In BLACK DOG laat regisseur Guan Hu zien hoe economische ontwikkelingen de rand van de Gobiwoestijn bereiken en ook daar het dagelijks leven beïnvloeden. Aan de vooravond van de Olympische Spelen van Peking probeert Lang (Eddie Peng) zijn leven weer op te pakken en sluit een bijzondere vriendschap.
De zwijgzame Lang keert na zijn gevangenschap terug naar zijn geboorteplaats aan de rand van de Gobiwoestijn. Hij gaat werken voor de lokale hondenpatrouille, die de zwerfhonden uit de stad moet verdrijven voordat de Olympische Spelen van 2008 beginnen. Lang is gefascineerd door een van de honden die ze moeten vangen. Hij voelt een onwaarschijnlijke band met deze indrukwekkende, zwarte hond (Xin). Terwijl Lang door zijn verleden wordt ingehaald, vormt hij met Xin een uitzonderlijke vriendschap.
“Een mix van western, thriller en sardonische humor, gevat in zanderig gekleurde breedbeeldcomposities waaruit de weemoed sijpelt.” Christophe Verbiest, De Morgen
BLACK DOG won Beste Film van Un Certain Regard en de prijs voor Beste Film op het Filmfestival van Oostende. “A crime thriller and a dazzling piece of landscape cinema” (Jonathan Romney, Financial Times).
“Can the greatest romance of your life last only one night?”
english below
Die vraag zet meteen de toon van regisseur Richard Linklaters heerlijke stream of consciousness ode aan de jeugd, spontaniteit en de liefde voor het leven, BEFORE SUNRISE.
Een jonge man en vrouw ontmoeten elkaar toevallig op de Eurail-trein van Budapest naar Wenen. Jesse (Ethan Hawke) is een Amerikaanse toerist, die in Wenen een vlucht terug naar de VS zal nemen. Céline (Julie Delpy) is een Franse studente, die op weg is naar Parijs. Ze raken aan de praat en voelen een connectie met elkaar. Wanneer Jesse haar vraagt om van de trein te stappen en de dag samen te spenderen in Wenen, stemt Céline in. Ze doden samen de tijd met praten, wandelen, eten en drinken. Tijdens hun tijd samen kunnen Céline en Jesse zich losmaken van de wereld rondom hen. Gesprekken over liefde, het leven, religie en kleine observaties leiden tot de grote vraag: zullen ze elkaar terugzien of blijft het bij één wondere dag?
Gelukkig moeten we niet al te lang wachten op een antwoord op dit what if?-scenario. Deze zomer vertonen we de volledige BEFORE-trilogie (BEFORE SUNRISE, BEFORE SUNSET en BEFORE MIDNIGHT), apart maar op zondag 7 september ook na elkaar.Voor de volledige trilogie zijn ook voordelige combotickets beschikbaar. BEFORE SUNRISE maakt ook deel uit van onze ETERNAL SUMMER, ENDLESS NIGHTS-focus, waarin zonovergoten ontdekkingen in contrast staan met het opzwepende hedonisme van de nacht.
ENG The film is in English with Dutch subtitles
This question immediately sets the scene for director Richard Linklater’s wonderful stream of consciousness homage to youth, spontaneity and love for life, BEFORE SUNRISE.
A young man and woman meet each other by chance on the Eurail train from Budapest to Vienna. Jesse is an American tourist who will take a flight back to the US from Vienna. Céline (Julie Delpy) is a French student who is on her way back to Paris. They start talking and feel a connection. When Jesse asks her to get off the train and spend the day together in Vienna, Céline agrees. They pass the time together talking, walking, eating and drinking. During this time, Céline and Jesse are able to detach themselves from the world around them. Conversations about love, life, religion and passing observations lead to the big question: will they meet again after this fateful day?
Luckily for us, we won’t have to wait long to find out the answer to this what if?-scenario. This summer, we will screen the entire BEFORE-trilogy (BEFORE SUNRISE, BEFORE SUNSET and BEFORE MIDNIGHT), separately but also in a marathon screening on Sunday 7 September. For the marathon, there are also combo tickets. BEFORE SUNRISE is also part of our ETERNAL SUMMER, ENDLESS NIGHTS focus, in which sunlit discoveries are contrasted with the inciting hedonism of the night.
Een koor dat niet komt opdagen, een theatertechnieker, een fietsverkoper …
Vandaag is dé dag. Het Drongense jubilatakoor komt eindelijk optreden! Het publiek zit klaar en heeft er zin in. Maar dan: stilte. Geen stemvork te horen. Geen spoor van het koor. De theatertechnieker probeert de show te stelen, maar zijn walkietalkie blaft hem steeds weer de coulissen in.
Een fietsverkoper op zoek naar een publiek rolt het podium op. Ze is perfect voorbereid: de foldertjes geplastificeerd, glimlach geoefend, bel gepoetst en verkooptekst ingestudeerd. Met zo een groot publiek moet ze vandaag toch zeker haar fiets verkocht krijgen?
Wat volgt, is een heerlijke, chaotische dans van miscommunicatie en onhandigheden, waarin twee totaal verschillende personages elkaar ontdekken en de fiets een centrale rol krijgt. Het stuur leeft z’n eigen leven, de trappers weigeren dienst en het lijkt wel alsof de fiets liever speelt dan rijdt.
‘Organiek Mechaniek’ is een bijna woordeloze slapstickvoorstelling vol acrobatie, muziek, circusfietsen en vriendschap in wording. Wat begint als pure chaos, groeit uit tot een wonderlijke ontmoeting waar mechaniek plots muziek wordt, en alles wat vast zat, eindelijk begint te bewegen.
Kom kijken… en zie hoe alles misloopt – en toch goedkomt.
Tijdens haar studies in Zweden (DOCH, School of Dance and Circus) werkte Jakobe Geens o.a. voor en met Cirkus Cirkör en Clowns Without Borders Sweden. Terug in België werkte ze mee aan de voorstellingen ‘Manneke Cirk’ van Les Argonautes, ‘Click’ en ’SSSTT!!’ van Sprookjes enzo, ‘RAKANYAK’ van Compagnie Charlie en ’Softies’ van Hanna Mampuys/fABULEUS. Met haar eigen voorstellingen ‘Distort the body’ en ‘Bare body’ heeft ze haar eigen gezelschap op de kaart gezet.
Josse De Broeck maakt deel uit van acrobatencollectief Familiar Faces waarmee hij de zaalvoorstelling ‘Surface’ maakte. Hij werkte mee aan de creatie van o.a. ‘SCREWS’ (Alexander Vantournhout), ‘MUUR’ (Floor Van Leeuwen) en ‘Carrying my father’ (THERE THERE Company). Met Jef Callebaut creëerde hij de voorstelling ‘ob-joie’ (8+).
Axel Guérin speelde onder andere mee in ‘Pirates of the Carabina’ (FLOWN (UK)), ‘famili trees’ (Janni Van Goor & KOPERGIETER) en ‘PLOCK!’ (Grensgeval). Sinds zijn afstuderen aan AcaPA (Academy for Circus and Performance Art) heeft Axel vijf producties gecocreëerd en speelde hij bij not standing (Alexander Vantournhout) in ‘Red Haired Men’, ‘SCREWS’, ‘Through the Grapevine’ en ‘Foreshadow’.
“Architecture on Film” Gecureerd door VAi x De Cinema
ARCHITECTON is een prachtige poëtische studie van de gelauwerde filmmaker Victor Kossakovsky (GUNDA), waarin beton de hoofdrol speelt — als fundament van beschaving én als stille getuige van haar ondergang. Wat zegt onze manier van bouwen over wie we zijn? En wat blijft er over wanneer alles instort?
ARCHITECTON is de openingsfilm van de hoofdtentoonstelling van de Architectuurbiënnale van Venetië, getiteld Intelligens. Natural. Artificial. Collective. De film reflecteert op de cyclus van bouwmaterialen en hun relatie met de natuur.
In hypnotiserende beelden reist Kossakovsky langs oude ruïnes, door aardbevingen verwoeste steden in Turkije en recent gebombardeerde gebouwen in Oekraïne. Hij volgt architect Michele De Lucchi wiens radicale idee – een magische cirkel waar geen mens mag komen, als teken van respect voor de natuur – centraal staat in deze bezwerende reflectie op architectuur, natuur en beschaving.
ENG The film is in English/Italian with Dutch subtitles
“Architecture on Film” Curated by VAi x De Cinema
ARCHITECTON is a beautifully poetic study of the awarded filmmaker Victor Kossakovsky (GUNDA) where concrete plays the main part — as the foundation of civilisation and as a silent witness of her downfall. What does our way of building say about who we are? And what remains if everything collapses?
ARCHITECTON is the opening movie of the Venice Architecture Biennale’s main exhibition, titled Intelligens. Natural. Artificial. Collective. It reflects on the life cycles of building materials and their relationship with nature.
In hypnotic images, Kossakovsky travels along old ruins, Turkish cities ruined by earthquakes and recently bombarded buildings in Ukraine. He follows architect Michele De Lucchi, whose radical idea – a magic circle where no one is allowed, as a sign of respect for nature – is central in this mesmerising reflection on architecture, nature and civilisation.
In zijn tweede langspeler YOUNG SOUL REBELS, door critici vaak vergeleken met Spike Lees DO THE RIGHT THING, schetst Isaac Julien een intens beeld van het Londen van de late jaren '70 aan de vooravond van de aidsepidemie. Jongeren zetten zich in subculturen (van punks tot soulboys) af tegen de verstikkende norm. Een queer liefdesverhaal ontluikt enkele dagen voor de viering van het zilveren jubileum van Queen Elizabeth.
De hedonistische wereld van de DJ-piraten Chris en Caz wordt verstoord wanneer een goede vriend wordt vermoord tijdens het cruisen in een plaatselijk park. De zwarte gemeenschap verdenkt het National Front, maar de politie houdt er een andere theorie op na.
De Britse filmmaker Isaac Julien was in 1983 medeoprichter van het Sankofa Film and Video Collective, een van de vele initiatieven uit de jaren tachtig die een onafhankelijk ecosysteem voor de Black British Cinema ontwikkelde ten tijde van grote sociale onrust. YOUNG SOUL REBELS kaart aan hoe openlijk seksistisch, racistisch en homofoob de eerste punk wave scene werkelijk was. De film viel in de prijzen op het filmfestival van Cannes en straalt nog steeds een aanstekelijk jeugdig enthousiasme uit, mede door een sfeervolle cinemafotografie en seventies soundtrack.
