarred, and residents face the price of power and money.
Director Salomé Jashi follows this process with a sense of wonder. She shows how residents balance anger, resignation, and hope for compensation, while the enormous trees – some as tall as fifteen-story buildings – slowly vanish from their surroundings. At the same time, the film offers a penetrating look into the needs and values of contemporary Georgian society and reflects on the theme of forced migration, where “uprooting” is more than a metaphor.
TAMING THE GARDEN is a hypnotic documentary that reaches far beyond Georgia. The film does not merely tell the story of a powerful man indulging an unusual hobby; Jashi also raises compelling questions about the relationship between humans and nature, and the boundless influence of the super-rich on our world.
In het intieme SOFT LEAVES verweeft de Japans-Belgische filmmaker Miwako Van Weyenberg persoonlijke herinneringen en fictie tot een gelaagd portret over verlies, identiteit en de dunne grens tussen werkelijkheid en droom. In de film volgen we een vrouw die terugkeert naar haar ouderlijke huis, waar de geur van de tuin, de stilte van de kamers en de schaduwen van het verleden een sluier leggen over het heden. Van Weyenberg onderzoekt hoe taal, cultuur en familiegeschiedenis ons vormen – en hoe we ons daartoe verhouden wanneer we tussen werelden in leven.
Yuna’s ouders zijn gescheiden toen ze klein was. Haar moeder ging terug naar Japan om een nieuw gezin te stichten en liet haar in België achter met haar vader. Als hij jaren later na een ongeluk in coma raakt, keert haar moeder terug, nu met een halfzus die Yuna amper kent. Yuna heeft daar veel moeite mee, maar wanneer haar vader lijkt te herstellen, moet ze haar gevoelens onder ogen zien en een eigen plek veroveren in het verscheurde gezin.
Theatermaker Sanderijn Helsen vertolkt samen met muzikanten Leen Diependaele en Fiona Brown het universum van middeleeuwse tiener Jeanne d’Arc. Als een 21ste-eeuwse drievuldigheid brengen ze dit historisch verhaal op scène als theaterconcert. Een voorstelling gevoed door jonge ideeën, deinend op beats, spoken word, visuals, meerstemmige zang, elektronisch en akoestisch instrumentarium en veel vuur.
Helsen brainstormde met adolescenten rond het indrukwekkende relaas van de iconische Jeanne d’Arc. Tijdens werkweken in Het Lab deden vijfenzestig jongeren suggesties voor de enscenering van haar verhaal. Ze reflecteerden gretig rond Jeannes heldhaftige parcours en stipten de momenten aan die hen het meest beklijfden. Ze bewonderen Jeannes gedrevenheid en vinden haar eigengereidheid stoer en cool. Haar daadkracht, die ze linken aan die van onder meer Greta Thunberg en Acid, inspireert hen: Ze vinden dat tieners vandaag de dag wel wat van Jeannes vuur kunnen gebruiken.
De jongeren vonden het cruciaal dat Jeannes volledige verhaal verteld zou worden, met een accent op haar beleving. Daarnaast mocht voor hen een perspectief dat haar middeleeuws tijdsvak overstijgt, niet ontbreken, zodat de voorstelling ‘een (leef)tijdloze terugblik’ kan zijn. Spoken word, beats en visuals reikten ze aan als interessante elementen, om Jeannes binnen-en buitenwereld vorm te geven.
Theatermaker Sanderijn Helsen vertolkt samen met muzikanten Leen Diependaele en Fiona Brown het universum van middeleeuwse tiener Jeanne d’Arc. Als een 21ste-eeuwse drievuldigheid brengen ze dit historisch verhaal op scène als theaterconcert. Een voorstelling gevoed door jonge ideeën, deinend op beats, spoken word, visuals, meerstemmige zang, elektronisch en akoestisch instrumentarium en veel vuur.
