Berlijn speelt een cruciale rol in Sebastian Schippers VICTORIA, waarin een jonge Spaanse vrouw al flirtend een vriendelijke local leert kennen. Onderhuids sluimert een constant unheimlich gevoel, alsof er elk moment iets groots staat te gebeuren, wat wordt aangescherpt door Nils Frahms bijzondere soundtrack.
Victoria woont pas drie maanden in Berlijn. Bij het verlaten van een club na een nacht dansen en drinken, ontmoet ze vier jonge mannen die de toegang tot de club worden geweigerd. Nadat ze alcohol stelen uit een nachtwinkel, belanden ze op het dak van een flatgebouw waar ze samen marihuana roken, wanneer één van hen onthult dat hij in de gevangenis heeft gezeten.
De film werd opgenomen in één lange take, van 4:30 tot 7:00 uur ’s ochtends in de wijken Kreuzberg en Mitte in Berlijn. Het script bestond uit amper twaalf pagina’s en de meeste dialogen werden geïmproviseerd. Het productiebudget liet slechts drie pogingen tot de one-take toe. Volgens de regisseur was die eerste poging te “saai” omdat de acteurs te bang waren om fouten te maken; de tweede poging was het tegenovergestelde, omdat de acteurs te veel “uit hun dak gingen”. Volgens Schipper was de laatste take geslaagd omdat er een element van “agressie” in zat dat in de andere versies ontbrak.
VICTORIA is deel van De Cinema’s zomerprogramma ETERNAL SUMMER, ENDLESS NIGHTS, waarin zonovergoten ontdekkingen in contrast staan met het opzwepende hedonisme van de nacht.
ENG The film is in German with English subtitles
Berlin plays a key role in Sebastian Schipper’s VICTORIA, in which a young Spanish woman gets to know a friendly local while flirting. Underneath lurks a constant, uncanny feeling, as if something big is about to happen at any moment—emphasised by German musician Nils Frahm’s special soundtrack.
Victoria has been living in Berlin for three months. Leaving a club after a night of dancing and drinking, she meets four young men who are denied entry to the club. After stealing some alcohol from an all-night shop, they all get on the roof of an apartment building where they smoke marijuana together, while one of them reveals that he spent time in jail for hurting someone.
The film was shot in a single long take, from 4:30 to 7:00 A.M. in the Kreuzberg and Mitte neighbourhoods of Berlin. The script consisted of twelve pages, with most of the dialogue being improvised. The production budget permitted only three attempts at the one-take. According to director Sebastian Schipper, the first attempt was dull because the actors were too cautious, being afraid to make mistakes; the second attempt was the opposite, as the actors went “crazy”. Schipper believes the final attempt was successful because there was an element of “aggression” that was missing in the other versions.
VICTORIA is part of De Cinema’s summer programme ETERNAL SUMMER, ENDLESS NIGHTS, in which sunlit discoveries are contrasted with the inciting hedonism of the night.
“Elke familie heeft een zwart schaap. Bij ons was dat tante Danni. Tante Danni veranderde veertien keer van beroep, had geen gat in haar hand maar een krater. Ze kocht alleen maar huizen met verborgen gebreken en alle mannen in haar leven bleken elke keer opnieuw manisch of crimineel te zijn. Heel mijn jeugd hoorde ik bij alles wat ik fout deed: 'Just ons Danni gij!' Van mijn ouders mocht ik alles worden, behalve tante Danni. Hun missie was duidelijk: Janne moest voorbereid worden. Op alles. Op werkelijk alles wat er in het leven mis kan gaan.”
Theatermaker Janne Desmet gaat op zoek naar waarom de ene mens Monopoly-gewijs als winnaar aan de eindmeet komt en de ander, failliet en berooid, een rondje moet overslaan in de gevangenis. Arme tante Danni is een tragikomische voorstelling over de drang om te slagen, de zoektocht naar bestaansrecht en het verlangen naar het moment dat iemand zegt: Je bent er. Vanaf nu komt alles goed.
Herinner je je nog je kinderdroom ‘later word ik…’? Sommigen volharden in die droom. In POLITE SOCIETY is dat inspirerende doorzetter Ria Khan, een Brits-Pakistaanse wannabe stuntvrouw. Ria creëert filmpjes van haar martial arts training onder haar alter ego ‘The Fury’. Haar oudere zus Lena steunt die droom en is haar trouwste supporter. Op school maakt Ria deel uit van een onafscheidelijk trio met vriendinnen Clara en Alba.
Maar, zoals elke heldin weet: een nemesis is nooit veraf, ook niet voor Ria. Ze is ervan overtuigd dat ze Lena moet redden van haar aankomende huwelijk. Lena staat op het punt om na een korte romance te trouwen met de rijke – en op het eerste gezicht perfecte – Salim en samen met hem naar Singapore te verhuizen voor zijn carrière als succesvolle geneticus. Wat volgt, is een wervelwind aan absurde en ambitieuze actie, waarin ouderlijke teleurstelling en zusterlijke genegenheid elkaar afwisselen en aanvullen in een race tegen de (biologische) klok.
Filmmaker Nida Manzoor omschrijft haar hoofdactrice Priya Kansara als “de volgende Tom Cruise”, omdat ze zo veel van haar eigen stunts deed in de film. Manzoor (bezieler van de onnavolgbare serie We Are Lady Parts) creëert met POLITE SOCIETY een krachtig debuut, dat moeilijk te categoriseren valt. Actiefilm? Yes! Drama? Ja. Komedie? Probeer maar eens met uitgestreken gezicht te kijken naar de spionagepogingen van de drie vriendinnen en hun daarbij horende vermommingen. Maar in de kern gaat POLITE SOCIETY over de kracht van zusterschap.
Deze film is onderdeel van ons programma (S)HEROES, waarmee we vrouwelijke actiehelden doorheen de filmgeschiedenis in de schijnwerper zetten.
ENG The film is in English and Urdu with English subtitles
Remember your childhood dreams of what you want to be when you grow up? Some people do make those dreams happen. One of those inspiring go-getters is Ria Khan, a British-Pakistani wannabe stuntwoman. Ria creates clips of her martial arts training as her alter ego ‘The Fury’. Her older sister Lena supports Ria’s dream and is her biggest fan. In school, Ria is part of an inseparable trio with friends Clara and Alba.
But, as any heroine knows: a nemesis is never far behind. Ria is convinced she needs to save Lena from her impending marriage. After a whirlwind romance, Lena is about to get married to the rich – and allegedly perfect – Salim and will move to Singapore with him for his career as a successful geneticist. Ria takes us on a tumultuous journey of absurd and ambitious action, in which parental disappointment and sisterly affection alternate in a race against the (biological) clock.
Filmmaker Nida Manzoor describes her lead actress Priya Kansara as “the next Tom Cruise” because she performed so many of her stunts herself. Manzoor (creator of the legendary series We Are Lady Parts) has delivered a powerful feature debut. POLITE SOCIETY is not easily categorised. Action movie? Yes! Drama? Indeed. Comedy? Just try and keep a straight face when Ria and her friends attempt to spy on Salim. But at its core, POLITE SOCIETY is about the power of sisterhood.
This is part of our programme (S)HEROES, which puts the spotlight on female action heroes throughout film history.
In HUMAN FLOW reist kunstenaar en activist Ai Weiwei door meer dan twintig landen om de wereldwijde vluchtelingencrisis in beeld te brengen. Van de stranden van Lesbos tot de woestijnen van Irak en de kampen in Kenia: overal zoekt hij mensen op die hun thuis moesten verlaten door oorlog, klimaatverandering of onderdrukking.
Met onvergetelijke beelden – van een eindeloze zee van achtergelaten reddingsvesten tot brandende olievlaktes – toont Ai hoe massamigratie vaak wordt gereduceerd tot statistiek. Maar HUMAN FLOW weigert die ontmenselijking. De film laat vooral mensen zien: gezinnen, kinderen, overlevers, zoekers. En Ai zelf, als betrokken getuige, in het hart van de crisis. HUMAN FLOW is geen pamflet, maar een visueel krachtige oproep tot empathie. Een film die niet alleen de schaal van het probleem toont, maar ook de noodzaak om te kijken, te luisteren en niet weg te kijken.
Wij vertonen deze film in onze samenwerking MAS x De Cinema 2025, naar aanleiding van de MAS COMPASSION-expo (van 31 januari 2025 tot 31 augustus 2025). Klik hier voor het volledige filmprogramma.
Bezoekers die een ticket van De Cinema kunnen tonen van een vertoning binnen het MAS x De Cinema 2025-programma, krijgen korting op een ticket voor de MAS COMPASSION-expo. Omgekeerd geeft een ticket van de MAS COMPASSION-expo (vanaf 31 januari 2025 tot de vertoningsdag van de betreffende film) recht op een verlaagd tarief (€6,50 i.p.v. €9) bij aankoop van een filmticket voor het MAS x De Cinema 2025-programma.
ENG The film is in English with Dutch subtitles
In HUMAN FLOW, artist and activist Ai Weiwei travels through more than twenty countries to document the global refugee crisis. From the beaches of Lesbos to the deserts of Iraq and the camps in Kenya, he meets people who have been forced to leave their homes due to war, climate change, or oppression.
With unforgettable imagery – from an endless sea of abandoned life jackets to burning oil fields – Ai shows how mass migration is often reduced to statistics. But HUMAN FLOW resists that dehumanisation. The film focuses on people: families, children, survivors, and seekers—and Ai himself, present and engaged at the heart of the crisis. HUMAN FLOW is not a manifesto, but a visually powerful call for empathy. A film that not only reveals the scale of the problem but also the urgent need to look, to listen, and not to turn away.
We screen this film in collaboration with MAS, in connection with their COMPASSION expo (from the 31st of January until the 31st of August 2025). Click here for the full film programme.
Visitors with a ticket from a screening from the MAS x De Cinema 2025 programme will receive a reduction on a ticket for the MAS COMPASSION expo. Vice versa, a ticket of the MAS COMPASSION-expo (from the 31st of January until the screening day of the film in question) will entitle the visitor to a reduction ticket (€6,50 instead of €9) for a film from the MAS x De Cinema 2025 programme.
OYESONO is een nieuwe sensatie in de Belgische muziekscene.
Dit project van Jasper Maekelberg en Billie Leyers heeft een sound met een onontkoombare energie.