YOUNG SOUL REBELS is deel van De Cinema’s zomerprogramma ETERNAL SUMMER, ENDLESS NIGHTS, waarin zonovergoten ontdekkingen in contrast staan met het opzwepende hedonisme van de nacht.
ENG The film is in English without subtitles
In his second feature film, YOUNG SOUL REBELS, often compared by critics to Spike Lee’s DO THE RIGHT THING, Isaac Julien paints an intense picture of late 1970s London on the eve of the AIDS epidemic. In subcultures (from punks to soulboys), young people fight against the norm. A queer love story buds just days before Queen Elizabeth’s silver jubilee celebrations.
The hedonistic world of DJ pirates Chris and Caz is disrupted when a close friend is murdered while cruising in a local park. The Black community suspects the National Front, but the police hold a different theory.
Isaac Julien co-founded the Sankofa Film and Video Collective in 1983, one of many 80s initiatives that developed an independent ecosystem for Black British Cinema at a time of great social upheaval. YOUNG SOUL REBELS charts how openly sexist, racist, and homophobic the early punk wave scene was. The film won awards at the Cannes Film Festival and still exudes an infectious youthful enthusiasm, helped by atmospheric cinematic photography and a 1970s soundtrack.
YOUNG SOUL REBELS is part of De Cinema’s summer programme ETERNAL SUMMER, ENDLESS NIGHTS, in which sunlit discoveries are contrasted with the inciting hedonism of the night.
Een koor dat niet komt opdagen, een theatertechnieker, een fietsverkoper …
Vandaag is dé dag. Het Drongense jubilatakoor komt eindelijk optreden! Het publiek zit klaar en heeft er zin in. Maar dan: stilte. Geen stemvork te horen. Geen spoor van het koor. De theatertechnieker probeert de show te stelen, maar zijn walkietalkie blaft hem steeds weer de coulissen in.
Een fietsverkoper op zoek naar een publiek rolt het podium op. Ze is perfect voorbereid: de foldertjes geplastificeerd, glimlach geoefend, bel gepoetst en verkooptekst ingestudeerd. Met zo een groot publiek moet ze vandaag toch zeker haar fiets verkocht krijgen?
Wat volgt, is een heerlijke, chaotische dans van miscommunicatie en onhandigheden, waarin twee totaal verschillende personages elkaar ontdekken en de fiets een centrale rol krijgt. Het stuur leeft z’n eigen leven, de trappers weigeren dienst en het lijkt wel alsof de fiets liever speelt dan rijdt.
‘Organiek Mechaniek’ is een bijna woordeloze slapstickvoorstelling vol acrobatie, muziek, circusfietsen en vriendschap in wording. Wat begint als pure chaos, groeit uit tot een wonderlijke ontmoeting waar mechaniek plots muziek wordt, en alles wat vast zat, eindelijk begint te bewegen.
Kom kijken… en zie hoe alles misloopt – en toch goedkomt.
Tijdens haar studies in Zweden (DOCH, School of Dance and Circus) werkte Jakobe Geens o.a. voor en met Cirkus Cirkör en Clowns Without Borders Sweden. Terug in België werkte ze mee aan de voorstellingen ‘Manneke Cirk’ van Les Argonautes, ‘Click’ en ’SSSTT!!’ van Sprookjes enzo, ‘RAKANYAK’ van Compagnie Charlie en ’Softies’ van Hanna Mampuys/fABULEUS. Met haar eigen voorstellingen ‘Distort the body’ en ‘Bare body’ heeft ze haar eigen gezelschap op de kaart gezet.
Josse De Broeck maakt deel uit van acrobatencollectief Familiar Faces waarmee hij de zaalvoorstelling ‘Surface’ maakte. Hij werkte mee aan de creatie van o.a. ‘SCREWS’ (Alexander Vantournhout), ‘MUUR’ (Floor Van Leeuwen) en ‘Carrying my father’ (THERE THERE Company). Met Jef Callebaut creëerde hij de voorstelling ‘ob-joie’ (8+).
Axel Guérin speelde onder andere mee in ‘Pirates of the Carabina’ (FLOWN (UK)), ‘famili trees’ (Janni Van Goor & KOPERGIETER) en ‘PLOCK!’ (Grensgeval). Sinds zijn afstuderen aan AcaPA (Academy for Circus and Performance Art) heeft Axel vijf producties gecocreëerd en speelde hij bij not standing (Alexander Vantournhout) in ‘Red Haired Men’, ‘SCREWS’, ‘Through the Grapevine’ en ‘Foreshadow’.
Een zomers avontuur, helemaal op maat van kleuters! De speelse combinatie van poppenanimatie en live action, is gebaseerd op de gelijknamige bekende boekenreeks die veel kinderen zullen herkennen. Op het ritme van leuke liedjes leer je over angsten overwinnen, knuffels, vakantie en op ontdekking gaan.
De vijfjarige Sam is onafscheidelijk van haar knuffels Woezel en Pip en neemt ze overal mee naartoe. Wanneer haar familie voor het eerst op vakantie gaat naar een bosrijke camping, lijkt alles perfect... tot blijkt dat de knuffels onderweg uit haar rugzak zijn verdwenen. Wat volgt is een spannende en magische zoektocht doorheen de echte wereld en… een tovertuin.
Luis Buñuels klassieker BELLE DE JOUR is een surrealistische en erotische film die zweeft tussen dagdroom en verlangen, fetisjisme en sociale normen. Het verhaal volgt Séverine Serizy (een moedige rol voor Catherine Deneuve), een Parijse huisvrouw die achter een schijnbaar perfect uiterlijk een tumultueus innerlijk verstopt. Haar huwelijk met haar echtgenoot is liefdevol, maar mist intimiteit. Wanneer een ontmoeting met een stoutmoedige man iets in haar doet ontwaken, begint Séverine in het geheim haar namiddagen door te brengen in een bordeel, waar ze haar seksuele verlangens botviert.
Buñuel vermengt fantasie en realiteit in een cinematografische commentaar op de sociale moraliteit en klassenscheiding in de jaren '60. Deneuve levert een iconische acteerprestatie in de rol van Séverine, een vrouw die zich gevangen voelt in haar eigen leven en bevrijding zoekt in fetisjistisch genot. In haar vertolking brengt Deneuve de complexiteit van Séverine naar buiten, wat resulteert in een doordringende studie van verdrukking, bevrijding en identiteit. Buñuel zou Buñuel niet zijn zonder de symboliek en surrealistische beelden, en in combinatie met Deneuves overtuigende acteerwerk resulteert dat in een provocatief en tijdloos portret van de menselijke psyché.
Pompende beats en bezwete lichamen zijn vaste waarden in discotheken. Talloze filmmakers grijpen gretig naar die mysterieuze plekken van ontmoeting als een spannende arena voor hun films: de club als tweestrijd tussen collectiviteit en een uiterst individuele beleving. Zo storten Paul en zijn vrienden zich als DJ-collectief in de Parijse underground scene van de jaren negentig in Mia Hansen-Løves EDEN — een elliptische vertelling vol seks, drugs, en muziek, featuring Greta Gerwig en Daft Punk.
Hansen-Løves dramafilm viert de euforie van dancemuziek maar schrikt er ook niet voor terug om te laten zien wat er gebeurt zodra het feest voorbij is. Het verhaal volgt het leven van Paul, een DJ, levensgenieter en verloren ziel. Net als zijn vrienden in Daft Punk maakt hij deel uit van de opkomst van French touch, maar in tegenstelling tot het Get Lucky duo is zijn succes vluchtig. Paul is gebaseerd op Sven Hansen-Løve, Mia Hansen-Løves broer en voormalig DJ, die de film samen met haar schreef. Daarover vertelde de regisseur:
“It was so exciting for the both of us, just being aware that there was no film that really took [club culture] seriously. There were films that used house music here and there, scenes set in clubs, but not a film about a DJ. Ours would be a film that would show the euphoria of it but also the reality.”
EDEN is deel van De Cinema’s zomerprogramma ETERNAL SUMMER, ENDLESS NIGHTS, waarin zonovergoten ontdekkingen in contrast staan met het opzwepende hedonisme van de nacht.
Melrick, een dertienjarige jongen, brengt zijn zomervakantie door bij zijn oma Nicole in Cayenne, Guyana. Tijdens zijn bezoek roept zijn verlangen om te leren drummen de geest op van zijn oom Lucas, die ook een drummer was en elf jaar eerder op tragische wijze overleed. Geconfronteerd met het verdriet dat zijn familie achtervolgt en de wraakzucht van Lucas' beste vriend, zoekt Melrick zijn eigen weg naar vergeving. KOUTÉ VWA is een hybride film die een inkijk biedt in een van de minst vertegenwoordigde gebieden van Frankrijk: Frans Guyana.
Over de film vertelt regisseur Maxime Jean-Baptiste het volgende: “In maart 2012 was ik 19 jaar oud. Ik hoorde vanuit Frankrijk over de brute dood van mijn neef in Cayenne, die tijdens een feestje meerdere keren werd gestoken na een gevecht tussen jongeren. Lucas overleed ter plekke aan zijn verwondingen. Het kostte me veel tijd om de juiste manier te vinden om met de tragedie van zijn dood om te gaan. Verschillende verhalen over mijn relatie met Frans-Guyana, waar mijn familie vandaan komt, zijn hier met elkaar verweven. Ik probeerde zo dicht mogelijk bij de hoofdrolspelers te komen, maar ik probeerde ook een fictief verhaal te bedenken dat een reflectie was op het voortduren van geweld in een gebied dat getekend is door de geschiedenis van de trans-Atlantische slavernij. Mijn film probeert de gevoelige en delicate voorwaarden te scheppen voor een interculturele dialoog die, zoals we weten, erg gespannen is geworden in onze samenlevingen door het weer aan de oppervlakte komen van begraven geschiedenissen. Daarom is deze film intiem, maar hij wil ook een instrument zijn voor ontdekking, debat en sociale cohesie.”
Na de wereldpremière op Locarno werd het langspeeldebuut van Maxime Jean-Baptiste bekroond met een speciale juryprijs en een speciale vermelding. Daarna volgden nog meer prijzen en een indrukwekkend festivalparcours langs onder meer Film Fest Gent en IFFR.
KOUTÉ VWA is deel van De Cinema’s zomerprogramma ETERNAL SUMMER, ENDLESS NIGHTS, waarin zonovergoten ontdekkingen in contrast staan met het opzwepende hedonisme van de nacht.