Helsen brainstormde met adolescenten rond het indrukwekkende relaas van de iconische Jeanne d’Arc. Tijdens werkweken in Het Lab deden vijfenzestig jongeren suggesties voor de enscenering van haar verhaal. Ze reflecteerden gretig rond Jeannes heldhaftige parcours en stipten de momenten aan die hen het meest beklijfden. Ze bewonderen Jeannes gedrevenheid en vinden haar eigengereidheid stoer en cool. Haar daadkracht, die ze linken aan die van onder meer Greta Thunberg en Acid, inspireert hen: Ze vinden dat tieners vandaag de dag wel wat van Jeannes vuur kunnen gebruiken.
De jongeren vonden het cruciaal dat Jeannes volledige verhaal verteld zou worden, met een accent op haar beleving. Daarnaast mocht voor hen een perspectief dat haar middeleeuws tijdsvak overstijgt, niet ontbreken, zodat de voorstelling ‘een (leef)tijdloze terugblik’ kan zijn. Spoken word, beats en visuals reikten ze aan als interessante elementen, om Jeannes binnen-en buitenwereld vorm te geven.
De 10-jarige Zazie heeft maar één doel tijdens haar bezoek aan Parijs: de metro nemen. Maar wanneer de metro onverwacht staakt, besluit ze de stad in haar eentje te verkennen. Al snel belandt ze in de meest grappige en onvoorspelbare avonturen.
Deze film is een perfecte gelegenheid voor leerlingen om kennis te maken met Franse cinema en de thema’s van zelfstandigheid, avontuur en het overwinnen van obstakels. We vertonen de film op analoge 35mm-film en kunnen hieraan ook een rondleiding in de projectiecabine koppelen.
HAPPY HOLIDAYS zoomt in op het leven van verschillende leden van een Palestijns gezin, die elk op hun manier worden geconfronteerd met de moeilijkheden van hun dagelijkse leven. Van genderongelijkheid en de realiteit van generatiekloven tot culturele complexiteiten: via een ensemblecast en vignetverhaalstructuur worden de patriarchale en politiek geladen samenleving waarin dochter Fifi, zoon Rami en hun moeder Hanan zich moeten bewegen, ontleed.
Wanneer Fifi betrokken raakt bij een auto-ongeval zet die gebeurtenis een kettingreactie in gang, die leugens aan het licht brengt over het leven dat ze leidt aan de universiteit versus wat ze deelt met haar familie. Rami worstelt van zijn kant met de zwangerschap van zijn joodse vriendin en ontdekt dat zijn ouders financieel in de problemen zitten. Via het ingewikkelde gezinsleven van deze familie in Haifa neemt Palestijns filmmaker Scandar Copti de complexe realiteit van het Israëlisch-Palestijnse conflict onder de loep.
“You were like this jewel to us”, verwijt Hanan haar dochter. “I had so many plans for you.” Maar je vraagt je af: wat dan met Fifi’s eigen plannen en dromen? Copti onderschrijft zijn intrigerende familiedrama met handheld close-ups die de subtiele en krachtige performances in beeld brengen, alsof de kijker deel uitmaakt van een intieme familiereünie waar je jezelf gelukkig prijst dat je de vlieg op de muur bent en geen plaats aan de tafel inneemt.
De Cinema vertoont HAPPY HOLIDAYS op 2 november in het kader van Palestine Cinema Around the World.
ENG The film is in Arabic/Hebrew with English subtitles
HAPPY HOLIDAYS focuses on the life of several members of a Palestinian family, who are all confronted with the difficulties of their daily life in different ways. From gender inequality and the realities of generational gaps to cultural complexities: through the ensemble cast and vignette storylines, the movie dissects the patriarchal and politically charged society daughter Fifi, son Rami and their mother Hanan have to navigate.
When Fifi is in a car accident, this event sets off a chain reaction that uncovers lies about the life she has been leading at university versus the stories she shares with her family. Rami, for his part, struggles with his Jewish girlfriend’s pregnancy and discovers his parents are in financial trouble. Through the complicated family life of these Haifa-based people, Palestinian director Scandar Copti examines the complex reality of the Israeli-Palestinian conflict.
“You were like this jewel to us”, Hanan blames her daughter, “I had so many plans for you.” But one wonders: what about Fifi’s own plans and dreams? Copti underlines his intriguing family drama with handheld close-ups, that frame the subtle and powerful performances, making the audience part of an intimate family reunion.
