Bekroond Italiaans regisseur Luchino Visconti verfilmde de novelle DEATH IN VENICE van Duits auteur Thomas Mann. Het verhaal volgt avant-garde componist Gustave von Aschenbach die naar een Venetiaans kuuroord aan zee reist op zoek naar rust na een periode van ziekte en artistieke en emotionele stress. Maar de componist vindt die beoogde rust niet, integendeel hij ontwikkelt een obsessie voor een tienerjongen, Tadzio, die in de badplaats op vakantie is met zijn familie. Tadzio belichaamt een schoonheidsideaal waarnaar von Aschenbach al lang op zoek was en hij voelt een verontrustende aantrekking tegenover de jongen.
Björn Andrésen, de jonge acteur die Tadzio speelde, werd na de release van de film wereldberoemd. De plotselinge faam en het feit dat hij in de film – en daarbuiten – werd voorgesteld als obsessieobject onder de tagline “the most beautiful boy in the world”, resulteerde in een moeilijke verdere carrière. Voor zijn rol in DEATH IN VENICE had Andrésen in één andere film meegespeeld, A SWEDISH LOVE STORY (1970). Nadien wilde hij zo snel mogelijk van dat imago als lustobject af. De documentaire THE MOST BEAUTIFUL BOY IN THE WORLD (2021) focust op de naweeën van Andrésens ervaring met wereldroem na de première van DEATH IN VENICE. We vertonen de docu op zondag 10 augustus.
Juni 1967, Californië. Op het Monterey County Fairgrounds barstte een muzikale revolutie los. Drie dagen lang vulden legendarische optredens van Jimi Hendrix, Janis Joplin en Ravi Shankar de lucht met pure energie en creativiteit. Dit festival ontketende de Summer of Love en katapulteerde de hippiebeweging naar de mainstream.
Filmmaker D. A. Pennebaker legde die explosie van stijlen en idealen vast in een opzwepend portret waarin de euforie van de flower power-generatie tastbaar is. Monterey Pop vormde zo de blauwdruk voor latere festivals als Woodstock en groeide uit tot een monument van de pop- en jeugdcultuur.
Naast een onsterfelijk tijdsdocument is Pennebakers swingende concertfilm natuurlijk vooral een uitzinnig rock-'n-rollportret, met de meest iconische live-performances ooit. Van Pete Townshend die zijn gitaar verplettert tot Jimi Hendrix die de zijne in vuur en vlam zet. Wie wil daar nu niet bij zijn?
Be sure to wear some flowers in your hair!
Dinsdag 5 augustus wordt de film in de buitenlucht vertoond bij Cinema Urbana (Kattendijkdok-Oostkaai 25, 2000 Antwerpen).
ENG The film is in English without subtitles
June 1967, California. At the Monterey County Fairgrounds, a musical revolution erupted. For three days, legendary performances by Jimi Hendrix, Janis Joplin, and Ravi Shankar filled the air with pure energy and creativity. The festival ignited the Summer of Love and propelled the hippie movement into the mainstream.
Filmmaker D. A. Pennebaker captured that explosion of styles and ideals in a rousing portrait where the euphoria of the flower power generation is palpable. Monterey Pop became the blueprint for future festivals like Woodstock and evolved into a monument of pop and youth culture.
Beyond being an immortal time capsule, Pennebaker’s swinging concert film is above all a wild rock-’n’-roll portrait, featuring some of the most iconic live performances ever. From Pete Townshend smashing his guitar to Jimi Hendrix setting his on fire—who wouldn’t want to be there?
Be sure to wear some flowers in your hair!
Tuesday 5 August, the film will be screened in the open air at Cinema Urbana (Kattendijkdok-Oostkaai 25, 2000 Antwerpen).
Het is de laatste schooldag in een stadje in Texas in 1976. Iedereen probeert nog een laatste avontuurtje onder z’n riem te steken voordat de zomervakantie begint. De afstuderende studenten initiëren de nieuwe eerstejaars en iedereen probeert zo snel mogelijk stoned of dronken te worden. En natuurlijk staan de hormonen helemaal op springen.
Een van regisseur Richard Linklaters grote troeven is zijn talent om levensechte personages op het scherm te toveren, en dat is niet anders in deze memorabele coming-of-age uit zijn Austin-filmreeks. De luie lummels uit DAZED AND CONFUSED zouden zo uit eender welke middelbare school geplukt kunnen worden. De film gaat in se over niet veel, maar biedt een authentieke momentopname van een tijd en een plaats met een geweldige soundtrack. Én betekende de doorbraak van Texaan Matthew McConaughey. Alright, alright, alright.
DAZED AND CONFUSED maakt deel uit van onze ETERNAL SUMMER, ENDLESS NIGHTS focus, waarin zonovergoten ontdekkingen in contrast staan met het opzwepende hedonisme van de nacht. Van Richard Linklater staat ook zijn BEFORE-trilogie op ons zomerprogramma (BEFORE SUNRISE, BEFORE SUNSET, BEFORE MIDNIGHT).
ENG The film is in English with Dutch subtitles
It’s the last day of school in a Texan town in 1976. Everyone is trying to have one last adventure before the summer holiday starts. The graduating students haze the incoming freshmen, and everyone is trying to get a last fix – be it drugs, booze or getting laid. Raging hormones, keg parties and a sold-out Aerosmith concert are only a few of the obstacles on their path.
One of director Richard Linklater’s great strengths is creating true-to-life characters on the screen. And this is certainly the case in this memorable film from his Austin film series. The lazy teenagers from DAZED AND CONFUSED could have been picked from any high school. The film is mostly about nothing, but offers an authentic look at a moment in time with an amazing soundtrack. The movie also counts as Texan Matthew McConaughey’s big break. Alright, alright, alright.
Melrick, een dertienjarige jongen, brengt zijn zomervakantie door bij zijn oma Nicole in Cayenne, Guyana. Tijdens zijn bezoek roept zijn verlangen om te leren drummen de geest op van zijn oom Lucas, die ook een drummer was en elf jaar eerder op tragische wijze overleed. Geconfronteerd met het verdriet dat zijn familie achtervolgt en de wraakzucht van Lucas' beste vriend, zoekt Melrick zijn eigen weg naar vergeving. KOUTÉ VWA is een hybride film die een inkijk biedt in een van de minst vertegenwoordigde gebieden van Frankrijk: Frans Guyana.
Over de film vertelt regisseur Maxime Jean-Baptiste het volgende: “In maart 2012 was ik 19 jaar oud. Ik hoorde vanuit Frankrijk over de brute dood van mijn neef in Cayenne, die tijdens een feestje meerdere keren werd gestoken na een gevecht tussen jongeren. Lucas overleed ter plekke aan zijn verwondingen. Het kostte me veel tijd om de juiste manier te vinden om met de tragedie van zijn dood om te gaan. Verschillende verhalen over mijn relatie met Frans-Guyana, waar mijn familie vandaan komt, zijn hier met elkaar verweven. Ik probeerde zo dicht mogelijk bij de hoofdrolspelers te komen, maar ik probeerde ook een fictief verhaal te bedenken dat een reflectie was op het voortduren van geweld in een gebied dat getekend is door de geschiedenis van de trans-Atlantische slavernij. Mijn film probeert de gevoelige en delicate voorwaarden te scheppen voor een interculturele dialoog die, zoals we weten, erg gespannen is geworden in onze samenlevingen door het weer aan de oppervlakte komen van begraven geschiedenissen. Daarom is deze film intiem, maar hij wil ook een instrument zijn voor ontdekking, debat en sociale cohesie.”
Na de wereldpremière op Locarno werd het langspeeldebuut van Maxime Jean-Baptiste bekroond met een speciale juryprijs en een speciale vermelding. Daarna volgden nog meer prijzen en een indrukwekkend festivalparcours langs onder meer Film Fest Gent en IFFR.
KOUTÉ VWA is deel van De Cinema’s zomerprogramma ETERNAL SUMMER, ENDLESS NIGHTS, waarin zonovergoten ontdekkingen in contrast staan met het opzwepende hedonisme van de nacht.
ENG The film is in French with English subtitles
Melrick, a thirteen-year-old boy, spends his summer vacation with his grandmother Nicole in Cayenne, Guyana. During his visit, his desire to learn to play the drum brings back the spectre of his uncle Lucas, also a drummer, who died in tragic circumstances eleven years earlier. Faced with the grief that haunts his family and Lucas's best friend's desire for revenge, Melrick seeks his path to forgiveness.
After its world premiere at Locarno, Maxime Jean-Baptiste’s feature debut was awarded a special jury prize and a special mention. This was followed by more awards and an impressive festival tour, including Film Fest Gent and IFFR.
KOUTÉ VWA is part of De Cinema’s summer programme ETERNAL SUMMER, ENDLESS NIGHTS, in which sunlit discoveries are contrasted with the inciting hedonism of the night.
In het Franse WILD REEDS ontdekt de puberende François zijn homoseksuele geaardheid tijdens de bewogen periode aan het einde van de Algerijnse Onafhankelijkheidsoorlog. Regisseur André Téchiné haalde inspiratie uit zijn eigen leven voor dit intieme portret over vriendschap en liefde.
De film was eerst bedacht als onderdeel van een televisiefilmreeks over adolescentie, genaamd Tous les garçons et les filles de leurs âge. Centraal staan dan ook een kwartet tieners, met in hun midden François die wel een vriendinnetje heeft, maar ook gevoelens ontwikkelt voor twee klasgenoten: de Frans-Algerijnse intellectuele Henri, en de boerenjongen Serge.
WILD REEDS is een wonderbaarlijke roes vol jeugdigde emotie. Téchiné’s camera capteert die tegelijk vloeiend en onrustig, zo intuïtief en eerlijk als het hoofdpersonage, wiens gevoelens soms met een ontwapenende openhartigheid losbarsten.
WILD REEDS is deel van De Cinema’s zomerprogramma ETERNAL SUMMER, ENDLESS NIGHTS, waarin zonovergoten ontdekkingen in contrast staan met het opzwepende hedonisme van de nacht.
ENG The film is in French with English subtitles
In WILD REEDS, a boy discovers his homosexual orientation during the eventful period at the end of the Algerian War of Independence. For this intimate portrait of friendship and love, French filmmaker André Téchiné drew inspiration from his own life.
The film was first conceived as part of a television film series about adolescence called Tous les garçons et les filles de leurs âge. Accordingly, it centres on a quartet of teenagers, with young François in their midst, who has a girlfriend but also develops feelings for two of his classmates: the French-Algerian intellectual Henri and the farm boy Serge.
WILD REEDS is a wondrous journey marked by youthful emotion. Téchiné’s camera captures it all at once, fluid and restless, as intuitive and honest as its main character, whose feelings sometimes erupt with disarming candour.
WILD REEDS is part of De Cinema’s summer programme ETERNAL SUMMER, ENDLESS NIGHTS, in which sunlit discoveries are contrasted with the inciting hedonism of the night.
Voor zijn epische en bijna vier uur durende A BRIGHTER SUMMER DAY inspireerde de Taiwanese regisseur Edward Yang zich op zijn eigen jeugd. Daarin volgt hij de jonge Hsiao Si’r die begin jaren '60 terechtkomt op het pad van criminaliteit. De rivaliteit tussen twee jeugdbendes en romantische perikelen lopen op tot een gewelddadige climax.