ENG The film is in French with English subtitles
Melrick, a thirteen-year-old boy, spends his summer vacation with his grandmother Nicole in Cayenne, Guyana. During his visit, his desire to learn to play the drum brings back the spectre of his uncle Lucas, also a drummer, who died in tragic circumstances eleven years earlier. Faced with the grief that haunts his family and Lucas's best friend's desire for revenge, Melrick seeks his path to forgiveness.
After its world premiere at Locarno, Maxime Jean-Baptiste’s feature debut was awarded a special jury prize and a special mention. This was followed by more awards and an impressive festival tour, including Film Fest Gent and IFFR.
KOUTÉ VWA is part of De Cinema’s summer programme ETERNAL SUMMER, ENDLESS NIGHTS, in which sunlit discoveries are contrasted with the inciting hedonism of the night.
Een koor dat niet komt opdagen, een theatertechnieker, een fietsverkoper …
Vandaag is dé dag. Het Drongense jubilatakoor komt eindelijk optreden! Het publiek zit klaar en heeft er zin in. Maar dan: stilte. Geen stemvork te horen. Geen spoor van het koor. De theatertechnieker probeert de show te stelen, maar zijn walkietalkie blaft hem steeds weer de coulissen in.
Een fietsverkoper op zoek naar een publiek rolt het podium op. Ze is perfect voorbereid: de foldertjes geplastificeerd, glimlach geoefend, bel gepoetst en verkooptekst ingestudeerd. Met zo een groot publiek moet ze vandaag toch zeker haar fiets verkocht krijgen?
Wat volgt, is een heerlijke, chaotische dans van miscommunicatie en onhandigheden, waarin twee totaal verschillende personages elkaar ontdekken en de fiets een centrale rol krijgt. Het stuur leeft z’n eigen leven, de trappers weigeren dienst en het lijkt wel alsof de fiets liever speelt dan rijdt.
‘Organiek Mechaniek’ is een bijna woordeloze slapstickvoorstelling vol acrobatie, muziek, circusfietsen en vriendschap in wording. Wat begint als pure chaos, groeit uit tot een wonderlijke ontmoeting waar mechaniek plots muziek wordt, en alles wat vast zat, eindelijk begint te bewegen.
Kom kijken… en zie hoe alles misloopt – en toch goedkomt.
Tijdens haar studies in Zweden (DOCH, School of Dance and Circus) werkte Jakobe Geens o.a. voor en met Cirkus Cirkör en Clowns Without Borders Sweden. Terug in België werkte ze mee aan de voorstellingen ‘Manneke Cirk’ van Les Argonautes, ‘Click’ en ’SSSTT!!’ van Sprookjes enzo, ‘RAKANYAK’ van Compagnie Charlie en ’Softies’ van Hanna Mampuys/fABULEUS. Met haar eigen voorstellingen ‘Distort the body’ en ‘Bare body’ heeft ze haar eigen gezelschap op de kaart gezet.
Josse De Broeck maakt deel uit van acrobatencollectief Familiar Faces waarmee hij de zaalvoorstelling ‘Surface’ maakte. Hij werkte mee aan de creatie van o.a. ‘SCREWS’ (Alexander Vantournhout), ‘MUUR’ (Floor Van Leeuwen) en ‘Carrying my father’ (THERE THERE Company). Met Jef Callebaut creëerde hij de voorstelling ‘ob-joie’ (8+).
Axel Guérin speelde onder andere mee in ‘Pirates of the Carabina’ (FLOWN (UK)), ‘famili trees’ (Janni Van Goor & KOPERGIETER) en ‘PLOCK!’ (Grensgeval). Sinds zijn afstuderen aan AcaPA (Academy for Circus and Performance Art) heeft Axel vijf producties gecocreëerd en speelde hij bij not standing (Alexander Vantournhout) in ‘Red Haired Men’, ‘SCREWS’, ‘Through the Grapevine’ en ‘Foreshadow’.
“Architecture on Film” Gecureerd door VAi x De Cinema
ARCHITECTON is een prachtige poëtische studie van de gelauwerde filmmaker Victor Kossakovsky (GUNDA), waarin beton de hoofdrol speelt — als fundament van beschaving én als stille getuige van haar ondergang. Wat zegt onze manier van bouwen over wie we zijn? En wat blijft er over wanneer alles instort?
ARCHITECTON is de openingsfilm van de hoofdtentoonstelling van de Architectuurbiënnale van Venetië, getiteld Intelligens. Natural. Artificial. Collective. De film reflecteert op de cyclus van bouwmaterialen en hun relatie met de natuur.
In hypnotiserende beelden reist Kossakovsky langs oude ruïnes, door aardbevingen verwoeste steden in Turkije en recent gebombardeerde gebouwen in Oekraïne. Hij volgt architect Michele De Lucchi wiens radicale idee – een magische cirkel waar geen mens mag komen, als teken van respect voor de natuur – centraal staat in deze bezwerende reflectie op architectuur, natuur en beschaving.
ENG The film is in English/Italian with Dutch subtitles
“Architecture on Film” Curated by VAi x De Cinema
ARCHITECTON is a beautifully poetic study of the awarded filmmaker Victor Kossakovsky (GUNDA) where concrete plays the main part — as the foundation of civilisation and as a silent witness of her downfall. What does our way of building say about who we are? And what remains if everything collapses?
ARCHITECTON is the opening movie of the Venice Architecture Biennale’s main exhibition, titled Intelligens. Natural. Artificial. Collective. It reflects on the life cycles of building materials and their relationship with nature.
In hypnotic images, Kossakovsky travels along old ruins, Turkish cities ruined by earthquakes and recently bombarded buildings in Ukraine. He follows architect Michele De Lucchi, whose radical idea – a magic circle where no one is allowed, as a sign of respect for nature – is central in this mesmerising reflection on architecture, nature and civilisation.
Een zinderende zomer in het Beijing van de jaren ’70. Terwijl de Culturele Revolutie het dagelijkse leven lamlegt, slenteren tiener Monkey en zijn vrienden vrij door de verlaten straten. Wat begint als een zomer vol kattenkwaad en vriendschap, verandert wanneer Monkey zijn hart verliest aan de mysterieuze Mi Lan.
Regisseur Jiang Wen schetst met zijn debuut een weemoedig en sensueel coming-of-age verhaal dat het collectieve geheugen van een generatie kleurt. IN THE HEAT OF THE SUN laat zien hoe jeugdige vrijheid zich vermengt met eerste liefdes, jaloezie en onherstelbare fouten. Met dromerige beelden en een melancholische ondertoon biedt de film een intieme, zelden getoonde blik op een jeugd in tijden van politieke chaos. Een zinderende ode aan herinnering, verlangen en het verloren paradijs van de jeugd.
IN THE HEAT OF THE SUN is deel van De Cinema’s zomerprogramma ETERNAL SUMMER, ENDLESS NIGHTS, waarin zonovergoten ontdekkingen in contrast staan met het opzwepende hedonisme van de nacht.
ENG The film is in Chinese with English subtitles
A sweaty summer in 1970s Beijing. As the Cultural Revolution brings daily life to a standstill, the teenage Ma Xiaojun (nicknamed Monkey) and his friends roam freely through the deserted streets. What begins as a carefree summer of mischief and friendship takes a turn when Monkey falls for the mysterious Mi Lan.
With his directorial debut, Jiang Wen crafts a wistful and sensual coming-of-age story that captures the collective memory of a generation. IN THE HEAT OF THE SUN portrays how youthful freedom intertwines with first loves, jealousy, and irreversible mistakes. Through dreamlike imagery and a melancholic undertone, the film offers an intimate, rarely seen glimpse into growing up during political turmoil. A searing ode to memory, longing, and the lost paradise of youth.
IN THE HEAT OF THE SUN is part of De Cinema’s summer programme ETERNAL SUMMER, ENDLESS NIGHTS, in which sunlit discoveries are contrasted with the inciting hedonism of the night.
Na het fenomenale en bekroonde MIJN NAAM IS COURGETTE, komt de Zwitserse regisseur Claude Barras met een nieuwe stop-motion parel. Deze keer trekt hij zich het lot van de jungle aan en maakt hij iedereen warm voor natuurbehoud – én voor schattige orang-oetans.
Kéria woont samen met haar vader aan de rand van het oerwoud in Borneo, als haar neefje Selaï vanuit de jungle een tijdje bij hen komt wonen. Wanneer Kéria een baby oerang-oetan vindt, willen ze die samen verzorgen om het aapje later in het oerwoud vrij te laten. Maar de jungle wordt bedreigd door grote houthakbedrijven. Kéria en Selaï zetten alles op alles om de natuur en hun familie te beschermen.
Een koor dat niet komt opdagen, een theatertechnieker, een fietsverkoper …
Vandaag is dé dag. Het Drongense jubilatakoor komt eindelijk optreden! Het publiek zit klaar en heeft er zin in. Maar dan: stilte. Geen stemvork te horen. Geen spoor van het koor. De theatertechnieker probeert de show te stelen, maar zijn walkietalkie blaft hem steeds weer de coulissen in.
Een fietsverkoper op zoek naar een publiek rolt het podium op. Ze is perfect voorbereid: de foldertjes geplastificeerd, glimlach geoefend, bel gepoetst en verkooptekst ingestudeerd. Met zo een groot publiek moet ze vandaag toch zeker haar fiets verkocht krijgen?
Wat volgt, is een heerlijke, chaotische dans van miscommunicatie en onhandigheden, waarin twee totaal verschillende personages elkaar ontdekken en de fiets een centrale rol krijgt. Het stuur leeft z’n eigen leven, de trappers weigeren dienst en het lijkt wel alsof de fiets liever speelt dan rijdt.
‘Organiek Mechaniek’ is een bijna woordeloze slapstickvoorstelling vol acrobatie, muziek, circusfietsen en vriendschap in wording. Wat begint als pure chaos, groeit uit tot een wonderlijke ontmoeting waar mechaniek plots muziek wordt, en alles wat vast zat, eindelijk begint te bewegen.
Kom kijken… en zie hoe alles misloopt – en toch goedkomt.
Tijdens haar studies in Zweden (DOCH, School of Dance and Circus) werkte Jakobe Geens o.a. voor en met Cirkus Cirkör en Clowns Without Borders Sweden. Terug in België werkte ze mee aan de voorstellingen ‘Manneke Cirk’ van Les Argonautes, ‘Click’ en ’SSSTT!!’ van Sprookjes enzo, ‘RAKANYAK’ van Compagnie Charlie en ’Softies’ van Hanna Mampuys/fABULEUS. Met haar eigen voorstellingen ‘Distort the body’ en ‘Bare body’ heeft ze haar eigen gezelschap op de kaart gezet.