Jasper ken je als muzikant en producer van Faces on TV, Balthazar, Warhaus, Sylvie Kreusch en Bazart. Hij in combinatie met singer-songwriter Billie Leyers brengt je in hogere sferen boordevol klanken.
Stilstaan wordt moeilijk tijdens deze onvergetelijke muzikale reis.
Toen Steven Spielberg in 1975 zijn witte-haai-thriller op het publiek losliet, schudde hij niet alleen strandgangers wakker. Hij vond ook de zomerblockbuster uit. Gebaseerd op de roman van Peter Benchley, vertelt de film het verhaal van een kuststadje in de greep van een bloeddorstige haai.
Maar JAWS is veel meer dan een monsterfilm: het is een les in hoe je spanning tot spektakel kneedt. Spielberg, toen pas 27, wist technische tegenslag om te buigen tot creatieve kracht. Omdat de mechanische haai zelden werkte, koos hij voor suggestie, geluid en spanning. Dat maakte het allemaal nóg beangstigender—zeker met John Williams’ iconische tweeklank die de angst muzikaal aanwakkerde.
Wij vertonen JAWS zoals hij bedoeld was: op 35mm, met dank aan CINEMATEK. Voor al die keren dat je dacht: “I’m gonna need a bigger screen.” Dit is je kans om deze klassieker opnieuw (of voor het eerst) op het grote scherm te zien.
ENG The film is in English with Dutch subtitles
When Steven Spielberg released his white shark thriller to the public in 1975, he did more than terrify beach lovers. He invented the summer blockbuster. Based on Peter Benchley's novel, the film tells the story of a seaside town confronted with a bloodthirsty shark.
But JAWS is much more than a monster film: it is a lesson on how to turn tension into spectacle. Spielberg, only 27 at the time, knew how to bend technical setbacks to creative strength. Because the mechanical shark seldom worked, he went for suggestion, sound, and tension. This choice makes the film even more terrifying—especially with John Williams's iconic diphthong, which musically triggers fear.
We screen JAWS like it is supposed to: on 35mm, courtesy of CINEMATEK. For all those times that you thought: "I'm gonna need a bigger screen." This is your chance to revisit (or discover) this classic on the big screen.
“Elke familie heeft een zwart schaap. Bij ons was dat tante Danni. Tante Danni veranderde veertien keer van beroep, had geen gat in haar hand maar een krater. Ze kocht alleen maar huizen met verborgen gebreken en alle mannen in haar leven bleken elke keer opnieuw manisch of crimineel te zijn. Heel mijn jeugd hoorde ik bij alles wat ik fout deed: 'Just ons Danni gij!' Van mijn ouders mocht ik alles worden, behalve tante Danni. Hun missie was duidelijk: Janne moest voorbereid worden. Op alles. Op werkelijk alles wat er in het leven mis kan gaan.”
Theatermaker Janne Desmet gaat op zoek naar waarom de ene mens Monopoly-gewijs als winnaar aan de eindmeet komt en de ander, failliet en berooid, een rondje moet overslaan in de gevangenis. Arme tante Danni is een tragikomische voorstelling over de drang om te slagen, de zoektocht naar bestaansrecht en het verlangen naar het moment dat iemand zegt: Je bent er. Vanaf nu komt alles goed.
Om het jaar feestelijk af te sluiten tonen de studenten van KASKA DKO een selectie werken van de ateliers Film, Animatie en Sound Design. Een verzonnen verhaal, een documentaire, muziekvideo, animatie of iets daar tussenin. Zin in een avondje verrassende kortfilms? Kom kennis maken met dit gevarieerde programma!
Met films van: Alexander Habils, Andrii Sholeninov, Ben Dams, Bonnie Van Der Burgh, Christophe Askeur, Clara Begliardi Ghidini, Emma Van Den Broeck, Eveline De Wilde, Frank De Rop, Hilde De windt, Jannes Pustjens, Johan Reyskens, Joyce de Badts, Katherina Lindekens, Kristina Ghanicheva, Lisette Vos, Manuel-Zacharie Manesse, Marc Van As, Mischa Van herck, Nick Van Esch, Philippe Van Beeumen, Ramsdonck Bruno, Reijndert den Hoed, Roza Martyrosian, Sarah El Kasmi, Sarah Janse, Sebastiaan Bonometti, Shane Van Laer, Tommy Andries, Torben Hens, Veerle Duflou, Vince Christiaens, Yasmine Ben Alita en Zoe Hannebau.
Anaïs is het nieuwe project van jazz-zangeres en componiste Anaïs Vijgen. Ze brengt met haar band eigen composities die een stem geven aan de turbulentie van het leven door improvisatie en een sterk verhaal centraal te zetten. Met haar beeldende teksten, heldere stem en de constante interactie met de saxofoon wil ze de kracht van de vrouw overbrengen en vaststaande narratieve in vraag stellen. De sofa sessions zijn een reeks concerten dat de band geeft doorheen Vlaanderen waarbij van het publiek niets anders verwacht wordt dan zich te nestelen in de zetel en oren maar vooral geest open te houden.
Italië, 1944. In Vermiglio, een bergdorp hoog in de Italiaanse Alpen, is de oorlog altijd aanwezig, ook al lijkt hij ver weg. De afwezigheid van de jongemannen uit het dorp die opgeroepen werden, laten een leegte achter. De komst van Pietro, een gedeserteerde Siciliaanse soldaat, verstoort de dynamiek van het rustige dorp en vooral de dynamiek binnen het grote gezin van de plaatselijke onderwijzer. Er bloeit een liefde tussen Lucia, de oudste dochter van het gezin, en Pietro. In vier seizoenen zien we hoe de dikke laag sneeuw smelt, en vrede haar intrede doet in het land. Maar terwijl de rest van de wereld langzaam lijkt los te komen uit de oorlog, krijgt het gezin haar eigen tragedie te verduren.
Voor haar debuut haalde regisseur Maura Delpero herinneringen uit haar eigen familiegeschiedenis aan. Haar verhaal gaat naar eigen zeggen over “kinderen en volwassenen, tussen sterfgevallen en geboorten, teleurstellingen en hergeboorten, van elkaar stevig vasthouden terwijl het leven voortkronkelt, en over hoe een gemeenschap zich splitst in individuen. Over de geur van hout en warme melk op ijskoude ochtenden. Het is het verhaal van een oorlog, maar zonder bommen of zware gevechten. Een verhaal volgens de compromisloze logica van een berg die de bewoners er elke dag aan herinnert hoe nietig ze zijn.”
“There’s no place like home.” Die eenvoudige woorden krijgen pas betekenis voor Dorothy (Judy Garland) nadat een tornado haar wegrukt uit het grijze Kansas en haar doet belanden in het wonderlijke land van Oz. Op haar zoektocht naar huis krijgt ze gezelschap van drie onvergetelijke figuren – een Laffe Leeuw, een Blikkenman zonder hart en een Vogelverschrikker zonder verstand – die haar elk iets leren over wat er echt toe doet.
THE WIZARD OF OZ is een kleurrijke klassieker uit 1939 die generaties blijft betoveren, niet in het minst dankzij iconische liedjes als Over the Rainbow. Wat begon als een kinderboekadaptatie groeide uit tot een sprankelend cultureel monument: een technicolor-revolutie, een queer icoon, een film die grenzen overstijgt tussen droom en werkelijkheid, musical en sprookje, kinderlijke verwondering en volwassen verlangen.
Victor Flemings film herschreef de regels van cinema met een jonge heldin en de revolutionaire gedachte dat wat je zoekt – hart, moed, verstand – misschien altijd al in jou zat. Een tijdloze ode aan verbeelding, veerkracht en jezelf zijn.
ENG The film is in English with Dutch subtitles
“There’s no place like home.” Those simple words only truly resonate with Dorothy (Judy Garland) after a tornado sweeps her away from grey, dusty Kansas and drops her into the wondrous land of Oz. On her journey back, she is joined by three unforgettable companions – a Cowardly Lion, a Tin Man without a heart, and a Scarecrow without a brain – each teaching her something essential about what truly matters.
THE WIZARD OF OZ is a vibrant 1939 classic that continues to enchant generations, not least thanks to iconic songs like Over the Rainbow. What began as an adaptation of a beloved children’s book became a dazzling cultural landmark: a Technicolor revolution, a queer icon, a film that blurs the lines between dream and reality, musical and fairytale, childlike wonder and adult longing.
Victor Fleming’s film rewrote the rules of cinema with its young heroine, and the radical idea that heart, courage, and wisdom aren’t things you find – they’re what you’ve had inside all along. A timeless ode to imagination, resilience, and the power of being yourself.
“Elke familie heeft een zwart schaap. Bij ons was dat tante Danni. Tante Danni veranderde veertien keer van beroep, had geen gat in haar hand maar een krater. Ze kocht alleen maar huizen met verborgen gebreken en alle mannen in haar leven bleken elke keer opnieuw manisch of crimineel te zijn. Heel mijn jeugd hoorde ik bij alles wat ik fout deed: 'Just ons Danni gij!' Van mijn ouders mocht ik alles worden, behalve tante Danni. Hun missie was duidelijk: Janne moest voorbereid worden. Op alles. Op werkelijk alles wat er in het leven mis kan gaan.”
Theatermaker Janne Desmet gaat op zoek naar waarom de ene mens Monopoly-gewijs als winnaar aan de eindmeet komt en de ander, failliet en berooid, een rondje moet overslaan in de gevangenis. Arme tante Danni is een tragikomische voorstelling over de drang om te slagen, de zoektocht naar bestaansrecht en het verlangen naar het moment dat iemand zegt: Je bent er. Vanaf nu komt alles goed.
Over een periode van twintig jaar vertolkte de ondertussen legendarische Jean-Pierre Léaud tot vijfmaal toe het alter ego van de al even iconische Franse nouvelle vague regisseur François Truffaut. Als Antoine Doinel is hij voor het eerst te zien in diens doorbraakfilm, en tevens sleutelfilm van de vernieuwingsgolf, LES QUATRE CENTS COUPS (1959). Daarna volgen nog vier films. In mei en juni brengt CINEA de integrale Doinel-reeks terug naar de Vlaamse bioscoopzalen, in een digitaal gerestaureerde 4K-versie!
De in 1944 geboren Léaud werd na een oproep van Truffaut in de krant uit een auditie van enkele honderden kinderen geplukt – hij was toen veertien. Een jaar later werd hij op de schouders van het publiek naar buiten gedragen na de zegetocht van hun film in Cannes, waarin Léaud als Antoine uiting gaf aan Truffauts weinig liefdevolle kindertijd.