Dit unieke meesterwerk van de Taiwanese cinema is een geobserveerd epos dat zich afspeelt in Taipei, Yangs thuis en de setting van al zijn films. A BRIGHTER SUMMER DAY draait om de onverbiddelijke val van een jonge tiener van onschuld naar jeugddelinquentie en speelt zich af tegen een sudderend decor van rusteloze jeugd, rock and roll en politieke onrust.
Als een soort van Taiwanese REBEL WITHOUT A CAUSE werd de film oorspronkelijk geweigerd op festivals in Cannes en New York en vond die pas geleidelijk aan weerklank bij critici en cinefielen. Tegenwoordig staat de film, zeer terecht, erg hoog genoteerd op menig ‘beste films ooit’-lijstjes.
Van Edward Yang vertonen we dit najaar ook YI YI, zijn diepmenselijke portret over het leven van een middenklasse gezin in Taipei, hun dagelijkse beslommeringen en mijmeringen over keuzes en wat had kunnen zijn.
A BRIGHTER SUMMER DAY is deel van De Cinema’s zomerprogramma ETERNAL SUMMER, ENDLESS NIGHTS, waarin zonovergoten ontdekkingen in contrast staan met het opzwepende hedonisme van de nacht.
ENG The film is in Chinese with English subtitles
For his epic and nearly four-hour A BRIGHTER SUMMER DAY, Taiwanese director Edward Yang drew inspiration from his own childhood. In it, he follows young Hsiao Si’r, who ends up on the path of crime in the early 1960s. Rivalry between two youth gangs and romantic explorations escalate to a violent climax.
This unique masterpiece of Taiwanese cinema is a patiently observed epic, set in Taipei, Yang’s home, and the setting of all his seven films. A BRIGHTER SUMMER DAY revolves around a young teenager’s inexorable fall from innocence to juvenile delinquency and is set against a simmering backdrop of restless youth, rock and roll, and political turmoil.
A Taiwanese REBEL WITHOUT A CAUSE, it was originally rejected at festivals in Cannes and New York and only gradually found resonance among critics and cinephiles. Today, the film ranks very high on many “best films ever” lists.
Edward Yang’s YI YI, his profoundly humane portrait of a middle-class Taipei family, is also part of our fall programme.
A BRIGHTER SUMMER DAY is part of De Cinema’s summer programme ETERNAL SUMMER, ENDLESS NIGHTS, in which sunlit discoveries are contrasted with the inciting hedonism of the night.
Dans de nacht in op de officiële afterparty in De Studio: een zwoele clubnacht vol beats, sfeer en verrassingen.
Line-up
Séa
23:00–00:30
Een moeiteloze balans tussen sensuele grooves en extatische dansdrang. Verwacht diepe disco, zwoele vocals en house met een 90's flair — muziek die je verleidt om te blijven bewegen. https://soundcloud.com/whoissea
Ava Eva
00:30–02:00
Haar sets? bedachtzaam en vloeiend, met bassgedreven house en hypnotische ritmes die aanvoelen als verloren herinneringen. Ze mixt intuïtie met precisie, nostalgie met vernieuwing en is altijd op zoek naar de sweet spot tussen vertrouwd en verrassend.
https://soundcloud.com/ava_eva
Asian Sal
02:00–03:30
Ga mee op een nachtelijke trip langs donkere grooves en trippy melodieën. Haar stijl is beheerst maar intens, gelaagd en mysterieus. Van diepe bas tot psychedelische pracht: haar sets sluipen onder je huid en laten je zweven.
https://soundcloud.com/kioskradio
Kim Mathijs
03:30–05:00
Dans moeiteloos tussen verleden en toekomst. Met een onfeilbaar oor voor groove en detail serveert hij een meeslepende mix van italo, house, UK bass en proto-trance. Van tijdloze parels tot frisse floorfillers.
https://www.instagram.com/kim_mathijs/
Een koor dat niet komt opdagen, een theatertechnieker, een fietsverkoper …
Vandaag is dé dag. Het Drongense jubilatakoor komt eindelijk optreden! Het publiek zit klaar en heeft er zin in. Maar dan: stilte. Geen stemvork te horen. Geen spoor van het koor. De theatertechnieker probeert de show te stelen, maar zijn walkietalkie blaft hem steeds weer de coulissen in.
Een fietsverkoper op zoek naar een publiek rolt het podium op. Ze is perfect voorbereid: de foldertjes geplastificeerd, glimlach geoefend, bel gepoetst en verkooptekst ingestudeerd. Met zo een groot publiek moet ze vandaag toch zeker haar fiets verkocht krijgen?
Wat volgt, is een heerlijke, chaotische dans van miscommunicatie en onhandigheden, waarin twee totaal verschillende personages elkaar ontdekken en de fiets een centrale rol krijgt. Het stuur leeft z’n eigen leven, de trappers weigeren dienst en het lijkt wel alsof de fiets liever speelt dan rijdt.
‘Organiek Mechaniek’ is een bijna woordeloze slapstickvoorstelling vol acrobatie, muziek, circusfietsen en vriendschap in wording. Wat begint als pure chaos, groeit uit tot een wonderlijke ontmoeting waar mechaniek plots muziek wordt, en alles wat vast zat, eindelijk begint te bewegen.
Kom kijken… en zie hoe alles misloopt – en toch goedkomt.
Tijdens haar studies in Zweden (DOCH, School of Dance and Circus) werkte Jakobe Geens o.a. voor en met Cirkus Cirkör en Clowns Without Borders Sweden. Terug in België werkte ze mee aan de voorstellingen ‘Manneke Cirk’ van Les Argonautes, ‘Click’ en ’SSSTT!!’ van Sprookjes enzo, ‘RAKANYAK’ van Compagnie Charlie en ’Softies’ van Hanna Mampuys/fABULEUS. Met haar eigen voorstellingen ‘Distort the body’ en ‘Bare body’ heeft ze haar eigen gezelschap op de kaart gezet.
Josse De Broeck maakt deel uit van acrobatencollectief Familiar Faces waarmee hij de zaalvoorstelling ‘Surface’ maakte. Hij werkte mee aan de creatie van o.a. ‘SCREWS’ (Alexander Vantournhout), ‘MUUR’ (Floor Van Leeuwen) en ‘Carrying my father’ (THERE THERE Company). Met Jef Callebaut creëerde hij de voorstelling ‘ob-joie’ (8+).
Axel Guérin speelde onder andere mee in ‘Pirates of the Carabina’ (FLOWN (UK)), ‘famili trees’ (Janni Van Goor & KOPERGIETER) en ‘PLOCK!’ (Grensgeval). Sinds zijn afstuderen aan AcaPA (Academy for Circus and Performance Art) heeft Axel vijf producties gecocreëerd en speelde hij bij not standing (Alexander Vantournhout) in ‘Red Haired Men’, ‘SCREWS’, ‘Through the Grapevine’ en ‘Foreshadow’.
In BLACK DOG laat regisseur Guan Hu zien hoe economische ontwikkelingen de rand van de Gobiwoestijn bereiken en ook daar het dagelijks leven beïnvloeden. Aan de vooravond van de Olympische Spelen van Peking probeert Lang (Eddie Peng) zijn leven weer op te pakken en sluit een bijzondere vriendschap.
De zwijgzame Lang keert na zijn gevangenschap terug naar zijn geboorteplaats aan de rand van de Gobiwoestijn. Hij gaat werken voor de lokale hondenpatrouille, die de zwerfhonden uit de stad moet verdrijven voordat de Olympische Spelen van 2008 beginnen. Lang is gefascineerd door een van de honden die ze moeten vangen. Hij voelt een onwaarschijnlijke band met deze indrukwekkende, zwarte hond (Xin). Terwijl Lang door zijn verleden wordt ingehaald, vormt hij met Xin een uitzonderlijke vriendschap.
“Een mix van western, thriller en sardonische humor, gevat in zanderig gekleurde breedbeeldcomposities waaruit de weemoed sijpelt.” Christophe Verbiest, De Morgen
BLACK DOG won Beste Film van Un Certain Regard en de prijs voor Beste Film op het Filmfestival van Oostende. “A crime thriller and a dazzling piece of landscape cinema” (Jonathan Romney, Financial Times).
“Can the greatest romance of your life last only one night?”
english below
Die vraag zet meteen de toon van regisseur Richard Linklaters heerlijke stream of consciousness ode aan de jeugd, spontaniteit en de liefde voor het leven, BEFORE SUNRISE.
Een jonge man en vrouw ontmoeten elkaar toevallig op de Eurail-trein van Budapest naar Wenen. Jesse (Ethan Hawke) is een Amerikaanse toerist, die in Wenen een vlucht terug naar de VS zal nemen. Céline (Julie Delpy) is een Franse studente, die op weg is naar Parijs. Ze raken aan de praat en voelen een connectie met elkaar. Wanneer Jesse haar vraagt om van de trein te stappen en de dag samen te spenderen in Wenen, stemt Céline in. Ze doden samen de tijd met praten, wandelen, eten en drinken. Tijdens hun tijd samen kunnen Céline en Jesse zich losmaken van de wereld rondom hen. Gesprekken over liefde, het leven, religie en kleine observaties leiden tot de grote vraag: zullen ze elkaar terugzien of blijft het bij één wondere dag?
Gelukkig moeten we niet al te lang wachten op een antwoord op dit what if?-scenario. Deze zomer vertonen we de volledige BEFORE-trilogie (BEFORE SUNRISE, BEFORE SUNSET en BEFORE MIDNIGHT), apart maar op zondag 7 september ook na elkaar.Voor de volledige trilogie zijn ook voordelige combotickets beschikbaar. BEFORE SUNRISE maakt ook deel uit van onze ETERNAL SUMMER, ENDLESS NIGHTS-focus, waarin zonovergoten ontdekkingen in contrast staan met het opzwepende hedonisme van de nacht.
ENG The film is in English with Dutch subtitles
This question immediately sets the scene for director Richard Linklater’s wonderful stream of consciousness homage to youth, spontaneity and love for life, BEFORE SUNRISE.
A young man and woman meet each other by chance on the Eurail train from Budapest to Vienna. Jesse is an American tourist who will take a flight back to the US from Vienna. Céline (Julie Delpy) is a French student who is on her way back to Paris. They start talking and feel a connection. When Jesse asks her to get off the train and spend the day together in Vienna, Céline agrees. They pass the time together talking, walking, eating and drinking. During this time, Céline and Jesse are able to detach themselves from the world around them. Conversations about love, life, religion and passing observations lead to the big question: will they meet again after this fateful day?
Luckily for us, we won’t have to wait long to find out the answer to this what if?-scenario. This summer, we will screen the entire BEFORE-trilogy (BEFORE SUNRISE, BEFORE SUNSET and BEFORE MIDNIGHT), separately but also in a marathon screening on Sunday 7 September. For the marathon, there are also combo tickets. BEFORE SUNRISE is also part of our ETERNAL SUMMER, ENDLESS NIGHTS focus, in which sunlit discoveries are contrasted with the inciting hedonism of the night.