Josse De Broeck maakt deel uit van acrobatencollectief Familiar Faces waarmee hij de zaalvoorstelling ‘Surface’ maakte. Hij werkte mee aan de creatie van o.a. ‘SCREWS’ (Alexander Vantournhout), ‘MUUR’ (Floor Van Leeuwen) en ‘Carrying my father’ (THERE THERE Company). Met Jef Callebaut creëerde hij de voorstelling ‘ob-joie’ (8+).
Axel Guérin speelde onder andere mee in ‘Pirates of the Carabina’ (FLOWN (UK)), ‘famili trees’ (Janni Van Goor & KOPERGIETER) en ‘PLOCK!’ (Grensgeval). Sinds zijn afstuderen aan AcaPA (Academy for Circus and Performance Art) heeft Axel vijf producties gecocreëerd en speelde hij bij not standing (Alexander Vantournhout) in ‘Red Haired Men’, ‘SCREWS’, ‘Through the Grapevine’ en ‘Foreshadow’.
“It's really important there be more group social life. Not just all this ferocious pairing off.”
Charlotte Pingress (Kate Beckinsale)
english below
Twee net afgestudeerde literaire assistent-redacteurs (vertolkt door de perfect gecaste Chloë Sevigny en Kate Beckinsale) in Manhattan manoeuvreren door het nachtleven van de bruisende stad tijdens de laatste dagen van de disco rage. Regisseur Whit Stillman kiest een discotheek, waar leven en liefdes beïnvloed worden door drugs en alcohol, als decor waar een vriendengroep geregeld samen uitgaat maar ook uit elkaar groeit. Sommigen zijn op zoek naar de blijvende liefde, anderen naar meer betekenis in welke vorm dan ook.
THE LAST DAYS OF DISCO is de derde film in Stillmans Doomed Bourgeois in Love-serie, na METROPOLITAN (1990) en BARCELONA (1994). De films staan los van elkaar, op enkele cameo’s van gemeenschappelijke personages en Stillmans herkenbare droge humor na. Maar de thema’s blijven dezelfde: een generatie geprivilegieerde, bourgeois twintigers navigeert de verwarrende overstap van jeugd naar volwassendom. Stillman staat bekend voor zijn gevatte dialogen vol spottende steken onder water. Wat Stillman dan weer niet-ironisch benadert, is zijn genegenheid voor de Disco-dagen, een muzikale periode waar het merendeel van de Amerikanen met enige schaamte op terugkijkt. Stillman toont niet enkel die periode en de bijhorende muziek op een liefdevolle manier, maar ook zijn breedsprakerige personages, die vaker wel dan niet op zijn eigen vriendenkring en ervaringen in de beroemde club Studio 54 zijn gebaseerd.
THE LAST DAYS OF DISCO is deel van De Cinema’s zomerprogramma ETERNAL SUMMER, ENDLESS NIGHTS, waarin zonovergoten ontdekkingen in contrast staan met het opzwepende hedonisme van de nacht.
ENG The film is in English with English subtitles
Two recently graduated assistant editors (played by the perfectly cast Chloë Sevigny and Kate Beckinsale) in Manhattan manoeuvre through the city’s vibrant nightlife during the last days of the disco craze. Director Whit Stillman chooses a discotheque, where lives and loves are influenced by drugs and alcohol, as a décor where a group of friends often go out together but also grow apart. Some of them are looking for lasting relationships, while others want to find some meaning in whichever form it comes.
THE LAST DAYS OF DISCO is the third film in Stillman’s Doomed Bourgeois in Love series, after METROPOLITAN (1990) and BARCELONA (1994). The films stand alone, except for a couple of cameos from common characters and Stillman’s recognisable dry humour. They do have shared themes: a generation of privileged, bourgeois twenty-somethings navigates the confusing transition from youth to adulthood. Stillman is known for his witty dialogue full of mocking jabs. However, Stillman approaches his genuine love for the Disco days unironically, as well as his verbose characters, who more often than not are based on his own friend group and experiences at the famous Studio 54 club.
THE LAST DAYS OF DISCO is part of De Cinema’s summer programme ETERNAL SUMMER, ENDLESS NIGHTS, in which sunlit discoveries are contrasted with the inciting hedonism of the night.
Omar Rodríguez-López en Cedric Bixler-Zavala schreven muziekgeschiedenis met At the Drive-In en The Mars Volta, maar achter hun explosieve sound schuilt een vriendschap die even intens, teder en chaotisch is. Deze documentaire volgt hun parcours van jeugdvrienden tot creatieve zielsverwanten, getekend door roem, verraad en verlies.
Deze intieme documentaire van Nicolas Jack Davies, die gebaseerd is op honderden uren archiefmateriaal die Omar over vier decennia filmde, breekt radicaal met het format van de klassieke muziekdocu: rauw, persoonlijk en onvoorspelbaar, net als zijn hoofdpersonen. Variety noemde het niet voor niets “a film that mirrors the restless spirit of its subjects while breaking all of the rules of traditional documentary filmmaking”.
Wat begint als een tijdscapsule voor fans, groeit uit tot een universeel verhaal over migratie, identiteit, liefde, succes en verlies. Een zeldzaam eerlijk portret van twee outsiders die elkaar verliezen en terugvinden, en de prijs betalen van radicale artistieke vrijheid.
ENG The film is in English with Dutch subtitles
Omar Rodríguez-López and Cedric Bixler-Zavala made music history with At the Drive-In and The Mars Volta, but behind their explosive sound lies a friendship just as intense, tender, and chaotic. This documentary traces their journey from childhood friends to creative soulmates, shaped by fame, betrayal, and loss.
This intimate film by Nicolas Jack Davies, built on hundreds of hours of archival footage shot by Omar over four decades, breaks radically with the conventions of traditional music documentaries—raw, personal, and unpredictable, just like its subjects. Variety aptly described it as “a film that mirrors the restless spirit of its subjects while breaking all of the rules of traditional documentary filmmaking”.
What begins as a time capsule for fans evolves into a universal story of migration, identity, love, success, and grief. A rare, honest portrait of two outsiders who lose and find each other again—and who pay the price of radical artistic freedom.
Het oeuvre van actrice Michelle Yeoh loopt als een rode draad doorheen onze (S)HEROES-focus. Yeoh is als actieheldin de inspiratiebron en het idool geworden van verschillende generaties. En met reden: Yeoh neemt haar actieprojecten enorm serieus en traint zich – soms letterlijk – te pletter. Sinds het daverende succes van EVERYTHING EVERYWHERE ALL AT ONCE, waarvoor ze als eerste vrouw van Aziatische afkomst een Oscar won, schoot Yeohs populariteit opnieuw de hoogte in.
Voor Ang Lees invloedrijke martial arts epos CROUCHING TIGER, HIDDEN DRAGON werkte Yeoh bewust een jaar niet aan andere projecten om te trainen en Mandarijns te leren voor haar rol. Regisseur Lee overtuigde Yeoh van zijn film met de pitch dat CROUCHING TIGER “SENSE AND SENSIBILITY met martial arts” zou worden. Wat een profetische woorden. Ang Lee slaagt erin om romantiek en hartzeer met elkaar te verbinden in een film waar de personages gebukt gaan onder onderdrukte verlangens, net zoals hij dat overtuigend deed in SENSE AND SENSIBILITY en BROKEBACK MOUNTAIN.
Tegen de achtergrond van een adembenemende vergane wereld – een Chinees dorpje tijdens de Qing dynastie – ontmoeten twee zeer bekwame krijgers, de legendarische Wudang zwaardvechter Li Mu Bai (Chow Yun-fat) en strijdster Yu Shu Lien (Michelle Yeoh), elkaar na lange tijd opnieuw. De twee trouwe bondgenoten koesteren onuitgesproken gevoelens voor elkaar. Mu Bai wil zijn zwaard neerleggen en aan een leven als gewone burger beginnen. Hij vraagt aan Shu Lien om zijn mythische zwaard over te leveren aan hun broodheer, waar het gestolen wordt door Jen Yu (Zhang Ziyi), de ambitieuze dochter van een machtige gouverneur. Dit verandert het lot van iedereen die zwoer het zwaard en de tradities van de Wudang krijgers te beschermen.
De film werd overladen door prijzen en nominaties, waarvan 10 Oscarnominaties en 4 keer winst (voor Beste Buitenlandse Film, Beste Cinematografie, Beste Art Direction en Beste Originele Score).
ENG The film is in Chinese and Mandarin with English subtitles
The oeuvre of actress Michelle Yeoh runs like a thread through our (S)HEROES focus programme. As an action hero, Yeoh has inspired many generations. And with great reason: Yeoh takes her action projects very seriously and – sometimes quite literally – trains herself to pieces. Ever since the resounding success of EVERYTHING EVERYWHERE ALL AT ONCE, for which she was the first ever woman of Asian descent to win an Oscar, Yeoh’s popularity has skyrocketed.
For Ang Lee’s influential martial arts epos CROUCHING TIGER, HIDDEN DRAGON Yeoh decided not to take any other film projects for a year, to focus on her training and learning Mandarin for the part. Director Lee convinced her of the film with the pitch that CROUCHING TIGER would become “SENSE AND SENSIBILITY with martial arts”. These became prophetic words. Ang Lee was able to bind romance and heartache together in a film filled with characters who are carrying the burden of repressed longing, just like he convincingly did in SENSE AND SENSIBILITY and BROKEBACK MOUNTAIN.
Against the backdrop of a breath-taking lost world – a Chinese village during the Qing Dynasty – two very skilled warriors meet each other after a long time: the legendary Wudang swordsman Li Mu Bai (Chow Yun-fat) and warrior Yu Shu Lien (Michelle Yeoh). The two loyal allies have long unspoken feelings for each other. Mu Bai wants to lay down his sword and retire. He asks Shu Lien to take his mythical sword to their patron, where it’s stolen by Jen Yu (Zhang Ziyi), the ambitious daughter of a powerful governor.
The film was lauded with countless awards and nominations, among which 10 Academy Award nominations and 4 wins (for Best Foreign Film, Best Cinematography, Best Art Direction and Best Original Score).