Nadat Doinel verliefd wordt in ANTOINE ET COLETTE (1962) en vervolgens een relatie aangaat met de brave Christine in BAISERS VOLÉS (1968), toont DOMICILE CONJUGAL hun eerste huwelijksjaren. Het pasgetrouwde stel heeft een gezellig huiselijk leven opgebouwd van bloemen verkopen en vioolles geven, terwijl Antoine af en toe werkt aan zijn langverwachte roman. Als Christine zwanger raakt van hun eerste kind, raakt Antoine in de ban van een jonge Japanse schoonheid. Dat verandert de loop van hun relatie voorgoed.
Naast DOMICILE CONJUGAL, staan ook Truffauts andere films over ANTOINE DOINEL op ons programma!
De dromerige Gelsomina wordt door haar moeder verkocht aan Zampanò, een rondreizende krachtpatser die optreedt op dorpspleinen en zijn hoed laat rondgaan voor een fooi. Terwijl ze samen door het Italiaanse platteland trekken – een tocht vol botsingen, stil verdriet en onverwachte zachtheid – groeit ze aan zijn zijde van schuchtere assistente tot gevoelige performer uit.
LA STRADA is Federico Fellini’s tedere ode aan het zwervende circusbestaan, aan de buitenstaanders, de zoekers, de zonderlingen. Wat begon als een neorealistisch vertelsel ontpopte zich tot een poëtische fabel over mededogen en eenzaamheid – met Giulietta Masina als de onvergetelijke Gelsomina, Anthony Quinn als haar brute tegenpool, en Nino Rota’s weemoedige score als kloppend hart.
Een film die balanceert tussen rauwheid en ontroering, werkelijkheid en verbeelding. Een klassieker die je niet alleen ziet, maar voelt.
Wij vertonen de film in onze samenwerking MAS x De Cinema 2025, naar aanleiding van de MAS COMPASSION-expo (van 31 januari 2025 tot 31 augustus 2025). Klik hier voor het volledige filmprogramma.
Bezoekers die een ticket van De Cinema kunnen tonen van een vertoning binnen het MAS x De Cinema 2025-programma, krijgen korting op een ticket voor de MAS COMPASSION-expo. Omgekeerd geeft een ticket van de MAS COMPASSION-expo (vanaf 31 januari 2025 tot de vertoningsdag van de betreffende film) recht op een verlaagd tarief (€6,50 i.p.v. €9) bij aankoop van een filmticket voor het MAS x De Cinema 2025-programma.
Met trots presenteren we de Belgische première van WOMEN & THE WIND, een documentaire die een intieme en gedurfde oversteek van de Atlantische Oceaan volgt, ondernomen door drie vrouwen aan boord van Mara Noka, een 50 jaar oude houten catamaran.
Gedurende 30 dagen op zee legt filmmaker Alizé Jireh de reis vast—van momenten van stilte en rust tot stormen en tegenslagen. Met een observerende stijl en oog voor zowel de fysieke als emotionele ritmes van het leven op zee, vangt Jireh niet alleen het uitgestrekte landschap, maar ook de innerlijke verschuivingen die ontstaan bij het bevaren van het onbekende.
WOMEN & THE WIND onderzoekt de wisselwerking tussen menselijke kwetsbaarheid en de onvoorspelbaarheid van de natuur. De film nodigt uit tot reflectie over onze relatie met de oceaan, en daarmee ook met onszelf. Met een sterke visuele stijl en meeslepend geluid plaatst de film de zee niet enkel als decor, maar als een actieve kracht in het verhaal.
Een eenmalige vertoning in samenwerking met Haven Surf!
ENG The film is in English with English subtitles
We're proud to host the Belgian premiere of WOMEN & THE WIND, a feature-length documentary capturing a bold and intimate trans-Atlantic journey led by three women aboard Mara Noka, a 50-year-old wooden catamaran.
Shot over the course of 30 days at sea, filmmaker Alizé Jireh documents the group’s voyage across the North Atlantic—from moments of stillness and calm to the chaos of storms and setbacks. With an observational approach and an eye for the emotional and physical rhythms of life at sea, Jireh captures not just the external landscape, but the internal shifts that come with navigating the vast unknown.
WOMEN & THE WIND explores the interplay between human vulnerability and nature’s unpredictability. The film invites us to reflect on our relationship with the ocean, and in turn, with ourselves. With a strong visual language and immersive sound design, it positions the sea not just as backdrop, but as a central force in the narrative.
A one-off screening in collaboration with Haven Surf!
“Elke familie heeft een zwart schaap. Bij ons was dat tante Danni. Tante Danni veranderde veertien keer van beroep, had geen gat in haar hand maar een krater. Ze kocht alleen maar huizen met verborgen gebreken en alle mannen in haar leven bleken elke keer opnieuw manisch of crimineel te zijn. Heel mijn jeugd hoorde ik bij alles wat ik fout deed: 'Just ons Danni gij!' Van mijn ouders mocht ik alles worden, behalve tante Danni. Hun missie was duidelijk: Janne moest voorbereid worden. Op alles. Op werkelijk alles wat er in het leven mis kan gaan.”
Theatermaker Janne Desmet gaat op zoek naar waarom de ene mens Monopoly-gewijs als winnaar aan de eindmeet komt en de ander, failliet en berooid, een rondje moet overslaan in de gevangenis. Arme tante Danni is een tragikomische voorstelling over de drang om te slagen, de zoektocht naar bestaansrecht en het verlangen naar het moment dat iemand zegt: Je bent er. Vanaf nu komt alles goed.
Rurale regio’s in Indië worden getroffen door een hoog aantal zelfmoorden onder boeren. Een groep van vrouwelijke boeren, die recent hun echtgenoot verloren aan zelfdoding, beslissen om een lokale psycholoog en activist te ontmoeten om hun verhalen en problemen te delen en om anderen in gelijkaardige situaties te helpen met hun verdriet. Op deze manier tonen ze hun kracht in een stille daad van rebellie tegen de patriarchale maatschappij. Binnen deze groep volgen we de introverte 28-jarige Sanjeevani op haar moedige pad om zelfredzaam te worden, voor zichzelf en haar kinderen. Ze strijdt tegen haar schoonfamilie en het patriarchaat om financiële vrijheid en een betere toekomst voor haar kinderen te verzekeren.
Voor zijn eerste langspeelfilm keert veelbelovend Indische filmmaker Kinshuk Surjan terug naar Indië, naar een rurale regio met een hoog zelfmoordcijfer onder mannelijke boeren. Tegen deze achtergrond focust hij op de vrouwen die achterblijven, die samen leren rouwen en het taboe rond depressie willen doorbreken.
“So you’re a woman.” “So you’re a bitch.” Zo groeten Wonder Woman (Anita Mui) en Thief Catcher (Maggie Cheung) elkaar in THE HEROIC TRIO. Het heldhaftige trio wordt vervolmaakt door Invisible Woman (Michelle Yeoh). De vrouwen staan in het begin van de film lijnrecht tegenover elkaar. Invisible Woman steelt pasgeboren jongetjes voor haar Evil Master. Wonder Woman probeert de kidnappings te voorkomen en opportunistische premiejager Thief Catcher verkoopt informatie aan de politie. Maar al snel moeten de drie rivalen samenwerken om de straten van Hong Kong weer veilig te maken.
Met THE HEROIC TRIO creëerden regisseur Johnnie To, martial arts choreograaf Ching Siu-tung (ook bekend van HERO en HOUSE OF FLYING DAGGERS) en de drie legendarische leading ladies iets wat Hong Kong cinema niet eerder had: een eigen filmisch superheldenuniversum. En dan nog met kick-ass superheldinnen!
In THE HEROIC TRIO komen Cheung, Yeoh en Mui samen in de meest waanzinnige actiescènes, op ronkende motors, in geweldige outfits en met coole wapens, om als vigilantes hun duistere verleden te overwinnen en de Evil Master eindelijk te doen boeten voor zijn misdaden. Rookbommen, dynamiet, levensgevaarlijke stunts, windmachines en gekleurd licht creëren een onweerstaanbaar en onvergetelijk universum. THE HEROIC TRIO is een ongeremde, dystopische en grungy superheldinnenfilm, met – in onze bescheiden mening – de enige justice league de naam waardig. Bewonder samen met ons “three of the coolest women warriors ever to hit the screen.”
We vertonen de film in 4K-resolutie.
Deze film is onderdeel van ons programma (S)HEROES, waarmee we vrouwelijke actiehelden doorheen de filmgeschiedenis in de schijnwerper zetten.
ENG The film is in Cantonese with English subtitles
“So you’re a woman.” “So you’re a bitch.” That’s how Wonder Woman (Anita Mui) and Thief Catcher (Maggie Cheung) greet each other in THE HEROIC TRIO. The third of the trio is made up of Invisible Woman (Michelle Yeoh). The women are diametrically opposed at the beginning of the film. Invisible Woman steals newborn boys for her Evil Master. Wonder Woman tries to prevent the kidnappings and opportunist bounty hunter Thief Catcher sells information to the police. But soon the three rivals have to band together to save Hong Kong from its demise.
With THE HEROIC TRIO, director Johnnie To, martial arts choreographer Ching Siu-tung (HERO, HOUSE OF FLYING DAGGERS) and the three legendary leading ladies created something Hong Kong cinema didn’t have before: its very own cinematic superhero universe. And starring kick-ass superheroines no less!
In THE HEROIC TRIO, Cheung, Yeoh and Mui come together in the most insane action scenes, riding flying motorcycles, wearing awesome outfits and carrying cool weapons, to overcome their dark past and finally make the Evil Master pay for his crimes. Smoke bombs, dynamite, crazy stunts, wind machines and coloured light create an irresistible and unforgettable universe. THE HEROIC TRIO is an unbridled, dystopian and grungy woman superhero movie, with arguably the only justice league worthy of the name. Join us in admiring “three of the coolest women warriors ever to hit the screen.”
We screen the film in 4K resolution.
This is part of our programme (S)HEROES, which puts the spotlight on female action heroes throughout film history.
“Architecture on Film” Gecureerd door VAi x De Cinema
ARCHITECTON is een prachtige poëtische studie van de gelauwerde filmmaker Victor Kossakovsky (GUNDA), waarin beton de hoofdrol speelt — als fundament van beschaving én als stille getuige van haar ondergang. Wat zegt onze manier van bouwen over wie we zijn? En wat blijft er over wanneer alles instort?
