MIFUNE

Kresten lijkt z’n leven helemaal op orde te hebben: een glanzende carrière, een vrouw uit de juiste kringen en een toekomst die net zo vlekkeloos oogt als zijn maatpak. Tot zijn vader plots sterft. Niemand – ook zijn kersverse vrouw niet – weet dat hij een verleden op het platteland verbergt, inclusief een broer met een verstandelijke beperking die nu zijn zorg nodig heeft.

Tegen wil en dank keert hij terug naar de afgelegen boerderij van zijn jeugd. Daar schakelt hij de hulp in van Liva, een jonge vrouw die haar verleden als callgirl probeert achter zich te laten. Wat begint als een confrontatie met het verleden, groeit uit tot een onverwacht tedere zoektocht naar familie, zorg en nabijheid.

MIFUNE is de derde officiële Dogma 95-film, geregisseerd door mede-oprichter Søren Kragh-Jacobsen. In lijn met het Dogma-manifest – handheld camerawerk, natuurlijk licht, geen kunstmatige effecten – is de film puur en ongepolijst. Maar waar FESTEN en THE IDIOTS (de eerste twee Dogme-films) ontwrichten, zoekt Mifune net naar herstel. Winnaar van de Zilveren Beer op de Berlinale in 1999: een film die schuurt, raakt en ontwapent. Zonder sentiment, maar met scherpe observaties en droge humor.

Ter ere van het dertigjarig bestaan van het Dogma 95-manifest zetten Bozar en De Cinema zes sleutelwerken van deze radicale filmbeweging in de kijker met 30 Jaar DOGMA 95: CINEMA ZONDER FRANJES. Wat in 1995 begon als een provocatief pleidooi tegen illusie en effectbejag, groeide uit tot een wereldwijde stroming die cinema terugbracht tot haar essentie: rauwe emoties, pure vertelling, natuurlijke lichtbronnen en handheld camera’s, zonder franjes of opsmuk.