The screening on the 2nd of November is part of the Palestine Cinema Around the World initiative.
Deep Purple: From Suffragists to Spanish Scream Queens
Naar aanleiding van de video-installatie Resolución. Over levenskeuzes in de Spaanse cinema in MoMu, presenteren De Cinema en Europalia een gelijknamige filmreeks met zeven markante films uit Spanje, het gastland van Europalia 2025. Elke film draait rond één kleur. Elke kleur vertelt iets over vrouw-zijn en over de tijd waarin de film ontstond. Paars is de kleur van kracht en rebellie. Het is traditioneel de kleur van feminisme en wordt vaak in het Spaanse ‘fantaterror’-genre gebruikt voor heksen, vampiers en ontembare vrouwenfiguren die de gevestigde orde uitdagen.
Susan is een jonge bruid die voor haar huwelijksreis afreist naar een afgelegen landhuis. Ze is doodsbang voor de huwelijksvoltrekking. Al snel raakt Susan geobsedeerd door de geest van Mircala, een vrouw die twee eeuwen eerder haar echtgenoot vermoordde op hun huwelijksnacht.
Deze cultklassieker behoort tot het subgenre ‘Fantaterror’. Deze ooit verhuisde Spaanse horrorfilms groeiden uit tot een bron van fascinatie dankzij hun subversieve kracht – niet alleen politiek, maar ook seksueel en erotisch. In alle films uit het genre dragen de vrouwelijke hoofdpersonages – geesten, godinnen, vampiers en heldinnen – paars en violet, niet toevallig dezelfde kleuren die in de 19e eeuw symbool stonden voor de suffragettebeweging.
ENG The film is in Spanish with English subtitles
Susan is a newlywed who travels on her honeymoon to a lonely mansion. She feels terrified at the consummation of the marriage. Susan begins to obsess over the ghost of Mircala, a woman who murdered her husband two centuries earlier on her wedding night.
A cult classic par excellence that, alongside VAMPIRES (Jess Franco, 1971) and CEREMONIA SANGRIENTA (BLOODY CEREMONY, Jorge Grau, 1973) is present in the video installation Resolución. On Lifetime Decisions in Spanish Cinema at MoMu, form part of the ‘Fantaterror’ subgenre—a genre once scorned but gaining status over the years for its great capacity for subversion, not only political but also sexual and erotic. In all films of the genre, protagonists—ghosts, goddesses, vampires, and heroines—wear purples and violets, not coincidentally the same colours chosen by the suffragist movement in the 19th Century.
ESP La película está en Español con subtítulos en Inglés
Susan es una recién casada que viaja de luna de miel a una solitaria mansión. La mujer se siente atemorizada ante la consumación del matrimonio. Susan comienza a obsesionarse con el fantasma de Mircala, una mujer que asesinó a su marido dos siglos antes, en la noche de bodas.
Película de culto por excelencia que junto a Las vampiras (Jess Franco, 1971) y Ceremonia Sangrienta (Jorge Grau, 1973), presentes en la videoinstalación ‘Resolución. On lifetime decisions in Spanish Cinema’ del MoMu, forman parte del subgénero ‘Fantaterror’, un género denostado en su momento que va ganando status con los años por su gran capacidad de subversión no solo política, sino también sexual y erótica. En todas las películas del género, sus protagonistas, fantasmas, diosas, vampiras y heroínas visten de morados y violetas, no por casualidad el mismo color que fue elegido el movimiento sufragista ya en el XIX.
Hoe zou je leven eruitzien als jij je seksualiteit opnieuw kon onderzoeken in de publieke ruimte?
PEEKABOO is een visioen waarin de wereld een seksspeeltuin is. Dit universum verbeeldt nieuwe manieren van contact via 'cruising': het zoeken van vluchtige, seksuele contacten in de buitenlucht. Theatermaker Maxime Dreesen benadert dit fenomeen als het verdwalen in een web van experimentele relaties en onverwachte ontmoetingen.