ARCHITECTON is de openingsfilm van de hoofdtentoonstelling van de Architectuurbiënnale van Venetië, getiteld Intelligens. Natural. Artificial. Collective. De film reflecteert op de cyclus van bouwmaterialen en hun relatie met de natuur.
In hypnotiserende beelden reist Kossakovsky langs oude ruïnes, door aardbevingen verwoeste steden in Turkije en recent gebombardeerde gebouwen in Oekraïne. Hij volgt architect Michele De Lucchi wiens radicale idee – een magische cirkel waar geen mens mag komen, als teken van respect voor de natuur – centraal staat in deze bezwerende reflectie op architectuur, natuur en beschaving.
ENG The film is in English/Italian with Dutch subtitles
“Architecture on Film” Curated by VAi x De Cinema
ARCHITECTON is a beautifully poetic study of the awarded filmmaker Victor Kossakovsky (GUNDA) where concrete plays the main part — as the foundation of civilisation and as a silent witness of her downfall. What does our way of building say about who we are? And what remains if everything collapses?
ARCHITECTON is the opening movie of the Venice Architecture Biennale’s main exhibition, titled Intelligens. Natural. Artificial. Collective. It reflects on the life cycles of building materials and their relationship with nature.
In hypnotic images, Kossakovsky travels along old ruins, Turkish cities ruined by earthquakes and recently bombarded buildings in Ukraine. He follows architect Michele De Lucchi, whose radical idea – a magic circle where no one is allowed, as a sign of respect for nature – is central in this mesmerising reflection on architecture, nature and civilisation.
Italië, 1944. In Vermiglio, een bergdorp hoog in de Italiaanse Alpen, is de oorlog altijd aanwezig, ook al lijkt hij ver weg. De afwezigheid van de jongemannen uit het dorp die opgeroepen werden, laten een leegte achter. De komst van Pietro, een gedeserteerde Siciliaanse soldaat, verstoort de dynamiek van het rustige dorp en vooral de dynamiek binnen het grote gezin van de plaatselijke onderwijzer. Er bloeit een liefde tussen Lucia, de oudste dochter van het gezin, en Pietro. In vier seizoenen zien we hoe de dikke laag sneeuw smelt, en vrede haar intrede doet in het land. Maar terwijl de rest van de wereld langzaam lijkt los te komen uit de oorlog, krijgt het gezin haar eigen tragedie te verduren.
Voor haar debuut haalde regisseur Maura Delpero herinneringen uit haar eigen familiegeschiedenis aan. Haar verhaal gaat naar eigen zeggen over “kinderen en volwassenen, tussen sterfgevallen en geboorten, teleurstellingen en hergeboorten, van elkaar stevig vasthouden terwijl het leven voortkronkelt, en over hoe een gemeenschap zich splitst in individuen. Over de geur van hout en warme melk op ijskoude ochtenden. Het is het verhaal van een oorlog, maar zonder bommen of zware gevechten. Een verhaal volgens de compromisloze logica van een berg die de bewoners er elke dag aan herinnert hoe nietig ze zijn.”
In Charlie Chaplins THE CIRCUS wordt zijn wereldberoemde personage the little tramp aangezien voor een dief. Hij vlucht, maar komt per ongeluk terecht in een circusshow. Als hij een nummer in het honderd doet lopen denkt het publiek dat hij onderdeel is van de show en schatert het uit. Van de ene dag op de andere is Charlie dé ster van het circus.
“It's really important there be more group social life. Not just all this ferocious pairing off.”
Charlotte Pingress (Kate Beckinsale)
english below
Twee net afgestudeerde literaire assistent-redacteurs (vertolkt door de perfect gecaste Chloë Sevigny en Kate Beckinsale) in Manhattan manoeuvreren door het nachtleven van de bruisende stad tijdens de laatste dagen van de disco rage. Regisseur Whit Stillman kiest een discotheek, waar leven en liefdes beïnvloed worden door drugs en alcohol, als decor waar een vriendengroep geregeld samen uitgaat maar ook uit elkaar groeit. Sommigen zijn op zoek naar de blijvende liefde, anderen naar meer betekenis in welke vorm dan ook.
THE LAST DAYS OF DISCO is de derde film in Stillmans Doomed Bourgeois in Love-serie, na METROPOLITAN (1990) en BARCELONA (1994). De films staan los van elkaar, op enkele cameo’s van gemeenschappelijke personages en Stillmans herkenbare droge humor na. Maar de thema’s blijven dezelfde: een generatie geprivilegieerde, bourgeois twintigers navigeert de verwarrende overstap van jeugd naar volwassendom. Stillman staat bekend voor zijn gevatte dialogen vol spottende steken onder water. Wat Stillman dan weer niet-ironisch benadert, is zijn genegenheid voor de Disco-dagen, een muzikale periode waar het merendeel van de Amerikanen met enige schaamte op terugkijkt. Stillman toont niet enkel die periode en de bijhorende muziek op een liefdevolle manier, maar ook zijn breedsprakerige personages, die vaker wel dan niet op zijn eigen vriendenkring en ervaringen in de beroemde club Studio 54 zijn gebaseerd.
THE LAST DAYS OF DISCO is deel van De Cinema’s zomerprogramma ETERNAL SUMMER, ENDLESS NIGHTS, waarin zonovergoten ontdekkingen in contrast staan met het opzwepende hedonisme van de nacht.
ENG The film is in English with English subtitles
Two recently graduated assistant editors (played by the perfectly cast Chloë Sevigny and Kate Beckinsale) in Manhattan manoeuvre through the city’s vibrant nightlife during the last days of the disco craze. Director Whit Stillman chooses a discotheque, where lives and loves are influenced by drugs and alcohol, as a décor where a group of friends often go out together but also grow apart. Some of them are looking for lasting relationships, while others want to find some meaning in whichever form it comes.
THE LAST DAYS OF DISCO is the third film in Stillman’s Doomed Bourgeois in Love series, after METROPOLITAN (1990) and BARCELONA (1994). The films stand alone, except for a couple of cameos from common characters and Stillman’s recognisable dry humour. They do have shared themes: a generation of privileged, bourgeois twenty-somethings navigates the confusing transition from youth to adulthood. Stillman is known for his witty dialogue full of mocking jabs. However, Stillman approaches his genuine love for the Disco days unironically, as well as his verbose characters, who more often than not are based on his own friend group and experiences at the famous Studio 54 club.
THE LAST DAYS OF DISCO is part of De Cinema’s summer programme ETERNAL SUMMER, ENDLESS NIGHTS, in which sunlit discoveries are contrasted with the inciting hedonism of the night.
Over een periode van twintig jaar vertolkte de ondertussen legendarische Jean-Pierre Léaud tot vijfmaal toe het alter ego van de al even iconische Franse nouvelle vague regisseur François Truffaut. Als Antoine Doinel is hij voor het eerst te zien in diens doorbraakfilm, en tevens sleutelfilm van de vernieuwingsgolf, LES QUATRE CENTS COUPS (1959). Daarna volgen nog vier films. In mei en juni brengt CINEA de integrale Doinel-reeks terug naar de Vlaamse bioscoopzalen, in een digitaal gerestaureerde 4K-versie!
De in 1944 geboren Léaud werd na een oproep van Truffaut in de krant uit een auditie van enkele honderden kinderen geplukt – hij was toen veertien. Een jaar later werd hij op de schouders van het publiek naar buiten gedragen na de zegetocht van hun film in Cannes, waarin Léaud als Antoine uiting gaf aan Truffauts weinig liefdevolle kindertijd.
Op zijn achttiende gaf Léaud, na LES QUATRE CENTS COUPS, opnieuw gestalte aan Antoine Doinel in het 29 minuten durende ANTOINE ET COLETTE, als een segment van de vijfdelige compilatiefilm L'AMOUR À VINGT ANS (1962). Hij is nu een verliefde jongvolwassene. Zes jaar later leert de kijker dat Doinel, nog steeds een plantrekker, oneervol ontslagen is uit het leger en in een relatie zit met de brave Christine (Claude Jade), zoals te zien in BAISERS VOLÉS. Antoine krijgt een baan als assistent van een privédetective en valt voor de verleidelijke vrouw van zijn werkgever, Fabienne. Hij moet kiezen tussen de oudere vrouw en Christine.
Naast ANTOINE ET COLETTE + BAISERS VOLÉS, staan ook Truffauts andere films over ANTOINE DOINEL op ons programma!
‘Er zijn twee soorten potentieel: artistiek en commercieel. Het eerste is voor hen onbeperkt,’ vertelt Wilco’s manager inI AM TRYING TO BREAK YOUR HEART. ‘Het tweede blijft een mysterie.’
In zijn prachtige zwart-witdocumentaire zoomt filmmaker Sam Jones geduldig in op die twee tegenstrijdige krachten om een bijzonder portret te schetsen van het make or break-moment van Wilco, de Amerikaanse indieband van Jeff Tweedy die in 2002 voor zijn grote doorbraak stond. Na gesmaakte albums als A.M (1995) en Summerteeth (1999) kreeg Jones de kans om de opnames van Yankee Hotel Foxtrot te capteren – en al de persoonlijke, artistieke en financiële spanningen die daarbij kwamen kijken. Van een label dat de eigenzinnige folkrockers de laan uit stuurt, tot hun eigenzinnige zoektocht om hun diepsnijdende nummers toch tot bij hun publiek te krijgen.
Vandaag is Wilco, mede dankzij zijn eigenzinnige meesterwerk Yankee Hotel Foxtrot, een van de belangrijkste alternatieve rockbands ter wereld die steevast shows uitverkoopt – zoals de twee concerten op 16 en 17 juni 2025 in OLT Rivierenhof. En I am trying to break your heart? Met zijn beeld van een band die constant zijn eigen ding doet (en zo zijn artistiek én commercieel potentieel benut) inspireerde deze nieuwe generaties. Toen Adam Granduciel van The War on Drugs Jones’ docu voor de eerste keer zag, wist de zanger-gitarist het: ‘Dat is wat ik wil doen. Ik wil in een of ander vervallen magazijn zitten met vrienden, ideeën uitwisselen en muziek maken, snap je? Het voelde gewoon zo logisch.’
ENG The film is in English without subtitles
"There are two kinds of potential: artistic and commercial. The first is unlimited for them," says Wilco’s manager in I AM TRYING TO BREAK YOUR HEART. "The second remains a mystery."