Een koor dat niet komt opdagen, een theatertechnieker, een fietsverkoper …
Vandaag is dé dag. Het Drongense jubilatakoor komt eindelijk optreden! Het publiek zit klaar en heeft er zin in. Maar dan: stilte. Geen stemvork te horen. Geen spoor van het koor. De theatertechnieker probeert de show te stelen, maar zijn walkietalkie blaft hem steeds weer de coulissen in.
Een fietsverkoper op zoek naar een publiek rolt het podium op. Ze is perfect voorbereid: de foldertjes geplastificeerd, glimlach geoefend, bel gepoetst en verkooptekst ingestudeerd. Met zo een groot publiek moet ze vandaag toch zeker haar fiets verkocht krijgen?
Wat volgt, is een heerlijke, chaotische dans van miscommunicatie en onhandigheden, waarin twee totaal verschillende personages elkaar ontdekken en de fiets een centrale rol krijgt. Het stuur leeft z’n eigen leven, de trappers weigeren dienst en het lijkt wel alsof de fiets liever speelt dan rijdt.
‘Organiek Mechaniek’ is een bijna woordeloze slapstickvoorstelling vol acrobatie, muziek, circusfietsen en vriendschap in wording. Wat begint als pure chaos, groeit uit tot een wonderlijke ontmoeting waar mechaniek plots muziek wordt, en alles wat vast zat, eindelijk begint te bewegen.
Kom kijken… en zie hoe alles misloopt – en toch goedkomt.
Tijdens haar studies in Zweden (DOCH, School of Dance and Circus) werkte Jakobe Geens o.a. voor en met Cirkus Cirkör en Clowns Without Borders Sweden. Terug in België werkte ze mee aan de voorstellingen ‘Manneke Cirk’ van Les Argonautes, ‘Click’ en ’SSSTT!!’ van Sprookjes enzo, ‘RAKANYAK’ van Compagnie Charlie en ’Softies’ van Hanna Mampuys/fABULEUS. Met haar eigen voorstellingen ‘Distort the body’ en ‘Bare body’ heeft ze haar eigen gezelschap op de kaart gezet.
Josse De Broeck maakt deel uit van acrobatencollectief Familiar Faces waarmee hij de zaalvoorstelling ‘Surface’ maakte. Hij werkte mee aan de creatie van o.a. ‘SCREWS’ (Alexander Vantournhout), ‘MUUR’ (Floor Van Leeuwen) en ‘Carrying my father’ (THERE THERE Company). Met Jef Callebaut creëerde hij de voorstelling ‘ob-joie’ (8+).
Axel Guérin speelde onder andere mee in ‘Pirates of the Carabina’ (FLOWN (UK)), ‘famili trees’ (Janni Van Goor & KOPERGIETER) en ‘PLOCK!’ (Grensgeval). Sinds zijn afstuderen aan AcaPA (Academy for Circus and Performance Art) heeft Axel vijf producties gecocreëerd en speelde hij bij not standing (Alexander Vantournhout) in ‘Red Haired Men’, ‘SCREWS’, ‘Through the Grapevine’ en ‘Foreshadow’.
“Architecture on Film” Gecureerd door VAi x De Cinema
ARCHITECTON is een prachtige poëtische studie van de gelauwerde filmmaker Victor Kossakovsky (GUNDA), waarin beton de hoofdrol speelt — als fundament van beschaving én als stille getuige van haar ondergang. Wat zegt onze manier van bouwen over wie we zijn? En wat blijft er over wanneer alles instort?
ARCHITECTON is de openingsfilm van de hoofdtentoonstelling van de Architectuurbiënnale van Venetië, getiteld Intelligens. Natural. Artificial. Collective. De film reflecteert op de cyclus van bouwmaterialen en hun relatie met de natuur.
In hypnotiserende beelden reist Kossakovsky langs oude ruïnes, door aardbevingen verwoeste steden in Turkije en recent gebombardeerde gebouwen in Oekraïne. Hij volgt architect Michele De Lucchi wiens radicale idee – een magische cirkel waar geen mens mag komen, als teken van respect voor de natuur – centraal staat in deze bezwerende reflectie op architectuur, natuur en beschaving.
ENG The film is in English/Italian with Dutch subtitles
“Architecture on Film” Curated by VAi x De Cinema
ARCHITECTON is a beautifully poetic study of the awarded filmmaker Victor Kossakovsky (GUNDA) where concrete plays the main part — as the foundation of civilisation and as a silent witness of her downfall. What does our way of building say about who we are? And what remains if everything collapses?
ARCHITECTON is the opening movie of the Venice Architecture Biennale’s main exhibition, titled Intelligens. Natural. Artificial. Collective. It reflects on the life cycles of building materials and their relationship with nature.
In hypnotic images, Kossakovsky travels along old ruins, Turkish cities ruined by earthquakes and recently bombarded buildings in Ukraine. He follows architect Michele De Lucchi, whose radical idea – a magic circle where no one is allowed, as a sign of respect for nature – is central in this mesmerising reflection on architecture, nature and civilisation.
In zijn tweede langspeler YOUNG SOUL REBELS, door critici vaak vergeleken met Spike Lees DO THE RIGHT THING, schetst Isaac Julien een intens beeld van het Londen van de late jaren '70 aan de vooravond van de aidsepidemie. Jongeren zetten zich in subculturen (van punks tot soulboys) af tegen de verstikkende norm. Een queer liefdesverhaal ontluikt enkele dagen voor de viering van het zilveren jubileum van Queen Elizabeth.
De hedonistische wereld van de DJ-piraten Chris en Caz wordt verstoord wanneer een goede vriend wordt vermoord tijdens het cruisen in een plaatselijk park. De zwarte gemeenschap verdenkt het National Front, maar de politie houdt er een andere theorie op na.
De Britse filmmaker Isaac Julien was in 1983 medeoprichter van het Sankofa Film and Video Collective, een van de vele initiatieven uit de jaren tachtig die een onafhankelijk ecosysteem voor de Black British Cinema ontwikkelde ten tijde van grote sociale onrust. YOUNG SOUL REBELS kaart aan hoe openlijk seksistisch, racistisch en homofoob de eerste punk wave scene werkelijk was. De film viel in de prijzen op het filmfestival van Cannes en straalt nog steeds een aanstekelijk jeugdig enthousiasme uit, mede door een sfeervolle cinemafotografie en seventies soundtrack.
YOUNG SOUL REBELS is deel van De Cinema’s zomerprogramma ETERNAL SUMMER, ENDLESS NIGHTS, waarin zonovergoten ontdekkingen in contrast staan met het opzwepende hedonisme van de nacht.
ENG The film is in English without subtitles
In his second feature film, YOUNG SOUL REBELS, often compared by critics to Spike Lee’s DO THE RIGHT THING, Isaac Julien paints an intense picture of late 1970s London on the eve of the AIDS epidemic. In subcultures (from punks to soulboys), young people fight against the norm. A queer love story buds just days before Queen Elizabeth’s silver jubilee celebrations.
The hedonistic world of DJ pirates Chris and Caz is disrupted when a close friend is murdered while cruising in a local park. The Black community suspects the National Front, but the police hold a different theory.
Isaac Julien co-founded the Sankofa Film and Video Collective in 1983, one of many 80s initiatives that developed an independent ecosystem for Black British Cinema at a time of great social upheaval. YOUNG SOUL REBELS charts how openly sexist, racist, and homophobic the early punk wave scene was. The film won awards at the Cannes Film Festival and still exudes an infectious youthful enthusiasm, helped by atmospheric cinematic photography and a 1970s soundtrack.
YOUNG SOUL REBELS is part of De Cinema’s summer programme ETERNAL SUMMER, ENDLESS NIGHTS, in which sunlit discoveries are contrasted with the inciting hedonism of the night.
Een koor dat niet komt opdagen, een theatertechnieker, een fietsverkoper …
Vandaag is dé dag. Het Drongense jubilatakoor komt eindelijk optreden! Het publiek zit klaar en heeft er zin in. Maar dan: stilte. Geen stemvork te horen. Geen spoor van het koor. De theatertechnieker probeert de show te stelen, maar zijn walkietalkie blaft hem steeds weer de coulissen in.
Een fietsverkoper op zoek naar een publiek rolt het podium op. Ze is perfect voorbereid: de foldertjes geplastificeerd, glimlach geoefend, bel gepoetst en verkooptekst ingestudeerd. Met zo een groot publiek moet ze vandaag toch zeker haar fiets verkocht krijgen?
Wat volgt, is een heerlijke, chaotische dans van miscommunicatie en onhandigheden, waarin twee totaal verschillende personages elkaar ontdekken en de fiets een centrale rol krijgt. Het stuur leeft z’n eigen leven, de trappers weigeren dienst en het lijkt wel alsof de fiets liever speelt dan rijdt.
‘Organiek Mechaniek’ is een bijna woordeloze slapstickvoorstelling vol acrobatie, muziek, circusfietsen en vriendschap in wording. Wat begint als pure chaos, groeit uit tot een wonderlijke ontmoeting waar mechaniek plots muziek wordt, en alles wat vast zat, eindelijk begint te bewegen.
Kom kijken… en zie hoe alles misloopt – en toch goedkomt.
Tijdens haar studies in Zweden (DOCH, School of Dance and Circus) werkte Jakobe Geens o.a. voor en met Cirkus Cirkör en Clowns Without Borders Sweden. Terug in België werkte ze mee aan de voorstellingen ‘Manneke Cirk’ van Les Argonautes, ‘Click’ en ’SSSTT!!’ van Sprookjes enzo, ‘RAKANYAK’ van Compagnie Charlie en ’Softies’ van Hanna Mampuys/fABULEUS. Met haar eigen voorstellingen ‘Distort the body’ en ‘Bare body’ heeft ze haar eigen gezelschap op de kaart gezet.
Josse De Broeck maakt deel uit van acrobatencollectief Familiar Faces waarmee hij de zaalvoorstelling ‘Surface’ maakte. Hij werkte mee aan de creatie van o.a. ‘SCREWS’ (Alexander Vantournhout), ‘MUUR’ (Floor Van Leeuwen) en ‘Carrying my father’ (THERE THERE Company). Met Jef Callebaut creëerde hij de voorstelling ‘ob-joie’ (8+).
Axel Guérin speelde onder andere mee in ‘Pirates of the Carabina’ (FLOWN (UK)), ‘famili trees’ (Janni Van Goor & KOPERGIETER) en ‘PLOCK!’ (Grensgeval). Sinds zijn afstuderen aan AcaPA (Academy for Circus and Performance Art) heeft Axel vijf producties gecocreëerd en speelde hij bij not standing (Alexander Vantournhout) in ‘Red Haired Men’, ‘SCREWS’, ‘Through the Grapevine’ en ‘Foreshadow’.
Een zomers avontuur, helemaal op maat van kleuters! De speelse combinatie van poppenanimatie en live action, is gebaseerd op de gelijknamige bekende boekenreeks die veel kinderen zullen herkennen. Op het ritme van leuke liedjes leer je over angsten overwinnen, knuffels, vakantie en op ontdekking gaan.