Muziek, hypnose, drag, tekst en dans komen samen in deze performance. Je ontmoet tal van entiteiten zoals shapeshifter Couenne, mating bird Courtney, superstar Birame, Julia the hypnotist in the sky, Benne on the keys en Tabooboo. Ze botsen en druipen, zoeken en verstoppen, zingen en lachen in een scenografie van touche–touche die even levendig en seksueel is als de personages zelf. Elks op zoek naar hun persoonlijke idee van plezier.
Nieuwsgierigheid en opwinding vormen de rode draad door dit verhaal, dat kinky comedy, campy musical songs en intieme ASMR samenbrengt in een dromerig, teletubbie-achtig landschap. Er is geen revolutie, zonder een seksuele revolutie!
"De Vlaamse theatermaker Maxime Dreesen slaagt er in ‘Peekaboo’ glansrijk in om diens kijk op vluchtige seks in de buitenlucht te etaleren. Nooit plat, wel gewaagd [...] in een psychedelisch decor zien we hoe Adrien De Biasi, Courtney May Robertson en Birame elkaars lijven, sappen en geuren haast verorberen. Vooral Robertson levert een adembenemende performance: de manier waarop ze krioelt van genot en geluidjes maakt als een soort paradijsvogel, is even opwindend als ontroerend." ★★★★, de Volkskrant
"De voorstelling omarmt de frivoliteit, de overdrijving en het kunstmatige en is daarmee uitdagend vrolijk. Zie de overrijpe decorstukken, de gloeiende taal van vervoering van de MC die als een gepassioneerd antropoloog af en toe weer opduikt voor een nieuwe observatie, en de drag elementen, waaronder een geweldige creatie van badjassen."Theaterkrant
Maxime Dreesen (°1996) is theaterregisseur en performer. Diens werk behandelt thema’s zoals sekspositiviteit, unlearning, gender spectrum en schaamte. Maxime zet diens missie voort om de wereld seksueel meertalig op te voeden en neemt met een humoristische blik beladen thema’s onder de loep. Na de protestperformance Youth For Sex (2021) en solovoorstelling Countersex Education (2022) vertrekt PEEKABOO vanuit een collectieve en maatschappelijke insteek van (publieke) seksualiteit.
Juno MacGuff, een eigenzinnig zestienjarig meisje, ziet haar leven op zijn kop gezet wanneer ze onverwacht zwanger raakt van de charmante maar onhandige Bleeker. Met de steun van haar vader, stiefmoeder en beste vriendin Leah gaat ze op zoek naar de ideale adoptieouders, en zo kruist ze het pad van Mark en Vanessa Loring. Het scherp geschreven scenario en de levendige dialogen maken van JUNO een intelligente komedie over de keuzes en kwetsbaarheden die met het (aanstaand) moederschap gepaard gaan.
JUNO is de eerste aflevering in de onbewuste trilogie die regisseur Jason Reitman en scenarist Diablo Cody samen creëerden, met YOUNG ADULT (2011) en TULLY (2018) als tweede en derde titels. “The films fit together as an unintentional trilogy. JUNO being about being prematurely thrust into adulthood, YOUNG ADULT is about resisting adulthood, and TULLY is about finding grace and acceptance in midlife,” volgens het makersduo.
Diablo Cody zei over haar coming-of-age verhaal: “You can look at it as a film that celebrates life and celebrates childbirth, or you can look at it as a film about a liberated young girl who makes a choice to continue being liberated. Or you can look at it as some kind of twisted love story, you know, a meditation on maturity.”
Deze vertoning maakt ook deel uit van het MOMMIE DEAREST-programma, waarin De Cinema peilt naar de kracht van moeders en onze perceptie van het ‘ideale’ moederschap in cinema met o.a. ook TULLY van hetzelfde duo Cody & Reitman.
ENG The film is in English with Dutch subtitles
Juno MacGuff, a quirky sixteen-year-old girl, has her life turned upside down when she falls unexpectedly pregnant after a one-time experience with the charming but awkward Bleeker. With the support of her father, stepmother and best friend Leah, she sets out to find the perfect adoptive parents and crosses paths with Mark and Vanessa Loring. The sharply written screenplay and the lively dialogues turn JUNO into an intelligent comedy about the choices and vulnerabilities that go hand in hand with motherhood.