In his stunning black-and-white documentary, filmmaker Sam Jones patiently zooms in on these two opposing forces to paint a striking portrait of Wilco’s make-or-break moment. The American indie band, led by Jeff Tweedy, was on the verge of a major breakthrough in 2002. After well-received albums like A.M. (1995) and Summerteeth (1999), Jones was given the opportunity to capture the recording sessions of Yankee Hotel Foxtrot—along with all the personal, artistic, and financial tensions that came with them. From a record label dropping the idiosyncratic folk rockers to their relentless search for a way to bring their deeply affecting songs to their audience.
Today, thanks in part to the singular masterpiece Yankee Hotel Foxtrot, Wilco has become one of the most important alternative rock bands in the world, consistently selling out shows—including two concerts at OLT Rivierenhof. And I Am Trying to Break Your Heart? With its portrayal of a band steadfastly following its own path (and, in doing so, realizing both its artistic and commercial potential), the film has inspired new generations. When Adam Granduciel of The War on Drugs first saw Jones’ documentary, the singer-guitarist knew: "That’s what I want to do. I want to be in some fucked-up warehouse with some friends, batting ideas around and making music, you know? It just made so much sense."
Diep in de Amazone van Brazilië droomt Tielle van een leven ver weg van huis, geïnspireerd door haar zus, die jaren geleden de jungle achterliet. Naarmate ze ouder wordt, beginnen de illusies waaraan ze zich vastklampt af te brokkelen en verandert haar veilige thuissituatie in iets veel duisterder. Tijdens een stiekeme uitstap aan boord van een voorbijvarend vrachtschip, krijgt Tielle een glimp van de felbegeerde buitenwereld, maar ook die brengt gevaren met zich mee. Vastberaden om zichzelf, haar jongere zus en alle andere vrouwen uit de gemeenschap te beschermen, zet ze alles op alles om de tradities te breken die hen vernederen en onderdrukken.
Regisseur Marianna Brennand vat het gevoelig en krachtig verzet van de dertienjarige Tielle tegen het onderdrukkende patriarchale systeem in een oprecht en doordringend portret. Dit debuut van de Braziliaanse Brennand is een coproductie van Walter Salles en de Broers Dardenne en winnaar van de regieprijs op het filmfestival van Venetië en de Grand Jury Fiction Prize op Movies That Matter.
Esquire magazine journalist Lloyd Vogel staat bekend om zijn cynische schrijfstijl. Wanneer hij de opdracht krijgt om een artikel te schrijven over Fred Rogers, de host van het kindertelevisieprogramma Mister Rogers’ Neighborhood, ziet hij dat als te min voor zijn talenten. Lloyd is ervan overtuigd dat het vriendelijke persona van Fred gespeeld is en wil hem ontmaskeren. Tijdens hun gesprekken bouwen de twee tegenpolen een onwaarschijnlijke vriendschap op. Publiekslieveling Tom Hanks kruipt in de kleren van de geliefde Mister Rogers, die als mediapersoonlijkheid met zijn televisieprogramma’s een erfenis van liefde achterliet voor verschillende generaties Amerikaanse kijkers.
Wij vertonen de film in onze samenwerking MAS x De Cinema 2025, naar aanleiding van de MAS COMPASSION-expo (van 31 januari 2025 tot 31 augustus 2025). Klik hier voor het volledige filmprogramma.
Bezoekers die een ticket van De Cinema kunnen tonen van een vertoning binnen het MAS x De Cinema 2025-programma, krijgen korting op een ticket voor de MAS COMPASSION-expo. Omgekeerd geeft een ticket van de MAS COMPASSION-expo (vanaf 31 januari 2025 tot de vertoningsdag van de betreffende film) recht op een verlaagd tarief (€6,50 i.p.v. €9) bij aankoop van een filmticket voor het MAS x De Cinema 2025-programma.
ENG The film is in English without subtitles
Esquire magazine journalist Lloyd Vogel is known for his cynical writing style. When for his latest assignment, he has to write an article about Fred Rogers, the host of children’s programme Mister Rogers’ Neighborhood, he sees it as beneath him. Lloyd is convinced that Fred’s friendly persona is an act and wants to expose him. During their conversations, the two opposites build an unlikely friendship. Audience darling Tom Hanks becomes the beloved Mister Rogers, who as a media personality left a legacy of love with his television programmes for different generations of American viewers.
We screen this film in collaboration with MAS, in connection with their COMPASSION expo (from the 31st of January until the 31st of August 2025). Click here for the full film programme.
Visitors with a ticket from a screening from the MAS x De Cinema 2025 programme will receive a reduction on a ticket for the MAS COMPASSION expo. Vice versa, a ticket of the MAS COMPASSION expo (from the 31st of January until the screening day of the film in question) will entitle the visitor to a reduction ticket (€6,50 instead of €9) for a film from the MAS x De Cinema 2025 programme.
Binnen het actiegenre is er sinds het succes van trailblazer Pam Grier in Blaxploitation films zoals COFFY (1973), FOXY BROWN (1974) en SHEBA, BABY (1975), meer plaats voor diverse representatie, veelzijdige vrouwelijke (hoofd)personages en ook vrouwelijke regisseurs. Filmmaker Gina Prince-Bythewood brengt in het historische epos THE WOMAN KING de epische vechtscènes van de Agojie tot leven. Met invloeden als THE LAST OF THE MOHICANS, BRAVEHEART en GLADIATOR toont Prince-Bythewood ons een heldin, die evenwaardig is aan de mannelijke iconen uit die epische filmgeschiedenis: Oscarwinnaar Viola Davis’ Generaal Nanisca. Journalist Wendy Ide vat het perfect samen in The Guardian:
“Muscular in its action sequences, sweeping in scope; a big, flexing, show-off spectacle of a movie. THE WOMAN KING is the kind of historical epic that just doesn’t get made any more. And with a superb cast predominantly composed of Black women, it’s also a film that has never been made before. Gina Prince-Bythewood may not exactly rewrite the cinematic language of the action movie – there’s plenty in her approach that will seem familiar – but she does reclaim and revitalise it.”
THE WOMAN KING vertelt het ongelooflijke waargebeurde verhaal van de Agojie, een vrouwelijke militaire eenheid die van de 17de tot de 19de eeuw het West-Afrikaanse Koninkrijk Dahomey beschermde tegen het naburige tirannieke Oyo Keizerrijk, Europese kolonisten en de gruwelen van de slavenhandel. Het jaar is 1823 en de jonge Nawi meldt zich aan bij de Agojie om een gedwongen huwelijk te ontvluchten. Tijdens de harde training blijkt Nawi uit te blinken als meedogenloze krijger. Wanneer Dahomey meer dan ooit tevoren bedreigd wordt, is het aan de Agojie – onder leiding van de onbevreesde Generaal Nanisca – om hun vrijheid te verdedigen.
Het verhaal van THE WOMAN KING is episch van vorm, maar intiem van emotie. De meeslepende heldhaftigheid wordt gedragen door de onderliggende kracht van vriendschap en zusterschap tussen de Agojie. Diezelfde kracht wordt verder ondersteund door de sterke vrouwelijke crew achter de film: regisseur Prince-Bythewood, bedenker Maria Bello, scenarist Dana Stevens, cinematograaf Polly Morgan en monteur Terilyn A. Shropshire.
Deze film is onderdeel van ons programma (S)HEROES, waarmee we vrouwelijke actiehelden doorheen de filmgeschiedenis in de schijnwerper zetten.
ENG The film is in English, Portuguese and Fon with Dutch subtitles
Ever since the success of trailblazer Pam Grier in Blaxploitation films such as COFFY (1973), FOXY BROWN (1974) and SHEBA, BABY (1975), there’s more space for diverse representation, multifaceted female characters and woman directors within the action genre. In the historic epic THE WOMAN KING, filmmaker Gina Prince-Bythewood brings the epic battle scenes of the Agojie to life. With influences such as THE LAST OF THE MOHICANS, BRAVEHEART and GLADIATOR Prince-Bythewood shows us a heroine, who is equal to the male icons of the epic film history: Oscar winner Viola Davis’ General Nanisca. Journalist Wendy Ide captures it perfectly in The Guardian:
“Muscular in its action sequences, sweeping in scope; a big, flexing, show-off spectacle of a movie. THE WOMAN KING is the kind of historical epic that just doesn’t get made any more. And with a superb cast predominantly composed of Black women, it’s also a film that has never been made before. Gina Prince-Bythewood may not exactly rewrite the cinematic language of the action movie – there’s plenty in her approach that will seem familiar – but she does reclaim and revitalise it.”
THE WOMAN KING tells the unbelievable true story of the Agojie, an all-female military unit that protected the West African Kingdom of Dahomey during the 17th and 19th century from the neighbouring tyrannical Oyo Empire, European colonisers and the atrocities of slave trade. The year is 1823 and the young Nawi joins the Agojie to escape a forced marriage. During the hard training, Nawi stands out as a ruthless warrior. When Dahomey is threatened more than ever before, the Agojie – led by fearless leader General Nanisca – are the ones to protect their freedom.
The story of THE WOMAN KING is epic in its form, but intimate in its emotion. The compelling heroism is carried by the underlying power of friendship and sisterhood between the Agojie. That same power is supported by the strong female crew behind the film: director Prince-Bythewood, creator Maria Bello, screenwriter Dana Stevens, cinematographer Polly Morgan and editor Terilyn A. Shropshire.
This is part of our programme (S)HEROES, which puts the spotlight on female action heroes throughout film history.
Spetterend, knetterend nieuws: op vrijdag 13 en zaterdag 14 juni 2025 wakkeren we opnieuw vers vuur aan! Het festival van VONK & Zonen dat taal in al haar vurige vormen viert palmt deze keer het huis van De Studio in. Twee avonden vol woorden die dansen in muzikale acts, die zwetend uit de lift vallen en die je op onverwachte plekken weten te raken. Een festival dat bruist en zindert, en dat een plek voorziet voor literatuur in al haar mogelijke vormen, of het nu op het podium, aan de bar, of op de wc te doen is.
Twee avonden vol prikkelende taal én onvergetelijke momenten: laat je verrassen door liftpoëzie, een literair nagelsalon, troostthee en trotsbiecht. Een ongehoord festival om de zomerdagen (spreek)woordelijk in te luiden.
Vrijdag de 13de. Een uitgelezen moment om de telekinese af te stoffen, spreuken uit te spreken en wraak te nemen op vijanden die het verdienen. Dat doen we met twee cultklassiekers die ons in de juiste sfeer brengen en terug meenemen naar de middelbare school. Echt griezelen, dus!