De vijfjarige Sam is onafscheidelijk van haar knuffels Woezel en Pip en neemt ze overal mee naartoe. Wanneer haar familie voor het eerst op vakantie gaat naar een bosrijke camping, lijkt alles perfect... tot blijkt dat de knuffels onderweg uit haar rugzak zijn verdwenen. Wat volgt is een spannende en magische zoektocht doorheen de echte wereld en… een tovertuin.
Luis Buñuels klassieker BELLE DE JOUR is een surrealistische en erotische film die zweeft tussen dagdroom en verlangen, fetisjisme en sociale normen. Het verhaal volgt Séverine Serizy (een moedige rol voor Catherine Deneuve), een Parijse huisvrouw die achter een schijnbaar perfect uiterlijk een tumultueus innerlijk verstopt. Haar huwelijk met haar echtgenoot is liefdevol, maar mist intimiteit. Wanneer een ontmoeting met een stoutmoedige man iets in haar doet ontwaken, begint Séverine in het geheim haar namiddagen door te brengen in een bordeel, waar ze haar seksuele verlangens botviert.
Buñuel vermengt fantasie en realiteit in een cinematografische commentaar op de sociale moraliteit en klassenscheiding in de jaren '60. Deneuve levert een iconische acteerprestatie in de rol van Séverine, een vrouw die zich gevangen voelt in haar eigen leven en bevrijding zoekt in fetisjistisch genot. In haar vertolking brengt Deneuve de complexiteit van Séverine naar buiten, wat resulteert in een doordringende studie van verdrukking, bevrijding en identiteit. Buñuel zou Buñuel niet zijn zonder de symboliek en surrealistische beelden, en in combinatie met Deneuves overtuigende acteerwerk resulteert dat in een provocatief en tijdloos portret van de menselijke psyché.
Pompende beats en bezwete lichamen zijn vaste waarden in discotheken. Talloze filmmakers grijpen gretig naar die mysterieuze plekken van ontmoeting als een spannende arena voor hun films: de club als tweestrijd tussen collectiviteit en een uiterst individuele beleving. Zo storten Paul en zijn vrienden zich als DJ-collectief in de Parijse underground scene van de jaren negentig in Mia Hansen-Løves EDEN — een elliptische vertelling vol seks, drugs, en muziek, featuring Greta Gerwig en Daft Punk.
Hansen-Løves dramafilm viert de euforie van dancemuziek maar schrikt er ook niet voor terug om te laten zien wat er gebeurt zodra het feest voorbij is. Het verhaal volgt het leven van Paul, een DJ, levensgenieter en verloren ziel. Net als zijn vrienden in Daft Punk maakt hij deel uit van de opkomst van French touch, maar in tegenstelling tot het Get Lucky duo is zijn succes vluchtig. Paul is gebaseerd op Sven Hansen-Løve, Mia Hansen-Løves broer en voormalig DJ, die de film samen met haar schreef. Daarover vertelde de regisseur:
“It was so exciting for the both of us, just being aware that there was no film that really took [club culture] seriously. There were films that used house music here and there, scenes set in clubs, but not a film about a DJ. Ours would be a film that would show the euphoria of it but also the reality.”
EDEN is deel van De Cinema’s zomerprogramma ETERNAL SUMMER, ENDLESS NIGHTS, waarin zonovergoten ontdekkingen in contrast staan met het opzwepende hedonisme van de nacht.
Melrick, een dertienjarige jongen, brengt zijn zomervakantie door bij zijn oma Nicole in Cayenne, Guyana. Tijdens zijn bezoek roept zijn verlangen om te leren drummen de geest op van zijn oom Lucas, die ook een drummer was en elf jaar eerder op tragische wijze overleed. Geconfronteerd met het verdriet dat zijn familie achtervolgt en de wraakzucht van Lucas' beste vriend, zoekt Melrick zijn eigen weg naar vergeving. KOUTÉ VWA is een hybride film die een inkijk biedt in een van de minst vertegenwoordigde gebieden van Frankrijk: Frans Guyana.
Over de film vertelt regisseur Maxime Jean-Baptiste het volgende: “In maart 2012 was ik 19 jaar oud. Ik hoorde vanuit Frankrijk over de brute dood van mijn neef in Cayenne, die tijdens een feestje meerdere keren werd gestoken na een gevecht tussen jongeren. Lucas overleed ter plekke aan zijn verwondingen. Het kostte me veel tijd om de juiste manier te vinden om met de tragedie van zijn dood om te gaan. Verschillende verhalen over mijn relatie met Frans-Guyana, waar mijn familie vandaan komt, zijn hier met elkaar verweven. Ik probeerde zo dicht mogelijk bij de hoofdrolspelers te komen, maar ik probeerde ook een fictief verhaal te bedenken dat een reflectie was op het voortduren van geweld in een gebied dat getekend is door de geschiedenis van de trans-Atlantische slavernij. Mijn film probeert de gevoelige en delicate voorwaarden te scheppen voor een interculturele dialoog die, zoals we weten, erg gespannen is geworden in onze samenlevingen door het weer aan de oppervlakte komen van begraven geschiedenissen. Daarom is deze film intiem, maar hij wil ook een instrument zijn voor ontdekking, debat en sociale cohesie.”
Na de wereldpremière op Locarno werd het langspeeldebuut van Maxime Jean-Baptiste bekroond met een speciale juryprijs en een speciale vermelding. Daarna volgden nog meer prijzen en een indrukwekkend festivalparcours langs onder meer Film Fest Gent en IFFR.
KOUTÉ VWA is deel van De Cinema’s zomerprogramma ETERNAL SUMMER, ENDLESS NIGHTS, waarin zonovergoten ontdekkingen in contrast staan met het opzwepende hedonisme van de nacht.
ENG The film is in French with English subtitles
Melrick, a thirteen-year-old boy, spends his summer vacation with his grandmother Nicole in Cayenne, Guyana. During his visit, his desire to learn to play the drum brings back the spectre of his uncle Lucas, also a drummer, who died in tragic circumstances eleven years earlier. Faced with the grief that haunts his family and Lucas's best friend's desire for revenge, Melrick seeks his path to forgiveness.
After its world premiere at Locarno, Maxime Jean-Baptiste’s feature debut was awarded a special jury prize and a special mention. This was followed by more awards and an impressive festival tour, including Film Fest Gent and IFFR.
KOUTÉ VWA is part of De Cinema’s summer programme ETERNAL SUMMER, ENDLESS NIGHTS, in which sunlit discoveries are contrasted with the inciting hedonism of the night.
Een koor dat niet komt opdagen, een theatertechnieker, een fietsverkoper …
Vandaag is dé dag. Het Drongense jubilatakoor komt eindelijk optreden! Het publiek zit klaar en heeft er zin in. Maar dan: stilte. Geen stemvork te horen. Geen spoor van het koor. De theatertechnieker probeert de show te stelen, maar zijn walkietalkie blaft hem steeds weer de coulissen in.
Een fietsverkoper op zoek naar een publiek rolt het podium op. Ze is perfect voorbereid: de foldertjes geplastificeerd, glimlach geoefend, bel gepoetst en verkooptekst ingestudeerd. Met zo een groot publiek moet ze vandaag toch zeker haar fiets verkocht krijgen?
Wat volgt, is een heerlijke, chaotische dans van miscommunicatie en onhandigheden, waarin twee totaal verschillende personages elkaar ontdekken en de fiets een centrale rol krijgt. Het stuur leeft z’n eigen leven, de trappers weigeren dienst en het lijkt wel alsof de fiets liever speelt dan rijdt.
‘Organiek Mechaniek’ is een bijna woordeloze slapstickvoorstelling vol acrobatie, muziek, circusfietsen en vriendschap in wording. Wat begint als pure chaos, groeit uit tot een wonderlijke ontmoeting waar mechaniek plots muziek wordt, en alles wat vast zat, eindelijk begint te bewegen.
Kom kijken… en zie hoe alles misloopt – en toch goedkomt.
Tijdens haar studies in Zweden (DOCH, School of Dance and Circus) werkte Jakobe Geens o.a. voor en met Cirkus Cirkör en Clowns Without Borders Sweden. Terug in België werkte ze mee aan de voorstellingen ‘Manneke Cirk’ van Les Argonautes, ‘Click’ en ’SSSTT!!’ van Sprookjes enzo, ‘RAKANYAK’ van Compagnie Charlie en ’Softies’ van Hanna Mampuys/fABULEUS. Met haar eigen voorstellingen ‘Distort the body’ en ‘Bare body’ heeft ze haar eigen gezelschap op de kaart gezet.
Josse De Broeck maakt deel uit van acrobatencollectief Familiar Faces waarmee hij de zaalvoorstelling ‘Surface’ maakte. Hij werkte mee aan de creatie van o.a. ‘SCREWS’ (Alexander Vantournhout), ‘MUUR’ (Floor Van Leeuwen) en ‘Carrying my father’ (THERE THERE Company). Met Jef Callebaut creëerde hij de voorstelling ‘ob-joie’ (8+).
Axel Guérin speelde onder andere mee in ‘Pirates of the Carabina’ (FLOWN (UK)), ‘famili trees’ (Janni Van Goor & KOPERGIETER) en ‘PLOCK!’ (Grensgeval). Sinds zijn afstuderen aan AcaPA (Academy for Circus and Performance Art) heeft Axel vijf producties gecocreëerd en speelde hij bij not standing (Alexander Vantournhout) in ‘Red Haired Men’, ‘SCREWS’, ‘Through the Grapevine’ en ‘Foreshadow’.
“Architecture on Film” Gecureerd door VAi x De Cinema
ARCHITECTON is een prachtige poëtische studie van de gelauwerde filmmaker Victor Kossakovsky (GUNDA), waarin beton de hoofdrol speelt — als fundament van beschaving én als stille getuige van haar ondergang. Wat zegt onze manier van bouwen over wie we zijn? En wat blijft er over wanneer alles instort?
ARCHITECTON is de openingsfilm van de hoofdtentoonstelling van de Architectuurbiënnale van Venetië, getiteld Intelligens. Natural. Artificial. Collective. De film reflecteert op de cyclus van bouwmaterialen en hun relatie met de natuur.
In hypnotiserende beelden reist Kossakovsky langs oude ruïnes, door aardbevingen verwoeste steden in Turkije en recent gebombardeerde gebouwen in Oekraïne. Hij volgt architect Michele De Lucchi wiens radicale idee – een magische cirkel waar geen mens mag komen, als teken van respect voor de natuur – centraal staat in deze bezwerende reflectie op architectuur, natuur en beschaving.
ENG The film is in English/Italian with Dutch subtitles
“Architecture on Film” Curated by VAi x De Cinema
ARCHITECTON is a beautifully poetic study of the awarded filmmaker Victor Kossakovsky (GUNDA) where concrete plays the main part — as the foundation of civilisation and as a silent witness of her downfall. What does our way of building say about who we are? And what remains if everything collapses?
ARCHITECTON is the opening movie of the Venice Architecture Biennale’s main exhibition, titled Intelligens. Natural. Artificial. Collective. It reflects on the life cycles of building materials and their relationship with nature.