Melrick, een dertienjarige jongen, brengt zijn zomervakantie door bij zijn oma Nicole in Cayenne, Guyana. Tijdens zijn bezoek roept zijn verlangen om te leren drummen de geest op van zijn oom Lucas, die ook een drummer was en elf jaar eerder op tragische wijze overleed. Geconfronteerd met het verdriet dat zijn familie achtervolgt en de wraakzucht van Lucas' beste vriend, zoekt Melrick zijn eigen weg naar vergeving. KOUTÉ VWA is een hybride film die een inkijk biedt in een van de minst vertegenwoordigde gebieden van Frankrijk: Frans Guyana.
Over de film vertelt regisseur Maxime Jean-Baptiste het volgende: “In maart 2012 was ik 19 jaar oud. Ik hoorde vanuit Frankrijk over de brute dood van mijn neef in Cayenne, die tijdens een feestje meerdere keren werd gestoken na een gevecht tussen jongeren. Lucas overleed ter plekke aan zijn verwondingen. Het kostte me veel tijd om de juiste manier te vinden om met de tragedie van zijn dood om te gaan. Verschillende verhalen over mijn relatie met Frans-Guyana, waar mijn familie vandaan komt, zijn hier met elkaar verweven. Ik probeerde zo dicht mogelijk bij de hoofdrolspelers te komen, maar ik probeerde ook een fictief verhaal te bedenken dat een reflectie was op het voortduren van geweld in een gebied dat getekend is door de geschiedenis van de trans-Atlantische slavernij. Mijn film probeert de gevoelige en delicate voorwaarden te scheppen voor een interculturele dialoog die, zoals we weten, erg gespannen is geworden in onze samenlevingen door het weer aan de oppervlakte komen van begraven geschiedenissen. Daarom is deze film intiem, maar hij wil ook een instrument zijn voor ontdekking, debat en sociale cohesie.”
Na de wereldpremière op Locarno werd het langspeeldebuut van Maxime Jean-Baptiste bekroond met een speciale juryprijs en een speciale vermelding. Daarna volgden nog meer prijzen en een indrukwekkend festivalparcours langs onder meer Film Fest Gent en IFFR.
KOUTÉ VWA is deel van De Cinema’s zomerprogramma ETERNAL SUMMER, ENDLESS NIGHTS, waarin zonovergoten ontdekkingen in contrast staan met het opzwepende hedonisme van de nacht.
ENG The film is in French with English subtitles
Melrick, a thirteen-year-old boy, spends his summer vacation with his grandmother Nicole in Cayenne, Guyana. During his visit, his desire to learn to play the drum brings back the spectre of his uncle Lucas, also a drummer, who died in tragic circumstances eleven years earlier. Faced with the grief that haunts his family and Lucas's best friend's desire for revenge, Melrick seeks his path to forgiveness.
After its world premiere at Locarno, Maxime Jean-Baptiste’s feature debut was awarded a special jury prize and a special mention. This was followed by more awards and an impressive festival tour, including Film Fest Gent and IFFR.
KOUTÉ VWA is part of De Cinema’s summer programme ETERNAL SUMMER, ENDLESS NIGHTS, in which sunlit discoveries are contrasted with the inciting hedonism of the night.
Luis Buñuels klassieker BELLE DE JOUR is een surrealistische en erotische film die zweeft tussen dagdroom en verlangen, fetisjisme en sociale normen. Het verhaal volgt Séverine Serizy (een moedige rol voor Catherine Deneuve), een Parijse huisvrouw die achter een schijnbaar perfect uiterlijk een tumultueus innerlijk verstopt. Haar huwelijk met haar echtgenoot is liefdevol, maar mist intimiteit. Wanneer een ontmoeting met een stoutmoedige man iets in haar doet ontwaken, begint Séverine in het geheim haar namiddagen door te brengen in een bordeel, waar ze haar seksuele verlangens botviert.
Buñuel vermengt fantasie en realiteit in een cinematografische commentaar op de sociale moraliteit en klassenscheiding in de jaren '60. Deneuve levert een iconische acteerprestatie in de rol van Séverine, een vrouw die zich gevangen voelt in haar eigen leven en bevrijding zoekt in fetisjistisch genot. In haar vertolking brengt Deneuve de complexiteit van Séverine naar buiten, wat resulteert in een doordringende studie van verdrukking, bevrijding en identiteit. Buñuel zou Buñuel niet zijn zonder de symboliek en surrealistische beelden, en in combinatie met Deneuves overtuigende acteerwerk resulteert dat in een provocatief en tijdloos portret van de menselijke psyché.
Een bezeten marionettist wil, ondanks reuma in zijn handen, nog een laatste keer schitteren op Le Grand Concours Des Marionettes et des Poupettes, in aanwezigheid van de keizer zelf. Hiervoor koopt zijn moeder hem een dwergmeisje, Zenna, die beetje bij beetje leert hoe ze Arthurs perfecte marionette kan zijn. Het is hard werken om de bewegingen van een pop perfect na te doen en de touwtjes strak gespannen te houden. Tijdens deze charade van bedrog en manipulatie groeien de autistische Arthur en de kleine Zenna beetje bij beetje naar elkaar toe.
Een mooi en intrigerend verhaal met schitterende sprookjesachtige personages en een verrassend plot. Het baadt in een macabere sfeer vol humor in de beste Tim Burton traditie.
Joost Van den Branden van Theater Tieret liet zijn talent als schrijver reeds meermaals zien bij zijn eigen gezelschap maar ook bij FroeFroe in Labyrint. Nu bewerkt hij het verhaal van Arthur, de beste poppenspeler ter wereld (volgens hemzelf en zijn moeder). Heerlijk onversneden figurentheater met een absolute topcast.
Opnieuw 9 jaar na hun tweede ontmoeting in Parijs, en 18 jaar na hun eerste ontmoeting in Wenen, leven Jesse (Ethan Hawke) en Céline (Julie Delpy) samen in Parijs met hun tweelingdochters. We treffen het gezin in Griekenland tijdens hun zomervakantie op het moment dat Jesse zijn tienerzoon Hank uitwaait. Hank keert terug naar Chicago, waar hij met zijn moeder en Jesses ex-vrouw woont. Jesse en Céline delen een maaltijd met vrienden, reflecteren over de liefde en het leven en stellen levensbeslissingen in vraag.
Ook deze afsluiter van Richard Linklaters BEFORE-trilogie werd geschreven door de regisseur en beide hoofdacteurs. “As with its two predecessors — and with the films of French New Wave director Éric Rohmer, presiding deity of this kind of cinema—MIDNIGHT’s essentially a film about people talking. But when the talk's this good, this absorbing and revealing and witty and true, who's going to complain? A more-than-worthy, expectation-exceeding chapter in one of modern cinema's finest love stories. As honest, convincing, funny, intimate and natural as its predecessors”, vat journalist Philip Kemp de film mooi samen.
We vertonen de volledige trilogie op zondag 7 september. Hiervoor zijn er ook voordelige combotickets beschikbaar.
BEFORE MIDNIGHT is deel van De Cinema’s zomerprogramma ETERNAL SUMMER, ENDLESS NIGHTS, waarin zonovergoten ontdekkingen in contrast staan met het opzwepende hedonisme van de nacht.
Another 9 years after their second meeting in Paris, and 18 years after their first meeting in Vienna, Jesse (Ethan Hawke) and Céline (Julie Delpy) live together in Paris with their twin daughters. We meet the family on their summer holiday in Greece, when Jesse says goodbye to his teenage son Hank. Hank is returning to Chicago, where he lives with his mother and Jesse’s ex-wife. Jesse and Céline share a meal with friends, reflecting on love and life and questioning life decisions.
This closing chapter of Richard Linklater’s BEFORE-trilogy was again written by the director and the two main actors. “As with its two predecessors — and with the films of French New Wave director Éric Rohmer, presiding deity of this kind of cinema—MIDNIGHT’s essentially a film about people talking. But when the talk's this good, this absorbing and revealing and witty and true, who's going to complain? A more-than-worthy, expectation-exceeding chapter in one of modern cinema's finest love stories. As honest, convincing, funny, intimate and natural as its predecessors”, concludes journalist Philip Kemp beautifully.
For the marathon screening of the entire trilogy on Sunday 7 September, there are also combo tickets.
BEFORE MIDNIGHT is part of De Cinema’s summer programme ETERNAL SUMMER, ENDLESS NIGHTS, in which sunlit discoveries are contrasted with the inciting hedonism of the night.
Omar Rodríguez-López en Cedric Bixler-Zavala schreven muziekgeschiedenis met At the Drive-In en The Mars Volta, maar achter hun explosieve sound schuilt een vriendschap die even intens, teder en chaotisch is. Deze documentaire volgt hun parcours van jeugdvrienden tot creatieve zielsverwanten, getekend door roem, verraad en verlies.
Deze intieme documentaire van Nicolas Jack Davies, die gebaseerd is op honderden uren archiefmateriaal die Omar over vier decennia filmde, breekt radicaal met het format van de klassieke muziekdocu: rauw, persoonlijk en onvoorspelbaar, net als zijn hoofdpersonen. Variety noemde het niet voor niets “a film that mirrors the restless spirit of its subjects while breaking all of the rules of traditional documentary filmmaking”.
Wat begint als een tijdscapsule voor fans, groeit uit tot een universeel verhaal over migratie, identiteit, liefde, succes en verlies. Een zeldzaam eerlijk portret van twee outsiders die elkaar verliezen en terugvinden, en de prijs betalen van radicale artistieke vrijheid.
ENG The film is in English with Dutch subtitles
Omar Rodríguez-López and Cedric Bixler-Zavala made music history with At the Drive-In and The Mars Volta, but behind their explosive sound lies a friendship just as intense, tender, and chaotic. This documentary traces their journey from childhood friends to creative soulmates, shaped by fame, betrayal, and loss.
This intimate film by Nicolas Jack Davies, built on hundreds of hours of archival footage shot by Omar over four decades, breaks radically with the conventions of traditional music documentaries—raw, personal, and unpredictable, just like its subjects. Variety aptly described it as “a film that mirrors the restless spirit of its subjects while breaking all of the rules of traditional documentary filmmaking”.
What begins as a time capsule for fans evolves into a universal story of migration, identity, love, success, and grief. A rare, honest portrait of two outsiders who lose and find each other again—and who pay the price of radical artistic freedom.