CARRIE (US 1976 - 98' GEEN OT)
Carrie White is een buitenbeentje op school. Door de beschutte opvoeding van haar religieus fanatieke moeder – die in alles een zonde ziet – is Carrie wereldvreemd en onwennig. Een gemakkelijke prooi voor pestkoppen. Haar klasgenoten plotten de ultieme vernedering tijdens hun eindejaarsbal, maar weten niet dat Carrie telekinetische krachten bezit.
King of Horror Stephen King schreef zijn eerste gepubliceerde roman Carrie in 1974 en had meteen een beroemde fan: regisseur Brian De Palma. De Palma castte Sissy Spacek in de nu legendarische titelrol en creëerde met CARRIE een horrormeesterwerk dat 50 jaar na datum – en in een tijd van toenemende geweld- en pestincidenten op school – relevant blijft. We vertonen de gloednieuwe 4K-restauratie van CARRIE.
THE CRAFT (US 1996 - 101' GEEN OT)
Net als in CARRIE bevinden we ons in THE CRAFT opnieuw in een middelbare school. De pestkoppen zijn er ook. Net als de tienermeisjes en hun bovennatuurlijke krachten. Sarah Bailey is de nieuwkomer op de katholieke school. Ze raakt bevriend met drie buitenstaanders, waarvan wordt beweerd dat ze heksen zijn. Wanneer ze ‘the craft’ ontdekken, staat niets hen in de weg om hun krachten voor zichzelf en tegen hun pesters te gebruiken.
Deze double bill zorgt gegarandeerd voor ongemakkelijk flashbacks naar je middelbare schooljaren, maar staat daarnaast garant voor een avondje huiveren. Hekserij, telekinese en veel, véél bloed. Geweldig op het grote scherm, maar drink na afloop even iets voordat je terug het maanlicht in wandelt… Er zijn losse tickets voor beide films verkrijgbaar én voordelige combotickets!
ENG The films are in English without subtitles
Friday the 13th. The perfect moment to dust off the telekinesis, cast some spells and take revenge on enemies who deserve it. We do just that with two cult classics that bring us into the right mood and take us back to high school. The perfect décor for some really scary stuff!
CARRIE (US 1976 - 98' NO ST)
Carrie White is an outcast at school. Because of her religiously fanatical mother’s sheltered upbringing, Carrie is unwise to the ways of the world and awkward. An easy target for bullies. Her classmates plot the ultimate humiliation at their senior prom, but don’t know that Carrie has telekinetic powers…
King of Horror Stephen King wrote his first published novel, Carrie, in 1974 and immediately had a famous fan: director Brian De Palma. De Palma cast Sissy Spacek as the now legendary title character and created CARRIE, a horror masterpiece that is still relevant – especially in times of increasing violence and bullying in school – 50 years after its release. We screen the brand-new 4K restoration of CARRIE.
THE CRAFT (US 1996 - 101' NO ST)
Just like in CARRIE, we find ourselves back in high school in THE CRAFT. The bullies are there too. As are the teenage girls and their paranormal powers. Sarah Bailey is the newcomer at a catholic prep school. She becomes friends with three outcasts, who are whispered to be witches. When the foursome discovers ‘the craft’, nothing stands in their way of using it for themselves and to teach their tormentors a little something.
This double bill promises some uncomfortable flashbacks to high school but equally guarantees a night of spooky fun. Witchcraft, telekinesis and blood, lots of blood. Great on the big screen, but make sure to have some liquid courage before heading out into the moonlight… Single tickets or combo tickets for both films are available!
Vrijdag de 13de. Een uitgelezen moment om de telekinese af te stoffen, spreuken uit te spreken en wraak te nemen op vijanden die het verdienen. Dat doen we met twee cultklassiekers die ons in de juiste sfeer brengen en terug meenemen naar de middelbare school. Echt griezelen, dus!
CARRIE (US 1976 - 98' GEEN OT)
Carrie White is een buitenbeentje op school. Door de beschutte opvoeding van haar religieus fanatieke moeder – die in alles een zonde ziet – is Carrie wereldvreemd en onwennig. Een gemakkelijke prooi voor pestkoppen. Haar klasgenoten plotten de ultieme vernedering tijdens hun eindejaarsbal, maar weten niet dat Carrie telekinetische krachten bezit.
King of Horror Stephen King schreef zijn eerste gepubliceerde roman Carrie in 1974 en had meteen een beroemde fan: regisseur Brian De Palma. De Palma castte Sissy Spacek in de nu legendarische titelrol en creëerde met CARRIE een horrormeesterwerk dat 50 jaar na datum – en in een tijd van toenemende geweld- en pestincidenten op school – relevant blijft. We vertonen de gloednieuwe 4K-restauratie van CARRIE.
THE CRAFT (US 1996 - 101' GEEN OT)
Net als in CARRIE bevinden we ons in THE CRAFT opnieuw in een middelbare school. De pestkoppen zijn er ook. Net als de tienermeisjes en hun bovennatuurlijke krachten. Sarah Bailey is de nieuwkomer op de katholieke school. Ze raakt bevriend met drie buitenstaanders, waarvan wordt beweerd dat ze heksen zijn. Wanneer ze ‘the craft’ ontdekken, staat niets hen in de weg om hun krachten voor zichzelf en tegen hun pesters te gebruiken.
Deze double bill zorgt gegarandeerd voor ongemakkelijk flashbacks naar je middelbare schooljaren, maar staat daarnaast garant voor een avondje huiveren. Hekserij, telekinese en veel, véél bloed. Geweldig op het grote scherm, maar drink na afloop even iets voordat je terug het maanlicht in wandelt… Er zijn losse tickets voor beide films verkrijgbaar én voordelige combotickets!
ENG The films are in English without subtitles
Friday the 13th. The perfect moment to dust off the telekinesis, cast some spells and take revenge on enemies who deserve it. We do just that with two cult classics that bring us into the right mood and take us back to high school. The perfect décor for some really scary stuff!
CARRIE (US 1976 - 98' NO ST)
Carrie White is an outcast at school. Because of her religiously fanatical mother’s sheltered upbringing, Carrie is unwise to the ways of the world and awkward. An easy target for bullies. Her classmates plot the ultimate humiliation at their senior prom, but don’t know that Carrie has telekinetic powers…
King of Horror Stephen King wrote his first published novel, Carrie, in 1974 and immediately had a famous fan: director Brian De Palma. De Palma cast Sissy Spacek as the now legendary title character and created CARRIE, a horror masterpiece that is still relevant – especially in times of increasing violence and bullying in school – 50 years after its release. We screen the brand-new 4K restoration of CARRIE.
THE CRAFT (US 1996 - 101' NO ST)
Just like in CARRIE, we find ourselves back in high school in THE CRAFT. The bullies are there too. As are the teenage girls and their paranormal powers. Sarah Bailey is the newcomer at a catholic prep school. She becomes friends with three outcasts, who are whispered to be witches. When the foursome discovers ‘the craft’, nothing stands in their way of using it for themselves and to teach their tormentors a little something.
This double bill promises some uncomfortable flashbacks to high school but equally guarantees a night of spooky fun. Witchcraft, telekinesis and blood, lots of blood. Great on the big screen, but make sure to have some liquid courage before heading out into the moonlight… Single tickets or combo tickets for both films are available!
Spetterend, knetterend nieuws: op vrijdag 13 en zaterdag 14 juni 2025 wakkeren we opnieuw vers vuur aan! Het festival van VONK & Zonen dat taal in al haar vurige vormen viert palmt deze keer het huis van De Studio in. Twee avonden vol woorden die dansen in muzikale acts, die zwetend uit de lift vallen en die je op onverwachte plekken weten te raken. Een festival dat bruist en zindert, en dat een plek voorziet voor literatuur in al haar mogelijke vormen, of het nu op het podium, aan de bar, of op de wc te doen is.
Twee avonden vol prikkelende taal én onvergetelijke momenten: laat je verrassen door liftpoëzie, een literair nagelsalon, troostthee en trotsbiecht. Een ongehoord festival om de zomerdagen (spreek)woordelijk in te luiden.
“Kids lose everything unless there's someone there to look out for them.” Deze harde les deelt de jonge Chris (River Phoenix) met zijn ongelukkige vriend Gordie (Wil Wheaton). Een les die hopelijk elke volwassene kan meedragen en die hopelijk geen enkel kind moet leren.
In STAND BY ME gaan vier 12-jarige vrienden op zoek naar het lichaam van een vermiste jongen in de bossen nabij hun stadje Castle Rock in Oregon tijdens de zomervakantie van 1959. De jongens – Gordie, Chris, Vern en Teddy – dragen elk de last van een moeilijke thuissituatie en vinden troost in elkaars gezelschap. Ze hopen met het vinden van het lichaam lokale helden te worden, maar wat ze onderweg leren over zichzelf, vriendschap, en rechtvaardigheid zullen ze hun verdere leven meedragen. Zoals de volwassen Gordie besluit: “I never had any friends later on like the ones I had when I was twelve. Jesus, does anyone?”
Regisseur Rob Reiner maakte – in de woorden van de schrijver zelf – de beste adaptatie ooit van een werk van Stephen King, in dit geval de novelle The Body. De film is een ode aan kindertijd, vriendschap en herinneringen aan een tijd van toen die eindeloos aanvoelt. STAND BY ME slaagt er overtuigend in om dat nostalgische aanvoelen te recreëren.
“For some, it's the last real taste of innocence, and the first real taste of life. But for everyone, it's the time that memories are made of”, volgens de tagline van deze coming-of-age klassieker die niet kan ontbreken in ons ETERNAL SUMMER, ENDLESS NIGHTS programma, waarin zonovergoten ontdekkingen in contrast staan met het opzwepende hedonisme van de nacht.
"Rob Reiner heeft goed begrepen wat een tocht echt beklijvend maakt: niet levenslessen, maar simpelweg memorabele momenten."
Thomas Heerma van Voss in Humbug Magazine
ENG The film is in English with Dutch subtitles
“Kids lose everything unless there's someone there to look out for them.” This hard lesson is shared by the young Chris (River Phoenix) with his unhappy friend Gordie (Wil Wheaton). A lesson hopefully every adult can carry out, and hopefully no child should ever learn.