In hypnotic images, Kossakovsky travels along old ruins, Turkish cities ruined by earthquakes and recently bombarded buildings in Ukraine. He follows architect Michele De Lucchi, whose radical idea – a magic circle where no one is allowed, as a sign of respect for nature – is central in this mesmerising reflection on architecture, nature and civilisation.
Een zinderende zomer in het Beijing van de jaren ’70. Terwijl de Culturele Revolutie het dagelijkse leven lamlegt, slenteren tiener Monkey en zijn vrienden vrij door de verlaten straten. Wat begint als een zomer vol kattenkwaad en vriendschap, verandert wanneer Monkey zijn hart verliest aan de mysterieuze Mi Lan.
Regisseur Jiang Wen schetst met zijn debuut een weemoedig en sensueel coming-of-age verhaal dat het collectieve geheugen van een generatie kleurt. IN THE HEAT OF THE SUN laat zien hoe jeugdige vrijheid zich vermengt met eerste liefdes, jaloezie en onherstelbare fouten. Met dromerige beelden en een melancholische ondertoon biedt de film een intieme, zelden getoonde blik op een jeugd in tijden van politieke chaos. Een zinderende ode aan herinnering, verlangen en het verloren paradijs van de jeugd.
IN THE HEAT OF THE SUN is deel van De Cinema’s zomerprogramma ETERNAL SUMMER, ENDLESS NIGHTS, waarin zonovergoten ontdekkingen in contrast staan met het opzwepende hedonisme van de nacht.
ENG The film is in Chinese with English subtitles
A sweaty summer in 1970s Beijing. As the Cultural Revolution brings daily life to a standstill, the teenage Ma Xiaojun (nicknamed Monkey) and his friends roam freely through the deserted streets. What begins as a carefree summer of mischief and friendship takes a turn when Monkey falls for the mysterious Mi Lan.
With his directorial debut, Jiang Wen crafts a wistful and sensual coming-of-age story that captures the collective memory of a generation. IN THE HEAT OF THE SUN portrays how youthful freedom intertwines with first loves, jealousy, and irreversible mistakes. Through dreamlike imagery and a melancholic undertone, the film offers an intimate, rarely seen glimpse into growing up during political turmoil. A searing ode to memory, longing, and the lost paradise of youth.
IN THE HEAT OF THE SUN is part of De Cinema’s summer programme ETERNAL SUMMER, ENDLESS NIGHTS, in which sunlit discoveries are contrasted with the inciting hedonism of the night.
Een koor dat niet komt opdagen, een theatertechnieker, een fietsverkoper …
Vandaag is dé dag. Het Drongense jubilatakoor komt eindelijk optreden! Het publiek zit klaar en heeft er zin in. Maar dan: stilte. Geen stemvork te horen. Geen spoor van het koor. De theatertechnieker probeert de show te stelen, maar zijn walkietalkie blaft hem steeds weer de coulissen in.
Een fietsverkoper op zoek naar een publiek rolt het podium op. Ze is perfect voorbereid: de foldertjes geplastificeerd, glimlach geoefend, bel gepoetst en verkooptekst ingestudeerd. Met zo een groot publiek moet ze vandaag toch zeker haar fiets verkocht krijgen?
Wat volgt, is een heerlijke, chaotische dans van miscommunicatie en onhandigheden, waarin twee totaal verschillende personages elkaar ontdekken en de fiets een centrale rol krijgt. Het stuur leeft z’n eigen leven, de trappers weigeren dienst en het lijkt wel alsof de fiets liever speelt dan rijdt.
‘Organiek Mechaniek’ is een bijna woordeloze slapstickvoorstelling vol acrobatie, muziek, circusfietsen en vriendschap in wording. Wat begint als pure chaos, groeit uit tot een wonderlijke ontmoeting waar mechaniek plots muziek wordt, en alles wat vast zat, eindelijk begint te bewegen.
Kom kijken… en zie hoe alles misloopt – en toch goedkomt.
Tijdens haar studies in Zweden (DOCH, School of Dance and Circus) werkte Jakobe Geens o.a. voor en met Cirkus Cirkör en Clowns Without Borders Sweden. Terug in België werkte ze mee aan de voorstellingen ‘Manneke Cirk’ van Les Argonautes, ‘Click’ en ’SSSTT!!’ van Sprookjes enzo, ‘RAKANYAK’ van Compagnie Charlie en ’Softies’ van Hanna Mampuys/fABULEUS. Met haar eigen voorstellingen ‘Distort the body’ en ‘Bare body’ heeft ze haar eigen gezelschap op de kaart gezet.
Josse De Broeck maakt deel uit van acrobatencollectief Familiar Faces waarmee hij de zaalvoorstelling ‘Surface’ maakte. Hij werkte mee aan de creatie van o.a. ‘SCREWS’ (Alexander Vantournhout), ‘MUUR’ (Floor Van Leeuwen) en ‘Carrying my father’ (THERE THERE Company). Met Jef Callebaut creëerde hij de voorstelling ‘ob-joie’ (8+).
Axel Guérin speelde onder andere mee in ‘Pirates of the Carabina’ (FLOWN (UK)), ‘famili trees’ (Janni Van Goor & KOPERGIETER) en ‘PLOCK!’ (Grensgeval). Sinds zijn afstuderen aan AcaPA (Academy for Circus and Performance Art) heeft Axel vijf producties gecocreëerd en speelde hij bij not standing (Alexander Vantournhout) in ‘Red Haired Men’, ‘SCREWS’, ‘Through the Grapevine’ en ‘Foreshadow’.
Na het fenomenale en bekroonde MIJN NAAM IS COURGETTE, komt de Zwitserse regisseur Claude Barras met een nieuwe stop-motion parel. Deze keer trekt hij zich het lot van de jungle aan en maakt hij iedereen warm voor natuurbehoud – én voor schattige orang-oetans.
Kéria woont samen met haar vader aan de rand van het oerwoud in Borneo, als haar neefje Selaï vanuit de jungle een tijdje bij hen komt wonen. Wanneer Kéria een baby oerang-oetan vindt, willen ze die samen verzorgen om het aapje later in het oerwoud vrij te laten. Maar de jungle wordt bedreigd door grote houthakbedrijven. Kéria en Selaï zetten alles op alles om de natuur en hun familie te beschermen.
“It's really important there be more group social life. Not just all this ferocious pairing off.”
Charlotte Pingress (Kate Beckinsale)
english below
Twee net afgestudeerde literaire assistent-redacteurs (vertolkt door de perfect gecaste Chloë Sevigny en Kate Beckinsale) in Manhattan manoeuvreren door het nachtleven van de bruisende stad tijdens de laatste dagen van de disco rage. Regisseur Whit Stillman kiest een discotheek, waar leven en liefdes beïnvloed worden door drugs en alcohol, als decor waar een vriendengroep geregeld samen uitgaat maar ook uit elkaar groeit. Sommigen zijn op zoek naar de blijvende liefde, anderen naar meer betekenis in welke vorm dan ook.
THE LAST DAYS OF DISCO is de derde film in Stillmans Doomed Bourgeois in Love-serie, na METROPOLITAN (1990) en BARCELONA (1994). De films staan los van elkaar, op enkele cameo’s van gemeenschappelijke personages en Stillmans herkenbare droge humor na. Maar de thema’s blijven dezelfde: een generatie geprivilegieerde, bourgeois twintigers navigeert de verwarrende overstap van jeugd naar volwassendom. Stillman staat bekend voor zijn gevatte dialogen vol spottende steken onder water. Wat Stillman dan weer niet-ironisch benadert, is zijn genegenheid voor de Disco-dagen, een muzikale periode waar het merendeel van de Amerikanen met enige schaamte op terugkijkt. Stillman toont niet enkel die periode en de bijhorende muziek op een liefdevolle manier, maar ook zijn breedsprakerige personages, die vaker wel dan niet op zijn eigen vriendenkring en ervaringen in de beroemde club Studio 54 zijn gebaseerd.
THE LAST DAYS OF DISCO is deel van De Cinema’s zomerprogramma ETERNAL SUMMER, ENDLESS NIGHTS, waarin zonovergoten ontdekkingen in contrast staan met het opzwepende hedonisme van de nacht.
ENG The film is in English with English subtitles
Two recently graduated assistant editors (played by the perfectly cast Chloë Sevigny and Kate Beckinsale) in Manhattan manoeuvre through the city’s vibrant nightlife during the last days of the disco craze. Director Whit Stillman chooses a discotheque, where lives and loves are influenced by drugs and alcohol, as a décor where a group of friends often go out together but also grow apart. Some of them are looking for lasting relationships, while others want to find some meaning in whichever form it comes.
THE LAST DAYS OF DISCO is the third film in Stillman’s Doomed Bourgeois in Love series, after METROPOLITAN (1990) and BARCELONA (1994). The films stand alone, except for a couple of cameos from common characters and Stillman’s recognisable dry humour. They do have shared themes: a generation of privileged, bourgeois twenty-somethings navigates the confusing transition from youth to adulthood. Stillman is known for his witty dialogue full of mocking jabs. However, Stillman approaches his genuine love for the Disco days unironically, as well as his verbose characters, who more often than not are based on his own friend group and experiences at the famous Studio 54 club.
THE LAST DAYS OF DISCO is part of De Cinema’s summer programme ETERNAL SUMMER, ENDLESS NIGHTS, in which sunlit discoveries are contrasted with the inciting hedonism of the night.
Omar Rodríguez-López en Cedric Bixler-Zavala schreven muziekgeschiedenis met At the Drive-In en The Mars Volta, maar achter hun explosieve sound schuilt een vriendschap die even intens, teder en chaotisch is. Deze documentaire volgt hun parcours van jeugdvrienden tot creatieve zielsverwanten, getekend door roem, verraad en verlies.
Deze intieme documentaire van Nicolas Jack Davies, die gebaseerd is op honderden uren archiefmateriaal die Omar over vier decennia filmde, breekt radicaal met het format van de klassieke muziekdocu: rauw, persoonlijk en onvoorspelbaar, net als zijn hoofdpersonen. Variety noemde het niet voor niets “a film that mirrors the restless spirit of its subjects while breaking all of the rules of traditional documentary filmmaking”.
Wat begint als een tijdscapsule voor fans, groeit uit tot een universeel verhaal over migratie, identiteit, liefde, succes en verlies. Een zeldzaam eerlijk portret van twee outsiders die elkaar verliezen en terugvinden, en de prijs betalen van radicale artistieke vrijheid.
ENG The film is in English with Dutch subtitles
Omar Rodríguez-López and Cedric Bixler-Zavala made music history with At the Drive-In and The Mars Volta, but behind their explosive sound lies a friendship just as intense, tender, and chaotic. This documentary traces their journey from childhood friends to creative soulmates, shaped by fame, betrayal, and loss.
This intimate film by Nicolas Jack Davies, built on hundreds of hours of archival footage shot by Omar over four decades, breaks radically with the conventions of traditional music documentaries—raw, personal, and unpredictable, just like its subjects. Variety aptly described it as “a film that mirrors the restless spirit of its subjects while breaking all of the rules of traditional documentary filmmaking”.
What begins as a time capsule for fans evolves into a universal story of migration, identity, love, success, and grief. A rare, honest portrait of two outsiders who lose and find each other again—and who pay the price of radical artistic freedom.