JUNO is the first installment in the unplanned trilogy of director Jason Reitman and screenwriter Diablo Cody, with YOUNG ADULT (2011) and TULLY (2018) being the second and third. “The films fit together as an unintentional trilogy. JUNO being about being prematurely thrust into adulthood, YOUNG ADULT is about resisting adulthood, and TULLY is about finding grace and acceptance in midlife,” according to the creative duo.
Diablo Cody said about her coming-of-age story: “You can look at it as a film that celebrates life and celebrates childbirth, or you can look at it as a film about a liberated young girl who makes a choice to continue being liberated. Or you can look at it as some kind of twisted love story, you know, a meditation on maturity.”
This screening is also part of the MOMMIE DEAREST-series, where De Cinema explores the power of mothers and our perception of the ‘ideal’ motherhood in cinema, with a.o. TULLY of the same writer-director duo.
Of het nu een reis naar de andere kant van de wereld is, een weekendje weg, of voor de eerste keer met een rugzakje naar de kinderopvang: we gaan elke dag wel een beetje op reis. Vaak met heel veel goesting en blijdschap, maar soms ook met onwennigheid, angst of heimwee.
Twee artiesten laten hun vertrouwde cocon achter, en trekken samen op reis. Op een houten muzikaal vlot met allerlei verborgen klanken trekken ze doorheen verschillende landen en continenten, maar ook doorheen verschillende emoties. Stap voor stap en golf na golf ontdekken ze de ingewikkelde wereld én zichzelf een beetje meer.
Deze voorstelling is gelinkt aan de tijdelijke belevingsexpo Goeie Reis in het Red Star Line Museum, speciaal voor de allerjongsten en hun omgeving, van zaterdag 25 oktober 2025 tot en met zondag 4 januari 2026. Meer info via redstarline.be.
“Welcome to hell, Blofeld!”
James Bond in DIAMONDS ARE FOREVER
english below
James Bond wordt belast met het onderzoek naar diamantsmokkelaars, die grote hoeveelheden Zuid-Afrikaanse diamanten doen verdwijnen. Hij doet zich voor als smokkelaar Peter Franks in een poging om te achterhalen bij wie de diamanten terechtkomen. Onderweg ontmoet hij Tiffany Case, een smokkelaar die met Franks had afgesproken. Alle sporen leiden 007 naar zijn ultieme aarstvijand, Ernst Blofeld.
DIAMONDS ARE FOREVER is deel van onze matineefocus 7 X 007, waarin we Sean Connery's 7 Bondfilms vertonen.
ENG The film is in English with Dutch subtitles
James Bond is tasked with investigating a diamond smuggling ring that seems to be making large amounts of South African diamonds disappear. He uses the identity of smuggler Peter Franks in an effort to find out where the diamonds are shipped to. Along the way, he meets Tiffany Case, a smuggler who was supposed to meet up with Franks. All of the evidence leads to 007’s ultimate arch enemy, Ernst Blofeld.
DIAMONDS ARE FOREVER is part of our matinee focus 7 X 007 in which we screen Sean Connery's 7 Bond films.
Of het nu een reis naar de andere kant van de wereld is, een weekendje weg, of voor de eerste keer met een rugzakje naar de kinderopvang: we gaan elke dag wel een beetje op reis. Vaak met heel veel goesting en blijdschap, maar soms ook met onwennigheid, angst of heimwee.
Twee artiesten laten hun vertrouwde cocon achter, en trekken samen op reis. Op een houten muzikaal vlot met allerlei verborgen klanken trekken ze doorheen verschillende landen en continenten, maar ook doorheen verschillende emoties. Stap voor stap en golf na golf ontdekken ze de ingewikkelde wereld én zichzelf een beetje meer.
Deze voorstelling is gelinkt aan de tijdelijke belevingsexpo Goeie Reis in het Red Star Line Museum, speciaal voor de allerjongsten en hun omgeving, van zaterdag 25 oktober 2025 tot en met zondag 4 januari 2026. Meer info via redstarline.be.