In STAND BY ME, four 12-year-old friends go out in search of the missing body of a boy in the woods near their town of Castle Rock, Oregon, during the summer holiday of 1959. The boys – Gordie, Chris, Vern and Teddy – all carry the burden of a difficult homelife, but they find comfort in each other’s company. By finding the body, they hope to become local heroes, but what they learn along the way about themselves, friendship, and justness is something they’ll carry with them the rest of their lives. As concluded by the grown-up Gordie: “I never had any friends later on like the ones I had when I was twelve. Jesus, does anyone?”
Director Rob Reiner made – in the words of the author himself – the best adaptation ever of a Stephen King work, in this case, the novella The Body. The movie pays homage to childhood, friendship and memories of an endless time long past. STAND BY ME convincingly manages to recreate this nostalgic feel.
“For some, it's the last real taste of innocence, and the first real taste of life. But for everyone, it's the time that memories are made of”, according to the tagline of this coming-of-age classic, which can not be missing from our ETERNAL SUMMER, ENDLESS NIGHTS programme, in which sunlit discoveries are contrasted with the inciting hedonism of the night.
Gloria, a.k.a. the Bat Woman, is een rijke, lucha libre worstelaar die in haar vrije tijd misdaad bestrijdt. De politie roept haar hulp in om een reeks moorden te onderzoeken van worstelaars die dood teruggevonden worden aan de kust van Acapulco. De slachtoffers lijken verdronken te zijn, maar tijdens de lijkschouwing kloppen enkele dingen niet. FBI agent Mario Robles en Gloria komen op het spoor van de excentrieke neurochirurg Dr. Eric Williams. Aan boord van zijn zwevende laboratorium, de Reptilicus, werkt de man aan een nieuwe bovenmenselijke mutantensoort: een leger van Gill Men om voor hem de macht over de oceanen te veroveren.
Regisseur Guillermo Del Toro beschrijft THE BAT WOMAN als een van zijn favoriete films en het uiterlijk van het monster uit de film was een inspiratiebron voor THE SHAPE OF WATER (2017). De heldin in THE BAT WOMAN is onbevreesd en een van de vele voorbeelden van vrouwelijke actiehelden in Mexicaanse cinema uit de jaren '60. De film zelf ontleent van het exploitation genre en valt in moderne termen binnen het genre van de B-film. Tegelijkertijd was hij cruciaal om de luchadoras – vrouwelijke worstelaars die ten tijde van de film niet mochten deelnemen aan wedstrijden in de ring – op het scherm en in de spotlight te brengen. Wij geven hen graag hun verdiende plaats terug in het pulp cult canon.
Deze film is onderdeel van ons programma (S)HEROES, waarmee we vrouwelijke actiehelden doorheen de filmgeschiedenis in de schijnwerper zetten.
ENG The film is in Spanish with English subtitles
Gloria, a.k.a. the Bat Woman, is a rich, lucha libre wrestler who fights crime in her spare time. The police have requested her help to investigate a series of murders of wrestlers who have been found dead at the coast of Acapulco. The victims seem to have drowned, but during the autopsies some things don’t add up. FBI agent Mario Rubles and Gloria track down the eccentric neurosurgeon Dr. Eric Williams. On board of his floating laboratory, the Reptilicus, the mad scientist is working on a new superhuman mutant species: an army of Gill Men to aid him in ruling the oceans.
Director Guillermo Del Toro describes THE BAT WOMAN as one of his favourite films and the image of the monster in the movie became an inspiration for THE SHAPE OF WATER (2017). The heroine in THE BAT WOMAN has no fear and is one of the many examples of female action heroes in Mexican cinema of the 60s. the film itself takes a page out of the book of the exploitation genre and is, in modern terms, part of the B-movie genre. But at the same time it was crucial as well to bring the luchadoras – female wrestlers who weren’t allowed to compete in the ring at the time of the film – to the screen and into the spotlight. We love to give them back their rightful spot in the pulp cult canon.
This is part of our programme (S)HEROES, which puts the spotlight on female action heroes throughout film history.
Esquire magazine journalist Lloyd Vogel staat bekend om zijn cynische schrijfstijl. Wanneer hij de opdracht krijgt om een artikel te schrijven over Fred Rogers, de host van het kindertelevisieprogramma Mister Rogers’ Neighborhood, ziet hij dat als te min voor zijn talenten. Lloyd is ervan overtuigd dat het vriendelijke persona van Fred gespeeld is en wil hem ontmaskeren. Tijdens hun gesprekken bouwen de twee tegenpolen een onwaarschijnlijke vriendschap op. Publiekslieveling Tom Hanks kruipt in de kleren van de geliefde Mister Rogers, die als mediapersoonlijkheid met zijn televisieprogramma’s een erfenis van liefde achterliet voor verschillende generaties Amerikaanse kijkers.
Wij vertonen de film in onze samenwerking MAS x De Cinema 2025, naar aanleiding van de MAS COMPASSION-expo (van 31 januari 2025 tot 31 augustus 2025). Klik hier voor het volledige filmprogramma.
Bezoekers die een ticket van De Cinema kunnen tonen van een vertoning binnen het MAS x De Cinema 2025-programma, krijgen korting op een ticket voor de MAS COMPASSION-expo. Omgekeerd geeft een ticket van de MAS COMPASSION-expo (vanaf 31 januari 2025 tot de vertoningsdag van de betreffende film) recht op een verlaagd tarief (€6,50 i.p.v. €9) bij aankoop van een filmticket voor het MAS x De Cinema 2025-programma.
ENG The film is in English without subtitles
Esquire magazine journalist Lloyd Vogel is known for his cynical writing style. When for his latest assignment, he has to write an article about Fred Rogers, the host of children’s programme Mister Rogers’ Neighborhood, he sees it as beneath him. Lloyd is convinced that Fred’s friendly persona is an act and wants to expose him. During their conversations, the two opposites build an unlikely friendship. Audience darling Tom Hanks becomes the beloved Mister Rogers, who as a media personality left a legacy of love with his television programmes for different generations of American viewers.
We screen this film in collaboration with MAS, in connection with their COMPASSION expo (from the 31st of January until the 31st of August 2025). Click here for the full film programme.
Visitors with a ticket from a screening from the MAS x De Cinema 2025 programme will receive a reduction on a ticket for the MAS COMPASSION expo. Vice versa, a ticket of the MAS COMPASSION expo (from the 31st of January until the screening day of the film in question) will entitle the visitor to a reduction ticket (€6,50 instead of €9) for a film from the MAS x De Cinema 2025 programme.
Ook in animatie zijn vrouwen onstopbaar. Of cyborgvrouwen in het geval van Mamoru Oshii’s GHOST IN THE SHELL, de anime cultklassieker gebaseerd op Masamune Shirows originele manga. In het jaar 2029 is technologie zo ver geëvolueerd dat cyborgs helemaal ingeburgerd zijn. Meer nog, het menselijk brein kan nu ook rechtstreeks aangesloten worden op het internet. Hoofdpersonage Major Motoko Kusanagi is een cyborg die een Geheime Inlichtingenoperatie leidt binnen de divisie terreurbestrijding en cybercriminaliteit. Haar team moet onderzoeken of een buitenlandse agent kwaad in de zin heeft en stoot tijdens dat onderzoek op een veel grotere crimineel, de hacker Puppet Master, oftewel “the most dreaded cyber-criminal of all time”.
Motoko en andere cyborgs kunnen van gedaante veranderen, onzichtbaar worden en zelfs in de gedachten duiken van anderen. Een toekomst die met de opmars van artificiële intelligentie in alle facetten van het leven steeds relevanter wordt. GHOST IN THE SHELL stelt de vraag wat het betekent om mens te zijn en welke betekenis identiteit nog heeft in een technologisch geavanceerde wereld. Criticus Roger Ebert noteert de eigenaardige tendens in adult animation om in te zetten op sterke vrouwelijke protagonisten, die echter constant naakt zijn. Heeft dit te maken met het idee dat vrouwen in anime vrij zijn of meer met de ‘male gaze’ van het publiek? Dat laat hij in het midden.
Bij zijn release was de film geen box-office succes, maar intussen heeft de anime een cultstatus bereikt. GHOST IN THE SHELL inspireerde verschillende filmmakers, van de Wachowski’s tot James Cameron, en meest bekend Quentin Tarantino. Toen Tarantino een animesequentie wilde toevoegen om het bloederige achtergrondverhaal van O-Ren Ishii (Lucy Liu) te verbeelden in KILL BILL, was het enige productiehuis dat hij daarmee vertrouwde het Japanse Production I.G., dat zijn favoriete anime GHOST IN THE SHELL creëerde.
Deze film is onderdeel van ons programma (S)HEROES, waarmee we vrouwelijke actiehelden doorheen de filmgeschiedenis in de schijnwerper zetten.
ENG The film is in Japanese with English subtitles
Women are unstoppable in animation as well. Or cyborg women in the case of Mamoru Oshii’s GHOST IN THE SHELL, the anime cult classic based on Masamune Shirow’s original manga. In the year 2029 technology is so highly evolved that cyborgs are commonplace. Moreover, the human brain can now directly connect to the internet. Main character Major Motoko Kusanagi is a cyborg who leads a Secret Intelligence Operation within the counter terrorism and cybercrime division. Her team has to investigate a foreign agent and gets on the trail of a much bigger criminal, the hacker Puppet Master, known as “the most dreaded cyber-criminal of all time”.
Motoko and other cyborgs are able to change shapes, become invisible and can even enter the thoughts of others. A futuristic view which becomes more and more relevant in this day and age of artificial intelligence. GHOST IN THE SHELL poses the question what it means to be human and what meaning identity has in a technologically advanced world. Critic Roger Ebert notes the peculiar tendency in adult animation to feature strong female protagonists, who are nevertheless often depicted naked. Does this have to do with the idea that women in anime are free or is the choice directed to the ‘male gaze’ of the audience? The answer remains fluid.
The film was not a box-office success, but has accumulated a cult status. GHOST IN THE SHELL inspired different directors, from the Wachowskis to James Cameron, and most notably Quentin Tarantino. When Tarantino wanted to add an anime sequence to tell the bloody background story of O-Ren Ishii (Lucy Liu) in KILL BILL, the only production company he trusted, was the Japanese Production I.G., which had created his favourite anime GHOST IN THE SHELL.
This is part of our programme (S)HEROES, which puts the spotlight on female action heroes throughout film history.