Het oeuvre van actrice Michelle Yeoh loopt als een rode draad doorheen onze (S)HEROES-focus. Yeoh is als actieheldin de inspiratiebron en het idool geworden van verschillende generaties. En met reden: Yeoh neemt haar actieprojecten enorm serieus en traint zich – soms letterlijk – te pletter. Sinds het daverende succes van EVERYTHING EVERYWHERE ALL AT ONCE, waarvoor ze als eerste vrouw van Aziatische afkomst een Oscar won, schoot Yeohs populariteit opnieuw de hoogte in.
Voor Ang Lees invloedrijke martial arts epos CROUCHING TIGER, HIDDEN DRAGON werkte Yeoh bewust een jaar niet aan andere projecten om te trainen en Mandarijns te leren voor haar rol. Regisseur Lee overtuigde Yeoh van zijn film met de pitch dat CROUCHING TIGER “SENSE AND SENSIBILITY met martial arts” zou worden. Wat een profetische woorden. Ang Lee slaagt erin om romantiek en hartzeer met elkaar te verbinden in een film waar de personages gebukt gaan onder onderdrukte verlangens, net zoals hij dat overtuigend deed in SENSE AND SENSIBILITY en BROKEBACK MOUNTAIN.
Tegen de achtergrond van een adembenemende vergane wereld – een Chinees dorpje tijdens de Qing dynastie – ontmoeten twee zeer bekwame krijgers, de legendarische Wudang zwaardvechter Li Mu Bai (Chow Yun-fat) en strijdster Yu Shu Lien (Michelle Yeoh), elkaar na lange tijd opnieuw. De twee trouwe bondgenoten koesteren onuitgesproken gevoelens voor elkaar. Mu Bai wil zijn zwaard neerleggen en aan een leven als gewone burger beginnen. Hij vraagt aan Shu Lien om zijn mythische zwaard over te leveren aan hun broodheer, waar het gestolen wordt door Jen Yu (Zhang Ziyi), de ambitieuze dochter van een machtige gouverneur. Dit verandert het lot van iedereen die zwoer het zwaard en de tradities van de Wudang krijgers te beschermen.
De film werd overladen door prijzen en nominaties, waarvan 10 Oscarnominaties en 4 keer winst (voor Beste Buitenlandse Film, Beste Cinematografie, Beste Art Direction en Beste Originele Score).
ENG The film is in Chinese and Mandarin with English subtitles
The oeuvre of actress Michelle Yeoh runs like a thread through our (S)HEROES focus programme. As an action hero, Yeoh has inspired many generations. And with great reason: Yeoh takes her action projects very seriously and – sometimes quite literally – trains herself to pieces. Ever since the resounding success of EVERYTHING EVERYWHERE ALL AT ONCE, for which she was the first ever woman of Asian descent to win an Oscar, Yeoh’s popularity has skyrocketed.
For Ang Lee’s influential martial arts epos CROUCHING TIGER, HIDDEN DRAGON Yeoh decided not to take any other film projects for a year, to focus on her training and learning Mandarin for the part. Director Lee convinced her of the film with the pitch that CROUCHING TIGER would become “SENSE AND SENSIBILITY with martial arts”. These became prophetic words. Ang Lee was able to bind romance and heartache together in a film filled with characters who are carrying the burden of repressed longing, just like he convincingly did in SENSE AND SENSIBILITY and BROKEBACK MOUNTAIN.
Against the backdrop of a breath-taking lost world – a Chinese village during the Qing Dynasty – two very skilled warriors meet each other after a long time: the legendary Wudang swordsman Li Mu Bai (Chow Yun-fat) and warrior Yu Shu Lien (Michelle Yeoh). The two loyal allies have long unspoken feelings for each other. Mu Bai wants to lay down his sword and retire. He asks Shu Lien to take his mythical sword to their patron, where it’s stolen by Jen Yu (Zhang Ziyi), the ambitious daughter of a powerful governor.
The film was lauded with countless awards and nominations, among which 10 Academy Award nominations and 4 wins (for Best Foreign Film, Best Cinematography, Best Art Direction and Best Original Score).
Melrick, een dertienjarige jongen, brengt zijn zomervakantie door bij zijn oma Nicole in Cayenne, Guyana. Tijdens zijn bezoek roept zijn verlangen om te leren drummen de geest op van zijn oom Lucas, die ook een drummer was en elf jaar eerder op tragische wijze overleed. Geconfronteerd met het verdriet dat zijn familie achtervolgt en de wraakzucht van Lucas' beste vriend, zoekt Melrick zijn eigen weg naar vergeving. KOUTÉ VWA is een hybride film die een inkijk biedt in een van de minst vertegenwoordigde gebieden van Frankrijk: Frans Guyana.
Over de film vertelt regisseur Maxime Jean-Baptiste het volgende: “In maart 2012 was ik 19 jaar oud. Ik hoorde vanuit Frankrijk over de brute dood van mijn neef in Cayenne, die tijdens een feestje meerdere keren werd gestoken na een gevecht tussen jongeren. Lucas overleed ter plekke aan zijn verwondingen. Het kostte me veel tijd om de juiste manier te vinden om met de tragedie van zijn dood om te gaan. Verschillende verhalen over mijn relatie met Frans-Guyana, waar mijn familie vandaan komt, zijn hier met elkaar verweven. Ik probeerde zo dicht mogelijk bij de hoofdrolspelers te komen, maar ik probeerde ook een fictief verhaal te bedenken dat een reflectie was op het voortduren van geweld in een gebied dat getekend is door de geschiedenis van de trans-Atlantische slavernij. Mijn film probeert de gevoelige en delicate voorwaarden te scheppen voor een interculturele dialoog die, zoals we weten, erg gespannen is geworden in onze samenlevingen door het weer aan de oppervlakte komen van begraven geschiedenissen. Daarom is deze film intiem, maar hij wil ook een instrument zijn voor ontdekking, debat en sociale cohesie.”
Na de wereldpremière op Locarno werd het langspeeldebuut van Maxime Jean-Baptiste bekroond met een speciale juryprijs en een speciale vermelding. Daarna volgden nog meer prijzen en een indrukwekkend festivalparcours langs onder meer Film Fest Gent en IFFR.
KOUTÉ VWA is deel van De Cinema’s zomerprogramma ETERNAL SUMMER, ENDLESS NIGHTS, waarin zonovergoten ontdekkingen in contrast staan met het opzwepende hedonisme van de nacht.
ENG The film is in French with English subtitles
Melrick, a thirteen-year-old boy, spends his summer vacation with his grandmother Nicole in Cayenne, Guyana. During his visit, his desire to learn to play the drum brings back the spectre of his uncle Lucas, also a drummer, who died in tragic circumstances eleven years earlier. Faced with the grief that haunts his family and Lucas's best friend's desire for revenge, Melrick seeks his path to forgiveness.
After its world premiere at Locarno, Maxime Jean-Baptiste’s feature debut was awarded a special jury prize and a special mention. This was followed by more awards and an impressive festival tour, including Film Fest Gent and IFFR.
KOUTÉ VWA is part of De Cinema’s summer programme ETERNAL SUMMER, ENDLESS NIGHTS, in which sunlit discoveries are contrasted with the inciting hedonism of the night.
Luis Buñuels klassieker BELLE DE JOUR is een surrealistische en erotische film die zweeft tussen dagdroom en verlangen, fetisjisme en sociale normen. Het verhaal volgt Séverine Serizy (een moedige rol voor Catherine Deneuve), een Parijse huisvrouw die achter een schijnbaar perfect uiterlijk een tumultueus innerlijk verstopt. Haar huwelijk met haar echtgenoot is liefdevol, maar mist intimiteit. Wanneer een ontmoeting met een stoutmoedige man iets in haar doet ontwaken, begint Séverine in het geheim haar namiddagen door te brengen in een bordeel, waar ze haar seksuele verlangens botviert.
Buñuel vermengt fantasie en realiteit in een cinematografische commentaar op de sociale moraliteit en klassenscheiding in de jaren '60. Deneuve levert een iconische acteerprestatie in de rol van Séverine, een vrouw die zich gevangen voelt in haar eigen leven en bevrijding zoekt in fetisjistisch genot. In haar vertolking brengt Deneuve de complexiteit van Séverine naar buiten, wat resulteert in een doordringende studie van verdrukking, bevrijding en identiteit. Buñuel zou Buñuel niet zijn zonder de symboliek en surrealistische beelden, en in combinatie met Deneuves overtuigende acteerwerk resulteert dat in een provocatief en tijdloos portret van de menselijke psyché.
Een bezeten marionettist wil, ondanks reuma in zijn handen, nog een laatste keer schitteren op Le Grand Concours Des Marionettes et des Poupettes, in aanwezigheid van de keizer zelf. Hiervoor koopt zijn moeder hem een dwergmeisje, Zenna, die beetje bij beetje leert hoe ze Arthurs perfecte marionette kan zijn. Het is hard werken om de bewegingen van een pop perfect na te doen en de touwtjes strak gespannen te houden. Tijdens deze charade van bedrog en manipulatie groeien de autistische Arthur en de kleine Zenna beetje bij beetje naar elkaar toe.
Een mooi en intrigerend verhaal met schitterende sprookjesachtige personages en een verrassend plot. Het baadt in een macabere sfeer vol humor in de beste Tim Burton traditie.
Joost Van den Branden van Theater Tieret liet zijn talent als schrijver reeds meermaals zien bij zijn eigen gezelschap maar ook bij FroeFroe in Labyrint. Nu bewerkt hij het verhaal van Arthur, de beste poppenspeler ter wereld (volgens hemzelf en zijn moeder). Heerlijk onversneden figurentheater met een absolute topcast.
Opnieuw 9 jaar na hun tweede ontmoeting in Parijs, en 18 jaar na hun eerste ontmoeting in Wenen, leven Jesse (Ethan Hawke) en Céline (Julie Delpy) samen in Parijs met hun tweelingdochters. We treffen het gezin in Griekenland tijdens hun zomervakantie op het moment dat Jesse zijn tienerzoon Hank uitwaait. Hank keert terug naar Chicago, waar hij met zijn moeder en Jesses ex-vrouw woont. Jesse en Céline delen een maaltijd met vrienden, reflecteren over de liefde en het leven en stellen levensbeslissingen in vraag.
Ook deze afsluiter van Richard Linklaters BEFORE-trilogie werd geschreven door de regisseur en beide hoofdacteurs. “As with its two predecessors — and with the films of French New Wave director Éric Rohmer, presiding deity of this kind of cinema—MIDNIGHT’s essentially a film about people talking. But when the talk's this good, this absorbing and revealing and witty and true, who's going to complain? A more-than-worthy, expectation-exceeding chapter in one of modern cinema's finest love stories. As honest, convincing, funny, intimate and natural as its predecessors”, vat journalist Philip Kemp de film mooi samen.
We vertonen de volledige trilogie op zondag 7 september. Hiervoor zijn er ook voordelige combotickets beschikbaar.
