Afbeelding
Tijdens een weekend op het platteland overleeft de Berlijnse pianostudente Laura op wonderbaarlijke wijze een auto-ongeluk. Ze wordt opgevangen door een vrouw die haar met moederlijke toewijding verzorgt, waarna ook haar man en zoon zich langzaam openstellen. Terwijl de vier een hechte routine opbouwen, dringt het verleden zich steeds nadrukkelijker op.
Met Miroirs No. 3 keert Christian Petzold terug naar zijn herkenbare wereld van verlangen, verlies en herinnering. Zijn sobere, poëtische stijl verbindt realisme en mythe tot een spookachtig melodrama waarin muziek, stilte en blik meer zeggen dan woorden. Paula Beer, Petzolds vaste muze sinds Transit, Undine en Roter Himmel, schittert opnieuw als een vrouw op de grens tussen rouw en hergeboorte. Samen creëren ze een film die tegelijk koel en ontroerend is — helder van vorm, maar vol verborgen emotie.
Hoofdinhoud
Media content