De vrijgevochten 15-jarige Connie Wyatt (Laura Dern) is te jong om zelf te rijden, maar niet te jong om rond te hangen in het plaatselijke shoppingcenter en te flirten met de jongens daar. Dat doet ze vooral om te ontsnappen aan haar saaie thuisleven. Haar wantrouwige moeder – zelf ooit een tienermoeder – wil haar veilig thuis houden. Maar de vrijheid van de lange zomerdagen lonkt en Connie wil plezier maken met haar vriendinnen voordat ze terug naar school moet. Wanneer een mysterieuze James Dean-lookalike interesse toont in Connie en aankondigt dat “I’m watching you”, dreigt er een traumatisch einde te komen aan haar onschuld.
Regisseur Joyce Chopra baseerde zich voor haar fictiedebuut SMOOTH TALK op haar eigen documentaire GIRLS AT 12 (1975), over de transitie van jonge meisjes naar tieners, en het bekroonde kortverhaal Where Are You Going, Where Have You Been? (1966) van Joyce Carol Oates. Laura Dern is in haar doorbraakrol perfect gecast als het zorgeloze 15-jarige meisje dat graag volwassen zou zijn, maar in die wens ook meteen geconfronteerd wordt met de harde realiteiten van het vrouw-zijn.
Wat een idyllische zomer zou moeten zijn vol zon, hang-outs en naïef geflirt, eindigt met de komst van een opdringerige zwerver (akelig memorabel vertolkt door Treat Williams). Met SMOOTH TALK laat Chopra de conventies van een coming-of-age verhaal overlopen in een diepgaand en verontrustend portret van adolescentie, seksuele ontdekking en het verlies van onschuld.
SMOOTH TALK is deel van De Cinema’s zomerprogramma ETERNAL SUMMER, ENDLESS NIGHTS, waarin zonovergoten ontdekkingen in contrast staan met het opzwepende hedonisme van de nacht.
ENG The film is in English with English subtitles
The free-spirited 15-year-old Connie Wyatt (Laura Dern) is too young to drive, but not too young to hang out at the local shopping mall and flirt with the boys there. She mostly does this to pass the time and to escape her boring home life. Her overbearing mother – herself once a teen mom – wants to keep her home safe. But the freedom of the long summer days beckons, and Connie wants to have fun with her friends before she has to go back to school. When a mysterious James Dean lookalike shows interest in Connie and announces that “I’m watching you”, there threatens to come a traumatic end to her innocence.
For her fiction debut, director Joyce Chopra was influenced by her own documentary GIRLS AT 12 (1975) and the award-winning short story Where Are You Going, Where Have You Been? (1966) by Joyce Carol Oates. Laura Dern is perfectly cast in her breakthrough role as the carefree 15-year-old girl who would love to be an adult, but is immediately confronted by the harsh realities of being a woman.
What should have been an idyllic summer full of sun, hang-outs, and flirtations ends with the arrival of an intrusive drifter (menacingly portrayed by Treat Williams). With SMOOTH TALK, Chopra lets the conventions of the coming-of-age story blend into a profound and troubling portrait of adolescence, sexual exploration and the loss of innocence.
SMOOTH TALK is part of De Cinema’s summer programme ETERNAL SUMMER, ENDLESS NIGHTS, in which sunlit discoveries are contrasted with the inciting hedonism of the night.
Deze eerste kinderfilm over Frida Kahlo is prachtig geanimeerd en roept de levendige sfeer van haar schilderwerken op.
Frida woont in de bruisende wereld van Mexico-Stad, en ze sprankelt van energie. Wanneer ze ziek wordt, gebruikt ze haar weelderige fantasie om de obstakels te overwinnen. Zo groeit ze uit tot een van de beroemdste kunstenaars van de 20ste eeuw.
Surveillance expert Harry Caul (Gene Hackman) staat bekend als de beste in de business. Hij hecht enorm veel belang aan zijn anonimiteit en is zowel in zijn professionele als in zijn persoonlijke leven een eenzaat. Wanneer Harry en zijn partner Stan (John Cazale) ingehuurd worden door een mysterieuze cliënt (Robert Duvall), die zichzelf ‘the Director’ noemt, om een jong koppel te volgen, ontcijfert Harry dat de vrouw de echtgenote is van ‘the Director’ en de man haar affairepartner. Harry is ervan overtuigd dat zijn cliënt het koppel gaat vermoorden. De vroom katholieke Harry draagt nog steeds een zwaar schuldgevoel met zich mee over een andere opdracht die levens eiste en begint zijn eigen onderzoek om de moord te voorkomen.
THE CONVERSATION is een meeslepende psychologische thriller, die gekarakteriseerd wordt door de typische Amerikaanse 70s paranoia atmosfeer, met inventieve montage en sound design. De film is niet enkel een van grootmeester Francis Ford Coppola’s beste films, maar toont ook het uitzonderlijke acteertalent van Gene Hackman. Met deze vertoning brengen we een ode aan Hackman, die onlangs tragisch overleed, en aan zijn onnavolgbare oeuvre.
ENG The film is in English with Dutch subtitles
Surveillance expert Harry Caul (Gene Hackman) is renowned within the profession as the best in business. He values his anonymity highly and is a solitary man in both his personal and professional life. When he and his partner Stan (John Cazale) are hired by a mysterious client (Robert Duvall), who calls himself ‘the Director’, to follow a young couple, Harry deduces that the woman is ‘the Director’s’ wife and the man is an employee with whom she is having an affair. Harry becomes convinced that his client plans to murder the couple. The devout catholic Harry is still haunted by guilt over a previous assignment where the information he provided resulted in the loss of lives, and he begins his own investigation to prevent the murder.
THE CONVERSATION is a gripping psychological thriller, characterised by the typical American 70s paranoia atmosphere, inventive editing and sound design. The film is not only widely considered one of auteur Francis Ford Coppola’s best films, but also shows the exceptional acting talent of Gene Hackman. With this screening, we pay homage to Hackman, who recently and tragically passed away, and to his unparalleled oeuvre.
Jean-Pierre en Luc Dardenne wonnen hun eerste Gouden Palm voor dit beklemmende en intense drama over een jonge vrouw uit Seraing die haar job verliest en wanhopig probeert een uitweg te vinden.
ROSETTA speelt zich af in een voormalig industriegebied in Wallonië waar de werkloosheid tot ongekende hoogte is gestegen. Op een troosteloze camping woont de 18-jarige Rosetta samen met haar alcoholistische moeder, die zich tegen betaling laat gebruiken door allerlei mannen. Rosetta haat haar moeder en haat de hele wereld. Ze heeft maar één doel: werk vinden en de camping verlaten om te leven zoals 'normale' mensen. Rosetta zet daarvoor alles op het spel... zelfs de vriendschap met haar enige vriend.
De broers Jean-Pierre en Luc Dardenne maken hun schokkerige camera deel van het verhaal, dat op een onsentimentele manier gaat over de impact van wanhoop in een uitzichtloze situatie.
Met deze vertoning brengen we een eerbetoon aan Émilie Dequenne, die onlangs overleed. Op haar zeventiende maakte ze een onvergetelijk debuut in deze film waarvoor ze terecht de prijs voor Beste Actrice op het filmfestival van Cannes won.
Na de film praten we over de impact van ROSETTA op de Belgische cinema. Het gesprek wordt geleid door filmprofessor Wouter Hessels, met als gasten filmmakers Dorothée Van Den Berghe (MY QUEEN KARO) en Laura Wandel (UN MONDE, L'INTÉRÊT D'ADAM). We sluiten de avond – en het Zomerfilmcollege – af met een gezellige afscheidsdrink.
ENG The film is in French with English subtitles
Jean-Pierre and Luc Dardenne won their first Palme D’Or for this haunting and intense drama about a young woman from Seraing who loses her job and desperately tries to find a way out of poverty.
ROSETTA is set in a former industrial area in Wallonia, where unemployment numbers have risen to unprecedented heights. The 18-year-old Rosetta lives on a dreary camping site with her alcoholic mother, who offers sexual services to men for money. Rosetta hates her mother and hates the world. She only has one goal: finding work and getting out of there as soon as she can to finally live like ‘normal’ people do. To reach her goal, Rosetta risks everything… even the friendship with her only friend.
The brothers Dardenne make their shaky camera a part of the unsentimental story about the impact of despair in a desperate situation.
“What makes ROSETTA unique is the dogged way it confines itself solely to its heroine’s direct experience. There is no attempt to explain the whys and wherefores of her circumstances, only the immediate reality. In its impassive observation it is sometimes like an anthropological film but without commentary or intervention and with nearly all sense of distance erased. The viewer is plunged with Rosetta into the mire of urgent need. The implacable handheld camera at her shoulder recalls the late television work of Alan Clarke: ROAD, CHRISTINE, MADE IN BRITAIN. And like Clark’s truculent heroines Rosetta is a girl driven to desperate measures for whom one can’t help but feel a terrible sympathy.” Richard Kelly in: Sight and Sound, Vol. 10, nr. 2, Feb. 2000, p. 22
With this screening, we honour the memory of lead actress Émilie Dequenne, who recently and tragically passed away. When she was seventeen, she made her unforgettable debut in this film, for which she justly won the prize for Best Actress at the Cannes Film Festival.
Following the screening, we talk about the impact of ROSETTA on Belgian cinema. The conversation will be moderated by film professor Wouter Hessels, with guest filmmakers Dorothée Van Den Berghe (MY QUEEN KARO) and Laura Wandel (UN MONDE, L'INTÉRÊT D'ADAM). We conclude the evening – and programme – with a closing drink.
Vier tienermeisjes ontdekken samen het leven, de liefde en alles wat daarmee te maken heeft. Doordat de shoot van LA VIE NE ME FAIT PAS PEUR verschillende jaren in beslag nam, groeien de hoofdpersonages ook echt op het scherm op. Ze worden zich bewust van wie ze zijn, waar ze van houden en wat ze willen in het leven.
Regisseur Noémie Lvovsky slaagt erin om het moeilijke evenwicht te vatten tussen de pracht en het angstaanjagende van wat tienerjaren kunnen zijn. Wat daaruit voortkomt, is een authentiek en universeel portret van het leven van deze vier vrouwen in Frankrijk. Grappig, waarachtig en barstensvol muziek: een mooie samenvatting van de titel. La vie ne me fait pas peur, het leven maakt me niet bang, life doesn’t scare me.
Na de film volgt de lezing ‘Energy and Friendship in the Young French Cinema of the 1990s' door Cristina Álvarez López
ENG The film is in French with English subtitles
Four teenage girls discover life, love and everything to do with it together. Because the shoot of LA VIE NE ME FAIT PAS PEUR took up several years, the lead characters really do grow up on screen. They become aware of who they are, what they love and what they want in life.