BEFORE MIDNIGHT is deel van De Cinema’s zomerprogramma ETERNAL SUMMER, ENDLESS NIGHTS, waarin zonovergoten ontdekkingen in contrast staan met het opzwepende hedonisme van de nacht.
Another 9 years after their second meeting in Paris, and 18 years after their first meeting in Vienna, Jesse (Ethan Hawke) and Céline (Julie Delpy) live together in Paris with their twin daughters. We meet the family on their summer holiday in Greece, when Jesse says goodbye to his teenage son Hank. Hank is returning to Chicago, where he lives with his mother and Jesse’s ex-wife. Jesse and Céline share a meal with friends, reflecting on love and life and questioning life decisions.
This closing chapter of Richard Linklater’s BEFORE-trilogy was again written by the director and the two main actors. “As with its two predecessors — and with the films of French New Wave director Éric Rohmer, presiding deity of this kind of cinema—MIDNIGHT’s essentially a film about people talking. But when the talk's this good, this absorbing and revealing and witty and true, who's going to complain? A more-than-worthy, expectation-exceeding chapter in one of modern cinema's finest love stories. As honest, convincing, funny, intimate and natural as its predecessors”, concludes journalist Philip Kemp beautifully.
For the marathon screening of the entire trilogy on Sunday 7 September, there are also combo tickets.
BEFORE MIDNIGHT is part of De Cinema’s summer programme ETERNAL SUMMER, ENDLESS NIGHTS, in which sunlit discoveries are contrasted with the inciting hedonism of the night.
Omar Rodríguez-López en Cedric Bixler-Zavala schreven muziekgeschiedenis met At the Drive-In en The Mars Volta, maar achter hun explosieve sound schuilt een vriendschap die even intens, teder en chaotisch is. Deze documentaire volgt hun parcours van jeugdvrienden tot creatieve zielsverwanten, getekend door roem, verraad en verlies.
Deze intieme documentaire van Nicolas Jack Davies, die gebaseerd is op honderden uren archiefmateriaal die Omar over vier decennia filmde, breekt radicaal met het format van de klassieke muziekdocu: rauw, persoonlijk en onvoorspelbaar, net als zijn hoofdpersonen. Variety noemde het niet voor niets “a film that mirrors the restless spirit of its subjects while breaking all of the rules of traditional documentary filmmaking”.
Wat begint als een tijdscapsule voor fans, groeit uit tot een universeel verhaal over migratie, identiteit, liefde, succes en verlies. Een zeldzaam eerlijk portret van twee outsiders die elkaar verliezen en terugvinden, en de prijs betalen van radicale artistieke vrijheid.
ENG The film is in English with Dutch subtitles
Omar Rodríguez-López and Cedric Bixler-Zavala made music history with At the Drive-In and The Mars Volta, but behind their explosive sound lies a friendship just as intense, tender, and chaotic. This documentary traces their journey from childhood friends to creative soulmates, shaped by fame, betrayal, and loss.
This intimate film by Nicolas Jack Davies, built on hundreds of hours of archival footage shot by Omar over four decades, breaks radically with the conventions of traditional music documentaries—raw, personal, and unpredictable, just like its subjects. Variety aptly described it as “a film that mirrors the restless spirit of its subjects while breaking all of the rules of traditional documentary filmmaking”.
What begins as a time capsule for fans evolves into a universal story of migration, identity, love, success, and grief. A rare, honest portrait of two outsiders who lose and find each other again—and who pay the price of radical artistic freedom.
De vrijgevochten 15-jarige Connie Wyatt (Laura Dern) is te jong om zelf te rijden, maar niet te jong om rond te hangen in het plaatselijke shoppingcenter en te flirten met de jongens daar. Dat doet ze vooral om te ontsnappen aan haar saaie thuisleven. Haar wantrouwige moeder – zelf ooit een tienermoeder – wil haar veilig thuis houden. Maar de vrijheid van de lange zomerdagen lonkt en Connie wil plezier maken met haar vriendinnen voordat ze terug naar school moet. Wanneer een mysterieuze James Dean-lookalike interesse toont in Connie en aankondigt dat “I’m watching you”, dreigt er een traumatisch einde te komen aan haar onschuld.
Regisseur Joyce Chopra baseerde zich voor haar fictiedebuut SMOOTH TALK op haar eigen documentaire GIRLS AT 12 (1975), over de transitie van jonge meisjes naar tieners, en het bekroonde kortverhaal Where Are You Going, Where Have You Been? (1966) van Joyce Carol Oates. Laura Dern is in haar doorbraakrol perfect gecast als het zorgeloze 15-jarige meisje dat graag volwassen zou zijn, maar in die wens ook meteen geconfronteerd wordt met de harde realiteiten van het vrouw-zijn.
Wat een idyllische zomer zou moeten zijn vol zon, hang-outs en naïef geflirt, eindigt met de komst van een opdringerige zwerver (akelig memorabel vertolkt door Treat Williams). Met SMOOTH TALK laat Chopra de conventies van een coming-of-age verhaal overlopen in een diepgaand en verontrustend portret van adolescentie, seksuele ontdekking en het verlies van onschuld.
SMOOTH TALK is deel van De Cinema’s zomerprogramma ETERNAL SUMMER, ENDLESS NIGHTS, waarin zonovergoten ontdekkingen in contrast staan met het opzwepende hedonisme van de nacht.
ENG The film is in English with English subtitles
The free-spirited 15-year-old Connie Wyatt (Laura Dern) is too young to drive, but not too young to hang out at the local shopping mall and flirt with the boys there. She mostly does this to pass the time and to escape her boring home life. Her overbearing mother – herself once a teen mom – wants to keep her home safe. But the freedom of the long summer days beckons, and Connie wants to have fun with her friends before she has to go back to school. When a mysterious James Dean lookalike shows interest in Connie and announces that “I’m watching you”, there threatens to come a traumatic end to her innocence.
For her fiction debut, director Joyce Chopra was influenced by her own documentary GIRLS AT 12 (1975) and the award-winning short story Where Are You Going, Where Have You Been? (1966) by Joyce Carol Oates. Laura Dern is perfectly cast in her breakthrough role as the carefree 15-year-old girl who would love to be an adult, but is immediately confronted by the harsh realities of being a woman.
What should have been an idyllic summer full of sun, hang-outs, and flirtations ends with the arrival of an intrusive drifter (menacingly portrayed by Treat Williams). With SMOOTH TALK, Chopra lets the conventions of the coming-of-age story blend into a profound and troubling portrait of adolescence, sexual exploration and the loss of innocence.
SMOOTH TALK is part of De Cinema’s summer programme ETERNAL SUMMER, ENDLESS NIGHTS, in which sunlit discoveries are contrasted with the inciting hedonism of the night.
Deze eerste kinderfilm over Frida Kahlo is prachtig geanimeerd en roept de levendige sfeer van haar schilderwerken op.
Frida woont in de bruisende wereld van Mexico-Stad, en ze sprankelt van energie. Wanneer ze ziek wordt, gebruikt ze haar weelderige fantasie om de obstakels te overwinnen. Zo groeit ze uit tot een van de beroemdste kunstenaars van de 20ste eeuw.
Surveillance expert Harry Caul (Gene Hackman) staat bekend als de beste in de business. Hij hecht enorm veel belang aan zijn anonimiteit en is zowel in zijn professionele als in zijn persoonlijke leven een eenzaat. Wanneer Harry en zijn partner Stan (John Cazale) ingehuurd worden door een mysterieuze cliënt (Robert Duvall), die zichzelf ‘the Director’ noemt, om een jong koppel te volgen, ontcijfert Harry dat de vrouw de echtgenote is van ‘the Director’ en de man haar affairepartner. Harry is ervan overtuigd dat zijn cliënt het koppel gaat vermoorden. De vroom katholieke Harry draagt nog steeds een zwaar schuldgevoel met zich mee over een andere opdracht die levens eiste en begint zijn eigen onderzoek om de moord te voorkomen.
THE CONVERSATION is een meeslepende psychologische thriller, die gekarakteriseerd wordt door de typische Amerikaanse 70s paranoia atmosfeer, met inventieve montage en sound design. De film is niet enkel een van grootmeester Francis Ford Coppola’s beste films, maar toont ook het uitzonderlijke acteertalent van Gene Hackman. Met deze vertoning brengen we een ode aan Hackman, die onlangs tragisch overleed, en aan zijn onnavolgbare oeuvre.
ENG The film is in English with Dutch subtitles
Surveillance expert Harry Caul (Gene Hackman) is renowned within the profession as the best in business. He values his anonymity highly and is a solitary man in both his personal and professional life. When he and his partner Stan (John Cazale) are hired by a mysterious client (Robert Duvall), who calls himself ‘the Director’, to follow a young couple, Harry deduces that the woman is ‘the Director’s’ wife and the man is an employee with whom she is having an affair. Harry becomes convinced that his client plans to murder the couple. The devout catholic Harry is still haunted by guilt over a previous assignment where the information he provided resulted in the loss of lives, and he begins his own investigation to prevent the murder.
THE CONVERSATION is a gripping psychological thriller, characterised by the typical American 70s paranoia atmosphere, inventive editing and sound design. The film is not only widely considered one of auteur Francis Ford Coppola’s best films, but also shows the exceptional acting talent of Gene Hackman. With this screening, we pay homage to Hackman, who recently and tragically passed away, and to his unparalleled oeuvre.
Jean-Pierre en Luc Dardenne wonnen hun eerste Gouden Palm voor dit beklemmende en intense drama over een jonge vrouw uit Seraing die haar job verliest en wanhopig probeert een uitweg te vinden.
ROSETTA speelt zich af in een voormalig industriegebied in Wallonië waar de werkloosheid tot ongekende hoogte is gestegen. Op een troosteloze camping woont de 18-jarige Rosetta samen met haar alcoholistische moeder, die zich tegen betaling laat gebruiken door allerlei mannen. Rosetta haat haar moeder en haat de hele wereld. Ze heeft maar één doel: werk vinden en de camping verlaten om te leven zoals 'normale' mensen. Rosetta zet daarvoor alles op het spel... zelfs de vriendschap met haar enige vriend.
De broers Jean-Pierre en Luc Dardenne maken hun schokkerige camera deel van het verhaal, dat op een onsentimentele manier gaat over de impact van wanhoop in een uitzichtloze situatie.
Met deze vertoning brengen we een eerbetoon aan Émilie Dequenne, die onlangs overleed. Op haar zeventiende maakte ze een onvergetelijk debuut in deze film waarvoor ze terecht de prijs voor Beste Actrice op het filmfestival van Cannes won.
Na de film praten we over de impact van ROSETTA op de Belgische cinema. Het gesprek wordt geleid door filmprofessor Wouter Hessels, met als gasten filmmakers Dorothée Van Den Berghe (MY QUEEN KARO) en Laura Wandel (UN MONDE, L'INTÉRÊT D'ADAM). We sluiten de avond – en het Zomerfilmcollege – af met een gezellige afscheidsdrink.
ENG The film is in French with English subtitles
Jean-Pierre and Luc Dardenne won their first Palme D’Or for this haunting and intense drama about a young woman from Seraing who loses her job and desperately tries to find a way out of poverty.