De Cinema en Studio Sarab bundelen de krachten voor een avond rond hedendaags Iraans filmmaken, gecureerd en ingeleid door regisseur en curator Maryam K. Hedayat. Studio Sarab, een gloednieuw multidisciplinair productie- en distributieplatform opgericht door Hedayat, focust op ecofeministische en diasporische stemmen. In deze eerste samenwerking presenteren we twee films die op poëtische én politieke wijze de thema’s herinnering, verzet en identiteit in het hedendaagse Iran verkennen. Na de vertoningen volgt een verdiepend nagesprek met Hedayat.
De avond opent met de korte film A MOVE (27'), waarin Elahe Esmaili terugkeert naar haar geboortestad Mashhad om haar ouders te helpen verhuizen na veertig jaar. Geïnspireerd door de Woman, Life, Freedom-beweging droomt ze echter van méér dan enkel een ander appartement – ze verlangt naar een diepere, existentiële verschuiving. De film wordt geroemd als “astonishing in how natural and well-covered the observational scenes are, and how quietly revelatory the act of going bareheaded is in this time and place.”
Daarna volgt de bekroonde documentaire MY STOLEN PLANET (82') van Farahnaz Sharifi. Geboren tijdens de Islamitische Revolutie in 1979, groeit Sharifi op in een gespleten werkelijkheid: een privéleven vol warmte en expressie, en een publieke ruimte getekend door onderdrukking. Als kind van zeven beseft ze al dat ze twee versies van zichzelf moet zijn – één voor binnen, één voor buiten. In deze film in dagboekvorm onderzoekt ze die dubbelheid via haar eigen opnames én via 8mm-archiefmateriaal van onbekenden, waarmee ze vergeten herinneringen tracht te redden.
De ontmoeting met Leyla, een professor die Iran verliet na de revolutie, brengt een anoniem gezicht uit het archief tot leven. Tegelijk confronteert het geheugenverlies van haar moeder haar met de noodzaak om niet alleen beelden, maar ook verhalen vast te houden. Ook hier vormt de opstand van Women, Life, Freedom in de herfst van 2022 een krachtig keerpunt – voor haarzelf en voor vele anderen. Het resultaat is een intieme, politieke en poëtische filmervaring waarin verdriet, verzet en herinnering elkaar diep raken.
Gecureerd door Maryam K. Hedayat en Roya Keshavarz.
ENG The films are in Farsi with English subtitles
De Cinema and Studio Sarab present an evening of contemporary Iranian cinema, curated and introduced by filmmaker and curator Maryam K. Hedayat. Studio Sarab, a newly founded multidisciplinary production and distribution platform established by Hedayat, focuses on ecofeminist and diasporic voices. For this first collaboration, we present two films that explore the themes of memory, resistance, and identity in contemporary Iran through both poetic and political perspectives. The screenings will be followed by an in-depth conversation with Hedayat.
The evening opens with the short film A MOVE, in which Elahe Esmaili returns to her hometown of Mashhad to help her parents move after forty years. Inspired by the Woman, Life, Freedom movement, she dreams of more than just a new apartment—she longs for a deeper, existential shift. The film has been praised as “astonishing in how natural and well-covered the observational scenes are, and how quietly revelatory the act of going bareheaded is in this time and place.”
The program continues with the award-winning documentary MY STOLEN PLANET by Farahnaz Sharifi. Born during the Islamic Revolution in 1979, Sharifi grew up in a divided reality: a private life full of warmth and expression, and a public life shaped by repression. At the age of seven, she already understood that she had to live as two versions of herself—one for the indoors, one for the outside world. In this diary-style film, she examines that duality through her own footage and anonymous 8mm archive material, as she tries to recover lost memories.
Her encounter with Leyla, a professor who left Iran after the revolution, brings a formerly anonymous face from her archive to life. At the same time, her mother’s memory loss confronts her with the urgent need to preserve not just images, but also stories. The Women, Life, Freedom uprising in the autumn of 2022 became a powerful turning point—both personally and collectively. The result is an intimate, political, and poetic cinematic experience in which grief, resistance, and remembrance deeply intertwine.
SAAT EL TAHRIR DAKKAT (THE HOUR OF LIBERATION HAS ARRIVED) van Libanees filmmaker Heiny Srour uit 1974 is de eerste film van een Arabische vrouw die geselecteerd en vertoond werd op het Filmfestival van Cannes. Op zich is dat feit niet veelzeggend, filmfestivals staan erom bekend dat ze weinig divers zijn. Maar dat Srours film de selectie haalde, is dan weer wel opmerkelijk.
De documentaire focust op de antikoloniale strijd van het ‘Popular Front for the Liberation of Oman and the Arabian Gulf’ (al-Jabhah al-Sha'abiyah li-Tahrir 'Uman wa-al-Khalij al-'Arabi, PFLOAG). Deze democratische en feministische guerrillabeweging kwam in de late jaren '60 in opstand tegen het Sultanaat van Oman, dat door Groot-Brittannië gesteund werd. Heiny Srour en haar crew doorkruiste te voet meer dan 800km woestijn en gebergte, onder constante bombardementen van de Britse Royal Air Force, om de conflictzone te bereiken en deze vergeten oorlog – en de vergeten vrouwelijke en mannelijke strijders – vast te leggen.
Het zuiden van Oman was het epicentrum van een emancipatorisch project om de Arabische Golf te bevrijden van Anglo-Amerikaans kolonialisme. De PFLOAG stond voor een uitgebreid programma van sociale hervorming en voor de uitbreiding – of vaak ook eerste opbouw – van infrastructuur, zoals scholen, boerderijen, ziekenhuizen en wegen. In die regio, tijdens deze vergeten strijd, schreven ongeschoolde tienermeisjes geschiedenis als de meest krachtdadige feministen. Srour schetst een portret van een strijd die wegbleef van mannelijk militarisme, maar gezamenlijk inzette op een betere, gelijke samenleving in een plek waar vrouwen “were not just oppressed by imperialism and class society, but also by their father, husband, brothers.” Deze vrouwen én mannen wachtten niet op de dag van de bevrijding, maar voerden een revolutie door in hun dagelijkse leven. Bekijk Heiny Srours gerestaureerde documentaire als deel van onze (S)HEROES-focus op vrouwelijke (actie)helden.
ENG The film is in Arabic with English subtitles
SAAT EL TAHRIR DAKKAT (THE HOUR OF LIBERATION HAS ARRIVED) by Lebanese filmmaker Heiny Srour from 1974 is the first film by an Arab woman that was selected and screened at the Cannes Film Festival. In itself, that fact doesn’t mean much; film festivals are known for their lack of diversity. But the fact that Srour’s film was selected is very remarkable.
The documentary focuses on the anti-colonial fight of the ‘Popular Front for the Liberation of Oman and the Arabian Gulf’ (al-Jabhah al-Sha'abiyah li-Tahrir 'Uman wa-al-Khalij al-'Arabi, PFLOAG). This democratic and feminist guerrilla movement rose against the Sultanate of Oman, which was backed by Great Britain, in the late sixties. Heiny Srour and her crew crossed more than 800km of desert and mountains, under constant bombardment of the British Royal Air Force, to get to the conflict zone and to capture this forgotten war and its forgotten female and male fighters.
The South of Oman was the epicentre of an emancipatory project to free the Arabian Gulf from Anglo-American colonialism. The PFLOAG stood for a vast programme of social reform and for building infrastructure such as schools, farms, hospitals and roads. In that region, during this forgotten battle, illiterate teenage girls wrote history as the most forceful feminists. Srour films a portrait of a fight that stood far from male militarism, but wanted to create a better, equal society in a place where women “were not just oppressed by imperialism and class society, but also by their father, husband, brothers.” These women and men did not wait for the day of liberation but created a revolution in their everyday life. Watch Heiny Srour’s documentary in our (S)HEROES focus.
Italië, 1944. In Vermiglio, een bergdorp hoog in de Italiaanse Alpen, is de oorlog altijd aanwezig, ook al lijkt hij ver weg. De afwezigheid van de jongemannen uit het dorp die opgeroepen werden, laten een leegte achter. De komst van Pietro, een gedeserteerde Siciliaanse soldaat, verstoort de dynamiek van het rustige dorp en vooral de dynamiek binnen het grote gezin van de plaatselijke onderwijzer. Er bloeit een liefde tussen Lucia, de oudste dochter van het gezin, en Pietro. In vier seizoenen zien we hoe de dikke laag sneeuw smelt, en vrede haar intrede doet in het land. Maar terwijl de rest van de wereld langzaam lijkt los te komen uit de oorlog, krijgt het gezin haar eigen tragedie te verduren.
Voor haar debuut haalde regisseur Maura Delpero herinneringen uit haar eigen familiegeschiedenis aan. Haar verhaal gaat naar eigen zeggen over “kinderen en volwassenen, tussen sterfgevallen en geboorten, teleurstellingen en hergeboorten, van elkaar stevig vasthouden terwijl het leven voortkronkelt, en over hoe een gemeenschap zich splitst in individuen. Over de geur van hout en warme melk op ijskoude ochtenden. Het is het verhaal van een oorlog, maar zonder bommen of zware gevechten. Een verhaal volgens de compromisloze logica van een berg die de bewoners er elke dag aan herinnert hoe nietig ze zijn.”
Een compilatie van drie films over het iconische duo Wallace en Gromit. Wallace is een maffe uitvinder, kaasliefhebber en het trotse baasje van viervoeter Gromit. Samen komen ze in grappige avonturen terecht, die vaak het gevolg zijn van Wallace’s verstrooide acties en Gromits vergeefse pogingen om zijn fouten recht te zetten.
"Er was eens een bos waar iedereen heel hard werkte.
De winter stond voor de deur dus alle dieren moesten eten zoeken.
Alleen één dier, Krekel, speelde en danste, zong liedjes, verzon grappen, rijmen en moppen.
Ze gaf optredens, maar werkte niet.
Zippi, de kleine mier, was haar allergrootste fan.
Toen de winter kwam, haastten Konijn, Vogel, Beer en Mier zich naar hun holen.
Alleen Krekel bleef achter.
Zonder eten en zonder dak boven haar hoofd.
Had ze maar gewerkt zoals de andere dieren, denkt u dan.
En zo dachten die andere dieren er ook over.
Maar dat is niet het einde van dit verhaal.
Gelukkig maar."
Zippi is een filosofische voorstelling voor kleuters en volwassenen over de plaats van de kunstenaar in de kapitalistische ratrace. Zoals de fabel van de Krekel en de Mier, maar dan echt om te lachen.