Director Noémie Lvovsky manages to capture the difficult balance between the beauty and the terrifying aspects of what teenage years can be. The result of this is an authentic and universal portrait of the lives of these four women in France. Funny, truthful and bursting with music: a beautiful summary of the movie’s title. La vie ne me fait pas peur, life doesn’t scare me.
After the film, Cristina Álvarez López will give a lecture on ‘Energy and Friendship in the Young French Cinema of the 1990s’.
In GHARE BAIRE keert Satyajit Ray terug naar de literatuur van Rabindranath Tagore, die ook CHARULATA inspireerde. Tegen de achtergrond van de Swadeshi-beweging in Brits-Indië ontdekt de hoogopgeleide maar afgeschermde Bimala voor het eerst de wereld buiten de muren van haar huis.
Aangespoord door haar idealistische echtgenoot Nikhil, ontmoet ze diens beste vriend Sandip: een charismatische nationalist die zowel haar politieke als haar persoonlijke verlangens aanwakkert. Maar Ray toont hoe revolutionaire vurigheid kan omslaan in egoïsme en manipulatie, en hoe ware integriteit zich vaak stil houdt.
Met sobere intensiteit en morele gelaagdheid onderzoekt Ray de botsing tussen rede en passie, trouw en verleiding – en het pijnlijk ontwaken van een vrouw én een land.
De film wordt gevolgd door de lezing ‘Ray’s Nationalism’ door Rochona Majumdar.
ENG The film is in Bengali with English subtitles
In GHARE BAIRE, Satyajit Ray returns to the literature of Rabindranath Tagore, who also inspired CHARULATA. Against the backdrop of the Swadeshi movement in British India, the educated yet sheltered Bimala experiences the world outside her home for the first time.
Spurred on by her idealistic husband, Nikhil, she meets his best friend, Sandip—a charismatic nationalist who fuels both her political and personal desires. Ray illustrates how revolutionary fervour can turn to selfishness and manipulation, and how genuine integrity often remains silent.
With austere intensity and moral layering, Satyajit Ray explores the clash between reason and passion, fidelity and seduction, and the painful awakening of a woman and a country.
The film will be followed by the lecture ‘Ray’s Nationalism’ by Rochona Majumdar.
SEEMABADDHA is het tweede deel van Satyajit Rays Calcutta-trilogie. Meer nog dan een klassiek drama is deze film uit 1971 een geraffineerde ontleding van morele afbrokkeling in een wereld die uiterlijk vertoon boven alles plaatst.
Centraal in SEEMABADDHA staat Shyamal, een man die alles heeft: een goedbetaalde job bij een Brits bedrijf, een modern appartement, een loyale vrouw. Zijn schoonzus Tutul komt logeren en kijkt vol bewondering naar zijn leven, zijn welbespraaktheid, zijn idealen. Maar wanneer een belangrijke levering misloopt, zet Shyamal zijn principes opzij: hij organiseert een nepstaking om de vertraging te maskeren. Er valt een gewonde, maar het plan werkt. Hij wordt beloond met een promotie. Hoe is Tutul zo geworden?
Met een scherp oog voor detail toont Satyajit Ray hoe de honger naar succes mensen langzaam uitholt.
De film wordt ingeleid door Rochona Majumdar.
ENG The film is in Bengali with English/Dutch/French subtitles
SEEMABADDHA is the second part of Satyajit Ray’s Calcutta trilogy. More than just a classic drama, this 1971 film is a sophisticated examination of moral decay in a world where ostentation prevails above all else.
At the centre of SEEMABADDHA is Shyamal, a man who has everything: a well-paid job with a British company, a modern apartment, and a loyal wife. His sister-in-law Tutul comes to stay and looks on in admiration at his life, his eloquence, and his ideals. But when an important delivery goes awry, Shyamal sets aside his principles: he organises a fake strike to mask the delay. One person gets injured, but the plan works. He is rewarded with a promotion. How did Tutul become this way?
With a keen eye for detail, Satyajit Ray illustrates how the hunger for success can slowly erode people.
Met PRATIDWANDI opent Satyajit Ray zijn Calcutta-trilogie: een indringende blik op een generatie jongeren die balanceert tussen hoop en berusting. Door flashbacks en subjectieve montage geeft Ray vorm aan de innerlijke onrust van zijn protagonist.
Deze film uit 1970 volgt Siddhartha, die na het plotse overlijden van zijn vader zijn studie moet opgeven om werk te zoeken. Maar zijn idealisme botst met de harde realiteit van Calcutta: een stad verscheurd door protest, propaganda en politieke spanningen. Terwijl zijn broer zich aansluit bij de Naxalieten, dwaalt Siddhartha doelloos rond. Tussen mislukte sollicitaties, dromen en een onmogelijke liefde.
PRATIDWANDI bijzonder portret van een tijdperk waarin alles kantelt, maar niets verandert. Na de film volgt de lezing ‘Ray’s City’ door Rochona Majumdar.
ENG The film is in Bengali with English/Dutch/French subtitles
PRATIDWANDI opens Satyajit Ray’s Calcutta trilogy: a penetrating look at a generation of young people balancing between hope and resignation. Through flashbacks and subjective editing, Ray shapes his protagonist’s inner turmoil.
This 1970 film follows Siddhartha, who, after the sudden death of his father, must abandon his studies to seek work. But his idealism clashes with the harsh reality of Calcutta: a city torn apart by protest, propaganda, and political tensions. While his brother joins the Naxalites, Siddhartha wanders aimlessly. Between failed job applications, dreams, and an impossible love.
PRATIDWANDI is an extraordinary portrait of an era in which everything tilts, but nothing changes. The film will be followed by the lecture ‘Ray’s City’ by Rochona Majumdar.
Na de dood van zijn grootmoeder keert de 13-jarige Bruno terug naar de arme Parijse buitenwijk van Bagnolet en trekt in bij zijn afwezige moeder. In het appartementencomplex ontmoet hij het jonge boefje Jean-Roger, die hem inlijft in een bende van delinquenten en een wereld van geweld.
Regisseur Jean-Claude Brisseau's kijk op de gewelddadige jongeren van de 'banlieue' is tegelijkertijd lucide en fabelachtig, flamboyant en met een documentaire aanvoelen, waarin realisme, droom en lyriek samenkomen. “None of my films are realistic, and certainly not naturalistic, including DE BRUIT ET DE FUREUR, even though it touched on a certain social reality. They all contain a shadow zone,” zei Brisseau zelf over de film.
Brisseau creëert in DE BRUIT ET DE FUREUR (SOUND AND FURY) een harde, voyeuristische en surrealistische schaduwwereld waar de personages bestookt worden door seks en geweld. De film is een visionaire voorloper van de hedendaagse maatschappelijke en sociale onrust in de Parijse banlieues. Brisseau stelt de gevaren aan de kaak van een maatschappij die op het individu gericht is en geeft een oprechte reflectie op de verantwoordelijkheden van de maatschappij met betrekking tot opvoeding, wat resulteert in een visuele en emotionele schok.
Na de film volgt de lezing ‘Anger, Revolt and Dreaming in the Cinema of Brisseau’ door Cristina Álvarez López.
ENG The film is in French with English subtitles
After the death of his grandmother, the 13-year-old Bruno returns to the poor Parisian suburb of Bagnolet and moves in with his absent mother. In the apartment building, he meets young criminal Jean-Roger, who recruits him into a gang of delinquents and a world of violence.
Director Jean-Claude Brisseau’s view on the violent youngsters of the ‘banlieue’ is at the same time lucid and fantastical, flamboyant and with a documentary feel, where realism, dream and lyricism come together. “None of my films are realistic, and certainly not naturalistic, including DE BRUIT ET DE FUREUR, even though it touched on a certain social reality. They all contain a shadow zone,” said Brisseau about the film.
In DE BRUIT ET DE FUREUR (SOUND AND FURY), Brisseau creates a surreal shadow world where the characters are taken over by sex and violence. The film is a visionary predecessor to the contemporary societal and social unrest in the Parisian banlieues. Brisseau addresses the dangers of a society that is focused on the individual and shows an authentic reflection on the responsibilities of society as a whole when it comes to education and upbringing, which results in a visual and emotional shock.
After the film, Cristina Álvarez López will give a lecture on ‘Anger, Revolt and Dreaming in the Cinema of Brisseau’.
In NAYAK volgt Satyajit Ray een Bengaalse filmster tijdens een treinreis naar Delhi, waar hij een prestigieuze prijs in ontvangst zal nemen. Wat begint als een banale verplaatsing, verandert in een innerlijke odyssee: in gesprekken en droomsequenties confronteert de acteur zichzelf met twijfel, spijt en de leegte achter zijn roem. Is hij werkelijk de held (‘nayak’) die het publiek in hem ziet?
NAYAK is een van Rays meer introspectieve en symbolische films – een zeldzame inkijk in de psyche van een beroemdheid, maar ook een reflectie op de illusies van cinema zelf. Genuanceerd, kritisch en onverwacht persoonlijk.
De film wordt ingeleid door Rochona Majumdar.
ENG The film is in Bengali with English subtitles
In NAYAK, Satyajit Ray follows a Bengali film star on a train journey to Delhi, where he is to receive a prestigious award. What starts as a banal journey turns into an inner odyssey: in conversations and dream sequences, the actor confronts himself with doubt, regret, and the emptiness behind his fame. Is he truly the hero (“nayak”) the audience sees in him?
NAYAK is one of Ray’s more introspective and symbolic films—a rare insight into the psyche of a celebrity, but also a reflection on the illusions of cinema itself. Nuanced, critical, and unexpectedly personal.
"What you really need isn’t more time, but something else."
english below
In KAPURUSH keert Satyajit Ray terug naar het domein van verloren blikken, onuitgesproken verlangens en onvergeeflijke zwakheid. Een gestrande scenarioschrijver wordt opgevangen door een vreemdeling, wiens vrouw niet zo onbekend blijkt. In de korte tijd die volgt, ontvouwt zich een subtiel spel van herinnering, afstand en falen – zonder grote confrontaties, maar met alleszeggende stiltes.
Met acteurs Soumitra Chatterjee en Madhabi Mukherjee, in hun laatste gezamenlijke werk met Ray, wordt deze korte film van zeventig minuten een meesterlijk miniatuur over verloren liefde en morele lafheid. Deze film uit 1965 is tegelijk compact en intens, en bewijst dat zwijgen soms meer onthult dan woorden ooit kunnen.