ROSETTA is set in a former industrial area in Wallonia, where unemployment numbers have risen to unprecedented heights. The 18-year-old Rosetta lives on a dreary camping site with her alcoholic mother, who offers sexual services to men for money. Rosetta hates her mother and hates the world. She only has one goal: finding work and getting out of there as soon as she can to finally live like ‘normal’ people do. To reach her goal, Rosetta risks everything… even the friendship with her only friend.
The brothers Dardenne make their shaky camera a part of the unsentimental story about the impact of despair in a desperate situation.
“What makes ROSETTA unique is the dogged way it confines itself solely to its heroine’s direct experience. There is no attempt to explain the whys and wherefores of her circumstances, only the immediate reality. In its impassive observation it is sometimes like an anthropological film but without commentary or intervention and with nearly all sense of distance erased. The viewer is plunged with Rosetta into the mire of urgent need. The implacable handheld camera at her shoulder recalls the late television work of Alan Clarke: ROAD, CHRISTINE, MADE IN BRITAIN. And like Clark’s truculent heroines Rosetta is a girl driven to desperate measures for whom one can’t help but feel a terrible sympathy.” Richard Kelly in: Sight and Sound, Vol. 10, nr. 2, Feb. 2000, p. 22
With this screening, we honour the memory of lead actress Émilie Dequenne, who recently and tragically passed away. When she was seventeen, she made her unforgettable debut in this film, for which she justly won the prize for Best Actress at the Cannes Film Festival.
Following the screening, we talk about the impact of ROSETTA on Belgian cinema. The conversation will be moderated by film professor Wouter Hessels, with guest filmmakers Dorothée Van Den Berghe (MY QUEEN KARO) and Laura Wandel (UN MONDE, L'INTÉRÊT D'ADAM). We conclude the evening – and programme – with a closing drink.
Vier tienermeisjes ontdekken samen het leven, de liefde en alles wat daarmee te maken heeft. Doordat de shoot van LA VIE NE ME FAIT PAS PEUR verschillende jaren in beslag nam, groeien de hoofdpersonages ook echt op het scherm op. Ze worden zich bewust van wie ze zijn, waar ze van houden en wat ze willen in het leven.
Regisseur Noémie Lvovsky slaagt erin om het moeilijke evenwicht te vatten tussen de pracht en het angstaanjagende van wat tienerjaren kunnen zijn. Wat daaruit voortkomt, is een authentiek en universeel portret van het leven van deze vier vrouwen in Frankrijk. Grappig, waarachtig en barstensvol muziek: een mooie samenvatting van de titel. La vie ne me fait pas peur, het leven maakt me niet bang, life doesn’t scare me.
Na de film volgt de lezing ‘Energy and Friendship in the Young French Cinema of the 1990s' door Cristina Álvarez López
ENG The film is in French with English subtitles
Four teenage girls discover life, love and everything to do with it together. Because the shoot of LA VIE NE ME FAIT PAS PEUR took up several years, the lead characters really do grow up on screen. They become aware of who they are, what they love and what they want in life.
Director Noémie Lvovsky manages to capture the difficult balance between the beauty and the terrifying aspects of what teenage years can be. The result of this is an authentic and universal portrait of the lives of these four women in France. Funny, truthful and bursting with music: a beautiful summary of the movie’s title. La vie ne me fait pas peur, life doesn’t scare me.
After the film, Cristina Álvarez López will give a lecture on ‘Energy and Friendship in the Young French Cinema of the 1990s’.
In GHARE BAIRE keert Satyajit Ray terug naar de literatuur van Rabindranath Tagore, die ook CHARULATA inspireerde. Tegen de achtergrond van de Swadeshi-beweging in Brits-Indië ontdekt de hoogopgeleide maar afgeschermde Bimala voor het eerst de wereld buiten de muren van haar huis.
Aangespoord door haar idealistische echtgenoot Nikhil, ontmoet ze diens beste vriend Sandip: een charismatische nationalist die zowel haar politieke als haar persoonlijke verlangens aanwakkert. Maar Ray toont hoe revolutionaire vurigheid kan omslaan in egoïsme en manipulatie, en hoe ware integriteit zich vaak stil houdt.
Met sobere intensiteit en morele gelaagdheid onderzoekt Ray de botsing tussen rede en passie, trouw en verleiding – en het pijnlijk ontwaken van een vrouw én een land.
De film wordt gevolgd door de lezing ‘Ray’s Nationalism’ door Rochona Majumdar.
ENG The film is in Bengali with English subtitles
In GHARE BAIRE, Satyajit Ray returns to the literature of Rabindranath Tagore, who also inspired CHARULATA. Against the backdrop of the Swadeshi movement in British India, the educated yet sheltered Bimala experiences the world outside her home for the first time.
Spurred on by her idealistic husband, Nikhil, she meets his best friend, Sandip—a charismatic nationalist who fuels both her political and personal desires. Ray illustrates how revolutionary fervour can turn to selfishness and manipulation, and how genuine integrity often remains silent.
With austere intensity and moral layering, Satyajit Ray explores the clash between reason and passion, fidelity and seduction, and the painful awakening of a woman and a country.
The film will be followed by the lecture ‘Ray’s Nationalism’ by Rochona Majumdar.
SEEMABADDHA is het tweede deel van Satyajit Rays Calcutta-trilogie. Meer nog dan een klassiek drama is deze film uit 1971 een geraffineerde ontleding van morele afbrokkeling in een wereld die uiterlijk vertoon boven alles plaatst.
Centraal in SEEMABADDHA staat Shyamal, een man die alles heeft: een goedbetaalde job bij een Brits bedrijf, een modern appartement, een loyale vrouw. Zijn schoonzus Tutul komt logeren en kijkt vol bewondering naar zijn leven, zijn welbespraaktheid, zijn idealen. Maar wanneer een belangrijke levering misloopt, zet Shyamal zijn principes opzij: hij organiseert een nepstaking om de vertraging te maskeren. Er valt een gewonde, maar het plan werkt. Hij wordt beloond met een promotie. Hoe is Tutul zo geworden?
Met een scherp oog voor detail toont Satyajit Ray hoe de honger naar succes mensen langzaam uitholt.
De film wordt ingeleid door Rochona Majumdar.
ENG The film is in Bengali with English/Dutch/French subtitles
SEEMABADDHA is the second part of Satyajit Ray’s Calcutta trilogy. More than just a classic drama, this 1971 film is a sophisticated examination of moral decay in a world where ostentation prevails above all else.
At the centre of SEEMABADDHA is Shyamal, a man who has everything: a well-paid job with a British company, a modern apartment, and a loyal wife. His sister-in-law Tutul comes to stay and looks on in admiration at his life, his eloquence, and his ideals. But when an important delivery goes awry, Shyamal sets aside his principles: he organises a fake strike to mask the delay. One person gets injured, but the plan works. He is rewarded with a promotion. How did Tutul become this way?
With a keen eye for detail, Satyajit Ray illustrates how the hunger for success can slowly erode people.
Met PRATIDWANDI opent Satyajit Ray zijn Calcutta-trilogie: een indringende blik op een generatie jongeren die balanceert tussen hoop en berusting. Door flashbacks en subjectieve montage geeft Ray vorm aan de innerlijke onrust van zijn protagonist.
Deze film uit 1970 volgt Siddhartha, die na het plotse overlijden van zijn vader zijn studie moet opgeven om werk te zoeken. Maar zijn idealisme botst met de harde realiteit van Calcutta: een stad verscheurd door protest, propaganda en politieke spanningen. Terwijl zijn broer zich aansluit bij de Naxalieten, dwaalt Siddhartha doelloos rond. Tussen mislukte sollicitaties, dromen en een onmogelijke liefde.
PRATIDWANDI bijzonder portret van een tijdperk waarin alles kantelt, maar niets verandert. Na de film volgt de lezing ‘Ray’s City’ door Rochona Majumdar.
ENG The film is in Bengali with English/Dutch/French subtitles
PRATIDWANDI opens Satyajit Ray’s Calcutta trilogy: a penetrating look at a generation of young people balancing between hope and resignation. Through flashbacks and subjective editing, Ray shapes his protagonist’s inner turmoil.
This 1970 film follows Siddhartha, who, after the sudden death of his father, must abandon his studies to seek work. But his idealism clashes with the harsh reality of Calcutta: a city torn apart by protest, propaganda, and political tensions. While his brother joins the Naxalites, Siddhartha wanders aimlessly. Between failed job applications, dreams, and an impossible love.
PRATIDWANDI is an extraordinary portrait of an era in which everything tilts, but nothing changes. The film will be followed by the lecture ‘Ray’s City’ by Rochona Majumdar.
Na de dood van zijn grootmoeder keert de 13-jarige Bruno terug naar de arme Parijse buitenwijk van Bagnolet en trekt in bij zijn afwezige moeder. In het appartementencomplex ontmoet hij het jonge boefje Jean-Roger, die hem inlijft in een bende van delinquenten en een wereld van geweld.
Regisseur Jean-Claude Brisseau's kijk op de gewelddadige jongeren van de 'banlieue' is tegelijkertijd lucide en fabelachtig, flamboyant en met een documentaire aanvoelen, waarin realisme, droom en lyriek samenkomen. “None of my films are realistic, and certainly not naturalistic, including DE BRUIT ET DE FUREUR, even though it touched on a certain social reality. They all contain a shadow zone,” zei Brisseau zelf over de film.
Brisseau creëert in DE BRUIT ET DE FUREUR (SOUND AND FURY) een harde, voyeuristische en surrealistische schaduwwereld waar de personages bestookt worden door seks en geweld. De film is een visionaire voorloper van de hedendaagse maatschappelijke en sociale onrust in de Parijse banlieues. Brisseau stelt de gevaren aan de kaak van een maatschappij die op het individu gericht is en geeft een oprechte reflectie op de verantwoordelijkheden van de maatschappij met betrekking tot opvoeding, wat resulteert in een visuele en emotionele schok.
Na de film volgt de lezing ‘Anger, Revolt and Dreaming in the Cinema of Brisseau’ door Cristina Álvarez López.
ENG The film is in French with English subtitles
After the death of his grandmother, the 13-year-old Bruno returns to the poor Parisian suburb of Bagnolet and moves in with his absent mother. In the apartment building, he meets young criminal Jean-Roger, who recruits him into a gang of delinquents and a world of violence.
Director Jean-Claude Brisseau’s view on the violent youngsters of the ‘banlieue’ is at the same time lucid and fantastical, flamboyant and with a documentary feel, where realism, dream and lyricism come together. “None of my films are realistic, and certainly not naturalistic, including DE BRUIT ET DE FUREUR, even though it touched on a certain social reality. They all contain a shadow zone,” said Brisseau about the film.
In DE BRUIT ET DE FUREUR (SOUND AND FURY), Brisseau creates a surreal shadow world where the characters are taken over by sex and violence. The film is a visionary predecessor to the contemporary societal and social unrest in the Parisian banlieues. Brisseau addresses the dangers of a society that is focused on the individual and shows an authentic reflection on the responsibilities of society as a whole when it comes to education and upbringing, which results in a visual and emotional shock.
After the film, Cristina Álvarez López will give a lecture on ‘Anger, Revolt and Dreaming in the Cinema of Brisseau’.