Na de film volgt de lezing ‘Ray’s Men’ door Rochona Majumdar.
ENG The film is in Bengali with English subtitles
In KAPURUSH, Satyajit Ray returns to the realm of lost looks, unspoken desires, and unforgivable weakness. A stranded screenwriter is taken in by a stranger, whose wife turns out to be not so unfamiliar. In the short time that follows, a subtle play of memory, distance, and failure unfolds—without major confrontations, but with all-important silences.
Featuring actors Soumitra Chatterjee and Madhabi Mukherjee, in their last joint work with Ray, this seventy-minute film becomes a masterful miniature about lost love and moral cowardice. At once compact and intense, KAPURUSH proves that sometimes silence reveals more than words ever can.
The film will be followed by the lecture ‘Ray’s Men’ by Rochona Majumdar.
Texaanse tiener Billie Jean Davy raakt verstrikt in een strijd voor gerechtigheid, wanneer de dagelijkse intimidatie van de plaatselijke pestkoppen haar jongere broer Binx bereikt. Nadat een confrontatie met de leider van de groep gewelddadig wordt, slaan Billie Jean en Binx op de vlucht voor de politie. De onwaarschijnlijke heldin eist gerechtigheid met haar slagzin “Fair is Fair” en wordt een tienericoon in haar strijd tegen onrecht.
Hoofdactrice Helen Slater heeft de stijl en het charisma van een overtuigende actieheldin, die wordt aanbeden als de nieuwe Jeanne d’Arc en haar eigen legende schrijft. Met een jonge - bleach blonde - Christian Slater (geen familie van) in zijn eerste hoofdrol.
THE LEGEND OF BILLIE JEAN is een belangrijk reliek van de 1980s teen movies waarin vigilante justice een antwoord bood op het logge en discriminerende Amerikaanse rechtssysteem. Billie Jeans rebellie sprak een hele generatie onbegrepen tieners aan, en ook voor de feministische insteek bleek het hoog tijd voor de als ‘out of control’-gelabelde tieners van die tijd. Teen angst, emancipatie en een bruisende rock en synthpop soundtrack (met o.a. Pat Benatars Invincible) onderstrepen de boodschap van de film: we’ve got the right to be angry!
Na de film volgt de lezing ‘Girl Power and Symbolic Action in the 1980s’ door Adrian Martin.
ENG The film is in English without subtitles
Texan teen Billie Jean Davy gets caught up in a fight for justice when the daily harassments of the local bullies turn to her younger brother Binx. After a confrontation with the gang’s leader turns violent, Billie Jean and Binx go on the run from the police. The unlikely heroine demands justice with her catchphrase “Fair is Fair”, and she becomes a teenage icon in her fight against injustice.
Lead actress Helen Slater embodies the style and the charisma of a convincing action hero, who is worshipped as the new Jeanne d’Arc and who writes her own legend. With a young - beach blonde - Christian Slater (not related) in his first starring role.
THE LEGEND OF BILLIE JEAN is an important relic of the 1980s teen movies, where vigilante justice became an answer to the slow and discriminating American legal system. Billie Jean’s rebellion appealed to a whole generation of misunderstood teens, and the film’s feminist approach turned out to be long overdue as well for the teenagers of that era, who were often labelled ‘out of control’. Teen angst, emancipation, and a pumping rock and synthpop soundtrack (with a.o. Pat Benatar’s Invincible) highlight the movie’s message: we’ve got the right to be angry!
After the screening, Adrian Martin will give a lecture on ‘Girl Power and Symbolic Action in the 1980s’.
Satyajit Rays verfilming van Nastanirh, een novelle van Nobelprijswinnaar Rabindranath Tagore, is een subtiel en zinderend portret van een vrouw die wakker wordt in een wereld die haar klein houdt. Charulata leeft als de verwaarloosde echtgenote van een intellectueel die haar liefde en aandacht ontzegt. Wanneer zijn jonge neef Amal in huis komt, vindt ze eindelijk een gesprekspartner – en misschien meer. Maar de romantiek is vluchtig. Wat blijft, is het besef dat ze meer wil dan alleen de rol van muze of echtgenote.
Ray toont, met verfijnde beelden en psychologische diepgang, hoe een vrouw zich losmaakt van haar omgeving en zichzelf hervindt. Een meesterwerk over verlangen, eenzaamheid en de eerste barsten in een patriarchale wereldorde.
Satyajit Ray’s adaptation of Nastanirh, a novel by Nobel Prize winner Rabindranath Tagore, is a subtle and thrilling portrait of a woman who wakes up in a world that keeps her small. Charulata lives as a neglected wife of an intellectual who denies her love and attention. When his younger cousin Amal visits the house, she finally finds a person to talk to - and maybe more. But the romance is fleeting. What remains, is the realisation that she wants more than the role of muse or wife.
Ray shows, with refined imagery and psychological depth, how a woman frees herself from her surroundings and finds herself again. A masterpiece about longing, loneliness and the first cracks in the patriarchal world order.
"You wouldn't recognise me at the job.”
- “What about at home? Would I recognise you at home?"
english below
In MAHANAGAR schetst Satyajit Ray een ontwapenend portret van een vrouw die haar plaats zoekt in een snel veranderende wereld. Terwijl de grootstad Kolkata moderniseert, verschijnen er scheurtjes in de patriarchale orde. Arati, echtgenote van een onderbetaalde bankbediende, besluit het huishouden financieel te ondersteunen en gaat aan de slag als deur-aan-deurverkoopster van breimachines. Haar keuze zet familiale zekerheden onder druk, maar opent tegelijk nieuwe perspectieven.
Ray verweeft deze persoonlijke emancipatie met een scherpe, maar fijnzinnige satire op de Indiase middenklasse en de Anglo-Indiase gemeenschap, die tussen twee werelden in lijkt vast te zitten. Een vroege, maar nog steeds brandend actuele reflectie op gender, arbeid en sociale verandering.
Na de film volgt de lezing ‘Ray Asks the Woman’s Question’ door Ritika Kaushik.
In MAHANAGAR, Satyajit Ray paints a disarming portrait of a woman seeking her place in a rapidly changing world. As the metropolis of Kolkata modernises, cracks appear in the patriarchal order. Arati, wife of an underpaid bank clerk, decides to support the household financially and goes to work as a door-to-door saleswoman selling knitting machines. Her choice puts family securities under pressure, but at the same time, it opens up new perspectives.
Ray interweaves this personal emancipation with a sharp but finely crafted satire of the Indian middle class and the Anglo-Indian community, which seems caught between two worlds. An early but still searingly topical reflection on gender, labour, and social change.
After the film, there is a lecture on ‘Ray Asks the Woman’s Question’ by Ritika Kaushik.
Een valpartij op de trappen van een tempel in een klein, Japans kuststadje zet het leven van de 14-jarige Kazuo en Kazumi op z’n kop. Wanneer ze ontwaken, blijken ze op bovennatuurlijke wijze van lichaam te zijn verwisseld. Beide proberen er alles aan te doen om de druk van het middelbare schoolleven te overleven. Niet gemakkelijk. Zéker niet als je niet enkel van lichaam verandert, maar ook een andere geslacht en seksuele voorkeur krijgt.
Na de film volgt de lezing ‘A Guide to Body-Swapping, Body-Hopping, and Self-Splitting’ door Adrian Martin.
ENG The film is in Japanese with English subtitles
A fall on the stairs in front of a temple in a small Japanese coastal village turns the lives of the 14-year-old Kazuo and Kazumi upside down. When they wake up, they have supernaturally switched bodies. Both of them try to do anything in their power to survive the pressures from high school. Not an easy feat. Especially not when you switch bodies, genders and sexual preference.
After the screening, Adrian Martin will give a lecture on ‘A Guide to Body-Swapping, Body-Hopping, and Self-Splitting’.
Een dromerig, sensueel en genuanceerd portret waarin een jonge vrouw het voorwerp wordt van mystieke verering omdat haar schoonvader beweert dat ze de reïncarnatie is van de godin Kali. Een potentieel waanidee dat mogelijks miserabele gevolgen kan hebben voor de jonge vrouw en de mensen rondom haar. Satyajit Ray richt kritisch de focus op het Indiase bijgeloof van de hedendaagse samenleving in India. Opnieuw een studie over de botsing tussen oude en moderne opvattingen en een vernietigende kritiek op fanatisme.
De film wordt ingeleid door Ritika Kaushik.
ENG The film is in Bengali with English/Dutch/French subtitles
A dreamy, sensual and nuanced portrait in which a young woman becomes the subject of mystical adoration because her father-in-law claims she is the reincarnation of the goddess Kali. A potential delusion that could have miserable consequences for the young woman and the people around her. Satyajit Ray critically focuses on the superstition of contemporary Indian society. With DEVI, Ray has again created a study on the clash between traditional and modern beliefs and a devastating criticism of fanaticism.
APARAJITO is het tweede deel uit Satyajit Rays humanistische trilogie over Apu. Intussen is Apu een jongeman die samen met zijn familie van het platteland naar de bruisende stad Benares verhuist. Zijn evolutie van curieuze kind tot leergierige jongvolwassene leidt hem uiteindelijk weg van huis, om te gaan studeren in Kolkata. In zijn zoektocht naar zelfexpressie en een eigen identiteit dwaalt hij zich tegelijkertijd steeds verder weg van zijn moeder (en haar traditionele waarden). Deze film uit 1956 vertoont op wonderlijke wijze de wrijving tussen modernisme en traditie waarmee Apu worstelt.
“De beroemde Apu-trilogie van Satyajit Ray is het schoolvoorbeeld van een visuele bildungsroman.” Omar Larabi, Humbug
Na de film volgt de lezing ‘Bonds of Family and Tradition in Ray’s Films’ door Ritika Kaushik.
Op 1 oktober vertonen we het laatste deel van de Apu-trilogie: APUR SANSAR.
ENG The film is in Bengali with English subtitles
APARAJITO is the second installment of Satyajit Ray’s humanist trilogy about Apu. Now Apu has become a young man, who moves with his family from the countryside to the buzzing city of Benares. His evolution from a curious child into an inquisitive young adult eventually leads him away from home, to go to college in Kolkata. In his search for self-expression and his own identity he moves further and further away from his mother and her traditional values. This film from 1956 wondrously depicts the friction between modernism and tradition with which Apu struggles.
After the screening, Ritika Kaushik will give a lecture on‘Bonds of Family and Tradition in Ray’s Films'.
On 1 October, we screen the final part of the Apu trilogy: APUR SANSAR.
